Charakter kota syjamskiego

Rasa kota syjamskiego ma niestandardowy kolor. Ciemne nogi, ogon i kufa o zaskakująco niebieskich oczach i czarne uszy wyróżniają się na jasnym tle ciała. W Tajlandii piękności o królewskiej postawie nazywano „księżycowymi diamentami”. Czy koty tej rasy są naprawdę złe i mściwe, jak o nich mówią - spróbujmy to rozgryźć.

Miejscem urodzenia kotów syjamskich był starożytny Siam (współczesna Tajlandia), gdzie uważano je za święte zwierzęta. Ta rasa zawierała tylko członków rodziny królewskiej, których dzieci nie mogły bawić się z rówieśnikami. Koty syjamskie były ich towarzyszami i towarzyszami zabaw.

Zwierzęta te nie mogły być zabrane z kraju pod groźbą śmierci, dlatego nie były znane na świecie aż do XIX wieku. W latach 70. XIX wieku władca Syjamu przekazał parę zwierząt angielskiej rodzinie królewskiej.

Już w 1872 r. Pierwsi przedstawiciele tej rasy brali udział w wystawach. Nieco później, w 1892 r., Opracowano dla nich standardy, które pozwoliły na załamanie czubka ogona, zaokrągloną głowę i lekki zez. W 1902 r. Standardy uległy zmianie, znane cechy rasy zostały teraz uznane za wady.

Koty syjamskie przybyły do ​​Rosji na początku XX wieku. Władca Syjamu dał kilka kociąt Mikołajowi II. Zwierzęta o współczesnych standardach (z głową w kształcie klina) zostały sprowadzone do ZSRR w latach 80. ubiegłego wieku.

Dzisiaj rasa kotów syjamskich rozprzestrzeniła się szeroko w naszym kraju, ale często jest mylona z populacją Tajlandii.Przedstawiciele obu grup mają charakterystyczny kolor: ciemny pysk i kończyny na jasnym ciele, ale jednocześnie wyglądają zupełnie inaczej. Aby różnice były bardziej zrozumiałe, najpierw przyjrzymy się, jak wygląda prawdziwy Syjamski.

Na zewnątrz kot wygląda elegancko i wdzięku. Ma wyrafinowaną głowę w kształcie klina z czarnymi spiczastymi uszami. Ciemnoniebieskie oczy w kształcie migdałów wyglądają poważnie i znacząco. Tułów wydaje się pełen wdzięku i delikatny, ale w rzeczywistości ma silne mięśnie. Kończyny są wyrafinowane, przednie nogi są krótsze niż tylne. Ogon jest cienki jak bicz. Waga jest zrównoważona, dziewczynki ważą 4-5 kg, chłopcy - 5-6 kg.

Na twarzy kota jest czarna maska, tego samego koloru na nogach i ogonie.

Kocięta rodzą się całkowicie białe. Czarna wełna rośnie w nich później, więc w miejscach, w których powinna się pojawić, widoczna jest delikatna różowa skórka.

Sierść dorosłego kota syjamskiego jest krótka, jedwabista, ma inny odcień: prawie biały, beżowy, brązowy, złoty, zadymiony.

Rasa syjamska z tajskiej jest łatwa do odróżnienia, kosztuje tylko przyjrzyj się bliżej:

• Syjamczycy mają głowę w kształcie klina z dużymi uszami, Tajowie mają okrągłą głowę, uszy normalnej wielkości;
• Tajskie oczy są zaokrąglone, a syjamskie osobniki mają kształt migdałów;
• Syjamskie kończyny są długie i cienkie, czego nie można powiedzieć o Thais, którzy są na ogół przyziemni, z dala od łaski;
• Thais mają dość normalne rozmiary z krótkimi włosami, podczas gdy syjamskie mają cienki i długi ogon.

Po przestudiowaniu wielu recenzji kotów syjamskich rozumiesz, że ludzie mają do nich dwuznaczne, wręcz diametralnie przeciwne nastawienie, to znaczy, że nie znajdziesz bardziej sprzecznych recenzji w opisie jakiejkolwiek innej rasy zwierząt. Wynika to ze złożonego (w dobrym tego słowa znaczeniu) charakteru kotów syjamskich. Są bardzo inteligentni, energiczni, nieprzewidywalni. Zwierzęta mogą w pełni zaakceptować sposób życia ludzi i powtórzyć je, uznając wszystkich członków rodziny za duże koty lub identyfikując się z osobą. Możesz rozmawiać ze zwierzęciem i liczyć na zrozumienie. Każdy z nich ma oryginalny, różnorodny, uformowany charakter, z własnymi nawykami i cechami. Syjamski jest zawsze interesujący i zabawny, jak w przypadku pełnoprawnych członków rodziny. Są bardzo oddani, przyzwyczajają się nie do domu, jak wszystkie koty, ale do właściciela, jak psy. Rodzina, w której żyją Syjamczycy, jest dla nich bardzo ważna.

Czytając recenzje opisujące koty syjamskie jako zazdrosne, wściekłe, mściwe, krnąbrne stworzenia, zauważasz, że nie zostały one napisane przez właścicieli kotów, ale przez przyjaciół właścicieli, gości rodzin z kotami syjamskimi lub po prostu plotki. To znaczy, ludzie, którzy obserwowali go nie od wewnątrz, ale od zewnątrz. Goście w rodzinie, w której mieszka kot syjamski, nie mogą poczuć się jak u kotów. Niepokoi ich znaczący poważny wygląd zwierząt. Przestraszy ich kot, który się ukrył, ukrył, a potem znikąd wyskoczył i rzucił się pod nogi. Taka sztuczka dla zwierząt wydaje się im przerażająca, ale tylko właściciele wiedzą, że kot po prostu bawi się w chowanego. I jest bardziej interesujące, gdy robi to z gośćmi, ponieważ wciąż nie znają jej tajnych miejsc.

