Etykieta: co to jest i główne typy

Współczesna osoba regularnie spotyka różne ostre i złożone sytuacje życiowe, które wymagają natychmiastowej, a co najważniejsze, prawidłowej reakcji. Relacje rodzinne, społeczne, biznesowe, ekonomiczne i polityczne zależą od znajomości ogólnie przyjętych norm zachowania. Jeśli dana osoba nie wie, jak się zachować poprawnie, z niewiedzy lub umyślnie, traci reputację biznesową, życie rodzinne pęka w szwach.

Etykieta to regulacja zachowań, która wpływa na różne obszary relacji międzyludzkich (komunikacja, kultura odzieży, tradycje narodowe, relacje biznesowe).

Etykieta jako zjawisko historyczne łączy etyczne i estetyczne aspekty naszego istnienia.

Nawet przy prymitywnym systemie komunalnym zaczęto opracowywać szczegółowe normy zachowania dla każdej grupy społeczności: mężczyźni zajmujący się produkcją żywności i ochroną przed wrogami, kobiety zwalniane i wychowywane dzieci, starsi przekazywali wiedzę i gromadzili nowe. Najstarszy kodeks postępowania można nazwać chińskim „Księga tradycji historycznych”, który mówi o podstawowych cechach ludzkich: odwadze, lojalności, mądrości, filantropii, czci starszych.

Minęły wieki, pojawiło się coraz więcej nowych zwyczajów, zmieniły się obyczaje. Wszystko to połączyło się w jedną koncepcję „etykiety”. Istnieje wiele różnych definicji tego pojęcia. Najczęściej mówi się, że etykieta to zbiór zasad postępowania w społeczeństwie.

Co ciekawe, dla wielu „etyka” i „etykieta” są identycznymi pojęciami. Zasadniczo jest to prawda; znaczenia słów są ściśle powiązane. Jednak słowo „etykieta” ma pochodzenie francuskie, a etyka (etika z etosu to nawyk, temperament) to grecki. „Etykieta” tłumaczy się jako „uwaga, etykieta”. We Francji słowo to oznaczało notatkę - protokół ceremonialnych działań.

W Rosji pierwszy przewodnik po etykiecie pojawił się u Piotra I, który wyciął okno na Europę. Był prostym człowiekiem, nie stawał szczególnie na ceremonii z bojarami, dlatego zbiór zasad postępowania na dworze reprezentował raczej surowe instrukcje. Przedstawiając zachodni sposób zachowania, ubranie, wygląd, sam król ściśle i wytrwale monitorował wdrażanie tych zasad.

Wystarczy przypomnieć jego surowe prawo dotyczące brody. W 1709 r. Piotr I wydał dekret, zgodnie z którym każda osoba, która naruszyła etykietę, podlega karze. Następnie Cesarzowe Elżbieta i Katarzyna II bardziej selektywnie podeszły do ​​przygotowania etykiety sądowej, wybierając takie reguły, które pasowały do ​​specyfiki narodowego koloru Rosji. Odkąd to rozległe imperium ogarnęło Eurazję, przeplatały się w niej przeciwieństwa Zachodu i Wschodu. Minęły ponad trzy stulecia, a różnice te pozostają do dziś.

Współczesna etykieta jest symbiozą tradycji wszystkich narodów od starożytności do współczesności. Teraz, gdy mamy możliwość komunikowania się z obcokrajowcami lub przebywania za granicą, ważne jest nie tylko znajomość języka rozmówcy, ale także nawigacja w tradycjach narodowych, aby nie zająć głupiej pozycji i nie spowodować poważnej zniewagi z powodu niewiedzy.

Współczesna etykieta jest ważnym elementem kultury zewnętrznej pojedynczej jednostki i społeczeństwa jako całości. Istnieją jednak zawody, w których pojęcie to staje się dominujące. Chodzi przede wszystkim o pracowników służby dyplomatycznej, polityków, przedstawicieli kultury, a także biznesmenów i naukowców.

W dzisiejszych czasach w świecie nowoczesnych technologii i mediów operacyjnych każde nieprawidłowe oświadczenie lub nieudane zachowanie może natychmiast stać się publiczne nie tylko na szczeblu krajowym, ale także na całym świecie.

