Wszystko o kotach: opis, rodzaje i zawartość

Człowiekowi udało się w pełni lub częściowo oswoić kilkadziesiąt gatunków zwierząt. Ale nawet wśród tej masy koty mają bardzo szczególną rolę. Ponieważ „ogoniasty czworonożny” zasługuje na osobną dyskusję.

Kot jest uważany za jednego z dwóch najpopularniejszych „towarzyszy” wśród zwierząt. W tym względzie może konkurować tylko z psem i nadal nie wiadomo, kto dokładnie dostanie „podium”. Jeśli zaczniemy od współczesnej systematyki biologicznej, wówczas koty są klasyfikowane jako przedstawiciele rodziny kotów, która jest częścią oddziału drapieżników. Wcześniej był ogólnie uznawany za odrębny gatunek biologiczny. Jednak pogłębione badania biologiczne wykazały, że jest to podgatunek kotów leśnych.

W naturze mieszkańcy lasu żerują na gryzoniach i innych małych ssakach. Podczas polowania wykorzystywane są nie tylko sygnały dźwiękowe, ale także charakterystyczne ruchy. W sumie znaleziono co najmniej 200 ras kotów domowych. Wyglądają zupełnie inaczej, są zarówno długowłose, jak i całkowicie pozbawione wełny. Problemy z określeniem liczby ras są związane nie tylko z hodowlą niektórych gatunków i zanikaniem innych gatunków - różne organizacje felinologiczne uznają inny skład typów.

W wyniku złożonych analiz genetycznych udało się ustalić, że rozmieszczenie tych podgatunków na planecie nastąpiło w dwóch etapach.Po pierwsze, między 9 a 12 tysiącami lat temu kot domowy zamieszkał na całym terytorium Bliskiego Wschodu. Drugi przełom nastąpił kilka tysięcy lat później - następnie z Egiptu zwierzęta rozprzestrzeniły się po całej Europie, a także zamieszkiwały północną Afrykę.

Pomimo długotrwałego udomowienia ogromna większość kotów, zarówno kobiet, jak i samców, skutecznie przeżywa na wolności. Zdziczenie, kiedy zwierzęta te pozostają bez kontroli człowieka, dzieje się bardzo szybko i prosto. Wiele z nich osiedla się osobno, ale są one opisane przez biologów i małe kolonie dzikich zwierząt. Dlatego nawet specjaliści nie mogą w pełni dowiedzieć się, czy koty są udomowione do końca.

Ale istnieją kontrargumenty. Wiadomo, że koty mogą być bardzo przywiązane do ludzi. Często zachowują się żartobliwie. Każdy kotek, nie wspominając o dorosłym zwierzęciu, jest w stanie nawiązać bliski kontakt emocjonalny z właścicielem. I nie tylko emocjonalny. Pragnienie wielu osób, by leżeć na kolanach właścicieli lub ocierać się o nogi osoby, jest dobrze znane.

Koty potrafią pływać. I robią to dobrze (zdecydowanie lepiej niż większość psów). Nie lubią jednak zanurzać się w wodzie. W porównaniu z innymi członkami rodziny zwierzęta te są po prostu małe. Dlatego ich termoregulacja jest zbyt zła, w przeciwieństwie do tych samych lwów, tygrysów, lampartów, a nawet rysi.

Dalszy mokry płaszcz wydziela silny nieprzyjemny zapach. I to wyklucza możliwość polowania na zasadzkę. Tak, zwierzęta nie potrzebują polowania, ale ślepa wola nieświadomego instynktu jest silniejsza. W domu należy wytrzeć zwierzęta do sucha natychmiast po kąpieli, aby nie zmarzły i nie zachorowały.

Są osobniki kotów o zielonych oczach, ale osobniki o niebieskich oczach mogą wyglądać nie mniej atrakcyjnie. Co ważniejsze, niezależnie od koloru oczu lub sierści, wzorce zachowań są takie same jak u dzikich przodków. W przeciwieństwie do ludzi, u tych zwierząt znaleziono tylko 3 grupy krwi. Kot może osiągnąć długość 0,6 m (bez ogona), a sam ogon waha się średnio od 0,25 do 0,35 m. Dla tego podgatunku, podobnie jak u innych zwierząt, charakterystyczny jest dymorfizm płciowy.

