Subtelności psychologii komunikacji biznesowej

Komunikacja biznesowa zasadniczo różni się od rozmów na codzienne tematy. Subtelności psychologii tego rodzaju konwersacji wymagają stworzenia etykiety w celu zakończenia wzajemnie korzystnej współpracy.

Komunikacja biznesowa to tworzenie złożonego, wieloetapowego procesu tworzenia relacji między rozmówcami połączonymi wspólnymi zainteresowaniami zawodowymi. Charakterystyczną cechą jest ścisłe zachowanie w ustalonych granicach, ograniczone etykietą wydajności z akcentem na krajową tolerancję.

Etykieta podporządkowuje dwie kategorie - listę przepisów i instrukcji. Te ostatnie reprezentują stosunek pracowników do wyższego stanowiska, podczas gdy normy są psychologicznymi aspektami interakcji między pracownikami o równej pozycji w systemie drabiny kariery.

Obie grupy podlegają jednak ogólnym wymogom grzecznościowej współpracy. Zainteresowania osobiste, wrogość i negatywny nastrój nie powinny wpływać na przebieg pracy.

Kultura interakcji komunikacyjnych jest w kilku głównych etapach, które przewidują dalsze relacje między partnerami biznesowymi:

• Uprzejme powitanie w celu pokazania rozmówcy przyjaznej lokalizacji. Ludzie powinni ufać sobie we wspólnym przedsięwzięciu;
• Znajomość oznacza nawiązanie kontaktu w celu wizualnego przedstawienia siebie;
• Kierowanie na konkretny temat;
• Omówienie celu lub rozwiązanie ostrego problemu;
• Wynik rozmowy.

Znajomość zasad komunikacji biznesowej pozwala szybko wspinać się po szczeblach kariery, podnosząc status i znaczenie w społeczeństwie. W procesie doskonalenia jednostka tworzy pewną styl zachowania, który w większości przypadków zależy od rodzaju działalności:

1. Humanistyczne. To podejście zyskuje coraz większą popularność, ponieważ obejmuje wsparcie i wspólne poszukiwanie rozwiązania problemu. Pracownik jest postrzegany jako osoba o indywidualnych cechach, biorąc pod uwagę jego emocje i charakter;
2. Manipulacyjny. Kierownik lub współpracownik używa rozmówcy jako narzędzia do osiągania określonych celów. Na przykład osobista ścisła kontrola nad realizacją zadań polega na manipulowaniu jednym partnerem nad drugim;
3. Styl rytualny, w przeciwieństwie do humanistycznej, zakłada stworzenie niezbędnego statusu w społeczeństwie. Cechy biznesowe i osobiste są usuwane na tle pewnej „maski”, której cechy charakterystyczne zostały wcześniej określone. Jest to codzienna rola każdego pracownika, formowanego indywidualnie.

Znajomość zasad komunikacji pozwala nawiązywać kontakty biznesowe, ponieważ komunikacja biznesowa jest integralną częścią zarządzania procesami organizacyjnymi. Właściciele, menedżerowie i pracownicy powinni skutecznie przekazywać swoje myśli i pomysły innym osobom pracującym w firmie i poza nią.

Ten rodzaj komunikacji w pracy jest werbalną transmisją informacji. Komunikacja werbalna może przybierać formę spotkań, rozmów twarzą w twarz, rozmów telefonicznych i wideokonferencji. Jest to najlepszy rodzaj komunikacji biznesowej, ponieważ umożliwia rozmówcom wzajemną ocenę wizualną.

Komunikację niewerbalną reprezentują notatki biznesowe, pisma urzędowe, dokumenty i różne ogłoszenia. Aby wysłać tę samą wiadomość do kilku osób, komunikacja niewerbalna ma praktyczne znaczenie. Może pomóc w przekazywaniu instrukcji technicznych i przedstawiać diagramy, wykresy, które należy przeglądać do pracy.

Komunikacja niewerbalna podczas osobistego spotkania wyraża się w różnych gestach, pozach i wyrazach twarzy. Zachowanie niesie dodatkowe informacje dla rozmówcy i pomaga mu wyciągnąć odpowiednie wnioski.

Technologia otworzyła nowe formy komunikacji biznesowej. Poczta elektroniczna, konferencje internetowe, sieci społecznościowe umożliwiają prowadzenie komunikacji biznesowej z kilkoma osobami jednocześnie. Oficjalne strony internetowe firm obniżają poziom komunikacji z konsumentem, jednocześnie pokazując silne cechy i cechy firmy.

