Kundle: opis psów kundli i subtelności ich hodowli

Kundle to największa grupa psów na ziemi. Co więcej, nie mają nazw, nie są klasyfikowane, są mało badane. W rzeczywistości są to psy uliczne, które nie mają rodowodu i rasowych rodziców. Często boją się, obrażają, ale wielu chętnie zabiera psy stoczniowe do domu. I nie tylko w celu ochrony prywatnych mieszkań, ale także w mieszkaniach, jako towarzysz i przyjaciel. Kundle, podobnie jak psy innych ras, mają swoje zalety i wady. Zanim znajdziesz psa, musisz przestudiować jego cechy.

Kundle outbred są bardzo popularne w naszym kraju. Nie wyróżniają się szczególnym pięknem, ale każdy z nich jest indywidualny. Pomimo niepozorności i prestiżu, psy domowe są bardzo popularne wśród naszych rodaków i mogą w tym konkurować z najbardziej rasowymi mistrzami. Takie psy są często używane jako stróże, towarzysze. To grupa uniwersalna.

Kundel to pies zrodzony z planu, każdy może być jego rodzicem: psy rasowe, psy rasowe, rasy mieszane. Wielu przedstawicieli grupy stoczni jest podobnych do dowolnej rasy: owczarki, teriery. Jest tak, ponieważ w rodzinie mają jednego lub drugiego psa rasowego. Bezdomne psy są niczym więcej niż produktem nieodpowiedzialnego stosunku człowieka do psów. Porzucone zwierzęta rozmnażały się dość energicznie, a więc istniała ogromna i bezdomna psia diaspora.

Niektóre kundle mają nawet wilki.Są to najbardziej niebezpieczni przedstawiciele stoczni: agresywni, odważni, nie zorientowani na przyjaźń z osobą. Takie zwierzęta są w stanie jednoczyć się w stada, atakować. Niekontrolowana hodowla doprowadziła do tego, że odporność psów stała się doskonała, a liczba - zagrażająca.

Opis kundli jest raczej arbitralny, ponieważ nie mają one jednego standardu i cech. Dla przedstawicieli rasowych wygląd zewnętrzny jest niezwykle ważny, hodowcy sztucznie naprawiają pewne geny i znaki. Kundle są w tym sensie wolne, nie mają absolutnie żadnych ograniczeń.

Podczas trendu psów, husky i psów pasterskich psy stoczniowe stopniowo nabywały charakterystyczne cechy ras. Dziś kundel może wyglądać inaczej: są piękni, nawet spektakularni przedstawiciele, są niepozorni, zwykli. Wysokość i waga psów jest zróżnicowana: od miniaturowej do dużej, ale najczęściej jest to średnia wielkość.

Kolory praktycznie nie mają granic:

• rude;
• czarny
• biały
• szary
• płowy;
• dwu- lub trzykolorowy;
• z siniakami, plamami, plamkami, śladami opalenizny w dowolnym miejscu.

Zewnętrznie pies może łączyć kilka charakterystycznych cech rasy jednocześnie. Rodzaj płaszcza może być krótki lub długi, falisty lub prosty, gruby lub niezbyt duży. Ale prawie wszystkie mają dobrze rozwinięty podkład, który pozwala im nie zamarzać na ulicy przy każdej pogodzie.

Przede wszystkim uważa się, że psy wyhodowane stają się silniejsze i zdrowsze. Wynika to nie tylko z doboru naturalnego w warunkach złożonego przetrwania, ale także z najwyższej heterozygotyczności. W końcu psy rasowe mają ograniczony wybór partnerów do potomstwa, dlatego w rzeczywistości są krewnymi. Nie pozostawia to śladu na ich fizjologii, odporności, genetyki. Jednocześnie nie można mówić o bezwarunkowym zdrowiu psów rasowych. Cierpią także na wiele chorób genetycznych, zaburzenia psychiczne. Niemniej jednak im bardziej różnorodni przodkowie mają w swoim rodowodzie, tym silniejsza jest jego odporność. Osoby rasowe nie mogą się tym pochwalić.

