Wilczarz irlandzki: opis rasy, charakter i treść

Wilczarz irlandzki to rasa, która wygląda bardzo imponująco. Można ją nazwać prawdziwym Guliwerem pośród wszystkich innych psów. Ten majestatyczny pies ma największy wzrost, ale jednocześnie udaje mu się pozostać niezwykle wdzięcznym i atrakcyjnym stworzeniem.

Wilczaki irlandzkie są uważane za najstarszą rasę na świecie. Obecnie psy te stały się symbolem armii irlandzkiej i jedną z cech charakterystycznych tego kraju, jak niedźwiedzie w Rosji.

Nazwa rasy odzwierciedla historyczne cechy formacji tego gatunku zwierząt. Po raz pierwszy Celtowie sprowadzili te psy do Wielkiej Brytanii - stało się to 300 lat przed naszą erą. e. odpowiednio wiek rasy wynosi ponad dwa tysiące lat. Przodkowie tych psów byli powszechni w starożytnym Rzymie, gdzie byli wykorzystywani do polowania na zwierzęta w cyrkach. Ze względu na ich wyjątkową odwagę, szlachetność i życzliwość zwierzęta te, ze względu na swoją odwagę, wyjątkową życzliwość i rozwagę, które są połączone w tym stworzeniu, składają się na nie wiele legend.

Psy były szeroko stosowane od dłuższego czasu. aby odstraszyć wilki i polować na lisy, niedźwiedzie i łosie. W połowie XVIII wieku wszystkie wilki w kraju zostały niemal całkowicie wymordowane, więc główny cel zwierząt stracił swoją siłę. W tym okresie rasa była na skraju wyginięcia.Nowy wzrost popularności nastąpił dopiero w połowie XVIII wieku. Tak więc w 1885 roku został otwarty pierwszy klub miłośników tej rasy w Irlandii, kierowany przez słynnego kapitana Grahama, a rok później jego założyciele ustanowili roczną tarczę przejściową Graham, która została przyznana psom, które zachowały maksymalną liczbę cech rodowych swoich przodków.

Warto zauważyć, że jednocześnie sam założyciel, próbując ożywić zagrożoną rasę, często krzyżował wilczarki z dirhoundami i duńskim dogiem niemieckim.

Dziś te wspaniałe zwierzęta stały się prawdziwym symbolem irlandzkiego ducha narodowego, odzwierciedlając ich charakter i siłę.

Ogromny pies ma wiele wspólnego z dirhoundem. Ten gigant ma łagodny i przyjazny charakter i szczerze pokazuje swoje uczucia i emocje w stosunku do hodowcy i całej rodziny. Wygoda nie jest szczególnie ważna dla psa, będzie szczęśliwa, nawet chodząc w deszczu i śniegu - najważniejsze jest to, że jej ukochana właścicielka jest w pobliżu.

Psy tej rasy mają wyjątkowe funkcje robocze - często porównuje się je do lwa podczas polowania i łagodnego baranka w domu. To zwierzę bez wahania wejdzie do bitwy z niebezpiecznym drapieżnikiem i może zwyciężyć nawet po bitwie z kilkoma przeciwnikami jednocześnie.

Opis rasy irlandzkiej ma dość jasny standard:

• Tułów - mocny, szczupły i wydłużony.
• Powrót - koniecznie bezpośrednia, znacząca różnica między zadem a kłębem jest niedozwolona.
• Szyja - wydłużony, ale z rozwiniętymi mięśniami, raczej suchy, bez wyraźnego nachylenia i zauważalnego ugięcia. Przejście od kłębu do szyi jest wyraźnie widoczne.
• Głowa - trójkątny, lekko wydłużony.

Kufa jest długa, sucha. Czoło delikatnie wchodzi w twarz bez żadnych różnic i kątów. Uszy są trójkątne, wiszące. Oczy są dość duże, w kształcie migdałów, tęczówka jest czarna. Usta są również w kolorze czarnym, dość mocno dociśnięte do zębów. Grzbiet nosa jest zwykle wyprostowany, również czarny.

