Subtelności komunikacji biznesowej

Jeśli chodzi o pracę w zespole, sama powstaje coś takiego jak komunikacja biznesowa. Aby móc właściwie budować relacje w środowisku pracy i unikać typowych błędów, nigdy nie będzie zbyteczne poznawanie zawiłości komunikacji biznesowej, od dawna gromadzonych przez specjalistów w zakresie prostych zasad etykiety, aspektów psychologicznych, form i popularnych technik komunikacyjnych.

Istotę komunikacji biznesowej charakteryzuje proces rozwoju oficjalnych relacji między pracownikami w dowolnej organizacji. Ponieważ w pracy każda osoba ma określony oficjalny status i funkcje, koncentruje się na osiąganiu celów wspólnych z kolegami.

Jedną z głównych cech komunikacji w środowisku biznesowym jest przestrzeganie ustalonych zasad, norm i ograniczeń wynikających z zasad etyki zawodowej, a także tradycji kulturowych i narodowych.

Jak wiecie, w środowisku społecznym istnieje wiele „zapisanych” i „niepisanych” norm zachowania, rodzaj „kodu”, który jest ogólnie akceptowany. Wszystkie te zasady są nazywane etykietą biznesową, której istotą jest utrzymanie tych zasad, które pomogą ludziom lepiej się zrozumieć.

Komunikacja biznesowa to cała sztuka, której zawsze trzeba się nauczyć, aby osiągnąć sukces na polu zawodowym i awans na ścieżce kariery. Ważne jest, aby wiedzieć, na czym polega oficjalna komunikacja dyplomatyczna z kolegami, jak negocjować, jak postępować z wyższymi władzami.

Głównym zadaniem komunikacji biznesowej jest optymalizacja i usprawnienie wszelkich działań w jak największym stopniu: na przykład poprawa sytuacji w miejscu pracy, w nauce, biznesie i sferze społecznej. Jednocześnie każdy, kto po drodze staje się uczestnikiem negocjacji biznesowych, uczy się sytuacyjnie wykonywać kilka zadań:

• wzmocnić partnerstwa, unikając lub minimalizując możliwość braku porozumienia między stronami, jeśli to możliwe;
• rozwijać się w kierunku integralnej i harmonijnej interakcji z innymi;
• dbać o prawidłowy podział instrukcji, zadań, obszaru lub strefy wpływów;
• zapewnić zaufanie i wzajemne zrozumienie między uczestnikami;
• przestrzegać standardów behawioralnych przyjętych w środowisku biznesowym.

W procesie komunikacji biznesowej konieczne jest, aby osoba ukształtowała kilka cech, które pomogą mu być przydatnym w pracy zespołowej. Przede wszystkim taktyki powinny mieć na celu kompetentne i racjonalne przekonanie rozmówcy o ich stanowisku, przy jednoczesnym zachowaniu rozsądku i wytrwałości. Ważne jest również, aby móc rozsądnie podporządkować się interesom kolektywu jako całości, przestrzegając wewnętrznych przepisów, w tym harmonogramu pracy i standardów socjalnych.

Często najtrudniejszym zadaniem jest równa komunikacja ze wszystkimi stronami relacji biznesowej, bez względu na osobiste preferencje danej osoby. Ponadto oddzielenie i analiza ważnych informacji od wtórnych może być trudna podczas walnych zgromadzeń, zwłaszcza jeśli pracownik nie ma jeszcze wystarczającego doświadczenia w prowadzeniu rozmów biznesowych lub negocjacji.

Oczywiście kierownictwo organizacji lub firmy powinno również przestrzegać określonych ram i zasad etycznych, spełniając potrzeby pracowników, gdy może to być konieczne w celu przyspieszenia osiągnięcia celu. Na przykład komplement lub pochwała za trudne negocjacje mogą stanowić poważną motywację do sukcesu.

Wszystkich tych umiejętności nie da się zawsze przekazywać ludziom w prosty i łatwy sposób, a dobry lider zawsze będzie pielęgnował tych, którzy opanowali umiejętności komunikacyjne niezbędne do osiągnięcia swoich celów i w praktyce zastosują swoje metody w sferze biznesowej. Zawsze ważne jest, aby o tym pamiętać jeśli istnieje wspólny cel, jest mało prawdopodobne, że można uniknąć nieporozumień, ale czasami stanowią dobrą zachętę do pokonania wszystkich możliwych barier i rozwoju osobistego każdego uczestnika procesu.

Pojęcie etykiety biznesowej obejmuje dwie sekcje zasad:

• zasady, których należy przestrzegać w komunikacji między osobami o równym statusie;
• zasady, które określają istotę relacji między pracownikami a ich liderem (normy „horyzontalne” i „pionowe”).