Jednak przy nawiązywaniu relacji biznesowych ważna jest bezpośrednia komunikacja, która pomaga nawiązać kontakt wzrokowy i stworzyć wizualną reprezentację rozmówcy. Ważne jest, aby obie strony były w tym samym czasie i przestrzeni, ponieważ uczestnicy muszą robić dobre wrażenie. Osobista obecność może mieć silny wpływ na cały proces komunikacji biznesowej.

W zależności od sytuacji bezpośredni kontakt nie zawsze jest możliwy. Dokładnie, ponieważ dyskusja na ten temat z kilkoma osobami tworzy barierę w wymianie informacji. Dlatego komunikacja biznesowa ma inną formę interakcji:

• Korespondencja biznesowa. Zamówienia, listy i zamówienia są pośrednią formą komunikacji. Pisemna forma komunikacji jest niezbędna do rozwiązywania konfliktów lub nagłych sytuacji zarówno w organizacji, jak i między osobami prawnymi;
• Konferencja prasowa obejmuje informowanie opinii publicznej w celu przedyskutowania palących kwestii poprzez spotkanie urzędników z przedstawicielami mediów;
• Spotkanie Odbywa się to bezpośrednio w organizacji w celu ustalenia i rozwiązania problemu między pracownikami. Kierownik musi omawiać działania związane z pracą z kilkoma pracownikami jednocześnie.

W trakcie działalności zawodowej powstają różne sytuacje, które obejmują formy komunikacji biznesowej. Niektórych nie da się rozwiązać bez konfliktu, inne wymagają tolerancyjnego podejścia. Proces ten jest utrudniony przez wybuchy emocjonalne jednostek broniących własnego punktu widzenia.

Obecność cech osobistych uzupełnia definicję komunikacji biznesowej. Współdziałające strony przestrzegają ustalonej etykiety, która rozwija się w zależności od cech krajowych i zawodowych. Istotny wpływ na przebieg rozmowy mają także psychologia, zachowanie językowe i postrzeganie aparatu państwowego przez uczestników.

Strategia leżąca u podstaw rozmowy powinna być wybrana poprawnie. W tym celu zaleca się najpierw wziąć pod uwagę cechy rozmówcy:

• rodzaj temperamentu i wyrażania emocji;
• funkcje językowe;
• zwyczaje krajowe;
• sfera zawodowa;
• pozycja w firmie;
• tolerancja i stosunek do osób innej narodowości.

Ważną rolę odgrywa etyka w filozofii komunikacji biznesowej, która jest dziś pilną kwestią. Prawie każda osoba każdego dnia dokonuje transakcji handlowej. Ponadto znaczna część życia należy do uczestnictwa i przygotowania do aktywności zawodowej.

W ramach kompleksowych programów przestrzegania zasad etycznych wiele firm opracowało wewnętrzne zasady dotyczące zachowań kulturowych pracowników. Polityka jest wdrażana zarówno w prostych wezwaniach do przestrzegania ogólnych zasad kultury, jak i w bardziej szczegółowym kodzie.

Ten ostatni zawiera określone wymagania behawioralne, które wyrażają oczekiwania firmy wobec pracowników. Ponadto polityka krajowa to lista zaleceń mających na celu rozwiązanie niektórych typowych problemów pojawiających się podczas prowadzenia działalności gospodarczej.

Podstawą etyki biznesu są dwa obszary: pragmatyzm i recepty. Pierwszą zasadą jest maksymalizacja korzyści większej liczby osób. Kwotę wydatków należy zrównoważyć całościami korzyści wynikających z kontaktów biznesowych i umów.

Moralna recepta jest taka decyzje podejmowane przez jednostkę nie powinny zależeć od konsekwencji i zasad dyktowanych przez społeczeństwo. Na przykład organizacja nie powinna kłamać konsumentowi w odniesieniu do świadczonych usług.

Znajomość etykiety biznesowej jest istotna, ponieważ pomaga uczestnikowi rozmowy zająć bardziej korzystne stanowisko. Jednak rozmówcy powinni brać pod uwagę wzajemne interesy i opierać się na wzajemnych korzyściach podczas omawiania swoich celów. Jednocześnie należy bronić pozycji za pomocą jasno zdefiniowanej mowy, poprawnie formułując swoje myśli. Osiągnięcie pozytywnego wyniku zależy od wzajemnego zrozumienia i współpracy obu stron.

