Pies Chongqing: opis rasy, karmienie i opieka

Chongqing lub buldog chiński jest jedną z najrzadszych ras, a nawet w Chinach jest tylko kilkaset tych niezwykłych psów. Wyjątkowość Chongqing polega przede wszystkim na tym, że ich pula genów nie zawiera krwi innych ras, dlatego chińskie buldogi są uważane za prymitywną populację. Od czasów starożytnych zwierzęta takie ceniono za lojalność wobec właściciela, nieustraszoność i umiejętności doskonałego myśliwego.

Historia pojawienia się rasy Chongqing jest zakorzeniona w odległej przeszłości, ale chińskie źródła mają niewiele informacji na temat jej pochodzenia. Wiadomo tylko, że psy pochodzą z okolic Chongqing, Syczuan i pierwsza wzmianka o nich pochodzi z III wieku pne. e .: do panowania dynastii Han. W tym czasie hodowla zwierząt gospodarskich rozkwitała w Chinach, a przodkowie współczesnego Chongqing pomagali chłopom wypasać stada i chronili ich mienie przed najazdami koczowników. Co więcej, tylko najbardziej odporne i nieustraszone psy zostały wybrane do ochrony i służby bezpieczeństwa, podczas gdy reszta została po prostu zjedzona. W rezultacie dopuszczono do hodowli tylko najsilniejszych i najsilniejszych przedstawicieli rasy, którzy przekazywali swoje najlepsze cechy robocze potomkom.

W pierwszej połowie XX wieku populacja chińskiego buldoga była na skraju wyginięciai został zachowany dzięki entuzjastom i prawdziwym koneserom tej rasy. Dopiero pod koniec wieku chińscy opiekunowie psów martwili się o zachowanie chongqing i zaczęli prowadzić aktywną pracę w celu przywrócenia rasy.Jednak nie wszystko poszło tak gładko, jak byśmy tego chcieli, a w wyniku epidemii w 2003 r. Większość zwierząt musiała zostać wyeliminowana.

Po ustabilizowaniu się sytuacji epidemiologicznej kontynuowano prace hodowlane, a dziś dzięki staraniom opiekunów psów i hodowców światowa populacja wzrosła do 2 tysięcy osobników. Ogromny wkład w rozwój i przywracanie rasy mają amerykańscy eksperci, która pomimo nieuznania Chongqing przez Międzynarodową Federację Kynologiczną, aktywnie promuje i popularyzuje tę charakterystyczną rasę. Jeśli chodzi o przodków chińskiego buldoga, w kręgach ekspertów na ten temat nie ma konsensusu. Większość z nich, oparta na wizualnych podobieństwach z niektórymi innymi rasami z Chin, sugeruje, że mają wspólnego przodka. Zatem język ciemnoniebieskiego koloru, zdaniem naukowców, mówi o pokrewieństwie z Chow Chow, a pomarszczona skóra wskazuje na pokrewieństwo z sharpei.

Patrząc na historię pochodzenia rasy, nie można nie zauważyć tak ważnego punktu, jak długoterminowa izolacja ludności od świata zewnętrznego. Z jednej strony pozwoliło to uformować się wyjątkowej powierzchni zewnętrznej i uzyskać czystą krew, az drugiej strony doprowadziło do negatywnych konsekwencji. Tak więc, będąc odizolowanym i nie otrzymując wlewu świeżej krwi, rasa przeżyła kilka mutacji, które wywołały szereg chorób dziedzicznych.

Z biegiem czasu choroby są tak zakorzenione, że wygląd zdrowego szczeniaka był raczej wyjątkiem. Jednak ten stan rzeczy jest dość charakterystyczny dla większości zamkniętych populacji, w których choroby są mocno utrwalone w genotypie i przenoszone na każde nowe pokolenie. Pod wieloma względami fakt ten nie pozwolił Chongqingowi stać się bardzo popularnym, ponieważ wychowanie takiego psa w domu jest dość trudne i drogie.

Dziś niewielu stać na zakup i utrzymanie chińskiego buldoga. Wynika to z małej liczby żłobków, które można policzyć na palcach, oraz ze zbyt wysokich kosztów szczeniąt. Ich cena zaczyna się od 3700 USD i często dochodzi do 4500 USD.

