Różnorodność ras kotów

Kiedy ludzie mówią o kocie, w ich głowie pojawia się ściśle określony obraz. Ale ten obraz nie zawsze jest prawdziwy. W końcu różnorodność ras kotów jest bardzo duża i wszystkie są tak różne.

Uważa się, że wyhodowano już ponad 200 odmian mruczących zwierząt. Ale dokładne określenie tej liczby nie jest możliwe. Wiele ras jest bardzo do siebie podobnych, inne należą już do przeszłości, a niektóre dopiero powstają. Prawie wszystkie typy zasługują na uwagę. Ale aby wyeliminować problemy z opisem domowych rasowych kotów nowych i starych odmian, konieczne będzie wprowadzenie prawidłowej klasyfikacji.

Należy pamiętać, że nawet około 200 lat temu sam pomysł ras kotów nie istniał. Zwierzęta, które różnią się określonymi cechami zewnętrznymi i cechami, które pozwalają na ich klasyfikację w określony sposób, są teraz zaliczane do grupy pełnej krwi. Ale proste właściwości zewnętrzne i zachowanie nie wystarczą. Będziesz musiał użyć specjalnych dokumentów potwierdzających prawo do przydzielenia rasy. Może to być szczegółowy rodowód lub oficjalny certyfikat.

Tylko organizacja lub stowarzyszenie felinologiczne jest uprawnione do rejestrowania ras. Ponieważ podejścia i kryteria mogą się znacznie różnić, każda struktura identyfikuje inną liczbę rodzajów zwierząt. Należy pamiętać, że odsetek zwierząt rasowych jest niewielki. Ogólnie rzecz biorąc, na naszej planecie zarejestrowano powiązanie rasowe maksymalnie 2-3% osobników.Jeszcze mniej jest uznawanych przez wszystkie standardy odpowiednie do udziału w wystawach branżowych.

Współcześni felinolodzy się z tym zgadzają większość ras kotów domowych została wyhodowana celowo, a tylko niektóre z nich były wynikiem przypadkowych mutacji. Znane są również osobne odmiany (w tym słynna angora), które zostały uzyskane w oparciu o izolowane lokalne populacje zwierząt bezpośrednio na odpowiednich obszarach.

Przede wszystkim koty wyróżniają się składem (waga i geometria ciała). Są masywne osoby z dużą okrągłą głową. Tak wyglądają Persowie i okazy krótkowłose. Średni rozmiar jest typowy dla:

• Rasa syjamska;
• krótkowłosy wschodni;
• Angorok.

Kolejnym elementem opisu wyglądu kota jest jego linia włosów. Wiele osób lubi puszyste zwierzęta o długich włosach. Rozróżnij także:

• Krótkowłosy
• półdługowłosa;
• pokryte kręconymi włosami;
• płaszcz z drutu;
• bezwłose koty.

Pluszowe zwierzęta łączą dobry wygląd i potężne zdolności intelektualne. Szczególnie krótkie i bardzo grube futro sprawia wrażenie, że nie jest to żywe stworzenie, ale coś w rodzaju miękkiej zabawki. Nic dziwnego, że ten typ jest uważany za doskonałą dekorację każdego domu lub mieszkania. Co ważne, pluszowe osobniki wyróżniają się również niezwykle lojalnym charakterem. Nie mają skłonności do agresywnego zachowania, są jednak bardzo zaniepokojeni atakami na ich terytorium.

Przykłady ras pluszowych obejmują:

• Krótkowłosy brytyjski;
• krótkowłosy egzotyczny;
• szkocka fałda;
• Persowie;
• manksov.

Koty bez podkładu zasługują na osobną dyskusję. Należą do nich:

• kanadyjskie sfinksy;
• Don Sfinksy;
• Peterbalds;
• Cornish Rex
• Devon Rex.

Tradycyjnie takie rasy kotów żyją w Rosji:

• Syberyjski
• Rosyjski niebieski;
• Ural Rex;
• Kurylian Bobtail;
• Odmiana Ussuri.

W naszym kraju próbowali hodować zwierzęta na bazie osobników „pozbawionych korzeni”. Czasami krzyżowano je z dzikimi okazami, co natychmiast odbijało się na wyglądzie i zachowaniu. Rosyjskie rodzime koty zwykle mają niezbyt długi rodowód. Jedynym wyjątkiem jest typ syberyjski. Niezwykle trudno jest znaleźć osobę, której pochodzenie ma ponad 4 pokolenia.

Z tego powodu wielu felinologów w to wierzy domowe gałęzie gatunków Felis nie zostały jeszcze w pełni zasiedlone. Bardzo często kocięta rasowe w Federacji Rosyjskiej są sprzedawane bez dokumentów. Dlatego istnieje ogromne niebezpieczeństwo zakupu zwierzęcia o wątpliwej jakości.

