Japoński podbródek: opis, charakter i uprawa

Ten drogi czworonożny zwierzak jest jednym z pierwszych psów towarzyszących. Przez stulecia japońskie podbródki dumnie wędrowały po komnatach pałacu, oddając swoją społeczność i miłość wielkim cesarzom.

Japoński podbródek jest jedną z wielu miniaturowych ras o płaskim pysku, które powstały na kochającym Japończyków dworze cesarskim 1500 lat temu. Fani nazywają go zabawnym, psotnym, inteligentnym, zdecydowanym, upartym i serdecznym. Jest popularny wśród wszystkich, którzy kochają małe psy z poczuciem humoru, złym temperamentem i niekończącą się szybką inteligencją w dążeniu do swoich zainteresowań.

Wiele hipotez próbuje wyjaśnić pochodzenie tej japońskiej rasy. Według jednego z nich przodkowie tego małego psa pochodzą z Korei, aw 732 roku zostali zaprezentowani w prezencie cesarzowi Japonii. Inna wersja twierdzi, że psy przybyły do ​​Krainy Wschodzącego Słońca znacznie wcześniej, wraz z mnichami buddyjskimi Zen, którzy przybyli do Japonii z Tybetu w 538 r. Teoria ta sugeruje, że japoński podbródek ma wspólnych przodków z dużą i różnorodną grupą psów pochodzących z Tybetu. Przez wiele lat Azjaci czcili tego małego psa jako święty dar z nieba.

Psy tej rasy były hodowane z wielkim entuzjazmem w Japonii. Szczególnie cenione były krótkie nogi i płaskie kagańce, bardzo przypominające ludzkie twarze.Niektórzy hodowcy nawet karmili swoje małe psy winem ryżowym, aby zatrzymać wzrost zwierzęcia, a tym samym zbliżyć go do ideału.

W XVIII wieku te małe psy trzymano w specjalnych klatkach, takich jak ptaki ozdobne. Ponieważ cesarz Japonii urodził się pod znakiem psa według horoskopu japońskiego, każda rodzina w tym czasie z szacunku dla cesarza czuła się zobowiązana do posiadania co najmniej jednego psa. Japońskie podbródki były chronione przez prawo: każdy, kto skrzywdził psy lub niegrzecznie zachowywał się wobec psów, mógł nawet zostać stracony.

Na świecie jest to prawdopodobnie pierwszy pies z Azji, który pojawił się na kontynencie europejskim od czasów starożytnych. Portugalski misjonarz przyniósł takiego psa jako prezent brytyjskiemu królowi Karolowi II. W XVIII wieku książę Marlborough skrzyżował tego psa z jednym z brytyjskich krótkowłosych spanieli, tworząc w ten sposób miniaturowe spaniele.

Pewien autor w 1863 r. Opisał podbródek japoński jako malutkiego psa, nie większego niż 25 cm, który jest bardzo wymagający pod względem opieki i niezwykle drogi. Być może dzięki temu opisowi Aleksander, żona brytyjskiego króla Edwarda VII, chciał takiego psa - a miała ich 28. W 1853 r. Komandor Matthew Calbraith Perry sprowadził kilka chin z Japonii do Stanów Zjednoczonych Ameryki - wzbudził ogromne zainteresowanie.

W 1883 r. W USA powstał klub kynologiczny tej rasy, a broda rozpoczęła swoją olśniewającą karierę. Niestety musiał konkurować z bardziej znanymi i popularnymi mopsami i pekińczykiem.

Pod koniec XIX wieku japoński podbródek i pekińczyk (które mają wiele różnych pasków) wyglądały bardzo podobnie, nawet sędziowie mogą się mylić. Wynika to z faktu, że rasy te często krzyżowały się między sobą. Na wystawie w Nowym Jorku w 1882 roku pekińczyk został nawet oficjalnie wyróżniony jako japoński podbródek. Ale dziś, dzięki rozwojowi hodowli i jasnym standardom tej rasy, nikt nie będzie w stanie ich pomylić.

