Przybory Gzhel: pochodzenie, cechy konstrukcyjne, porady dotyczące wyboru

W naczyniu gzhel jest coś urzekającego - charakterystyczne niebiesko-niebieskie ozdoby na śnieżnobiałym tle sprawiają, że jest bardzo elegancki. Rzecz stworzona przy użyciu specjalnej technologii i specjalnego projektu przyniesie domowi radość i piękno. Aby dokonać właściwego wyboru i nie popaść w podróbkę, zaleca się wcześniejsze zapoznanie się z funkcjami takich potraw.

Sama koncepcja Gzhel pochodzi z wioski o odpowiedniej nazwie w regionie moskiewskim, położonej 60 km od stolicy. Wokół niego było wiele innych osad, w których aktywnie korzystali ze specjalnej gliny ogniotrwałej, w której ten obszar jest bogaty.

Osady tak zwanego krzaka Gzhel, w których zajmowali się różnymi rzemiosłami, zostały po raz pierwszy wspomniane w Karcie Duchowej Kality z 1328 r. Wysokiej jakości glina wydobywana w XVII wieku została wykorzystana do stworzenia naczyń medycznych. Nieprzypadkowo Gzhel został przydzielony dekretem cara Aleksieja Michajłowicza do Zakonu Farmaceutycznego. Miejscowi chłopi, w przeciwieństwie do ogromnej większości w kraju, byli wolnymi ludźmi, a nie poddanymi.

Produkcja wyrobów z gliny została wykonana przez doświadczonych rzemieślników wiejskich. Dzieci pomogły zastosować glazurę. Malowidłom często ufano dziewczynom. Potem prawie gotowe rzeczy zostały spalone. Technologia tworzenia różniła się w zależności od wioski. Każdy producent zachowuje tajemnicę własnej produkcji, przekazując ją tylko spadkobiercom.

Początki przyszłej produkcji zastawy stołowej na dużą skalę w postaci wędkarstwa okazały się w XVIII wieku - obok płytek kuchennych, zabawek i cegieł miejscowi rzemieślnicy wytwarzali również naczynia, które były głównie dostarczane do Moskwy, gdzie jest tam bardzo duże zapotrzebowanie.

Wyroby porcelanowe stały się bardzo modne pod koniec XVIII wieku. Posiadanie tego powiedziało, że osoba wchodzi w specjalny krąg i może pochwalić się swoim bogactwem. Ogromne zapotrzebowanie na takie produkty wywołało rozwój produkcji fabrycznej. W latach 70. szeroka gama naczyń wyprodukowała już około stu małych fabryk. Producenci Gzhel, którzy dostarczali porcelanę na dwór cesarski, zapewnili sobie całkowicie wygodne życie.

Niektóre z usług, które tutaj stworzono i pomalowano, zostały zaprojektowane dla 150 osób. Naczynia miały czasem bardzo dziwne kształty. Na przykład uchwyt dzbanka miał kształt gałęzi, a nos wyglądał jak ptasi dziób, postać zwierzęcia działała jak dłoń produktu, „na skrzynce były ptaki” i tak dalej.

Zestawy zostały uzupełnione małymi malowanymi rzeźbami reprezentującymi różne przedmioty codziennego użytku. Wzruszająca naiwność obrazów z życia ludowego w dużej mierze przyczyniła się do utrzymania popularności właśnie porcelany Gzhel, mimo że już w XIX wieku konkurencja między fabrykami porcelany była dość duża. Hodowcy Gzhel otrzymali srebrne medale za osiągnięcia w produkcji.

Ciekawe, że Początkowo naczynia Gzhel były wielokolorowe. Pomalowano go czerwonymi, zielonymi, żółtymi kwiatami. Podczas malowania w drugiej połowie XIX wieku zaczęto stosować specjalne farby niebiesko-niebieskie. Stając się charakterystycznym charakterystycznym wzorem w kolorze niebieskim na białym, czasem uzupełnianym przez złote kontury przedmiotów, nadawał naczyniom szczególne cechy. Chociaż sama produkcja doświadczyła długiego okresu spadku. Stało się to w czasie, gdy po rewolucji fabryki porcelany zostały znacjonalizowane, a życie na nich wymarło do połowy XX wieku.

Dziś gzhel porcelany należy do klasy luksusowej. Ze względu na swoją praktyczność i szczególne walory estetyczne często działa jak drogie prezenty.

Specjalny niebiesko-niebieski wzór nad białym w obrazie Gzhel został osiągnięty dzięki zastosowaniu kobaltu jako barwnika. Oryginalne wykwintne malarstwo to połączenie płynnych linii, kwiatowych i kwiatowych ozdób. Potrawy przedstawiają także prawdziwe krajobrazy, budynki, postacie zwierząt i ludzi. Działki często kojarzą się z rosyjską zimą i bajkami. Niebiesko-niebieska paleta pozwala robić prawdziwe zdjęcia w rosyjskim kolorze. Najpopularniejsze zdjęcia ptaków i róż.