Automatycznie realizujemy wiele zasad etykiety. Osoba, która co sekundę zastanawia się, co zrobić dobrze, znajdzie się w sytuacji starego mężczyzny, któremu kiedyś zadano pytanie: „Gdzie chowasz brodę, kiedy zasypiasz? „. Nigdy nie dręczony tym pytaniem nieszczęśliwy człowiek tęsknił za sobą bez snu, wybierając, gdzie ukryć brodę. Dlatego nie powinieneś przywoływać zasad etykiety co minutę, ale znać je tak dobrze, aby komunikować się, nie myśląc o poprawności swoich działań i słów.

Etykieta ma pewne cechy:

• Zawiera uniwersalne zasady postępowania przekazywane przez wieki. I każdy wykształcony obywatel zna zwykłe zasady uprzejmości.
• Etykieta odzwierciedla cechy każdej grupy etnicznej: zwyczaje, tradycje, rytuały.
• Etykieta to złożony system symboli i gestów, które przekazują informacje i wyrażają stosunek do adresata. Możesz poklepać po ramieniu dobrego przyjaciela, ale nie wysokiego urzędnika. Mężczyzna wstaje, gdy wchodzi kobieta, wyrażając wobec niej szacunek. Gesty, ruchy głowy i ruchy oczu są ważne podczas negocjacji biznesowych lub wizyt dyplomatycznych.
• Reguły zachowania rozwinęły się historycznie, nie mają one charakteru absolutnego, lecz mają charakter lokalny. Jeśli w jednym kraju podczas spotkania z nieznajomym zwyczajowo grzecznie się kłania, to w innym - gwałtownie całować. Zarówno to, jak i inne będą uważane za normę przyjętą w danym konkretnym środowisku.

• Etykieta charakteryzuje dominujący system wartości w danym kraju. Za jego pomocą możesz określić relacje między ludźmi (bliskimi i niezbyt przyjaznymi lub wrogimi). Lokalizacja ludzi podczas różnych wydarzeń (uroczystych, żałobnych) daje wyobrażenie o równości (lub klasie) obecnych. Na przykład w Rosji, od niepamiętnych czasów, najdrożsi ludzie siedzieli na „górnym” (najlepszym) miejscu.„Niższy” pozostawiono najmniej uhonorowanym gościom. Wystarczy przywołać każde spotkanie, konferencję: ważni goście zajmują miejsce na podium, siedząc twarzą w dół na korytarzu.

• Etykieta ma charakter warunkowy, jej standardy oferują takie zachowania, które mogą organizować produktywną komunikację i zwiększać wzajemne zrozumienie. Ponadto jest to przejaw ludzkiej moralności. Wewnętrzny świat osoby ma również element estetyczny, nie bez powodu mówią: „Piękna fraza, piękny gest”.

Korzystanie z zasad zachowania w praktyce jest nie tylko konieczne, ale także możliwe, ponieważ jest wygodniejsze w stosunku do siebie i innych.

Etykieta zmienia się pod wpływem nowego czasu, nowych wymagań. Nie można zapamiętać wszystkich zasad zachowania, ale na szczęście nie jest to wymagane. Ważne jest, aby zrozumieć główne zasady etykiety i wprowadzić je w życie:

• Zasada humanizmu.
• Zasada celowości działania.
• Zachowanie estetyczne.
• Poszanowanie tradycji Twojego kraju i innych krajów.

Zasada humanizmu ucieleśnia moralną stronę etykiety i zawiera pewne wymagania dotyczące kultury komunikacji interpersonalnej: uprzejmość, skromność, tolerancja.

Uprzejmość to wieloaspektowa koncepcja z wieloma odcieniami: jest to właściwa uprzejmość i delikatność, dzięki uprzejmości. „Dokładność to uprzejmość królów”, a także ważna cecha etykiety wielu krajów.

Poniższa zasada charakteryzuje zdolność do prawidłowego zachowania się w zupełnie nowym, nieznanym środowisku lub niestandardowej sytuacji. Każdy może znajdować się w sytuacji, w której po prostu nie zna konkretnych zasad zachowania. Na ratunek przychodzi wychowanie, kultura zachowania, poczucie humoru, umiejętność przeniesienia istniejącej wiedzy do nowej sytuacji komunikacyjnej.

Piękne zachowanie to kolejna ważna zasada, na której opiera się etykieta. Nieprzyzwoicie ubrany mężczyzna z zapachem alkoholu, z ponurym wyrazem twarzy lub dzikim śmiechem, z pretensjonalnym, skrzypiącym wyglądem, kiwającym lub szeleszczącym opakowaniem cukierków z teatru powoduje podrażnienie i strach.