Etykieta implikuje także dbałość o mowę, treść konstrukcji mowy, dzięki czemu powstają stabilne formy pozdrowienia, wyrażenia wdzięczności i próśb. Jeśli dana osoba bierze na siebie odpowiedzialność za zarządzanie firmą lub oddzielnym segmentem jej działalności, poprawna i grzeczna komunikacja zawsze będzie jej zaletą.

Każda komunikacja biznesowa, niezależnie od formy i czasu trwania, jest podzielona na pewne etapy, które w razie potrzeby można odróżnić od przebiegu każdego wydarzenia, niezależnie od tego, czy jest to prywatna rozmowa między pracownikiem a podwładnym lub negocjacje z udziałem kilku zainteresowanych stron:

• chwila znajomości (lub po prostu nawiązanie kontaktu - w tym powitanie lidera). Kontakt może być pierwotny lub wtórny, w zależności od tego, czy partnerzy widzą się po raz pierwszy, czy nie komunikują się po raz pierwszy;
• ocena środowiska i tego, co dzieje się jako całość;
• włączenie do dyskusji kwestii, która stała się przedmiotem negocjacji;
• rozwiązanie pytania lub problemu (w miarę możliwości);
• ostatnia część to pożegnanie, wyjście z komunikacji.

Specjaliści badający istotę i praktyczne wykorzystanie umiejętności komunikacyjnych zidentyfikowali cztery podstawowe zasady, według których reguluje się wszystkie aspekty interakcji biznesowych.

Przede wszystkim komunikacja biznesowa powinna być interpersonalna, ukierunkowana na wielozadaniowość i wielowymiarowość interakcji międzyludzkich. Tak czy inaczej, aspekt interpersonalny nie powinien być z niego wykluczony, nawet jeśli ludzie muszą stawiać interesy kolektywu ponad swoje osobiste ambicje.

Interakcje biznesowe powinny być skoncentrowane i świadome dążenie do jasno określonego celu. W tym aspekcie należy wziąć pod uwagę pracę podświadomości każdej osoby: cele mogą być zarówno świadome, jak i nieświadome (utajone). Na przykład mówca, który przygotował prezentację na temat problemu, obiektywnie mówi o tym publiczności, ale jednocześnie nieświadomie i spontanicznie pokazuje słuchaczom swój temperament, zdolności intelektualne i retoryczne.

Komunikacja biznesowa musi być ciągła.. Jeśli partnerzy biznesowi są stale w zasięgu wzroku, stymuluje to ciągły rozwój tego procesu. Proces komunikacji implikuje obecność nie tylko elementów werbalnych, ale także niewerbalnych. Korzystając z komunikatów niewerbalnych w komunikacji, osoba nadaje im taki lub inny ładunek semantyczny i kolorowanie z kolejnymi wnioskami.

Nawet jeśli partner biznesowy w tej chwili nic nie mówi lub jest nieobecny, wszystko to jest jednak zaangażowane w akt komunikacyjny i ma takie samo niepodważalne znaczenie jak rozmowa.

Aspekty behawioralne bez obecności w nich elementów języka mówionego są nie mniej ważne: to oni nadają ton reakcji innym uczestnikom procesu i całej sytuacji.

Komunikacja biznesowa jest zawsze wielowymiarowa, ponieważ w jej procesie zachodzi stała wymiana informacji między uczestnikami oraz regulacja relacji. Wielowymiarowość implikuje przede wszystkim ton, w jakim ta lub ta informacja lub prośba są przekazywane: ciepłe, przyjazne, zimne, uspokajające, pełne niedowierzania, aroganckie, taktowne lub, przeciwnie, nietaktowne.

Biorąc pod uwagę, że pracownicy wielu firm muszą ściśle współpracować z partnerami zagranicznymi, ważne jest również, aby wiedzieć, jakie cechy komunikacji biznesowej mogą mieć kontakt z mentalnością przedstawicieli innych krajów.

Istnieją dwie różne opinie na ten temat. Pierwsza wersja skłania do tego, że współczesny świat i przewaga w nim europejskiej etykiety biznesowej (w tym angielskiego jako języka międzynarodowego) niemalże zacierały granice państwowe i doprowadziły do ​​powstania norm etycznych wspólnych dla przedstawicieli wszystkich narodowości. Ponadto w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci aktywnie rozwija się współpraca międzynarodowa w różnych dziedzinach działalności człowieka. Nastąpiła intensywna wymiana naukowa i kulturalna, która znacznie przyspieszyła wszystkie procesy.