Swoją nazwę zawdzięcza podobieństwu wyglądu stereotypowymi wyobrażeniami o wyglądzie narodu o tej samej nazwie. W opisach pierwsze miejsce zajmuje charakterystyczny duży nos. W przeciwnym razie zwierzęta te są bardzo zbliżone do odmiany syjamskiej. „Gruzini” bez problemu nawiązują kontakt z ludźmi i innymi żywymi istotami. Cechuje je duża wrażliwość emocjonalna, chęć skorygowania złego nastroju właścicieli.

Kolor pozwala podzielić koty na:

• wielokolorowy;
• monochromatyczny;
• marmur;
• pokryte paskami;
• mając oceny.

Jeśli nie mówimy o konkretnych rasach, ale o całkowitej liczbie kotów, przywódcy są w liczbie (w kolejności rosnącej):

• Japonia
• Ukraina
• Niemcy;
• Anglia
• Włochy
• Francja
• Brazylia
• RF;
• Chiny;
• USA

Na to pytanie może być wiele różnych odpowiedzi. Do tej pory nie ma dokładnych informacji o tym, który kot był hodowany uporządkowany przed innymi typami. Ale istnieje kilka odmian, które twierdzą, że ten tytuł. Spośród najstarszych ras, Angora turecka (lub po prostu Angora) jest zasłużenie nazywana. Istnieją dokumenty potwierdzające jego istnienie w 1600 roku.

Istnieją jednak dowody, że pozornie podobne osoby znaleziono 200 lat wcześniej. Niektórzy eksperci nawet w to wierzą to koty Angory miały najdłuższe włosy przed innymi, a inne rasy o podobnej właściwości otrzymały od nich odpowiedni gen.

Wspomniana wersja nie jest jedyna, a nawet niektórzy profesjonaliści stosują inne punkty widzenia. Znacznie ważniejszy jest fakt, że koty perskie również roszczą sobie szczególną starożytność. Charakteryzują się dużą długością wełny. Te stare europejskie gatunki kotów, które zostały opisane jako długowłosy nawet w XV wieku, są często uważane za przodków „Persów”. Ale ogólnie cała ta historia jest bardzo mroczna i myląca, niezwykle trudno ją zrozumieć.

Pojawił się dawno temu Kot syberyjski (lub po prostu leśny) kot. Rasa ta jest aktywnie hodowana w naszym kraju od kilku stuleci. Niektórzy eksperci uważają, że to z gałęzi syberyjskiej pochodzą wszystkie osobniki długowłose.

I tutaj Norweski Jest to zdecydowanie jedna z najstarszych odmian w Europie. Według wersji dominującej właśnie takie zwierzęta zostały przywiezione przez Wikingów z dalekich wędrówek do Europy na początku XI wieku. Przyzwyczajając się do gwałtownie zmieniających się warunków, zwierzęta wydawały się wydłużone, nieprzepuszczalne dla płynów.

Cóż, nieco później w Siam (współczesna Tajlandia) istniała gałąź ogona, nazwana zaraz po kraju. Pierwsze pisemne odniesienia do dokładnej identyfikacji Kot syjamski pojawiają się nie wcześniej niż 1350 i nie później niż 1767. Wtedy nikt nie podejrzewał oczywiście, jak ważne będzie później dokładne datowanie wyglądu rasy. Ale ocalałe ilustracje do starych książek pozwalają nam dokładnie zidentyfikować podobieństwa „tych” zwierząt i współczesnego syjamskiego.

Dokładnie w tym samym okresie (1350-1767) pojawiła się kolejna rasa tajska - Corat Jest mało prawdopodobne, że eksperci kiedykolwiek dowiedzą się, która z tych par powstała wcześniej.

Ale jeśli pochodzenie odmian europejskich i azjatyckich wydaje się mylące, to w porównaniu z pochodzeniem typu abisyńskiego wydaje się być standardem jasności i przejrzystości. Jest taki punkt widzenia po raz pierwszy taka rasa została wyhodowana w starożytnym Egipcie. Zwolennicy tego podejścia lubią odnosić się do wizualnych podobieństw do obrazów i starożytnych artefaktów.

