Srebrny kot szynszyli: opis i zasady trzymania

Nazwa „srebrna szynszyla” opisuje rasę kotów otrzymaną w związku z zewnętrznym podobieństwem jej futra z kolorem skóry gryzonia o tej samej nazwie. Ta grupa obejmuje kilka ras kotów. Omówimy je poniżej.

Historia tej grupy nie jest dobrze poznana. Istnieje wersja, która na terytorium współczesnej Europy pojawiła się w Wielkiej Brytanii pierwszy przedstawiciel rasy srebrnego baranka (tak zwane koty szynszyli). I został sprowadzony na terytorium Mglisty Albion w czasach starożytnego Rzymu. Niemniej jednak większość ekspertów zgadza się, że szynszyle zostały wyhodowane na terytorium samej Anglii w 1883 r.

Pewna miłośniczka kotów, pani Wellans, nabyła kotkę w rzadkim w tym czasie kolorze i była tak zafascynowana swoim zwierzakiem, że kusiło ją, aby od niej urodzić potomstwo. W tym celu znaleziono kota perskiego o długich włosach i podobnym zadymionym kolorze. Z tej pary udało się uzyskać potomstwo. Dwa pokolenia później, w 1894 roku, urodził się kotek, który został uznany za założyciela rasy Silver Lambkin. Później ten kot zdobył wiele różnych nagród na konkursach, a teraz jest wypełniony strach na wróble w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.

Hodowcy bardzo długo starali się uzyskać potomstwo o takich cechach.W tym celu pierwsze szynszyle skrzyżowano z pstrokatymi lub pasiastymi kotami koloru pręgowanego, ale ponieważ słynny kolor szynszyli był niezwykle rzadki, a takie kocięta były niespójne, hodowla tej rasy była bardzo wolna. Rasa kota szynszyli została oficjalnie uznana dopiero niedawno, już w bieżącym wieku.

Według współczesnych standardów srebrna wełna szynszylowa powinna mieć przeważnie biały odcień. Dopuszczalne jest jedynie nieznaczne ciemnawe pokrycie na końcach włosów, tworząc efekt srebra. Uważa się go za wielki sukces, jeśli udało ci się zdobyć srebrne kocięta o niebieskich oczach. Pierwotnie uważano ich za przedstawicieli rasowych kotów z dynastii szynszyli.

Z biegiem lat zaczęto rozpoznawać osoby o odcieniach zieleni i bursztynu. Jeśli chodzi o budowę ciała opisanej rasy, koty te charakteryzują się krótkimi, silnymi nogami, puszystym ogonem i masywną klatką piersiową. Kształt głowy jest okrągły, kości policzkowe są wyraźne, uszy są małe, schludne. Nos kotów tej rasy jest różowo-brązowy, lekko spłaszczony, co jest charakterystyczne dla ich odległych krewnych - Persów.

Grupa szynszyli obejmuje kilka różnych ras.

• Brytyjski Wyróżnia je krótkie, grube futro, gęsta budowa ciała i dobrze rozwinięte mięśnie. Oczy są zwykle jasnozielone. Zaznaczony kolor jest bardzo wyrazisty. Uszy są małe, wyprostowane, z zaokrąglonymi końcami. Łapy są krótkie i silne. Głowa ma regularny okrągły kształt. Ogon jest pogrubiony, krótki i bardzo puszysty.

• Perski. Sierść jest raczej długa, ogon puszysty, oczy najczęściej zielone, rzadziej niebieskie lub koniakowe. Poduszki łap perskich są czarne, nos czerwony. Zaznaczony odcień jest mniej zauważalny niż brytyjski.

• Szkocki. Często są mylone z rasą brytyjską - tymi samymi grubymi i krótkimi futrami, szmaragdowymi źrenicami z czarną obwódką wokół. Możesz je odróżnić po kształcie uszu - ich końce są lekko nachylone do przodu i do dołu. Zgodnie z ustalonymi standardami rasy uszy nie powinny wykraczać poza granice konturów głowy. Łapy są bardziej wydłużone i bardziej proporcjonalne do ciała zwierzęcia. Głowa z wyraźną dolną szczęką przypomina kształt sowy. Ogon jest elastyczny, lekko wydłużony.

