Komunikacja biznesowa

Zasady postępowania w zespole: cechy relacji w biurze

Zasady postępowania w zespole: cechy relacji w biurze
Spis treści
  1. Co to jest etykieta serwisowa?
  2. Funkcje
  3. Podstawowe zasady
  4. Funkcje relacji

Aby właściwie zachowywać się w biurze, musisz najpierw znać standardy etyczne. Jest to warunek konieczny dla komunikacji bez konfliktów. Strona etyczna jest bardzo ważna dla każdej osoby i obejmuje wiele czynników. Podczas komunikacji z kolegami takt powinien być obecny.

Co to jest etykieta serwisowa?

Etykieta biurowa jest częścią etykiety ogólnej, która odpowiada za formę relacji między ludźmi podczas pracy. Określa, w jakiej formie odbywa się komunikacja między członkami zespołu w stosunku do siebie nawzajem i przełożonymi, w stosunku do klientów organizacji. Dotyczy to bezpośredniej komunikacji, korespondencji, rozmów telefonicznych.

Specyfiką odróżniającą etykietę biznesową od ogólnej jest nacisk nie na wiek czy płeć, ale na pozycję, która determinuje porządek i formę komunikacji.

Dotyczy to głównie pracowników biurowych, tzw. Pracowników umysłowych, pracowników usług komunalnych, usług i tym podobnych. Chociaż formalnie rozciąga się na wszystkie dziedziny aktywności zawodowej, jest mało prawdopodobne, aby można było zaobserwować jej przestrzeganie w przemyśle rolniczym lub metalurgicznym. Zdarzyło się, że ludzie pracujący w trudnych fizycznie i niebezpiecznych warunkach nawiązują bliższy związek i często komunikują się poza ścisłymi konwencjami.

Funkcje

Pod względem funkcjonalnym etykieta usług ma takie cele, jak:

  1. Określenie modelu zachowań pracowników na poziomie jednego pracownika i całej organizacji - etykieta osobista i korporacyjna.
  2. Zapewnia relacje zgodnie z podporządkowaniem.
  3. Zapobiega sytuacjom konfliktowym i poprawia komfort psychiczny w zespole.

Funkcje te są zawarte w takich konkretnych formach:

  • relacje między kolektywami pracowników różnych płci;
  • kierownictwo wyższego szczebla niżej;
  • rekrutacja nowego personelu i ich integracja z zespołem;
  • rozwiązywanie sporów i konfliktów;
  • zwolnienia pracowników;
  • definicja stylu korespondencji biznesowej i innych.

Podstawowe zasady

Ogólne zasady są wyrażone zgodnie z następującymi zasadami:

  1. Uprzejmość. Szanowane traktowanie współpracowników pozytywnie wpływa na dalszą komunikację. Odnosząc się do kolegów w oficjalnym otoczeniu, należy zawsze używać zaimka osobistego „ty”, nawet jeśli są to twoi znajomi poza godzinami pracy. Ta reguła nie ma wyjątków.
  2. Skromność Wysokie zasługi nie wymagają dodatkowej reklamy, ale są już tak oczywiste. Nie powinieneś zapładniać możliwej zazdrości swoich osiągnięć pochwałą.
  3. Takt Zdolność do wygładzania zakrętów w niezręcznej sytuacji, na przykład, jeśli ktoś popełni błąd, doda szacunku sprawcy. Brak nieodpowiednich pytań i komentarzy przyczyni się do stworzenia i wzmocnienia komfortowej atmosfery w zespole oraz podkreśli profesjonalne podejście do biznesu.

Funkcje relacji

Relacje zespołowe można podzielić na następujące kategorie.