Inną rasą, która twierdzi, że jest lepsza od innych kotów, jest egipski Mau. Charakteryzuje się naturalnym kolorem (pełnym plam). Uważa się, że Mau nie zmienił swojego wyglądu w ciągu ostatnich 3 tysiącleci. Co więcej, zachowały się jeszcze bardziej starożytne obrazy przedstawiające dokładnie te same koty. Eksperci uważają, że takie zwierzęta były wykorzystywane do polowań (po raz pierwszy i ostatni wśród kotów domowych). Świadczą o tym następujące właściwości:

• doskonała prędkość biegu (ponad 55 kilometrów na godzinę);
• niesamowity słuch;
• wysoce wrażliwy zmysł węchu;
• doskonała wizja;
• brak najmniejszego lęku przed wodą;
• przyjemny melodyjny głos, który pomaga myśliwemu ustalić, że zwierzę było blisko ofiary.

Zarówno stare, jak i nowe rasy mogą wyglądać zupełnie zwyczajnie. Ale nie wszyscy wolą taką standardową próbkę. Warto wiedzieć, które zwierzęta wyróżniają się na tle innych nietypowych wyglądów. Można zacząć rozmawiać o przedstawicielach kotów z egzotyczną krótkowłosą odmianą. Otrzymuje nawet przydomek „leniwy perski”.

Ale jeśli potrzebujesz jeszcze bardziej egzotycznego stworzenia, możesz spojrzeć na rasę Selkirk Rex. Jest to stosunkowo nowy typ, wyróżniający się kręconymi włosami. Ponadto, w przeciwieństwie do innych kędzierzawych kotów, jest bardzo duży i ma ciężki układ kostny.

I tutaj ocicat wyróżnia się zupełnie inną cechą wyglądu - jest bardzo jasno pomalowany i ma wyraziste plamy. W tym samym czasie oocyt nie został wydobyty celowo, ale w wyniku jakiegoś dziwnego wypadku. Chociaż kot może być postrzegany jako temperamentalny, w rzeczywistości ma silne przywiązanie do rodzin goszczących i jest nastawiony manualnie.

Jeśli musisz wybrać kota z krótkim ogonem, powinieneś zwrócić uwagę na Japończyków ogoniasty. Miniaturowy ogon jest całkowicie wyjątkowy, ponieważ każda osoba jest ściśle indywidualna. Jest to mniej więcej to samo, co odciski palców u ludzi.

Jeśli zwrócimy uwagę na „przeciwny koniec”, czyli głowę, trudno będzie to zignorować rasa wysokogórska. Jest rozpoznawalny bardzo łatwo - dzięki charakterystycznym skręconym uszom. Wysoka gałąź górska została uruchomiona dopiero w 2004 roku. Hodowcy starali się, aby zwierzę było jak największe.

Kolejna oryginalna opcja - amerykański curl. Ta rasa ma odwrócone uszy i puszysty ogon. Ta ostatnia okoliczność pozwala nawet porównać kota z szopem. Po urodzeniu loki mają proste uszy, a zwijanie występuje tylko wtedy, gdy dorosną kocięta.

Próbując wybrać zwierzęta o krótkich nogach, możesz dać pierwszeństwo Mińsk. Te koty są praktycznie bezwłose. Nie mają włosów na ciele, a tylko sporadycznie są włosy na pysku. Minskianie są zabawni i lakoniczni.

Innym pięknym typem jest sawanna. Takie koty pojawiły się w wyniku krzyżowania zwierząt domowych i afrykańskiego serwala. Charakterystyczne cechy rasy to:

• wydłużone ciało;
• plamy jak na skórze lamparta;
• unikalna geometria uszu;
• duża masa (czasami do 11 kg).

Wracając do osób o krótkich stopach, warto wspomnieć jagnię. Ten kierunek hodowli został opracowany dzięki hybrydyzacji Munchkina i Selkirk Rex. Baranek charakteryzuje się kręconą wełną, która osiąga dużą sztywność. Mała długość łap sprawiała, że ​​kot wyglądał uroczo.

Zwracają uwagę ci, którzy chcą wybrać kota o płaskiej twarzy Typ himalajski. Różni się od perskiej gałęzi tylko kolorem i niebieskimi oczami. Typowe cechy:

• elegancki długi płaszcz;
• otwarte bezpośrednie spojrzenie;
• płaski kaganiec, wyglądający jak wystawa teatru lalek.

W amerykańskim stanie Oregon pojawiła się zupełnie inna oryginalna rasa - laperm. Rozpoznają go grube i kręcone włosy, prawie jak owce.Pierwszy przedstawiciel lapermi był początkowo całkowicie łysy, a dopiero później rozwinął wyrazistą linię włosów.

Ale jeśli ustawisz zadanie wybrania najbardziej oryginalnej, a nawet najdziwniejszej, szczerze mówiąc, jednego z pierwszych miejsc będzie twarz. Pierwsze spojrzenie może czasem wywołać spore zamieszanie. Słowo „twarz” pochodzi od starożytnego greckiego „wilka”.

