Japonia to niesamowity kraj z własnymi tradycjami i niuansami kulturowymi. Kolor narodowy pozostawia piętno na wszystkim, co jest możliwe, w tym na różnorodności gatunkowej ras ras kotów. Ze względu na specyfikę tego podejścia wybór jest celowy. Materiał w tym artykule pokaże czytelnikowi, dlaczego japońskie koty są wyjątkowe, jak wybrać takiego zwierzaka i jakie są główne niuanse w opiece nad nim.
Opis
Kot rasy japońskiej cieszy się szczególnym szacunkiem hodowcy, któremu zawdzięcza tradycje swojego kraju. Z reguły jednostki nie mają długiego ogona, co uważane jest za centrum diabelskiej mocy. Krótki ogon, zgodnie z powszechnym przekonaniem, od dawna jest uznawany za należący do unikalnego gatunku. Rasy takich kotów są niezwykłe, ponieważ ogon nie jest odcięty: kocięta rodzą się bez niego. Podstawą selekcji był kot o imieniu „Japoński ogon”.
Ten kot różni się od innych przedstawicieli rodziny kotów harmonijny rozmiar i proporcje ciała. Jedną z wyróżniających cech tego zwierzęcia jest jego charakterystyczna „postawa samurajska”. Głowa kota dąży do kształtu trójkąta równobocznego, kufa jest dość elegancka, oczy są duże i wyraziste.
Pozycja dużych uszu japońskiego kota jest pionowa, dzięki czemu zwierzę wydaje się ostrożne.
W rzeczywistości jest to rasa kotów hodowanych w Japonii, która różni się od innych odmian obecnością dwóch lub więcej odcieni koloru. Jego płaszcz jest jednowarstwowy: brak podkładu tłumaczy się tym, że pochodzenie gatunku pochodzi z łagodnego klimatu.Jeśli chodzi o brak ogona, rasa jest uważana za warunkowo bezogonową: u poszczególnych przedstawicieli jej długość może wynosić od 2 do 7 cm, a ze względu na większą gęstość i długość włosów przypomina pompon.
Japońskie koty o dużych oczach mają własne wymagania dotyczące wyglądu zewnętrznego, muszą:
- Pamiętaj, aby mieć krótki ogon;
- odziedziczą japoński genotyp Bobtail;
- bądźcie z nim w bezpośrednim związku;
- różnią się dobrym zdrowiem;
- mają zabarwienie dwóch lub więcej kolorów z przewagą bieli.
Japoński kot waży nie więcej niż 4 kg, jego ciało jest muskularne, przednie nogi są krótsze niż tylne. Z powodu tej fizjologicznej osobliwości nie może chodzić płynnie: jej ruchy przypominają raczej skoki. Japońskie koty rasowe nie mają różnych kolorów oczu: takie osobniki są uważane za przedstawicieli amerykańskiej hodowli.
Odmiana japońskiego bobtaila to długowłosy bobbleyl, wyhodowany przez hodowców około 20 lat po uznaniu rasy przez CFA. Warto zauważyć, że długowłosy przedstawiciel rasy bezogonowej miał inne nazwy („kot-chryzantema”, „bobby”). Jednak w kręgach hodowców osobnik pozostał długowłosym ogonem.
Charakterystyczną cechą kotów krótkowłosych jest spłaszczony kształt kufy. Odległość między uszami jest węższa, kufa nie ma wgnieceń przy przejściu od nosa do czoła. Długowłosi bracia mają mały wełniany kołnierz; ich linienie zwykle następuje w ciągu 5-6 dni. Inni przedstawiciele rasy mają kolor „mi-kei”, łączący trzy kolory: biały, czarny i czerwony.
Funkcje postaci
Pomimo faktu, że koty bezogonowe są uważane za zwierzęta, które mogą żyć, ich charakter może być inny. Niektóre z nich są czułe i uskarżające, inne są nie do zniesienia. Mogą przywiązać się do właściciela, rzadko siedzą bezczynnie i stale znajdują powód do rozrywki. W takim przypadku aktywne zwierzę nigdy nie zrezygnuje z zabawy z właścicielem. Nie są obojętne na latające owady i szeleszczące opakowania cukierków.
