Maine Coon: opis rasy, utrzymanie i opieka

Kot mieszka obok siebie z mężczyzną w tym samym mieszkaniu od ponad stu lat. Te dzikie zwierzęta zostały udomowione, co następnie doprowadziło do pojawienia się dużej liczby ras. Wśród różnorodnych przedstawicieli rodziny kotów warto wyróżnić Maine Coon, który zasługuje na honorowe miejsce wśród największych osób mieszkających w domu.

Istnieje kilka popularnych wersji, które dotyczą wyglądu podobnej rasy kotów. Ogólnie przyjmuje się, że duże koty pojawiły się w Ameryce w stanie Maine, co stanowiło podstawę ich imienia. Istnieją również wersje, w których odległymi przodkami dużych kotów są szopy pracze skrzyżowane z kotami domowymi. Główne cechy Maine Coons, takie jak wyrazisty i wspaniały ogon, kolor sierści, sugerują takie myśli badaczy.

W niektórych źródłach można znaleźć założenia dotyczące pochodzenia gigantycznych kotów od przodków, które są uważane za rysie. Te myśli są inspirowane charakterystycznymi frędzlami na uszach. Jednak pomimo faktu, że zwierzęta tej rasy wyróżniają się zewnętrznymi podobieństwami z innymi przedstawicielami dzikiej przyrody, nie ma naukowego potwierdzenia, że ​​Maine Coon jest wynikiem krzyżowania takich osobników ze sobą.

Oficjalna wersja dotycząca pochodzenia kotów, której przestrzegają hodowcy, to naturalna ewolucja zwierząt.Jeśli chodzi o cechy zewnętrzne, koty rasy Maine Coon nabyły je w wyniku naturalnego procesu adaptacji do warunków życia w trudnych warunkach klimatycznych.

W procesie oswajania zwierzęta początkowo osiedlały się z ludźmi głównie w gospodarstwach, w których polowały na gryzonie, chroniąc w ten sposób zbiory, za co zostali docenieni przez właścicieli. Następnie na targach rolniczych zauważono gigantyczne koty, które stały się impulsem do ich przesiedlenia w całej Ameryce. Ponadto rasa stała się popularna na całym świecie. Dzisiaj zapotrzebowanie na hodowców kotów rasy Maine Coon jest po prostu ogromne, a zwierzęta hodowane są jako koty wystawowe, a także zwierzęta domowe, ich rola jako strażników w gospodarstwach stopniowo ustępuje.

Maine Coon to największe koty udomowione przez ludzi. Oprócz charakterystycznych frędzli na uszach, obowiązkową cechą wyglądu kotów jest wełniany kołnierz, który chwyta szyję i klatkę piersiową. Z powodu tej „falbanki” przepływ obszaru klatki piersiowej do szyi jest praktycznie niewidoczny u zwierząt.

Uszy są dość szerokie, wyprostowane, pionowo, w tej samej płaszczyźnie są szczotki, ich rozmiar nie ma wyraźnych ograniczeń, więc w przeważającej części będzie to zależeć od wieku zwierzęcia. Z reguły kociak ma mniej niż 3 miesiące ostatecznej wielkości uszu.

Zwierzęta te są nie mniej piękne od tyłu. Ta atrakcyjność jest spowodowana nie tylko obecnością eleganckiego i długiego ogona, ale także „majtkami”, utworzonymi z powodu dużej ilości wełny na tylnych kończynach.

Maine Coon wygląda bardzo surowo, a czasem nawet groźnie, ze względu na wrażenie takich brwi, masywnych zwisających oczu. Jednak taki wygląd jest dokładnym przeciwieństwem ich charakteru.

Pomimo tego, że koty i kocięta wyróżniają się swoją wielkością, osiągają dorosłość przez dość długi czas. Ogólnie waga kota waha się w przedziale 6-9 kilogramów, ale są przedstawiciele rasy o wadze przekraczającej znak 10 kilogramów. Jeśli chodzi o koty, ich waga będzie w zakresie 5-7 kilogramów.