Scottish Fold może dać nie mniejszy efekt. Wyróżniają się:

• prawie niedostrzegalne uszy;
• oczy jak sowa;
• gęste włosy.

Nie należy jednak myśleć, że tylko rasy egzotyczne były hodowane za granicą. Sfinks domowy dona może śmiało rzucić im wyzwanie pod względem szeregu właściwości. Kiedy pojawiły się takie łyse i pomarszczone zwierzęta, nie jest to pewne. Wielu uważa ich za dziwaków świata kotów. Prawdopodobnie to właśnie ta ocena poruszyła niewiadomych, którzy wrzucili kocią torbę do śmieci w 1987 roku w Rostowie (stąd nazwa). Pierwszy miot zawierał także owłosione osobniki. Ale później wszystkie okazy zostały odkryte.

Ci, którzy nie boją się Sfinksa Dona, powinni pomyśleć o instytucji Ukraiński lewkoy. Jego oczy są po prostu gigantyczne. Dla tych, którzy nie mają takiej estetyki, ich połączenie z łysym ciałem wygląda po prostu okropnie.

I tutaj pixibob chociaż wymaga to staranniejszej opieki, wielu osobom również się to podoba. Z wyglądu sprawia wrażenie dzikiego zwierzęcia. W rzeczywistości taki kot można łatwo oswoić i, jak może się wydawać, nie ignoruje poleceń. Piksibobov rozwinął mięśnie i silny szkielet.

Jeśli ani pixibobes, ani sfinksy Don nie pasują do ludzi, mogą zwrócić uwagę na rasę peterbold. Jej przedstawiciele są całkowicie łysi. Bezwłosy korpus wieńczy niewielka głowa, na której umieszczone są nieproporcjonalnie gigantyczne uszy. Petersburga oficjalnie opisano w 1988 roku. Nie zawsze są one całkowicie łyse, jednak dominuje gen powodujący brak włosów.

Dobrym wyborem byłaby taka egzota jak Cornish Rex. Charakteryzuje się:

• duży rozmiar ucha;
• krótkie kręcone włosy;
• ogólne udoskonalenie wyglądu.

Ale ten efekt dekoracyjny nie przeszkadza, by kot był silny i aktywny. Zwierzę dokłada wszelkich starań, aby stać się równym członkiem rodziny. Cornish rex został wyhodowany w Wielkiej Brytanii (a dokładniej w Kornwalii) do 1950 roku. Pierwotnym celem ich zastosowania była ochrona ziarna w oborach przed gryzoniami.

Istnieje jednak bardziej znana rasa egzotyczna - klasyczny sfinks. Nie próbowali go wydobyć celowo - wszystko okazało się, jakby samo z siebie. Rasa pochodzi z Kanady. Felinologowie opisali to pod koniec lat siedemdziesiątych. Nazwa odmiany jest podana ze względu na zewnętrzne podobieństwo do starożytnej egipskiej rzeźby o tej samej nazwie.

Ale nietypowy wygląd to nie wszystko, co należy wziąć pod uwagę. Bardzo ważną rolę odgrywa właściwy wybór cech charakteru. Ściśle mówiąc, prawie wszystkie koty są spokojne. Wiele zależy tutaj nie tylko od cech charakteru, ale także od sytuacji. Zwierzęta uwielbiają naśladować właścicieli, a ta cecha jest absolutnie niezniszczalna.

Jednak nadal musisz dokładnie przestudiować cechy określonych odmian, aby wyeliminować błędy. Wśród znanych przyjaznych ras warto wymienić kot brytyjski krótkowłosy. Wielu ekspertów uważa, że ​​taki oddział najlepiej nadaje się do hodowli mieszkań. Znaną flegmę oraz życzliwe podejście do członków rodziny można znaleźć już w bardzo młodym wieku. Brytyjski krótkowłosy:

• nie ma skłonności do chuligańskich wygłupów;
• wymagają tylko minimalnej opieki;
• są ściśle związane z całą rodziną (bez wyróżniania żadnego z jej członków).

Warto powiedzieć o innej angielskiej odmianie kotów - ragdoll. Ich nazwa dosłownie oznacza „szmacianą lalkę”. W swoich rękach zwierzęta zachowują się tak spokojnie, jak to możliwe. Ragdoll są szkodliwe dla samotności. Są łagodni wobec każdego właściciela. Rasa ta ma jednak pewne wady. Wśród nich należy nazwać niemożnością notorycznego „upadku na 4 nogi”. Rzucając kota na podłogę z wysokości własnej wysokości, można go już zranić. Szczególnie konieczne będzie unikanie otwierania okien, nawet na parterze.

