Opis, rodzaje kolorów i cechy trzymania kotów syberyjskich

Koty syberyjskie są uważane za dumę rosyjskich hodowców. Dziś osoby tej rasy często pojawiają się na międzynarodowych wystawach, doceniają je miłośnicy naturalnego piękna na całym świecie. Materiał w tym artykule zapozna czytelnika z cechami tych kotów i opowie o niuansach ich treści.

Ścieżka formacji rasy syberyjskiej została wytyczona w trudnych warunkach klimatycznych. Jest to prawie naturalne, pomimo tego, że pochodzenie jest zarośnięte legendami. Koty syberyjskie są uważane za rodzime zwierzęta, mają jasny wygląd i tylko częściowo zostały wyhodowane przez hodowców. W rzeczywistości ich przodkami były koty Buchary, pierwsza wzmianka o początku powstania rasy pojawiła się w XVI wieku.

W annałach były odniesienia do kotów podobnych do syberyjskich. Nazywali ich Buchara, poznali się w całej Rosji. Ogólnie przyjmuje się, że migracja w całym kraju pochodzi z regionów Syberii i Dalekiego Wschodu.

Oficjalnie krajem pochodzenia kota syberyjskiego jest Rosja. Początkowo wielu uważało, że wszystkie duże i długowłose koty to Syberyjczycy. Hodowcy byli pewni, że Syberyjczycy nazywani są kotami wyłącznie z Syberii. Jednak w latach 80. felinolodzy położyli kres temu problemowi. Zauważyli, że korzenie pochodzenia sięgają daleko wstecz.

Badając dalsze prace hodowlane kotów z różnych regionów Syberii i Dalekiego Wschodu, wybrali najlepszych przedstawicieli rodziny kotów, zbierając zewnętrzną grupę osobników mieszkających w Krasnojarsku, Nowosybirsku i Kemerowie. Aby podkreślić jasne cechy rasy, wybrano zwierzęta o dużych rozmiarach, masywny szkielet, ciężką głowę i długą szorstką sierść.

Prace hodowlane nad wyhodowaniem prawdziwie rosyjskiej rasy kotów typu syberyjskiego były trudne i dokładne. Jednak w 1991 roku felinolog Olga Mironova była w stanie uzyskać uznanie standardu rasy przez Światową Federację Kotów. Standard został zatwierdzony jako pracownik, ale stał się oficjalny po 3 latach.

Amerykanie zaczęli zauważać Syberyjczyków: TICA oficjalnie uznała rasę w 1996 roku. Około rok później inna prestiżowa organizacja zwróciła uwagę na koty - FIFE. Do tej pory felinolodzy pracują nad konsolidacją rodzaju rasy.

Koty syberyjskie wyróżniają się oryginalnością i szlachetnym wyglądem. Należą do rodziny kotów dużych ras. Sierść tych zwierząt nie jest zbyt długa, dlatego czasami mylone są z kotami o krótkich włosach. Jednak w rzeczywistości rasy krótkowłose są uważane za krewnych Syberyjczyków. Jeśli chodzi o standard, ma on swoje własne cechy.

Przedstawiciel rasy wygląda bardzo reprezentacyjnie. Łatwo jest go odróżnić od zwykłego zwierzaka. Daje to duże wymiary i gruba wełna. Wysokość puszystego rosyjskiego kota w kłębie wynosi średnio 30 cm, w przypadku samców - około 40 cm. Wskaźniki te mogą się różnić w zależności od wieku zwierzęcia.

Ciało tych kotów jest ciężkie i muskularne. W populacji osobniki znajdują się nie tylko duże, ale także średniej wielkości. Ze względu na wełnę wydają się szczególnie duże, wyróżniają się na tle zwykłych kotów domowych. Mają muskularne nogi średniej długości, proporcjonalną budowę ciała, ciało jest gęste i nieco wydłużone. Grzbiet jest nieco wyższy niż ramiona, brzuch jest beczkowaty i jędrny.

Rozmiar łap jest duży, podczas gdy tylne nogi są dłuższe niż przednie, są zaokrąglone, mają pokwitanie między poduszkami. Ogon syberyjski jest puszysty i szeroki u podstawy, pod koniec lekko zwęża się. Szyja kota syberyjskiego jest okrągła i muskularna, choć nie długa. Głowa zwierzęcia ma kształt trapezu z zaokrąglonymi konturami. Jego rozmiar może się różnić w zależności od wagi kota, ale zawsze jest proporcjonalny do ciała.