• Scottish fold. Rasa ta jest również nazywana strajkiem szkockim. Płaszcz jest średniej długości, przy urodzeniu ma biały podkład, a charakterystyczna srebrna powłoka pojawia się nieco później. Poduszki łap są ciemne, z wyraźnie zaznaczoną ciemną obwódką wokół źrenic, nosa i ust. Oczy są duże i wyraziste, mają zielony kolor z bursztynowym odcieniem.

Srebrzyste szynszyle są również podzielone na kilka grup w zależności od koloru ich futra:

• grupa o srebrnym kolorze z przyciemnianiem, gdy ciemna część włosów nie przekracza 1/8 jego długości;
• zaznaczone, gdy kolor nie ma żadnego szczególnego charakteru, takiego jak paski lub plamy, a obszary jasnych i ciemnych włosów zmieniają się w określonej kolejności;
• zacienione, gdy włosy są ciemne, około 1/3 długości.

Szynszyle są cenione za ich przyjazne usposobienie i skłonność do narzekania. Są uważani za prawdziwych arystokratów rasy. Szynszyle uwielbiają się bawić zabawkami, ale nie jest dla nich naturalne robić coś wbrew lub bez szkody, na przykład ostrzyć pazury na meblach lub oderwać zasłony. Te koty lubią spędzać czas na kolanach właściciela, łatwo przyzwyczajają się do tacy i są bardzo cierpliwe z dziecięcych figli.

Dla nich bardzo ważna jest stała komunikacja z właścicielem. Są szczęśliwi, biorąc uściski i inne pieszczoty, często nawet śpiąc w tym samym łóżku z właścicielami. Dzięki naturalnej mądrości i powściągliwości koty tolerują samotność, ale nadal wolą społeczeństwo i tęsknią za długim rozstaniem z właścicielem.

Koty tej rasy mogą być tak samo lojalne jak psy. Jednocześnie nie obudzą cię rano głośnymi dźwiękami o różnych wymaganiach, ale taktownie się obudzą, aby obudzić ich miłość i przywiązanie. Niektórzy hodowcy twierdzą, że szynszyle są w stanie nadać miaukowi odpowiedni ton, aby wyrazić swoje życzenie.

W młodym wieku kocięta, jak wszystkie dzieci, są zabawne i ruchliwe. Jako zabawka możesz wybrać absolutnie dowolny przedmiot. Z wiekiem koty stają się coraz bardziej imponujące i leniwe, ich królewskie pochodzenie zaczyna się w nich pojawiać. Wolą spędzać czas w słodkiej drzemce niż w grach na świeżym powietrzu.

Należy zauważyć, że szynszyla nie charakteryzuje się żadnym niezadowoleniem. Koty tej rasy są tolerancyjne dla psów i innych zwierząt. Z reguły nie okazują szczególnego współczucia, ale wykazanie agresji również nie ma ich charakteru. Dla gości, którzy są w domu, zwierzęta są również życzliwe - pozwalają się pogłaskać i chętnie idą w swoje ręce.

Nie mogą też znieść ograniczenia swobody wyboru lub przemieszczania się. Biorąc pod uwagę te cechy, takie słodkie stworzenia mogą zostać prawdziwymi przyjaciółmi.

Ponieważ koty srebrne szynszyle są bardzo piękne, nie są tanie. Aby zachować ich piękno i uzasadnić fundusze wydane na ich zakup, konieczne jest okresowe przeprowadzanie niektórych procedur opieki nad zwierzętami. Manipulacje są proste, ale muszą być wykonywane regularnie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na wełnę szynszylową. Aby naprawdę błyszczało i lało w kolorze srebrnym, musi być czesane co najmniej dwa razy w tygodniu. Dotyczy to zarówno ras długowłosych, jak i krótkowłosych. Najpierw włosy są czesane w kierunku wzrostu, a następnie w przeciwnym kierunku. Ta procedura pozwoli nie tylko zachować porządek sierści zwierzęcia: czesanie to także doskonały masaż, który jest bardzo przydatny dla arystokratycznego zwierzaka.