Oprócz dwóch wymienionych odmian, powszechną rasą jest i Rosyjski niebieski kot. Jest idealny do konserwacji mieszkania. Zwierzę jest spokojne: nie musisz go ciągle podnosić i głaskać. Ale rosyjski niebieski jest dostrojony wszędzie, aby pójść za właścicielami. Nie unikają aktywnych gier, jeśli sami właściciele oferują grę. Taki kot zachowuje się bardzo ostrożnie w stosunku do obcych.

Stają się coraz bardziej popularne teraz i Maine Coons. Nawet bardzo duży rozmiar nie przeszkadza w zachowaniu spokoju w każdej sytuacji. Maine-coon będzie w stanie znieść prawie każdą sztuczkę z dzieciństwa. Cechuje je doskonała inteligencja i towarzyskość. W celu połączenia tych właściwości rasa jest czasem nazywana kociakiem.

W Internecie można znaleźć wiele list, list i ocen. Istnieją listy nie tylko spokojnych, ale także „złych” kotów. Słowo to należy umieścić w cudzysłowie, ponieważ agresywność jest zbyt arbitralna i zależy od wielu czynników.

Niewątpliwie tylko dzikie koty można nazwać złymi. Po prostu nie wpuszczą osoby, nie zaniedbają użycia zębów i pazurów w absolutnie każdej nieprzyjemnej lub niezrozumiałej sytuacji. Warunkowo złe są osoby, które są niepoprawnie wyszkolone lub nie są przyzwyczajone do właściwego posłuszeństwa. Bardzo trudno jest znaleźć „klucz” do Maine Coon i Pallas. Ale w każdym razie wszystkie koty i koty są osobnikami. Jeśli zbliżasz się średnio, zaczynając od prawdziwego doświadczenia dużej liczby osób, na przekór możesz rozróżnić:

• Maine Coon;
• sawanna;
• Koty szkockie;
• manulow;
• trzcina i kot balijski.

Popularność Maine Coon nie pozwala mu być uważany za najmniej złośliwego na tej liście. Jak już wspomniano, wszystko jest zbyt indywidualne. Ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę podstawowe cechy rasy. Maine Coon wymaga systematycznego marszu. Polowanie tego zwierzęcia sprawia, że ​​pozbycie się nadmiernego zapasu energii jest niezwykle pilne.

Nie oczekuj, że taki kot będzie pieścił właściciela i, leżąc na jego kolanach, słodko dudni.Przynajmniej z tego powodu, że Maine Coon nie pasuje na żadne kolana. Ale takie zwierzę będzie zachwycone procedurami wodnymi. Musimy być przygotowani na to, że spróbuje użyć miski z wodą jako improwizowanej kąpieli. A fakt, że w rezultacie woda rozlewa się po całym mieszkaniu, tak naprawdę nie przeszkadza mu. Podobnie jak psy, takie koty są naprawdę zachwycone, gdy kopią ziemię.

Jeśli ziemia jest niedostępna, skorzystaj ze wszystkiego, co znajduje się tylko pod „łapą” - tapicerki tapicerowanych mebli, ubrań, butów, tapet.

W odniesieniu do kot balijskiwyróżnia ją nie tylko agresywne usposobienie, ale także niesamowita umiejętność odkrywania wszystkiego dookoła. Takie zwierzęta po prostu nie są w stanie pozostać same i bardzo źle znoszą te sytuacje. Balinezy są bardzo gadatliwe i konieczne jest rozpoznanie emocji, których doświadczają. Nadpobudliwość balinezy oznacza, że ​​zanim zostawisz je w domu w spokoju, musisz usunąć w miarę możliwości:

• wszystkie bicie;
• kruche i delikatne przedmioty;
• narzędzia tnące.

Jeśli chodzi o kota brytyjskiego, w jego charakterze złe nuty są zacienione tajemnicą i słabą przewidywalnością. Opisy wskazują, że Brytyjczycy:

• są niezależne;
• dumny
• w stanie wykazać powściągliwość;
• czasami uparty;
• może być ostrożny;
• przez długi czas znosi nieprzyjemne sytuacje i problemy.

Podsumowując te funkcje, musimy to zaznaczyć angielski kot jest nadal całkiem niezły. Przy prawidłowym podejściu zwierzę będzie zadowolone ze społeczeństwa przyjmującego i spokojnie, a nawet z radością spędzi czas w ramionach lub na kolanach. Ale jeśli nie przestrzegasz miary i nie naruszasz osobistych granic zwierzęcia, możesz napotkać agresję. To nieostrożni właściciele, którzy nie znają dobrze swoich zwierząt, są głównym kontyngentem pisarzy negatywnych recenzji.

Rasy tej nie wolno brać ze względu na sztywność. - ściskając kota w niewygodnym momencie, łatwo jest wyczuć siłę jego pazurów i zębów. „Brytyjczycy” są najbardziej szczęśliwi, gdy ich mistrzowie zachowują się na równych zasadach i nie próbują dominować.