Każdy naród starannie zachowuje swoje tradycje, tworzone przez wieki i jest wrażliwy na ich przestrzeganie. Najbardziej idealne maniery i piękny wygląd nie uchronią przed potępieniem osoby, która nie smakuje bochenka prezentowanego przez Słowian lub uparcie przyciąga wzrok muzułmanina.

Ponadto istnieje kilka innych zasad, które w większym stopniu dotyczą etykiety biznesowej, ale wiedząc, które nikomu nie zaszkodzą:

• zasada podporządkowania dyktuje zachowanie pracowników, sposób, w jaki powinni zwracać się do przełożonych, witać ich. W ostatnich latach znacznie złagodniał na tle nowego stylu zarządzania - partycypacyjnego (od in. Uczestniczenia - do uczestnictwa);
• zasadą parytetu jest osiągnięcie równych pozycji, niezależnie od zajmowanej pozycji, stażu pracy.

Różnorodność rodzajów współczesnej etykiety jest imponująca. Oto niektóre z nich:

Ogólne zasady cywilne - zbiór zasad, których obywatele muszą przestrzegać, komunikując się ze sobą. Podzielony jest na:

• mowa;
• świąteczny;
• etykieta rozmowy;
• jadalnia;
• profesjonalista.

• Religijne - sugeruje, jak zachowywać się w budynkach religijnych i komunikować się z wyznawcami.
• Etykieta „Weekendowa” - reguluje zachowanie w miejscach o znaczeniu publicznym: muzeum, teatrze, restauracji, wystawie, kinie.
• Zasady codziennej (nieoficjalnej) etykiety sugerują, jak się zachować w zwykłym życiu, komunikować się z ludźmi na ulicy, w transporcie.
• Ślub - zasady dotyczące ceremonii ślubnej, sukienek, zaproszeń, dekoracji, kwiatów, uroczystego bankietu.Pan młody, panna młoda i świadkowie są stale pod bronią sprzętu wideo i fotograficznego, więc muszą odpowiednio wyglądać i zachowywać się. Ale goście muszą przestrzegać zasad postępowania przy stole weselnym.

• Rodzina - określa relacje wewnątrz rodziny między małżonkami, dziećmi, najbliższymi krewnymi.
• Pogrzeb (smutny) - zwyczaje i tradycje ceremonii pożegnania ze zmarłym. W tego rodzaju etykiecie jest wiele niuansów, a każdy naród ma swoje własne tradycje. Słowianie uważają żałobę za czarną, a Japończycy za białą. Tatarzy chowają ludzi w dywanie lub tkaninie, a wielu Europejczyków w trumnie.
• Sport - zasady postępowania dla trenerów, sportowców, kibiców, a także relacje w zespole i między zespołami.
• Etykieta podróżnika jest normą zachowania turysty w obcym kraju, w ramach której zapewnia mu bezpieczeństwo, utrzymuje dobry wizerunek swojego kraju i szanuje tradycje narodowe kraju goszczącego.

• Świecka etykieta - zasady odzwierciedlające zachowanie uprzejmego członka społeczeństwa, jego szacunek dla innych, demonstrujące osobiste cnoty.
• Courtier - Reguluje zachowanie dworu królewskiego w krajach monarchicznych.
• Wojsko - zbiór przepisów ustawowych i ogólnych dla personelu wojskowego we wszystkich obszarach jego działalności i lokalizacji: jednostka, statek, miejsca publiczne.
• Płeć informuje o zasadach zachowania w związku z różnicowaniem ról męskich i żeńskich w społeczeństwie.

• Etykieta biznesowa uwzględnia podstawy zachowań w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej: organizowanie spotkań biznesowych, prezentacji, obsługę wizytówek, zwłaszcza korespondencji biznesowej i rozmów telefonicznych, zasad przedstawiania prezentów.
• Etykieta korporacyjna zawiera listę zasad, które przestrzegają pracownicy jednej firmy w relacjach między sobą oraz z innymi organizacjami.
• Dyplomatyczny 90% pracy dyplomaty polega na znajomości etykiety, musi on wiedzieć, jak właściwie zachowywać się na różnych przyjęciach, oficjalnych wydarzeniach, negocjacjach, spotkaniach, dokładnie poruszać tradycje kraju, w którym się znajduje.