• Usta mają regularne zgryz nożycowy, kły są dość ostre, więc chwyt tego psa jest doskonały.
• Mostek jest muskularny, raczej szeroki, zaokrąglony.
• Nogi są wydłużone, stawy skokowe są dobrze rozwinięte, w procesie stania są równoległe.
• Poduszki łap są mięsiste, bardzo duże. Pazury są potężne, ich odcień zależy bezpośrednio od koloru zwierzęcia. Łapy w ruchu poruszają się szybko, ale jednocześnie niezwykle wdzięcznie.
• Ogon jest wyprostowany, długi, nie owija się w kółeczko. Kiedy pies doświadcza napływu emocji - podnosi się, innym razem jest głównie pomijany.
• Wełna jest drutowa, sztywna z grubym podszerstkiem, włosy są wydłużone ponad oczodołami. Charakterystyczną cechą rasy wilczarz irlandzki jest kudłaty, wydłużony zarost.
• Wysokość w kłębie mężczyzn wynosi co najmniej 79 cm, wzrost suk rozpoczyna się od 72 cm.
• Masa ciała dorosłego zwierzęcia wynosi od 40,5 do 55 kg.
• Kombinezon może być jasnobrązowy, czerwony lub pszeniczny. Wilczaki irlandzkie w kolorze czarnym z podpalaniem i tygrysem są nieco mniej powszechne.

Wilczarz irlandzki jest dobrze wychowanym i szlachetnym zwierzęciem. Jego charakter i zachowanie ma wiele cech.

Wilczaki irlandzkie naprawdę kochają swojego właściciela, szczerze przywiązują się do właściciela, a także członkom jego rodziny, a jeśli z powodu pewnych okoliczności je stracą, zawsze będą się martwić przez długi czas. Pies jest inny uważność i posłuszeństwo, bardzo wrażliwie reaguje na wszelkie zmiany nastroju i przejawy emocjonalne właściciela.

Młode szczeniaki są łatwe do wyszkolenia - można je bardzo szybko wyszkolić dla wszystkich dużych zespołówjednak, gdy pies się starzeje, zaczyna wykazywać upór, a nawet sztywność, więc ta rasa - nie najlepszy wybór dla początkujących w treningu. Od czasu do czasu wilczarz irlandzki zaczyna wykazywać swój niezależny charakter i niezależność - znajduje to odzwierciedlenie w tym, że zwierzę podczas spacerów zaczyna uciekać od swojego właściciela, pędząc za kotami i innymi psami.

Zwierzę faworyzuje resztę zwierząt w domu, wyjątkiem są tylko ptaki i gryzonie - z pewnością staną się przedmiotem polowań na psy.

Ten ogromny pies można łatwo zaufać małemu dziecku. Możesz zostawić je w tym samym pokoju bez obaw - wilczarz nigdy nie obrazi dziecka i będzie bardzo ostrożny w stosunku do niego w każdej sytuacji. Psy ze stoickim spokojem znoszą ciągnięcie za ogon, z łatwością pozwalają pocierać brodę, ściskać i trzymać w dłoniach.

Wilczarki irlandzkie całkowicie nie mogą znieść rozstania z bliskimi i jeśli separacja jest długa, wtedy mogą uschnąć z dala od doświadczeń i tęsknot. Ten pies w zasadzie nie toleruje długotrwałej samotności, łatwo wpada w apatię, dlatego nie zaleca się trzymania go w wolierze wewnętrznej - zawsze powinien mieć możliwość kontaktu z ludźmi i innymi zwierzętami.

Rasa nie będzie najlepszym wyborem, jeśli potrzebujesz zwierzęcia jako stróża, ponieważ wilczarz irlandzki może straszyć nieproszonych gości wyłącznie swoimi wymiarami, ale w przeciwnym razie nie będzie pierwszym, który okaże okrucieństwo, szczeka i rzuca.