Szkockie koty są również wymieniane jako dość złe, nie bez powodu. Niektórzy hodowcy nierozsądnie reklamują je jako „prawdziwych aniołów”, co nie zawsze jest prawdą. Drapieżnik jest drapieżnikiem, a potężne przykazanie instynktu prędzej czy później da się odczuć. Bezpośrednie oceny klientów „Szkotów” są sprzeczne i niezwykle trudno jest przewidzieć, jaki charakter będzie miało dane zwierzę. Negatywne właściwości rasy to:

• obsesyjna demonstratywność (miłość do sytuacji, gdy publiczność skupia się na zwierzaku);
• skłonność do rywalizacji (jako rywal o uwagę ludzi kot dostrzeże każde inne zwierzę);
• lepkość (niektóre szkockie koty bezwstydnie ignorują przestrzeń osobistą, starając się wszędzie chodzić po właścicieli);
• nadmierna wytrwałość (indywidualni „Szkoci” uczą się tylko pod wpływem bardzo surowych i konsekwentnych środków, co oznacza słowo „nie”).

Ale jeśli szukasz kota, który twierdzi, że jest liderem gniewu, najdokładniejszą opcją będzie manul. Gatunek ten ma wyższą agresywność od „Szkotów” i „Anglików” oraz wszystkich innych ras. Co więcej, po prostu nie można go udomowić żadnymi środkami. Pallas nie są przywiązani do konkretnego właściciela, a nawet osoba, z którą są w stałym kontakcie, może nagle doznać poważnych obrażeń. Co więcej, ludzie tego dzikiego kota są instynktownie rozpoznawani jako wrogowie.

Często zwierzęta przyjmowane są do walki o własne terytorium. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy nie ma realnego niebezpieczeństwa. Manul można przechowywać tylko w rezerwach i innych specjalnie wyznaczonych miejscach.Pracują z nimi specjaliści, którzy dokładnie wiedzą, jak wyeliminować agresję. Z tych samych powodów trzciny nie nadają się do hodowli w domu.

Kot sawanna daje nieco większą perspektywę. Jest to przejściowy związek między dzikimi i udomowionymi zwierzętami, dlatego też musimy bardzo surowo współpracować z nimi. Savannah są bardziej zrelaksowane niż manusy, odnosząc się do obecności ludzi wokół nich. Są one jednak przede wszystkim zalecane do konserwacji w wolierze. Tam łatwiej jest utrzymać wymaganą odległość, a zatem wykluczyć przejaw agresji.

Sawanny mogą skakać na wysokość 2,5 metra. Dlatego właściciele będą musieli wydać pieniądze na zorganizowanie trwałego i stabilnego ogrodzenia. Zwierzę przyzwyczaja się do ludzi raczej powoli, przy pierwszym kontakcie z kimś nowym komplikuje brak zaufania.

Dorastając, sawanna jest coraz bardziej dzika. Mogą pojawić się konflikty z członkami rodziny, z którymi zwierzę było wcześniej w cichym kontakcie. Nieprzewidywalność zachowania tej rasy czyni ją nieodpowiednią dla rodzin z małymi dziećmi. Bardzo trudno jest przewidzieć, jak zakończy się znajomość takiego kota ze zwykłymi kociętami i szczeniętami. W najgorszym przypadku instynkt łowiecki będzie w pełni działał.

Ale agresja sawanny nie powinna być absolutna. Nie są źli z powodu naturalnej krzywdy. Silna asertywność przejawia się w sytuacjach, w których istnieje niebezpieczeństwo lub możesz wcielić się w drapieżnika. Samo oddzielenie złego zwierzęcia od przedmiotu jego gniewu nie wystarczy.

Agresja międzygatunkowa występuje, gdy nowy kot pojawia się w domu lub na podwórku. Może to być zwierzę, o którym zwierzę dawno zapomniało. Jeszcze silniejszym czynnikiem sprawczym agresji przeciwko sobie jest rywalizacja o zasoby. Ale wciąż istnieje przekierowana złość, która jest niebezpieczna z powodu nieporozumień ze strony niedoświadczonych właścicieli. Czasami, przy braku oczywistych przyczyn ataku, kot przylega do osoby lub innego zwierzęcia i nie puszcza.

Zwykle główną przyczyną jest stan frustracji. Na przykład ta sama niemożność „prawdziwego” znalezienia związku z prawdziwym przestępcą. Co najgorsze, czasami nie jest możliwe pełne zrozumienie i wyjaśnienie prawdziwej przyczyny przekierowanego ataku. Unikanie ataku podczas pieszczot jest znacznie łatwiejsze - wystarczy wiedzieć, jak radzić sobie z określoną rasą i jak nie przekraczać granic jej osobistej strefy. Ale musisz działać bardzo ostrożnie i rozważnie.