• Service. Określa zachowanie uczestników w sektorze usług: tych, którzy je świadczą, i tych, którzy je otrzymują.
• Sieć (netykieta lub netykieta) - zasady postępowania uczestników komunikacji korzystających z elektronicznych gadżetów w sieci. Istnieje kilka złotych zasad komunikacji sieciowej, w szczególności nie zapominaj, że komunikujesz się z żywą osobą, więc musisz przestrzegać tych samych standardów, co w rzeczywistości. Na przykład nie pisz tego, czego nie mogłem powiedzieć osobiście. Nie angażuj się w konflikty i nie twórz ich - reguła jest często łamana przez tak zwanych „trolli”, ale osoba dobrze wykształcona tego nie zrobi.
• Stąd zasady korespondencji elektronicznej - biznesowej i prywatnej.

Chciałbym rozdzielić rycerską etykietę i salę balową. Te kodeksy postępowania zostały opracowane kilka wieków temu, nie uległy zasadniczej zmianie, ale we współczesnym świecie są stosowane w wąskich kręgach.

Rycerstwo, które powstało w XI wieku, miało znaczący wpływ na życie Europy, w tym na etykietę. Szlachetni młodzi mężczyźni zostali wyświęceni na rycerzy, którzy zostali pouczeni, aby wykonywać wiele osobliwych rytuałów: wybierać damę serca i czcić ją, służyć panu, brać udział w turniejach, rycerzach, brać wasali. Kodeks Rycerski wymagał ścisłego przestrzegania wszystkich zasad, ponieważ nawet najmniejsze odstępstwo od nich groziło utratą honoru. Nic dziwnego, że motto rycerskie brzmiało: „Życie jest dla króla ... honor jest dla nikogo! „.

Przeznaczeniem rycerzy była ochrona słabych, szanowanie wszystkich wokół nich, walka tylko z silnym przeciwnikiem, nie dopuszczanie tchórzostwa nawet w myślach, posiadanie żelaznej woli. Teraz, w różnych grach fabularnych i rekonstrukcyjnych, uczestnicy odtwarzający epokę średniowiecza zwracają się do rycerskiej etykiety.

Etykieta piłki to specjalny zestaw zasad, które nie zmieniły się od stuleci. Obejmuje to nie tylko sukienki balowe (długa suknia z odkrytymi ramionami dla kobiety, smoking (płaszcz) i czarne buty dla kawalerów), kulturę zachowania na balu, znajomość wszystkich postaci tanecznych, ale także projekt sal balowych, bufet. Śnieżnobiałe rękawiczki, które nigdy nie zostały zdjęte, zostały uznane za ważny dodatek: dla pań - jedwab, nad łokciem, dla mężczyzn - jak lub zamsz.

Ważnym szczegółem toalety damskiej był fan. Wymyślono nawet tajny język znaków dla kochanków, ten elegancki fan dał sygnały. Na przykład zamężna dama zasygnalizowała: „Jestem mężatką! », Otwieranie wentylatora i strzepywanie go z irytującego chłopaka. W pełni otwarty fan powiedział: „Jesteś moim idolem! „.

Etykieta jako rozporządzenie spełnia określone obowiązki funkcjonalne:

• Contact-installer - zachęca ludzi do komunikacji.
• Utrzymywanie kontaktu - dobrze wychowana osoba zawsze znajdzie coś do rozmowy w danym społeczeństwie, z wyjątkiem pogody. Zabronione tematy do dyskusji z nieznajomymi: stan cywilny i finansowy, poglądy polityczne i religijne, niepełnosprawność fizyczna rozmówcy.
• Tworzenie pełnej szacunku i komfortowej atmosfery komunikacji.
• Funkcja regulacyjna lub podział według kast, stanów, pozycji w społeczeństwie. Takie zasady były szczególnie ściśle przestrzegane na Wschodzie.
• Zapobiegawczy - przestrzeganie zasad etykiety pomaga zapobiegać konfliktom.
• Informacyjny - reguły zachowania mówią ludziom, jak się zachować w danej sytuacji.
• Standaryzacja - ta funkcja jest bardziej odpowiednia w etykiecie biznesowej i polega na tym, że zestaw reguł standaryzuje zachowanie wszystkich członków zespołu.
• Tożsamość z innymi - wiedząc, jak większość zachowa się w określonej sytuacji, osoba nie będzie zdezorientowana i nie poczuje się jak obca osoba.
• Edukacyjne - rozwijają pozytywne cechy osobowe u dzieci i młodzieży.
• Gromadzenie i transfer wiedzy - osoba studiuje i przekazuje zgromadzone doświadczenie z pokolenia na pokolenie.