Podbródek jest dobrze zaznaczony, kości policzkowe są rozwinięte, policzki są pełne. Górna część głowy jest nieco płaska, nos jest szeroki i prawie prosty, ma małe zagłębienie w pobliżu czoła, zauważalne, gdy patrzy się na kota z boku. Sam czoło jest popychany do przodu. Uszy syberyjskie są średniej wielkości, u podstawy są szersze, końcówki są nieco zaokrąglone. Oczy zwierzęcia są duże, zaokrąglone, często owalne, szeroko osadzone.

Ich kolor jest jednolity i zawsze łączony z kolorem płaszcza. Odcienie kocich oczu mogą różnić się od zielonego do złotego, a nawet żółtawego. Rzadcy przedstawiciele rasy mogą mieć różne kolory oczu, w tym niebieski.

Przedstawiciele tej rasy ważą średnio od 6 do 9 kg (mniejsza waga u samic, rzadko przekracza 7 kg). W populacji występują osoby o wadze do 10-12 kg. Warto to zauważyć Duża waga nie spowalnia kota. Niezależnie od tego jest plastyczny, zwinny i szybki.

Unikalną cechą dużych rosyjskich kotów jest cechą ich futra: jest wodoodporny. Sierść zwierzęcia składa się z grubej i mocno wydłużonej sierści zewnętrznej oraz grubego podkładu, nie różniącego się szczególnie długością od sierści głównej.

Syberyjczycy żyją średnio około 15 lat. Dla kotów jest to szacowny wiek; odpowiada on wieku osoby starszej. Jednak na długość życia bezpośrednio wpływ mają warunki zatrzymania, właściwe odżywianie i opieka. Skraca się stres i zła pielęgnacja.

Kot potrzebuje ludzkiej uwagi, a zabawką może być zwykły papier lub nawet nitka. Rozwinął instynkt samozachowawczy, w związku z którym zwierzę nigdy nie czołga się tam, gdzie może być niebezpieczne. Zdrowie Syberyjczyków jest doskonałe w porównaniu z innymi rasami innych ras. Poszczególne osoby żyją do 20 lat. Jeśli chodzi o wiek reprodukcyjny, u kotów zwykle nie przekracza on 18 lat, podczas gdy u samców tylko sporadycznie przekracza 11-letnią granicę.

Kolory długowłosych kotów syberyjskich mogą być różne. Wśród przedstawicieli rasy można znaleźć osobniki tego samego koloru lub koty o charakterystycznym wzorze. Jednocześnie tekstura wełny może być bardzo różna: gdzieś jest miękka, gdzieś jest twarda. W zależności od koloru na brzuchu i nogach może być kręcone.

Ciekawe jest to, że po urodzeniu kotek dziedziczy kolor matki, a dziewczynka może zabrać kolor od dowolnego z rodziców. Jeśli chodzi o standard, pozwala na uzyskanie jednolitych kolorów, wyprysków i wzorzystości. Kolory wielu współczesnych kotów są wynikiem selekcji. Standard obejmuje zwierzęta o białych, czarnych, szarych, brązowawych, niebieskich i czerwonych włosach.

Biały jednolity kolor uważane za rzadkość. W tym przypadku standard oznacza idealnie czysty kolor. Na płaszczu nie powinno być żadnych wzorów ani plam. Czasami takie kocięta rodzą się z drobinkami, ale z czasem znikają. Hodowcy nazywają takie koty Angorą. Te zwierzęta mają różne kolory oczu (niebieskawe, miedziane, a nawet pomarańczowe).

Czarny kolor, zgodnie z wymaganiami normy, powinien być jednolity. Z reguły u takich kotów nawet czubek nosa jest pomalowany na czarno. Kocięta po urodzeniu mają sierść szarawego lub brązowego koloru, z czasem stają się czarne. Jednak opieka nad tymi kotami jest trudniejsza, ponieważ ich włosy muszą być chronione przed słońcem, aby nie zniknęły. Po wypaleniu czarny płaszcz staje się brzydki, wydzielając rudego.

Kolor szary jest warunkowo podzielony na dwa typy: szynszylowy i dymny. Pierwszy rodzaj oznacza wełnę, zabarwioną nie na całej długości, ale częściowo. W tym samym czasie srebrny kolor może farbować włosy we włosach nie więcej niż 1/3, a u niektórych kotów nawet mniej (na przykład końcówka). Dymny kolor ma ciemne włosy na końcach i jasne (czasem nawet całkowicie białe) u nasady. Kolor szynszyli jest uważany za rzadki wśród Syberyjczyków; może być cieniowany i zawoalowany.

