Wszystko, co musisz wiedzieć o somalijskich kotach

Somalijskie koty są bardzo piękne. Wyglądają jak prawdziwi arystokraci - elastyczni, wdzięczni, z puszystym „lisim” ogonem, przeszywającym wyglądem i wyrafinowanym kołnierzem. Jednocześnie są ciekawi jak kocięta, figlarne, delikatne - prawdziwe koty towarzyszące. Jeśli szukasz miłego i wesołego, a jednocześnie dyskretnego kota o charakterze psa, nie ma nikogo lepszego niż Somalijczyk.

Dokładne szczegóły dotyczące pochodzenia kotów rasy somalijskiej nie są znane, ale okresowo długowłose kocięta pojawiały się w miotach rasy abisyńskiej, a zdarzało się to w różnych miejscach. Pojawienie się tak zwanego genu długowłosego jest związane z nazwą hodowcy Janet Robertson. W latach czterdziestych jej kocięta rasy abisyńskiej były sprzedawane na całym świecie. Po pewnym czasie pojawiły się kocięta z długimi włosami i ogonem o zwiększonej puszystości wśród australijskich, kanadyjskich i amerykańskich Abisyńczyków. W tym czasie uznano je za małżeństwo rasowe, a kocięta nie uczestniczyły w dalszej hodowli.

W latach 60. XX wieku kanadyjscy i amerykańscy hodowcy kotów zdecydowali, że stworzą odrębną rasę od długowłosych kociąt abisyńskich. Sukces długowłosych kociąt wiąże się z imieniem innej hodowczyni - Mary Meiling, to ona pokazała je na wystawie w Kanadzie, gdzie zrobiły plusk. W 1978 r. CFA uznało rasę somalijską, a teraz Somalijczycy zdobyli uznanie na całym świecie. W tym samym roku opracowano opis tej rasy i zatwierdzono jej standard.

Rasa ma swoją nazwę od kraju graniczącego z Etiopią, gdzie prawdopodobnie pojawiły się koty abisyńskie, sugeruje hodowca Evelyn Magyu z Ameryki.Pierwszy przedstawiciel rasy został oficjalnie zarejestrowany w imieniu tej samej Mary Meiling w 1965 roku. A klub „Somalis” zdobył w 1972 roku.

Logiczny wniosek jest taki Somalijczycy są najbliższymi krewnymi Abisyńczyków. W 1979 roku Somalijczycy uzyskali status mistrza. W następnym roku Somalijczycy zostali przyjęci przez wszystkie kluby felinologów, pozwolono im uczestniczyć w wystawach. Rok później somalijskie koty rozprzestrzeniają się w krajach europejskich, a po 10 latach są uznawane przez organizacje międzynarodowe. Teraz Somalijczycy mogą uczestniczyć w każdej wystawie odbywającej się na świecie.

Tajemnicą pozostaje, dlaczego pojawił się gen długowłosych. W końcu Abisyńczycy to koty o krótkich włosach. Mają gruby i miękki płaszcz, w okolicy ramion jest krótszy. Głowa Somalijczyka jest mała, bardzo zadbana. W przeciwieństwie do głowy uszy są bardzo duże. Niektórzy przedstawiciele rasy mają frędzle na uszach. Przednie łapy mają 5 palców, a tylne nogi mają 4. Między palcami futro gęsto rośnie. Oczy Somalijczyków są bardzo wyraziste, mają kształt migdałów i mogą być brązowe lub zielone lub bursztynowo-złote.

Koty dorastają do 26–30 cm długości, do 30 cm wysokości i ważą 3,5–5 kg. Somalijskie koty to bardzo jasne, atrakcyjne zwierzęta. Ze względu na kontrastujące kolory kufy i dużych uszu, a także ciekawy wygląd, wyglądają jak kurki. Podobieństwo wzmacnia owłosiony ogon.

Standard rasy przewiduje również następujące funkcje:

• głowa ma kształt klina, gładko zaokrąglony do brody;
• uszy są szeroko osadzone;
• długość ogona jest proporcjonalna do długości ciała;
• oczy są czarne z „strzałką” powyżej;
• łapy są zaokrąglone do linii palców;
• kości policzkowe są słabo wyrażone, pod linią wibracji zwężają się.

Włosy na ciele są nierównomiernie rozmieszczone, na łopatkach długość jest minimalna, z tyłu - nieco dłuższa, a włosy na brzuchu są najdłuższe. Na szyi kotów bujny kołnierz, na tylnych łapach puszyste majtki.

Jak każda inna rasa kota, Somalijczycy mają zarówno zalety, jak i wady. Zacznijmy od profesjonalistów, a mianowicie:

• przedstawiciele rasy są absolutnie czarujący;
• zabawny, ciekawy;
• podatny na szkolenie;
• dyskretny i posiadający wielką intuicję;
• mądry i mądry;
• bezpretensjonalny w jedzeniu;
• doskonałe zdrowie.