Dorosłe zwierzęta w kłębie dorastają do 20-50 centymetrów, a długość kota wraz z ogonem może przekraczać znak 130-140 centymetrów. Tylna linia kotów jest prosta, klatka piersiowa jest szeroka z dość rozwiniętym szkieletem mięśniowym.

Głowa kotów ma masywny podbródek z wyraźnie zaznaczonymi opuszkami, są one umieszczone w tej samej płaszczyźnie z czubkiem nosa. Kości policzkowe są wyraźnie widoczne nawet w świetle długiej sierści zwierzęcia.

Oczy Maine Coonów są duże, ich lekkie nachylenie można zauważyć. Uczniowie mogą być pomalowani na zielono-żółtą paletę. Każdy odcień w tym zakresie jest uważany za normalny. Są osoby z niebieskimi lub kolorowymi źrenicami, najczęściej koty.

Istnieją również jednolite standardy dotyczące koloru osobników tej rasy - koty mogą być czerwone, białe, czarne i szare, a także marmurowe, niebieskie, szylkretowe. Sierść zwierząt jest bardzo gruba, ale jedwabista w dotyku, a koty i koty mają również podszerstek. Warto zauważyć, że jego długość będzie stopniowo zwiększać się w kierunku ogona.

Z reguły duże koty z rodziny kotów żyją dość długo - ich średnia długość życia wyniesie 15-20 lat.

Maine Coon doskonale łapią myszy, ale nie jest to ich jedyna umiejętność polowania, ponieważ rasa ta wyróżnia się wyjątkowymi nawykami polowania.Zwierzęta te wyróżniają się wysoką inteligencją, więc właściciel dużego kota może być spokojny dla reszty swoich zwierząt domowych, takich jak chomiki, ryby lub papugi, Maine Coon nigdy ich nie dotknie.

Ponadto zwierzęta nie mają skłonności do kradzieży żywności ze stołu lub płyty gospodarzaBłędy nigdy się nie wspinają i błagają o coś dla siebie, ponieważ mają raczej aroganckie usposobienie.

Duży kot miaucza bardzo rzadko, jego komunikację z hodowcą i innymi zwierzętami można nazwać gruchaniem, mruczeniem lub dudnieniem. Zwierzęta domowe bardzo szybko wychwytują intonacje i emocje, z którymi komunikują się ich właściciele, dzięki czemu mogą prowadzić „dialog”.

Wśród cech dotyczących zachowania zwierząt warto wyróżnić ich zwyczaj wiosłowania wodą. Dotyczy to również własnej miski i najbliższego miejsca w jej pobliżu. Oglądając tę ​​rasę w domu, możesz zobaczyć, jak zwierzę zwinnie chwyta swoje jedzenie pazurami kończyn przednich, wysyłając je do pyska. Takie działania mają pewne podobieństwa z tym, jak osoba je jedzenie za pomocą sztućców.

Maine Coon ma szczególny związek z wodą. W przeciwieństwie do reszty kotów zwierzęta te uwielbiają pływać i wcale nie boją się wejść do wanny, zlewu lub zbiornika na wodę. Ponadto koty mogą bardzo długo patrzeć na płynącą wodę z kranu lub prysznica, aw niektórych przypadkach chętnie wykonują zabiegi wodne ze swoim właścicielem.

Zwierzę nie będzie nalegało na grę lub uwagę, jeśli zobaczy, że jego właściciel jest zajęty czymś, a koty wykazują wielką cierpliwość i wytrzymałość wobec młodszych członków rodziny, bez wykazywania agresji.

Zwracają na to uwagę hodowcy dużych kotów zwierzęta te zachowują się bardzo spokojnie w miejscach publicznych, więc w razie potrzeby można je bezpiecznie zabrać ze sobą. Do takich celów zwykle stosuje się specjalne noszenie.

