Wszystko o kotach szynszylowych

Szynszyle, dzięki swojej uroczej twarzy, ogromnym smutnym oczom i grubemu futrowi, wyglądają jak pluszowe zabawki. Jednak z natury są prawdziwymi arystokratami, a nadmierna przyczepność i inna „wrażliwość cieląt” są obce tej rasie. Czule i inteligentne szynszyle same przychodzą do właściciela, gdy potrzebują uczucia. Przez resztę czasu imponująco relaksują się w wygodnym fotelu lub na miękkiej kanapie.

Koty szynszyli należą do jednej z najstarszych ras, a zatem mogą pochwalić się doskonałym zdrowiem i stabilną psychiką. Anglia jest uważana za kraj ich pojawienia się, chociaż naukowcy z innych krajów europejskich również brali udział w procesie hodowlanym.

Rasa została ostatecznie utworzona pod koniec XIX wieku, ale standard został przyjęty dopiero w 1980 roku. Pierwsza wzmianka o rasie pochodzi z 1890 roku, kiedy kot perski urodził się w niezwykłym kolorze. Dziecko nazywało się Sheen, jego matka była kotem perskim, a jego ojciec był zadymionym Brytyjczykiem. Niezwykłe dziecko przyciągnęło uwagę hodowców i rozpoczęły się eksperymenty dotyczące hodowli podobnych kociąt.

W celu realizacji planu rozpoczęto krzyżowanie osób brytyjskich i perskich. Rezultatem było pojawienie się rasy z długą opalizującą wełną. Najpierw pojawiły się kocięta o ciemnych włosach, których kolor przypominał niebieskoszarych brytyjczyków. Jednak wykluły się osoby o jasnym perłowo-srebrnym odcieniu.

Jednak kocięta nie otrzymały kociąt od pierwszego potomstwa opon (lub nie ma oficjalnych danych na ten temat). Pierwszymi oficjalnie zarejestrowanymi okazami szynszyli były kocięta urodzone w wyniku krycia kota Betta z zadymionym samcem.Kot otrzymał przydomek Silver Lambkin (1889) i zaczął uważać go za przodka rasy szynszyli.

Trudności dotknęły cienia oczu zwierzęcia. Podczas mieszania perskich szynszyli z klasycznymi Persami lub srebrnymi kociątkami brytyjskimi rodzą się żółtawe oczy. Ale po wprowadzeniu zielonookiego pręgowanego do rodowodu kocięta dostały jasnozielone oczy.

Początkowo tylko osobnik szynszyli ze srebrnym (niebieskim) futrem był uważany za rasowego. Nieco później, na podstawie stabilizowanego srebrnego kota, wyhodowano złotą odmianę. W 1980 roku ten rodzaj szynszyli został również uznany za standard rasy.

Przedstawiciele rasy zawdzięczają swoje imię księżniczce Wiktorii (wnuczce Królowej Wielkiej Brytanii), która zainteresowała się niezwykłym wyglądem i życzliwością zwierząt. Rasą tą swoją lekką ręką otrzymała to imię. Kilka lojalnych cipek mieszkało jednocześnie w jej pałacu.

Osobniki rasy szynszyli wydają się dość duże, ale dzieje się tak tylko z powodu obszernej wełny. Średnia waga dla mężczyzn wynosi 7 kg, dla kobiet - 5 kg. Zwierzę ma silny, ale miękki kształt ciała. Klatka piersiowa szynszyli jest dość szeroka, plecy zdrowych osób są proste i równe.

Ciało jest utrzymywane przez potężne i raczej krótkie łapy z zaokrąglonymi poduszkami. Wiązki futra zwykle wystają między nimi.

Głowa ma okrągły kształt, jest średniej wielkości z dość wyraźnym podbródkiem. Nos jest mały, spłaszczony. Uszy są również małe, pokryte grubym futrem od wewnątrz, a jeśli dana osoba jest długowłosa, to są szczotki.