Chiński buldog jest średniej wielkości atletycznie zbudowanym psem, przypominającym sylwetkę amerykańskiego pitbulla. Zwierzę ma dość wydatne mięśnie, wyraźnie widoczne przez elastyczną skórę z krótkimi włosami. Wzrost męski waha się od 35 do 45 cm, suki - od 30 do 40 cm.

Tak duży wzrost wzrostu wynika z obecności 3 rodzajów chongqing: małe, średnie i duże, co tłumaczy się tworzeniem się skały w każdym regionie. Buldogi z wyżyn zauważalnie różnią się od płaskich i są bardziej przysadziste i mocniejsze w porównaniu z nimi. Waga samców, w zależności od rodzaju, waha się od 14 do 25 kg, suki - od 12 do 20 kg.

Charakterystyczną cechą chińskich buldogów jest prosty, gruby, średniej wielkości ogon, spiczasty na końcu. Wznosi się wysoko w stosunku do linii grzbietu i jest całkowicie pozbawiony wełny. Głowa Chongqinga jest nieco nieproporcjonalna w porównaniu z ciałem i wygląda na dość dużą. Górna część czaszki ma spłaszczony kształt, który w połączeniu z wyraźnie określonymi kośćmi policzkowymi nadaje głowie kwadratowy kształt. Pysk buldoga jest skrócony i szeroki, co w połączeniu z kwadratową głową wygląda przerażająco.

Język chińskiego buldoga jest jednolity w kolorze czarnym i niebieskim, jednak dopuszczalne są również różowawe plamy. Nos jest duży czarny, lekko unoszący się nad pyskiem, co jest dość typowe dla psów myśliwskich. Kufa jest lekko pomarszczona, ale liczba zmarszczek jest znacznie mniejsza niż w przypadku sharpei i mopsów.Oczy Chongqinga są zawsze ciemne, a pozbawione owłosienia uszy mają trójkątny kształt, stoją dobrze i pochylają się do przodu.

Osobno należy powiedzieć o wełnie. W większości chińskich buldogów jest to bardzo rzadkie, dlatego zwierzęta domowe wyglądają jak nagie, ponadto na uszach, ogonie, a czasami na twarzy, sierść jest prawie całkowicie nieobecna. Tam, gdzie płaszcz nadal tam jest, jest krótki, raczej trudny w dotyku i pomalowany na brązowe odcienie. Przez nią wyraźnie widać czarną skórę, która tworzy iluzję czarnej maski na twarzy, a zwierzę ma czarny ogon i uszy. Skrzynia psa jest często ozdobiona białą plamą. Niedawno wyraźnie zarysowano linię wyglądu czarnego koloru, ale eksperci uważają to za konsekwencję krzyżowania - krzyżowania.

Jeśli chodzi o cel rasy, należy ona do kategorii psów myśliwskich i stróżującychJednak ostatnio pojawiła się tendencja do trzymania Chongqing jako towarzysza, a nawet przewodnika. Należy zauważyć, że tylko profesjonaliści mogą szkolić psa do tych celów, dlatego w przypadku braku doświadczenia i wątpliwości, lepiej wybrać prostszą rasę.

Chongqing wyróżnia się wysoką inteligencją i zrównoważonym charakterem, jednak bardzo agresywnie reaguje na zwierzęta i drób innych ludzi, co tłumaczy instynkt łowiecki. Dlatego lepiej nie zabierać ze sobą znanych psów. Chociaż na neutralnym terytorium pies chętnie bawi się z tymi samymi psami i nie okaże nawet podejrzeń i wrogości wobec nich.

Na szczególną uwagę zasługują doskonałe cechy bezpieczeństwa i czujności Chongqing. Pies nigdy nie wpuści gościa do domu, dopóki nie otrzyma „dobra” właściciela. Dotyczy to nie tylko nieznajomych, ale także ludzi znanych psom, a nawet tym, którzy często przychodzą do domu.

Osobnym tematem jest stosunek do dzieci. Pomimo tego, że niektórzy hodowcy oceniają Chongqing jako prawie nianię, nie wybaczają obelgom i zastraszaniu ze strony dziecka i mogą poważnie odrzucić drobnego przestępcę. Jeśli dziecko jest życzliwe i nie obraża zwierzaka, wówczas Chongqing w odpowiedzi jest gotowy znieść niekończące się zabawy dziecka, a nawet wziąć w nim udział.