Technika tworzenia rysunku zapewnia następujące narzędzia:

• frędzle;
• szpatułki do mieszania farb;
• tlenek kobaltu;
• palety

Podczas nakładania farby na powierzchnię ceramiczną wygląda ona na czarną, a po wypaleniu zmienia kolor na niebieski. Wszystkie zdjęcia na naczyniach są tworzone ręcznie. Rozmazy nakłada się w specjalny sposób. Istnieje cały zestaw technik, które pozwalają stworzyć obraz w typowy sposób Gzhel.

Asortyment malowanych naczyń w stylu Gzhel jest bardzo różnorodny, w odpowiednim duchu zdobią różnorodne przedmioty. Dzięki tej technice możesz przymocować do ściany piękną dekoracyjną płytkę ścienną, która pełni wyłącznie funkcję estetyczną. Chociaż mistrzowie nadają unikalny wygląd dość praktycznym przedmiotom, na przykład zestawom do herbaty lub stołu.

Jeśli pełny zestaw naczyń nie jest potrzebny, możesz wybrać:

• para herbaty lub kawy;
• czajnik;
• dzbanek do kawy;
• blacha z pokrywką - naleśnikarka;
• olejarka;
• śmietanka lub mleczarz;
• pojemnik na przyprawy;
• łódź sos;
• sztućce, takie jak łyżki i podstawki do różnych celów;
• naczynia i talerze;
• miska na chleb i pudełko na chleb;
• kawior lub szprot;
• salaterka;
• gniazdko elektryczne;
• pudełko na cukierki;
• pudełko na babeczki lub ciasto;
• kufel lub shtof;
• stosy

Mistrzowie nie mogą obejść się bez malowania i takich kolorowych rzeczy, jak samowary, które nawet na nowoczesnym stole wyglądają jak praktyczne elementy projektu, które nadają kompozycji zastawy stołowej szczególny akcent.

Prawdziwy gzhel nie tylko ozdabia dom. Wielu kupuje go do kolekcji. Najcenniejsze przedmioty z estetycznego punktu widzenia uzupełniają fundusze muzeów. Sekret sukcesu tkwi w wyjątkowym uroku takich rzeczy. Można je podziwiać bez końca.

Biorąc pod uwagę, że prawdziwe naczynia Gzhel są drogie i pożądane nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą, na rynku istnieje wiele produktów imitujących charakterystyczny obraz. Domowi rzemieślnicy często używają zwykłych farb zamiast tlenku kobaltu. Możesz odróżnić oryginały od podróbek, jeśli dokładnie przyjrzysz się towarom oferowanym w sklepie.

Rzeczywiste obiekty Gzhel mają specjalny wzór. Nie grzeszy rozmazanymi konturami i liniami. Widać, że mistrz malarstwa pracował z namysłem, powoli. Nawet najmniejsze detale obrazów są dobrze przemyślane i narysowane, a następnie dopracowane. Jeśli tło obiektu nie jest idealnie białe i występują na nim nierówności, to nie jest to gzhel.

Markowy produkt ma specjalny stempel - łabędź lub wyraźny, duży napis z literą „gzhel” zamknięty w owalu. Najcenniejsze przedmioty są sprzedawane z oznaczeniem „ręcznie malowane”. W niektórych przypadkach wskazane jest nazwisko autora.

Wygodne używanie prawdziwego gzhel. Nie ma takich obiektów o niestabilnej podstawie lub luźnych czapkach. W sprzedaży można znaleźć zarówno artykuły porcelanowe, jak i ceramiczne. Zarówno porcelana, jak i fajans zawierają takie składniki, jak:

• skalenie;
• kaolin;
• glina z tworzywa sztucznego;
• kwarc.

Ponadto proporcje kompozycji są różne, co wpływa na właściwości fizyczne naczyń. Prawdziwa porcelana Gzhel jest bardzo lekka i przejrzysta, wodoodporna. Kiedy kielich gzhela zostaje przyniesiony do światła, świeci przez nie.

Prawdziwe naczynia kuchenne Gzhel są odporne na ciepło. Ponieważ rysunek jest nakładany pod szkliwem, a same naczynia są tworzone przy użyciu określonej technologii, nie obawia się żadnej temperatury. Ten projekt można bezpiecznie umieścić w kuchence mikrofalowej, szkliwo po prostu nie ucierpi. Najbardziej oczywistym znakiem prawdziwego gzhel jest wysoka cena. Ale tutaj już musisz sam zdecydować, co jest ważniejsze - prawdziwe naczynia Gzhel lub ich fabryczna imitacja, piękne, ale ze wszystkimi oznakami ciągłej produkcji.

O tym, jak malować naczynia za pomocą techniki Gzhel, dowiesz się z następnego filmu.