W jednym z wywiadów legendarny Jack Nicholson zauważył, że jest niezwykle wrażliwy na wdrażanie niezliczonych zasad etykiety, ponieważ ich głównym celem jest uczynienie naszego życia wygodniejszym.

Rzeczywiście, dobrze wychowana osoba wygląda o wiele bardziej atrakcyjnie niż ktoś, kto wyciera nos pięścią, głośno ćwiczy publicznie lub rozmawia przez telefon w trakcie gry.

Rozważ podstawowe zasady dobrej formy w Rosji, a także w innych krajach:

• Od wczesnego dzieciństwa wszyscy uczą się ważnej zasady - nie wybijaj nosa publicznie, nie krzycz zbyt głośno, nie swędzisz.
• Adresuj nieznajomych do „ciebie”.
• Używaj grzeczności w mowie.
• Nie patrz na drugą osobę uważnie lub od spodu.
• Nie mów tych rzeczy za plecami osoby, których nie możesz powiedzieć osobiście.
• Bądź punktualny.
• Aby móc powstrzymać zarówno dziki entuzjazm, jak i wrzący gniew.
• Zawsze wypełniaj obietnicę.

• Odzież i obuwie powinny być zawsze czyste i uporządkowane.
• Nie ma zwyczaju ścigania mody, jeśli ryzykujesz, że będziesz wyglądać jednocześnie głupio i absurdalnie.
• Nie możesz postawić swojego telefonu komórkowego na stole w miejscach publicznych - w ten sposób lekceważysz innych, pokazując, jak ważny jest ten gadżet dla Ciebie.
• Pamiętaj o tajemnicy korespondencji! Nawet jeśli jesteś rodzicem, nie masz moralnego prawa do czytania osobistych notatek swojego dziecka. To samo dotyczy małżonków.
• W kinie cyrk zawsze odwraca się twarzą do siedzącego, przechodząc na swoje miejsce.
• Postanowiliśmy odwiedzić przyjaciół - najpierw zadzwoń! Reguły te są szczególnie ściśle przestrzegane w Europie Zachodniej. Na przykład w Niemczech musisz zadzwonić za tydzień, informując o wizycie.I nie licz na bogato nakryty stół (jak to jest wśród nas Słowian) - krakersy i kanapki są uważane za właściwą ucztę dla pedantycznych Niemców.
• Jeśli pójdziesz z towarzyszem, a on przywitał się z nieznajomym, musisz się przywitać.

• Podczas spotkania starszy wyciąga rękę do młodszego. Nie witają kobiecej ręki tylko wtedy, gdy nie zainicjowała czegoś takiego.
• Wchodząc do pokoju, zawsze najpierw się przywitaj.
• Mężczyzna zawsze szanuje kobietę.
• Postępuj zgodnie z zasadami postępowania przy stole.

Ponieważ etykieta reguluje zasady zachowania i komunikacji, bardzo ważne jest, aby wiedzieć, jak się poznawać. Mężczyzna wydaje się być pierwszą kobietą, najmłodszy reprezentuje najstarszą. Jeśli przedstawisz obecnych, musisz osobiście przedstawić każdą osobę.

Zasady postępowania między mężczyzną i kobietą muszą znać i przestrzegać obu płci:

• Miejsce kawalera na ulicy znajduje się na lewo od towarzysza. Tylko wojsko może iść po prawej stronie, aby mógł salutować w dowolnym momencie. Torebkę damską nosi wyłącznie gospodyni.
• Mężczyzna jako pierwszy wszedł do restauracji, dając kelnerowi jasno do zrozumienia, że ​​zapłaci.
• Mężczyzna powinien wstać, jeśli kobieta opuści stół.
• Mężczyzna zawsze pomaga kobiecie usiąść przy stole w samochodzie.
• Jeśli chcesz palić w obecności kobiety, musisz poprosić ją o pozwolenie.
• Mężczyzna pozwala jej towarzyszowi iść naprzód. Wyjątek stanowią schody, winda, piwnica.

