Psy

Chiński grzywacz: opis i subtelności treści

Chiński grzywacz: opis i subtelności treści
Spis treści
  1. Historia pochodzenia
  2. Opis
  3. Charakter
  4. Plusy i minusy rasy
  5. Żywotność
  6. Jak wybrać szczeniaka?
  7. Konserwacja i pielęgnacja
  8. Karmienie
  9. Popularne pseudonimy

Chińskie grzywacze są typowym przykładem psów kieszonkowych, które szlachetne damy zabierały ze sobą na renesansowe przyjęcia i bale. Te psy są uważane za jedną z najstarszych ras, a ponadto mają wyjątkową fasadę i słyną z przyjaznego i życzliwego charakteru. W tym materiale znajdziesz opis tej rasy, historię jej pochodzenia i zawiłości trzymania jej w domu.

Historia pochodzenia

Współcześni hodowcy i opiekunowie psów nie są do końca pewni ojczyzny chińskich grzywaczy (lub CXC), ale absolutnie wszyscy zgadzają się z opinią, że jest to jedna z najstarszych ras na świecie. Najpopularniejsza oficjalna wersja mówi, że miejscem urodzenia tych uroczych dzieci jest Afryka i niektóre regiony Meksyku.

Nawet dzisiaj zwierzęta o podobnym wyglądzie nadal znajdują się w regionach o klimacie subtropikalnym. Tam uzyskali swoje indywidualne nazwy, które różnią się w zależności od regionu.

Tak więc osoby w Meksyku nazywane są psami meksykańskimi, w Egipcie - egipskim, w Peru - peruwiańskim.

Tak mówią niektórzy treserzy psów pierwsi przedstawiciele tej rasy pojawili się 3 tysiące lat temu, jednak pierwsze udokumentowane dane dotyczące tych psów pochodzą z IX-XII wieku. W tym czasie psy te miały wysoki status, ich rasa należała do jednego z 10 symboli Królestwa Bożego Ketsakoatl. Osoby tej rasy symbolizowały cnotę, miłość i oddanie. Już w tym czasie ludzie zauważyli niezwykłą wierność tych zwierząt swoim właścicielom, byli uważani za żywy przykład bezinteresowności i zaufania.

Szczególnie interesujący jest cel tych psów w różnych czasach i różnych krajach. Około X wieku psy te zostały umieszczone w łóżkach chorych. Emitowali ogromną ilość przyjemnego ciepła, które uważano za uzdrowienie wśród uzdrowicieli tamtych czasów.

Indianie przestrzegali przesądu, że psy te są inkarnacjami bóstw i są w stanie wyleczyć się z wielu chorób.

Psy te zawsze były przy nich trzymane - uważano, że leczą ból zęba, reumatyzm, porażenie i niektóre inne choroby związane z układem kostnym. Położne radziły zabrać te zwierzęta na narodziny szlachetnych kobiet - uważano, że ułatwiają one wyjście dziecka z macicy, zapobiegają tworzeniu się kolki i łagodzą dziecko.

Ta rasa ma swoją nazwę dzięki krajowi, w którym psy te stały się rasą pełną. Według zapisów psy te wjechały na terytorium Chin już w III-II wieku pne (w czasach dynastii Han). Te urocze miniaturowe psy tak lubiły Chińczyków, że zaczęły się aktywnie rozprzestrzeniać w całym stanie. Nawet wtedy mieszkańcy Królestwa Środkowego zajmowali się hodowlą tej rasy i kształtowaniem jej standardu.

Zgodnie z oczekiwaniami pierwszymi właścicielami tych zwierząt były właśnie bogaci i szlachetni arystokraci chińscy. Uważano, że psy te przyniosły dobrobyt, dobrobyt i stabilność w domu. Sytuacja ta trwała do XVI wieku, kiedy psy te były aktywnie wywożone ze stanu na statkach handlowych. W przyszłości doprowadziło to do rozprzestrzenienia się rasy w całej Eurazji.

Dowodem na wielką popularność tej rasy są zapisy w księgach stadnych hodowców hiszpańskich, angielskich i francuskich oraz podróżników XVI-XIX wieku. Niektórzy twierdzili, że już w XVII wieku spotkali te zwierzęta w Ameryce Północnej i Afryce.