Ogon jest prawdziwą ozdobą szynszyli. Jest krótki, raczej gruby i pokryty puszystymi włosami na całej długości. Jego długość jest średnio o 1-1,5 cm dłuższa niż włosów na całym ciele. Z tego powodu warto podnieść ogon kota - i wygląda na to, że jest rozniecany przez prawdziwego wentylatora głośności.

Cechy rasy koniecznie obejmują opis oczu. Duże i wyraziste, niezmiennie przyciągają uwagę. Mają niezwykły kształt - okrągły, lekko wydłużony w rogach i obniżony. To nadaje szynszylom nieco smutny i urażony wygląd. Z reguły oczy szynszyli są jasnozielone, chociaż są osoby o szaroniebieskich oczach.

Koty mają długi i gruby płaszcz z podkładem. Niesamowity efekt migotania futra wynika z koloru zwierzęcia. U podstawy, bliżej ciała, włosy mają jaśniejszy odcień, stopniowo ciemniejąc do końcówek.

Koty szynszyli można nazwać szlachetnymi arystokratami. Mają miękki, elastyczny charakter, przywiązują się do właściciela i dogadują z dziećmi - znoszą, nawet jeśli pociągną za ogony. Ale w miarę możliwości starają się jak najszybciej wycofać z pokoju dziecinnego. Pozostawione samemu sobie, zwierzę będzie wolało specjalne zabawki niż mistrzowskie meble.

Jak już wspomniano koty są zorientowane na człowieka i dlatego wymagają większej uwagi na swoją osobę. Ich ulubione miejsce jest na kolanach właściciela. Samotność jest przeciwwskazana dla przedstawicieli tej rasy - doświadczają stresu, tęsknią, a nawet mogą zachorować. Jednocześnie szynszyle są samowystarczalne i nie lubią atakować swojej przestrzeni osobistej. Jeśli w tej chwili kot nie chce być dotykany i głaskany, to wszystko wyjaśni.

Jako kocięta zwierzęta mogą spędzać godziny grając w gry, biegając za zabawkami lub szeleszcząc cukierkami. Jednak wraz z wiekiem koty bawią się coraz mniej, jakby demonstrując, że są przedstawicielami rasy królewskiej. Dorosły kot woli gry od rozkoszy w ciepłym i miękkim miejscu. Jednocześnie ważne jest, aby bawić się ze zwierzęciem, ponieważ siedzący tryb życia jest bezpośrednią drogą do otyłości i chorób.

Przedstawiciele rasy wyróżniają się delikatnym charakterem i pomysłowością. Koty są czyste, łatwe do nauczenia. Właściciele zauważają również, że szynszyle są wielkimi miłośnikami rozmów. Odpowiadają na sympatię licznymi mruczeniami, mogą miażdżyć właściciela, gdy się nudzą, lub coś ich martwi. Zwykłe „meow” i „moore” w swoim „słowniku” ma wiele intonacji.

Szynszyle żyją średnio 12-15 lat. Oczekiwana długość życia zależy przede wszystkim od cech genetycznych, braku choroby i opieki.

Należy o tym pamiętać osoby te są podatne na pełnię, która może skrócić ich życie. Dlatego ważne jest monitorowanie żywienia zwierzęcia i zapewnianie mu dość długotrwałej aktywności.

Przedstawiciele rasy przeszli długą drogę rozwoju, zanim hodowcom udało się hodować zwierzęta domowe z niezwykłym, a co najważniejsze odpornym futrem u potomstwa. Obecnie istnieją 3 odmiany szynszyli.

Klasyczny kolor dla tej rasy. Cykając po całym ciele. Płaszcz ma gruby podkład. Prawie cała długość włosów jest biała, a tylko na końcu 1/8 części jest czarna. Zapewnia to piękny połyskujący srebrny odcień. Czarne tykanie jest bardziej wyraźne na końcach łap, grzbietu i ogona, co stwarza wrażenie, że zwierzę zostało wrzucone.

