Wilczaki: opis ras, historia, cechy treści i edukacja

Psy są jednym z pierwszych zwierząt oswojonych przez ludzi. Do chwili obecnej znanych jest około 400 różnych gatunków tych zwierząt. Psy wilczarzów zajmują szczególne miejsce w zapewnianiu ludziom opieki i straży.

Wilczarz - popularna nazwa dla dużych, odważnych i odpornych ras psów. Określenie dokładnego okresu ich pochodzenia jest trudne. W dawnych czasach, idąc z dużymi stadami bydła na łąki odległe od ludzkich osad, pasterze zabrali ze sobą czworonożnych przyjaciół imponujących rozmiarów, które mogłyby odeprzeć drapieżniki.

Doceniając ich umiejętności i znaczenie, ludzie zaczęli zabierać zwierzęta na polowanie, wykorzystywać je jako stróżów i psy zaprzęgowe. Potrzeba takich asystentów pojawiła się wszędzie u ludzi, a podczas hodowli w różnych częściach świata hodowano różne rasy, które spełniały te wymagania.

Wilczaki charakteryzują się szczególnym pięknem i wdziękiem, każdy ich ruch jest pełen siły i energii, ale wyglądają groźnie i przerażająco. Wszyscy przedstawiciele mają podobieństwa w wyglądzie. Charakteryzują się:

• duży rozmiar, muskularna budowa ciała;
• rozwinięte cechy fizyczne;
• masywne wydłużone kończyny;
• średniej wielkości głowa;
• dawno temu;
• gruby gruby kudłaty płaszcz.

Psy dorastają powoli, są uważane za szczenięta w wieku do 2 lat. Polowanie ras do tego czasu nie zaleca się polowania.Zwierzęta przystosowane są do życia w różnych warunkach, tolerują ciepło, zimno i deszcz. Zaleca się trzymanie na dziedzińcu prywatnego domu.

Wilczaki dzielą się na różne gatunki, charakter osobników w dużej mierze zależy od ich przynależności, niemniej jednak można zauważyć pewne cechy wspólne dla wszystkich typów:

• oddanie i przywiązanie do właścicieli;
• nieustraszoność, szybki dowcip i inteligencja;
• cierpliwość i wytrzymałość;
• pragnienie przywództwa;
• poczucie własnej wartości;
• potrzeba dużej przestrzeni osobistej;
• są stosunkowo łatwe do wyszkolenia i szkolenia;
• nie lubią przekraczania granic, ostrzegają szczekając i warcząc;
• potrzebują ścisłego wychowania.

Pomimo zewnętrznej surowości psy bardzo lubią członków rodziny, w której żyją, i pokazują im przejawy swojej miłości. Obcy są ostrożni, ponieważ głównym zadaniem zwierząt jest zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony gospodarstw domowych, które wykonują skutecznie.

Ludzie, którzy chcą mieć wilczarz do celów osobistych, powinni to zrozumieć każdy gatunek ma swoją własną charakterystykę.

Rasa została wyhodowana przed wiekami w Irlandii. Należy do rodzaju psów chartów myśliwskich. Osiągają wzrost do 79 cm, przybierają na wadze do 55 kg. Kolory są różne: czarny, pręgowany, pszeniczny, płowy. Mają spokojny, zrównoważony charakter. Bardzo kochający w stosunku do właścicieli, uwielbiają dzieci. Poczuj radość chodzenia z całą rodziną.

Są inteligentni, posłuszni, łatwi do wyszkolenia i edukacji, dlatego nadają się dla niedoświadczonych właścicieli. Pierwsza agresja nie jest pokazywana, ale atakujący zawsze dają odważny odrzut. Bez gniewu i zazdrości odnoszą się do innych zwierząt domowych. Psy irlandzkie nie są zalecane jako psy stróżujące, odkąd oni przyjazny dla innych.

Rasa po raz pierwszy pojawiła się ponad 2000 lat temu na Kaukazie, a jej przodkami są tybetański dog niemiecki. Ma dobre cechy pasterza, psa stróżującego i stróżującego. Psy pasterskie dorastają do 75 cm, ważą średnio 70 kg, a najwięksi przedstawiciele ważą 110 kg. Wełna jest zwykle szara, płowa, kolorowa, czerwona i brązowa.