Nawet krótkie dotknięcie punktów bólowych może powodować drapanie lub gryzienie. Jeśli zwierzę zaatakuje właściciela, dotykając „normalnych” miejsc, zwłaszcza brzucha, pilna konsultacja z weterynarzem. Czasami musisz przeprowadzić kompleksowe badanie.

Agresywność, przynajmniej w niektórych sytuacjach, jest dość naturalna dla takiego drapieżnika jak kot. Często uważa się, że drapieżny charakter gatunku determinuje jego znaczącą inteligencję. I rzeczywiście, tropienie ofiary, zasadzki, ściganie ofiary - wszystko to wymaga pewnego poziomu umysłu, umiejętności szybkiego podejmowania właściwych decyzji. Każdy doświadczony lekarz weterynarii, felinolog lub po prostu hodowca może podać wiele przykładów, gdy kot po prostu manipulował swoimi właścicielami. A jednak istnieją osobne rasy, które tradycyjnie przypisuje się głupocie (choć tutaj wszystko jest ściśle indywidualne).

Problemy z wychowaniem i rozwojem niezbędnych umiejętności zwykle pojawiają się u „Persów”. Piękne i pełne wdzięku koty są z natury leniwe. Bawią się chętnie, ale opracowanie nawet najprostszych technik jest niezwykle trudne. Komunikacja między zwierzęciem a człowiekiem jest bardzo słaba, w większości przypadków zwierzę cicho daje głos i patrzy na właściciela, mając nadzieję, że zrozumie, co jest od niego wymagane.

Egzotyczne koty krótkowłose Trudno też intelektualnie traktować bohaterów. To prawda, że ​​są bardziej rozwinięte niż odpowiedniki perskie. Egzot można dobrze szkolić w różnych zespołach, ale trzeba będzie je wielokrotnie opracowywać. Zakazy również będą musiały zostać właściwie opracowane. Czasami występują problemy z przyzwyczajaniem egzotycznych kociąt do doniczek. Bez ciągłej uwagi nawet dorosły egzot może przejawiać charakterystyczny odruch w dowolnym miejscu.

Kurzhaars lub American Shorthair koty po prostu opanuj podstawowe zamówienia. Ale osiągnięcie następnego poziomu treningu jest możliwe tylko z dużym trudem. Kurtshaaru zwykle komunikują się z właścicielem przez mimikę twarzy.

Devon Rexes są nieco mniej inteligentni niż Kurtshaars. Żaden wysiłek trenerów nie pomoże im opanować skomplikowanych zespołów. Devon Rex ma tendencję do penetrowania odległych zakątków i niedostępnych miejsc. Zagrożenia są ignorowane. Zabronione zespoły nie dają zbyt wiele rezultatów, nawet jeśli zostaną opracowane bezbłędnie.

Znajomość poziomu intelektualnego przyszłego zwierzaka jest z pewnością ważna. Ale nie mniej ważne jest wyobrażenie sobie, który będzie najbardziej lojalny wobec właściciela. Z wrodzonego oddania Mekong Bobtail jest uważany za lidera. Zawsze są przywiązani nie do domu, ale osobiście do ludzi. Zwierzę będzie patrzeć bezpośrednio w oczy, co pozwoli mu bez problemu zrozumieć ludzkie zamiary. Mekong pójdzie za właścicielem, niezależnie od okoliczności. Nie powstrzymają go ani głośne dźwięki, ani oczywiste niebezpieczeństwo.

Maine Coony są również uważane za lojalne zwierzęta. Zwykle opiekują się dziećmi. Maine Coon, dzięki swojej zdolności do nawiązywania kontaktu z innymi żywymi istotami, zachwyci prawdziwych miłośników przyrody. W tym przypadku szczególnie delikatna natura eliminuje obsesję. Szczerze wyczuwając sytuację, Maine Coon nie przyciągnie zbyt wiele uwagi, jeśli właściciel jest zajęty.

Jeśli zaczniesz od opinii hodowców, możemy to powiedzieć Koty abisyńskie nie są gorsze od Mekongów i Maine Coonów w wierności. Bez problemów, rozpoznając pragnienia ludzi, kot spokojnie i bez uporu spełni je. Jest skłonny „podążać za właścicielem jak nić za igłą”. O ile to możliwe, Abisyńczycy pomagają.