Ta rasa mogła zyskać prawdziwą sławę dopiero pod koniec XIX wieku - zaczęli aktywnie hodować ją w europejskich i amerykańskich żłobkach, a ceny poszczególnych osobników znacznie spadły.

Na początku XXI wieku wyjaśniono sytuację pochodzenia tych psów dzięki dużym wykopaliskom archeologicznym. Dowody historyczne sugerują, że psy te pochodzą z Meksyku i Ameryki Środkowej, skąd psy te wyemigrowały w przyszłości na inne terytoria. Najważniejszym dowodem na tę teorię są fragmenty ceramiki Majów znalezione na wyspie Jukatan. Na ceramice znaleziono prymitywne wizerunki „nagich” psów, a same produkty znaleziono niedaleko miejsc pochówku tych zwierząt, o czym świadczą zmumifikowane szczątki.

Wszystkie znaki to wskazują psy te były niezwykle czczone wśród starożytnych plemion. Według starożytnych rękopisów byli oni często chowani obok właścicieli - musieli stać się przewodnikami swoich właścicieli do zaświatów. W języku azteckim osobniki tej rasy mają dziwne i tajemnicze imię - Xoloitzcuitli. Ze starożytnego języka tłumaczy się to jako „pies boga Xolotla”.

W Rosji pierwsze osobniki tej rasy pojawiły się dopiero pod koniec XX wieku. Popularność przyszła do nich niemal natychmiast - bogate rosyjskie młode damy były zachwycone ekstrawaganckim wyglądem tych zwierząt.

Opis

Chiński grzywacz jest bardzo łatwy do odróżnienia od wszystkich innych. Nikt inny nie ma tak miękkich włosów na łapach i brwiach, a także bezwłosego, pełnego wdzięku ciała. Zgodnie ze standardem MKF rasa ta jest reprezentowana przez następujące cechy wyglądu.