Kierownik i podwładny

Dla efektywnej pracy dowolnej liczby osób zaangażowanych w jedną rzecz najważniejsze jest umiejętne przywództwo. Nic dziwnego, że mówią: „Stado owiec pod kontrolą lwa jest lepsze niż stado lwów pod kontrolą barana”. Dlatego szczególnie ważny jest pozytywny przykład władz. Zarządzanie zespołem można podzielić na trzy części:

  1. Rodzaj zarządzania.
  2. Wbudowany model zachowania między podwładnymi.
  3. Osobiste zachowanie lidera w zespole.

Warto zauważyć, że istnieją dwa główne modele edukacyjne:

  1. Rób jak ja.
  2. Nie róbcie tego, co robię, róbcie, co mówię (moje doświadczenie nie powiodło się, ale radzę wam robić lepiej).

Drugi model jest trudny do zauważenia. Nie ma znaczenia, jakie techniki zarządzania personelem są stosowane, jeśli wyraźnie podany zostanie zły przykład, będzie to przewodnik dla większości. Dlatego trzeci akapit - „Osobiste zachowanie lidera” - jest momentem krytycznym.

Aby stworzyć żyzny grunt dla pracy powierzonego zespołu, należy wykonać następujące czynności:

  • Trzymaj się z dala od podwładnych w umiarkowanej odległości. Nie warto nawiązywać osobistych, przyjacielskich relacji, zwłaszcza romansu, ale niewłaściwe jest też zostawanie strażnikiem. Najlepszym rozwiązaniem byłoby coś średniego.
  • Podaj informacje o pilnych planach w zmierzonej objętości i formie. Nie ma potrzeby kierowania drużyną na ślepo, ale nie powinieneś również otwierać wszystkich kart. Określ, co z dźwięcznych może być używane przez podwładnych, odetnij wszystkie niepotrzebne.
  • Świętuj dobre pomysły pracowników nie tylko finansowo, ale także ustnie. Z jednej strony jest to dodatkowa zachęta dla wyróżnionego, jego uznania: bohaterowie walczą mocniej o nowe medale. Z drugiej strony, motywacją dla reszty pracowników jest pchanie: nikt nie chce być ostatnim, najgorszym lub bezwartościowym. Ale nie wkładaj wszystkich jajek do jednego koszyka.
  • Komentarze powinny zawierać informacje, dzięki którym podwładny zrozumie błąd i jak go naprawić. Powstrzymany od emocjonalnych ataków i nadmiernej krytyki upokorzony pracownik nie jest już sprzymierzeńcem.
  • Jeśli jeden z podwładnych nie zareaguje pozytywnie na błędy odnotowane w jego pracy, stałe drobne uwagi nie pomogą, ale tylko spowodują irytację. Warto pomyśleć o zmianie podejścia, być może informacje o temacie nie zostały poprawnie odebrane.
  • Ustal jasne zasady postępowania dla podwładnych i utrzymuj porządek.Nie można pociągnąć do odpowiedzialności za naruszenie, które nie zostało ogłoszone, nawet jeśli jest to uzasadnione.
  • Śledź organizację obszaru roboczego dla zespołu, w razie potrzeby wprowadź zmiany. Podwładni nie powinni siedzieć sobie nawzajem na głowach - przyczynia się to do rozkładu dyscypliny i tworzenia różnych chwil wolnych od pracy. Rozmieszczenie mebli w biurze kierownika powinno podświadomie sugerować, że osoba, która weszła, jest podporządkowana, ale nie naciska i nie uciska, nie buduje tronu i kroków.
  • Zdefiniuj formę, w której podwładni mogą wyrażać sprzeciw. Po pierwsze, stworzenie aureoli nieomylności przywództwa jest anty-motywacją, ani jeden niewolnik w duszy nigdy nie kochał swojego faraona. Po drugie, absolutnie każda osoba może stać się źródłem cennego pomysłu lub uzupełnienia istniejącego.

Bądź pryncypialny, ale nie dogmatyczny. Brak zamówień odzwierciedlających wszystkie możliwe kombinacje różnych czynników. Traktuj szczególnie podwładnych, a nie prasę drukarską na papier.