Na obecnym etapie przedstawiciel Chin lub Japonii, który był wykształcony w Wielkiej Brytanii lub Ameryce, doskonale zrozumie mentalność Brytyjczyków lub Amerykanów, a sposób ich komunikacji biznesowej nie będzie dla nich niezrozumiały ani specyficzny.

Przeciwnie, druga opinia kładzie nacisk na aspekty krajowe i umieszcza je w centrum kontaktów międzynarodowych, zwłaszcza w procesie negocjacji, który ma zasadnicze znaczenie w komunikacji. Zwolennicy drugiej wersji uważają, że większość trudności w negocjacjach wynika z różnic kulturowych. Mają decydujący wpływ na ludzi, zasymilowani od najmłodszych lat podczas rodzicielstwa. Ponadto, wraz z rozwojem międzynarodowych stosunków w biznesie, angażują się w nie ludzie, którzy nie mają doświadczenia w stosunkach biznesowych w Europie i Ameryce, co wnosi ogólny obraz aspektów krajowych.

Naukowcy twierdzą, że jeżeli interesy stron składających się z przedstawicieli różnych narodowości pokrywają się, wówczas różnice kryteriów etnicznych nie są tak zauważalne. Jednak w przypadku kontrowersyjnej lub konfliktowej sytuacji wszystko natychmiast wychodzi na jaw, a rola momentów etnicznych wciąż musi zostać uwzględniona. Dlatego należy sporządzić krótki opis głównych cech krajowych, który będzie odzwierciedlał cechy charakterystyczne osób z różnych krajów w komunikacji biznesowej.

Opis obejmie te cechy mentalności, które są najbardziej powszechne i prawdopodobne. Może to pomóc przynajmniej częściowo pokierować możliwymi zachowaniami partnerów biznesowych.

Amerykanie to ludzie, którzy zawsze podkreślają swoją indywidualność. Prawa człowieka są dla nich najważniejsze, co zachęca ich do szanowania również innych ludzi. Cały czas nalegają na równość i niezależność, zawsze opowiadają się za otwartym i uczciwym prowadzeniem biznesu i nie lubią żadnych formalności. Są bardzo proste w komunikacji, ich ubrania, nawet w kontekście biznesowym, są wygodne i pozbawione sztywności.

Charakteryzują się duchem konkurencji i osiągania wyników, a sukces mierzą miarą zarobionych pieniędzy. Pomimo faktu, że Amerykanie są obcy małostkowości i pedanterii, są punktualni i przyzwyczajeni do życia zgodnie z harmonogramem.

Naród francuski wyróżnia się swoją tożsamością ze względu na fakt, że powstał bardzo dawno temu.. Wiadomo, że Francja jest jednym z krajów o bogatym dziedzictwie historycznym i kulturowym. Przedstawiciele tego narodu wyróżniają się rycerskością i pomysłowością, ale jednocześnie charakteryzują się sprytem i sceptycyzmem. Francuzi są często wymowni, nie lubią ciszy i zawsze mówią swobodnie, naturalnie i bardzo szybko.

W komunikacji biznesowej w samej Francji bardzo cenione są kontakty osobiste i więzi rodzinne. Są bardzo subtelni i elegancko potrafią bronić swojego punktu widzenia, ale jednocześnie charakteryzują się dość trudnymi negocjacjami, rzadko zawierają kompromisy i opcje „awaryjne”.

Brytyjczycy tradycyjnie charakteryzują się powściągliwością, skłonnością do podpowiedzi i pewną sumiennością, co często prowadzi do izolacji i nieufności w kontaktach z nieznajomymi. Co więcej, są przedsiębiorczy i przedsiębiorczy, cenią dokładność i punktualność w najdrobniejszych szczegółach, co jest dla nich surową zasadą.

Niemcy są pracowici, także punktualni i bardzo ostrożni. Czasami charakteryzują się nadmierną pedanterią, a nawet skąpością. Są ostrożni i zawsze dążą do porządku we wszystkich dziedzinach życia, do których przywykli malować dosłownie z godziny na godzinę.

Każdy kraj arabski jest wrażliwy na lokalne tradycje., co należy szczególnie uwzględnić w komunikacji biznesowej z przedstawicielami świata arabskiego. Tradycje dla Arabów są na pierwszym miejscu, a ich standardy zachowania są dość surowe, szczególnie w sferze biznesowej. Przedstawiciele świata muzułmańskiego zawsze często towarzyszą pierwszemu znajomemu z serdecznością i uprzejmością, w przyszłości może to stać się okazją do budowania zaufania i otwartości między partnerami.