Kot ma ciemne poduszki, zawsze kontrastujące. Lustro nosa, oczu i błon śluzowych ma miękki czarny obrys, jakby były namalowane ołówkiem kosmetycznym.

Gatunek ten jest podgatunkiem szynszyli. Ten ostatni ma jaśniejszy odcień włosów i podszerstka, dzięki czemu futro zwierzaka wygląda śnieżnobiałe. Po srebrnym wyglądzie nabrała niesamowitego połysku perłowego.

Pozostałe włosy są już w 1/3 zabarwione na czarno, dlatego ten wygląd wygląda na ciemniejszy niż srebrny. Biorąc pod uwagę, że podszerstek zwierzęcia jest śnieżnobiały, a czarne tyknięcia są wzmocnione na nogach i ogonie, wydaje się, że zwierzę ma podobne rozmyte paski. W takim przypadku ciemniejsze obszary delikatnie wpływają do jaśniejszych obszarów. Jako taka, zacieniona odmiana nie ma pasków. Między palcami mają ciemne włosy.

Gatunek ten pojawił się stosunkowo niedawno. Koty mają brzoskwiniowy odcień futra, a po bokach i na końcu ogona dominuje czarne tykanie, więc wydaje się, że kot otacza lekka mgiełka. Czasami podszerstek może mieć jasny brzoskwiniowy kolor, a tykanie na czubku sierści może być niebieskie. Jest również uważany za standard rasy. Najważniejsze jest to, że ogólny kolor kota jest jednolity - bez plam i pasków.

Dziś rasa nie jest uważana za w pełni uformowaną, więc pojawiają się nowe odmiany - marmur, czekolada (brązowy). Różnice wynikają z różnicy odcienia końców sierści kota. Mogą być bardziej srebrne (niebieskie), brzoskwiniowe, kremowe.

Większość kociąt w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy ma wyraźny pręgowany kolor (paski), jednak wraz z wiekiem odcień staje się coraz bardziej jednolity.

W zależności od przynależności do konkretnej rasy koty szynszyli mogą być kilku rodzajów.

• Brytyjska szynszyla. W Rosji koty te są po prostu znane jako „brytyjskie”, a kot jest również znany jako angielski. Klasyczny przedstawiciel szynszyli.

• Szynszyla szkocka krótkowłosa. Koty te nazywane są również pluszami - ze względu na ich bardzo grube, miłe w dotyku i krótkie futro.Szkockie koty można ustawiać i składać.

• Szynszyla Perska. Kolejny klasyczny przedstawiciel swojej rasy. Właściciel najdłuższego i puszystego futra ze wszystkich szynszyli.

Długie i puszyste futro kota wymaga codziennej pielęgnacji. Musisz go czesać co najmniej raz dziennie, dozwolone jest to raz na 2 dni. W przeciwnym razie nie da się uniknąć czarnoksiężników. Najpierw zwierzę przeczesuje się odpowiednio do wzrostu włosów, a następnie przeciw.

Na pysku i policzkach włosy są czesane w kierunku twarzy, to znaczy przeciwko wzrostowi włosów. Nie martw się, że zwierzę zachowa się niespokojnie podczas tych manipulacji. Szynszyle uwielbiają czesać. Nawet przed wełną.

Jak większość kotów, szynszyle są małymi entuzjastami kąpieli. Ponadto od częstego kąpieli ich futro może zmienić kolor na żółty. Unikaj tego, stosując specjalny szampon wybielający. Kota należy kąpać nie częściej niż raz na sześć miesięcy, a należy przygotować się na nieodpowiednie zachowanie zwierzęcia. Ważne jest, aby woda i pianka szamponowa nie dostały się do oczu i uszu kota.

Po zabiegach wodnych musisz owinąć go ciepłym ręcznikiem i pozostawić do wyschnięcia w tej formie. Możesz suszyć futro zwierzaka suszarką do włosów, ustawiając tryb ciepłego powietrza. Czesanie mokrych włosów jest niepożądane.