Istnieją również wady, choć nieistotne, takie jak:

• Somalijczycy bardzo źle znoszą samotność, nawet krótkotrwałą;
• dość krnąbrny i może czasami być nieposłuszny właścicielowi;
• uwielbiam bawić się włosami właścicieli, więc z długimi włosami ludzie mogą mieć trudności z takimi kotami;
• podatny na choroby nerek;
• niezwykle mobilny, który może nudzić ludzi skłonnych do kontemplacji.

Somalijskie koty są niesamowite. Są krewnymi kotów abisyńskich, a od nich przekazano im ciekawość i żywy charakter. Ale somalijscy przedstawiciele rodziny kotów są spokojniejsi i bardziej taktowni w porównaniu z Abisyńczykami. Somalijczycy są kochani przez wszystkich członków rodziny. Doskonale znajdują kontakt z dziećmi, nawet najmniejszymi. Lubią się z nimi bawić, są cierpliwi i nigdy nie podrapią dziecka, nawet jeśli spowodowało u niego dyskomfort.

Kot somalijski zachowuje się inaczej z osobą dorosłą. Nawet z wielką ciekawością kota w stosunku do wszystkich działań właściciela, nie będzie narzucał mu swojego społeczeństwa i nie będzie mu przeszkadzał. Somalijczycy lubią rozmawiać. Nawet jeśli ktoś przyszedł do domu po raz pierwszy, kot pokaże wszystko, co może, aby zwrócić na siebie uwagę.Ale intuicyjnie czują, że gdy ich zainteresowanie jest nieodpowiednie, gdy osoba jest w złym nastroju do grania i komunikowania się, pozostaje na uboczu.

Przedstawiciele tej rasy mają świetny umysł. Są dość łatwe do wyszkolenia, dobrze znają podstawowy zestaw standardowych poleceń, mogą nawet nauczyć się wnosić małe przedmioty do właściciela. Niektórzy Somalijczycy mogą wykonywać różne sztuczki, ponieważ upór nie jest z nimi związany, a także z zainteresowaniem podejmują wszelkie działania ze strony właściciela. Ale oczywiście nadal pozostają kotami, a nie psami.

Somalijczycy dobrze i szybko dostosowują się do zmieniających się warunków. Mogą łatwo dogadać się z innymi zwierzętami w domu i chociaż są wspaniałymi myśliwymi, mogą nawet zaprzyjaźnić się z gryzoniami. Przedstawiciele rasy zachowują zabawę i ciekawość do późnej starości. Naprawdę lubią małe przedmioty i detale, a przede wszystkim - krople wody z kranu, które łapią łapą.

Somalijczycy mają niezwykłą zręczność. Bez większego wysiłku wspinają się na najwyższe przedmioty w domu - szafkę, lodówkę, a także wiedzą, jak „wyciec” w trudno dostępne miejsca. Ruchliwość jest dobrze rozwinięta wśród przedstawicieli rasy - mogą trzymać małe łapy w łapach i bawić się nimi. Są bardzo zwinni, zwinni, energiczni. Czasami wydaje się, że nie potrzebują odpoczynku.

Lubią być z jednym z członków rodziny, ale jeśli właściciele nie są do tego skłonni, zajmą się swoimi sprawami. Pozostawiony sam przez długi czas może się obrazić. Doskonałym wyjściem jest posiadanie zwierzaka „partnerskiego”, najlepiej również z rodziny kotów.

Charakterystyczne cechy długowłosych Abisyńczyków są następujące:

• nieagresywny wobec właścicieli lub nieznajomych;
• łatwy do kontaktu, przyjazny;
• mądry, mądry;
• miłość „przytula”, czule, czule;
• dobrze wyszkolony, pamiętaj zespoły, poddaj się treningowi;
• krnąbrne mogą „wysłać” zbyt obsesyjną osobę.

Pomimo nieagresywności Somalijskie koty nie zawsze spokojnie reagują na niedogodności. Jeśli w rodzinie są dzieci, lepiej nie zostawiać ich samych z kotem. Po rozegraniu dziecko może przypadkowo pociągnąć kota za ogon lub wąsy i dostać łapę lub ugryzienie.

Somalijczycy są długowłosymi „kopiami” Abisyńczyków. Mają równie elastyczne i pełne wdzięku ciała średniej lub dużej wielkości. Kufa jest bardzo wyrazista. Istnieją jednak również różnice, a mianowicie:

• długość wełny;
• bujny kołnierz i puszysty ogon przypominający lisa.