Za imponującym rozmiarem kryje się złożona postać, kochające serce i oddana dusza. Wyróżnia je odwaga i wytrwałość. Załączony do właścicieli. Rodziny okazują sympatię dzieciom, uwielbiają się z nimi bawić. Ale nie możesz pozostawiać dzieci z nimi bez obecności dorosłych, ponieważ w grach nie mogą obliczyć swojej siły i mocy i przypadkowo upuścić dziecko. Nieznajomym są niezwykle niedowierzający. Dogaduj się z innymi zwierzętami, choć mają tendencję do dominacji.

Ma starożytne pochodzenie, ale nie jest rozpowszechnione. Najczęściej psy tej rasy można znaleźć w Buriacji, Mongolii i regionie Syberii. Inne nazwy są znane: hotosho, owczarek mongolski, banhar, pies Hunów. „Hotosho” w języku buriackim oznacza „pies stoczni”, a „banhar” w tłumaczeniu z mongolskiego - „duży, gruby”.

Wzrost wynosi od 62 do 78 cm, waga 50–72 kg. Podstawowe kolory: brązowy, szary, czarny podpalany, czerwony. Sierść ma niejednorodny kolor; plamy na piersi i łapach są zwykle białe lub beżowe.

Psy są oddane domowi i rodzinie. Inteligentne, bystre, szybko uczące się zespoły. Powierzone im terytorium jest odpowiedzialnie strzeżone. Pierwszy atak nie jest dla nich typowy, ale w razie zagrożenia gospodarze zawsze się bronią.

Dogaduj się z innymi zwierzętami. Mają wesołe usposobienie, lubią spędzać czas z dziećmi. Nie mają cech estetycznych, dlatego nie są odpowiednie dla osób, które chcą uczestniczyć w wystawach. Ale psy są rzetelni strażnicy, dobrzy przyjaciele i towarzysze.

Inne nazwy są również popularne: wilczarz turkmeński i owczarek środkowoazjatycki. Rasa pojawiła się w wyniku selekcji naturalnej i selekcji w Azji Środkowej. Jego przodkami są wielkie mastify azjatyckie i tybetańskie.

Wzrost w kłębie waha się między 62–65 cm, waga - 40–75 kg. Kolor sierści może być biały, szary, brązowy, czarny, czerwony, tygrys, płowy, srokaty lub nakrapiany. Alabai są bardzo silni i odważni, potrafią atakować i pokonać każde drapieżne zwierzę.

Wyróżnia je niezależność, bezpretensjonalność, spokojne usposobienie i umiejętność dostosowania się do różnych sytuacji. Przyjazny dla właścicieli a zwłaszcza z ich dziećmi. Dogaduj się z innymi zwierzętami ale jeśli w domu pojawi się inny pies, wówczas przejawiają agresję, co wskazuje na jego główną rolę. Zachowanie musi być kontrolowane podczas spacerów, aby zapobiec możliwym agresywnym atakom w czasie, gdy inni rodacy wchodzą na pole widzenia zwierzaka.

Potrzebują wczesnej edukacji, wskazane jest przeprowadzenie pierwszego szkolenia pod okiem doświadczonego trenera. Psy potrzebują częstej aktywności fizycznej i długich spacerów. Posiadają umiejętności nadzorcze odpowiednie do funkcji bezpieczeństwa.

Rodowód rasy pochodzi z 1121 rpne e. Psy były szeroko rozpowszechnione z Europy Wschodniej na Daleki Wschód. Głównym celem jest ochrona domu i ochrona pastwisk. Ma inną nazwę: kazachski pasterz. Tobet w tłumaczeniu oznacza „psa siedzącego na górze”. Dziś ten typ wilczarza uważany jest za rzadki. W 2014 r. Narodowy Bank Kazachstanu wyemitował monetę o nominale 500 tenge z wizerunkiem tobetu.

Zewnętrznie podobny do Alabai. Wysokość wynosi 66–76 cm, waga - 55 kg. Zgodnie ze standardem mają kolor piebald lub wypryskowy, często z dużymi plamami na ciele. Za budzącym grozę widokiem kryje się spokojna, inteligentna i szlachetna przyroda.

Te psy są urodzonymi i nieustraszonymi liderami; od dzieciństwa potrzebują szkolenia z pomocą profesjonalnego trenera. Przy odpowiednio zorganizowanej edukacji i szkoleniach nie występują problemy ze zwierzętami. Uznają autorytet właściciela i nie okazują agresji bez powodu.