Większość ras waży nie więcej niż 9 kg, Syberyjskie i Maine Coony ciągną 11-13 kg; jeszcze większa masa jest już oznaką patologii. Anatomia kotów jest zgodna ze strukturą małego drapieżnika. Ale w porównaniu z innymi ssakami zwierzę to wyróżnia się niezwykłą czaszką, w której znajdują się:

• szczególnie duże oczodoły;
• silne szczęki;
• w przybliżeniu ten sam poziom rozwoju części twarzy i mózgu.

Mówienia o kotach nie można oczywiście ograniczać do ogólnego opisu ich właściwości. Konieczne jest również zrozumienie, dlaczego zwierzęta te są w ogóle wychowywane. Sądząc po opiniach ludzi, wielu przywiązuje dużą wagę do relaksu emocjonalnego. Po powrocie do domu po męczącym dniu lub w obliczu trudnych prac domowych bardzo miło jest spotkać takiego asystenta. Powraca uczucie spokoju i pokoju, odchodzą negatywne myśli i negatywny nastrój.

Dla samotnych ludzi z tego czy innego powodu posiłek w obecności kota będzie znacznie przyjemniejszy niż sam. Jeśli właściciele mają problemy zdrowotne, czworonożne zwierzęta na pewno okażą opiekę i uwagę.

Nawet dzisiaj, kiedy łatwo jest kupić wszelkiego rodzaju trucizny i pułapki, pomoc zwierząt jest nieoceniona, a tym bardziej, w przeszłości było ważne, kiedy nie było tak wyrafinowanych środków technicznych.

Ta umiejętność pomogła kotowi przetrwać ponure czasy średniowiecza, kiedy upadł na nią kościół. Żadna z najbardziej zaciekłych krytyek w kazaniach, żadna wzmianka o mitycznym związku tego zwierzęcia z siłami zła nie pomogła. I duchowieństwo musiało przyznać się do porażki. Koty i koty są aktywnie wykorzystywane do zwalczania gryzoni nie tylko w budynkach mieszkalnych i stodołach, w spichlerzach, ale także w muzeach, bibliotekach i innych podobnych miejscach. Wreszcie, po prostu wyglądają pięknie i estetycznie.

Cechy psychologii i aktywności kotów są nie mniej ważne niż ich wygląd lub praktyczne zastosowanie. Wiedza większości ludzi na temat tego rodzaju zwierząt jest bardzo powierzchowna. Wielu powie tylko, że koty często myją się, zwinięte w kłębek w chłodne dni ... i prawie wszystko. Tymczasem prawdziwe działania przedstawicieli kotów, ich prawdziwa psychika, są niesamowite i niezwykłe. Są one powiązane:

• gwałtowne usposobienie;
• czułość dla właścicieli;
• opanowanie w niektórych i pasja w innych okolicznościach;
• sztuczka
• zaawansowana inteligencja.

Ale w rzeczywistości wszystko jest znacznie prostsze, jeśli weźmie się pod uwagę kilka prostych faktów. Przede wszystkim „czworonożni” są drapieżnikami. Cały świat jest dla nich podzielony na potencjalne ofiary i potencjalnych konkurentów. Nagłą agresywność tłumaczy się zatem w bardzo prosty sposób: małe zwierzę nie może zjeść człowieka, ale próbuje je odepchnąć, aby uniknąć możliwej szkody.

Status drapieżny determinuje także inną charakterystyczną cechę - ścisłą ochronę „własnego” terytorium. Co więcej, ilość dostępnego jedzenia i jego stabilność nie odgrywają żadnej roli. Ochrona przestrzeni osobistej wyraża się w odrzuceniu:

• w ruchu;
• zmiana lub przenoszenie mebli;
• próbuje usunąć zwierzę, przynajmniej tymczasowo, z wybranego przez siebie miejsca.

Jedynym wyjściem dla właścicieli jest zachowanie się w taki sposób, aby ich zwierzęta nie podejrzewały inwazji na ich terytorium. Gdy przechodzą obok nich spokojnie, czworonożni również reagują na to spokojnie. I jeszcze jeden niuans: ponieważ kot zawsze działa sam, nie liczy na niczyją pomoc. Musi być stale w pogotowiu i przygotowywać się do odparcia ataków.