  • Body. Szkielet jest lekki, ciało jest bardziej wydłużone niż kwadratowe, ale proporcjonalne i eleganckie. Główne grupy mięśni znajdują się na łopatkach i biodrach. Grzbiet jest prosty, zad jest wyjątkowo zaokrąglony, niezbyt stromy. Długość kadłuba może się znacznie różnić w zależności od rodzaju CXC (na przykład jelenia i krępego).Rodzaj jelenia jest proporcjonalny: jest reprezentowany przez równy stosunek długości zwierzęcia i jego wysokości, krępe osobniki są niższe, a ich ciało jest nieco wydłużone. Klatka piersiowa u osobników tej rasy jest dość szeroka, żołądek jest napięty.
  • Głowa i twarz Proporcjonalny do tułowia psa, niezbyt duży. Czaszka ma okrągły kształt, ale ze względu na długi i wąski pysk wydaje się wydłużona. Stop (lub przejście od czoła do kufy) jest gładki, słabo wyrażony.
  • Szczęki i zęby. Psy te mają silne i mocne szczęki, mocno zmontowane i mocne zęby. Dolny rząd zębów całkowicie pokrywa się z górnym rzędem. U bezwłosych osobników charakterystyczny jest brak głównego rzędu zębów trzonowych (po prostu się nie przecinają). Jest to patologia genetyczna, która nie jest uważana za wadę.
  • Nos. Niezbyt duże, nozdrza dobrze rozwinięte. Kolor nosa w tym przypadku niczego nie reguluje, możliwa jest pigmentacja z jaśniejszymi lub ciemniejszymi plamami. Najczęściej jest to ciemny odcień nosa.
  • Uszy Zwykle pokryty grubą warstwą wełny (która może rosnąć zarówno z zewnątrz, jak i w samych skorupach). Same uszy są długie, typu stojącego, najczęściej końce są zaokrąglone, ale są również ostre. U osób typu puchatego dopuszczalne jest opadanie uszu. Uszy ustawione w dużej odległości od siebie, z zewnętrzną stroną zwróconą do przodu.
  • Oczy. Mały rozmiar, zaokrąglony i umiarkowanie wypukły, szeroki. Kolor tęczówki jest wyjątkowo ciemny, jednak występują osoby o brązowych lub niebieskich oczach.
  • Szyja Długi i raczej cienki widoczny jest zakręt, który można wyraźnie zobaczyć w momencie, gdy pies się porusza.
  • Kończyny. W KHS nogi nie są mocne, cienkie, proste, a przednie nogi są równoległe do siebie. Ramiona są wąskie, patrząc wstecz. W przeciwieństwie do innych ras, nie ma widocznych kolan na tylnych łapach, jest niewielkie nachylenie do przodu, podczas gdy tylne nogi są dłuższe i bardziej masywne niż z przodu. Staw jest zbyt niski, co uniemożliwia psom długie skoki lub szybkie poruszanie się. Same łapy nie są szczególnie duże, owalne i wydłużone do przodu. Od śródręcza po łapy nogi psów zwykle pokrywają grubą warstwę długich włosów.
  • Ogon. Jeśli chodzi o rozmiar samego psa, jest dość długi i na samym końcu jest pokryty długimi włosami lub szczotką. Niektórzy nazywają ten rodzaj wzrostu włosów pióropuszem. Podniesiony i lekko zgięty w ruchu, opuszczony w spokojnym stanie.
  • Skóra Delikatny i dość cienki, u nagich osobników różowawy, biały lub szary (kolor zależy od koloru). Pigmentacja skóry jest dopuszczalna z małymi, ale wyraźnymi plamami o kontrastowym kolorze. Możliwa jest również strefowa pigmentacja dużych obszarów.
  • Wełna Rasa należy do długowłosych. Norma dopuszcza kilka opcji wzrostu sierści dla chińskich psów czubatych. Jeśli dana osoba jest „naga”, wówczas płaszcz jest akceptowalny na nogach, ogonie, głowie i uszach. Jeśli są to zaciągnięcia w proszku (rodzaj KHS), położenie futra jest dozwolone w całym ciele zwierzęcia, z wyjątkiem klatki piersiowej i pyska. Standard pod względem lokalizacji wełny jest bardzo niejasny, ale głównym warunkiem jest obecność na głowie kosmyka długich i miękkich włosów. Od urodzenia osobniki tej rasy wyglądają jak prawdziwa jagnięcina ze względu na swój miniaturowy rozmiar i kędzierzawy pistolet na ciele.
  • Kolor. W przeciwieństwie do innych ras psów chińskie psy czubate nie są ograniczone standardem koloru. Wszystkie powszechne typy są dozwolone, w tym różne rodzaje pigmentacji skóry u nagich osób. Na terytorium Federacji Rosyjskiej oficjalnie uznaje się 20 rodzajów kolorów KHS. Najpopularniejsze to jednolity biały, kremowy, jasnoróżowy, jednolity czarny, biały i czarny, czekoladowy, brązowy, sobolowy, niebieski, niebieski i biały, trójkolorowy, czarny i podpalany.
  • Średnia waga Te psy są typu mini.Bez względu na różnorodność tych psów rzadko osiągają wagę 6 kg. Najczęściej jest to 4-5 kg.
  • Wzrost Samce są zwykle nieco wyższe niż samice, ale wzrost obu nie przekracza 30 centymetrów w kłębie.

Charakter

Zewnętrznie osobniki chińskiego grzywacza wydają się ładne, posłuszne i dobrze wychowane, ale jeśli chodzi o naturę tej rasy, nie jest to takie proste.

Te psy są bardzo ciekawe; odwiedzanie ich lub wychodzenie na zewnątrz jest dla nich prawdziwą podróżą do morza nowych zapachów i wrażeń. Nie uspokoją się, dopóki nie zbadają całego terytorium mieszkania aż do najdalszych zakątków. Dlatego te psy są tak trudne do ochrony przed wydzielonymi obszarami w domu. Takie przygody często prowadzą do tego, że psy te są zatrute zepsutym jedzeniem, detergentami lub innymi przedmiotami gospodarstwa domowego.

Te psy szczególnie lubią różne dziury i szczeliny - uwielbiają się w nie wpuszczać i często utkną tam, przestraszone i spanikowane.

Chociaż te psy wydają się bardzo niezależne, bardzo łatwo ich obrazić lub zdenerwować. Szczególnie bolesne psy te reagują na otwartą agresję i karę fizyczną. Może to prowadzić do tego, że pies będzie się bał każdego szelestu i wszelkich obcych dźwięków.

Dla tych psów nie ma nic gorszego niż samotność przez długi czas. Zanikają z samotności, stają się niewtajemniczeni i słabi, pasywni, niestabilni na choroby.