Uważa się, że płeć i aspekty kulturowe są najbardziej charakterystyczne i specyficzne dla przedstawicieli świata arabskiego, ale nie jest to do końca prawda. W kontekście europejskiej mentalności w wielu obszarach biznesu kobiety stopniowo zyskują pewien stopień wolności i niezależności.

Włosi są żarliwi, ekspansywni, bardzo towarzyscy, czasem nawet za bardzo. Aby nawiązać z nimi produktywne relacje biznesowe, wystarczająca będzie oficjalna korespondencja z listą propozycji.

Przedstawiciele Hiszpanii charakteryzują się powagą, a jednocześnie otwartością i ludzkością. Ich cenną cechą jest świetne poczucie humoru i umiejętność pracy w duchu zespołowym. Czasami mogą spóźnić się na spotkania biznesowe, co czasem staje się okazją do żartów i żartów.

Lubią rozmawiać, ale nie rozmawiają z nimi o wojnie domowej, walkach byków, kwestiach osobistych i okresie władzy generała Franco.

Szwedzi słyną z punktualności, dokładności we wszystkim, przyzwoitości i rzetelności w partnerstwie. Szwedzcy partnerzy biznesowi mają bardzo wysoki poziom kwalifikacji iz tego powodu szanują profesjonalizm innych.

Znają kilka języków (zwykle niemiecki i angielski), są bardzo powściągliwi w komunikacji, ale jeśli zostaną nawiązane ciepłe relacje między partnerami, mogą być kontynuowane w nieformalnym otoczeniu.

W Rosji dwa aspekty silnie wpłynęły na charakterystykę komunikacji biznesowej: normy okresu sowieckiego i cechy charakterystyczne dla narodowego charakteru narodu rosyjskiego.Możesz nawet być dumny z naszych specjalistów, którzy urodzili się i wychowali w ZSRR: metody prowadzenia rozmów biznesowych były w tym czasie bardzo doceniane przez wielu cudzoziemców, a spełnienie tego, co obiecano, było najważniejsze.

Jednak zagraniczni eksperci skrytykowali byłych przedstawicieli państwa radzieckiego za to, że mając jasno określony cel, nie koncentrują się tak bardzo na tym, jak można go osiągnąć.

Istnieją ogólne zasady i przepisy, których należy przestrzegać podczas pracy w środowisku biurowym lub w agencjach rządowych. Zawsze musisz przychodzić na czas do miejsca pracy, terminowo realizować wszystkie zamówienia, a opóźnienia i niedokończenie pracy na czas są niedopuszczalne. Jeśli nie przyjdziesz na spotkania biznesowe na czas, może to zepsuć nie tylko osobistą reputację pracownika, ale także wizerunek organizacji lub firmy jako całości.

Podczas pracy w biurze lub w służbie cywilnej ważne jest, aby ubierać się odpowiednio i zgodnie z wymogami przyjętymi w instytucji. Wygląd pracowników powinien odzwierciedlać reputację instytucji, dlatego należy przestrzegać standardów etycznych. W przypadku kobiet dozwolone jest noszenie spódnic ściśle do kolan lub garniturów spodni o klasycznym kroju. Jasne, wyzywające ubrania są niedopuszczalne, a także mnóstwo błyszczącej biżuterii, dżetów, cekinów i obcisłych rzeczy.

W przypadku mężczyzn optymalne będzie noszenie formalnych garniturów z koszulami. Obecność remisu może być obowiązkowa lub pożądana, w zależności od statusu instytucji i środowiska, w którym spotykają się partnerzy biznesowi.

Istnieje sześć podstawowych zasad, według których określa się istotę tak zwanej etykiety biznesowej:

• praca powinna być zawsze wykonywana na czas;
• nieujawnianie tajemnic zawodowych organizacji, w tym związanych z życiem osobistym pracowników;
• zawsze należy okazywać życzliwość i dbałość o współpracowników (dotyczy to wszystkich - zarówno kierowników, jak i ich podwładnych);
• Szanuj opinie innych ludzi, ich krytykę i porady innych, jeśli mają wątpliwości co do jakości pracy;
• zawsze pasuj do stroju przyjętego w instytucji;
• zawsze zachowuj kontrolę nad mową podczas rozmowy, aby zapobiec pojawianiu się nieprzyzwoitych wypowiedzi w mowie ustnej i pisemnej.

Wiele osób wie, że komunikacja na dowolnym poziomie to nie tylko słowa lub pismo. Równie ważną rolę odgrywają mimika i gesty, często przy ich pomocy można dokładnie określić, czego chce partner i jak naprawdę odnosi się do innych ludzi. Niektórzy psycholodzy twierdzą, że przewaga wiedzy niewerbalnej w komunikacji jest na pierwszym miejscu, ponieważ przekazuje ona znacznie więcej informacji niż zwykła rozmowa.

