Czy warto zemścić się na człowieku, który się obraził?

Nikt nie jest bezpieczny przed obrażeniem. Nawet najbliżsi ludzie mogą okazać podłość. Oczywiście po spowodowanych problemach człowiek zaczyna dręczyć poczucie urazy i chęć wyrównania się. W tym artykule omówiono przyczyny i metody zemsty.

Pragnienie zemsty powstaje w odpowiedzi na ból, podłość, upokorzenie i inne działania innych. Jest to dość silne uczucie, często poważnie psujące życie tym, którzy mają obsesję na ich punkcie. Główną siłą napędową mściciela jest chęć przywrócenia sprawiedliwości, odzyskania godności.

Najtrudniej jest pogodzić się z urazą ukochanej osoby. Podstępność, celowo oddana tym, którym ufasz, jest czasem myląca.

Po przejściu pierwszego otępienia z zakończonych kłopotów zostaje zastąpiony silnym oburzeniem. To uczucie obejmuje osobę fizyczną i moralną. Powściągliwa duma i pycha nawiedzają. Na pierwszych etapach mogą pojawić się najbardziej wyrafinowane, a nawet okrutne plany zemsty.

Okres realizacji planu zemsty jest często bardzo wyczerpujący. Chyba, że ​​oczywiście mówimy o całkowicie tandetnej, komicznej paskudnej sprawie. Kiedy odczucia są głęboko zranione i następuje znaczna szkoda moralna, bardzo trudno jest się uspokoić i pozwolić odejść sytuacji.

Często ten, kto pragnie zemsty, traci sen, apetyt. Osoby w pobliżu mogą nawet zauważyć zmiany w zachowaniu i wyglądzie. Uraza gryzie człowieka, czyniąc życie bardzo ograniczonym emocjonalnie i jednostronnym.

Psychologowie i inni specjaliści w tej dziedzinie zauważyli, że osoby o wysokiej samoocenie i impulsywności emocjonalnej są najbardziej podatne na zemstę. Te dwie cechy w krytycznej sytuacji mogą zatem popchnąć osobę do bardzo poważnych pochopnych działań warto zachować ostrożność i zważyć rzeczywiste szkody spowodowane sytuacją, w której przestępca się postawił.

W każdym razie psychologowie radzą, aby przeanalizowali sytuację i zrozumieli pochodzenie emocji i uczuć, które dana osoba doświadcza w związku z tym, co się wydarzyło. Innymi słowy, należy zrozumieć prawdziwe motywy pojawienia się chęci podjęcia działań odwetowych w stosunku do tego, który się obraził.

W zależności od indywidualnych cech charakteru i światopoglądu każda osoba reaguje zupełnie inaczej na innych i ich działania. Jak już wspomniano powyżej, duma i emocjonalność przede wszystkim popychają ofiarę do ostrej reakcji. I to oni stwarzają bardzo wielkie niebezpieczeństwo „przekroczenia kija”.

Trwałe, harmonijne osobowości zwykle nie reagują na drobne problemy, sprzeczki lub złe żarty. W ten sposób robią sobie przysługę, zachowując spokój i równowagę.

Niewątpliwie istnieją bardzo istotne powody zemsty. Bez względu na to, jak bardzo chcemy, by nas omijały poważne zdrady, zdrady i intrygi, w życiu wciąż się zdarzają.

Poważny ślad w duszy i niechęć mogą powodować wiele wydarzeń:

• umyślna zniewaga, upokorzenie przez ukochaną osobę;
• zdrada lub zdrada ukochanej osoby;
• intrygi kolegów;
• intrygi najlepszego przyjaciela lub chłopaka;
• celowe okrutne oszustwo.

Przeżywszy nieprzyjemną sytuację, tylko osoba może zemścić się. Dlatego wskazane jest, aby dać sobie czas na uspokojenie, rozważenie i rozważenie za i przeciw. Konieczne jest powstrzymanie się od rąbania ramienia.