Pierwszą rzeczą, która natychmiast przyciąga uwagę, jest długi, luksusowy płaszcz japońskiego podbródka. Nie ma gęstego podszerstka, wydłuża i puch w okolicy ogona, głowy i małżowiny usznej. Czubek kufy psów jest praktycznie bezwłosy. Zgodnie ze standardami rasa musi spełniać ściśle określony opis.

• Kolor. Standardowy kolor japońskiego podbródka to czarno-biały, czerwono-biały lub czarno-biały z brązowymi plamami (trójkolorowy). Główne tło jest zawsze białe.
• Głowa Szeroki, z wypukłym czołem. Nos jest bardzo skrócony, co powoduje spłaszczenie kufy.
• Kufa ma duży nos, umieszczony na tym samym poziomie co oczy. Nos jest zawsze czarny lub w kolorze kombinezonu.
• Oczy Duży, szeroko rozstawiony, lekko nachylony. Są nieodłączne od efektu, jakby pies był czymś zaskoczony.
• Wzrost Wysokość w kłębie - do 25 cm.
• Waga średnio 3-4 kg.
• Oczekiwana długość życia - 12 lat

Hins są bystrzy, ciekawi i bardzo dobrzy w treningu. Są gotowi uczyć się pilnie, aby zadowolić swojego mistrza, i często odnoszą sukcesy w zręczności i posłuszeństwie. Najważniejsze jest stosowanie metod zachęty w procesie szkolenia, aw żadnym wypadku nie karanie zwierząt ani nie krzyczenie na nie. Aktywność jest ważna dla każdego psa, a japoński podbródek nie jest wyjątkiem - wymaga codziennych spacerów.

Największą zaletą hin jest to sprawia, że ​​ludzie się uśmiechają. Trudno jest przewidzieć wszystkie jego działania, ale zawsze jest zabawna i interesująca. Japoński podbródek ma prawdziwą skłonność do psikusów.Jedną z jego największych przyjemności jest obserwowanie reakcji jego właścicieli, że robi coś śmiesznego lub zabronionego. Hin jest szczęśliwym i wesołym zwierzakiem i chętnie dzieli się tym z rodziną.

Pomimo pogodnego usposobienia i niewielkich rozmiarów, dorosły podbródek czuje się lepiej w rodzinach ze starszymi dziećmi. Ponieważ już rozumieją, że bawiąc się miniaturowym psem, musisz być ostrożny. A w przypadku małych i nieznanych dzieci częściej jest czujny.

Ponieważ japoński podbródek jest hodowany wyłącznie jako psy do towarzystwa, są one przystosowane tylko do życia w domu, ale nie na ulicy. Ze względu na cechy konstrukcyjne płaskiego pyska są bardzo wrażliwe na wysokie temperatury, mogą udar cieplny, gdy przebywają na zewnątrz przez długi czas. Ciekawe fakty:

• w Japonii hin jest uważany za bardziej wzniosłe stworzenie niż psy innej rasy;
• uwielbia chodzić, ale nie lubi niepogody;
• gdy pies nie gra, siedzi w domu na dowolnym wzgórzu, uważnie obserwując wszystko, co dzieje się wokół niego;
• wesoły charakter psa, łatwość adaptacji i mały rozmiar sprawiają, że jest to odpowiednie zwierzę zarówno do małego mieszkania, jak i dużego domu;
• ze względu na zamiłowanie do akrobatyki, zdolność wspinania się na wysokie przedmioty i skłonność do czyszczenia hin, nazywają również kota w stroju psa.

Japoński podbródek nie jest psem, który łatwo zaprzyjaźnia się z całym światem. Kocha swoją rodzinę, ale ostrożnie traktuje obcych. Nie pozwala obcym się dotykać. Przeszłość (kiedy uważano go za boga czworonożnego) oczywiście pozostawiała ślad na charakterze psa. Hin ma wspaniałą postawę i dumne ruchy. Stopień, w którym unosi łapy, jest cechą dawnej chwały.

Dla właścicieli hin wcale nie jest arogancki i może być dobrym przyjacielem. Niestety podbródek nie jest dziś popularnym psem. To małe zwierzątko może być głośne i psotne, z drugiej strony wie, kiedy zachować ciszę i spokój. Hins może wykazywać zarówno głębokie uczucie, jak i wystarczający dystans do osoby.

