Strój narodowy Jakucka

Ubrania narodowe różnych narodowości często mają wyraźny ślad nie tylko życia, stylu życia, ale także warunków klimatycznych. Na przykład strój narodowy Jakuców został stworzony specjalnie na trudne warunki klimatyczne na północy. Oczywiście zawiera również pewną liczbę elementów zapożyczonych od innych ludzi, ale to wcale nie powoduje negatywnego wrażenia kostiumu Jakutów.

Jakucki, jako wspólnota narodowa, są zdecydowanie najbardziej skoncentrowane na Jakucji i Terytorium Krasnojarskim. Niewielką liczbę osób tej narodowości można znaleźć w regionach Magadan, Sachalin i Amur.

Najwcześniejsze przykłady strojów narodowych Jakutów uważane są za kostiumy powstałe w XIII wieku. Zasadniczo jest to odzież wierzchnia z wyraźnymi ludowymi ornamentami, dekoracjami i elementami. Strój narodowy Jakuców w tym czasie został stworzony z futra pstrokatych zwierząt, szorstkiej tkaniny i jedwabiu oraz skóry.

Już w epoce chrześcijańskiej (17-18 wieków) wytwarzano tradycyjny zestaw odzieży wierzchniej ze skóry i futra zwierząt domowych, ponieważ główną działalnością Jakutów była hodowla koni i bydła. Szczególnie popularne były zamsz, skóra i futro krótkowłosych zwierząt. W celu dodatkowego ocieplenia w szczególnie mroźnych okresach rzemieślnicy Jakuców używali skór zwierzęcych z puszystym futrem o długich włosach. Ta opcja przypominała bardziej dekoracyjną dekorację klasycznego stroju narodowego: paski futra były wszyte na obwodzie odzieży wierzchniej, jak mankiety na rękawach, a także szerokie ciepłe kołnierze.

Każda odzież ludowa często opiera się na prostej sylwetce z tymi samymi rękawami. Tradycyjny strój Jakutów nie jest wyjątkiem.

Istnieje jednak kilka odmian jego „projektu”:

• onoholo, buuktaah. Jakutowscy rzemieślnicy, bez zbytniego zawstydzenia, położyli podwaliny pod tego rodzaju cięcia, zwłaszcza krawiectwo dla rosyjskich wojskowych i zapalonych podróżników. Oczywiście nie obyło się bez krajowych impregnacji. Nazwa takiego kroju wynika z obecności fałd z tyłu - „ono” i oryginalnego modelu rękawa - „buuk” (w kształcie ptysi). Odzież wierzchnia (najczęściej płaszcz), uszyta zgodnie z tą zasadą, była noszona zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety. Głównymi materiałami do produkcji strojów narodowych tego kroju Jakucka były: skóra i duba (chińska tkanina papierowa) - dla mężczyzn; futro i zamsz (w zależności od sezonu) - dla kobiet. Aksamitne paski na kołnierzu i mankietach służyły jako dekoracja;

• kytylaah. Pojawił się w codziennym życiu Jakutów znacznie później niż pierwszy rodzaj cięcia i różni się od niego tylko szczegółami. Na przykład podwójnie szeroki pasek tkaniny, który był umieszczony wzdłuż krawędzi górnej części narodowej odzieży.

Główną cechą letniego płaszcza damskiego, wykonanego z użyciem kytylyah, jest obecność czerwonych nici w ozdobie, która zdobi obwód ubrań i rękawów. W modelach męskich, zbudowanych na tej samej zasadzie, kolory są bardziej surowe i matowe;

• tanalay. Jeden z najstarszych rodzajów cięcia. Tradycyjna odzież zimowa jakucka, wykonana z rovdugi (zamsz jelenia lub łosia) z wykorzystaniem futra zwierząt futerkowych. Cechą tego cięcia jest obecność futrzanej podkładki na ramię, która znajdowała się na styku rękawa i pachy. Cięcia po bokach, biżuteria wykonana z błyszczącego metalu w postaci zawieszek w talii. Niektórzy historycy twierdzą, że ten rodzaj kroju był charakterystyczny dla sukien ślubnych.

Główne materiały do ​​produkcji tradycyjnej odzieży damskiej w Jakucji:

• codziennie - praktyczny i trwały perkal i satyna;

• świąteczny - drogi, piękny i błyszczący jedwab i satyna;

• odzież wierzchnia - futro, zamsz z umiejętnym dodatkiem kawałków jedwabiu lub futerkowych ozdób narodowych.

Ogólnie rzecz biorąc, klasyczna garderoba ślubna Jakucka składała się z głównych elementów:

1. Annah jest specjalnym kawałkiem materiału zakrywającym twarz.

2. Koszula piersiowa z grubej włóczki.

3. Skórzane spodnie, obejmujące głównie miednicę.

4. Nogi - specjalne legginsy wykonane ze skóry dzikiego zwierzęcia, które przypominały buty, ale kończyły się w okolicy kostki, nie miały stopy.

5. Futro Doha to ciepły puszysty futro.

6. Tradycyjny nakrycie głowy, które swoim krojem i wyglądem przypominało hełm wojskowy.

7. Duża liczba biżuterii. Ten element w Jakutach został uznany za jeden z najważniejszych w odzieży damskiej. Jednocześnie wszystko zostało udekorowane: ubrania, buty, głowa, klatka piersiowa, dłonie. Koraliki Yakut są szczególnie popularne do dziś. Jego fundamenty przekazywane są z matki na córkę.

Kostium Jakucjanochki był dokładnie taki sam jak kostium dorosłej kobiety. Dla dziewczynki charakterystyczne było użycie krawędzi wzdłuż obwodu czapki.

Oczywiście ubrania dla mężczyzn różniły się od kobiet szczególnie skromnością. Główną cechą była obecność futerkowego wykończenia na rękawach i kołnierzu.Wysokość stosu dla takiego wykończenia może osiągnąć maksymalną wydajność. Nakrycie głowy z konieczności przypomina również hełm w kształcie, wykonany z naturalnego futra i zakrytych uszu, kości policzkowych i niewielkiego obszaru podbródka przed mrozem. Na końcu takiej czapki Jakuców zwykle unosił się księżyc w pełni lub słońce, co oznaczało kontynuację rodzaju.

Od dzieciństwa chłopcy Jakucki nosili ubrania narodowe, które w swoim kroju i wykończeniu całkowicie powtarzały ubrania dorosłych mężczyzn.

We współczesnym świecie do produkcji odzieży narodowej używana jest szersza gama tkanin, tekstur i biżuterii. Dziś są skarbem narodowym i niemal szczególnym przedmiotem dumy i sztuki narodowej, godnym muzeów i wystaw. Są to zawsze drogie, wysokiej jakości tkaniny i futra uszyte i wykończone w najlepszych tradycjach jakuckich. Oczywiście współcześni projektanci dość daleko odeszli od starożytnego dziedzictwa, ciągle dokonując własnych korekt, swojej wizji i kreatywności.

Jakuci noszą dziś ubrania narodowe prawie wyłącznie na święta. Ale koraliki i futra są nadal używane do dziś.