Dirhoundy są jedną z odmian chartów. Pewnego razu rasa wilczarzów w Irlandii została prawie całkowicie eksterminowana, a dirhoundy zostały wykorzystane do jej zachowania i przywrócenia, ponieważ ten pies jest najbardziej podobny do jej wyglądu. Dlatego zwierzęta mają tak silne podobieństwo, że laik może je łatwo pomylić.

Psy obu gatunków wyróżniają się obecnością brody i należą do kategorii chartów szorstkowłosych, na tym kończą się podobieństwa. Ale cechy behawioralne tych zwierząt są diametralnie przeciwne.

Dirhound to prawdziwa burza, z którą można polować, pies ma naprawdę szalony temperament. Są łowcami hazardu, sportowcami i dlatego często stanowią zagrożenie dla kotów i małych psów. Ogólnie rzecz biorąc, dirhound przypomina rosyjskiego chartów w znacznie większym stopniu niż wilczarz; w związku z tym najlepiej jest mieszkać w rodzinach, w których właściciele prowadzą aktywny tryb życia, doceniają ruch i sport.

Wilczaki irlandzkie w porównaniu z nimi są prawdziwymi sybaritami, koty, myszy, ptaki lub króliki nigdy ich nie obudzą, ale po prostu nie pozwolą, aby dirhound zasnął.

Wybierając szczeniaka, należy pamiętać, że wilczaki płci męskiej są o wiele bardziej proste i otwarte niż suki, więc jeśli jesteś pierwszym zwierzęciem tej rasy, preferuj chłopców, łatwiej będzie się z nimi zgodzić. Aby ocenić naturę przyszłego zwierzaka, lepiej wybrać dorosłego szczeniaka, niż dwumiesięcznego, jak to jest zwykle w przypadku większości hodowców. Faktem jest, że w przypadku bardzo młodych Irlandczyków indywidualne cechy behawioralne są słabo wyrażone, wszystkie bez wyjątku sprawiają wrażenie uroczych i zabawnych zwierząt.

Pamiętaj, aby poznać rodziców wybranego szczeniaka. Pomoże Ci to lepiej zrozumieć perspektywy wzrostu i rozwoju Twojego zwierzaka.

Ważnym czynnikiem jest oferowany ci wiek matki szczeniaka. Jeśli szczeniak od psa w wieku powyżej 5 lat zostanie wystawiony na sprzedaż, jest bardzo prawdopodobne, że będzie słaby i chory.

Koniecznie sprawdź paszport weterynaryjny i upewnij się, że zwierzę otrzymało wszystkie niezbędne szczepienia.

Dlatego w dobrym żłobku nowonarodzone szczenięta są koniecznie testowane pod kątem niektórych patologii genetycznych jeśli wyniki takich badań są dostępne na mapie, będzie to duży plus dla hodowcy.

Bez skrupułów hodowcy często przeładowują, motywując rzadkość kolorów - to mistyfikacja. Koszt wilczarza irlandzkiego nie jest w żaden sposób związany z jego skafandrem. Kupując dorosłego szczeniaka, zapytaj jego sprzedawcę, czy zwierzę zna jakieś polecenia. Zwykle u bardzo wczesnego hodowcy wilczarki znają już kilka podstawowych poleceń w bardzo młodym wieku i dobrze reagują na smycz.

Wygoda zwierzaka zależy od wysiłku i entuzjazmu jego właściciela. Psy najlepiej mieszkać w domu, ale zwierzę może być wygodne w małym mieszkaniu, jeśli ma własną kanapę w rogu, w którym ludzie nie będą jej dotykać.

Jeśli pies cały czas chodzi, trzymanie go w mieszkaniu nie będzie dla niedogodności dla wilczarza. Pamiętaj o tym psy tego gatunku są przeciwwskazane na twardych powierzchniach, ponieważ mają dość cienką warstwę podskórnego tłuszczu, a stawy są dość wrażliwe, więc wiele zwierząt domowych jest mile widzianych, właściciele mogą leżeć na swoich kanapach i fotelach. Jeśli kategorycznie sprzeciwisz się takim decyzjom, załóż je miękka i wygodna poduszka na kanapie. Twoje zwierzę na pewno będzie się tobą opiekować z wielką wdzięcznością.