Lista nieprawidłowości genetycznych u psów rasowych jest znacznie krótsza, szczególnie w porównaniu z młodymi rasami, w których występuje krzyżowanie, w tym między bliskimi krewnymi. Rasy starożytne stopniowo wyeliminowały zły gen w populacji. Na podwórku wszystko dzieje się znacznie szybciej, wszystkie geny utrudniające proces przetrwania są eliminowane.

Dobór naturalny stopniowo tworzy psy, które łączą najlepsze właściwości. Nie muszą być stale monitorowani przez lekarza weterynarii; przy odpowiednim leczeniu mogą nawet poradzić sobie z zarazą.

Najczęstsze choroby wśród psów hodowlanych:

• choroba zakaźna;
• choroby oczu;
• problemy skórne.

Mniej powszechne są naruszenia przewodu pokarmowego, choroby krwi. Najbardziej podatne na choroby są dzieci w wieku do 2 miesięcy i starsze psy. Bez względu na wiek, w którym pies dociera do właściciela z ulicy, konieczne jest zbadanie zwierzęcia. Ważne jest również szczepienie i leczenie przeciwpasożytnicze.

Jeśli chodzi o inteligencję psów rasowych, istnieje wiele mitów. Ostatnie badania przeprowadzone przez naukowców ze Sztokholmu wykazały, że właściwości jakościowe psów rasowych z czasem maleją. Badania potwierdziły, że ludzkie pragnienie uroczych, uroczych i pokornych zwierząt doprowadziło do ewolucji prawa, aby przestały działać. Dlatego nie najsilniejszy przeżyje. Zasady współczesnej hodowli psów doprowadziły do ​​zmniejszenia zdolności intelektualnych i behawioralnych ras. Ponadto naukowcom udało się wyciągnąć alternatywę między wyglądem a umysłem.Większość najsłodszych ras dekoracyjnych ma najniższe zdolności umysłowe.

Jednocześnie opiekunowie psów uparcie twierdzą, że psy hodowlane są zbyt głupie w porównaniu do rasowych. To tylko mit, ponieważ wiele kundli może wytrzymać konkurencję z przedstawicielami wielu ras. Co więcej, około 80% kundli ma szlachetnych przodków w rodowodzie.

Psy na podwórku nie mają jasno określonego standardu behawioralnego. Na temperament psa, na jego cechy charakteru wpływa nie tylko genetyka, ale także środowisko i warunki życia. Jest to szczególnie ważne we wczesnym wieku szczenięcia. Właściciele kundli zwracają uwagę na następujące cechy:

• spokojne, zrównoważone usposobienie;
• silne oddanie i lojalność wobec właściciela;
• aktywność, energia;
• towarzyskość;
• siła fizyczna, forteca;
• dobra natura, ale mogą wystąpić wybuchy agresji;
• reakcje są często nieprzewidywalne.

Jeśli dom ma dzieci, musisz dokładnie rozważyć decyzję o wyprowadzeniu psa stoczniowego z ulicy. Lepiej jest wstępnie przetestować zwierzę i ocenić jego temperament.

Bardzo ważne jest, aby mówić o takiej jakości psa, jak oddanie. Są niesamowicie czule. Przyzwyczajeni do właściciela i jego rodziny, zawsze pozostaną im wierni. Psy z podwórka zwykle znajdują dobry język wśród dzieci i innych zwierząt. Jednocześnie nieznajomi wywołują w nich negatywną reakcję. Dlatego od kundli są wspaniali stróże. Ten pies jest doskonałym obrońcą dla wszystkich członków rodziny. Kundel zostanie zdradzony właścicielowi, niezależnie od wieku, w jakim do niego przyszła. Zmiana własności staje się dla nich niezwykle trudnym testem.

Słabe pochodzenie kundli zrównoważony przez wiele zalet:

• wysoki stopień przywiązania i oddania, wdzięczność dla właściciela;
• doskonały dowcip, dobra inteligencja;
• dobra umiejętność trenowania;
• energia, wytrzymałość;
• bezpretensjonalność w żywieniu, warunki;
• doskonałe zdrowie, odporność na choroby;
• długie życie;
• doskonałe właściwości ochronne i ochronne;
• nie warte swojej ceny.