Wrażliwa inteligencja tych psów wymaga nowych doświadczeń, więc pies nieustannie obserwuje z entuzjazmem wszystko, co dzieje się wokół niej. Typowy dla hin jest lekko zaskoczony wyraz oczu, którym patrzy na cały świat i wciąż szuka nowych doświadczeń. Zawsze wygląda na zamyślonego. Nic dziwnego, że od prawdziwego przedstawiciela świata wschodniego zawsze można oczekiwać pewnej filozoficznej postawy.

Zalety rasy:

• żywy temperament;
• wesoły usposobienie;
• elegancki;
• czuły i serdeczny;
• może być cicho;
• fascynujący charakter;
• inteligentny;
• uważny obserwator;
• ładny

Jolly i filozof w jednej istocie. Japoński podbródek z pewnością przynosi radość i dobry nastrój domowi jego właścicieli. Z entuzjazmem radosne dziecko z jedwabistym futrem jest gotowe tańczyć na tylnych łapach wokół swojego mistrza, chcąc go pocieszyć. Małe kruche zwierzątko chętnie demonstruje sztuczki i chce być chwalone i nagradzane. Z akrobatyczną zwinnością chodzi na tylnych łapach, prosząc o uczucie, miłe słowa lub smakołyki.

Zmęczony pies ceni sobie spokój. Wspina się na krzesło lub sofę tak wysoko, jak to możliwe, najlepiej daleko, i obserwuje wydarzenia wokół niego. W niektórych momentach może wydawać się nieco zaskoczony, ale potem wraca do swojej ulubionej rozrywki: oglądania świata.

Japoński podbródek zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Czasami wydaje się, że nie ma na świecie stworzenia bardziej oddanego człowiekowi niż ten pies. Wie dokładnie, czego chce, ale jest gotowy na kompromis i ustępstwa.Ludzie Zachodu często mówią o „nieprzeniknionej duszy Wschodu”, oczywiście dotyczy to nie tylko ludzi, ale także relacji między osobą a japońską brodą.

Hin jest bardzo oddany swojemu panu, ale obcy nie zasługują na jego miłość. Nie oznacza to jednak, że hin spotka gości w domu, pokazując zęby - pies po prostu opuści pokój, w którym przebywają nieznajomi, lub ich nie zauważy. Ale będzie bardzo szczęśliwy, gdy goście odejdą. Takie zachowanie jest możliwe, jeśli właściciel prawidłowo wychował swojego psa. Wychowany pies jest nagrodą dla właściciela, ponieważ podniesiony podbródek jest znacznie bardziej tolerancyjny dla „obcych”. Zepsuty pies, traktowany jak książę, będzie się zachowywał inaczej.

Charakter japońskiego podbródka nie pasuje harmonijnie do współczesnego życia. Przez wieki jego dom był najpiękniejszym pałacem. Dorastał otoczony luksusem, przepychem i pięknem. Hin jest jednym z ostatnich żywych świadków minionej kultury, a nawet całej cywilizacji wschodniej.

Japoński podbródek to mały pies, ale tak naprawdę nie taki prosty. Te psy nie wymagają specjalnej opieki. Ale miłość i ciągła opieka są dla nich bardzo ważne. Zanim dostaniesz podbródek, musisz ocenić swoją siłę, zważyć zalety i wady. Ponieważ szczeniak staje się ważną częścią rodziny i prawdopodobnie pozostanie w rodzinie przez wiele lat.

Jeśli wybierzesz japońskiego szczeniaka z brodą - musi on mieć ponad 8 tygodni. Najbardziej autorytatywni i odpowiedzialni japońscy hodowcy nawet nie pomyślą o pozwoleniu dziecku na wzrost do 8 tygodni. Oczywiście są pozbawieni skrupułów hodowcy, którzy są gotowi sprzedać szczeniaka w młodszym wieku, ale najlepiej tego unikać.

Profesjonalni i odpowiedzialni hodowcy musi wydać dokumenty potwierdzające, że szczeniak jest zdrowy i przeszedł wszystkie niezbędne procedury. Muszą również przedstawić świadectwo rodowe i opis jego potencjalnych cech plemiennych.