Dziedzina komunikacji biznesowej wpływa na prawie wszystkie dziedziny życia codziennego. Tak szeroka interakcja nie stanowi wyjątku od listy komunikacji interpersonalnej, wymagającej dostosowania procesów.

Przebieg procesów negocjacji biznesowych oparty jest na podstawowych zasadach:

• Komunikacja biznesowa wpływa nie tylko na dyskusję na konkretne tematy, ale także na osobistą relację rozmówców. Zatem każdy kontakt nie jest pozbawiony konfliktów interpersonalnych;
• Każda osoba inicjuje ciągłość rozmowy poprzez gesty werbalne i niewerbalne. Dzięki takim komunikatom rozmówca wyciąga wnioski i modeluje obecną sytuację;
• Celowość Każdy akt komunikacyjny ma określony cel: nawiązanie kontaktu biznesowego lub rozwiązanie wspólnego problemu. Oprócz tego istnieją również ukryte zadania. Na przykład, opisując problem w celu przekazania istoty spotkania, mówca jest w stanie nieświadomie pokazać publiczności erudycję i elokwencję;
• Wielowymiarowość opiera się nie tylko na obiegu informacji między rozmówcami, ale także na odpowiedniej regulacji relacji. Rozmowa to tłumaczenie danych osobowych i koordynacja między partnerami biznesowymi. Jednocześnie między jednostkami występuje przejaw emocjonalnego tła. Na przykład jeden z rozmówców jest w stanie wyrazić dominującą pozycję w stosunku do swojego partnera.

Zasady postępowania dyktują ton rozmowy. Każdy niewłaściwy gest i nieostrożne słowo może zakłócić umowę o wartości wielu milionów dolarów, a przyjazna lokalizacja pomoże zawrzeć opłacalną umowę. Ważne jest, aby znać listę podstawowych norm pozytywnego wyniku komunikacji biznesowej.

Konieczne jest utrzymanie optymalnego tempa rozmowy i stosowanie technik psychologicznych. Wolna rozmowa odwraca uwagę rozmówcy od głównej wymiany informacji. Przeciwnie, dzięki szybkiej mowie prawie niemożliwe jest przekazanie słuchaczowi niezbędnych informacji. Zamieniając długie i krótkie wiadomości, możesz osiągnąć pozytywny wynik.

Przeładowane informacjami informacje należy podzielić na mniejsze, łatwo przyswajalne. Nie należy jednak używać tylko krótkich fragmentów, które nie wywołują właściwego wrażenia.

Podczas tworzenia obrazu zaleca się przestrzeganie kilku standardów, które zwiększają procent sukcesu:

1. Początek rozmowy nie powinien obciążać propozycji biznesowych. Rozmówca może zaakceptować je jako agresywne ataki, które natychmiast zareagują z wielką wrogością na rozmowę;
2. Prawidłowo zadane pytania pomogą prowadzić rozmówcę do niezbędnej myśli i rozcieńczyć napiętą rozmowę;
3. Nie należy otwarcie wyrażać własnego punktu widzenia. Jeśli nie da się tego uniknąć, należy ukryć myśl jako subiektywną opinię wyrażoną łagodnie i dyskretnie;
4. Komunikacja biznesowa wymaga etykiety. Przekraczanie granic norm kulturowych negatywnie wpływa na przebieg komunikacji;
5. Nie zaleca się wyrażania gotowych rozwiązań.Zachęcanie do niezależnych wniosków przyczynia się do lokalizacji rozmówcy i pozytywnego wyniku kontaktu interpersonalnego.

Umiejętność wyraźnego wyrażania myśli i właściwie wybrana strategia mogą zwiększyć szanse na osiągnięcie celu. Jednocześnie uczestnicy muszą wypełniać swoje role w ramach wzajemnie korzystnej współpracy. Rozmówcy muszą brać pod uwagę swoje interesy i przestrzegać ustalonych norm kulturowych.

Podczas prowadzenia komunikacji biznesowej nie należy opuszczać profesjonalnej przestrzeni. W życiu codziennym rozmówca może być zarówno liderem, jak i pracownikiem średniego szczebla. Obaj uczestnicy obserwują rolę aktywności zawodowej. W pracy ważna jest współpraca i aktywna interakcja.

Aby uzyskać więcej informacji na temat najważniejszych umiejętności komunikacji biznesowej, zobacz następny film.