Samowystarczalność: co to jest i jak się rozwijać w sobie?

Są ludzie, którzy koncentrują się na swoich opiniach, a nie na radach innych. W pełni biorą odpowiedzialność za podejmowane decyzje, mogą samodzielnie zapewnić sobie życie. Chodzi o samowystarczalność.

Słowo „samowystarczalność” jest ściśle związane z pojęciami takimi jak „niezależność” i „niezależność”. W psychologii istnieje taka definicja: samowystarczalna osobowość wystarcza we wszystkim, co składa się na jej Ego, i jest niezależna od otaczającego świata na płaszczyźnie materialnej i duchowej. W przeciwieństwie do niezależności, która ma znaczenie „stoję sam”, samowystarczalność oznacza, że ​​osoba „jest samowystarczalna”. Osoba posiadająca taką jakość jest w stanie zorganizować swoje życie i wypoczynek bez pomocy krewnych. Jest pewny siebie, swoich uczuć i może samodzielnie podejmować wszelkie decyzje.

W filozofii tę jakość określa się jako pojawienie się samowystarczalności w naturalny sposób i możliwość dalszego istnienia bez wpływu zewnętrznego. Samowystarczalna osoba niezależny we wszystkich obszarach. On myśli nadzwyczajnie. Dzięki tej jakości kształtuje się holistyczna, wieloaspektowa osobowość, która nie boi się sprzeciwiać opinii publicznej. Taka osoba ma wewnętrzną swobodę. Nie dba o dopasowanie konkretnego obrazu. Pogoń za modą nie jest dla niego, ponieważ osoba, która nie jest uzależniona od uzyskania aprobaty innych, nosi tylko te rzeczy, które są dla niego wygodne.

Samowystarczalna osoba czuje się odpowiedzialna za swoje działania, nie lubi kontroli ze strony innych ludzi. Taka osoba nie zależy od opinii innych, ale szanuje ich światopogląd. Nie ma chorobliwego przywiązania do nawyków, pracy, miejsca zamieszkania i ludzi. Porażki go nie przerażają. Nie boi się rozczarowania. Świat wewnętrzny przynosi satysfakcję z wolności osobowości, zdolność do identyfikowania i zaspokajania ich potrzeb. Samowystarczalność nie jest synonimem bogactwa i wpływów, więc ci ludzie nie gonią za zakupem drogich rzeczy. Nie stają się ofiarami branży reklamowej, ale asceza nie zawsze jest ich udziałem. Samowystarczalna jednostka jest wolna od złudzeń i infantylizmu. Ma swoją opinię w każdej sytuacji.

Samowystarczalny przedmiot w stanie zrozumieć inną osobę i okazać jej szacunek. Nie jest skłonny do reedukacji bliskich i bliskich. Taka osoba odpowiednio postrzega innych, nie próbuje ich przerobić dla siebie. Żyje bez złośliwości, zazdrości, zazdrości, radości i zemsty. Nigdy nie stara się obwiniać za swoje własne niepowodzenia i przyjmuje negatywne konsekwencje swoich działań. Nie ma w zwyczaju potępiać działań ludzi, porównywać się z innymi. Zazwyczaj rysuje on analogię do obecnego rozwoju wydarzeń z przeszłymi sytuacjami i stara się wyeliminować powstałe niedociągnięcia. Jest on nieodłącznie związany ze zdolnością do udzielania pomocy potrzebującym, ale nie zawsze biegnie na pierwsze wezwanie, ponieważ jest przyzwyczajony do samodzielnego rozwiązywania swoich problemów i oczekuje takich samych działań od innych.

Psychologowie identyfikują główne oznaki takiej osoby:

• determinacja (zdolność do osiągnięcia pozytywnego wyniku);
• siła wewnętrzna (odpowiedzialność za swoje działania i decyzje);
• stabilność emocjonalna;
• akceptacja siebie, świadomość swoich mocnych i słabych stron;
• pewność siebie;
• aktywny rozwój osobowości;
• pragnienie pozytywnej harmonii z samym sobą i światem;
• zdolność do zarabiania pieniędzy w wymaganej kwocie;
• umiejętność zapewnienia sobie mieszkania;
• zdolność do utrzymania domu w odpowiedniej kolejności;
• brak strachu przed utratą wsparcia.

Osoba zdolna do samodzielnego rozwiązywania problemów jest pozbawiona lęku przed samotnością. On jest w stanie utrzymać się. Brak lęku, pewne pokonanie go prowadzi do emocjonalnej emancypacji. Wewnętrzna wolność eliminuje niepotrzebne konwencje, uwalnia od finansowej zależności i gwarantuje godne życie. W psychologii wyróżnia się 3 rodzaje samowystarczalności.