Trzymanie wilczarza w wolierze jest najbardziej ekstremalnym środkiem, od zwierzęcia bardzo słabo toleruje samotność. Jeśli jednak sytuacja nie pozwala psu zapewnić innych warunków przetrzymywania, spróbuj nie pozostawiać go zimą w takiej konkurencji, nawet jeśli jest izolowany - jest to nie tylko okrutne, ale także szkodzi zdrowiu zwierzaka.

Bardzo ważne jest zwrócenie szczególnej uwagi na higienę. Sztywna sierść tego psa wymaga częstego czesania za pomocą pędzla i grzebienia. W ten sposób wszystkie wypadające włosy można bardzo szybko i bezboleśnie rozczesać i pozbyć się drobnych resztek, które zwierzę zbiera podczas spacerów.

Z punktu widzenia fizjologii wilczarz nie wymaga strzyżenia, ale nadal wielu hodowców nieznacznie skraca sierść swoich zwierząt domowych na nogach, a także pod ogonem - w miejscach, gdzie szybko i większość się brudzi. Nie trzeba obcinać włosów na twarzy, ale należy je pielęgnować.Natychmiast po karmieniu należy wytrzeć wąsy i brodę czystą szmatką.

Właściciele wilczarów wystawowych są dodatkowo przycinani, ale w większości przypadków nie całe zwierzę jest gryzione, a jedynie jego głowai poprawnie zrób to ręcznie, uzbrojony w specjalny silikonowy opuszek palca. Zazwyczaj przycinanie zaczynające się od uszu - na zewnętrznej stronie ucha włosy są oskubane, aż staną się gładkie. Ponadto procedura jest wykonywana na obszarze między oczami w kierunku od czoła do czaszki, wzdłuż linii policzków, a także szyi. Przetwarzanie odbywa się około 1-1,5 miesiąca przed zawodami.

Wilczaki irlandzkie są myte kilka razy w roku lub w nagłych przypadkach, jeśli zwierzę jest bardzo brudne. Do zabiegów nadają się odżywcze szampony dla psów o wrażliwej skórze.

Raz w tygodniu Irlandczycy powinni czyścić uszy. Ta procedura nie jest trudna - wystarczy potraktować wewnętrzną powierzchnię małżowiny usznej specjalnym płynem weterynaryjnym nałożonym na kawałek polaru. Oczy wymagają również regularnego leczenia - należy je wycierać słabym roztworem furatsiliny lub naparu z rumianku mniej więcej raz w tygodniu.

Pielęgnacja pazurów i zębów jest łatwa. Paznokcie należy okresowo przycinać obcinakiem, a zęby należy czyścić 3-4 razy w miesiącu za pomocą dyszy czyszczącej w celu usunięcia płytki nazębnej.

Pamiętaj, by po spacerze sprawdzić opuszki łap zwierzęcia - jeśli wyglądają zdrowo i nie ma widocznych uszkodzeń, umyj je ciepłą wodą i po prostu poklep je miękkim ręcznikiem. Zimą skóra zwierzęcia czasami pęka z mrozu - następnie po umyciu dodatkowo posmaruj go bogatym kremem dla dzieci lub olejem roślinnym.

Psy tej wielkości muszą być wyprowadzane na smyczy, najlepiej ze smyczy.

Jeśli to możliwe, pozwól zwierzętom wpaść w obfitość, ale jeśli idziesz w pobliżu toru lub w polu widoczności, chodzą koty bezpańskie, lepiej nie pozwolić wymówki wymknąć się z twoich rąk. W wieku do jednego roku zwierzętom tej rasy surowo zabrania się skakania, dlatego zaleca się ćwiczenie różnych liczb akrobatycznych dopiero po wzmocnieniu układu mięśniowo-szkieletowego zwierzęcia.