Ze względu na swoją aktywność nie mogą siedzieć bezczynnie i dlatego będą się nudzić właścicielami prowadzącymi siedzący tryb życia. Bobbley nie mogą żyć bez ruchu i aktywnych gier, są niezwykle ciekawi i podatne na trening. W razie potrzeby można ich uczyć niektórych zespołów, a poszczególne osoby po treningu mogą przynieść niezbędne przedmioty. Inni długo noszą zabawki w zębach i uwielbiają bawić się z właścicielem w szarpaniu przedmiotów.
Ogólnie utrzymują sąsiedztwo z przedstawicielami swego rodzaju, zawsze znajdą powód do gier i innych rozrywek podobnych do kotów. W przeciwieństwie do wielu braci innych ras, nie boją się wody, chętnie pluskają się w łazience i potrafią pływać. Hodowcy twierdzą, że te koty bardziej niż inne wyróżniają jednego członka rodziny, której ufają, próbując okazywać mu swoje uczucia poprzez uczucia. Chodzenie na świeżym powietrzu to ulubiona rozrywka japońskich kotów. Nie czują strachu podczas spotkań z nieznajomymi lub zwierzętami, wyróżnia je przyjemny, mruczący głos.
Bobtail jest z natury łowcą. Ten kot nie jest obojętny na małe gryzonie i ptaki domowe. Wcześniej czy później, bez względu na to, jak przyjazny może być, zwróci na nie uwagę łowiecką.
Nie zaleca się sadzenia go tam, gdzie są ptaki.
Jak wybrać
Trudno jest znaleźć japońskiego kota, którego powodem jest poszukiwanie sprawdzonego żłobka, w którym hodowane są kocięta rasowe. Każdy przedstawiciel rasy musi posiadać dokumentację. Jeśli chodzi o szkółki w naszym kraju, niestety mamy tylko jedną, zlokalizowaną w Zawidowie (obwód moskiewski).
Musisz wybrać kociaka w wieku około 3-4 miesięcy. W tej chwili przedstawiciel rasy jest już dość aktywny i dociekliwy, może szybko dostosować się do nowych warunków życia. Ciało kociaka jest cienkie, ale nie jest słabe, plecy powinny mieć gładkie wygięcie.Uszy powinny stać, oczy jednostki mogą być nie tylko duże, ale także ustawione pod kątem. Ich kolor będzie zależeć od koloru sierści, a zatem może być inny.
Aktywny kotek jest wytrwały i pewny siebie. To badacz, który pociąga wszystko, co nowe. W przeciwieństwie do innych ras, ogoniasty jest uważany za rozmowny, przyjazny i zabawny. Musisz wziąć najbardziej poruszającego się kota, przyglądając mu się z bliska. Jeśli chodzi o kolor, najbardziej pożądany jest kolor żółwia. Jeśli jednak w żłobku nie ma takich kociąt, będziesz musiał zadowolić się tymi, które są.
Trzymiesięczny kotek jest wart średnio od 30 000 do 70 000 rubli. W takim przypadku cena może się różnić w zależności od płci, charakteru kotka, koloru i klasy rodowodu. Na przykład najdroższym przedstawicielem rasy będzie kotka w kolorze żółwia. Ponadto kocięta o niebieskich oczach są cenione wyżej.
Jeśli chodzi o ponton, idealnie powinien być lekko skręcony. W żadnym wypadku nie należy go prostować.
Zasadniczo takich zwierząt nie kupuje się z rąk hodowcy, ponieważ istnieje wysokie ryzyko zakupu nieczystego zwierzaka. Zdarzają się przypadki, gdy zostały zamówione bezpośrednio z Japonii, gdzie jest bogatszy wybór. Przy zakupie ważne jest, aby to zapewnić dzięki czemu kotek jest spadkobiercą japońskiej bobtail. Nie zastąpi go żaden ogon (amerykański, kuryl), to już nieczysta rasa, bez względu na to, kto to powie.