W oparciu o przyzwyczajenia tych zwierząt najlepszy będzie dla nich dom prywatne gospodarstwa domowe, w których kot może chodzić na świeżym powietrzu lub polować. W przypadku właścicieli kotów mieszkających w mieszkaniu obowiązkowe będzie chodzenie ich zwierzaka po podwórku w uprzęży.

Duże koty są często nazywane psami-kotami, ponieważ osobniki są bardzo wyszkolone, mogą wykonywać proste polecenia. W porównaniu z resztą rodziny Maine Coons śpią bardzo mało - średnio śpią 6-10 godzin dziennie. Z reguły koty zachowują swój ciekawy, wesoły i aktywny temperament, dopóki nie będą bardzo stare, więc nawet dorosły kot, tak jak mały, będzie preferował aktywny pasywny odpoczynek.

Obecnie wyróżnia się dwa główne typy zwierząt tej rasy:

• Typ amerykański (rodzimy);
• Europejski

Drugi typ powstał znacznie później, po aktywnej dystrybucji zwierząt na całym świecie, kiedy osobniki popadły w nieznacznie zmienione warunki życia, osobliwości klimatyczne itp. Czasami może być dość trudno zaklasyfikować koty jako określony typ, ale dla każdego z nich są niektóre cechy zewnętrzne.

Amerykański Maine Coon będzie miał dłuższy łokieć i dolne czoło, podczas gdy Europejczyk będzie miał wysokie czoło. Jest to drugi typ, który ma lekko skośne oczy, podczas gdy tubylec będzie miał okrągłe oczy. Ponadto płaszcz w stylu europejskim będzie nieco krótszy.

Zwierzęta są również klasyfikowane przez hodowców na podstawie ich koloru. Ta rasa ma tylko dwa kolory genetyczne - czarny i czerwony.

Wzory i wzory na sierści zwierzęcej powstają w wyniku rozmieszczenia pigmentu na skórze, co odbija się i przekłada na mieszki włosowe. Cechy genetyczne potomstwa dotyczące koloru mogą się różnić.

Istnieje pewna klasyfikacja koloru Maine Coon, która jest zalecana w rodowodzie zwierzęcia.

Paski, plamy i wzory nazywane są pręgowanymi, może być ich kilka:

• pręgowany - charakteryzuje się naprzemiennymi równoległymi jasnymi i ciemnymi paskami;
• zauważył - paski zmieniają się w jasne plamy po bokach;
• klasyczny - wzór z falistymi paskami;
• tyka - postać koncentruje się na kufie, na ciele są paski w różnych kolorach.

Maine Coons mają również solidność. Ten widok wełny ma rysunek, ale z natury jest rozmazany. Jednolite kolory pojawiły się dzięki sztucznej selekcji. Koty mogą mieć następujące brzmienie:

• zadymiony;
• niebieski
• czarny
• biały
• czerwony
• kremowy

Maine-coony kolorowego dymu będą miały nierówny kolor z pewnym przelewem odcieni. W tym przypadku istnieje kilka odmian kolorów futra, w zależności od koloru stosu.

Białe plamki mogą ozdobić futro kotów, a kolor dzieli się na następujące typy:

• rękawiczki
• smoking;
• van;
• dwukolorowy;
• arlekin;
• białe guziki
• medalion.

Istnieją również kolorowe zwierzęta, charakteryzują się one dowolnym układem plam i plam.

Każda rasa zwierząt ma swoje mocne i słabe strony. Jeśli chodzi o Maine Coon, następujące zalety osobników należy przypisać zaletom tych zwierząt.