Wyraz twarzy i gesty wywoływane są przez podświadome impulsy, więc ludzie często nie zwracają na nie szczególnej uwagi. Na początku może się wydawać, że nauka języka niewerbalnego jest trudna, ale nie do końca prawdziwa. Wystarczy kilka podstawowych umiejętności, aby osiągnąć bardziej skuteczną interakcję interpersonalną i nauczyć się lepiej rozumieć ludzi.

Najlepiej rozpocząć taką praktykę od wizualnej oceny rozmówcy: jak się utrzymuje, w jakiej pozycji stoi lub siedzi, jak intensywne są jego gesty.Istnieje kilka uniwersalnych gestów, które można łatwo rozpoznać. Proste przykłady: jeśli uśmiech jest szeroki i wyluzowany, człowiek jest szczęśliwy, a jeśli ktoś wzrusza ramionami, wyraża zakłopotanie lub niezrozumienie sytuacji.

Rozważ tak popularny gest jak uścisk dłoni - działanie podejmowane w środowisku biznesowym wszędzie. Możesz rozpoznać, co w sobie niesie, po następujących znakach: w przypadku krótkiego uścisku dłoni możemy dojść do wniosku, że rozmówca jest obojętny.

Jeśli dłoń jest sucha, osoba jest spokojna, jeśli jest mokra, bardzo się martwi. Wiele zależy od charakteru wyglądu podczas uścisku dłoni: otwarty i ciepły wygląd oznacza szczere i przyjazne usposobienie partnera, a jeśli oczy „uciekną” lub rozmówca uniknie spotkania się z innymi, istnieje powód, aby podejrzewać go o nieszczerość lub strach.

Jeśli podczas powitania ręka jednej osoby jest ściskana drugą ręką w dół, oznacza to, że drżąca ręka (najczęściej nieświadomie) wykazuje chęć zdominowania komunikacji. Jeśli ręka jest wyciągnięta do góry, oznacza to chęć przeniesienia „dłoni przywództwa” na inną.

Istnieją tak zwane „otwarte gesty”, których rozpoznanie również nie jest trudne. Mówią, że rozmówca jest szczery i zdeterminowany, aby mówić szczerze. Gest „otwartych rąk” wygląda następująco: partner wyciąga rękę w stronę innej osoby, z dłońmi skierowanymi do góry. Równie popularny gest „rozpiętej kurtki” oznacza to samo.

Często trzeba obserwować, jak podczas negocjacji odbywających się w kawiarni lub restauracji uczestnicy zdejmują kurtki w obecności siebie. Ten sam obraz obserwuje się w biurach w przypadku, gdy negocjacje zakończą się powodzeniem, a strony będą coraz bardziej nastawione do siebie.

Gesty, które wykazują brak zaufania lub chęć ukrycia czegoś, charakteryzują się ruchami, takimi jak automatyczne pocieranie czoła, brody lub skroni: w ten sposób osoba spontanicznie chce zakryć twarz. Także „przewracające się” oczy, o których wspomniano powyżej, są typowym znakiem nieszczerości. Nawet jeśli rozmówca taktownie i niedostrzegalnie próbuje nie patrzeć w oczy, oznacza to to samo.

Gesty ochronne i postawy wskazują, że partner czegoś się boi. W takich przypadkach zwykle ręce krzyżują się automatycznie na klatce piersiowej, a jeśli jednocześnie palce są zaciśnięte w pięść, sytuacja partnera jest wyraźnie napięta, a jeśli napięcie między rozmówcami nie zostanie usunięte, konflikt może stać się nieunikniony.

Refleksje i ocena gestów wskazują na zamieszanie i chęć znalezienia właściwego rozwiązania problemu tak szybko, jak to możliwe. Jeśli ręka partnera mimowolnie twardnieje w policzek, jest wyraźnie zainteresowany tym, co się dzieje i martwi się o coś: jest to oznaka koncentracji i uważnego słuchania. W takim przypadku należy zacząć opracowywać możliwe sposoby rozwiązania problemu, aby osiągnąć porozumienie w sprawie najbardziej udanej fali.

Ponadto, jeśli jeden z negocjatorów zacznie szczypać się w nos, oznacza to to samo - głęboką koncentrację. Etap, w którym ludzie zaczynają tworzyć wyjście z tej sytuacji, można scharakteryzować poprzez drapanie się po brodach (oczy często są jednocześnie zwężone).

