Pamięć dotykowa: charakterystyka i cechy rozwoju

Czasami, aby się pocieszyć, wystarczy pogłaskać ukochanego kota, trzymać ręce przy kominku lub, odwrotnie, pocieszyć, opuszczając palce w zimnej wodzie. Pamięć dotykowa daje nam taką możliwość. Nie lekceważ tego, ponieważ ten rodzaj pamięci pojawia się jako jeden z pierwszych i pozostaje przez całe życie.

Pamięć dotykowa lub pamięć ciała pozostaje w osobie po fizycznym kontakcie z czymkolwiek. Nazywa się to także pamięcią dotykową. Jest dobrze rozwinięty u wszystkich, ponieważ pierwsze wspomnienia dotykowe mamy w dzieciństwie - ciepło dłoni mojej matki daje poczucie bezpieczeństwa, pierwszy kontakt z ostrą igłą aktywuje instynkt samozachowawczy, a mózg pamięta, że ​​ostry jest potencjalnym niebezpieczeństwem.

A jeśli większość z nas nawet nie myśli o tym, jak to działa, ponieważ pamięć dotykowa działa „w tle”, to są ludzie, dla których ten rodzaj pamięci jest niezbędny. Przede wszystkim mówimy o niewidomych lub niedowidzących. Dla nich pamięć dotykowa jest alternatywą dla widzenia.

Takie wspomnienie ma ogromne znaczenie. Na przykład bardzo pomaga tym, którzy szybko wpisują tekst na klawiaturze. Z czasem rozwijają genialną pamięć dotykową, która pozwala im wykonywać te czynności prawie na ślepo. Podczas jazdy samochodem często nam pomaga pamięć dotykowa, zwłaszcza w nieprzewidzianych sytuacjach na drodze. Dla sportowców ta umiejętność stanowi znaczący wkład w przyszłe zwycięstwa olimpijskie.

Jeśli ich pamięć dotykowa jest dobrze rozwinięta, to po dotknięciu gorącego czajnika już go nie dotykają. I natrafiwszy na ostry kąt, następnym razem próbują go ominąć. Podręczniki psychologii mówią, że dzieci z dobrą pamięcią dotykową uczą się lepiej, mają bogatszą wyobraźnię i rozwiniętą mowę.

Mądrzy Chińczycy w II wieku pne zdali sobie sprawę, że aktywność dłoni i palców wpływa na funkcjonowanie mózgu, a ponadto pozwala osiągnąć równowagę psychiczną między umysłem a błoną fizyczną. Japończycy znaleźli przekonujące dowody na to. W Krainie Wschodzącego Słońca odkryli, że na palmach znajduje się wiele aktywnych punktów, impulsy elektryczne, z których są szybko przekazywane bezpośrednio do ośrodkowego układu nerwowego.

Współcześni fizjolodzy zapewniają, że aktywność i wrażliwość rąk jest bezpośrednio związana z rozwojem ośrodkowego układu nerwowego. Na przykład słynny psychiatra Włodzimierz Michajłowicz Bieczhewicz zauważył w swoich pismach, że proste ćwiczenia rękami pomagają złagodzić zmęczenie psychiczne i stres. Jeśli chodzi o dzieci, zdaniem naukowca, umiejętności motoryczne pomagają poprawić wymowę wielu dźwięków i rozwijać aparat mowy. Inny wybitny naukowiec, słynny nauczyciel Wasilij Aleksandrowicz Suchomlinski napisał, że „umysł dziecka zaczyna się od palców”.

Jak więc działa ten rodzaj zapamiętywania? Informacje, które osoba, w tym bardzo mała, otrzymują rozsądnie, natychmiast wchodzą do kory mózgowej i zaczynają wchodzić w interakcje z innymi jej częściami. Zwłaszcza w centrum wzrokowym, a także w obszarze odpowiedzialnym za wrażliwość mięśni. W rezultacie otrzymujemy ten rodzaj zapamiętywania i możemy rozróżniać obiekty za pomocą dotyku.

Analizując wszystkie powyższe, można argumentować, że dorosły musi rozwinąć pamięć dotykową tylko w nagłych przypadkach, na przykład w przypadku nagłej utraty wzroku. I tutaj dziecko musi to robić regularnie i regularnie.

Tak i rozwija się u niemowląt znacznie lepiej niż u dorosłych. W związku z tym eksperci zdecydowanie zalecają zaangażowanie się w rozwój pamięci dotykowej. Powinno to odbywać się przynajmniej raz dziennie. W tym celu odpowiednie są specjalne ćwiczenia.

Istnieje wiele sposobów rozwijania pamięci dotykowej u dziecka. Rozważmy tylko kilka przykładów.

Ta technika jest odpowiednia dla dzieci, które mają już umiejętności rysowania. Może być stosowany zarówno na lekcjach grupowych, jak i indywidualnych. Poproś dziecko, aby dotknęło tego lub innego przedmiotu z zamkniętymi oczami, a następnie narysuj to, co „zapamiętał” własnymi rękami.

Taka gra wymaga wstępnego przygotowania rekwizytów, chociaż możesz ją kupić w sklepie, jeśli chcesz, ponieważ istnieje wiele sklepów z zabawkami edukacyjnymi. Różne materiały przykleja się na małe kawałki tektury lub desek: materiał, wełna, plastik i tak dalej. Zadaniem dziecka jest identyfikacja materiału z zamkniętymi oczami. Inną odmianą ćwiczeń identyfikacyjnych jest to, że dziecko musi odgadnąć, czym jest wypełniony przedmiot. Zaoferuj mu wybór piłki, pluszowej zabawki, drewnianej kostki.

W tej grze musisz połączyć dzieci. Możesz grać zarówno w przedszkolu, jak i zorganizować grę szkoleniową jako rozrywkę podczas imprez dla dzieci. Uczestnicy otrzymują karty, na których zapisana jest nazwa przedmiotu i jego opis. Na przykład drewniane krzesło, żelazne ogrodzenie, gorące żelazko i tak dalej. Zadaniem dziecka jest opisanie przedmiotu, który do niego dotarł, bez bezpośredniego nazywania go, aby inne dzieci mogły go odgadnąć na podstawie opowieści.