Wybierając japońskiego szczeniaka podbródka, należy zwrócić uwagę na następujące punkty:

• zachowanie i charakter - zdrowy szczeniak jest zawsze aktywny, ciekawy i towarzyski;
• stan fizyczny - ciało szczeniaka powinno być mocne, proporcjonalne, bez widocznych anomalii (zbyt szczupły, ospały szczeniak - to nie jest normalne);
• uszy powinien być czysty, bez oznak zapalenia;
• oczy jasny, bez łez i rozładowania;
• ogon należy podnieść i machać.

Japoński podbródek to szlachetny pies, którego opieka nie wymaga dużego wysiłku. Mimo dość temperamentnego usposobienia nie psują nieruchomości i niczego nie niszczą w domu. Dlatego nawet najbardziej skrupulatna kochanka nie będzie mogła obwiniać go za zniszczenie.

Japoński podbródek jest jedną z niewielu ras psów, które mogą z powodzeniem mieszkać w mieście, nawet w małym mieszkaniu. Będzie czuła się komfortowo nawet w typowym apartamencie typu studio. Przede wszystkim japoński podbródek docenia przyjemną atmosferę domu, a jego rozmiar jest sprawą drugorzędną. Uwielbia ciepło i wygodę, miękkie poduszki i ciepłe dywany.

Psy te nie ograniczają się do pozostawania tylko w kuchni lub w holu, ponieważ japońskie skórki są prawdziwą ozdobą w salonie. Hin zawsze ma swoje ulubione miejsca w domu, w którym siedzi na tronie - na ramieniu sofy lub na oparciu krzesła.

Ważne jest, aby to miejsce było wysoko, aby wygodnie było obserwować wszystko, co dzieje się wokół. To niesamowite, jak pies, który jest tak niechętny nieznajomym, dobrze dogaduje się z innymi psami. Nie szczeka na każdego nadchodzącego psa i nie ukrywa się, jeśli spotyka znacznie większego psa.Hin bardzo rzadko okazuje strach i zwykle dobrze komunikuje się z psami, radośnie biegając z nimi w parku.

Chociaż japoński podbródek wygląda raczej krucho, ten pies ma dobre zdrowie. A charakterystyczne dla nich choroby są charakterystyczne dla większości miniaturowych ras psów. Ta rasa ma nieproporcjonalnie dużą głowę, ale nie powoduje problemów przy urodzeniu. Szczenięta stosunkowo szybko osiągają niezależność, rodzą się dość silne i niezależne. Typowe problemy zdrowotne obejmują problemy z sercem i stawami.

Ponadto mogą wystąpić problemy z oddychaniem z powodu krótkiego pyska. Oprócz wrażliwego punktu ich zdrowia mają duże okrągłe oczy, wymagające okresowej pielęgnacji (mycia). I musisz regularnie sprawdzać uszy pod kątem infekcji.

Pielęgnacja czystego i bezpretensjonalnego japońskiego podbródka nie wymaga dużego wysiłku. Wystarczy wykonać proste czynności.

• Chodzić Chociaż hin czuje się świetnie w domu, nadal wymaga co najmniej 3-4 spacerów dziennie. Możesz ograniczyć się do jednego, jeśli przyzwyczaisz go do tacy domowej.
• W trosce o wełnę. Ich długi, jedwabisty płaszcz wymaga codziennej pielęgnacji. Pomimo długości i objętości wełna nie splątuje się i nie skleja się ze sobą. Niemniej jednak konieczne jest regularne czesanie psa miękką szczotką drucianą. Szczotkę należy wybrać specjalnie, aby zapobiec trakcji włosów i urazom.

Zwykle inne psy uważają czesanie za wyrafinowane tortury. Przeciwnie, Hin uwielbia tę procedurę. Najważniejsze jest, aby zrobić to ostrożnie, a następnie opiekę nad psem można łatwo przeprowadzić w domu.

Hin, podobnie jak Yorkshire Terrier, uwielbia być piękna i budzić podziw - i nie można tego osiągnąć bez czesania.