Należy wziąć pod uwagę szereg wad:

• nieprzewidywalność ani wyglądu, ani wielkości w miarę wzrostu;
• charakter i temperament również nie są przewidywane;
• niemożność uczestniczenia w forach wystawienniczych;
• wiele kundli wygląda przeciętnie i niezbyt ładnie.

Trzymanie kundli nie stanie się problemem w żadnym środowisku domowym - zarówno w mieszkaniu, jak i w prywatnym domu. Są to bezpretensjonalne stworzenia, które są zadowolone z zestawu zwykłych procedur.

• Pielęgnacja włosów Przede wszystkim wełnę należy czesać regularnie. Częstotliwość tego zdarzenia zależy od rodzaju powłoki i podkładu. Najlepiej, co najmniej raz na 3-4 dni. Do tych celów stosuje się specjalną szczotkę dla psów o grubej lub miękkiej sierści. Okresowo, jeśli to konieczne, wełna jest przycinana, aby nie powstawały splątania.
• Uzdatnianie wody. Obejmują codzienne czyszczenie łap po chodzeniu, jeśli pies jest trzymany w mieszkaniu. Często nie zaleca się mycia psa, ponieważ ta procedura szkodzi naturalnej ochronnej warstwie sierści i skóry. Wystarczy uderzyć kundla nie więcej niż 4 razy w roku.
• Dbaj o uszy, oczy, skórę. Przede wszystkim jest to regularna kontrola pod kątem zanieczyszczenia, stanu zapalnego. Brud usuwa się za pomocą wacików lub patyczków. Jeśli znajdziesz proces zapalny, ropę, ciała obce, powinieneś pokazać psa weterynarzowi. Skórę psa należy sprawdzić pod kątem obecności różnego rodzaju formacji, owadów, ran, zadrapań.
• Pielęgnacja jamy ustnej Co tydzień musisz sprawdzać usta i myć zęby specjalnymi pastami fluorkowymi i przeciwko kamieniu.
• Pielęgnacja pazurów. Zazwyczaj pazury szlifują kamienie i asfalt na spacery, ale czasami konieczne jest przycięcie. Procedura nie jest zalecana częściej niż raz w miesiącu. Konieczne jest użycie tylu specjalnych obcinaczy do paznokci, nożyczki są zabronione.
• Zdrowie Pies jest regularnie zobowiązany do szczepienia i przeprowadzenia zewnętrznego i wewnętrznego leczenia przeciwko pasożytom.

Kundle nie są szczególnie wybredne i wybredne w jedzeniu, ich żołądek jest przystosowany do szerokiej gamy pokarmów. Dlatego możesz organizować karmienie jako gotowe mieszanki paszowe i produkty naturalne. Noworodki i szczenięta w wieku 1 miesiąca otrzymują pokarm 5-6 razy dziennie, w równych porcjach. Po tym wieku liczba pasz stopniowo zmniejsza się, a do 8 miesiąca życia osiąga dwa razy dziennie. Jeśli wolisz gotowe jedzenie, skup się na wadze i wieku psa. Proste, naturalne jedzenie jest idealne dla kundli.

Zdrowa dieta psa składa się z gotowanych płatków w bulionie z mięsa, kości, podrobów. Okresowo podawaj psu kwaśne mleko, warzywa i owoce w zależności od pory roku. Co kilka dni możesz urozmaicać menu rybami typu morskiego bez kamieni, gotowanymi jajkami. Surowo zabrania się podawania karmy dla psów z jego stołu, a także:

• słodkie wypieki;
• słony, pieprz;
• produkty wędzone.

Jak już wspomniano, inteligencja psów rasowych jest dość wysoka, łatwo je trenować. Badania wykazały, że kundle tracą zdolność treningową tylko dla tak bardzo inteligentnych ras, jak pasterz, collie, doberman. Jeśli zaczniesz wychowywać kundla na czas, będziesz zaskoczony jej plastikowym charakterem, posłuszeństwem. Nie wszyscy bracia pełnej krwi mogą pochwalić się takimi cechami.