Kiedy kot nagle i bez wyraźnego powodu zachowuje się niespokojnie, oznacza to, że raz w tej samej sytuacji doświadczyła negatywnego doświadczenia. Jednocześnie wszystkie incydenty, nawet te, które miały miejsce we wczesnym dzieciństwie, są odkładane w jej pamięci. Ogromne znaczenie ma dziedziczność zwierząt. Łatwo to zauważyć, porównując działania kociąt różnych ras. Ci, którzy nie należą do żadnej rasy, zwykle różnią się krnąbrnością i podkreślają niezależność, nie mają szacunku dla osoby.

Oprócz instynktów koty mają również wzorce zachowań wykształcone w ciągu ich życia. Ci z nich, którzy początkowo dominowali w przyszłości, na pewno nie odegrają podrzędnej roli. Ze względu na swój status są gotowi bezwzględnie walczyć z innymi kotami, a nawet z psami.

Zwykła spójność i uczciwość, skrupulatna dbałość o szczegóły rozwiązują większość możliwych problemów. Czy zdobyć kota-socjopatę, musisz sam zdecydować. Z jednej strony takie zwierzęta nie nawiązują dobrego kontaktu, nawet z właścicielami. Z drugiej strony wymagają mniej uwagi. Dzikie koty rzadko zbliżają się do wołania ludzi. Wielu z nich unika komunikacji z osobą, nawet w celu otrzymania od niej żywności - zwykle jest to cecha zwierząt, które są systematycznie obrażane i zatrute.

Każdy właściciel zwierzaka powinien wiedzieć, co oznacza ta lub inna forma zachowania. Zakrzywienie pleców, któremu towarzyszy obrzęk płaszcza, wyraża poczucie zagrożenia. Jest to gest skierowany do potencjalnego wroga, aby i on się przestraszył. Właściciele w takich momentach powinni trzymać się z daleka, czekając, aż minie uczucie niepokoju. Ale jeśli plecy zginają się zaraz po śnie, a towarzyszy temu popijanie łap, to jest to po prostu trening.

Ale naciśnięcie uszu w głowę oznacza gniew. Oczywiście nie jest to sygnał dla wroga, ale po prostu reakcja obronna w celu zmniejszenia ryzyka obrażeń. Najważniejszą rzeczą, którą musisz zrobić, gdy widzisz uszczypnięte uszy, jest zachowanie ostrożności - gdy agresja nie zostanie sprowokowana, ryzyko „dostania się pod pazury” jest minimalne.

Odwracając uszy, koty wydają się powiadamiać, że są gotowe do gry i wykazują zainteresowanie czymś. Wiele rzeczy powie uważnym ludziom i pozie, jaką przybiera zwierzę. Leżąc na plecach, tym samym wykazuje absolutne zaufanie do właścicieli. Ale w odniesieniu do niebezpiecznych zwierząt jest to raczej „przygotowanie do bitwy”. Kiedy taka pozycja zostaje przyjęta nagle i bez wyraźnego powodu, najprawdopodobniej chodzi o podświadomą próbę wyszkolenia umiejętności polowania.

Ale jeśli dzieje się to systematycznie, oznacza to ciągły stres i próby uspokojenia. Kiedy zwierzę długo siedzi i patrzy na właściciela, zwykle pyta o coś:

• otwórz (zamknij) drzwi;
• otwórz (zamknij) okno;
• karmić;
• chodzić i tak dalej.

Ale w niektórych przypadkach uparta obserwacja właściciela pokazuje, że kot widzi pewne zagrożenie. Warto na chwilę przenieść się do innego pokoju i zdecydować, co wywołuje taką reakcję.

Koty czołgają się, ponieważ są tak nakazane przez instynkt łowiecki, który zmusza ich do polowania na coś, aby się przed kimś ukryć. Czołganie się w sposób plastunski może wiązać się również z poczuciem niebezpieczeństwa lub nadmiernie hałaśliwym zachowaniem właścicieli. Silny strach wyraża się w chowaniu ogona między nogami. W takich sytuacjach najważniejsze jest jak najszybsze ustalenie, co dokładnie spowodowało stres i jak go przezwyciężyć. Jeśli zwierzę, ściskając ogon, drży jednocześnie i nie chce wstać, oznacza to ostry atak cukrzycy. Jedynym sposobem na uratowanie kota jest natychmiastowy kontakt z weterynarzem.

Dokładnie odwrotnie - jest to w rzeczywistości taka sama reakcja fizjologiczna, jak pragnienie niektórych podekscytowanych ludzi, by szczypać palcami. Możesz być pewien, że w każdej chwili zabrzmi syczenie lub nastąpi cichy, szybki atak.