Wiele nauk duchowych i religii zawiera w sobie ideę przebaczenia i porzucenia jakiejkolwiek negatywnej sytuacji - oszczędza to energię duchową, ponieważ człowiek, wybaczając, nie wydaje energii na odpowiadanie na złe czyny. Ale jest to filozoficzne podejście do problemu urazy. Zaakceptować lub nie zaakceptować takiego punktu widzenia jest osobistym wyborem każdego.

W każdym razie przed zemstą trzeba wszystko dobrze zważyć. Być może w tej sytuacji człowiek zasługuje na przebaczenie i będzie bardzo wdzięczny w przyszłości.

• Osoba mogła sprawiać kłopoty zupełnie nie celowo. Nie zawsze jest możliwe oszacowanie konsekwencji ich decyzji lub działań. Możliwe, że w ogóle nie zostałeś celowo zaatakowany.
• Czasami niewinne żarty mogą zostać źle zrozumiane i uznane za zniewagę. Oczywiście musisz żartować ostrożnie, nie powodując niedogodności, niszcząc lub obrażając innych.
• Jeśli sprawca szczerze przeprosił i żałuje, być może to jego liczenie. Często po przestępstwie przyzwoita osoba, zdając sobie sprawę z błędu, przeprasza się i próbuje naprawić konsekwencje, naprawić. Zemsta za szczerą skruchę sprawcy będzie po prostu nieodpowiednia i uczyni cię agresorem.
• To bardzo nieprzyjemne i bolesne, gdy ukochana osoba bardzo go kocha. Zemsta na dziewczynie, rodzicach i mężu raczej nie sprawi przyjemności. A niezgoda i wrogość prawdopodobnie wzrosną. Należy pomyśleć kilka razy, jeśli jednak pojawi się pragnienie ukarania ukochanej osoby.
• Często nikczemność można załatwić z powodu zazdrości. W pracy podwładni często dość nierozsądnie stwarzają różne kłopoty odnoszącemu sukcesy szefowi lub szefowi.

Jeśli jednak zdecydowano się na zemstę, warto pamiętać, że powinna ona być proporcjonalna do wyrządzonej zniewagi. Powinieneś wybrać metodę, której na pewno nie będziesz żałować, podczas gdy nie powinna cię wystawiać na złe światło.

Poniżej znajduje się kilka przykładów możliwej zemsty w różnych sytuacjach.

• Jeśli próbowałeś upokorzyć, nie reaguj publicznie na taki akt. Przestępca musi cię wkurzyć i postawić w zły i zabawny sposób. Nie otrzymawszy pożądanych działań, sam znajdzie się w niezręcznej sytuacji przed innymi obserwatorami.
• Po zdradzie często chce się nie tylko zerwać relacje, ale także zemścić się na partnerze, który oszukał uczucia. Mężczyznę lub byłą dziewczynę można zranić, nawiązując nowy, pozornie udany związek. Pojawiając się razem w kręgu znajomych i wychwalając nową pasję lub faceta, całkiem możliwe jest odzyskanie poczucia własnej wartości i uczuć obrażonego byłego kochanka.
• Aby uspokoić chuligana, który nieprzyzwoicie obraził lub użył siły fizycznej, najlepiej z pomocą policji. Konieczne jest zebranie dowodów, świadków, usunięcie śladów uderzeń lub uderzeń w twarz eksperta i zachęcanie do złożenia oświadczenia odpowiednim władzom. Bezczelny nie będzie tak surowy podczas rozmów i przesłuchań. Kłopoty w postaci grzywny i dwóch miesięcy sporów są mu przekazywane.
• Jeśli dana osoba popełnia przestępstwa regularnie, musisz informować innych w każdy możliwy sposób. Poinformuj ludzi, z kim mają do czynienia. Z czasem prawie nie będzie miał przyjaciół, którzy chcieliby się z nim komunikować. Trzeba mówić o jego działaniach w sieciach społecznościowych - jest to bardzo skuteczny sposób rozpowszechniania informacji.
• Jeśli znasz numer telefonu sprawcy, możesz załatwić mu problemy związane z niechcianymi połączeniami. Na przykład zostaw swoje kontakty na stronie z ogłoszeniami o pikantnych usługach. Za pomocą dialera możesz torturować subskrybenta dzwoniąc na telefon komórkowy lub domowy o każdej porze dnia i nocy.
• Internet i sieci społecznościowe dają duże możliwości drobnych nieuczciwych sztuczek. Tam możesz rozpowszechniać obciążające informacje, zdjęcia i filmy o nieprzyzwoitych treściach. Niektórzy decydują się zhakować konta przestępców, powodując w ten sposób kłopoty i podekscytowanie.