Jeśli twoje spacery odbywają się w zalesionym pasie, częściej lub w małych obszarach leśnych, to pamiętaj o leczeniu od kleszczy, a kiedy wrócisz do domu, koniecznie sprawdź kłąb, pachy i pachwinę Irlandczyków. Jeśli zostanie znaleziony pajęczak, należy go usunąć z ciała zwierzęcia, a następnie uważnie monitorować stan psa przez kilka dni. Jeśli zauważysz, że zwierzę nie zachowuje się jak zwykle, powinno tak być okazja do natychmiastowego skontaktowania się z weterynarzem.

Najczęściej przedstawiciele tej rasy cierpią na:

• niedoczynność tarczycy;
• kostniakomięsaki;
• Zespół Wobblera;
• dysplazja stawu biodrowego;
• ropne zmiany skórne;
• zwichnięcie rzepki;
• zaćma;
• zakręt wieku;
• kardiomiopatie;
• osteochondroza ramienna;
• skręt jelit;
• choroby krzepnięcia krwi.

Podczas karmienia psów tej rasy należy rozumieć, że większość menu musi zawierać mięso lub gotową paszę klasy premium lub super-premium. Dlatego należy to jasno zrozumieć żywienie takiego zwierzęcia leci do jego właścicieli dość grosza, o czym należy pamiętać przed zakupem zwierzaka, aby później nie oszczędzać na jedzeniu, zastępując niezbędne białka mięsne białkami mięsnymi.

Największymi korzyściami są wołowina i cielęcina, od czasu do czasu można je zastąpić mięsem z kurczaka, ale całkowicie nie zaleca się przenoszenia psa na ptaki. Oczywiście zamiast mięsa możesz czasami podawać ryby lub podroby. W takim przypadku ryby należy przyjmować tylko beztłuszczowe białe, a podroby - najwyższą jakość, najlepiej wątrobę i serce.

Zboża muszą być zawarte w diecie zwierzęcia, ich udział w każdej potrawie powinien wynosić około jednej trzeciej całkowitej objętości karmy. Psom pokazano owies, a także grykę lub proso.

Przydatne będzie włączenie kefiru, niskotłuszczowego twarogu, a także smażonych i posiekanych warzyw (dynia, cukinia, kalafior) w diecie zwierzęcia. Do zacieru można dodać dowolne sezonowe warzywa lub porośnięte ziarna.

Ziemniaki są dopuszczalne do karmienia zwierząt, ale rzadko i w małych ilościach. Kości są podawane psom tej rasy dopiero po osiągnięciu wieku trzech miesięcy, w przeciwnym razie mogą uszkodzić zęby. Od czasu do czasu nastolatkom i dorosłym szczeniętom należy odciąć grzbiet wołowy - w ten sposób ćwiczą chwyt szczęki i otrzymują niezbędną dawkę kolagenu. W przypadku starych i osłabionych zwierząt kości nie są zalecane - nie są dla nich odpowiednie stałe pokarmy ze sklepu weterynaryjnego. Delikatnie wpływają na szkliwo zębów i nie prowadzą do zaparć.

Zadaniem każdego odpowiedzialnego właściciela jest nauczenie zwierzaka relaksu po przekąsce od pierwszych dni.

Szczeniaki Wilczarz będą rosły bardzo szybko, ponieważ hodowcy często zaczynają zwiększać pakiet pokarmowy dla swojego zwierzaka - jest to częsty błąd początkujących hodowców psów. Młody wilczarz musi otrzymywać pokarm ściśle zgodnie z dawkami ustalonymi przez weterynarzy, w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko przekarmienia zwierzęcia.

Oczywiście dobrze odżywiony Irlandczyk wygląda o wiele ładniej niż jego szczupli krewni, ale każdy dodatkowy kilogram powoduje zwiększone obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego, a ciało zwierzęcia zareaguje na taki wzrost wagi w najbardziej niekorzystny sposób.