Uniesiony prosto jak fajka ogon oznacza pozytywny nastrój. Nic dziwnego, że taka akcja weszła nawet w folklor jako żywy obraz. W tej chwili nie ma potrzeby chwytania bestii w ramiona.Szanse na zepsucie jego dobrego nastroju będą znacznie mniejsze, jeśli gospodarze wezmą udział w grach hazardowych na świeżym powietrzu lub poczęstują się czymś.

Ale kiedy kot lub kot syknie, to jest to sygnał, który zabrania zbliżania się do nich. Syczenie wiąże się zarówno z lękiem, jak i strachem.

Gniewny, koci czasami prycha. Prawdziwa reakcja jest taka sama - nie przeszkadzaj zwierzęciu, poczekaj, aż się uspokoi. Ale parskanie jest również spowodowane wdychaniem pyłu. Jakakolwiek specjalna reakcja, jeśli zwierzę samo sobie poradzi z problemem, nie jest wymagana. Poważny dyskomfort, czasami towarzyszący parsknięciu, objawia się wcieraniu nosa łapami - i zauważywszy to, musisz natychmiast udać się do kliniki.

Częstym błędem jest postrzeganie mruczenia jako wyraźnie pozytywnej reakcji. Oczywiście taki dźwięk często można usłyszeć, pieszcząc zwierzaka lub karmiąc go pysznie. Czasami jednak słychać mruczenie z powodu głodu, a nawet wyraża strach. Dlatego, gdy zaczyna się nagle i na tle pełnego dobrostanu (szczególnie podczas gry lub uczuć), musisz odsunąć się na bok.

Należy zwrócić uwagę na barwę miau. Kiedy jest głośno i długo, bliżej wycia, jest to kolejny sygnał podniecenia lub wściekłości. W każdej sekundzie można spodziewać się charakterystycznych reakcji - agresji lub paniki. Prawdziwy przyjemny miauczek zawsze składa się z krótkich dźwięków, takich jak gruchanie gołębi. W takim momencie właściciele mogą być całkowicie spokojni i nie oczekiwać od zwierzęcia żadnego połowu (oczywiście z zastrzeżeniem innych zasad komunikacji).

Istnieje ogromna liczba różnych ras kotów. I nawet najbardziej oddani kochankowie prawdopodobnie nie będą w stanie mieć co najmniej 30% wszystkich typów w swoich „karierach”, aby ich bliżej poznać. Dlatego tak ważne jest, aby wiedzieć, które gatunki są lepsze od innych, według doświadczonych hodowców.

• Jednym z niekwestionowanych liderów pośród ogona kulszowego jest rasa abisyńska. Podobnie jak kraj pochodzenia, jest bardzo starożytny.

„Etiopczycy” są uważani za bardzo piękne zwierzęta, ponieważ ich kolorystyka jest naprawdę niezwykła. Zdjęcia nie mogą oddać całego uroku, całego uroku tych osób. Ale niezależnie, trudno jest znaleźć alternatywę dla brytyjskiego krótkowłosego. Pomimo przywiązania do właścicieli, można je bezpiecznie pozostawić na 2-3 dni w domu. Kiedy właściciele wrócą, ich zwierzak nie będzie nieskończenie przerażony ani zszokowany tak długim rozstaniem.

• Jednak dla wielu osób jest to o wiele lepsze rozwiązanie krótkowłosy amerykański. Jest towarzyska, ale bardzo niezależna. Naturalne jest, że takie zwierzęta znajdują się w pobliżu właściciela, jednak rzadko pozwalają się wciągnąć w ręce lub po prostu pogłaskać. Podobnie jak „Brytyjczycy” spokojnie przenoszą pracę właścicieli na zmiany lub krótkie podróże służbowe, ale dla nich na pewno będą musieli kupić dużo zabawek.