Więcej niż jeden dzień, tych zwierząt nie należy zostawiać.

Chiński grzywacz jest uparty, ale nie tak bardzo, że trudno było sobie z nim poradzić podczas treningu. Pod tym względem są odpowiednie nawet dla amatorów, ponieważ mają dobry umysł, szybko zapamiętują polecenia i uwielbiają je dokładnie wykonywać. Często chińskie psy czubate są reprezentowane na imprezach sportowych. Dzięki doświadczonemu trenerowi są w stanie przeprowadzić nawet najbardziej złożone zespoły.

Chiński Grzywacz jest przyjazny dla innych zwierząt. Nie będą przeciwko wspólnym grom, ale zawsze wyraźnie monitorują przestrzeganie osobistej przestrzeni. W odniesieniu do zwierząt ulicznych chiński grzywacz nie wykazuje pewnej agresji - z reguły dobrze zdają sobie sprawę z przewagi władzy i odważą się konkurować tylko z krewnymi tej samej wielkości.

Chińskie dzieci czubate nie są szczególnie przyjazne. Małe dzieci podczas swoich zabaw często nękają zwierzęta, mogą je zranić. Ponadto psy te widzą potencjalnych rywali u dzieci w celu ich uwagi. Jeśli zwierzę dorasta w rodzinie już wystarczająco dorosłych dzieci (8-10 lat), wówczas nie będą zauważalne żadne poważne problemy w ich związku.

Osobliwością tych psów jest to wolą nie przywiązywać się do żadnego konkretnego właściciela.

Uwielbiają być uniwersalnymi ulubieńcami - oznacza to jednocześnie otrzymywanie dużych porcji łasic i gadżetów od wszystkich członków rodziny.

Plusy i minusy rasy

Zanim kupisz osobnika określonej rasy psów, hodowca musi porównać zalety i wady tej odmiany. Chiński grzywacz nie może być nazwany wyjątkowo idealną rasą, ma swoje zalety i wady.

Plusy

  • Ta rasa psa jest niezwykle przyjazna. Dla niektórych właścicieli psy te są żywym antystresowym ze względu na ich mały rozmiar, przyjemną sierść i niespokojny charakter.
  • Ze względu na nieistotny płaszcz z wełny (typ lokalny) zwierzęta te niewiele zrzucają, a ich sierść ma unikalną warstwę tłuszczu, dzięki czemu ani brud, ani wilgoć nie pozostają na nim przez długi czas.
  • Ze względu na niewielki rozmiar, słabe linienie i dobry charakter ta rasa psa jest idealna do trzymania w domu. Nie potrzebują dużo miejsca ani jedzenia, szybko dostosowują się do rytmu życia swojego mistrza.
  • Wełna KHS nie ma charakterystycznego zapachu psa, w przeciwieństwie do wielu innych ras psów.
  • Te psy są uważane za towarzyszy bogatych pań i estetek, stały się jedną z pierwszych ras psów, które były używane jako „kieszeń”. Ze względu na ekstrawagancki wygląd i niewielkie rozmiary, psy te świetnie wyglądają z każdym łukiem. Ponadto psy te mogą tworzyć kreatywne fryzury, które staną się ozdobą i radością właściciela.
  • KHS absolutnie nie jest podejrzany, łatwo jest do nich podejść i przekonać go. Są cudowni wobec nieznajomych - wystarczy po prostu uprzejmie ich zachęcić lub dać im słodycz, a teraz już zdobyliście ich zaufanie. Jest to dokładnie plus, ponieważ na etapie oswajania już dorosłych nie ma żadnych problemów.

Wady

  • Z powodu słabego szkieletu, kruchej budowy ciała i słabych kończyn psy te nie nadają się jako stróże, ani jako stróżowie ani psy służbowe.
  • Ze względu na fakt, że większość kadłuba tych psów nie jest nawet pokryta minimalną sierścią, są bardzo podatne na przeciągi i nie tolerują zimna i mrozu. Do wyprowadzania tych psów późną jesienią, zimą i wiosną potrzebne będą koce lub specjalna odzież. Nie chodź też z psami w słoneczne dni bez ubrania - bezpośrednie światło słoneczne może znacznie uszkodzić delikatną skórę zwierzęcia.
  • Nie myśl, że przy braku linienia znikają wszystkie problemy w pielęgnacji sierści psa. Aby sierść wyglądała schludnie i nie szybko się brudziła, psy te należy regularnie zabierać na sesje pielęgnacyjne, a także czesać, myć i wzmacniać futro za pomocą olejków i roztworów odżywczych.
  • Pomimo swoich pozornie małych rozmiarów psy te są niezwykle uparte i często lubią pokazywać swoje opinie i znaczenie podczas treningu i chodzenia. Z uporem tych psów można walczyć tylko z cierpliwością i regularnym treningiem.
  • Te psy mają dość wybredny żołądek; odpowiednie dla nich są wszystkie odmiany warzyw, pasz i mięsa. Co więcej, CHC często jest kapryśna jedzeniem i może odmówić jej, jeśli nie zostanie odpowiednio wykształcona.