Podczas linienia Somalijczycy wyglądają dość brzydko, ale przez resztę czasu są bardzo piękni. Kolor przedstawicieli rasy może być inny, ale zawsze występuje tykanie. Obecność zaznaczonego koloru jest głównym znakiem Somalii. Zaznaczony kolor to obecność ciemnych poprzecznych pasków na każdym włosie. Im więcej pasków ma kot, tym bardziej jest cenny.

Początkowo w palecie kolorów występowały tylko dwa odcienie - dziki i szczaw. Teraz jest znacznie szerszy i z każdym rokiem staje się coraz bardziej wyrafinowany. Główną gamę kolorów Somalijczyków reprezentują dziś takie kolory, jak:

• dziki - czerwonawy lub brązowo-czerwony odcień włosów, czarny na końcach; wymagany jest ciemny pasek z tyłu;
• sarna - wełna kremowo-matowa, w niektórych miejscach ma ciepły kolor, u podstawy cień jest bardzo jasny; wśród sarny najbardziej ceniony jest właśnie jednorodny kolor;
• niebieski a raczej dymny niebieski odcień na górze, a wewnątrz - jasny beż lub krem; paski o szaro-niebieskim odcieniu, ten sam ton i poduszki na nogawkach są wyraźnie widoczne na powierzchni;
• szczaw - kolor miedziano-czerwony z odcieniem jasnobrązowym, u podstawy odcienia moreli; u kotów tego koloru opuszki na nos i łapy są różowe, a na czubku ogona i uszu włosy są brązowe;
• posrebrzane - każdy kolor, w którym odcień podszerstka i tyknięcia jest biały.

Jeśli kupisz somalijskiego kotka, aby wziąć udział w wystawach, musisz wziąć pod uwagę to, co uważa się za małżeństwo rasy, a mianowicie:

• obecność piasku lub szarości;
• czarne obszary u podstawy sierści;
• wzory resztkowe - paski na nogach, plamy na ciele;
• białe plamy są wskaźnikiem dyskwalifikacji kotka; powiedzmy biały kolor tylko na brodzie, gardle, nozdrzach;
• szydełkowany ogon;
• zamknięty naszyjnik;
• obecność dodatkowego palca lub, przeciwnie, niedobór.

Koszt przedstawiciela rasy zaczyna się od 11 000 rubli. Oczywiście cena zależy od tego, jaką płeć ma kotek, jakie dane zewnętrzne ma, jaki ma rodowód. W kraju jest kilka somalijskich żłobków, największa w Moskwie.

W Kijowie i Mińsku są żłobki. Jeśli dostajesz kotka przez Internet, przede wszystkim sprawdź reputację sprzedawcy i opinie o nim. Zadzwoń lub napisz do kupujących, którzy kupili kocięta od tego hodowcy i zapytaj, czy są zadowoleni z zakupu. Pozwoli ci to uniknąć marnowania pieniędzy, ponieważ, jak już wspomniano, Somalijczycy nie są tanie.

Opieka nad somalijskim kotem (jak również każdym długowłosym przedstawicielem rodziny kotów) musi być bardzo ostrożna. Długa wełna wymaga szczotkowania i regularnego czesania. Somalijczycy mają cienki, miękki płaszcz średniej długości, który wygląda na zadbany i nie zwija się w plątaninę. Ale to oczywiście nie oznacza, że ​​nie musisz czesać wełny.

Oprócz wełny przedstawiciele rasy mają podszerstek, który rośnie dość gęsto. Aby to zrobić, potrzebujesz furminatora. Jeśli go użyjesz, molt nie będzie tak silny. Będzie to oczywiście miało pozytywny wpływ na sprzątanie pomieszczeń. Chociaż należy zauważyć, że Somalijczycy, pomimo względnego długowłosego, nie tracą tyle, co inne rasy o podobnej puszystości.

Jeśli Somalijczyk jest przetrzymywany w mieszkaniu w mieście, musisz regularnie z nim chodzić. Jeśli masz pewność, że na trawniku, na którym nie masz zamiaru chodzić, nie ma kleszczy, możesz założyć uprząż na kota i pozwolić mu chodzić. Jeśli nie ma takiej pewności siebie, lepiej jest wyprowadzić kota na teren ogrodzony i spryskany owadami. Być może powinieneś również użyć specjalnego kołnierza przeciw roztoczom. Możesz wypuścić kota na loggię, pod warunkiem, że jest oszklona i dobrze zamknięta.

Po spacerze koty muszą zostać umyte. Somalijczycy są całkowicie spokojni co do wody, ponadto ufają wyłącznie właścicielowi, więc nie powinno być problemów z kąpielą i myciem łap. Somalijczycy potrzebują zabawek, pazurów i innych gier. Wskazana jest zmiana zabawek, aby nie przeszkadzały kotowi. Ponieważ jeśli tak się stanie, ciekawe zwierzę zacznie szukać „zabawek” na stole lub stoliku nocnym właściciela.

