Kazachski strój narodowy

Kazachski strój narodowy uosabia długą historię rozwoju i formacji narodu Kazachstanu. Zmieniając i ulepszając przez wieki, zachował starożytne tradycje swoich przodków.

Podobnie jak w lustrze, odzwierciedla wszystkie aspekty życia: trudny klimat, położenie geograficzne, status ekonomiczny, środowisko społeczne, styl życia, główną aktywność ludności. Tematem narodowej dumy Kazachów był ucieleśnienie narodowego smaku i jasnej tożsamości.

Tradycyjny kostium zawsze odzwierciedla styl i styl życia jego ludu, dlatego kostium każdej narodowości ma swoje własne niuanse, cechy i różnice od innych narodów. Kazachski strój narodowy nie był wyjątkiem.

• Zarówno mężczyźni, jak i kobiety, ubrania są dopasowane, wiosło, z zapachem na wszystkich na lewej krawędzi.
• Strój damski został bogato ozdobiony eleganckimi marszczeniami i marszczeniami.
• Na wysokich czapkach afiszowana biżuteria, pióra, wzorzysty haft.
• Rozbieżności między świątecznymi i codziennymi ubraniami były minimalne: świąteczny był luźniejszy, a biżuteria i akcesoria były bardziej obszerne.

• Minimalna gama kolorów w garniturze z optymalną liczbą odcieni.
• Odzież była koniecznie ozdobiona rodzajem „logo” - niepowtarzalnymi oryginalnymi paskami, wzorami, tkactwem i ozdobami w stylu narodowym.
• Kombinezon był bardzo wygodny i praktyczny, nadawał się do jazdy konnej, do spędzania nocy na nieprzyjemnym stepie oraz do chodzenia i pracy.
• Kazachowie mają tradycję, która przetrwała do dnia dzisiejszego - prezentować szlafrok bogato haftowany z narodowym wzorem etnicznym - „shapan”.

Najstarsi przodkowie Kazachów szyli ubrania ze skóry i futra. Podejmując hodowlę bydła koczowniczego, dołączyli do tej skromnej selekcji filcu, filcu z owiec i wełny wielbłądziej, które nauczyli się robić. Materiały te stały się najpopularniejsze i niedrogie, ponieważ ich dostawcy byli zawsze pod ręką.

Z uwagi na fakt, że przez terytorium Kazachstanu przebiegał „Jedwabny Szlak”, kupcy zaczęli zaopatrywać Kazachów w tkaniny bawełniane, jedwab, brokat, aksamit, satynę. Dzięki obecności drogich tkanin w garniturze można było ocenić sytuację finansową właściciela.

Kazachski strój narodowy zawsze wyróżniał się kolorowymi, jasnymi kolorami, jako dowód dobrobytu i dobrobytu. Ubrania damskie, jak i męskie, lśniły wszystkimi odcieniami zieleni i złota, czerwieni i niebieskiego.

• Mężczyzna

Zestaw męski obejmuje obszerne spodnie, koszulę na ciało, szlafrok, wysoki kapelusz, pasek i buty. Osobliwością spodni są wstawki ze skóry owcy, które służą do ochrony skóry podczas jazdy na długich popędach stada. Podobną funkcję pełnią długie buty, w których schowane są spodnie. Koszula wykonana z bawełnianych tkanin, takich jak tunika ze stójką lub wywiniętym kołnierzem.

Odzież dla ubogiej części męskiej populacji stanowiła pikowana szata wykonana z wielbłąda, owczej wełny lub zamszu. Zamożni i zamożni Kazachowie nosili kamizelki lub biszkopty, które były używane do szycia jedwabiu, brokatu, cienkiej tkaniny, aksamitu.

• Kobieta

W przeszłości, gdy kobiety, na równi z mężczyznami, jeździły konno, ich ubranie było inne niż u mężczyzny, z wyjątkiem obecności rozpinanej po obu stronach spódnicy. Reszta zestawu była taka sama, ale różniła się stylem i krojem. Później do tego zestawu dodano inny zespół - sukienkę z rozkloszowaną spódnicą.