• Pomimo surowego wyglądu koty wyróżniają się takimi cechami, jak czułość i oddanie wobec ludzi. Przyjazne nastawienie przejawia się także w stosunku do innych zwierząt domowych obecnych w domu.
• Duże koty wyróżniają się rozwiniętą inteligencją.
• Zwierzęta bardzo szybko dostosowują się do nowych warunków, chętnie uczą się nowych rzeczy.
• Maine Coons uwielbiają chodzić, a także zachowują się dobrze podczas chodzenia na uprzęży.
• Duże koty domowe nie będą się utrzymywać i zdominować społeczeństwa swoich właścicieli. Maine Coony również rzadko wypuszczają pazury.
• Zwierzęta tej rasy żyją długo.
• Zwierzęta chętnie nawiązują kontakt z dziećmi, co jest ważne dla większości rodzin.

Zwierzęta mają również pewne wady:

• zwierzęta rasowe wyróżniają się wysokimi kosztami;
• z powodu długich włosów trzymanie zwierzęcia w domu zajmie więcej czasu na jego oczyszczenie;
• zwierzęta nie tolerują dobrze ciepła.

Aby dokonać zakupu takiego zwierzaka, należy wyłącznie w specjalistycznych żłobkach lub od profesjonalnych hodowców tej rasy. Ponieważ tylko te opcje pozwolą ci uzyskać zwierzęta rasowe, dodatkowo będzie można uzyskać kompetentne porady dotyczące dalszej opieki nad Maine Coon.

Poczekaj, aż ten wiek będzie poprawny, ponieważ kotek będzie miał czas na zdobycie pewnych umiejętności od matki, w tym pójście na tacę.

Wybierając zwierzaka, należy kierować się następującymi zasadami:

• cena zwierzęcia rasowego i rasowego zawsze będzie wysoka, dlatego nie należy brać pod uwagę ofert o wartości symbolicznej dla kociaka;
• Wraz z nowo stworzonym zwierzakiem hodowca musi przekazać paszport weterynaryjny nowemu właścicielowi, a także metryki i rodowodu;
• jeśli Maine Coon został nabyty jako zwierzę wystawowe, należy zwrócić szczególną uwagę na żłobek, w którym wychowano kociąt, a także jego powiązania z dowolnymi klubami;
• ważna jest ocena stanu zdrowia zwierzęcia - dobry wskaźnik to błyszczący wskaźnik i indywidualna aktywność.

Pomimo faktu, że ta rasa kotów toleruje trudny klimat, właściciel dużych zwierząt będzie musiał poświęcić im dużo uwagi. Głównym niuansem zawartości jest pielęgnacja wełny Maine Coon. Ponieważ jest to dość dużo, wyróżnia się również długością, aby zapobiec plątaniu się kota, konieczne będzie regularne czesanie. Odpowiednim grzebieniem jest grzebień z tępymi zębami. Takie procedury zaleca się wykonywać co drugi dzień. Rasy długowłose są również zalecane raz na 6 miesięcy, aby kąpać się szamponem.

Pazury zwierzęcia wymagają uwagi. Gdy rosną, powinieneś przyciąć końce, unikanie usuwania części żywej, w której znajdują się naczynia włosowate.

W trakcie dorastania zęby kota zmieniają się, opieka nad jamą ustną zwierzęcia jest jednak obowiązkowa w dowolnym momencie. Do tych celów użyj specjalnej pasty do zębów i szczoteczki.

Środki higieny będą dotyczyć również uszu. Soczewki podlegają regularnej kontroli, jeśli wykryją różnego rodzaju zanieczyszczenia, są czyszczone wilgotną gąbką bawełnianą. Używanie patyczków lub zapałek z bawełną należy porzucić. Oczy kotów należy przetrzeć mokrym wacikiem, używając do tego przegotowanej wody.

Same duże koty wyróżniają się swoją czystością, dlatego stale oblizują włosy. Aby pomóc zwierzęciu pozbyć się wełnianych grudek w żołądku, zwierzęta są sprzedawane specjalne pasty pomagające oczyścić wnętrze. Zaniedbanie takich środków może prowadzić do zaparć i kaszlu u kota. Ponadto właściciele Maine Coon są zachęcani do stworzenia w domu „kociego ogrodu”, który pomoże im samodzielnie oczyścić swoje ciała.

