Kostium indyjski

Indie to kraj o starożytnej historii. Wspomina się o Indiach kilka tysięcy lat przed naszą erą. I przez cały ten czas naród indyjski zachował i chronił swoją kulturę i tradycje.

Kultura indyjska wyróżnia się wielką oryginalnością i oryginalnością. W procesie rozwoju starożytni Indianie opanowali różne rzemiosła przekazywane z pokolenia na pokolenie, co przyczyniło się do osiągnięcia najwyższego mistrzostwa w każdym z nich.

Indie są bardzo dużym państwem i przenosząc się z jednego regionu do drugiego, nie można przestać się zastanawiać, jak zmienia się styl życia i tradycje rdzennej ludności tego tajemniczego kraju. Ta różnorodność znajduje odzwierciedlenie w tworzeniu tradycyjnego indyjskiego stroju.

Niepowtarzalny kolor, różnorodność wzorów, niezwykłość i piękno indyjskiej odzieży sprawiły, że stała się najbardziej rozpoznawalna na świecie. Kobieta w Indiach, ubrana w strój narodowy, zadziwia oko swoją nieodpartą urodą i pięknem, jednak nie jest pozbawiona skromności i czystości.

Różnorodne są tradycje w różnych regionach kraju, więc kostium różni się kolorem, krojem, wzorem i stylem noszenia. Jednak pomimo całej swojej wszechstronności ubrania narodowe zachowały wspólne rozpoznawalne cechy.

Historia tradycyjnej odzieży damskiej sięga starożytnych Indii. Nie ma jednoznacznej opinii historyków na temat etapów tworzenia tradycyjnego stroju. Ale wszyscy zgadzają się, że zaczął od długich odcinków tkaniny owiniętych wokół postaci na różne sposoby.

Ta warstwa przetrwała do dziś, ale przerosła się nowymi formami i opcjami, tworząc nowoczesny tradycyjny strój indyjski.

Odzież w Indiach została wykonana wyłącznie z naturalnych tkanin: lnu, bawełny, wełny. Nawet w starożytnych Indiach miejscowi rzemieślnicy opanowali sztukę produkcji naturalnego jedwabiu wraz ze starożytnymi Chinami. A na północy kraju, w prowincji Kaszmir, chowając się po całym świecie słynne kaszmirskie szale z wełny kóz górskich.

Szal Kaszmirski jest dziełem lokalnych rzemieślników. Wełna użyta do jej produkcji była cieńsza niż ludzkie włosy, co nadało produktowi niespotykaną lekkość i lekkość. Ten szal miał najwyższą wartość i często był prezentem dla królowych różnych krajów.

Szczególną dumą Indian była sztuka farbowania tkanin. Użyto tylko naturalnych barwników, a legendy dotyczyły kunsztu Hindusów. Uważano, że lokalni koloraliści potrafią rozróżnić do sześciu odcieni bieli i do dwunastu odcieni czerni. Częściowo dzięki tej sztuce odzież damska w Indiach jest tak uderzająca w różnych kolorach.

Oprócz jasnych kolorów, indyjska odzież damska wykorzystuje bogatą listę tkanin, powszechne stosowanie haftu, wstążek i koralików. Szczególnie popularny haft ze złotymi i srebrnymi nićmi. Takie haftowane i bogato zdobione tkaniny natychmiast tworzą niepowtarzalny smak indyjskiego stroju.

Jest to najbardziej znana indyjska odzież damska, która zyskała światowe uznanie. Sari, dzięki delikatnemu materiałowi i umiejętnej draperii, sprawia, że ​​postać jest bardzo kobieca i pełna wdzięku, a sylwetka - pełna wdzięku.

Sari jest zrobione z bardzo długiego, cienkiego materiału (4–9 metrów), który fachowo owija się wokół talii kobiety, a jeden koniec przerzuca przez ramię i schodzi do klatki piersiowej. W różnych częściach kraju technika nawijania i nazwy sarees są nieco inne. Ale wszędzie - jest to bardzo popularna odzież, której historia sięga ponad tysiąca lat.

Codzienne opcje są wykonane z bawełny lub lnu i nie mają bogatej dekoracji. Świąteczne sarees są zawsze wykonane z jedwabiu, batiste lub muślinu, ozdobione malowaniem i haftem.

Ślubne sari jest zamawiane od mistrzów, którzy wymyślają własny wzór dla każdej panny młodej, dlatego każda panna młoda ma swój własny strój.

W starożytnych Indiach wyłącznie dla mężczyzn tkano tkaniny na tę odzież. Ze względu na skomplikowany wzór i dekorację jego produkcja może potrwać nawet sześć miesięcy.

