Przegląd popularnych gatunków i podgatunków Achatina

Giant Achatina są przedstawicielami podklasy ślimaków lądowych. Coraz częściej znajdują się w kolekcjach domowych. Coraz więcej osób woli mieć te mięczaki w domu wraz z tradycyjnymi kotami i psami.

Jednak zanim zaczniesz te słodkie stworzenia w domu, musisz dowiedzieć się o ich odmianach i niektórych cechach ich zawartości. W naturze istnieje wiele gatunków Achatina. Nie da się opisać ich wszystkich w ramach jednego artykułu, dlatego rozważymy krótką charakterystykę niektórych nazw najczęściej wymienianych w literaturze i wśród hodowców.

Achatina zostały sprowadzone do Europy z egzotycznych krajów południowych. Żyją w dużych ilościach w Afryce, Ameryce Południowej, Mauritiusie i innych wyspach południowych. Ze względu na ich ogromną płodność są w stanie szybko kolonizować całe kolonie na rozległych terytoriach, jedząc roślinność i niszcząc ziemię rolną. Dlatego w niektórych krajach tropikalnych zabrania się hodowli i sprzedaży. Ale w strefie klimatu umiarkowanego nie przetrwają i są w stanie rozmnażać się tylko w sztucznych warunkach.

Są uważane za największe spośród wszystkich rodzajów ślimaków. Wielkość osoby dorosłej może osiągnąć 20 cm. Ślimak ten przyciąga łagodnym usposobieniem, brakiem hałasu, zapachu i alergii, a także różnorodnością kolorów skorupy.

Skorupa, która służy za rodzaj domu dla mięczaka, rośnie przez całe życie - im starsza jednostka, tym więcej obrotów jest w skorupie. Ponadto skorupa może zmieniać kolor w zależności od jedzenia spożywanego przez zwierzę. Wszystkie hermafrodyty Achatina mają początek mężczyzny i kobiety, dlatego nie potrzebują partnera do zapłodnienia. Jeśli dwie osoby mieszkają w tej samej przestrzeni, są w stanie nawozić się nawzajem.

Nie wszystkie gatunki Achatina składają jaja. Niektóre z nich żyworodny. Te mięczaki absolutnie nie rozróżniają dźwięków, a jedynie nieznacznie rozróżniają półtony.

Jeśli zdecydujesz się mieć takiego egzotycznego zwierzaka w domu, powinieneś nauczyć się identyfikować rasy ślimaków i ich podgatunki. Warunki przetrzymywania tych ślimaków są podobne, ale istnieją pewne różnice w zachowaniu i wyglądzie. Jak już wspomniano powyżej, istnieje wiele różnych rodzajów Achatina w przyrodzie - około 60 tytułów, niektóre z nich mają podgatunki. Wymieniamy najsłynniejsze z nich.

Można je łatwo rozpoznać po tygrysim kolorze muszli: ciemnobrązowe plamy na żółtym tle. Wśród nich są osoby o standardowym kolorze, a także albino achatyny, w których ciało jest białe, pozbawione jakiegokolwiek pigmentu, a skorupa jest jasnożółta. Uważa się, że w ten sposób ślimak dostosowuje się do wysokich temperatur w swojej ojczyźnie i chroni się przed przegrzaniem. Uważa się, że po raz pierwszy w Rosji albinosy zostały sprowadzone w 2009 r. Przez hodowcę z Austrii. Od tego czasu populacja się powiększyła.

Najliczniejszy i najbardziej bezpretensjonalny gatunek Achatina. Może się obejść bez jedzenia i picia nawet przez kilka tygodni i rozmnażać się bez żadnych specjalnych warunków. Zwyczajowo wyróżnia się 5 głównych podgatunków Achatina fulica.

• Standardowa Fulika. Sama skorupa jest brązowa z różnymi odcieniami i kolorowym wzorem, a wierzchołek i columella (wewnętrzna część skorupy w pobliżu ujścia) są białe. Kolor nadwozia może być od jasnobeżowego do ciemnobrązowego.
• Fulika hemeli (hamillei). Można go odróżnić od standardowego różowego wierzchołka (górny lok na skorupie).
• Korpus Fulica albinos (korpus albinos). Kolor skorupy może być dowolny, a ciało jest wyłącznie mleczno-białe. W niektórych źródłach jego nazwa znajduje się również „biały jadeit” (biały jadeit).
• Fulica rodotsi Dunker (rodatzi Dunker). Korpus i skorupa mają gładki żółty kolor bez wzoru.
• Fulika leucist (Achatina fulica leucistic). Mają także białe ciało, ale źrenice są czarne.

Z łaciny glutynoza Achatina jest tłumaczona jako lepka - jej skorupa ma błyszczącą, jakby cukrową powierzchnię, i wydaje się lepka. Jest on nieco mniejszy niż rozmiar fuliki - jego długość wynosi około 10 cm.

Retikulum (przetłumaczone z łaciny jako siatka) ma skorupę o szorstkiej powierzchni i drobnym wzorze siatki. Głowa ślimaka ma zwykle nieco jaśniejszy kolor w porównaniu do reszty ciała.

Na pierwszy rzut oka albopict jest bardzo podobny do siatkówki. Możesz je odróżnić po obecności różowego wierzchołka. Ponadto albopict nie ma tak wyraźnego żebra jak u poprzednich gatunków. Ostatni obrót skorupy jest zwykle ciemniejszy niż reszta, a pierwsze loki mają nierówny, nierówny kolor.