Spis treści
Ogólnie przyjmuje się, że japońskie koty o krótkich ogonach są bezpretensjonalne w pielęgnacji i szybko przyzwyczajają się do warunków życia, niezależnie od tego, czy jest to mieszkanie, czy prywatny dom. Ich odporność jest silna, rzadko chorują. Ich średnia długość życia wynosi 15 lat. W tym czasie zwierzę musi zostać zabrane do weterynarza w odpowiednim czasie.
Konieczne jest przeprowadzenie szczepień i odrobaczanie na czas. Pomimo faktu, że koty te nie są podatne na choroby dziedziczne, mogą przyciągać pchły i kleszcze. Dlatego za każdym razem po spacerze musisz sprawdzić zwierzę pod kątem pasożytów. Aby wyprowadzić kota, musisz zdobyć smycz.
Częste spacery są szczególnie ważne, gdy zwierzę mieszka w ciasnym mieszkaniu.
Bobtails są wyjątkowo wrażliwe na zmiany temperatury i dlatego mogą zamarznąć, jeśli w domu jest zimno. Powodem tego jest brak podkładu. Jeśli chodzi o ich podejście do zmiany miejsca zamieszkania, pod tym względem nie są wybredni. Koty te dobrze podróżują z właścicielami i nie cierpią z powodu częstych transferów z miejsca na miejsce.
Z japońskim kotem musisz stale angażować się w szkolenie, które pozwoli ci rozwijać nie tylko przyjazne relacje, ale także hodować dość inteligentne zwierzę o towarzyskim charakterze. Zwierzęta te wydają się wierne wielu hodowcom, jak psy. Przy odpowiednim wychowaniu nie dopuszczają się żadnej agresji, nigdy nie obrażają dzieci, wolą odejść, jeśli są obrażone.
Odżywianie
Musisz prawidłowo karmić japońskiego kota. Aby to zrobić, możesz skontaktować się ze specjalistą, który pomoże opracować zbilansowaną dietę. Hodowca musi zrozumieć, że same karmy przemysłowe nie będą w stanie uzupełnić zwierzęcia niezbędnymi składnikami odżywczymi dla rozwoju mięśni i energii witalnej. Konieczne jest, aby oprócz suchej i mokrej karmy kot otrzymywał żywność i produkty naturalne.
Na przykład musi stale jeść ryby morskie, cielęcinę, kurczaka i podroby. Oprócz kompleksów witaminowych i mineralnych będzie potrzebował świeżego mleka, twarogu i wody. Jeśli chodzi o wybór paszy przemysłowej, musisz ją kupić, biorąc pod uwagę kategorię wiekową zwierzęcia. Koty zwykle nie rzucają się na jedzenie, ale jeśli zauważysz, że zwierzę zbyt często idzie do miski z jedzeniem, warto obserwować ilość otrzymywanego jedzenia.
Przekarmienie jest obarczone utratą aktywności, aw rezultacie obniżeniem odporności. Warto wziąć pod uwagę, że niektórzy przedstawiciele rasy są dość wybredni w jedzeniu, dlatego nie będą jeść tego, co im się nie podoba.
Średnio dzienna porcja jedzenia jest obliczana na podstawie stosunku 30-60 g na 1 kg masy ciała.
Przed podaniem żywność należy zmielić. Jeśli chodzi o liczbę posiłków, możesz karmić kota dwa razy dziennie (rano i wieczorem). Wskazane jest, aby zrobić to w tym samym czasie, wyjmując miskę po zjedzeniu ogona. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na fakt, że warzywa, niektóre owoce, a nawet produkty mleczne są zawarte w pożywnej diecie. Potrzebuje chudego mięsa, a także gotowanej ryby bez kości.