Przed pomszczeniem zniewagi warto samemu ocenić ewentualne konsekwencje planowanych działań. W tym przypadku mamy na myśli nielegalne działania, do których tak często chcę się odwoływać. Na przykład malowanie lub psowanie karoserii, napaść i publiczne obelgi, odsadzanie lub kradzież rzeczy i inne podobne działania z punktu widzenia prawa są przestępstwami. Po takich działaniach osoba ma prawo skontaktować się z odpowiednimi organami.

Musisz pomyśleć o nieprzewidzianych konsekwencjach działań. Wszyscy ludzie są różni i mają różne zasoby zdrowia i samokontroli emocjonalnej. To, co wydawało się niezbyt poważne, może doprowadzić kogoś do histerii lub zawału serca, wywołać udar

Decydując się na mściwe działania, osoba spada nieco do poziomu przestępcy. Zgodnie z radą ekspertów drobna, brudna sztuczka nie powinna nawet zostać uhonorowana, ponieważ żywi się wyjątkowo przesadzoną reakcją i przeszacowaniem jego nieznacznej podłości.

We wszystkich przypadkach nielegalnych działań najlepszą obroną i zemstą byłoby opublikowanie tego, odwołanie się do policji.

Przed rozpoczęciem planu zemsty musisz rzetelnie i konsekwentnie odpowiedzieć sobie na kilka pytań.

• Jakie rzeczywiste szkody (materialne lub moralne) poniosłem w wyniku działań tej osoby?
• Naprawdę chcę i powinienem zemścić się na moim przestępcy?
• Dlaczego mam to zrobić?
• Co dokładnie w moich działaniach powinno go zranić?
• Jaki wynik chcę zobaczyć?
• Czy mój winowajca jest godny takiej kary?
• Jakie są możliwe konsekwencje moich działań dla siebie?
• Czy moje życie naprawdę się poprawi, jeśli zrealizuję plan?

Powinieneś także poważnie przemyśleć, jakie zmiany przyniosła obecna, choć nieprzyjemna sytuacja. Może to doprowadzi do pewnych długo dojrzewających decyzji lub pracy nad sobą. Poniżej znajduje się prosty przykład takiej kombinacji okoliczności.

Ukochany mężczyzna opuścił kobietę po kilku latach związku, zmieniając ją i prowadząc podwójne życie przedtem. Przytłoczone urazą i gniewem nieszczęśliwe długie tygodnie wykreowały plany zemsty, udało się nawet wykonać kilka drobnych brudnych sztuczek. W tym okresie popadła w depresję, a jej krewni namówili ją na konsultację ze specjalistą - psychoterapeutą.

Konsultantka zemsty zaproponowała jej inne podejście: wyglądać świetnie, schudnąć, kupować piękne ubrania, zmieniać wizerunek i dobrze się bawić w wolnym czasie. Terapeuta przekonał ją, że uroczy wygląd będzie najlepszą zemstą na tym mężczyźnie. Widząc jej rozkwit, okrutnie będzie żałował tego, co zrobił.

Kobieta znalazła w sobie siłę i zaczęła aktywnie pracować nad sobą, doprowadziła się do doskonałej formy. Naprawdę często zaczęła spacerować po mieście, odwiedzać kawiarnię. Jednak nigdy nie spotkała swojego byłego. Ale raz w parku poznała innego młodego mężczyznę. Wkrótce zaczęli związek, a ona zapomniała pomyśleć o zemście, a także o swoim byłym partnerze.