W 2011 r. Międzynarodowa Unia Kynologiczna przyznała temu typowi status rasy krajowej Armenii. Dziś, podobnie jak w czasach starożytnych, psy te służą ludziom: pilnują mieszkań i innych obiektów, pilnują stad, towarzyszą im podczas polowania. Osiągają wzrost do 67 cm, a waga może wynosić około 60 kg.

Charakter łączy niezależność i delikatność. Psy są spokojne, czują jedność z rodziną, w której żyją i wiernie chronią. Gampry potrzebują potwierdzenia ich znaczenia, często w rodzinie czują wielkie przywiązanie do kobiet, które częściej są bardziej otwarte emocjonalnie i okazują im sympatię i troskę. Kochają dzieci, zaprzyjaźniają się z innymi zwierzętami mieszkającymi w domu. Rodzinni goście spotykają się spokojnie, bez szczekania i warczenia.

Psy tej rasy są uznawane za narodowy skarb Turcji. Zabrania się ich wyprowadzania z kraju w celu uniknięcia mieszania się z innymi rasami. Jednak w pewnym sensie w latach 80. ubiegłego wieku przedstawiciele mogli opuścić ojczyznę i zaczęli się rozprzestrzeniać na cały świat, pojawili się w Ameryce i Europie.

Dorastają do 65–78 cm, ważą 40–70 kg. Płaszcz w odcieniach brązu, beżu, szarożółtego, szarobrązowego. W przypadku rasy białej uważa się za niedopuszczalną. Na twarzy najczęściej znajduje się rodzaj czarnej maski.

Psy mają doskonałe umiejętności nadzorcze, pilnie strzegą powierzonych im terytoriów. Kangale kochają swojego właściciela i przy każdej okazji starają się być blisko. Kiedy nieznajomy pojawia się w obecności właściciela, uważnie monitoruje jego reakcję. Jeśli widzą dobrą wolę, zachowują się spokojnie i mogą głaskać. Są pobłażliwi wobec dzieci, potrafią wytrzymać uścisk i inne figle. Awykazują agresję tylko w przypadku niebezpieczeństwa.

Rasa została wyhodowana w XIX wieku w Rosji. Wzrost dorosłych - 75–85 cm, waga - 37–47 kg. Kolory są różne: biały, szary, dziąsło, kubek, genitalia, burmate, złoty, czarny. Psy mają wyrafinowany arystokratyczny wygląd. Wąska sylwetka, długie falowane włosy, wydłużona twarz i dobry wygląd nadają szczególnego uroku.

Dobrze rozwinięte umiejętności polowania. Postać jest spokojna, ale w warunkach polowania na widok ofiary stają się agresywni. Dzięki wdzięcznym, długim nogom są w stanie bardzo szybko biegać, osiągają prędkości do 90 km / h. Polowanie z zasadzki może wykonać 3-metrowy skok z miejsca.

Zwrócono uwagę na właściciela, są trochę zazdrosne o dzieci, postrzegają je jako konkurentów, którzy zwracają na siebie uwagę, ale nigdy ich nie obrażą. Nie mogą znieść samotności. Nowi ludzie są traktowani neutralnie, bez agresji. Rosyjskie charty są inteligentne i łatwe do nauczenia. W przeciwieństwie do innych wilczarów Ta rasa nadaje się do utrzymania nie tylko w prywatnym domu, ale także w mieszkaniu.

Rasa należy do klasy chartów środkowoazjatyckich. Miejsce pochodzenia - Kirgistan. Wzrost w kłębie - 60–75 cm, waga - 25–33 kg. Płaszcz jest wydłużony, miękki. Dostępne są kolory: szary, biały, czerwonawy, narządów płciowych, czarny z białymi znakami, kędziorek.

Główną cechą jest umiejętność polowania w warunkach górskich. Przyciąga ich polowanie na lisy, borsuki. Dzięki grupowej formie polowania w zespole 2-3 psów są w stanie napełnić wilka, argali (owce górskie) i kozy górskie.

Psy charakteryzują się odwagą, czujnością, zręcznością i szybkością. Oprócz umiejętności polowania dobrze rozwinięte są także umiejętności stróżujące. Lojalni wobec właścicieli, kochają dzieci. Bardzo niezależne i zrównoważone, łatwo tolerujące separację, psy można bezpiecznie zostawić w domu. Uwielbiają długie wspólne spacery z właścicielem.