• Wykonaj higieniczną fryzurę.
• Poświęć trochę czasu na procedury wodne. W razie potrzeby należy kąpać hinę, ale nie częściej niż raz na 2 tygodnie. Umyj łapy i uszy, gdy się zabrudzą. Do kąpieli dziś jest duży wybór szamponów z zoo o dodatkowych właściwościach przeciwdrobnoustrojowych i przeciwpasożytniczych. Po kąpieli musisz dokładnie wysuszyć płaszcz.

To dość proste, ale musisz zrozumieć, że zabranie do domu japońskiego szczeniaka z brodą jest jak przyprowadzenie do domu noworodka. Będzie to oznaczało regularny czas karmienia (zgodnie z harmonogramem i zaleceniami hodowcy), czas gry, czas snu i czas treningu. Wychowywanie japońskiego podbródka jest bardzo interesujące, ale także bardzo trudne. Jednak jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, możesz cieszyć się wspaniałym przyjacielem i towarzyszem przez wiele lat.

Pomimo niskiej wagi japońskie miody mają wspaniały apetyt. Dość typowe jest to, że małe psy jedzą znacznie więcej na kilogram ciała niż duże psy. Ważąca około trzech kilogramów mała pigwa wymaga około 60 gramów mięsa dziennie, 30 gramów zieleni i tej samej ilości gotowanego ryżu lub makaronu.

Trochę drożdży i dwie krople oleju, takie jak dodanie witamin lub preparatów mineralnych, korzystnie wpłyną na jego długie futro. Japoński podbródek odpowiednio postrzega przejście na gotową karmę dla psów. Nie ma to znaczenia dla suchej karmy lub konserw w puszkach, ale zawsze musi być najwyższej jakości. Należy pamiętać, że gotowa karma może pomóc zwiększyć objętość stolca zwierzęcia.

Jednak w żadnym wypadku nie należy często zmieniać jednego rodzaju śpiączki na inny, ponieważ taka zmiana żywienia może prowadzić do rozstroju żołądka zwierzęcia. Nie powinieneś też przesadzać z różnymi przysmakami, nawet jeśli twoje ulubione zwierzę jest bardzo uparte i słodkie, pytając o to. Jedyne, co można pozwolić psu bez szkody dla zdrowia, to kawałek herbatnika lub małe jabłko.

Japoński podbródek to pies o subtelnej psychice, który bardzo kocha i rozumie swojego właściciela. Pies jest nieskończenie mu oddany. Na spacerze hin uwielbia igraszki, bieganie, ale jednocześnie jest posłuszny swojemu właścicielowi. Idąc z nim na spacer, możesz być pewien, że nie da się uniknąć ciekawych i podziwiających spojrzeń przechodniów. Patrząc na te słodkie stworzenia, łatwiej jest wyobrazić sobie go jako ukochanego psa pięknej damy niż psa silnego mężczyzny. Chociaż psy są równie lubiane i lojalne wobec właściciela i gospodyni.

Hina powinna być wychowywana z wielką troską i miłością, ale bardzo konsekwentnie. Nigdy nie powinieneś poddawać się jego manipulacjom, ponieważ bardzo łatwo jest wychować małego, ale surowego tyrana. Jeśli to konieczne, japoński podbródek łatwo wyjaśni, że jest źle zrozumiany i niedoceniany. Ważne jest, aby stale pokazywać mu, jak bardzo jest kochany i cenny.

Psy tej rasy można z powodzeniem trzymać zarówno w mieszkaniu miejskim, jak i w wiejskim domu. Warto pamiętać, że japoński podbródek musi aktywnie się poruszać i chętnie pójdzie na spacer w dużym parku, lesie lub rzece. Niedopuszczalne jest trzymanie dumnego i niezależnego podbródka w zagrodzie domowej (wolierze). Wyjątkiem może być przymusowa separacja od zwierzaka, gdy musisz zostawić go na kilka dni pod opieką przyjaciół. To może być dobre doświadczenie dla psa.