Kolor żółwia Składa się z kontrastowych odcieni. Może to być nakładka czerni na jednolity czerwony lub niebieski na kremowym. W przypadku tego wzoru kolorów rozkład plam jest jednolity w całej sierści zwierzęcia. Częściej ten kolor jest charakterystyczny dla osobników rasy żeńskiej. Jednak w rzadkich przypadkach obserwuje się to u samców, chociaż z reguły u tych, którzy nie mogą dać potomstwa.

Ukazuje się wśród kotów syberyjskich i kolor pręgowany. Przy takim zabarwieniu wełny zauważono przemianę ciemnych i jasnych odcieni, co daje oryginalny wzór. U osobników tej rasy można spotkać trzy gatunki tego koloru: marmur (klasyczny), tygrys i cętkowany. Każdy typ ma swój własny stopień nasycenia kolorów.

Ponadto standard rozpoznaje kilka kolorów z białym. Na przykład może być dwukolorowy, w którym co najmniej 1/3 całej wełny powinna mieć biały kolor.

Kotów syberyjskich nie można nazwać leniwymi psami, charakteryzują się one mobilnością i aktywnością. Są to liderzy zwierząt i dlatego rzadko zgadzają się być sąsiadami z innymi zwierzętami. Rzadko rozpoznają inne koty lub psy mieszkające w domu. Jeśli chodzi o osobę, tylko jeden ze wszystkich członków gospodarstwa domowego będzie władzą.

Będzie mu posłuszny bardziej niż inni, przestrzegając zasad, których nauczy mistrz. Nie oznacza to jednak, że zwierzę będzie się źle zachowywać. Wcale nie: jeśli od dzieciństwa nauczono go zasad zachowania, kot zachowa się dość spokojnie ze wszystkimi. Ogólnie rzecz biorąc, charakter Syberii jest spokojny i dobroduszny. Wśród przedstawicieli rasy są osoby pokojowo spokrewnione ze wszystkimi członkami gospodarstwa domowego.

Przedstawiciele tej rasy są różni takt i oddaniektóry jest pokazany w odniesieniu do jego właściciela. Od dzieciństwa są nie tylko ciekawi, ale także inteligentni. Można je trenować w niektórych zespołach, ponieważ są to zwierzęta towarzyskie. Nie martwią się zmianą scenerii, szybko przyzwyczajają się do nowego miejsca i mogą mieszkać w prywatnym domu lub mieszkaniu.

Z natury są wspaniałymi myśliwymi. Pragnienie polowania objawia się u bardzo młodych kociąt, co tłumaczy ich zabawę. Jednak chęć polowania wskazuje, że w domu nie powinno być ptaków ani małych gryzoni domowych: wcześniej czy później zadziałają instynkty myśliwego kota. W prywatnym domu kot eksterminuje wszystkie myszy, nie tylko na terytorium swojego miejsca, ale także wśród sąsiadów.

Podczas polowania kot wygląda bardzo dobrze. Polowanie daje zwierzakowi siłę, trenuje ciało, złowione jedzenie korzystnie wpływa na zdrowie ciała i sierści. Zwierzę to czystość. Nigdy nie narzuci swojego społeczeństwa, nawet jeśli chce uwagi lub przywiązania. Nawet w tym przypadku kot nie będzie błagał o przywiązanie, nie pozwoli się zachować czujności wobec właściciela i będzie starał się nie okazywać swoich emocji.

Zwierzęta postrzegają zmianę gospodarza na różne sposoby. Jednak nie zawsze lubią osoby postronne w swoich domach. A jeśli zwierzę nie lubi konkretnej osoby, może sobie pozwolić na trochę narzekania. Inne osoby mogą chronić swoich właścicieli na swój własny sposób. Nawiasem mówiąc, instynkt ochronny działa również z małymi dziećmi mieszkającymi w domu. Syberyjczycy uwielbiają małe dzieci i starają się ich nie obrażać. Inni przedstawiciele rasy chronią wrażliwy sen niemowląt na swój sposób, opiekując się nimi, lubią bawić się z dziećmi. Nie pozwolą jednak uwolnić swoich pazurów i grać zbyt dużo.

O tych kotach nie można powiedzieć, że robią coś bezmyślnie. Każde z ich działań jest znaczące. Po przestudiowaniu przedmiotu lub zabawki szybko znajdują zastosowanie. Uwielbiają różne gry na świeżym powietrzu i często skaczą i zręcznie wspinają się po wysokich obiektach w domu. Jeśli jednak Syberyjczycy są cierpliwi wobec dzieci i mogą zachowywać się z godnością, dorośli członkowie rodziny nie pozwolą się nudzić.