Kuril Bobtail jest również gotowy, aby stać się nieodłącznym cieniem. Jednocześnie eskorta odbywa się bez zbędnej obsesji, tak skromnie, jak to możliwe. Sam Kurilets decyduje, kogo powinien być uważany za mistrza, a kto nie. Ale jeśli zostanie dokonany wybór, nie ma wątpliwości co do lojalności zwierzęcia aż do jego ostatniego oddechu.

Nie należy jednak sądzić, że tylko piękni i wdzięczni przedstawiciele kotów są ściśle przywiązani do ludzi. Maskaradowy kot Neva, pomimo surowości wyglądu, wyróżnia się delikatnością i zachowuje się uprzejmie. Kiedy takie zwierzę jest w rękach dzieci, wykazuje niezwykłą powściągliwość. Uwolnienie pazurów jest wykluczone, nawet jeśli kot jest torturowany z powodu gry. Zwierzęta Neva spokojnie przenoszą się z właścicielami pod nowe adresy, bez względu na to, jak trudne może być.

Znajdując się chwilowo samotnie lub po prostu czekając na właściciela, kot z brzegów Newy nie będzie się nudzić i miauczeć żałośnie. Obserwując, że właścicielka jest bardzo zajęta, nie będzie próbowała przyciągać jego uwagi, nie będzie wymagać uczucia i troski. Przeciwnie - spokojnie i bez paniki poczeka, aż sprawa się skończy. A potem pokaże wszystkie swoje emocje w 100%. Co więcej, Nevsky jest całkowicie nietypowy dla mściwości, chęci zemsty i niszczenia rzeczy.

Znajomość cech niektórych ras nie oznacza, że ​​możesz się uspokoić i przestać studiować problem. Aby wybrać pięknego kotka z zielonymi oczami do mieszkania lub domu, musisz zapoznać się z innymi subtelnościami. Konieczne jest sprawdzenie, czy w domu jest wystarczająco dużo miejsca dla rasy, którą lubisz. Ponadto, przy całym znaczeniu wyglądu, kot nie powinien mieć wyjątkowej wagi. Bardzo ważną rolę odgrywają cechy intelektualne i wierność zwierzęcia. Musisz dowiedzieć się:

• który jest trochę bardziej przyjazny;
• kto bardziej kocha wodę;
• który wytwarza minimum alergenów.

Pogoń za zbyt krótkimi włosami nie zawsze jest rozsądna. Czasami z tego powodu zwierzę zamarza w chłodne i wilgotne dni. Koneserzy polecają poprosić o kota, który zwrócił na siebie uwagę. Jeśli opiera się lub jest po prostu oburzony, nie trzeba zmuszać do posłuszeństwa wobec siły. Test dobrej woli - wyciąganie pięści w kierunku kota. W ten sposób trenerzy odtwarzają powitanie wewnątrzgatunkowe.

Kot potarł głowę ręką - oznacza to, że zobaczyła przyjaciela w nowej osobie. Ale patrzenie w bok, zwłaszcza wycofywanie się, oznacza wrogość lub niechęć do zapoznania się. Ale czasami musisz tylko chwilę poczekać i pomóc rozwinąć właściwy nawyk. Robią dokładnie to samo, jeśli przyczyną nieufności jest strach przed obcymi i nieznajomymi.

Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na zdrowie zwierzęcia. Jest sprawdzany od głowy do końca ogona. Zwykle oczy powinny świecić i nie mogą zawierać wydzielin. Jeśli coś wyróżnia się z nosa, jest to również pewna oznaka kłopotów. To samo można powiedzieć o:

• kichanie
• cuchnący oddech z uszu;
• uszkodzenie sierści;
• świszczący oddech
• biegunka

Doświadczonym osobom zaleca się, aby wymagały dokumentacji weterynaryjnej dla zwierzęcia, aby odzwierciedlić wszystkie podjęte szczepionki i testy. Kota ze schroniska można zabrać tylko wtedy, gdy istnieje certyfikat testu niedoboru odporności kota. Jak tylko zwierzę zostanie zakupione, zabrane z rąk lub zabrane ze schroniska, warto natychmiast ponownie odwiedzić weterynarza. I musisz wybrać tylko dobrze wyszkolonego specjalistę.

Po południu, szczególnie wieczorem, zmęczenie lub kontakt z niegrzecznymi ludźmi może wywołać nadmierną agresję. Nawet wykwalifikowani specjaliści nie będą w stanie rozpoznać, czy jest to aluwialne, czy nie. Wybierając konkretną rasę, będziesz musiał również zapoznać się z maksymalną liczbą źródeł na temat:

• temperament zwierząt;
• niuanse opieki i dezynfekcji;
• funkcje żywieniowe;
• prawdopodobne problemy weterynaryjne i metody ich zapobiegania.

O różnorodności ras kotów zobacz następne wideo.