Etykieta tabeli zakłada następujące zasady:

• Usiądź przy stole prosto i nie kładź na nim rąk. Nadgarstkami można przylegać do krawędzi stołu.
• Musisz jeść z zamkniętymi ustami, a nie po mistrzowsku.
• Rozmowy są istotne tylko między posiłkami.
• Ręce jedzą tylko chleb, rozbijając go na małe kawałki.
• Użyj noża i widelca, nóż zostanie przesunięty w prawą stronę do cięcia produktów. Nie kroić nożem stołowym tylko puddingiem, jajecznicą.
• Jeśli jesteś zaproszony na wydarzenie, spóźnienie jest całkowicie nie do przyjęcia.

• Zasady zachowania w naturze mówią: pamiętaj, aby posprzątać śmieci, a także śmieci innych ludzi, jeśli w pobliżu są śmieci. Postępuj zgodnie z zasadami rozpalania ognia, nie łamaj ptasich gniazd, mrowisk, nie łamaj gałęzi i nie rwij kwiatów. Jednym słowem, odwiedzasz przyrodę, więc zadbaj o to!

Niezależnie od kraju, który odwiedzasz, należy przestrzegać następujących uniwersalnych zasad:

• Szacunek dla religii, przywództwa, tradycji, kulinarnych.
• Nie trzeba rysować paraleli z ich ojczyzną.
• Bez krytyki.
• Ekstremalna punktualność.
• Warto sprawdzić banknoty kraju, w którym się wybierasz, a także nie chwalić się własnymi finansami.
• Zawsze wstawaj, grając w hymn kraju. Przydatne jest powtarzanie działań lokalnych mieszkańców.
• Nie noś strojów narodowych bez zapoznania się z ich rytualnym znaczeniem.
• Wymów nazwy poprawnie.

• Zawsze okazujcie szacunek starszym.
• Podczas przyjmowania nieznanego jedzenia zwykle nie odmawia się i sprawdza, co to jest. Lepiej zmielić porcję i spróbować.
• Nie używaj zwykłych gestów (na przykład kciuka do góry), w innym kraju mogą oznaczać bardzo obraźliwe rzeczy.

Struktura etykiety narodowej ma swoją specyfikę w różnych krajach - tradycje, specjalne reguły zachowania w społeczeństwie. W jakich niuansach musisz wiedzieć:

• Anglia Sztywni Brytyjczycy wolą zachować odległość między rozmówcami i ściśle przestrzegać etykiety stołu.
• USA. Istotą Amerykanów jest otwartość i życzliwość. Uśmiechaj się częściej i pozdrawiaj regularnie, nawet jeśli witałeś osobę 15 minut temu.
• Francja Lokalni mieszkańcy są niezwykle punktualni i ekspresyjni, często gestykulują. „Madame”, „Monsieur” - apele przyjmowane przez nieznajomych.
• Hiszpanii Siesta - popołudniowa przerwa - reguluje życie Hiszpanów: jedzą śniadanie po 13 godzinach, a spotkania biznesowe po 22 godzinach. Zaproszenie na śniadanie powinno zostać grzecznie odrzucone dwukrotnie, dopiero od trzeciego przyjęcia. Zabicie Hiszpana to szczyt braku szacunku.
• Kraje arabskie. Arabowie uwielbiają długie spotkania i te same uściski dłoni, ale alkohol i wieprzowina nie sprzyjają. Nie ma zwyczaju wychwalania rzeczy w domu, ponieważ zgodnie z tradycją właściciel powinien dawać to swojemu gościowi.

• Indii. Na powitanie Hindusi kłaniają się, przyciskając lewą rękę do serc. Nie ma zwyczaju dotykać rozmówcy. Na spotkania biznesowe musisz nosić jasne rzeczy.
• Chiny. Prezenty są przekazywane Chińczykom tylko przed wyjazdem, a skrzyżowane pałeczki mają zły smak. Doceniana jest tutaj skromność, krawat jest odpowiedni tylko na oficjalne wydarzenia.
• Japonii. Tutaj zwyczajowo kłaniają się i wymieniają lekkie uściski dłoni na znak powitania. Nigdy się nie spóźnij i nie patrz bezpośrednio w oczy rozmówcy! Zawsze zdejmuj buty podczas wizyty w restauracji. Ważne jest, aby wiedzieć, że jeśli Japończyk zgadza się na słowa, nie oznacza to, że tak naprawdę jest.