Jeśli chodzi o stosowanie, takie psy są najczęściej używane jako stróżowie, ze względu na ich doskonałe właściwości ochronne. Eksperci zauważają, że strażnicy z kundli są doskonali, lepsi niż wiele ras, z wyjątkiem kilku serwisowych. Spryt i doskonała pamięć pozwalają kundlowi szybko zapamiętać umiejętności i polecenia właściciela. Są dość ciekawi, dlatego chętnie uczestniczą w szkoleniu, uczą się nowych rzeczy. Należy zauważyć, że tylko rasy takie jak border, pasterz, bokser i rottweiler są bardziej zainteresowane treningiem.

Biorąc to wszystko pod uwagę, nie można powiedzieć, że wychowanie kundla jest tak prostą sprawą. Nieprzewidywalność charakteru jest głównym minusem tej grupy psów. Jeśli zwierzę nie zostało przetestowane pod kątem reakcji behawioralnych, w niektórych sytuacjach może być agresywne. Jeśli zauważysz coś takiego u swojego psa, trudno będzie go wykształcić, ale jest to całkiem realistyczne, jeśli korekcja i kontrola są odpowiednio zorganizowane.

Spryt nie jest jedyną intelektualną godnością kundli. Są obdarzeni doskonałą wrażliwością, więc dobrze określają nastrój właściciela. To pozwala im przewidywać i brać pod uwagę życzenia właściciela, być zdyscyplinowanym, wdzięcznym.

Nie możesz zostawić dziecka samego z psem, dopóki nie będziesz przekonany o jego wiarygodności i odpowiednich reakcjach behawioralnych. Najlepiej jest wiedzieć coś o rodzicach psa, aby móc dokonać przybliżonej prognozy charakteru i zachowania.

Pomimo tego, że kundel uczy się wszystkiego w krótkim czasie, konieczne jest pokazanie psu przykładu z pierwszych dni. Wykazanie akceptowalnego i niedopuszczalnego zachowania powinno być zorganizowane, gdy tylko pies wejdzie do twojego domu. Aby to zrobić poprawnie, postępuj zgodnie z następującym algorytmem.

• Przygotowanie Zanim przyniesiesz szczeniaka lub psa do domu, przygotuj dla niego miejsce. Pomimo bezpretensjonalności lepiej jest, jeśli jest wygodnie. W mieszkaniu jest kanapa ze zdejmowanymi poszewkami na poduszki, na ulicy jest ciepłe stoisko.Kupiono także zabawki, miski na jedzenie i wodę, obrożę, łańcuch na ulicę, smycz na spacery.
• Pierwsze umiejętności. Jego imię jest pierwszą rzeczą, której pies się uczy. Ponadto od pierwszych dni psa nie trzeba odstawiać szczekania, nie należy spieszyć się do przechodniów pieszo. Jeśli pies mieszka w mieszkaniu, natychmiast naucz go defekacji na ulicy.
• Pierwsze drużyny. Musisz rozpocząć trening natychmiast po tym, jak poprzedni akapit zostanie w pełni opanowany przez szczeniaka. Polecenia prostego typu: „do mnie”, „fu”, „siedzieć” i „kłamać” kundel nauczy się bez większych trudności.

Szczenięta bez rasy nie są rzadkim segmentem. To, gdzie dokładnie zdecydujesz się wziąć psy nie rodowodowe, nie ma większego znaczenia. Małe kundle są sprzedawane na rynkach za pośrednictwem zasobów internetowych i można je znaleźć w schroniskach dla psów. Istnieją jednak zasady, których należy przestrzegać przy wyborze zwierzaka, wówczas jego oswajanie stanie się mniej trudne.

• Oceń miejsce zamieszkania psa, w jakim stopniu warunki rodziców są zgodne z normami sanitarnymi. Jeśli wszystko działa i jest brudne, pies może być chory.
• Zwróć uwagę na wygląd, musi być zdrowy, ropa i stan zapalny na błonach śluzowych nie powinny. Nos zdrowego psa jest mokry, brzuch nie jest napompowany.
• Oceń temperament. Zbyt powolny, letargiczny, tchórzliwy, agresywny - nie najlepsza opcja. Odpowiedni szczeniak jest ciekawy, wesoły, aktywny, energiczny, żartobliwy.