W nowym zespole

Kiedy pojawia się nowy pracownik, zespół z własnym środowiskiem jest już utworzony. Nowy element jest dodawany do jednorodnej masy. Z jednej strony chodzi o to, jak zachowa się nowicjusz, jeśli lokalna atmosfera będzie nieodpowiednia. W takim przypadku albo się dostosowuje, albo zostaje odrzucony, staje się wyrzutkiem. Z drugiej strony jest to trudna sytuacja dla zespołu. Nowy pracownik jest postrzegany z obawą i nieufnością.

Nie będąc częścią lokalnej hierarchii, prowokuje nowy ranking, co będzie szczególnie negatywne dla właścicieli miejsc na słońcu. Dlatego przy wchodzeniu do nowego zespołu ważne są następujące kwestie:

  • Zachowuj się stabilnie, nie agresywnie, nie próbuj zamieniać gór. Nadmierna aktywność i asertywność, przejawiająca się w związku z chęcią pokazania się, poparta zewnętrzną pewnością siebie, bez względu na to, czy jest to naturalne, czy pretensjonalne, stworzy wrażenie najeźdźcy chodzącego nad głowami i odpychającego drużynę.
  • Wygląd odgrywa ważną rolę, warto dać pierwszeństwo nieugresywnemu konserwatywnemu stylowi, który w połączeniu z szacunkiem dla lokalnych dawnych czasów zapewni normalny odbiór.
  • Preferuj kontemplację zamiast mentoringu. Niezależnie od poziomu umiejętności zawodowych, nie idą do czyjegoś klasztoru ze swoim statutem. Zanim wpadniesz na ciekawe pomysły, z szacunkiem zrozum lokalne zwyczaje. Bez ich zrozumienia żadna proponowana innowacja nie uwzględni lokalnych uwarunkowań, co oznacza, że ​​nie znajdzie odpowiedzi.
  • Rozmowy najlepiej prowadzić na neutralne tematy, na przykład na tematy robocze. Zainteresuj się opiniami nowych kolegów, zadawaj pytania i pytaj o radę. Ale rób to z umiarem, inaczej będziesz wyglądać jak laik. Uznajesz więc profesjonalizm swoich współpracowników i okazujesz im szacunek.
  • Pytając o radę, słuchaj uważnie, w przeciwnym razie będziesz mieć wrażenie, że zrobiono to dla podziękowania, dziękuję za pomoc.
  • Nie wyrażaj negatywnych opinii na temat swoich kolegów, jeśli znajdziesz jakąś wadę, idź do osoby, która to zrobiła osobiście i zapytaj w pytającej formie, czy to naprawdę konieczne. Ironia i sarkazm są niedopuszczalne.
  • W przypadku pojawiającego się konfliktu spróbuj zmienić rozmowę w innym kierunku, nawet jeśli masz rację. Wyjaśnienie relacji nie przyczyni się do rozwiązania problemu, ale pogorszy relacje w nowym miejscu. Po ustaniu konfliktu możliwe będzie powrócenie do kontrowersyjnej kwestii w łagodnej formie.
  • Weź udział w życiu po pracy zespołu, weź udział w uroczystościach firmowych, wspólnych wyjazdach.
  • W rozmowach nie powinieneś poruszać tematu tożsamości pracownika: jego wieku, pochodzenia etnicznego i innych rzeczy.
  • Szanujcie swoich przełożonych, ale nie posuwajcie się do zakłóceń.
  • Jeśli dojdzie do konfliktu między kolektywami, nie popieraj stron.Tak więc jedna ze stron nie zmieni się w wrogów, a ponadto neutralność przyniesie więcej korzyści i szacunek po obu stronach.
  • Nie powinieneś skupiać się na własnym wysokim poziomie wiedzy, a to i tak stanie się zauważalne. Skromność rekompensuje doskonałość w oczach kolegów, a przełożeni oceniają poziom na podstawie wyników aktywności zawodowej.