Z reguły japoński podbródek jest bardzo sceptycznie nastawiony do nowego środowiska. Nie lubi zmian i, jeśli to konieczne, nie może wykazać najlepszych stron swojej postaci. W niektórych przypadkach możesz nawet odmówić jedzenia. Dlatego od wczesnego dzieciństwa należy zwrócić szczególną uwagę na rozwijanie umiejętności przystosowywania się i radzenia sobie z otoczeniem. Dostosowanie jest ułatwione dzięki znajomości hin z rodziną i znajomymi.

Odpowiedzialny właściciel musi:

• zaszczepić zwierzęciu dyscyplinę i posłuszeństwo;
• walcz z jego nieufnością i nieśmiałością wobec obcych;
• spędzaj wystarczająco dużo czasu na rozmowie ze swoim zwierzakiem;
• zapewnić hin stabilny styl życia.

Właściciel nie powinien:

• zepsuć psa zbyt mocno;
• ograniczyć ruch i spacery zwierzęcia;
• zbyt wiele, aby pozwolić lub, przeciwnie, być zbyt surowym;
• pozostaw podbródek w spokoju na długi czas (praca lub urlop).

Japoński podbródek kocha dzieci iz prawdziwym entuzjazmem bierze udział w najbardziej niewiarygodnych żartach. Chociaż hin wygląda jak krucha porcelanowa figurka, w rzeczywistości jest dość mocnym i stabilnym zwierzęciem, dlatego idealnie nadaje się do różnego rodzaju aktywności sportowych. Dzieci powinny jednak pamiętać, że podczas obchodzenia się z psem należy zachować ostrożność.

Podejście do wybierania pseudonimów dla japońskiego podbródka może być inne. Warto rozważyć indywidualne cechy zwierzaka, jego temperament i charakter. Psy najlepiej reagują na dość krótkie i dźwięczne imiona. Dobrze, że imię psa zawiera dźwięki takie jak „p”, „j”, „ks”. Imiona, takie jak Joker lub Max, pies będą znacznie łatwiejsze do zrozumienia i nauki niż na przykład Lana lub Leon. Cóż, jeśli imię psa nie było zbyt długie.

Najlepszą opcją jest jedna lub dwie sylaby w składzie nazwy. Długie imiona są nie tylko trudne do nauczenia dla psa, ale także niezbyt wygodne dla jego właściciela. O wiele łatwiej jest zadzwonić do psa o krótkiej nazwie Max niż dłuższa wersja Maximilian. Długie pseudonimy ostatecznie zamieniają się w coś krótszego i bardziej praktycznego.

Praktyka pokazuje, że każdy pies ma co najmniej trzy pseudonimy.Jeden zwykły, jeden krótki (zdrobnienie) i jeden, gdy poważnie rozmawiamy z psem lub przedstawiamy go naszym przyjaciołom.

Powinieneś unikać popularnych nazw, takich jak Max, Rex, Sonya lub Sim. Lepiej być kreatywnym i nazwać swojego psa bardziej oryginalnym. Przy najczęściej używanym przezwisku istnieje duże prawdopodobieństwo, że inni miłośnicy psów mogą nieświadomie zadzwonić do psa podczas spaceru. Warto pamiętać, że ludzka mowa dla zwierząt nic nie znaczy. Bardzo trudno jest psom zrozumieć pojedyncze słowa z całego strumienia słów.

Psy są bardzo zdezorientowane takimi pseudonimami, że są zgodne z innymi ważnymi słowami lub poleceniami. Taki pseudonim, jak Sid, na przykład podczas korzystania z polecenia „usiądź”, wyraźnie komplikuje szkolenie zwierzaka. Ponieważ te dwa słowa brzmią zbyt mocno, aby je usłyszeć.

Pseudonim musi odpowiadać psu, jego wyglądowi i temperamentowi. Warto jednak pamiętać, że szczenięta szybko rosną, a imię pozostanie z psem na całe życie. Zabawny pseudonim, który był odpowiedni dla małej puszystej bryły i dotknął wszystkich wokół, może nie pasować do dorosłego dumnego psa. Oczywiście wzywanie psów jest bardzo ekscytujące, ale musisz podejść do tego problemu bardzo odpowiedzialnie.