Największym problemem podczas oswajania są tchórzliwe szczenięta. Dorastając w dorosłych psach, będą pędzić do przechodniów, nieznajomych. Odzwyczajenie się od tego będzie prawie niemożliwe. Życzliwość jest pierwszą oznaką zdrowia psychicznego dziecka. Może być ostrożny, to normalne, ale po krótkim czasie z pewnością okaże zainteresowanie, powąchać i machać ogonem. Oswojenie takiego stoczniowego psa będzie dość proste.

Bardzo często kundle docierają do właścicieli bezpośrednio z ulicy. Jeśli zdecydujesz się schronić i uratować takiego psa, musisz zorganizować kilka wydarzeń. Na początek zabierz szczeniaka do weterynarza, sprawdź jego stan zdrowia, wiek, tam otrzyma niezbędną pomoc, zaszczepiony.

Najczęściej psy rodzą się na ulicy lub są tam z powodu nieuczciwej postawy właścicieli. Po przeprowadzeniu wywiadu z sąsiadami, opublikowaniu ogłoszeń i upewnieniu się, że pies jest losowany, odwiedzeniu weterynarza, możesz sam go odebrać. Algorytm działania w tym przypadku jest podobny do tego przy zakupie szczeniaka. Przygotuj dla niego miejsce, nakarm go, daj mu dobry odpoczynek, przyzwyczaj się do tego. Pies musi spać i przystosowywać się, czuć się bezpiecznie.

Podając po raz pierwszy karmę dla psów, nie obciążaj jej żołądka przyzwyczajonego do dobrego jedzenia, pozwól jej karmić się skromnie, łatwo. Twarożek, bulion, owsianka są idealne. Pamiętaj, aby dać psu drinka. Nie warto od razu zacząć edukować, na początku nie ma sensu domagać się pełnego poddania się. Pies, który wpada w niewłaściwe ręce, jest pod wpływem stresu, potrzebuje czasu na dostosowanie. Odłóż na bok treningi, treningi i gry.

Przede wszystkim należy nawiązać relacje, doprowadzić je do zaufania, przyjaznego poziomu. Osiąga się to poprzez czule obchodzenie się, regularne karmienie, opiekę. Dlatego po kilku dniach możesz skontaktować się z weterynarzem, aby ocenić stan zdrowia, psychikę. Należy zaszczepić, leczenie przeciwko pasożytom. Następnie możesz umyć psa i założyć specjalną obrożę pcheł.

Właściwe szkolenie psa ulicy doprowadzi do wdzięcznej postawy, oddania. Ale instynkty nabyte na ulicy będą się okresowo odczuwać, powinieneś kontrolować zachowanie psa w tym czasie. W przeciwnym razie pies może uciec i ponownie stać się bezdomny. Aby temu zapobiec, nie zostawiaj zwierzaka samego w spokoju, bądź przyjazny, zaopiekuj się nim.

Zachowanie określane przez hodowców psów jako buntownicze może powodować problemy właściciela. Nie wszystkie psy hodowlane podlegają temu, ale musisz wiedzieć, jak się zachować w takich przypadkach. Jeśli wśród przodków psa były rasy niezależne z natury, pies może wykazywać takie cechy.

• Riot - jest to zachowanie zaprzeczania, gdy pies nie jest posłuszny, jego prowokujący wygląd, jest test na rolę lidera. Przede wszystkim należy wypowiedzieć polecenie, które zostało już wyuczone - „nie” lub „fu”.
• Dojrzewanie. W tym momencie pies staje się niezależny, zbyt pewny siebie i próbuje rzucić wyzwanie przywództwu. Zamieszki mogą nie być zbyt wyraźne.
• Krzyczeć Krzyki do psa tylko prowokują ją do kontynuowania zamieszek. Nigdy nie podnoś głosu, konsekwencji i surowości psa - najlepsze metody szkolenia i edukacji.
• Jeśli zamieszki ciągną się dalej, nawiązuj kontakt wzrokowy z psem, patrz pewnie i spokojnie. To najlepszy sposób na udowodnienie swojego przywództwa. Gdy pies się uspokoi, polecenie powtarza się ponownie.