Niezbędnym punktem diety powinny być suplementy diety i kompleksy witaminowo-mineralne, szczególnie jeśli zwierzę je „naturalne”. Preferowane powinny być związki z chondroityną i glukozaminą, aby poprawić jakość sierści warto przyjrzeć się preparatom z kwasami tłuszczowymi omega-3, -6 i -9.

Psy w wieku od 1 do 3 miesięcy są karmione 4-5 razy dziennie, zwierzęta od 3 miesięcy do sześciu miesięcy wymagają trzech karmień dziennie w odstępie 4-5 godzin. Po sześciu miesiącach możesz przenieść szczeniaka na dwa posiłki dziennie. Jeśli pies jest osłabiony, sensowne jest kontynuowanie trzech posiłków dziennie, aż osiągnie wiek jednego.

Wilczaki z Irlandii mają bardzo wytrawne i przyjazne usposobienie, ale wychowywanie strażników lub ochroniarzy psów tej rasy jest całkowicie pustą czynnością. Pozostaw tę rolę owczarka kaukaskiego lub rottweilerów. Wszelkiego rodzaju gratisy, adzhality i ciągnięcie fal nie przyniosą zwierzętom żadnej przyjemności, ale z pewnością doprowadzą do problemów ze stawami, więc nie powinieneś nagrywać swojego zwierzaka podczas treningu sportowego. Ale możesz spróbować ścigania się i biegania, ale tylko wtedy, gdy zwierzę nie ma żadnych patologii sercowo-naczyniowych.

Niemniej jednak zwierzę wymaga poważnej edukacji i szkolenia. Możesz wziąć na siebie tę odpowiedzialność lub zwrócić się do usług specjalistów. Bardzo ważne jest, aby pies był zmotywowany do osiągnięcia swojego celu i miał kontakt z osobą. Szkolenie psów powinno opierać się na pełnym szacunku.

Nie ma sensu „zmuszać” swojego zwierzaka poprzez powtarzanie tego samego ćwiczenia. Należy wykonać kilka podejść, po których pies potrzebuje godziny lub dwóch odpoczynku. Następnie możesz powtórzyć badane polecenie. Taka technika da szybszy wynik, żując przez wiele godzin każde ćwiczenie.

Począwszy od miesiąca możesz nauczyć szczeniaka smyczy, a pozwalanie dziecku biegać po okolicy jest możliwe tylko wtedy, gdy dobrze nauczył się poleceń, takich jak „do mnie” i „obok”. Lepiej zacząć od krótkich spacerów. Jeśli zauważysz, że zwierzę ledwo pozostaje w tyle, oznacza to, że przesadziłeś z aktywnością fizyczną i pies musi szybciej się zrelaksować w domu.

Dlatego u młodych wilczaków odruch gryzienia jest wyraźny należy ćwiczyć jego chwyt na specjalnych zabawkach i rękach hodowcy. Jednocześnie niezwykle ważne jest, aby natychmiast wyjaśnić swojemu zwierzakowi, które przedmioty można próbować „za zęby”, a które są surowo zabronione. W żadnym wypadku nie wstrząsaj i nie używaj innych środków wpływu fizycznego w stosunku do przypadkowo gryzącego cię dziecka. W tym przypadku jedyne, co osiągniesz, to wyhodowanie rozgoryczonego nerwowego psa z rozwiniętym kompleksem nieufności do ludzi.

W przypadku takich szlachetnych i dużych zwierząt zwykle stosuje się odpowiednie nazwy. Odpowiednie pseudonimy dla mężczyzn to Scout, Walt, Harold, Casper, Chester, Rex, Butler, Rudolph, Zidane, Olve, Duncan, Luke, Nord, Lifan, Ernie, Olympus, Zeus, Mike.

Kobiety są powszechnie nazywane Amber, Gerda, Tesa, Varda, Ollie, Alice, Tory, Black, Gretta, Alma, Tiara i inne podobne nazwy.

O cechach tej rasy psów, zobacz następne wideo.