Jeśli rozmówca nie chce już brać udziału w rozmowie i dąży do jej zakończenia, zaczyna opuszczać powieki lub na znak, że rozmowa go już nie interesuje.Drapanie ucha oznacza dążenie do zdystansowania się od tematu rozmowy, a jeśli jeden z partnerów zacznie lekko popijać płatek ucha, wyraźnie chce wziąć czynny udział w rozmowie i wyrazić swój punkt widzenia.

Jeśli rozmówca kłamie, automatycznie zakrywa usta, uszy lub oczy dłonią. Czasami kłamstwo charakteryzuje się intensywnym i cichym kaszlem, aby odwrócić uwagę innych od tego gestu. Fakt, że partner kłamie, może również oznaczać lekki dotyk na nosie podczas rozmowy, a jeśli ktoś pociera powiekę, wykazuje chęć odejścia od podejrzeń kłamstwa.

Przy każdej formie komunikacji werbalnej najważniejsze są umiejętności retoryki i poprawna konstrukcja mowy ustnej. Eksperci zidentyfikowali pięć głównych technik, dzięki którym możesz skutecznie wpływać na społeczeństwo werbalnie:

• mowa powinna być dostępna - przygotowując wystąpienie publiczne, należy wziąć pod uwagę poziom wykształcenia i kulturę adresowanych odbiorców;
• mowa powinna być asocjacyjna i budzić empatię oraz poczucie zaangażowania w proces, stymulować słuchaczy do własnych myśli;
• mowa powinna być sensoryczna - ważne jest, aby podczas prezentacji używać rysunków, obrazów graficznych, prostych tabel i diagramów;
• mowa powinna być ekspresyjna, z wystarczającym poziomem emocjonalności, gestów i mimiki, które mogą poprawić postrzeganie mowy;
• mowa powinna być intensywna - podczas rozmowy ważne jest, aby móc dostosować się do tempa publiczności i dopasować się do jej poziomu wyszkolenia.

Oprócz głównych punktów należy wziąć to pod uwagę wszelkie formy pouczającego i aroganckiego tonu w biznesie są mile widziane. Ważne jest, aby pozyskać rozmówców, informując ich, że rozmowa jest na równi.

Sztuka komunikacji werbalnej opiera się również na tworzeniu optymalnych struktur mowy, dobrej wydajności głosu i bogatego słownictwa. Zwroty mowy nie powinny być trudne, nie obciążaj gramatycznie mowy. Lepiej używać krótkich zdań składających się z ośmiu, maksymalnie piętnastu słów: spodoba się to publiczności, a znaczenie tego, co zostało powiedziane, zostanie przekazane jasno i wyraźnie.

Dostarczanie głosu powinno być wyraziste, głośne, ale nie „krzykliwe”: należy obserwować miarę - aby mowa była ekspresyjna, ekscytująca i jednocześnie przyjemna.

Metody komunikacji biznesowej są różne, ale nie wszystkie są niestety prawidłowe, etyczne i uczciwe. Wszystkie mają na celu osiągnięcie celu, a w sferze biznesowej bardzo często muszą sobie z nimi radzić. Istnieją techniki, które są dozwolone przez etykę zawodową, ale są sposoby, że nie zaleca się ich stosowania w celu utrzymania zarówno reputacji firmy, jak i własnej osobowości.

Odroczenie - jedna z neutralnych sztuczek, z których każda ze stron może skorzystać, aby mieć czas na przemyślenie ostatecznej decyzji.

Metoda zastraszania wykorzystując źródła wtórne „brudne”, ale bardzo znane. Przykład: jedna osoba próbuje zastraszyć drugą, grożąc rozpowszechnianiem fałszywych informacji i plotek z udziałem mediów. Gdy tak się stanie, lepiej natychmiast przerwać współpracę z takimi osobami.

Technika znana jako blefować. Nie jest też do końca uczciwy, ale bardziej przyzwoity i dzięki jego pomocy wielu osiąga wyniki. Jest to jedna z odmian manipulacji. Technologia polega na tym, że jeden z partnerów dokonuje kategorycznego ataku: „Nie widzę sensu w kontynuowaniu naszych negocjacji”. W przypadku, gdy jego przeciwnik chce zawrzeć umowę, traktując te słowa poważnie, może się poddać i zacząć ulegać manipulatorowi dodatkowo w konkretnej sprawie związanej z transakcją.

Metoda „poddania się” polega na tym, że jeden z partnerów może powiedzieć: „Nie mam prawa podejmować tej decyzji sam, muszę się skonsultować”. Z reguły jest to bardzo skuteczne, ponieważ druga strona sprawia wrażenie pewnej „silnej struktury” stojącej za rozmówcą, a druga strona automatycznie zaczyna ustawiać się kilka kroków niżej.