Koty w każdym wieku będą zainteresowane rozrywką, oprócz spędzania czasu w rękach właściciela. Do tych celów warto zainstalować w domu. pazury, labirynty i krótki bieg schodów, a także półki, leżaki i inne ciekawe urządzenia przeznaczone do aktywnych gier domowych. W przeciwnym razie Maine Coon wykorzysta zasłony, garderoby i sofy jako „sprzęt sportowy”.

Do ściółki dla kota można dokupić specjalny wypełniacz lub piasek, jednak czyszczenie tacy powinno odbywać się regularnie w świetle dużych rozmiarów i zapachu odchodów zarówno chłopca, jak i dziewczynki z Maine Coon.

Należy dokładnie podejść do żywienia kotów. Najlepiej jest, wspólnie z weterynarzem lub hodowcą, indywidualnie wybrać suchą karmę dla Maine Coon. Jednak zwierzę będzie również aktywnie i prawidłowo rozwijać się na naturalnej żywności. W paszy tej nadklasy będą już obecne niezbędne witaminy dla przedstawiciela rodziny kotów. Wybierając inny rodzaj karmienia, należy uwzględnić surową i gotowaną wołowinę, kurczaka i indyka w diecie zwierzęcia. Tłuste mięso należy wyrzucić.

Zwierzę musi również otrzymywać niskotłuszczowe ryby, nabiał i produkty z kwaśnego mleka, jajka na twardo. Będzie możliwe uzupełnienie zapasów niezbędnych pierwiastków śladowych poprzez włączenie do diety kiełkujących ziaren. Warzywa i ser można również podawać zwierzętom domowym. Maine Coon będzie potrzebował czystej i świeżej wody. Aby wybrać optymalną porcję karmy, możesz kierować się specjalnym talerzem, na którym podana będzie waga kotka i jego przybliżone menu.

W przypadku krycia optymalny wiek to półtora roku. Maine Coons zwykle rodzą od 1 do 6 kociąt w jednym miocie rocznie. Koty mają bardzo rozwinięty instynkt macierzyński, dlatego wykazują niezwykłą troskę o noworodki. Jeśli z jakiegoś powodu hodowca nie chce hodować kotów, kastrację przeprowadza się u samców. Najlepiej kastrować zwierzę w wieku poniżej jednego roku. Koty są sterylizowane.

Ponieważ zwierzęta wyróżniają się zdolnościami umysłowymi, nawet hodowca z minimalnym doświadczeniem będzie mógł wychowywać i szkolić zwierzaka.Maine Coony z łatwością radzą sobie z drużynami, można je nauczyć przynosić różne przedmioty, dawać łapę, a nawet miauczenie na polecenie właściciela. Szkolenie i szkolenie należy przeprowadzać z obowiązkową promocją zwierzęcia w formie czegoś jadalnego.

Pomimo swojej wielkości i wytrzymałości, koty tej rasy w niektórych przypadkach cierpią na niektóre choroby. Wśród powszechnych dolegliwości warto podkreślić:

• dysplazja stawu biodrowego;
• policystyczna choroba nerek.

Z reguły dzięki szybkiemu wykryciu choroby można poprawić stan zdrowia zwierzęcia, ale leczenie takich dolegliwości jest bardzo trudne. Aby zapobiec takim sytuacjom, wszystkie kocięta przechodzą obowiązkowe szczepienia. Zarówno dorosłe, jak i małe zwierzęta potrzebują regularnej profilaktyki robaków pasożytniczych.

Informacje zwrotne od hodowców rasy Maine Coon są w większości pozytywne. Właściciele takich kotów osobno odnotowują przyjazne nastawienie i wsparcie dla wszystkich członków rodziny, w tym innych zwierząt domowych.

Interesujące fakty na temat Maine Coons patrz poniżej.