Zwierzę naprawdę tęskni za właścicielem i nie lubi samotności. Po południu może iść spać z czymś mistrzem. Nawet w nocy kot znajdzie okazję, by przylgnąć do właściciela, nawet jeśli za to usiądzie u jego stóp. Jeśli chodzi o okres czuwania, puszystego nie można pozostawić na długi czas, a tym bardziej bez zabawek, które często nosi w zębach, jak zdobycz. Biorąc pod uwagę jego spryt, musisz zrozumieć: zwierzę znajdzie coś do zrobienia.

Oprócz tego, że kot może łatwo otworzyć klamkę, może dostać się do kranów w poszukiwaniu wody. Nawiasem mówiąc, nie tylko się jej nie boi, ale nawet ją kocha. Przejawia się to w relaksacji podczas pływania. Również zwierzę może celowo przeciągnąć zabawki do wanny, aby się bawić, łapiąc je.

Z wiekiem niektóre osoby, które kiedyś nie zwracały uwagi, mogą wykazywać nadpobudliwość. Ponadto szczyt aktywności zwykle pojawia się w nocy, gdy domostwo chce spać.

Koty syberyjskie łatwo się szkolą, dlatego przyzwyczajenie ich do tacki nie jest trudne. Szybko rozumieją, gdzie jest toaleta i jakie łóżko. Kochają kompleksy gier i potrzebują pazurów. Jeśli zwierzę nie dostanie kanapy, nie zrozumie swojego miejsca, ponieważ nie będzie wyraźnego podziału na rzeczy „własne” i „panów”. Musisz zająć się zakupem uprząż lub kołnierz do chodzenia.

Na przykład zwierzę musi mieć własne naczynia. Talerze ze stołu właściciela nie mogą być używane, w przyszłości kot nie zrozumie, dlaczego nie wolno mu jeść jedzenia na stole. Bez względu na czas karmienia zwierzę powinno zawsze mieć miskę świeżej wody. Zwierzę nie powinno szukać wody, gdy chce się napić. Brak wody w zwykłym miejscu spowoduje, że kot wejdzie do zlewu, wanny lub toalety.

Wybrano leżak dla kota, biorąc pod uwagę jego rozmiar. Musi zawierać zwierzaka, aby nie musiał się skupiać ani szukać wygodniejszych miejsc do spania w domu. Jeśli masz finanse, możesz kupić dwa leżaki, a ich modele mogą być standardową podłogą lub zawieszone. Na przykład, jeśli chcesz, możesz wybrać dla Syberii opcję grzejnika lub wiszącego hamaka. Inni hodowcy tworzą łóżka dla majsterkowiczów.

Dobre modele można uzyskać ze zwykłych starych walizek, swetrów, a nawet poduszek. Niektórzy właściciele kotów tworzą dwupiętrowe konstrukcje. Koty lubią te produkty, są bardziej funkcjonalne i szczególnie odpowiednie, jeśli w domu mieszkają dwa zwierzęta domowe.

Tace dla kotów są wybierane na podstawie ich wielkości i cech charakteru. Pomimo tego, że istnieje dziś wiele opcji na rynku, przy wyborze warto zacząć od modeli otwartych. Łatwo jest określić potrzebny typ: taca powinna być mocna, stabilna, ze stosunkowo wysokimi bokami i wyjmowaną ramą.

Musisz kupić tacę z gumowanymi nogami, wykonaną ze szczególnie trwałego i grubego plastiku. W takim przypadku taca nie powinna ostro pachnieć, ponieważ kotom się to nie podoba i szukają innych miejsc, aby zaspokoić swoje naturalne potrzeby. Wysokie boki chronią przestrzeń otaczającą tacę przed ekskrementami, moczem i granulkami wypełniacza.

Jeśli chodzi o funkcje tac, będziesz musiał wybierać między opcjami z grillem i bez. Produkty bez siatki wymagają wypełniacza. Tace z kratką są dobre, ponieważ można je stosować bez granulowanego materiału. Wypełniacz w tym przypadku jest niezbędny, aby wyeliminować nieprzyjemny zapach.