Strój damski został ustawiony zgodnie z wiekiem. Dla dziewcząt i dziewczynek zwykła odzież była najlepiej dopasowaną jasną sukienką z kilkoma rzędami falbanek wzdłuż rąbka, u dołu rękawów i kołnierza; kolorowy aksamitny stanik; spodnie, czapka i pasek, haftowane i zdobione wszelkiego rodzaju wzorami i biżuterią.

Kostium zamężnej kobiety wyróżniał się nakryciem głowy, a osób starszych - paskiem i kolorem kamizelki. Jeśli młode dziewczyny mają kolorowe, jasne, soczyste staniki, to w stanikach dojrzałych kobiet odcienie wyłącznie ciemnych kolorów. Ubrania kazachskich kobiet są nasycone pięknem, bogactwem i luksusem.

Suknia ślubna kazachskiej dziewczyny zasługuje na osobny opis. Aby stworzyć to arcydzieło wspaniałości, wzięto tylko drogie materiały i tkaniny. Sukienka została wykonana z satyny, jedwabiu, tafty, organzy. Do stworzenia narodowego ornamentu, który musiał być obecny, użyto koralików, złotych sznurków i wstążek.

Wybór koloru tkaniny na suknię ślubną nie był przypadkowy. Preferowano czerwony, jako symbol młodości i rozkwitu życia, a także niebieski, jako symbol bezchmurnego nieba, ciepła, czystości i czystości. Na sukienkę nałożono stanik, który był w zgodzie z sukienką, a także ozdobiony haftem, ornamentem, biżuterią.

Głównym atrybutem stroju ślubnego jest fenomenalny nakrycie głowy zwane „saukele”. Był częścią posagu, musiał być drogi i luksusowy, ponieważ ten kapelusz w kształcie stożka, ozdobiony dużą ilością biżuterii, był miarą dobrobytu panny młodej.

Obfitość i luksus biżuterii nie ma większego znaczenia. Są obecne w prawie wszystkich elementach odzieży. Różnica w rodzajach, formach, materiałach, metodach tworzenia biżuterii może być znakiem rozpoznawczym ludzi według wieku, statusu społecznego i małżeńskiego, znaku regionalnego.

Ważnym fragmentem, który nadaje zespołowi narodowemu tożsamość, jest ornament. Dla dziewczynki było obowiązkowe szkolenie w sztuce haftu. Rozumiejąc techniki haftu za pomocą tamburtu, ściegu satynowego, za pomocą igły, szydła z haczykiem, kółek o różnych kształtach, z biegiem lat stali się zręcznymi rzemieślniczkami i szwaczkami.

Haftowane jedwabiem, złotymi nićmi, lureksem, koralikami. Wzór haftu może być najróżniejszy: wzór płaskorzeźby to naturalny wzór przedstawiający przedstawicieli lokalnej fauny i flory. Czasami hafty, paski, aplikacje przedstawiają całą fabułę.

W ubraniach było wiele elementów dekoracyjnych. Były to pierścionki, pierścionki, kolczyki, wisiorki, bransoletki, a także podszewka, sprzączki, płytki i tablice o najróżniejszych kształtach. W zależności od zamożności rodziny do ich produkcji użyto brązu i srebra, miedzi i złota, witraży i pereł, koralowca i masy perłowej, agatu i turkusu. I oczywiście tradycyjny niuans stanowi dekoracja stroju z ptasimi piórami i cennymi futrami.

Kazachskie kapelusze słyną z różnorodnych stylów, mnóstwa materiałów do ich produkcji oraz jeszcze większej liczby akcesoriów i biżuterii, dzięki którym każdy egzemplarz jest wyjątkowy.