• Jeśli potrzebujesz zwierzaka z futrzanym ogonem, byłby to bardzo dobry wybór rasa perska. Jego przedstawiciele są bardzo duzi (czasami ważą do 7 kg). Łapy są stosunkowo krótkie, ale klatka piersiowa imponuje potężnym rozwojem. Ważne: Persowie należą do brachycefalów, a przepisy wielu linii lotniczych zabraniają ich transportu. Brachykefale to rasy zwierząt, które często cierpią na choroby nosogardzieli i prawie zawsze oddychają z trudem. Ze względu na te cechy urządzenia mogą umrzeć podczas lotu - to powtarzające się wypadki zmuszają linie lotnicze do odmowy przewozu takich psów.W samych Stanach Zjednoczonych w latach 2005–2011 w locie padło 98 zwierząt należących do ras brachycefalicznych.

• Fani delikatnych i spokojnych zwierząt powinni zwrócić uwagę na rasę. ragdoll. Różni się tym, że gdy jest w rękach właścicieli, jest w 100% zrelaksowany, jakby bezwładny. Inne właściwości skalne obejmują:

1. towarzyskość bez nadmiernej irytacji;
2. cichy, opalizujący głos melodyczny;
3. łatwowierność i oddanie;
4. spokojna i rozwinięta inteligencja;
5. umiejętność znalezienia kontaktu z dziećmi.

Warto jednak wziąć pod uwagę, że ragdoll czasami cierpi z powodu nieostrożności zabawy z nimi, zwłaszcza z dziećmi. Właśnie z powodu bardzo wysokiego progu bólu u tych kotów. Ale rasa birmańska jest nieco inna - przede wszystkim dlatego, że jest godna.

• Birmański:

1. towarzyski;
2. różnią się ciekawym usposobieniem;
3. zachowuj się dyskretnie;
4. pazury są uwalniane tylko w ostateczności, gdy bierne zawieszenie nie pomaga;
5. wymagają aktywnej pielęgnacji włosów;
6. nie można wylądować na 4 nogach, dlatego niedopuszczalne jest pozostawienie ich na szafkach lub otwarcie okien.

• Ze względu na życzliwość rasa Selkirk Rex jest poszukiwana. Dla niej uwielbienie gier i innych przejawów uwagi ze strony człowieka jest szczególne. Taki kot może nieustannie towarzyszyć ludziom, nie niepotrzebnie im jednak przeszkadzając swoją obecnością. Charakteryzuje się spokojnym postrzeganiem dzieci i cierpliwością na trąd z ich strony.

• Ale kot Akrinsky jest uważany za jeden z najrzadszych gatunków. Należy do grupy półdługowłosych. Nie ma na ten temat żadnych innych informacji. Jeśli wrócimy do liczby najpopularniejszych odmian kotów, należy zauważyć:

1. Maine Coon;
2. Koty bengalskie;
3. Sfinksy kanadyjskie;
4. Zwierzęta syberyjskie i neva maskują.

Natura zgromadziła wiele interesujących rzeczy, a kolory kotów są tylko częścią tego „interesującego”, bez wątpienia. Tutaj, na przykład, jak dotknięcie „małego czarnego kapelusza” wygląda na całkowicie białym zwierzęciu. I tutaj widać, że wygląd zwierzaka staje się bardziej interesujący dzięki „lisiemu” kolorowi ogona. Jednak czarny czubek głowy na tle szarego ciała jako całości, w połączeniu z czarnym ogonem, będzie wyglądał nie mniej genialnie. I są takie egzotyczne opcje, jak:

• różne zabarwienie łap;
• połączenie czerni i jasnożółtego na głowie;
• czarne serca na białym tle;
• wygląda jak panda.

Zazwyczaj zaleca się wybieranie małych zwierząt niezależnie od koloru. Stają się bardziej przywiązani do właścicieli i manifestują się bardziej emocjonalnie. Możesz zabrać kota w wieku, jeśli masz wystarczająco dużo doświadczenia i wolnego czasu. Pamiętaj, aby wziąć pod uwagę takie niuanse, jak:

• trudność z odejściem (im dłuższy płaszcz, tym więcej pracy będzie miał właściciel);
• wymagania żywieniowe (rasowy, szczególnie przeznaczony na wystawy, osobniki potrzebują bardziej wyrafinowanego jedzenia niż zwykle);
• charakterystyczne cechy danej rasy (towarzyskość, spokój lub agresywność, stopień przywiązania do właściciela, przydatność dla dzieci);
• dostępność niezbędnych szczepień i świadectw weterynaryjnych;
• rodowód.

Wybór młodych z żłobków powinien zaczynać się od oceny reputacji samej instytucji. Powie dużo o profesjonalizmie pracujących tam ludzi i perfekcyjnym podejściu.