Mowa i komunikacja są werbalne (mówienie, słuchanie, pisanie, czytanie) i niewerbalne (mimika, gesty, postawa). Naukowcy odkryli, że przesłanie wysłane w języku ruchów jest znacznie bardziej przekonujące. Na przykład, jeśli dana osoba uśmiecha się tylko ustami, nie odrywając oczu od kamiennej twarzy i lodu, raczej nie uwierzy w jego pewność szczerości uczuć.

Jak wiesz, nie będziesz miał drugiej szansy, aby zrobić pierwsze wrażenie. Psychologowie obliczyli, że na sformułowanie ostatecznej opinii o nieznajomym wystarczą nam dwie do czterech minut. Dlatego powinieneś znać kilka ważnych zasad, aby zawsze pozostawiać pozytywne wrażenie o sobie, nawet nie mówiąc słowa:

• Kiedy komunikujesz się z osobą, zwłaszcza cudzoziemcem, staraj się mniej gestykulować. Włosi i Hiszpanie mogą docenić aktywne ruchy rąk, ale nadal musisz się powstrzymać.
• Nie krzyżuj ramion na klatce piersiowej i nie krzyżuj nóg - jest to sposób obrony psychologicznej, próba zamknięcia się przed innymi. Marszcząc brwi, opadające ramiona i spuszczoną głowę, nerwowo ściśnięte palce, są również oznakami izolacji.

• Chód powinien być elastyczny i pewny siebie, plecy powinny być proste.
• Uśmiech rozjaśni wszystkich - zarówno Tobie, jak i Twoim rozmówcom. Niestety w rozległości naszego kraju uśmiech skierowany do nieznajomego jest podświadomie postrzegany jako kpina. A dla Europejczyków, a zwłaszcza Amerykanów - jest to atrybut obowiązkowy.
• Aby ustawić rozmówcę, należy lekko przechylić głowę na bok, skopiować jego pozę.
• Siedząc na krześle, nie możesz się na nim rozsypać, pociągać podłokietników, owijać się wokół nóg. Nie ma zwyczaju krzyżowania nóg; u kobiet najbardziej odpowiednią postawą są nogi skrzyżowane w kostkach.

• Know-how dla studentów i zwykłych pracowników: słuchając wykładowcy lub przełożonego, lekko kiwnij głową w rytm jego słów. Wkrótce przekonasz się, że mówca do ciebie mówi. Ta technika pomaga wyróżnić się na tle innych słuchaczy.
• Oczy są zwierciadłem duszy, a także bardzo wyrazistą częścią twarzy. Wygląd można wyrazić znacznie więcej niż słowa. Nawet uczniowie mogą wiele powiedzieć o uczuciach i doświadczeniach: rozwijają się z radosną ekscytacją, zainteresowaniem, wąskim - z ponurym nastrojem, próbą kłamstwa.
• Intonacja wypowiedzi łączy werbalną i niewerbalną komunikację i bezpośrednio wyraża stosunek mówiącego do dostarczanych informacji.

Kultura odzieży jest równie ważna jak kultura zachowania. Najważniejszą zasadą dotyczącą odzieży jest to, że powinna ona być czysta i uporządkowana. Wybierając ubrania, osoba kieruje się osobistymi preferencjami, możliwościami materialnymi i trendami mody.

Moda ma znaczący wpływ na wybór odzieży, ale nie należy jej ślepo przestrzegać. Wyglądać pięknie oznacza być stylowo i gustownie ubrani, ale niekoniecznie modnie. Na przykład dziewczyna ubrana w garnitur, kurtkę a la Chanel i spódnicę w „gęsiej stopie” wygląda o wiele bardziej estetycznie niż ta, która nosiła modne kapcie z futra i dres.

Jeśli chodzi o odzież męską, najwięcej wymagań dotyczy pary kurtek. Każdy garnitur powinien dobrze pasować. Zwróć uwagę na jakość materiału, a nie trendy w modzie, ponieważ naprawdę dobry garnitur jest ponadczasowy. W ustawieniu formalnym kombinezon jest zawsze zapinany na guziki, można go odpiąć, na przykład przy stole.