Podczas czesania i codziennego badania ciała kota zwróć uwagę na futro między opuszkami palców. W razie potrzeby można go również rozczesać - przyciąć. W przeciwnym razie wełna w tych miejscach zamieni się w bryłę, pocierając delikatne podkładki.

Alternatywą dla wody i mycia może być użycie suchego szamponu. Nie wymaga spłukiwania wodą, ale po prostu wyczesany z wełny. Najpierw musisz przeczesać futro, a następnie wetrzeć suche futro w futro. Po chwili futro jest ponownie czesane. Stosuj suchy szampon co 14-17 dni. Dzięki temu sierść zwierzęcia stanie się puszysta, lśniąca, nadmiar tłuszczu i zanieczyszczenia zostaną usunięte.

Nie ma potrzeby specjalnej pielęgnacji za uszami, wystarczy czyścić je wacikiem raz w tygodniu lub rzadziej, ponieważ zabrudzą się. Oczyszczana jest tylko widoczna część ucha. Próba wniknięcia głębiej, szczególnie wacikiem, jest niebezpieczna dla zwierzęcia.

Ale dla oczu kotów, a także dla włosów, wymagana jest stała ostrożność. Faktem jest, że osobniki tej rasy są podatne na zwiększone łzawienie, więc musisz codziennie przecierać oczy miękką wilgotną szmatką lub wilgotną bawełnianą podkładką.

Kolejny kotek powinien być przyzwyczajony do szynszyli do punktu pazura, a jednocześnie raz w tygodniu przycinać pazury specjalnymi narzędziami. Trzeba wyciąć tylko jedną trzecią pazura, ale jeśli wycinasz większość, naczynia krwionośne przechodzące w tej części pazura zostaną uszkodzone.

Jeśli chodzi o spacery, są przyjemne dla zwierzęcia, ale nie są konieczne. Jeśli mieszkasz w prywatnym domu, możesz wypuścić kota na spacer w ogrodzie. Oczywiście, upewniając się, że nie jest tam zagrożony, a także zakładając mu przeciwpasożytniczy kołnierz. W mieście zwierzaka lepiej chodzić na uprzęży.

Ważne jest utrzymywanie tacy w czystości przez regularne zmienianie jej zawartości. Wypełniacz jest dopuszczalny do użycia dowolnego, który jest dla ciebie wygodny. Jeśli przestrzegasz tych prostych zasad, dom nie będzie miał nieprzyjemnego zapachu, a zwierzę nie psuje się poza toaletą.

Ta rasa kotów, jak każda inna, może być karmiona zgodnie z jednym z dwóch schematów żywieniowych:

• naturalne jedzenie;
• karma dla zwierząt domowych.

Jeśli mówimy o żywności domowej / naturalnej, dieta powinna obejmować szereg niezbędnych produktów.

• Mięso - królik, indyk, kurczak, czasem inne rodzaje mięsa. Powinien być drobno posiekany i surowy.Możesz wstępnie zamrozić mięso (na 10-12 godzin), a następnie parzyć kawałki wrzącą wodą. To je wyleczy.
• Ryba - Wystarczy włączyć ryby morskie (i tylko to) do diety owłosionego zwierzaka 1-2 razy w tygodniu. Ryby można podawać tylko gotowane.
• Produkty mleczne dawaj nie więcej niż 1-2 razy w tygodniu. Lepiej jest, jeśli jest to niskotłuszczowy twaróg, kwaśna śmietana, fermentowane mleko pieczone.

Od czasu do czasu gotowaną marchewkę lub posiekaną kapustę można dodawać do diety szynszyli. Jednak konkretny kot może nie tolerować warzyw. Jeśli zwierzę ma niedowagę, warto podawać mu otręby lub kaszą gryczaną gotowaną w wodzie raz lub dwa razy w tygodniu.