Czaszka jest uznanym kazachskim nakryciem głowy. Nosili go dzieci, młodzież, osoby starsze, mężczyźni i kobiety. Uszyty był z bawełnianych tkanin, satyny, aksamitu, tkaniny, jedwabiu.

Latem najpopularniejszą wśród mężczyzn była czapka z wygiętymi polami, wykonana z filcu. W czasie zimowego chłodu czapki z futra owiec zostały uznane za niezbędne; dzieci szyte z lisów. Krój czapki chronił ramiona i szyję przed mrozem.

Dziewczyny miały tylko dwa rodzaje czapek, tę czapkę i zimowy kapelusz, obszyty frędzlami futra. Ale szeroka gama kolorów i wiele dekoracji.

Przez stulecia Kazachowie zmieniali i ulepszali buty narodowe, dostosowując je do życia koczowniczego, dopóki nie osiągnęli optymalnego rezultatu. Buty, które spełniają wszystkie wymagania dotyczące praktyczności i wygody, to wysokie buty, które są wygodne w prowadzeniu, z szerokimi wałami, w których wygodnie jest zakładać spodnie.

Letnie buty miały obcasy i zwinięte palce. Buty, podobnie jak wszystkie elementy kostiumu, były bogato zdobione, zwłaszcza kobiety. Buty młodych dziewcząt i kobiet zostały ozdobione haftem i aplikacjami. Starsi nosili buty bez pięty. Zimą buty zakładano na ciepłe filcowe pończochy. Biedni i pasterze chodzili w filcowych butach ze skórzaną podeszwą.

Bez opisu odzieży zimowej opowieść o odzieży kazachskiej byłaby niepełna. Futro ma niemałe znaczenie, jeśli weźmiemy pod uwagę, jak niegościnne i surowe są stepy Kazachstanu.

Z czasem Kazachowie doskonale opanowali sztukę robienia z nich futer, skóry i szycia ubrań. Płaszcze z owczej skóry, kozy i wielbłąda były najtańsze i najbardziej poszukiwane. Futro i skóra dzikich zwierząt zawsze były cenione.

Właściciele drogich skór byli tygrysami, saigami i kułanami; wśród zwierząt futerkowych wyróżniało się futro fretki, piżmaka, lisa i szopa pracza. Futra uszyto z puchu lona, ​​łabędzia i czapli. Ale kuna i soból były najbardziej cenione. Futra pokryte tkaniną, jedwabiem lub brokatem były ozdobą bogatych Kazachów.

Dzięki ruchomej i nie zapinanej odzieży wierzchniej pas był jej integralnym elementem.

Męski pasek był wykonany ze skóry, czasem jedwabiu lub aksamitu. Skórzane paski ozdobione były ozdobnymi tłoczeniami, metalowymi wstawkami w kształcie, przeplatanymi szlachetnymi i półszlachetnymi kamieniami, misternymi paskami kości. Klamry zostały wykonane w kształcie postaci zwierząt lub ptaków.

Paski damskie przypominały męskie, ale były szersze i bardziej eleganckie: jedwab i aksamit, haftowane złotą nicią i perłami, tkane z puchu koziego lub wełny wielbłądziej.

Nowoczesny wygląd kazachskiego tradycyjnego stroju kształtuje się od bardzo dawna.

Ale soczyste, żywe kolory, wyjątkowa narodowa ozdoba, subtelność i wdzięk, które zawsze były nieodłącznym elementem sakramentalnego stroju narodu kazachskiego i odróżniały go od innych narodowości, stają się coraz bardziej popularne wśród dzisiejszych mieszkańców Kazachstanu, dając kazachskim projektantom mody i niewyczerpane źródła wyobraźni.

Strój narodowy dla dziewcząt staje się dziś bardzo popularny. Występuje na scenie oraz w dni świąt państwowych i państwowych, kiedy małe kazachskie kobiety w tradycyjnych strojach maszerują ulicami.