Zagrożenia - oczywiście jest to „ostatnia rzecz”i są stosowane tylko wtedy, gdy żadna ze stron nie jest w stanie nawiązać innych relacji z partnerami. Mogą jednak również wskazywać, że przeciwnik jest bardzo zainteresowany transakcją. Kiedy wykorzystywane są zagrożenia, ważne jest, aby zachować spokój i racjonalność. Jeśli to możliwe, musisz przekonać przeciwnika, że ​​wspólne cele można osiągnąć bez użycia tak prymitywnej metody.

Pozycje w komunikacji biznesowej zasadniczo nie różnią się od codziennych. Są to:

• Życzliwy - wskazuje akceptację rozmówcy, pełne usposobienie do niego.
• Neutralny - rozmówca może wykazywać powściągliwość, a nawet chłód, co na pierwszych etapach komunikacji jest całkiem do przyjęcia. Ważne jest, aby udowodnić partnerowi szczerość i uczciwość ich intencji, aby osiągnąć jego dobrą wolę.
• Wroga pozycja - otwarte odrzucenie partnera lub rozmówcy. Możesz spróbować go przekonać, aby najpierw zajął przynajmniej neutralną stronę.
• Pozycja doskonałości - partner otwarcie demonstruje swoją dominację, patrzy z góry na innych.
• Postrzeganie siebie jako równe - jedna z najbardziej optymalnych pozycji.
• Pozycja zgłoszenia - gdy jedna ze stron może celowo odszukać drugą, aby w ten sposób osiągnąć swoją lokalizację.

Ani jedna komunikacja, w tym komunikacja biznesowa, nie zawiera sytuacji konfliktowych. Idealnie, relacja biznesowa to rodzaj komunikacji, w której plan emocjonalny powinien znajdować się na ostatnim miejscu, a racjonalność, ostrożność, stopień zysku, możliwy zysk i skuteczność niektórych osób w wykonywaniu pewnego rodzaju zadań skoncentrowanych na osiągnięcie głównego celu.

Eksperci w dziedzinie zarządzania konfliktami zidentyfikowali kilka rozwiązań, które można zastosować do rozwiązania każdej sytuacji konfliktowej:

• sposób dominacji - jedna ze stron rozwiązuje konflikt, ale bardziej na swoją korzyść, często uciekając się do nieetycznych metod prowadzenia interesów;
• kapitulacja - jedna strona poddaje się pod presją drugiej i czyni ustępstwa pod każdym względem. W niektórych sytuacjach może być tak, że nie ma innej drogi, ale jest to niepożądany sposób rozwiązywania problemów;
• unikanie konfliktu - świadome oderwanie się od sytuacji jednej ze stron, która nie jest już skonfigurowana do kontynuowania dalszej komunikacji, ponieważ nie widzi konstruktywnych sposobów rozwiązania problemu;
• negocjacje - Świetna okazja do rozwiązania konfliktu, w trakcie którego strony próbują się spotkać, oferując możliwe i realne rozwiązania trudnej sytuacji, która się pojawiła;
• metoda arbitrażu - interwencja strony trzeciej jest dozwolona w sytuacji, która nie jest bezpośrednio związana z konfliktem i nie jest osobą zainteresowaną. Jednak osoba lub grupa ludzi z boku dokłada wszelkich możliwych starań, aby konflikt został rozwiązany.

Najlepszym wynikiem każdej sytuacji konfliktowej jest integracja, gdy obie strony wspólnie znajdują rozwiązanie, którego wdrożenie uwzględnia wzajemne interesy i pragnienia. Integracja (lub psychologiczne wzajemne przenikanie się stron w wzajemnej sytuacji) stanowi doskonałą okazję do otwartego i uczciwego pokazania wszystkich możliwych nieporozumień i głównych sprzeczności.

W procesie integracji strony odwracają uwagę od przejścia do typowych w takiej sytuacji osobowości, koncentrują się na wspólnym celu i szukają trudnych, ale realnych możliwości rozwiązania. Oczywiście integracyjny sposób rozwiązania konfliktu jest dość trudny, a znalezienie najlepszych rozwiązań jest szczególnie trudne, ale tutaj ludzie mają wielką szansę na pokazanie wszystkich swoich zdolności organizacyjnych i wynalazczych.

W procesie integracji aby nie zgubić wątku rozmowy i nie odbiegać od najważniejszej rzeczy, powinieneś skoncentrować się jak najwięcej. Jeśli uczestnicy są zmotywowani i zjednoczeni wspólnym pragnieniem osiągnięcia optymalnego rozwiązania konfliktu, możesz zastosować prostą metodę. Główne cele i życzenia jednej i drugiej strony są zapisywane na dwóch osobnych arkuszach, następnie wskaźniki te są porównywane, identyfikowane są sprzeczności, a następnie następuje poszukiwanie możliwych rozwiązań.