Dorośli tej rasy karmi się 2-3 razy dziennie, kocięta - 5-6 razy dziennie. Ze względu na niezwykłą strukturę szczęki szynszyle nie są w stanie obgryzać dużych kawałków jedzenia, więc jedzenie należy posiekać.

Przed uczestnictwem w wystawach przez 10-14 dni zaleca się karmienie zwierząt kociąt. Ten ostatni jest wzbogacony w białka i minerały, dlatego sierść zwierzęcia będzie szczególnie błyszcząca i jedwabista. Niektóre produkty mogą powodować zmianę koloru i pogorszenie sierści zwierzęcia, obejmują one:

• żółtka jaj;
• mleko
• kolorowe owoce i warzywa;
• masło

Ważne jest kontrolowanie składu witaminowo-mineralnego żywności z szynszyli. Tak więc z nadmiarem witaminy A w ciele obserwuje się ciemnienie sierści zwierzęcia. Niedobór witaminy wpływa również negatywnie na zdrowie i wygląd jednostki.

Jedząc domowe jedzenie, zdecydowanie powinieneś włączyć suplementy witaminowe i mineralne do diety puchowej. Jeśli zwierzę je jedzenie, nie ma takiej potrzeby, ponieważ karma w zoo jest wzbogacona o wszystko, co niezbędne. W okresie zimowo-wiosennym warto dać kotu specjalną trawę. Lepiej jest go wyhodować i okresowo „wyprowadzać” kota na parapet. Pozwól zwierzakowi zebrać niezbędną ilość trawy.

Jeżeli zdecyduje się karmić zwierzę gotową karmą, należy preferować suche produkty klasy premium lub super premium. Dziś w sklepach można znaleźć karmy zaprojektowane specjalnie dla kotów ras perskich i brytyjskich. W przypadku szynszyli są odpowiednie. Obliczanie dziennej dawki pokarmu odbywa się zgodnie ze wzorem - wymagane jest 70 kg pokarmu na 1 kg wagi kota.

Hodowla szynszyli nie jest łatwym zadaniem nawet dla doświadczonych hodowców. Ten proces jest rodzajem alchemii, główną trudnością jest uzyskanie stabilnego charakterystycznego koloru.

Jeśli nie planujesz brać udziału w wystawach, możesz wybrać parę dla szynszyli spośród Persów lub Brytyjczyków, o złotym lub srebrnym kolorze.

Jeśli planowane są występy, tylko rasowa szynszyla o idealnym rodowodzie i całkowicie spełniająca standardy może zostać partnerem zwierząt. W takim przypadku lepiej jest wybrać parę, kontaktując się z doświadczonymi hodowcami.

Krycie może rozpocząć się po pierwszym rudzie, zwykle u zwierząt w wieku 1,5 roku. Jeśli chodzi o częstotliwość krycia, opinie były podzielone. Ktoś uważa, że ​​krycie można wykonać w każdym rui. Jednak doświadczeni hodowcy przypominają, że rui można rozpocząć już 4-5 dni po porodzie. Jeśli w tej chwili w pobliżu jest kot, może być niebezpieczny dla noworodków. Według tych hodowców optymalny okres między kryciem wynosi 4 miesiące.

Dowodem udanego krycia jest spokojny i zrelaksowany stan kota.Zaczyna więcej spać, u młodych kotów (do 3 lat) sutki puchną i stają się różowe. Miesiąc po kryciu brzuch kota jest zaokrąglony. Ciąża trwa 9 tygodni.

Po tym czasie rodzą się kocięta. Jeśli mają rodowód, po 1,5 miesiącach powinieneś skontaktować się ze specjalistycznym klubem. Tam dzieci zostaną zbadane i wydane paszporty. Pozwoli to na sprzedaż kociąt rodowodowych i będzie uczestniczyć z nimi w przyszłych wystawach. Dawanie lub sprzedawanie kociąt jest lepsze nie wcześniej niż trzy miesiące. Do tego czasu „dziecko” powinno być obok mamy - To jedna z gwarancji odporności dorosłych i silnej psychiki jednostki w przyszłości.