Żywotność

Chiński grzywacz ma dość dobre zdrowie i odporność, które powstały przez setki lat. Jednak wraz z rozprzestrzenianiem się rasy poza ciepłą ojczyzną długość życia tych psów zmieniła się dramatycznie. Tak więc w regionach północnych z powodu długotrwałych mrozów i niskich temperatur, nawet w ciepłym mieszkaniu, osoby te żyją nie dłużej niż 10 lat.

Jeśli jest to region ciepły i sprzyjające warunki środowiskowe, psy tej rasy mogą żyć do 12-13 lat.

Warto zrozumieć, że pojęcie takie jak długość życia jest raczej niejasne i zależy od wielu czynników.

  • Warunki zatrzymania, opieka. To nie jest rasa psa, którą można po prostu kupić i zapomnieć. Chińskie grzywacze potrzebują starannej i regularnej opieki, a także bezpiecznych i komfortowych warunków by czuć się zdrowo i wesoło. Głównym warunkiem jest utrzymanie zwierzaka w stałym cieple, bez wilgoci i przeciągów.
  • Karmienie Drugi najważniejszy czynnik, który wpływa zarówno na zdrowie zwierzaka, jak i jego zachowanie, nastrój. Właściwe odżywianie zapewnia KHS niezbędną energię do codziennych przygód, a także korzystnie wpływa na rozwój mięśni i układu pokarmowego.
  • Dziedziczność Niektóre osoby są mniej lub bardziej predysponowane do jakiejś choroby lub choroby. Niektóre z nich pojawiają się tylko w określonym wieku i mogą nie wpływać bezpośrednio na życie zwierzaka. Jednak niektóre poważne choroby mogą znacznie doprowadzić zwierzę do starzenia się lub spowodować, że będzie niezadowolony.
  • Socjalizacja. Dla takiego towarzyskiego zwierzaka, jak chiński grzywacz, ustanowienie przyjaznych relacji z właścicielem ma po prostu ogromną rolę.Tylko pewność siebie w oddaniu i miłości zwierzę może czuć się zrelaksowane i szczęśliwe.

Jak wybrać szczeniaka?

Szczenięta tej rasy są sprzedawane w budach od wieku półtora miesiąca, ale doświadczeni hodowcy wolą wcześniej rezerwować swoje zwierzęta i oceniać aktualne warunki ich trzymania i karmienia na miejscu.

Szczególną uwagę należy zwrócić na sierść zwierzęcia. Sprawdź ogon, głowę i uszy szczeniąt - jeśli włosy są tam grube, to w przyszłości będą gęsto rosły, jeśli włosy są rzadkie, to raczej nie będzie dodawane w przyszłości. Często spotykają się nagie szczenięta, które z czasem zarastają grubą warstwą wełny na całym ciele - nie jest to żadna wada fizjologiczna. Nadmierne owłosienie u bezwłosych psów zwykle oznacza mocne i grube włosy na głowie i nogach.

Musisz tylko częściej odwiedzać groomera lub sam ogolić swojego zwierzaka.

W okresie od 1 do 3 miesięcy wygląd zewnętrzny chińskiego grzywacza może ulec radykalnej zmianie. Najczęściej dotyczy to zmian koloru lub proporcji głowy. Tak więc osoby z ciemniejszą lub czekoladową wełną mogą ostatecznie nabyć prawie śnieżnobiałe futro. Po około 3 miesiącach kształt najważniejszego zewnętrznego elementu tego psa, grzebienia, jest w pełni uformowany. Nie należy mierzyć długości głowy i twarzy w okresie niemowlęcym; prawdopodobnie zmieni się ona więcej niż jeden raz.