Kot może być idealnym przyjacielem dla dorastających dzieci, nastolatków lub tych, którzy mogą poświęcić temu wiele czasu. W rodzinach z małymi dziećmi zawsze skupia się na dzieciach, a sama kot syjamski woli być tym „centrum”. Nastolatki lubią grać w jeździectwo z syjamem na równych warunkach, rozwijając je. Pomysłowy umysł kotów często pomaga im zwyciężyć w grach.Ukryje się w taki sposób, że go nie znajdziesz, a potem nagle wyskoczy ze schronu, a następnie najpierw złapie zabawkę i ucieknie, oferując ucieczkę za nią. Lubi odbijać się od wysoko podniesionej ręki właściciela. Ale potrafi oszukiwać, patrzeć na podniesioną prawą rękę i wszelkiego rodzaju, zyskując przyspieszenie, nieoczekiwanie chwyta lewą, która po prostu waży wzdłuż ciała i jest bliżej niego.

Syjamczycy żyjący w kochającej rodzinie i nie widzący innych zwierząt, całkowicie powtarzają sposób życia ludzi. Lubią spać nie złożone w piłkę, ale w pozie właściciela - głowa na poduszce, ciało pokryte kocem. Jeśli rodzina je lunch, należy ustawić krzesło dla kota. Nie pójdzie na talerz ani nie poprosi o jedzenie, ale taktownie usiądzie ze wszystkimi. Pochodząc z pracy lub szkoły, zwierzę musi być uważane. W przeciwnym razie będzie chodził na piętach, dudniąc głośno i „opowiadając”, jak czekał i się nudzi.

Nie możesz obrażać kotów syjamskich, są inteligentne, wrażliwe, wrażliwe, przez pewien czas mogą się odizolować i opłakiwać. Niektórzy uważają, że kot ma mściwe nawyki, jest w stanie przełamać naczynia, złamać zasłony, aby pokazać swoje niezadowolenie. Agresywna zemsta zwierzęcia w postaci nocnych ataków na właściciela to mit. Syjamskie są bardzo czułymi i kochającymi zwierzętami, ale mają własne zdanie i własny charakter i po prostu chcą się z nimi liczyć.

Opinia kotów syjamskich jako złych i mściwych zwierząt jest bardzo prymitywna, musisz głębiej zrozumieć sytuację. Każda rasa może być wściekłą kotką, zależy to od dwóch czynników: charakteru uzyskanego przy urodzeniu i nabytego z powodu niewłaściwego wychowania. Koty syjamskie rodzą się ze złym charakterem nie częściej niż przedstawiciele jakiejkolwiek innej rasy. Trzeba je wychowywać spokojnie i z szacunkiem, ponieważ mając dobry intelekt, w przeciwieństwie do innych kotów, rozumieją, że obrazili je niesprawiedliwie.

Jest jeszcze jeden powód, dla którego istnieje błędna opinia na temat złej natury rasy. Szanujący się hodowca, dbający o swój wizerunek, nie będzie kontynuował populacji złych zwierząt. Niestety w latach 90. ubiegłego wieku na nasze rynki trafiły odrzucone partie kotów syjamskich. Pomimo pewnych trudności w postaci przybywających obcych zwierząt, koty z umysłem i oddaniem psów były interesujące dla ludzi, chętnie trzymały je w rodzinach. Być może właśnie w tym okresie powstały mity o zemście zwierząt. Właściciele kotów syjamskich uważają je za inteligentne, prawdziwe kocie „osobowości”, z ich własną opinią, z którą należy się liczyć, ale wcale nie są złe i agresywne.

Podsumowując, możemy wyciągnąć wnioski na temat zalet i wad rasy syjamskiej. Warto zauważyć, że zalety i wady związane z tymi zwierzętami będą zależeć od ich postrzegania przez samą osobę. Na przykład cechy, takie jak aktywność, ciekawość, nadmierne przywiązanie, jedna drażni, a druga dotyka. Ale przypisujemy je pozytywnym przejawom charakteru, a ci ludzie, których denerwuje energia i miłość zwierzaka, nie powinni mieć zwierząt. Więc - zalety:

• dobra inteligencja i niestrudzona ciekawość;
• „Dog” wierność, miłość i troska o swego pana;
• piękny charakterystyczny wygląd;
• prostota w opuszczaniu i karmieniu;
• kocięta są stosunkowo niedrogie, każdy może sobie pozwolić na zwierzę;
• rasa długowieczna - żyj 15-20 lat;
• odnoszą się do zdrowego wyglądu kotów o dobrej odporności;
• czyste;
• gadatliwa, zabawna zmiana tonacji z delikatnej barwy głosu na głośną i wymagającą.

Wady syjamskie obejmują:

• Uwielbiają być w centrum uwagi, a konkurenci, tacy jak małe dzieci i inne zwierzęta domowe, nie potrzebują ich;
• postać jest złożona, ale interesująca, nie pozwoli ci się nudzić.

Dla tych, którzy nie szukają łatwych dróg i nie są niechętni zdobyciu prawdziwego lojalnego przyjaciela, odpowiednia jest rasa syjamska.

Więcej interesujących faktów na temat kotów syjamskich znajduje się w następnym filmie.