Ostatnio coraz więcej osób zaczęło wykazywać zainteresowanie rasą Chongqing, ze względu na szereg niezaprzeczalnych zalet tych wyjątkowych charakterystycznych psów.

• Przedstawiciele rasy wyróżniają się spokojnym i zrównoważonym charakterem i są w stanie iść na kompromis.
• Chińskie buldogi mają skłonność do podejmowania niezależnych decyzji. Kiedy pojawia się niebezpieczeństwo, sam pies określa, jak realne jest zagrożenie i kiedy podjąć zdecydowane działanie. Można to również uznać za minus, ponieważ jeśli Chongqing uzna, że ​​właściciel potrzebuje ochrony, to prawie niemożliwe jest przekonanie go o tym.
• Nieograniczone poświęcenie dla swojego pana i jego rodziny odróżnia tę rasę od wielu innych psów myśliwskich.
• Wysoka inteligencja i niezwykłe zdolności umysłowe mogą obejść się bez długich wyjaśnień, ponieważ zwierzę rozumie osobę dosłownie.
• Chongqing to psy bardzo odważne i stanowcze, aw razie niebezpieczeństwa pędzą bez wahania w celu ochrony mienia i ludzi.
• Wysoka czułość pozwala buldogom na pierwszy rzut oka określić intencje nieznajomego i natychmiast ostrzec właścicieli o tym niezwykłym zachowaniem.
• Psy są bardzo aktywne i chętnie towarzyszą gospodarzom w porannym biegu.

Oprócz wielu oczywistych zalet rasa ma również wady. Należą do nich agresja w zoo i instynkt myśliwski, w którym trzymając króliki i drób, trzeba poważnie zadbać o ich bezpieczeństwo. Ponadto Chongqing może nie dogadać się z walczącym psem i nie lubi kotów bardzo.

Kolejną wadą rasy jest trudność w kształtowaniu osobowości zwierzaka. Pomimo tego, że pies jest bystry, wyrozumiały i dobrze wyszkolony, jego cechy przywódcze są wyraźne, co może powodować trudności w jego wychowaniu. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku mężczyzn, którzy, jeśli nie rozpoznają przywódcy właściciela, staną się niekontrolowani. A także wady rasy obejmują zbyt wysoki koszt szczeniąt, ze względu na małą liczbę żłobków i rzadkość rasy.

Najlepszym miejscem do przechowywania Chongqing jest ogród lub przestronny dziedziniec. Surowo zabrania się trzymania zwierzęcia w mieszkaniu lub domu. Nie tylko może wysadzić cały dom pod nieobecność właścicieli (dotyczy to zwłaszcza młodych psów), ale zwierzę nie otrzyma odpowiedniej ilości aktywności fizycznej, której potrzebuje.

Jednocześnie niemożliwe jest ograniczenie swobody przemieszczania się zwierzęcia przez wolierę lub, co gorsza, przez łańcuch. Buldogi łańcuchowe charakteryzują się niekontrolowaną agresją lub, przeciwnie, popadają w ciężką depresję, która często przeradza się w poważną chorobę. Dlatego najważniejsze dla Chongqing jest swoboda przemieszczania się, której w żadnym wypadku nie należy jej pozbawiać.

Na miejscu konieczne będzie zbudowanie przestronnej kabiny, w której zwierzę będzie mogło schronić się przed deszczem i silnymi wiatrami. Na zimę Chongqing często zabiera się do domu, ale najlepszym rozwiązaniem będzie ogrzewana kabina. Obszar, na którym żyje buldog chiński, musi być ogrodzony wysokim płotem, a na bramie powiesić znak ostrzegawczy o obecności wściekłego psa.

Ze względu na naturalne pochodzenie rasy jego przedstawiciele powinni być karmieni tylko naturalną żywnością. W diecie zwierzęcia musi być obecny indyk, wołowina, kurczak i jagnięcina, a także serce, wątroba, nerki, blizna i inne podroby. Ponadto proporcja mięsa powinna wynosić co najmniej 50% całkowitej objętości, a druga połowa diety powinna składać się z gryki, ryżu lub jęczmienia.