Jak już wspomniano prawdopodobne jest, że pewna liczba zębów trzonowych u nowonarodzonych szczeniąt z chińskim grzebieniem nie zostanie w pełni uformowana. Po ocenie stanu zębów szczeniaka możesz wybrać dla niego bardziej sztywne lub miękkie jedzenie.

Nie myśl, że łatwiej ci będzie poradzić sobie z chłopcem lub dziewczyną chińskiego grzywacza.

Chłopcy tej rasy stają się dosłownie niekontrolowani podczas rui u samic, są trudni do kontrolowania i trudni do skoncentrowania się na treningu, a nawet karmieniu. Często takie doświadczenia przynoszą pędy podczas spaceru. Dziewczyny mają tylko dwa problemy:

  • rui, podczas której suka zachowuje się wyjątkowo podekscytowana i agresywnie, a także może pozostawiać ślady krwi w całym domu wraz z wydzielinami;
  • ciąża, podczas której psy te są bardzo słabe, podatne na wiele chorób i niestabilne psychicznie.

Problem ten można rozwiązać jedynie przez sterylizację psów (uważa się, że nawet przedłuża życie psów), ale kto chce pozbawić się szczęścia z opieki nad małymi szczeniętami tej rasy? Szczenięta chińskiego grzywacza nie są tak drogie, gdy są sprzedawane ręcznie, jednak rasowe osobniki z hodowli są bardzo cenione wśród hodowców.

Sprawdź dostępność wszystkie niezbędne dokumenty. Standardowy pakiet składa się z metrycznego, rodowodu i paszportu weterynaryjnego. Na przykład żłobki mogą zapoznać cię z dokumentami rodziców zwierzaka - dzięki czemu możesz dowiedzieć się o chorobach dziedzicznych i predyspozycjach twojego przyszłego zwierzaka.

Oceń warunki szczeniaka - prywatni sprzedawcy często zapominają o podstawowych zasadach bezpieczeństwa, co prowadzi do banalnych kolonii pcheł w futrze niemowląt. Zwróć szczególną uwagę na dietę swojego zwierzaka - Bardzo ważne jest, aby zrozumieć, czy otrzymał wszystkie witaminy po urodzeniu. Ponadto będziesz miał pomysł na temat produktów, które powinieneś najpierw karmić, aby nie powodować problemów z przewodem pokarmowym.

Około 2-3 miesięcy wiek tych zwierząt jest w pełni uformowany.

Aby dowiedzieć się o możliwych wadach wyglądu, dokładnie przedstawisz kolor zwierzaka, długość ciała i głowy.

Zwróć uwagę na zachowanie szczeniąt. Pomiędzy kilkoma osobami zawsze powinieneś wybierać najbardziej aktywny, niespokojny i dociekliwy. Takie zachowanie wskazuje na dobre zdrowie i wesoły charakter.Należy jednak pamiętać, że nadmierna bierność, a także lęk (nie mylić z aktywnością) często mówią o poważnych chorobach szczeniąt lub pchłach.

Zapytaj, ile szczeniąt było w miocie suczki. Jeśli od 3 do 5, te szczenięta muszą być zdrowe i silne. Jeśli więcej niż 8, może to wskazywać na złe karmienie zwierzęcia w pierwszych dniach po urodzeniu (brak mleka i opieki matczynej).

Konserwacja i pielęgnacja

Każdy pies potrzebuje opieki, a także zasad przyzwoitej pielęgnacji, ale dotyczy to szczególnie delikatnych chińskich psów czubatych.

Dla niedoświadczonych hodowców proces opieki nad tymi psami może wydawać się zbyt nużący - chodzi o problematyczną skórę tych psów, która wymaga takiej samej starannej opieki jak puszysta sierść. Na skórze tych psów regularnie powstają trądzik, „proso”, dziąsła i czarne plamy, które można usunąć tylko przez odparowanie skóry.

Ponadto skórę tych psów należy regularnie myć (1 raz w tygodniu dla „nagich” osób, 1 raz na 2 miesiące w przypadku puchu w proszku) za pomocą naturalnych hipoalergicznych szamponów lub mydła dla dzieci.