Zdolność osoby do dostosowania się do istniejących reguł społecznych zapewnia mu optymalny poziom życia. Samowystarczalna osoba wykonuje swoją ulubioną pracę, intensywnie rozwija swoje talenty, poprawia swoje hobby. Taki kierunek widać u osób, które osiągnęły znaczącą pozycję w społeczeństwie i zajmują wiodącą pozycję w zespole. Opcjonalne stanowisko przywódcze - Wystarczy mieć własną niszę w hierarchii społecznej i nie bać się trudności.

Jednostka, która potrafi się rozwijać bez interwencji społeczeństwa, ma bogaty świat wewnętrzny. Jest psychologicznie niezależny od każdego i jest w stanie duchowo wzbogacić się w całkowitej samotności. Nie ma bolesnego przywiązania do rodziców, dzieci ani do drugiej połowy. Osoba doświadcza trudnych okresów życia niezależnie, bez potrzeby zewnętrznego wsparcia i porady innych osób.

We współczesnym świecie trudno nie polegać na opiniach innych, ponieważ lęk przed ośmieszaniem i potępianiem ludzi nie pozwala masywnej osobie tańczyć lub iść na basen, emeryturze dać się ponieść nowej dyscyplinie sportu i posiadaczowi surowego sposobu myślenia o wypróbowaniu kreatywności.Niezależność od opinii innych ludzi pozwala na ponoszenie odpowiedzialności za podejmowanie decyzji przy całkowitym braku reakcji na aprobatę lub potępienie innych osób.

Zdolność do utrzymania się na co dzień, zarabiania pieniędzy, umiejętność prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej, dostępność umiejętności gotowania i czyszczenia są dowodem samowystarczalności gospodarstwa domowego. Te cechy pozwalają podmiotowi samodzielnie organizować swoje życie. Samowystarczalność jest zwykle charakterystyczna dla mężczyzn, ponieważ są oni w stanie dokręcić przeciekający mikser kluczem, przybić półkę, przygotować smaczne danie, umyć i umyć podłogi i przybory kuchenne. Nie każda kobieta odrabia lekcje mężczyzn, dlatego w wyjątkowych przypadkach możemy rozmawiać o samowystarczalności przedstawicieli kobiet.

Ta właściwość objawia się, gdy osoba dorasta. Świadczy to o jakościowym rozwoju osoby, która może dla siebie stworzyć godne życie. Taka osoba ma kilka zalet:

• zdolność do pełnego utrzymania się;
• własny pogląd na świat bez polegania na opiniach innych ludzi;
• niezależne podejmowanie decyzji;
• umiejętność samodzielnego radzenia sobie ze wszystkimi problemami życiowymi;
• przejaw erudycji i wytrwałości;
• niezależność od innych ludzi;
• pewność siebie;
• zdolność do utrzymania kontroli nad samopoczuciem psychicznym;
• umiejętność cieszenia się życiem;
• bogactwo materialne;
• regularny samorozwój;
• obecność harmonii ze światem wewnętrznym i zewnętrznym.

Samowystarczalność jest uważana za pozytywną cechę osoby. Ale czasami może mieć negatywny aspekt.

• Niektóre osoby mają ten problem: Po zaaranżowaniu własnego życia powstaje pragnienie pozbycia się wszelkich spotkań z przyjaciółmi lub rodziną. Ludzie, którzy są przyzwyczajeni do polegania wyłącznie na własnej sile, czasami izolują się od społeczeństwa. W końcu podmiot może być całkowicie sam. Psychologowie radzą zawsze otaczać się ciekawymi ludźmi i utrzymywać z nimi kontakt.
• Negatywne podejście do bezczynności i bezczynności może wyobcować innych ludzi, co prowadzi również do izolacji od społeczeństwa.
• Emancypacja emocjonalna czasami prowadzi to do nadmiernej odwagi i pewności siebie, czasami wywołuje przejaw arogancji.

Małe dzieci są całkowicie zależne od rodziców i innych dorosłych, więc nie można mówić o ich samowystarczalności. W miarę starzenia się osoba zaczyna wykazywać niezależność. Stopniowo kształtowana samowystarczalność. Ten proces może trwać całe życie. W skrajnym starości, z powodu obecności fizycznej słabości, osoba traci samowystarczalność społeczną i domową. Wolność umysłu i oryginalne myślenie pozwalają niektórym ludziom utrzymać samowystarczalność psychiczną do końca dni.