Gryzienie jest kolejnym nieodpowiednim nawykiem psów stoczni. Nie ma znaczenia, jaka motywacja napędza psa - gra lub agresja. W każdym razie będziesz musiał się tego pozbyć w trakcie oswajania. Istnieje kilka metod osiągnięcia tego celu:

• uścisk na nosie, który trwa, dopóki zwierzę się nie uspokoi;
• uchwycenie dolnej szczęki podczas próby ugryzienia, delikatnie naciskając palcem na język;
• gryzienie gry powinno spowodować natychmiastowe zakończenie gry i wyrażanie niezadowolenia z zachowania;
• Nie gryź psa w odpowiedzi;
• nieprzestrzeganie polecenia wypowiedzenia może towarzyszyć lekki pop z tyłu gazety.

Aby oswoić psa z ulicy, musisz wykazać się stanowczością, wytrwałością i charakterem. Musisz być spokojny, pewny siebie, ale konsekwentny w działaniu. Pamiętaj, że dyscyplina jest tym, czego potrzebujesz, aby nauczyć kundla jak najwcześniej. Co więcej, przywództwo właściciela powinno być wyrażone wyższością moralną, a nie atakiem i krzykiem.

Tutaj żaden specjalista nie da 100% gwarancji. Przede wszystkim bardzo ważne są warunki, w których pies się znajdował, warunki jego trzymania po poskromieniu. Wiecznie głodne bezpańskie psy, które okresowo wchodzą w bójki i otrzymują obrażenia, raczej nie będą żyły bardzo długo. Jeśli pies zostanie zabrany w stosunkowo młodym wieku i będzie utrzymywany w dobrych warunkach, może żyć znacznie dłużej niż jego szlachetne odpowiedniki. Dobra odporność, odporność na choroby sprawiają, że kundel ma długą wątrobę. Ponadto czynnik doboru naturalnego ma żywotność, ponieważ najsilniejszy przetrwa w warunkach ulicznych. Naturalne utwardzenie sprawia, że ​​pies jest silniejszy i bardziej odporny.

Relacje po oswajaniu odgrywają ogromną rolę. Złe odżywianie, monotonne życie, ciągłe siedzenie na łańcuchu, brak ruchu może znacznie skrócić życie psa. Opieka nad kundlem, choć prosta, ale wymaga regularności, opieki. Jeśli chcesz, aby pies długo i aktywnie żył, musisz stworzyć właściwą dietę, która będzie zawierać wszystkie niezbędne witaminy i minerały. Regularnie sprawdzaj zwierzę, zwracaj uwagę na jego zachowanie. Letarg, odmowa jedzenia to pierwsze oznaki zaburzeń zdrowia.

Ustalenie wieku psa ulicy jest dość trudne. Pamiętaj, że za pół roku pies nie jest już szczeniakiem, ale nastolatkiem. Na podstawie wyglądu psa trudno jest określić jego wiek. Najlepiej, jeśli zrobi to weterynarz. Zorientuje zęby - najbardziej niezawodna metoda:

• do 20 dni szczeniak w ogóle nie ma zębów;
• do 35 dni występują kły w ilości 4 sztuk;
• po półtora miesiąca pojawiają się siekacze, 6 sztuk;
• po dwóch miesiącach życia - 3 żucie;
• do 4 miesięcy pies powinien mieć 28 zębów, a następnie zaczyna się zmiana mleka;
• po pół roku pies powinien mieć krawędzie i piąty korzeń, a po 7 miesiącach dodaje się szósty.

Brak przynależności do rodziny szlacheckiej nie uniemożliwia kundlom poszukiwania sławy i uznania. Historie takich psów znalazły odzwierciedlenie w literaturze, zwierzęta wyhodowane w kosmos podróżowały w kosmos. Kundle są nawet wzniesionymi pomnikami. Najwięcej gwiezdnych kundli to oczywiście Wiewiórka i Strzała. Legendarne kosmiczne psy z powodzeniem latały w kosmos. Historia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zna ogromną liczbę psich wyczynów, gdy nieustraszone psy szukały min, wysadzały czołgi, ciągnęły rannych. Do ich genialnych prac obraz kundli używał Michaił Bułhakow, Eduard Asadow, Anton Czechow.

W następnym filmie znajdziesz ciekawe fakty na temat kundla.