W ten sposób można wyróżnić następujące cechy, na których nacisk pomoże się dostosować do nowego miejsca:

  • skromność;
  • uczciwość
  • grzeczność;
  • przyzwoitość;
  • takt.

Głównymi błędami w tym przypadku będą:

  • skargi do przełożonych, wypowiedzenie pracowników;
  • obraża drobiazgi, na przykład żarty;
  • izolacja;
  • zemsta
  • głośne, buntownicze zachowanie;
  • Flirt
  • płowy, służebność;
  • nadmierne zainteresowanie życiem osobistym kolegów;
  • koncentrowanie się na czyjejś niekompetencji;
  • popisywanie się wpływowymi powiązaniami w organizacji;
  • negatywne wypowiedzi na temat byłego zespołu.

Między podwładnymi

Taki związek opiera się przede wszystkim na zasadzie równości. W związku z tym komunikacja powinna odbywać się w następujący sposób:

  • Nie podporządkowując się sobie nawzajem, w rozmowach lepiej wybrać neutralny ton i przyjazny wyraz twarzy z przewagą przydatnych informacji w treści dialogu, unikaj mówienia o niczym. Ci, którzy chcą pić z czystej studni, nie zmniejszają się z biegiem lat.
  • Lepiej zwrócić się do kolegów z „ty”, są zadowoleni z szacunku i dalszych relacji. Cena tego produktu wynosi 0 i powoduje problemy tylko dla osób z nadmierną lub bolesną samooceną oraz dla tych, których edukacji nikt nie był zaangażowany.
  • Poświęć większość czasu na swoje bezpośrednie obowiązki, warto również pomóc kolegom na ich prośbę, ale nie zamieniaj się w konia trakcyjnego, na który spadną wszystkie niewygodne sprawy.

Każdy wypracowuje własny chleb, ale nie jest mądrze rzucać potknięciem.

  • Walcząc o nagrody lub promocje, okazuj powściągliwość, nie okazuj wrogości ani braku szacunku dla przeciwnika. Uznanie go za godnego przeciwnika i odpowiednie zachowanie względem niego tylko wzmocni twój osobisty autorytet w zespole.
  • Podczas spotkań, prezentacji i innych spotkań grupowych przerywanie czyichś raportów jest niedozwolone, nawet jeśli występują w nim błędy. Możesz je oznaczyć po występie lub po zakończeniu spotkania.

Między mężczyzną a kobietą

Specyfika interakcji mężczyzny i kobiety w środowisku biznesowym różni się od ogólnie przyjętej etykiety. Ranking odbywa się wyłącznie na podstawie pozycji, a wszelkie przejawy seksizmu we współczesnym biznesie są absolutnie nie mile widziane. Niemniej różnice płci nadal wpływają na etykietę komunikacji między pracownikami heteroseksualnymi, a strona estetyczna nie Niektóre funkcje, które można wyróżnić:

  • W chwili powitania tylko kobieta może najpierw sięgnąć po drżenie. Mężczyzna wita kobietę frazami takimi jak „Pozdrowienia” lub „Cześć”.
  • W przypadku konfliktu mężczyzna powinien spróbować go spłacić i zrobić ustępstwa, chociaż nie oznacza to akceptacji żadnych warunków, kobieta jest również odpowiedzialna za jego wystąpienie.
  • Kobieta wita się pierwszą tylko przy wejściu do pokoju, w którym ludzie już są, w innych przypadkach mężczyzna inicjuje powitanie.
  • Na spotkaniu warto najpierw przedstawić kobietę, a po niej mężczyznę.

Chociaż kobiety wygrają równe relacje z mężczyznami, dobre maniery tracą przestrzeń, pomagają w przenoszeniu ciężkich przedmiotów, służą przy stole podczas przerwy na lunch: serwują posiłki, odsunąć krzesło do tyłu podczas wejścia na pokład i więcej.

Zobacz, jak prawidłowo budować relacje z zespołem w pracy w następnym filmie.

Napisz komentarz
Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Odpocznij