Ponadto na skórze chińskich psów czubatych często pojawiają się rzadkie długie włosy, które bardzo psują wygląd psa. Można je usunąć za pomocą wosku, brzytwy lub zwykłego kremu do depilacji (metoda bardziej delikatna). Po takich zabiegach skórę należy traktować środkiem antyseptycznym lub nasmarować balsamem po goleniu.

Oprócz problemów skórnych należy zwrócić szczególną uwagę na sierść zwierząt. Faktem jest, że nawet „nagie” typy KHS mają wiązki włosów na klatce piersiowej, głowie, uszach i kończynach. Bez regularnego czesania, regulacji, prania i olejowania wełna całkowicie traci swój wygląd, tworząc jeden ciągły brudny splot.

Nie zapomnij o regularnych procedurach higienicznych: mycie uszu, obcinanie paznokci (w razie potrzeby), mycie zębów i płukanie oczu wacikami. Wszystkie te procedury należy wykonywać co najmniej 1 raz w tygodniu. W uszach tych psów często rosną prawdziwe zarośla długich włosów, które mogą przeszkadzać w czyszczeniu - można je oskubać lub strzyc, ale staraj się nie skrzywdzić zwierzaka. Do mycia oczu warto używać filtrowanej lub przegotowanej wody lub specjalnego balsamu weterynaryjnego.

Pielęgnacja jest jednym z głównych punktów opieki nad osobnikami wystawowymi tych psów. Sukces psa w konkursach zależy od prawidłowej i pięknej fryzury. Istnieją różne opcje pielęgnacji tych psów, ale najlepiej przyciąć psa w następujący sposób:

  • całe ciało psa jest ogolone lub krótko uziemione;
  • kończyny (przed śródręczem) i kufa są również ogolone (do końca i brwi);
  • długość włosów na koronie, brwiach, ogonie i nogach utrzymuje się i dostosowuje do tej samej długości;
  • włosy na górze i brwi są czesane i układane tak, aby nie zakłócać widzenia psa;
  • fryzura jest dostosowana do wymaganego kształtu i przymocowana woskiem, olejem lub spinkami do włosów.

Spacer na świeżym powietrzu dla tych psów jest rodzajem ujścia, w którym wyrzucają całą energię zgromadzoną w ciągu dnia. Te psy powinny być wyprowadzane co najmniej 1 raz dziennie. Nie powinieneś myśleć, że pies tej wielkości nie będzie w stanie nikogo skrzywdzić, dlatego nie jest konieczne chodzenie na smyczy. W trakcie badań psy te mogą pozostawać w tyle za tobą lub spotkać silniejsze zwierzę uliczne. Przy słonecznej pogodzie nie należy wyprowadzać tych psów bez ochrony przeciwsłonecznej na ich skórze.

Zimą i jesienią zwierzęta te bardzo rzadko chodzą i zawsze w ciepłych ubraniach.

Małe sztuczki w opiece nad chińskimi grzywaczami.

  • Bez względu na to, jak przeczesujesz sierść takiego zwierzaka, nadal będzie się on plątał w splątane. Jednak ich gęstość zależy od regularności czesania - im mniej gęste sploty, tym łatwiej będzie czesać następnym razem.Jeśli czarnoksiężnicy są solidni i nie można ich rozczesać ani po prostu przeszkadzać zwierzęciu - należy je ostrożnie przyciąć, nie uszkadzając całej fryzury.
  • Wszystkie procedury z grzebieniem należy wykonywać tylko na wełnie zwilżonej balsamem. Po czesaniu suche włosy są naelektryzowane i wystają we wszystkich kierunkach. Ponadto szansa na uszkodzenie struktury zwilżonej wełny nie jest tak duża.
  • Często napotykasz sytuację, w której włosy w kłębie lub brwi będą zakłócać widok zwierzęcia. Tę wełnę można przymocować gumkami i spinkami do włosów.
  • Na grilla lub po prostu w lesie nie powinno się brać „nagich”. W naturze zwykle jest wiele owadów, przed którymi psy te nie mają ochrony.

Karmienie

Głównym warunkiem karmienia chińskiego grzywacza jest całkowite wykluczenie z diety wszystkich rodzajów ludzkiej żywności: produktów słonych, pikantnych, wędzonych, marynowanych. Całe to pożywienie źle wpłynie na ciało twojego zwierzaka i na pewno doprowadzi do niestrawności.