Aby w pełni rozwinąć i przejawić swoje najlepsze cechy, wilczaki potrzebują przestrzeni. Nie nadają się do warunków życia (z wyjątkiem chartów rosyjskich). Konieczne jest umieszczenie w prywatnych gospodarstwach domowych, najlepiej w obudowach, a nie na łańcuchu. Swoboda ruchów jest konieczna, bez niej mogą stać się destrukcyjne i szczekać bez powodu.

Ale nawet w dużej obudowie potrzebujesz spacerów, aby zamanifestować aktywność fizyczną. Psy uwielbiają biegać szybko, ale można je wprowadzać tylko w bezpiecznej i wolnej strefie.

Gruba wełna nie wymaga pielęgnacji. Wystarczy czesać 1-2 razy w tygodniu. Musisz przyzwyczaić się do tej procedury od dzieciństwa, aby w stanie dorosłym wilczaki nie stawiały jej oporu. Wystarczy kąpać się raz na 2 miesiące, ale jeśli pies bardzo się brudzi, możesz częściej. Pazury psów mieszkających w prywatnych domach z podwórkiem lub miejscem najczęściej szlifują się same, ale ich długość musi być monitorowana i, jeśli to konieczne, skrócona.

Wśród właścicieli często istnieje błędne przekonanie, że wilczaki mają silną odporność i nie potrzebują szczepień. Ale w okresie aktywnego wzrostu szczeniąt i zmian zębów znacznie się zmniejsza, a ryzyko zarażenia się zwiększa. Dlatego lepiej chronić zwierzęta i przeprowadzać rutynowe szczepienia w wieku od 4 do 8 tygodni i dalej zgodnie z harmonogramem szczepień.

Jedzenie powinno być zbilansowane. Konieczne jest upewnienie się, że spożycie kalorii odpowiada ich zużyciu. Przekarmienie jest niepożądane, ponieważ nie wpływa to najlepiej na zdrowie zwierząt. Szczenięta otrzymują karmę 4 razy dziennie, a dorosłe psy powinny jeść tylko 2 posiłki. Codzienna dieta powinna obejmować mięso, najlepiej wołowinę lub cielęcinę.

Z naturalnym odżywianiem stosowanie specjalnych witamin jest obowiązkowe, ponieważ brak pierwiastków śladowych negatywnie wpływa na stan sierści i pracę narządów wewnętrznych. Ze względu na duży rozmiar wilczarki odczuwają zatem obciążenie stawów szczególną uwagę należy zwrócić na odpowiednie spożycie wapnia w organizmie.

Dorastanie wilczaków ciągnie się przez 2 lata, podczas których rozwijają charakter i relacje z członkami rodziny. W tym okresie należy podjąć wysiłki na rzecz ich edukacji i kontaktów towarzyskich.

Szczenięta muszą być zobowiązane do posłuszeństwa, aby zdały sobie sprawę, że niemożliwe jest nieposłuszeństwo właścicielowi. Wykonywanie poleceń powinno odbywać się automatycznie, chociaż może to wymagać dużo czasu. Odwołanie podczas pierwszych szkoleń dla profesjonalnych trenerów nie będzie zbyteczne. Z powagą właścicieli szczeniaki szybko się uczą. Ale jeśli kilkakrotnie dopuścisz nieposłuszeństwo, inteligentne zwierzęta zdadzą sobie sprawę, że wymaganie nie może być spełnione i będziesz musiał dołożyć wszelkich starań, aby przywrócić posłuszeństwo.

Podczas spacerów powinieneś towarzyszyć szczeniętom z innymi rasami. Wobec braku agresji ze strony innych psów małe wilczarki muszą mieć możliwość komunikowania się z nimi. Manifestacja bezprzyczynowej agresji, szczególnie w stosunku do małych psów, musi być stłumiona głośnym, mocnym głosem. Młode wilczaki muszą się tego nauczyć nie możesz atakować braci. Dzięki odpowiedniemu wykształceniu wilczaki zdyscyplinują się pod koniec pierwszego roku życia, a komunikacja z nimi zapewni właścicielom przyjemność.

O cechach wilczaków patrz poniżej.