Wybierając kolor, zwróć uwagę na zwykłe matowe kolory lub dużą komórkę. Koszula powinna wystawać 1,5 cm spod kurtki. Krawat powinien zawsze być ciemniejszy niż koszula, ale jaśniejszy niż kolor garnituru. Skarpetki są dopasowane do koloru butów, ale w żadnym wypadku nie są białe.

Za kiepską formę uważa się wypełnianie kieszeni spodni tak, aby były najeżone. Tam kładą chusteczkę, klucze, kartę kredytową. W kieszeniach odzieży wierzchniej i specjalnej męskiej torbie jest miejsce na inne ważne rzeczy.

W życiu codziennym wymagania dotyczące etykiety nie są tak rygorystyczne, że można stosować styl pół-sportowy dla nauczycieli i menedżerów płci męskiej. Młodzież kieruje się osobistymi upodobaniami i przynależnością do określonej subkultury.

Kobiety mają dużą swobodę w wyborze tkanin i stylów. Jednak strój musi zawsze być odpowiedni! Pani, która poszła na chleb do pobliskiego sklepu w futrze i szpilkach, wygląda wyjątkowo niedorzecznie. A także młoda dama, która pojawiła się w operze w dresie i „Sneakersach”.

Ogólne zasady wyboru ubrań wymagają uwzględnienia rodzaju twarzy i koloru włosów, paski na ubraniach nie są odpowiednie dla wszystkich (tucz poprzeczny, podłużny - rozciągnij sylwetkę). Dla kobiety biznesu (pracownik biurowy, nauczyciel, student), nauczyciel, zbyt krótka spódniczka i modne sylwetki są niedopuszczalne. Kolory należy wybrać pastelowo, sam kostium powinien składać się z kilku części - spódnicy + kamizelki + bluzki, spodni + kurtki.

Buty są wygodne, eleganckie, na niskim obcasie. Rajstopy są wymagane o każdej porze roku! Fryzura i makijaż powinny podkreślać naturalne piękno, perfumy - pozostawić lekki styl, a nie wrażenie sklepu z perfumami.

Rozmowa nie jest prostym dialogiem. Jest to znacząca wymiana myśli między uczestnikami komunikacji, wymagająca specjalnych umiejętności, rozmowa jest zrelaksowana i rzeczowa, gdy pewna kwestia zostanie z góry ustalona.

W oratorium musisz ćwiczyć, aby zbliżyć się do wizerunku idealnego rozmówcy, który umie słuchać i mówić na dany temat.

Pierwszą zasadą rozmowy jest szacunek dla osoby, z którą rozmawiasz. „Ty” powinien skontaktować się z wszystkimi nieznajomymi w wieku powyżej 18 lat, nawet jeśli ta osoba jest młodsza. Możesz iść do „ciebie” z przyjacielem za obopólną zgodą.

Obserwuj swoją mowę, jej cechy rytmiczno-rytmiczne. Zbyt szybka mowa jest niezrozumiała, powoduje, że nadmiernie się męczysz, aby odizolować niezbędne informacje od szybkiego przepływu słów. Spowolniona mowa z wieloma pauzami jest męcząca i szybko nudna. Musisz trzymać się środka: mówić wyraźnie, wyraźnie, dość głośno. Interesujące jest to, że Anglicy mówią dokładnie przy tym poziomie głośności, aby jedna osoba w pomieszczeniu mogła je usłyszeć:

• Nie ma w zwyczaju dyskutować w społeczeństwie tematów niezrozumiałych dla większości, a także czysto osobistych i tabu.
• Nie udawaj ani nie wywyższaj się, ukochany, próbując urozmaicić rozmowę - nawet jeśli jest ku temu każdy powód.
• Nawet jeśli temat rozmowy jest nieciekawy, nie musisz go pokazywać z całej siły: szperasz w torbie, ziewasz, przekręcasz głowę, oglądasz telefon komórkowy.
• Narratora nie można przerywać niegrzecznymi uwagami. Dobrze wykształcona osoba wysłucha końca, nawet jeśli usłyszy historię po raz setny.
• Lepiej jest rozpocząć rozmowę od najprostszych tematów: o pogodzie, o wakacjach, na których cześć się zebraliśmy, aby opowiedzieć ciekawą historię (po prostu nie żart!) Lub pouczającą przypowieść.
• Konieczne jest zakończenie rozmowy pozytywną nutą, aby dalej owocnie kontynuować znajomość.

Warsztaty etykiety hrabiny Marie D. Zobacz następne wideo.