Niestety Grzywacz chiński nie wyróżnia się silnym jelitem, które jest w stanie strawić absolutnie wszystkie rodzaje żywności. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku karmienia produktami naturalnymi, gdzie nawet najmniejsza zmiana diety ma szkodliwy wpływ na procesy w układzie pokarmowym.

Dlatego powinieneś bardzo uważać na wszelkie nowe produkty w menu psa.

Problemy trawienne nie są jedyną plagą chińskiego grzywacza. Często są podatne na alergie na zboża i warzywa. - Podstawowe elementy w diecie każdego zwierzaka. Wszystko to wyraża się w absolutnie nieprzyjemny sposób: zaczerwienienie powiek, obrzęk gruczołów, obrzęk policzków, wen, kichanie z katarem, swędzenie skóry, wymioty i biegunka. Weź alergologa lub weterynarza dla psów, aby zrozumieć, na jakie pokarmy Twój pies nie jest uczulony.

Następujące pokarmy są zabronione w jedzeniu chińskich czubatych: surowe mięso i ryby, produkty mleczne, wieprzowina i kurczak (ogromna zawartość tłuszczu / silny alergen dla „czubatego”), kiełbasy i wędliny, produkty zawierające cukier (słodycze, czekolada, ciasta), kości (zarówno rurkowe, jak i zwykłe - one zaparcia, utknąć w gardle), niektóre płatki (kasza manna, płatki owsiane i jęczmień perłowy).

Większość korzyści dla osób tej rasy przyniesie produkty mleczne o niskiej zawartości tłuszczu (twarożek, ser, kefir), niektóre zboża na wodzie (kukurydza, ryż, proso), chude mięso (cielęcina, jagnięcina, zając), jabłko, gruszka. Czasami do diety można dodawać nowe jedzenie. Aby zastąpić mięso, można użyć gotowanej ryby morskiej bez kości. Z warzyw lepiej ograniczyć się do marchwi, buraków i kapusty.

Nakarm zwierzaka po spacerze. Ćwiczenia i niewielkie bieganie znacznie zmęczy zwierzaka i obudzi jego apetyt. D.Do karmienia rano lepiej wybrać pokarm roślinny - jest lżejszy, jest lepiej trawiony nawet w okresie aktywności.

Na wieczorne posiłki warto zostawić mięso lub podroby - podczas snu i odpoczynku pokarm ten wchłania się znacznie lepiej.

Wraz z dorastaniem psa zmieniają się również jego wymagania dotyczące karmienia - u starszych osób jelita słabną, zęby zgrzytają, dziąsła ulegają stanom zapalnym od najmniejszej stałej pokarmu. Problemy dentystyczne często obserwuje się właśnie w „nagiej” odmianie CHC; w starszym wieku w ogóle nie mają zębów. Aby zachować oszczędne podejście do jamy ustnej, wystarczy zmielić jedzenie przed podaniem zwierzęciu, zwłaszcza mięsu.

Grzywacz chiński - to rasa psów, których ciało będzie postrzegane jako pełniejsza i zdrowsza dieta. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku ciężarnych samic CHC - w wysokiej jakości suchej karmie zawiera wszystkie niezbędne witaminy i elementy do rozwoju płodu. Wybierając taki kanał, lepiej pozostać hipoalergiczne pasze, takie jak super premium lub holistyczne.

Popularne pseudonimy

            Właściciele chińskiego grzywacza wolą nadawać swoim zwierzakom słodkie i niezwykłe imiona, które jednocześnie podkreślają indywidualność jednostki, jej mały rozmiar, delikatność i zabawny charakter.

            Najczęściej występują następujące pseudonimy KHS:

            • dla chłopca: Archie, Nemo, Yasha, Cupid, Isik, Joyce, Dan, Ryu, Jiro, Hiro, Hayako, Sino, Jerry, Shelton, Sweet;
            • dla dziewcząt: Hoshi, Daphne, Miya, Aiko, Oji, Ran, Notty, Taya, Alice, Grace.

            Niektórzy hodowcy wolą wybierać wschodnie nazwy takich zwierząt. Dlatego chcą podkreślić przynależność zwierzaka do chińskiej kultury. Każdy taki pseudonim oznacza określoną akcję lub element.

            O cechach rasy, patrz poniżej.

            Napisz komentarz
            Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

            Moda

            Piękno

            Odpocznij