Trudno nazwać kota syberyjskiego kaprysem w pielęgnacji, ale niezwykle ważne jest zapewnienie regularności procedur higienicznych. Szczególną uwagę należy zwrócić na czesanie martwych włosów, ponieważ im dłużej kot będzie je nosił, tym więcej splątków będzie na wełnianym płaszczu. Podczas linienia potrzebne będzie podwójne czesanie, ponieważ w tej chwili kot jest niezbędny. Również terminowe czesanie uratuje dom przed martwymi włosami leżącymi na całym obwodzie obudowy.

Lepiej czesać kota za pomocą specjalnego urządzenia z trymerem grzebieniowym. Umożliwi to łatwe usuwanie martwych włosów z włosów bez większego wysiłku i zmęczenia, bez uszkadzania skóry zwierzęcia. Koty lubią takie grzebienie, ponieważ nie tylko nie dotykają skóry, ale także nie wyciągają włosów, a także masują skórę.

W okresie linienia, który występuje wiosną i jesienią, często czesane są długie puszyste puchaty. Poszczególne osoby potrzebują tego częściej dwa razy w tygodniu.Jeśli z jakiegoś powodu właściciel nie ma wystarczająco dużo wolnego czasu, aby pozbyć się zwierzęcia z martwych włosów, możesz kupić szczoteczkę z zębami, która jest przymocowana do ściany. Ponieważ zwierzę będzie mogło samodzielnie podrapać futro, grzebienie te rzadko pozostają bez uwagi kota.

Zęby furminatora powinny być rzadkie, a szerokość powierzchni roboczej grzebienia powinna być szeroka. Jest to konieczne, aby skrócić czas przetwarzania zwierzęcia. Na pysku, za uszami i w okolicy ogona włosy należy szczególnie wyczesać. W tych miejscach nie jest pożądane skracanie włosów.

Od czasu do czasu kot musi oczyścić uszy i oczy. Zrób to ciepłą przegotowaną wodą, używając serwetek lub wacików. Higiena uszu i oczu w połączeniu z badaniem wzrokowym nie tylko zapobiegnie infekcji jakąkolwiek infekcją, ale także zauważy obecność pasożytów. Na przykład, jeśli kot zaczyna drapać uszy przez długi czas, może to wskazywać na obecność małych roztoczy. Jeśli białawe oczy zaczną pojawiać się w kącikach oczu, wskazują na obecność robaków.

Jeśli pasożyty są obecne w uszach lub oczach, właściciel zwierzęcia powinien skonsultować się z weterynarzem. Po badaniu specjalista wybierze optymalne przygotowanie i dawkę na podstawie wieku kota i jego wagi. Uszy są traktowane kroplami, które wcześniej oczyściły swoją wewnętrzną powierzchnię. Z reguły procedurę powtarza się raz, aby utrwalić efekt terapeutyczny. Zęby należy często myć. Zęby kotów, podobnie jak ludzie, są podatne na powstawanie i wzrost kamienia nazębnego. Ich dziąsła również ulegają stanom zapalnym, a wytrzymałość szkliwa może się osłabić. Koty muszą myć zęby specjalna pasta bez opóźniania procedury.

Pazury należy przycinać w odpowiednim czasie. Aby to zrobić, możesz kupić maszynkę do strzyżenia, która uratuje zwierzę od żmudnej i długotrwałej higieny. Cięcie w jednej procedurze może mieć długość nie większą niż 1 mm. Aby kot nie rozerwał tapety i tapicerki, warto zdobyć drapak. Należy go wybrać, biorąc pod uwagę masywność zwierzęcia. Powinien być odporny na pazury paznokci.

Zbyt częste mycie zwierzaka jest niepożądane. Syberyjczycy są dość czystymi kotami, stale liżą wełnę. Należy je myć szamponem w zoo nie więcej niż trzy do czterech razy w roku. Jednak nikt nie anuluje gier w wodzie, podobnie jak mycie kota bez szamponu. Jeśli chodzi o detergenty, teraz dostępne są środki płuczące do pielęgnacji sierści tych zwierząt.

Koty czują się najlepiej, jeśli często przebywają na świeżym powietrzu. Prywatny dom jest dla nich najlepszym miejscem na nocleg. Tutaj kot znajdzie coś do zrobienia, będzie mógł polować wystarczająco dużo, a także ćwiczyć mięśnie. Brak wentylacji w pokojach w mieszkaniu zastąpi uliczne spacery dla zwierzaka. Nawet wyposażone kompleksy gier nie wzmocnią kota, jeśli nie będzie chodził codziennie.

