Farbowanie, hodowla i karmienie kotów rasowych i kotów

Kot wypełnia dom komfortem i atmosferą szczęścia, daje właścicielom dobry nastrój. I nie ma znaczenia, czy jest mistrzynią świata o doskonałym rodowodzie, czy jest to zwykłe zwierzę, które było osłonięte od ulicy. Każdy kot domowy jest lojalnym przyjacielem, który w trudnych chwilach tuli się mokrym nosem, delikatnie mrucząc coś delikatnego, ogrzewa go swoim ciepłem. Ale czy możesz kupić przyjaciół? Prosty rasowy kot może stać się równorzędnym członkiem rodziny.

Od czasów starożytnych ludzie oswoili koty, a stało się to w Egipcie. Od tego czasu wygląd tych zwierząt bardzo się zmienił, teraz żyją w ludzkich mieszkaniach, a koncepcja kota, który chodzi sam, od dawna jest reliktem. Teraz kot to zwierzę domowe, które wymaga poważnej opieki, ale wszystkie troski o niego są więcej niż rekompensowane pieszczotą i delikatnością kota domowego.

Rasowy kot to zwierzę o niezwykłym genotypie. Płynie krew kilku ras jednocześnie. Dzięki temu możesz spotkać koty o różnych kolorach, charakterze, karnacji. Najczęściej zwierzęta rasowe są trzymane w mieszkaniach. Większość z nich znalazła kiedyś właścicieli na ulicy. Niestety ten konkretny gatunek najczęściej jest bezdomny. Faktem jest, że rasowy kot nie reprezentuje żadnej wartości hodowlanej, a dla wielu osób ważny jest prestiż. Kupują drogie kocięta rasowe za solidność swojego domu, można to porównać do kupowania przedmiotów wewnętrznych. Prosty pręgowany kot nigdy nie da bogactwa mieszkaniu.

Na szczęście są ludzie, którzy są gotowi schronić nieszczęśliwego kota.Ci ludzie nie potrzebują prestiżu i pozycji w społeczeństwie, potrzebują jedynie delikatnego, wdzięcznego stworzenia, które budzi się rano. Koty rasowe, w przeciwieństwie do sióstr czystej krwi, nie mogą rodzić cennego potomstwa, które można drogo sprzedać. Oznacza to, że zwierzęta te są bezużyteczne w domu, z wyjątkiem niesamowitej energii, którą dają swoim właścicielom. Dlatego koty, które dostały go za darmo, często znajdują się na ulicy. Właściciele wypędzają bezużyteczne, ich zdaniem, zwierzę, które zrobiło coś złego na mrozie, nie myśląc, że kot już się zakochał w tym domu i tych ludziach.

Możesz zostać właścicielem kota rasowego, kontaktując się z organizacją zajmującą się ochroną zwierząt domowych. To takie proste zwierzęta, że ​​zawsze jest ich znacznie więcej niż zwierząt rasowych. Niektórzy właściciele hodują zwykłe koty, więc możesz zdobyć kociaka od przyjaciół, którzy mają kota.

Uważa się, że rasowe zwierzę ma lepsze zdrowie. Nie zawsze tak jest. Życie na ulicy może zarówno wzmocnić odporność, jak i ją osłabić. Na przykład kociak przywieziony do domu z ulicy prawie nigdy nie jest zdrowy, dlatego przed zabraniem ważne jest, aby odwiedzić klinikę weterynaryjną ze znalezionym zwierzęciem. Specjalista przeprowadzi badanie dziecka, podejmie testy, których wyniki ocenią stan kotka. Jeśli w domu jest już zwierzę, tym bardziej nieszczepione, lepiej zostawić kociaka w klinice na okres kwarantanny lub dać mu czasową nadmierną ekspozycję.

Jednocześnie kot, który długo mieszkał na ulicy, jest dość wytrawny i nie boi się wielu dolegliwości, które czekają na zwierzęta. Na przykład jest mało prawdopodobne, aby przeziębił się, odpoczywając w pobliżu otwartego okna. Nawet wiele infekcji, na które natrafiły koty podczas bezpańskiego życia i jakoś cudownie je przeżyły, nie są już dla nich przerażające. Koty rodowodowe nie mają takiej odporności. Nawiasem mówiąc, jak wiadomo, prawie wszystkie rasowe koty, w rzeczywistości bracia i siostry, to właśnie z powodu pokrewieństwa większość z nich ma wiele problemów zdrowotnych, a pod tym względem zwierzęta rasowe ponownie wygrywają.