Ale zabieranie kotów ze schroniska powinno przebiegać bardzo ostrożnie. Nie, nie są one znacznie gorsze od „średniej” w jakości kopii. Jednak u wielu zwierząt domowych stosunek do ludzi (i nie bez powodu) jest zepsuty; często spotykane są osoby o niskiej jakości treningu lub słabym zdrowiu.

Pozyskiwanie kotów w wieku poniżej 2 miesięcy jest szczerze nierozsądne:

• są zbyt słabi;
• zapotrzebowanie na dorosłe zwierzęta jest zbyt duże;
• podstawowe umiejętności życiowe nie zostały wystarczająco rozwinięte.

Tego punktu również nie można lekceważyć. Po wybraniu rasy i krótkiej odpowiedzi na inne pytania, czas zająć się zaletami i wadami obu opcji. Dziewczyny, bez względu na to, jak przywiązane są do ludzi, mają tendencję do „samodzielnego chodzenia”. Tylko w szczególnie trudnych sytuacjach same dostają się w ręce właścicieli. W codziennych sytuacjach zwierzęta pozwalają tylko na głaskanie i drapanie.

Chłopcy są bardziej przywiązani, a ich uczucia są bardziej intymne. Uczucia wyrażają się znacznie wyraźniej i otwarcie. Różnice w zawartości pojawiają się, gdy zwierzę osiągnie pełną biologiczną dojrzałość. Dość często ucieka się do kastracji dorosłych. Prowadzi to do gwałtownej zmiany charakteru.

W pierwszym przypadku zamiast całkowitego chirurgicznego usunięcia niektórych narządów utrzymuje się pełne tło hormonalne, ale w rzeczywistości pojawienie się potomstwa będzie niemożliwe. Dlatego sterylizowane zwierzęta zachowują swoje poprzednie zachowanie. Negatywną stroną obu procedur są:

• prawdopodobieństwo powikłań (choć niskie, ale w rzeczywistości nieusuwalne);
• obecność u niektórych osób nietolerancji na środki przeciwbólowe i inne niezbędne leki;
• powrót do zdrowia po operacji;
• potrzeba (w przypadku kastracji) przejścia na specjalny pokarm lub ścisłe ograniczenie spożycia kalorii.

Jednym z obowiązkowych wymagań dotyczących trzymania kota w domu jest zaspokojenie jego ciekawości. Dlatego wraz z przydzieleniem stałego miejsca do życia będziesz musiał zadbać o powieszenie hamaka na parapecie. W przeciwnym razie zwierzęta same sami wejdą na sam parapet. Jak to się może skończyć, nietrudno zgadnąć. Wykonanie leżaka dla kota własnymi rękami nie jest trudne.

Dobrymi rurami do tego będą rury PCV. Po ich wycięciu i połączeniu, aby uzyskać stabilny czworokąt, konieczne jest rozciągnięcie i przymocowanie tkaniny w nim.

Dla informacji - inna wersja hamaka na akumulatorze jest wykonana z następujących materiałów:

• drewniane tace;
• małe poduszki;
• liny;
• haczyki na przyssawkach;
• duże haczyki na pętle.

Niektóre osoby wolą kupować gotowe hamaki.

Jednak struktury prostokątne i kwadratowe są bardziej powszechne. Rama leżaka na „ciężką” bestię powinna być wykonana z metalu. Urządzenia zawieszone na grzejnikach mają stalowe ramy rurowe.

Ale nie można ograniczyć się do jednego hamaka, nawet najlepszego. Będzie musiał:

• systematycznie czesać sierść zwierzęcą;
• od czasu do czasu (przynajmniej 1 raz na 60 dni) wykąp się i umyj je w ciepłej wodzie;
• uciekaj się do niezwykłej kąpieli, gdy płaszcz jest bardzo brudny.

Rozmowa o opiece nad kotami nie powinna przebiegać bez określenia szczegółów ich utrzymania w zimie. W zimnych porach aktywność zwierząt jest zmniejszona. Zamiast grać w gry, wolą spać w ciepłych kątach. Ale jeśli to wszystko, a nawet wygląd kota zwiniętego na ringu są całkiem przyjemne, to zmiana diety jest znacznie gorsza. Właściciele będą musieli szukać optymalnej pozycji, która oddziela naturalne pragnienia i wymagania zdrowotne.