Mycie szynszyli często nie jest zalecane. Uzdatnianie wody jest wskazane zwierzętom w razie potrzeby. Jeśli mydło jest używane zbyt często, naturalna warstwa tłuszczu zostaje wypłukana, a sama wełna uzyskuje nieestetyczny żółtawy odcień. Aby utrzymać kota szynszyli w czystości, zaleca się stosowanie specjalnych suchych szamponów dla kotów. Preferowane powinny być produkty o działaniu wybielającym.

Cechą wszystkich szynszyli jest zwiększone łzawienie. Dlatego często pojawiają się łzy i należy je usunąć bawełnianym wacikiem zanurzonym w roztworze kwasu borowego, rumianku lub co najmniej w zwykłej przegotowanej wodzie. Jeśli wystąpi ropienie, można je wyleczyć za pomocą maści tetracyklinowej.

Nie zapomnij również dbać o zęby kota. Warto powierzyć to lekarzowi weterynarii, który jednocześnie sprawdzi ich stan pod kątem możliwych chorób.

Jeśli nieprzyjemny zapach wydobywa się z uszu zwierzęcia, należy również skonsultować się z lekarzem.

Dwa razy w miesiącu pazury zwierzęcia są przycinane. Zwykłe nożyczki nie są odpowiednie, mogą zranić zwierzę.Istnieją specjalne maszynki do strzyżenia, za pomocą których można przycinać pazury do pożądanej długości.

Aby skonsolidować ochronę, ponowne szczepienie przeprowadza się po miesiącu. Następnie szczepienia należy powtarzać co roku. Okres inkubacji każdego szczepienia trwa 10 dni.

Weterynarze nie zalecają mieszania potraw ze wspólnego stołu i specjalnych potraw. Optymalne jest rozwiązywanie jednej opcji. W takim przypadku dieta zwierzęcia powinna być dość zróżnicowana. Wskazane jest zmienianie różnych rodzajów mięsa: królika, kurczaka lub indyka. Jeśli chodzi o termiczną obróbkę mięsa, nie ma tu żadnych zakazów - koty są równie lojalne zarówno wobec surowych, jak i gotowanych produktów.

Duże kawałki należy wstępnie posiekać. Aby zachować kształt ryb i produktów mlecznych, zaleca się wprowadzanie kotów do menu nie częściej niż dwa razy w tygodniu. Nie należy również zapominać o warzywach - kapuście, marchwi. Możesz wprowadzić grykę, jajka przepiórcze, płatki owsiane do diety.

Proces hodowli srebrnych kotów szynszyli jest bardzo złożony. Profesjonalni hodowcy bardzo skrupulatnie wybierają partnera do krycia. Jeśli para nie zostanie wybrana wystarczająco ostrożnie, kotek może pojawić się z niewłaściwym, pod względem przyjemnych standardów, kolorem sierści. Jednocześnie traci się czystość rasy i przywrócenie jej może potrwać kilka lat, podczas których prawidłowe znaki mogą osłabić lub całkowicie zniknąć.

Ponieważ takich szkółek jest bardzo niewiele, znalezienie odpowiedniego partnera, od którego można uzyskać rasowe potomstwo, nie jest łatwym zadaniem, które można wystawiać na konkursach i wystawach. Profesjonalni hodowcy dokładnie sprawdzają rodowód potencjalnych partnerów, aby znaleźć identyczne korzenie, aby utrzymać czystość rasy. Studiowanie rodowodu pomaga również wyeliminować możliwość pokrewieństwa i uniknąć ryzyka urodzenia kociąt z odchyleniami.

Jeśli rodzice byli blisko spokrewnieni, dzieci urodzone od nich mogą chorować na hemolizę. Pierwszą oznaką choroby jest to, że noworodki mają czerwony mocz. Niemowlęta należy pilnie odebrać matce i sztucznie karmić. Związki można również ustalić przez grupę krwi, ale proces ten jest długi i kosztowny. Ponadto w Rosji ten rodzaj diagnozy nie został jeszcze wystarczająco opanowany, a aby uzyskać absolutne wyniki, biomateriały są wysyłane do Stanów Zjednoczonych.

Z drugiej jednak strony obecność pospolitych krewnych w pierwszym lub drugim pokoleniu zwiększa szanse na uzyskanie potomstwa czystej krwi. Ale musisz to zrozumieć kocięta urodzone z takiej pary mogą rodzić się bolesne i nieżywotne.

O funkcjach szynszyli patrz poniżej.