Iradele są również nazywane cytryną z powodu żółtej skorupy. Wielkość ślimaków jest niewielka - tylko 5-8 cm, różni się pod tym względem od krewnych Nie składa jaj, ale rodzi żywe młode.

Kraveni charakteryzują się również niewielkim rozmiarem (5-7 cm ze skorupą) i są również żyworodne. Kraveni nie toleruje ciepła, więc w domu wśród nich występuje wysoka śmiertelność. Optymalna temperatura zawartości wynosi około + 15 ... 20 stopni Celsjusza. Uwielbiam wysoką wilgotność.

Marginata ovum należy do rodziny archahatów. W przeciwieństwie do Achatiny są to większe i bardziej masywne osobniki. Skorupa jest szersza i bardziej zaokrąglona, ​​ma kolor żółto-brązowy, a nogawka ma sylwetkę w kształcie litery V. Ciało jest ciemne, szaro-brązowe.

Immakulata szybko rośnie. Dorosły ślimak osiąga długość do 15 cm. Kolor skorupy może być inny, ale najczęściej jest to wariacja na temat czerwieni i brązu.Intensywność pigmentu może się nieznacznie różnić u poszczególnych osób w zależności od warunków osadzenia i siedliska. Wzdłuż całego ciała, zaczynając od głowy ślimaka, przechodzi szeroki pasek. Kilka razy w Rosji starali się wprowadzić dwukolorowy immunokulum (dwie tony) do reprodukcji.

Specyfika tego podgatunku jest taka Ostatni obrót zlewu jest dwukolorowy. Jednak ten podgatunek ślimaków okazał się bardzo kapryśny i nieprzystosowany do warunków życia w niewoli.

Achatina Panther to bardzo piękny ślimak. Jej zlew ozdobiony jest kolorowymi paskami. Dzięki tęczowemu kolorowi pantera jest bardzo popularna wśród hodowców. Jego rozmiar wynosi około 14 cm. W zależności od koloru skorupy zwykle wyróżnia się kilka podgrup pantery Achatina.

• Férussac. Ta grupa jest uważana za standard. Jej ojczyzną jest Mauritius. Ich skorupa jest koloru orzecha z tęczowymi paskami od biało-różowego do ciemnofioletowego. Pokryty jest cienką folią ochronną, która stopniowo złuszcza się bliżej rocznego.
• Lamarckiana Pfeiffer. Ten podgatunek żyje na Malawi, Madagaskarze i Mauritiusie. Lamarciana ma bardziej wydłużoną skorupę niż u innych panter, wzór w postaci losowo rozrzuconych plam i uderzeń. Ostatni obrót pocisku jest prosty.
• Krzyżyk Antourtourensis. Jest to dość rzadki podgatunek. Według niektórych raportów powstała na Madagaskarze, więc czasami ta grupa Achatiny nazywa się „Madagaskar”. Ta grupa to albinos - skorupa jest pozbawiona jakiegokolwiek koloru, a długość ciała ślimaka wynosi tylko 8-9 cm.

Ślimaki Zanzibarik pochodzące z afrykańskich krajów Zanzibaru i Tanzanii (stąd ich nazwa) są gatunkami żyworodnymi. W niewoli rzadko dorastają powyżej 10 cm. Ciało zanzibariki jest jasnoszare, głowa z ciemnym pasem. U osób urodzonych w naturalnych warunkach ciało jest ciemniejsze niż u tych, którzy pojawili się w niewoli. Skorupa jest słomkowo-żółta, z kolorowym wzorem siatki w kolorze brązowym. W naturalnych i sztucznie hodowanych mięczakach wzór może się różnić. U osobników udomowionych jest bardziej abstrakcyjna, podczas gdy u domowych młodych obserwuje się szerokie linie brązowego pigmentu.

Ojczyzną tego gatunku są kraje Konga i Burundi. Rozmiar muszli jest nieco mniejszy niż 10 cm, kolor jest jasnobeżowy z brązowym zygzakowatym ornamentem. Kolor wierzchołka jest różowy z różnym natężeniem, columella jest czysto biała.

Gatunek ten pochodzi również z Konga. Długość skorupy wynosi około 12 cm, kolor to tygrys, intensywność zależy od miejsca pochodzenia, ciało jest różowo-brązowe, wierzchołek od urodzenia jest biały, z roku na rok zmienia kolor na różowy.

Bardzo rzadki gatunek, prawie nigdy nie spotykany w prywatnych kolekcjach. Ojczyzna - kraje Afryki Południowej. W naturze prowadzi styl życia drzewa. Rozmiar skorupy wynosi około 7 cm, powierzchnia jest szorstka i łuszcząca się, jakby z efektem „pistoletu”. Ciało jest beżowe, z brązowym paskiem, głowa jest nieco ciemniejsza niż ciało. Główne tło skorupy jest brązowe, z lekkim rozmytym wzorem.

Achatina varicosa ma około 7-10 cm wzrostu, pochodzi z Afryki. W niektórych źródłach można również znaleźć nazwę zebra. Skorupa jest lekka, z brązowymi lub czarnymi falami. Wierzchołek i columella są różowe i białe. W temperaturach poniżej +15 stopni Celsjusza hibernuje.

Kolejny rzadki i mało zbadany gatunek ślimaków, o którym opinia publiczna dowiedziała się w 2013 r. Ślimaki te zostały przywiezione na kontynent europejski z Sudanu i Konga. Skorupy tych Achatina rosną do 14-15 cm, z błyszczącą powierzchnią, w kolorze pistacjowym, z ciemnobrązowymi paskami.

Aby dowiedzieć się, jak dbać o ślimaki Achatina reticulata, zobacz następny film.