Jednak w przypadku trzymania w tym mieszkaniu ten roczny cykl jest zerwany. Ponieważ musisz systematycznie czesać futro, używaj specjalnych preparatów witaminowych.Kategorycznie nie można dopuścić do hipotermii zwierząt domowych, co pociąga za sobą wiele chorób i ogólny spadek odporności. Pozostawiając kota lub kota na balkonie, możesz bać się odmrożenia.

Odżywianie jest integralną częścią opieki systemowej. Istnieje wiele prostych zasad:

• małe zwierzęta są karmione ściśle ciepłym pokarmem, nie gorącym ani zimnym;
• przejście na dietę dla dorosłych następuje w ciągu 4 miesięcy;
• dla pełnej podaży witamin powinno być w diecie i warzywach;
• jeśli to możliwe, użyj gotowych mieszanin;
• zwykła żywność dla ludzi, zwłaszcza tłusta i mączna, nie pasuje kategorycznie;
• Nie możesz używać wędzonego mięsa.

Konstrukcja procesu edukacyjnego kota powinna opierać się na zastosowaniu ściśle uwarunkowanych odruchów. Nacisk na bezwarunkowe odruchy stwarza szereg poważnych problemów. Od samego początku będziesz musiał trenować zwierzę:

• używać tac;
• jedzenie żywności w ściśle określonych miejscach;
• niedopuszczalność drapania mebli, rwania odzieży.

Jeśli to możliwe, należy zastosować motywy pozytywne - niektóre koty będą pamiętać wszelkie przestępstwa spowodowane przez całe ich życie.

Ponieważ koty są naturalnie nastawione na polowanie w ciszy, głośne dźwięki natychmiast je powalają.

Dobrą alternatywą jest rozpylenie liściastego lub zbyt agresywnego kota z butelki z rozpylaczem czystą zimną wodą. Jeszcze lepsza jest woda zmieszana z miodem lub sokiem z cytryny. Wtedy dbałość o czystość futra natychmiast wypycha w tło wszelkie niepożądane motywy. Kiedy opanujesz umiejętność posługiwania się latryną, konieczne jest przyzwyczajenie zwierzaka do określonych miejsc odpoczynku, do reżimu ludzi w danym dniu i do używania punktów pazurów.

Zdobywając i szkoląc kota, wielu jest zainteresowanych tym, jak długo będzie żył. Biorąc pod uwagę obecne osiągnięcia medycyny weterynaryjnej, jeśli zapewniona zostanie również odpowiednia opieka, długość życia zwierzęcia może wynosić 15 lat. Znanych jest wiele przypadków, gdy przekroczyły nawet 20 lat. Ale dotyczy to zwierząt domowych.

7 lat to dla nich prawie limit.

Zwyczajowo koci życie dzieli się na takie okresy warunkowe:

• dzieci (do 10 miesięcy);
• młodzieńczy (10-24 miesięcy);
• dojrzały wiek (3-6 lat);
• okres podeszłym wieku (7-10 lat);
• wiek starczy (od około 11 lat).

Najbardziej długowieczny kot, według niektórych doniesień, żył około 38 lat. I przez całe życie, o ile pozwala na to zdrowie fizyczne, zwierzęta te polują. Idą na polowanie, nawet gdy czują się pełni - mówi nam instynkt.

Ale przy zbyt częstym występowaniu takiego zdarzenia potrzebujesz:

• nawilżaj powietrze;
• zmień na lepsze szampony;
• rzadziej pływaj;
• zapewnić zwierzęciu wodę bez ograniczeń.

Wracając do polowań czworonożnych, należy zauważyć, że z powodu tych zwierząt są podatne na krótkowzroczność. Odległe obiekty są dla nich znacznie cenniejsze i ważniejsze niż te znajdujące się w pobliżu. A kiedy zdobycz zostanie złapana i rozpocznie się jej jedzenie, smak prawie nie ma znaczenia.

Zauważalna część czworonożnego mieszkającego w Anglii i Szkocji ma dodatkowe palce. Zoologowie sugerują, że jest to wynikiem mutacji występującej u zwierząt przebywających na statkach od dłuższego czasu. Innym ciekawym faktem na temat kotów jest to, że 2/3 ich życia mija we śnie. Ale w rzeczywistości koty mogą wydawać 10 razy więcej dźwięków niż psy.

O kotach domowych, patrz poniżej.