Naczynia kobaltowe to zestawy do herbaty, pojedyncze kubki, talerze, naczynia, a nawet figurki wykonane z wysokiej jakości porcelany. Charakterystyczną cechą tego przyboru kuchennego jest charakterystyczna ciemnoniebieska powłoka z farbą kobaltową i związany wyłącznie z nią złoty obraz. Same naczynia i zastosowane do nich wzory, ze względu na swoje pochodzenie, sięgają odległej przeszłości.
Metal ekstrahowany z minerałów kobaltowych stanowił podstawę farby do malowania naczyń. Stało się to w XVIII wieku. Chińczycy jako pierwsi próbowali wykorzystać kobalt do produkcji porcelany. Jest to ciemnoniebieski kolor i jego odcienie, które nadają przedmiotom objętość i szczególną głębokość. Doświadczenia Chińczyków zostały natychmiast przyjęte przez wiele krajów europejskich, w tym Rosję.
Producenci kobaltu
Cesarska Fabryka Porcelany została zbudowana za panowania cesarzowej Elżbiety I w 1744 roku. To przedsiębiorstwo jest jednym z największych producentów wyrobów porcelanowych nie tylko w Rosji, ale także w Europie. Po 152 latach pracy - po zmianie władzy - przemianowano go na Państwową Fabrykę Porcelany. Po kolejnych 8 latach zaczęto go nazywać LFZ - fabryka porcelany w Leningradzie lub Łomonosowie. Trwało to do 2005 r. Potem pierwotne imię zostało mu zwrócone, ponownie stał się Cesarskim.
Nowogród słynął również z produkcji ceramiki i szkła. 6 fabryk funkcjonowało z powodzeniem w prowincji. Wszystkie te udane przedsięwzięcia należały do kupca Kuzniecowa Iwana Emelyanowicza, a później do jego potomków. Fabryka Bronnickiego działała z najwyższą wydajnością, która po 1921 r. Stała się znana jako zakład proletariacki.
Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej roślina została ewakuowana, a po jej wznowieniu produkcja ponownie.
W 1966 roku firma zaktualizowała sprzęt i stała się znana jako zakład Vozrozhdenie. Jego potrawy były znane z jakości i niepowtarzalnych wzorów, a produkty były całkowicie pokryte kobaltem złotym malowaniem. Uczniowie szkoły Muchinskiego z Petersburga pomalowali go tylko ręcznie. Szkice stworzonych przez siebie modeli. Glina do porcelany została dostarczona z Ukrainy, złoto do malowania - z regionu moskiewskiego. Odlano kilka rodzajów produktów z niebieskiej porcelany:
- zestawy do herbaty;
- naczynia o różnych kształtach i konfiguracjach;
- figurki;
- pamiątki w postaci lokalnych atrakcji.
Pochodzenie słynnego wzoru
Wizytówkę rosyjskiej porcelany (a dokładniej LFZ) zasłużenie uważa się za „siatkę kobaltową”. Po raz pierwszy wzór został wymyślony i zastosowany do zestawu do herbaty przez artystę Annę Jackowicze. Stało się to w 1944 r., Kiedy właśnie zniesiono blokadę Leningradu.
Anna była inspirowana doświadczonymi smutnymi wydarzeniami: światłem projektorów obrony powietrznej odbijającym się w oknach zamkniętych krzyżami i śmiercią bliskich. To na tym rysunku artysta pokładał nadzieję na szczęśliwą przyszłość. Wierzę, że ludzie nigdy więcej nie zobaczą reflektorów, które przemierzają niebo, więc podziwiając ten wzór, pamiętają cenę Zwycięstwa. Niebieska siatka kobaltowa na białym tle nadaje wyraz złotemu obrazowi.
Pierwszy pozłacany zestaw do herbaty, malowany słynną kobaltową siatką, ma nazwę „Tulipan”. Początkowo wzór ten nie zyskał powszechnego uznania. Zyskał popularność po 1958 r. Wtedy na Światowej Wystawie w Brukseli LFZ został nagrodzony złotym medalem za usługę ozdobioną kratką kobaltową. Godło firmy zostało również opracowane przez Annę Jackowicze i jest nadal używane.
Proces produkcyjny
Kolor wzorów kobaltu zależy od grubości warstwy farby - im grubszy, tym ciemniejszy obrys. Według niektórych raportów Chińczycy potrafili rozróżnić 7 odcieni kobaltu, a tylko 4 na rosyjskich potrawach. Trudność polega na tym, że nie widać koloru produktu przed wypaleniem. Po nałożeniu farba ma ciemnoszary kolor, a niebieski kolor uzyskuje dopiero po dwóch sesjach wypalania. Dlatego Zgodność kolorystyki gotowego produktu ze szkicem artysty całkowicie zależy od doświadczenia i profesjonalizmu mistrza.
Na naczynia nakłada się wzór kobaltu metodą podszafkową. Następnie produkt jest wypalany w temperaturze 850 ºС. Następnie powierzchnia jest pokryta specjalnym szkliwem i proces wypalania powtarza się, ale już w wyższej temperaturze - około 1350 ºС. Ostatnim etapem jest nałożenie lakieru nakładkowego i najczęściej odbywa się to w kolorze złotym lub srebrnym.
Funkcje opieki
Ciemnoniebieski kobalt w połączeniu ze złotem na tle białej półprzezroczystej porcelany to kombinacja wygrana-wygrana i duma gospodyni. Obecność teksturowanych krawędzi sprawia, że naczynia są wyjątkowo wyrafinowane. Aby produkty były przedmiotem podziwu dla gości tak długo, jak to możliwe, musisz przestrzegać prostych zasad ich opieki.
- Takie naczynia należy myć ręcznie, bez użycia agresywnych chemikaliów i produktów ściernych.
- Jeśli jednak korzystasz ze zmywarki, tylko w trybie ostrożnym i w minimalnej temperaturze.
- Używanie w kuchence mikrofalowej jest surowo zabronione.
Do parzenia herbaty można oczywiście wybrać dowolne potrawy - smak napoju z tego się nie zmieni. Ale elegancki zestaw z kobaltowym malowaniem i złoceniami może stworzyć cud.
Zamieni zwykłą herbatę w elegancki posiłek, doda temu procesowi powagi i elegancji.
Aby zobaczyć, jak powstają naczynia porcelanowe ze słynnym wystrojem z siatki kobaltowej, zobacz następny film z Imperial Porcelain Factory.