Jest to tradycyjna bluzka z krótkim rękawem, zakrywająca klatkę piersiową i lekko otwierająca brzuch dziewczynki. Choli jest bardzo popularna nie tylko z sari, ale także z innymi rodzajami strojów narodowych.

W dzisiejszych czasach choli może mieć różne opcje cięcia. Bluzkę z długim rękawem lub bez rękawów można znaleźć na cienkich lub grubych ramiączkach.

To kolejny bardzo popularny rodzaj indyjskiego stroju. Składa się z trzech części i obejmuje lehendę (lengu), choli i dupatta.

Lenga to spódnica o różnych długościach, która jest cięta jak parasol. Długość lenga może określać status kobiety. Wyższe kasty Indyjskie kobiety zawsze nosiły tylko długie spódnice zakrywające kostki.

Dupatta to lekki przewiewny płaszcz, który zakrywał głowę i ramiona. Jeśli wcześniej tylko indyjskie kobiety z wyższych kast mogły sobie pozwolić na dupatę, teraz jest to niezbędny atrybut stroju każdej Hinduski.

Świąteczne i codzienne choli lekhenga różnią się materiałem oraz bogactwem biżuterii i malowideł ściennych. Do codziennego użytku z bawełny lub lnu, na wakacyjny brokat, aksamit, jedwab, satynę lub szyfon.

Strój jest najbardziej popularny w okolicy Pendżabu. Shalvars (salvars) są sharovary, zwężone do dna. Kamiz to dopasowana tunika z rozcięciami po obu stronach. Shalwar Kamih jest często uzupełniany przez płaszcz - dupatta.

Kolejny rodzaj stroju składający się ze spodni i tuniki. Ale w przeciwieństwie do shalvara, churidar to wąskie spodnie, które są dwa razy dłuższe niż nogi. Z tego powodu gromadzą się na goleniach w licznych fałdach. Takie figi są noszone z długą koszulą sięgającą do kolana zwaną kurta.

Są to bardzo szerokie spodnie harem, które drapują talię w wielu fałdach. Są również noszone z kamiz.

Ten strój składa się z sukienek anarkali, spodni churidar i jest uzupełniony dupatą. Anarkali nie jest już tuniką, ale pełnoprawną sukienką, której długość może się różnić od kolana do podłogi. Sukienka dopasowuje figurę do talii, a następnie rozszerza się. Ten kostium jest szeroko stosowany w życiu codziennym i na specjalne okazje.

To najstarsza wersja tradycyjnego stroju Indianki. To pierwsza odmiana sari. Różni się od współczesnego sari tym, że całkowicie obejmuje ciało kobiety, w tym zarówno jej brzuch, jak i klatkę piersiową. Ramiona pozostają otwarte.

Tradycyjny strój dla mieszkańców prowincji Assam. Jest to najbardziej złożony rodzaj stroju, składający się z trzech elementów: mekhela, sadora (czador) i rihi. Wszystkie części są nakładane na siebie, umiejętnie układane w fałdy po prawej stronie. Riha, która jest bardzo wąską sukienką, uzupełnia strój, jest noszona na górze.

Strój narodowy dla dzieci nie jest tak różnorodny jak dorosły. Małe dziewczynki noszą pattu padawai. Jest to długa suknia sięgająca czubków palców, ozdobiona paskiem złotych nici na dole.

Nastolatki często noszą pół-sari. Składa się z lenga (spódnica), choli (krótka bluzka) i stuły, która jest owinięta jak sari.

Biżuteria Indianki to kwestia dumy narodowej. Dzieła sztuki tworzone przez indyjskich jubilerów są znane od 4 tysięcy lat. Każdy element w dekoracji ma głębokie znaczenie, a nie tylko funkcję dekoracyjną.

Tradycyjny indyjski zestaw składał się z 16 rodzajów biżuterii. Dla każdej części ciała wymyślono własne unikalne opcje. Bransoletki, pierścionki, pierścionki, naszyjniki, naszyjniki - to tylko niewielka część obfitości, którą indyjscy rzemieślnicy stworzyli i nadal tworzą.

We współczesnych Indiach tradycyjny strój miesza się z nowoczesną zachodnią odzieżą. Coraz częściej można spotkać kobietę w dżinsach i kominku. Sarees są łączone ze zwykłymi koszulkami. Ale do dziś nie ma zwyczaju pokazywania otwartych nóg lub klatki piersiowej. Mimo to Indie są krajem wschodnim, na który tradycje i religia mają bardzo duży wpływ.