W ten sposób przełożenie konfliktu na strumień przydatnych konstruktywnych rozwiązań i przekierowanie energii jego uczestników na kanał niezbędny i użyteczny staje się całkiem realistyczne. Oczywiście musisz usiąść przy stole negocjacyjnym i opracować podobny plan tylko wtedy, gdy opadną pierwsze emocjonalne pasje i wybuchy, a uczestnicy procesu dojdą do wniosku, że sytuacja musi zostać wzniesiona na nowy poziom.

W procesie komunikacji biznesowej mogą również wystąpić szczególne przeszkody, przez co komunikacja biznesowa nie jest tak produktywna i pełna zaufania. W najgorszym przypadku pojawienie się barier komunikacyjnych może prowadzić do zerwania kontaktów i klasycznej wersji sytuacji konfliktowej, której rozwiązanie zależy wyłącznie od zaangażowanych stron. Główne bariery to:

• Estetyczne. Utrudnienia w komunikacji lub ogólna niechęć do komunikowania się z daną osobą mogą wynikać ze zbyt ekscentrycznego lub niemożliwego do przedstawienia wyglądu. Jak wiesz, osoba jest „witana przez ubranie, ale eskortowana tylko przez umysł”, więc jeśli pierwsze wrażenie o nim jest zepsute, dalszy kontakt może być bardzo problematyczny.Dlatego w sferze biznesowej opracowano koncepcję ubioru wraz z jego standardami, które dosłownie „zabezpieczają” ludzi przed ewentualnymi barierami ze względów estetycznych. Również brak czystości i porządku w biurze może również powodować barierę estetyczną, a jeśli tak się stanie, bardzo trudno będzie przywrócić reputację.
• Inteligentny Wiadomo, że wszyscy ludzie są bardzo różni pod względem rodzaju i poziomu rozwoju intelektualnego. Jeśli dojdzie do starcia między ludźmi o różnych poziomach lub typach inteligencji, może to prowadzić do przeszkód nie do pokonania. Aby temu zapobiec, liderzy firm i organizacji powinni przeprowadzić staranniejszą selekcję pracowników, wybierając zespoły wysoko wykwalifikowanych specjalistów jako głównych „graczy” i szkolić nowo przybyłych na miejscu, aby z czasem zdobyli odpowiednie doświadczenie i nie stali się outsiderami.

• Bariery motywacyjne - gdy jedna osoba nie jest zainteresowana pomysłami wyrażonymi przez inną osobę. Rozmówca jest dla niego po prostu środkiem do osiągnięcia jakiegoś osobistego lub zawodowego celu, a jako pełnoprawny partner nie rozważa go z góry, innymi słowy, po prostu nie ma motywacji, aby traktować go poważniej i bardziej całościowo.
• Bariery moralne. Należą do nich przeszkody, których dana osoba nie może pokonać, ponieważ taki czy inny sposób i sposób komunikacji są dla niego po prostu niedopuszczalne. Może to być bezwzględna chamstwo, przejaw nieuczciwości i podłości zarówno wśród współpracowników, jak i partnerów biznesowych. Również presja psychologiczna ze strony lidera oraz demonstracja oczywistej arogancji i wyższości ze strony niego mogą stać się poważną barierą moralną. Takie podejście do biznesu jest oczywiście niekonstruktywne, ale niestety jest bardzo powszechne w przedsiębiorstwach.
• I wreszcie bariery planu emocjonalnego. Osoba, ponieważ doświadcza bardzo nieprzyjemnych emocji, nie jest w stanie odpowiednio i racjonalnie ocenić konkretnej sytuacji.

Tak więc komunikacja biznesowa jest sztuką, którą powinni studiować ci, którzy podjęli poważną decyzję, aby zagłębić się w kwestie zarówno indywidualnej przedsiębiorczości, jak i poszukiwania pracy w dużej, stabilnej firmie. Oczywiście praca w dziedzinie biznesu i zarządzania nie jest łatwa, ponieważ kwestia relacji interpersonalnych zawsze będzie ostra i stała, szczególnie w warunkach kryzysowych, których pojawienie się często prowadzi do załamań finansowych i konfliktów między pracownikami a partnerami.

Najważniejsze jest dokładniejsze przestudiowanie różnych obszarów związanych z komunikacją biznesową, stosując w praktyce zdobytą wiedzę.

Możesz dowiedzieć się więcej o zawiłościach komunikacji biznesowej z następnego filmu.