Jeśli nie planujesz „pielęgnować” potomstwa, powinieneś zadbać o kastrację i sterylizację zwierzęcia. Istnieje błędne przekonanie, że kastracja jest dla kotów, a sterylizacja dla kotów. To nie jest prawda.

Kastracja to operacja usuwania gonad. Koty mają jądra, a koty jajniki. Przez sterylizację należy rozumieć delikatniejszą procedurę. Samce podwiązuje się z nasieniowodów nasiennych, a samice z jajowodów. Podczas sterylizacji zwierzę nie traci pożądania seksualnego, ale nie może mieć potomstwa.

Po operacji zabrania się karmienia zwierząt przez pierwsze 6-12 godzin (aby uniknąć niebezpiecznych wymiotów w tym okresie), można podać tylko wodę. Po powrocie z kliniki weterynaryjnej kot powinien zostać umieszczony w ciepłym miejscu, na płaskiej powierzchni. Nie wolno umieszczać zwierzęcia na podwyższonej platformie, ponieważ po znieczuleniu obserwuje się dezorientację. Zwierzę może spaść i odnieść obrażenia. Z reguły koty wracają do zdrowia już następnego dnia po zabiegu; koty noszą koc chroniący szwy przez kilka dni.

Zdrowie zwierzęcia składa się z dwóch czynników - dziedziczności i cech opieki. Z natury szynszyle mają dość silną odporność, jednak rasa nadal ma charakterystyczne choroby.

W tej patologii miąższ nerki zastępuje torbiele. Wywierają nacisk na narząd, z powodu którego zmniejsza się funkcjonowanie nerek, występuje zapalenie nerek i nerczyca. Niemożliwe jest ustalenie choroby na początkowym etapie. Polycystozę rozpoznaje się, gdy torbiele są już duże, powodują ból, a żołądek kota powiększa się.

Jeśli torbiele są dobrze wyczuwalne, niestety nie można już uratować kota - nerki faktycznie przestają działać, a zamiast tkanki nerkowej torbiele. Na tym etapie życia zwierzęcia albo poddają się eutanazji, albo przestrzegają określonej diety i dają kotowi lekarstwo, aby złagodzić jego cierpienie.

Przy tej patologii ścianki komory mięśnia sercowego gęstnieją. To wywołuje niewydolność serca, chorobę zakrzepowo-zatorową, a nawet nagłe zatrzymanie akcji serca u zwierzęcia. Rozpoznanie dolegliwości jest możliwe tylko za pomocą ultradźwięków. Sygnałem takiej potrzeby może być duszność i zmęczenie zwierzaka.

Choroba polega na śmierci receptorów światłoczułych znajdujących się na powierzchni siatkówki. Niepokojącymi objawami choroby są ślepota nocna (zmniejszona ostrość widzenia o zmierzchu i ciemności), bardzo rozszerzone źrenice, zwiększony połysk oczu. Przy łagodnej formie zwierzę zaczyna słabo widzieć w ciemności, a ciężkie grozi osobie całkowitą ślepotą. W tej chwili skuteczne leczenie nie istnieje.

Ważne jest przestrzeganie harmonogramu szczepień. Przedstawiciele tej rasy są szczepieni przeciwko następującym chorobom:

• wścieklizna
• nieżyt nosa i tchawicy;
• plaga kota;
• kalciwiroza.

Po pierwszym wstrzyknięciu ponowne szczepienie powinno nastąpić za 2,5–3 miesiące. Następnie szczepienia są podawane raz w roku. Z reguły sam weterynarz wybiera odpowiedni lek. W większości przypadków używają „Nobivak”, „Trikat” i „Quadricat” jako związków najkorzystniej tolerowanych przez zwierzę.

O brytyjskiej szynszyli, zobacz następne wideo.