Kot somalijski musi jeść dobrze i wysokiej jakości. Właściciel może samodzielnie ugotować jedzenie lub kupić gotowe jedzenie. Oba są dopuszczalne.Gotowe pasze powinny zawierać co najmniej 40% mięsa. To oczywiście nie jest tanie, ale inne jest niedopuszczalne. Jeśli wybierzesz gotowe jedzenie, nie możesz go na przemian z naturalnym jedzeniem. W przeciwnym razie kot może czekać na choroby trawienne.

Jeśli zdecydowałeś się na naturalną karmę, należy bardzo dokładnie zbilansować: dla kociąt w stosunku 3: 1, zwierząt do warzyw, a dla dorosłych - 2: 1.

Przedstawiciele rasy somalijskiej wyróżniają się doskonałym zdrowiem. Zęby i dziąsła czasami przeszkadzają i należy je okresowo sprawdzać. Zęby wymagają codziennego mycia. Ze względu na swoją życzliwość i ciekawość Somalijczycy często zwracają uwagę na inne zwierzęta - ptaki, psy, inne koty. Nie wszyscy są zadowoleni z tej presji i nie chcą się komunikować. Dlatego czasami Somalijczycy zostają ranni od zwierząt.

W okresie od 9 do 12 tygodni kocięta można zaszczepić po raz pierwszy. Jest to kompleksowe szczepienie: chroni przed chlamydią, zarazą, kaliciwirusem, nieżytem nosa i tchawicy. Po miesiącu możesz ponownie szczepić. Są one szczepione przeciwko wściekliźnie za pomocą pierwotnego lub wielokrotnego szczepienia - zależy to od woli właściciela. Następnie szczepienia podaje się w wieku jednego roku, a następnie co roku.

Istnieje jedna poważna choroba, na którą Somalijczycy są podatni. Jest to niedobór kinazy pirogronianowej. Dzieje się tak z powodu obecności recesywnego genu, który powoduje rozwój żółtaczki. Grupa ryzyka składa się z kociąt w wieku do sześciu miesięcy i osobników po 12 latach. Leczą żółtaczkę przez wstrzyknięcie glukozy i soli fizjologicznej. Wstrzyknięcie dożylne

Według statystyk zebranych przez weterynarzy koty somalijskie są podatne na choroby takie jak:

• amyloidoza nerek - niestety nie ma leczenia; tylko koty chorują z powodu naruszenia metabolizmu białek;
• zwichnięcie rzepki - ta patologia jest dziedziczna; jeśli postać choroby jest ciężka, wówczas leczy się ją przez interwencję chirurgiczną;
• otyłość - mężczyźni cierpią głównie po kastracji; apetyt wzrasta, więc musisz uważnie monitorować, co i ile je kot.

Jeśli zwierzę nie ma wystarczającej ilości witamin, może wystąpić zapalenie dziąseł (zapalenie dziąseł), a także tworzenie się kamienia nazębnego. Nie warto wspominać o potrzebie regularnego odrobaczania, a także kontroli pcheł. Jest to szczególnie ważne w przypadku kotów, które chodzą po ulicy. Raz na 6 miesięcy konieczna jest wizyta u weterynarza w celu rutynowego badania.

Pojawienie się pierwszego rui u kota zwykle występuje w wieku 8 miesięcy. Zaleca się jednak poród nie wcześniej niż przed rokiem. Ze względu na arystokrację i wyrafinowanie rasy Somalijczykom trudno jest zajść w ciążę, a wśród nich bardzo często są osoby niezdolne do zajścia w ciążę i rodzące dzieci. Właśnie dlatego kocięta są tak drogie.

Aby zwiększyć prawdopodobieństwo zajścia w ciążę, spotkania z kotem powinny odbywać się u kota. Kot musi tam pozostać przez 3-4 dni, aby czuć się komfortowo i zmniejszyć stres. Jeśli ciąża kota zostanie ustalona, ​​potrzebuje dużo uwagi i delikatnej komunikacji.

Kocięta rodzą się z kołnierzykami i majtkami (oczywiście w powijakach, ale nadal można je odróżnić). Mama kot bardzo troszczy się o kocięta. Lepiej zostawić kocięta z matką, dopóki nie osiągną wieku 12 tygodni, w przeciwnym razie doświadczą silnego stresu. Może to wpływać zarówno na ich stan psychiczny, jak i fizjologiczny. Jeśli kot nie zostanie zabrany do krycia, rui pojawią się częściej, najwyżej - trzy razy w miesiącu.Ich funkcjonowanie układu rozrodczego jest zakłócone, powstają torbiele i polipy.

Zobacz więcej o kotach somalijskich w następnym filmie.