Warzywa powinny być również obecne w menu. Ponadto można je podawać zarówno na surowo, jak i pieczone. Najbardziej przydatne dla organizmu psa są liście szpinaku i sałaty, dynia, kapusta, buraki i cukinia. Dwa razy w tygodniu możesz podawać niskotłuszczowe ryby, wstępnie ugotowane i oczyszczone z dużych kości i jaj.

Oczywiście nie możesz zaoferować pełnego mleka, ale przydadzą się produkty mleczne. Pies chętnie zje twaróg zmieszany z surowym żółtkiem i serem twardym. Zwierzę czasami może być rozpieszczane suszonymi uszami wieprzowymi i wołowymi, tchawicami i kościami do żucia wykonanymi z tłoczonych żył. W żadnym wypadku nie należy karmić groszkiem, fasolą, ziemniakami, kukurydzą, piklami, wędzonym mięsem, a także chlebem, słodyczami i ciastkami.

Jeśli chodzi o częstotliwość przyjmowania pokarmu, szczenięta muszą być karmione 5-6 razy dziennie. Dorosłe zwierzę będzie miało wystarczającą ilość 2 posiłków dziennie. Mączkę kostną, olej rybny, witaminy i minerały należy podawać jako suplement diety.

Obejmuje opiekę nad chongqing szereg obowiązkowych działań i procedur.

• Psy są czesane raz na 2 tygodnie, usuwając opadłe włosy. Ponadto 1-3 razy w miesiącu pies jest czesany gumową szczotką, jednocześnie masując skórę, a tym samym poprawiając krążenie krwi.
• Chongqing należy kąpać co sześć miesięcy, używając naturalnych szamponów, które nie powodują reakcji alergicznych. Po każdej kąpieli skórę należy nawilżyć kremami.
• Zaleca się myć zęby co 3 miesiące za pomocą specjalnych akcesoriów dla psów.
• Pazury są przycinane w razie potrzeby, ale większość psów bezpiecznie je miele podczas chodzenia.
• Codziennie przeprowadzane jest badanie wzroku, a jeśli pojawią się podejrzane objawy, natychmiast kontaktują się z weterynarzem.
• Uszy są czyszczone raz w miesiącu za pomocą wacika zamoczonego w oleju roślinnym.

Chongqing jest psem dla osób o silnym charakterze i wymaga poważnego szkolenia. Ważne jest, aby jak najszybciej poinformować go, kto jest odpowiedzialny za dom, w przeciwnym razie pies szybko przejmie inicjatywę i zdominuje właściciela. Szczeniak powinien być wychowywany od pierwszych dni jego pojawienia się w domu. Jeśli zwierzę jest brane za towarzysza, konieczne jest natychmiastowe stłumienie agresji wobec nieznajomych i zwierząt.

Jeśli pies ma być używany do ochrony, powinien go szkolić tylko doświadczony specjalista. Właściciel, który nie ma zdecydowanej ręki i doświadczenia w hodowli złożonych ras, nie powinien podejmować tak odpowiedzialnego wydarzenia.

Studiując z buldogiem na własną rękę, najważniejsze jest, aby być surowym i konsekwentnym i pod żadnym pozorem nie dawać luzu. Jednocześnie nie zaleca się bicia zwierzęcia, ponieważ może to powodować nieprzewidziane konsekwencje, a pies dorośnie albo zbyt agresywnie, albo zbyt upolowany i tchórzliwy. Najtrudniejszą rzeczą w podnoszeniu Chongqing jest uzyskanie wśród nich wiarygodności. Gdy będzie to możliwe, dalsze szkolenie będzie przebiegać jak w zegarku. W przeciwnym razie pies dominuje. Należy również pamiętać, że Chongqing wymaga poważnego wysiłku fizycznego, dlatego taki pies nie będzie pracował dla osoby siedzącej.

Izolacja populacji spowodowała szereg mutacji, które przekształciły się w dziedziczną tendencję do wielu chorób. Najsłabszym punktem Chongqing jest skóra i oczy. Zwierzęta są podatne na częste zapalenie skóry, zapalenie spojówek, zapalenie rogówki i zaćmę. Ponadto często obserwuje się problemy ze stawami, alergie pokarmowe i choroby układu oddechowego. To ostatnie jest często spowodowane hipotermią zwierzęcia, która ze względu na rzadką wełnę nie toleruje dobrze zimna.

Aby uzyskać więcej informacji na temat funkcji rasy, zobacz następny film.