Każda osoba może stać się osobą samowystarczalną. Aby to zrobić, musisz regularnie zdobywać nową wiedzę, angażować się w samokształcenie, dążyć do doskonałości. Poszerzenie horyzontów, trening świadomości, ciężka praca, aktywność fizyczna przyczyniają się do samorealizacji. Konieczne jest ciągłe doskonalenie starych umiejętności. Właściwie ustalone konkretne cele pomagają skupić się na pracy, nadają sens rutynie życia. Zawsze powinieneś dążyć do poprawy swojego życia.

Musisz regularnie trenować swoją siłę woli. Ludzie o słabych umysłach łatwo ulegają lenistwu i apatii. Nie powinieneś polegać na wpływowym krewnym lub przypadku losu, dlatego aby nie pozostać z niczym, musisz polegać na własnych mocnych stronach.Tylko odpowiednia akceptacja jakiejkolwiek krytyki pozwala osobie obiektywnie ocenić swoje wyniki.

Samowystarczalny człowiek jest w stanie rozwiązać swoje problemy i pomóc swemu towarzyszowi poradzić sobie z trudnościami. Myśli racjonalnie, nie obnosi się ze swoimi osiągnięciami, nie dopuszcza się żadnych przejawów niegrzeczności i użycia nieprzyzwoitych słów. Wie, jak obliczyć swoją siłę, może podejmować trudne decyzje i nigdy nikomu się nie usprawiedliwia. Aby formować samowystarczalność, człowiek musi pracować, aby wykorzenić małostkowość, mściwość, agresję i niepożądane formy samowystarczalności. Musi rozwinąć w sobie hojność, zdolność zaspokajania pragnień innych ludzi, umiejętność nie poddawania się kobiecym prowokacjom i sztuczkom.

Musisz zapewnić swojej bratniej duszy pełne bezpieczeństwo i pewność siebie.

Samowystarczalna dama nigdy nie stanie się ciężarem dla męża. Jest w stanie samodzielnie rozwiązać każdy problem.. Taka kobieta nie zależy od statusu i kondycji finansowej wybranego. Ważne jest, aby zyskała ciepło i budowała szczere relacje. Przedstawiciele słabszej płci muszą prawidłowo ustalać priorytety, aby rozwinąć samowystarczalność. Nie powinieneś zmuszać się do komunikowania się z nieprzyjemną osobą w celu uzyskania dobrobytu materialnego. Musisz nauczyć się odpowiednio oceniać własne umiejętności i zdolności. Musimy pozbyć się dumy z naszych osiągnięć. Ale etykieta przegranej musi być również zrzucona z jej ramion.

Nie zazdroszczcie rywalom i szukajcie w nich wad. Powinieneś starać się dawać partnerowi więcej pozytywnych emocji i miłości, ale nie powinieneś w zamian domagać się prezentów materialnych i psychologicznych. Kobieta powinna wziąć pod uwagę interesy swojego towarzysza i dać mu prawo do własnego życia.

Równie ważny jest zdrowy styl życia. Oznacza aktywność fizyczną, prawidłowe odżywianie, codzienne spacery na świeżym powietrzu, które pomagają utrzymać siłę i przedłużyć młodość na wiele lat, a także uzyskać satysfakcję z życia.

Przez całe życie eksperci zalecają naukę nowych zawodów, naukę języków obcych, wypróbowanie kreatywności. Musisz ciągle się doskonalić. Tylko przy obciążeniu możesz zachować zdrowie psychiczne i fizyczne do starości.

Zdobądź umiejętność odpowiedniego reagowania na krytykę i pochwały od osób z zewnątrz. Dowiedz się, jak właściwie analizować własne środowisko i odfiltrowywać osoby, które poświęcają czas na puste rozmowy.

Pamiętaj, aby okresowo spędzać czas sam ze sobą. W tych momentach powinieneś wyłączyć telewizor, Internet, gadżety. Naucz się z godnością akceptować swoją samotność, która ma szczególne znaczenie dla twojej osobistej przestrzeni. Nie oznacza to, że powinieneś zostać pustelnikiem. Musisz nauczyć się czerpać taką samą przyjemność z komunikowania się z ludźmi i bycia samemu.

Psychologowie doradzają przy rozwijaniu odpowiedzialności za własne życie przestańcie czekać na korzystne zmiany. Musisz sam zacząć planować swoje działania. Wyznacz konkretne cele. Zaimplementuj je. Zamiast wymagać od krewnych spełnienia swoich pragnień, zrób to sam. Zawsze ponoszę odpowiedzialność za niepożądane skutki swoich działań.