Przebywanie na świeżym powietrzu zapobiega wielu chorobom. Pozwala to wzmocnić układ odpornościowy, utrzymać się w dobrej formie i zyskać siłę do aktywnych gier i normalnego wzrostu. Zwierzęta, które nie zostały zabrane na zewnątrz, są słabsze.

Konieczna jest wizyta u weterynarza. Szczepienia powinny odbywać się w odpowiednim czasie, a także środki zapobiegawcze w celu dezynfekcji zwierzęcia przed pchłami i kleszczami. Ktoś kupuje kołnierze przeciwpasożytnicze dla Syberyjczyków. Jednak, jak pokazuje praktyka, nie wszystkie z nich są skuteczne. Każdorazowo po spacerze właściciel powinien sprawdzić zwierzę.

Ze względu na wysoką aktywność kot syberyjski potrzebuje wysokokalorycznego pokarmu. Nie oznacza to jednak, że może być oleisty. Należy dokładnie rozważyć podejście żywieniowe. Niedopuszczalne jest karmienie zwierzaka wyłącznie karmą przemysłową, niezależnie od jego rodzaju. Nawet przy naprzemiennej karmie mokrej i suchej zwierzę nie otrzyma wszystkich niezbędnych dla niego witamin i składników odżywczych. Aby wzmocnić szkliwo zębów kompleksy mineralno-witaminowe powinny znajdować się w żywności. W diecie muszą uczestniczyć w produktach naturalnych. To, co jedzą właściciele, nie jest dobre dla zwierzaka.

Aby skompilować menu kota, możesz skontaktować się z weterynarzem, który powie ci, w jakiej formie podać ten lub inny produkt. Na przykład mięso kota można jeść na surowo i gotować, ale jeśli je ono surowe, leczenie przeciw robakom powinno być częstsze.

Szczególną uwagę w przygotowaniu menu należy zwrócić na małe kocięta. W wieku trzech miesięcy są zwykle karmione 5-6 razy dziennie, w miarę starzenia się częstotliwość przyjmowania pokarmu zmniejsza się do dwóch do trzech razy dziennie. Żywienie zwierząt powinno być zrównoważone, różnorodne i dostosowane do wieku zwierzę domowe. Jednak Syberyjczyk musi być prawidłowo karmiony, nie powinien się przejadać. To samo można powiedzieć o ciężarnych kotach. Ich żywność powinna być wysokiej jakości, bogata w witaminy i minerały. Przejadanie się jest obarczone przyrostem masy ciała, a brak składników odżywczych niekorzystnie wpłynie na zdrowie i odporność potomstwa. Jeśli chodzi o odżywianie kotów podczas laktacji, wówczas ich karma powinna być bardziej wysokokaloryczna.

Karma dla Syberyjczyków jest wybierana na podstawie cech samego zwierzęcia i jego wieku (na przykład dla kociąt, zwierząt sterylizowanych). Tanie pasze nie mają w swoim składzie korzystnych substancji, mogą zaszkodzić zdrowiu. Musisz kupić żywność od zaufanych producentów. Jeśli chodzi o naturalne jedzenie, koty potrzebują kurczaka, wołowiny, indyka, mięsa królika. Ponadto dieta powinna zawierać gotowane ryby, jajka, owoce morza, kefir i twarożek.

Małym kociętom można podawać mleko, dorosłe koty potrzebują kefiru. Nawet w diecie powinny znajdować się zboża, a także kiełkowane zboża (na przykład warzywa owsiane). Kiełki zbóż są potrzebne, aby oczyścić żołądek zwierzęcia z połkniętych włosów.

Charakter kotów syberyjskich może być inny, o czym świadczą recenzje hodowców pozostawione na obszarach sieci World Wide Web. Ich właściciele zauważają, że właściciele mogą obrażać innych przedstawicieli, a nawet mścić się na nich nawet za przypadkowe obelgi. Koty unoszą paznokcie, bawią się, drapiąc nie tylko dorosłych, ale także dzieci.

Inne komentarze wskazują, że zwierzęta szybko dostosowują się do zmiany właściciela i mogą wymagać uwagi. Przynoszą swoje zabawki właścicielom i przenoszą je łapą, pokazując, że chcą się bawić. Właściciele zauważają, że podobne zachowanie obserwuje się u potomstwa przyjaznych kotów. Ponadto, zdaniem hodowców, rzadcy przedstawiciele rasy są tchórzliwi. Ale wielu ma sztuczkę, którą stosują w stosunku do innych zwierząt domowych i wszystkich gospodarstw domowych.

Zobacz cechy kotów syberyjskich w następnym filmie.