Z pewnością powinieneś unikać pseudonimów, które można uznać za wulgarne lub obraźliwe. A także nie podawaj psom ludzkich imion. Wiele osób może czuć się urażonych, gdy pies nosi imię swojego dziecka, ojca lub dziadka. Lepiej zostawić ludzkie imiona dla ludzi.

Jeśli zdarzyło się, że właściciel wybrał niewłaściwe imię dla zwierzaka lub psa o pseudonimie, możesz go zmienić. Psy przyzwyczajają się do brzmienia ich imienia i uczą się dość szybko reagować. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby nauczyć dorosłego zwierzaka nowego pseudonimu. Oczywiście nie powinieneś nadużywać ich ilością tych zmian.

Wybierając psa hodowlanego z hodowli, najprawdopodobniej będzie miała dość długą i przemyślaną nazwę. Przydomek psa rasowego składa się z dwóch części: jego własnej nazwy, zapisanej wielkimi literami oraz nazwy hodowli. Sam hodowca określa kolejność nazwy. W życiu codziennym zwykle używa się wygodnej skróconej formy pseudonimu. Co ciekawe, szczenięta urodzone w tym samym miocie muszą mieć imiona zaczynające się na tę samą literę alfabetu. Jednak kolejność alfabetyczna kolejnych miotów jest nieistotna.

Psy rodowodowe są często nazywane po angielsku. Dzieje się tak, gdy właściciel planuje wystawiać psa na wystawach zagranicznych. Sędziom i asystentom może być bardzo trudno zapamiętać i odtworzyć obce przezwisko dla psa.

Dziś wśród japońskich podbródków coraz częściej pojawiają się pseudonimy słowiańskie. Ale początkowo przedstawiciele tej rasy byli najlepiej nazywani japońskimi nazwami. Oto na przykład krótka lista japońskich pseudonimów dla chłopców i dziewcząt hin:

• Airi;
• Akari
• Chio;
• Hina;
• Mia
• Nana
• Książę
• Reina
• Ria
• Rico
• Rick
• Rina
• Ryż;
• Sakura
• Sarah
• Shota;
• Soma
• Plaster miodu;
• Tajga;
• Juszczin;
• Utah

Chociaż japoński podbródek nie cieszy się obecnie największą popularnością, ta starożytna rasa cesarska znajduje swoich wiernych wielbicieli na całym świecie. Istnieją kluby i stowarzyszenia miłośników tej rasy. Jest aktywnie hodowana i sprzedawana. Większość właścicieli zgadza się, że japoński podbródek to idealna rasa psa. Oto, co mówią o swoich wiernych zwierzakach:

• szlachetny, wierny i oddany przyjaciel;
• bardzo mądry, zabawny i zabawny zwierzak;
• dobrze dostosowuje się do nowego środowiska;
• miniaturowe i mobilne - wszędzie możesz zabrać ze sobą;
• dumny i arogancki;
• uwielbia pochwały i uczucia;
• nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji, wystarczy elementarnie zadbać o długie włosy;
• idealny do konserwacji w małych mieszkaniach miejskich;
• chętnie trenowany w zespołach, łatwy do trenowania;
• bardzo odważny i zdecydowany, zawsze będzie bronił swego pana;
• zachowuje się nieufnie w towarzystwie nieznajomych i małych dzieci;
• bardzo delikatny i delikatny zwierzak, możesz przypadkowo go zranić;
• potrzebuje dużo komunikacji, nie lubi pozostać zjednoczony przez długi czas;
• ma całkiem dobre zdrowie.

Wśród wad rasy właściciele japońskich podbródków zauważają kilka niuansów.

• Nastrojowy temperament. Może to być spowodowane niewystarczającym wykształceniem i brakiem szkolenia.
• Skłonność do chorób genetycznych. Wynika to ze specyfiki selekcji tej rasy w celu zmniejszenia jej wielkości i uzyskania typowego wyglądu.
• Nadmierna ostrożność, a nawet tchórzostwo. Pod względem standardów rasy jest to oznaką wady rasy.

W następnym filmie możesz lepiej poznać japoński podbródek.