Rzadziej możesz podawać zwierzęcym żółtkom kurczaka. Jeśli chodzi o mleko, jest dobre dla małych kociąt, ale dorośli nie mogą go tolerować, czemu czasami towarzyszą problemy trawienne. Nie zapomnij nakarmić bobtaila i chwastów ze sklepu zoologicznego.
Podawane danie nie powinno być zbyt gorące. Surowo zabrania się traktowania zwierzęcia jedzeniem ze stołu, na przykład smażoną kiełbasą, boczkiem lub egzotycznymi przysmakami. Takie karmienie może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.
Jednak bez względu na to, jak dziwnie to może brzmieć, możesz zaoferować kotom ogórki, cukinię, a nawet jabłka. Ku zaskoczeniu wielu zdarzają się przypadki, gdy koty jedzą takie jedzenie.
Higiena
Niezależnie od rodzaju kotów muszą czesać włosy. Jeśli jest to przedstawiciel głównej rasy, to regularność procedur nie jest większa niż raz w tygodniu. Osoby z długimi włosami będą zadowolone, jeśli czesanie ich włosów zostanie zwrócone dwa razy w tygodniu. Ponadto krotność można zwiększyć podczas linienia.
Higiena uszu i oczu jest wykonywana, gdy się brudzą. Ich uszy są zanieczyszczone szybciej niż ich rasy innych ras. Ze względu na specyficzną strukturę muszą być czyszczone częściej, w przeciwnym razie może to prowadzić do takich konsekwencji, jak procesy zapalne. Jeśli chodzi o pazury, nie możesz obejść się bez punktu pazura. Ponadto konieczne będzie przeprowadzenie badań profilaktycznych w odpowiednim czasie, ponieważ długie pazury zginają się i powodują kłopoty zwierzęciu, z powodu którego zwierzę będzie miało ograniczony ruch.
Ogólnie rzecz biorąc, ogoniasty Są dość czyste i stale oczyszczają się z wszelkich zabrudzeń, w tym z kurzu. Podczas przetwarzania wełny nie można używać chemikaliów: można zwilżyć waciki w bulionie rumiankowym lub zwykłej ciepłej wodzie. Nie musisz ciągle kąpać swojego zwierzaka: wystarczy to robić raz na kilka miesięcy.
Pierwszym objawem, że kot ma robaki, jest odleżyna. Jeśli kąciki oczu wydają się pokryte czymś białym, musisz pilnie poprowadzić zwierzę do weterynarza, który wybierze dawkę leku na podstawie masy kosmyka. W zależności od zaleceń specjalisty przetwarzanie można powtórzyć.
Jeśli chodzi o czesanie włosów, niektóre zwierzęta bardzo lubią takie procedury.
Na przykład wykazują uwagę i zainteresowanie, gdy zaczynają czesać, mruczeć, próbować odwrócić pożądaną stronę. Inni z wdzięcznością liżą ręce właściciela, który dba o swoje zdrowie.
Hodowla
W naszym kraju proces hodowli japońskich kotów rasowych jest problematyczny, ponieważ nie jest łatwo znaleźć osobnika płci przeciwnej do krycia. Bez względu na to, jak bardzo chciałbyś mieć potomstwo, mieszanie rasy z kotami nie rasowymi prowadzi do pojawienia się kociąt z długimi ogonami.
Fakt, że kot jest gotowy do krycia, informuje o swoim zachowaniu. Z reguły osoby w tym okresie zaczynają skandal ze wszystkimi gospodarstwami domowymi. Rozdzierające serce krzyki nie są dla nich charakterystyczne, jak w przypadku zwykłych kotów. Kocie mamy są zwykle bardzo opiekuńcze, na jeden miot mogą przynieść nie więcej niż 3-4 kocięta. Nie możesz jednak obawiać się, że kocięta nie przeżyją: prawdopodobieństwo ich śmierci jest zbyt niskie.
Aby uzyskać miot, należy zapytać przy zakupie kociaka, który ma osobę odmiennej płci. Być może właśnie to rozwiąże problem.
Wszystko o cechach tej rasy patrz poniżej.