To samo dotyczy umysłu zwierząt outbred. Życie na ulicy nauczyło ich, jak „wyschnąć” w różnych sytuacjach, jak zdobyć jedzenie przez przebiegłość, bronić się przed niebezpieczeństwami, dlatego zepsuty rasowy kot, którym opiekowano się i zepsutym od wczesnego dzieciństwa, jest znacznie gorszy od byłego drapieżnika ulicznego pod względem szybkiego sprytu.

Koty outbredowe rzadko okazują się potomkami bliskich krewnych, dlatego ich zdrowie jest nieco silniejsze niż u rasowych odpowiedników i dlatego ich długość życia jest dłuższa. Mówiąc relatywnie, sama natura zajmuje się selekcją, a różnorodność materiału genetycznego prowadzi do zdrowia i długowieczności. Jeśli średnia długość życia kota pełnej krwi wynosi średnio 10-12 lat, wówczas jego krewny sąsiad będzie żył 15-18 lat. To prawda, że ​​dotyczy to tylko zwierząt domowych, zwierzęta uliczne są narażone na wiele niebezpieczeństw. Psy, samochody, choroby, łupieżcy nie pozwalają bezpańskiemu kotowi żyć dłużej niż 8 lat.

Oczywiście długość życia zależy od wielu czynników. On jest zależy nie tylko od rodowodu zwierzęcia, ale także od warunków przetrzymywania, odżywiania, stylu życia. Tak więc odpowiedzialni właściciele, którzy rozumieją, że bardzo trudno jest przymocować pozbawione korzeni kocięta do dobrych rąk, wysterylizować ich krewnych, a to znacznie wydłuża długość życia. Ciągle zmuszony do rodzenia kota pełnej krwi, mającego przynieść zysk właścicielom, traci zdrowie z każdym porodem, a jego żywotność jest znacznie skrócona.

Szczepienia mają ogromne znaczenie w zawartości zwierzęcia. Nawet jeśli kot mieszka wyłącznie w domu i nie ma dostępu do ulicy, może również stać się ofiarą różnych infekcji. Na przykład użytkownik może przenieść chorobę na buty. Nawet kot uliczny automatycznie głaskany przez właściciela może stanowić ryzyko dla zwierzaka. Wpływają na zdrowie, a tym samym na długowieczność, terminowe leczenie pcheł i robaków. Ten problem jest szczególnie istotny w przypadku zwierząt przywiezionych z ulicy.

Według niektórych naukowców zestaw chromosomów wpływa na czas życia kota. Zwykle zwierzęta te, podobnie jak ludzie, mają dwa chromosomy - XX lub XY. Wśród kotów rasowych często spotykane są trójkolorowe osobniki z dodatkowym chromosomem, a od tego zależy zdrowie i witalność zwierzęcia, dlatego koty skorupy żółwia żyją mniej. Jednak oficjalne statystyki pokazujące wpływ koloru na długość życia nie istnieją.

Wygląd kota czystej krwi jest jednym ze wskaźników wyjątkowości tej odmiany. Jeśli dwóch Brytyjczyków tego samego koloru jest prawie niemożliwe do odróżnienia od siebie, kolor rasowego kota jest prawie zawsze wyjątkowy. Zdobywając zwierzę bez korzeni, wiedz, że nikt inny nie będzie miał tak pięknego kota. Mieszając kilka ras, zwierzę typu metiz może mieć absolutnie dowolny kolor. To prawda, że ​​wygląd zależy również od klimatu, w którym zwierzę jest hodowane. Na przykład koty z północy zwykle mają puszyste długie włosy, a ich południowe odpowiedniki wyróżniają się eleganckim cienkim futrem.

Najczęściej wśród kotów outbred są osobniki w paski. Zwykle ten kolor nazywa się „rustykalnym”. Klasyczny pręgowany kot może być ozdobiony osobnymi drobinkami, ma białe nogi, brzuch i pierś, a na czole można obnosić literę „M”. Ta kolorystyka, która pojawiła się w wyniku naturalnej reprodukcji, pozwala drapieżnikom cicho śledzić zdobycz i ukrywać się przed wrogami. Wśród rzadkich osób warto zauważyć białe koty. Imbirowe koty są popularne.

Wśród wyhodowanych braci naszych mniejszych często można znaleźć dwukolorowe zwierzaki. Są to głównie czarno-białe, biało-szare i biało-czerwone koty i koty. Innym popularnym gatunkiem są czarne koty i koty. Ktoś boi się mieć tak przystojnego mężczyzny z powodu przesądów, podczas gdy inni, wręcz przeciwnie, szukają tak niezwykłego zwierzaka, aby nadać domowi tajemniczą mistyczną atmosferę. W rzeczywistości nie ma nic złego w czarnych kotach, jedynym minusem większości tych osób jest uparty charakter. Dziki czarny kot, który wychowywał się na ulicy od dzieciństwa, jest dość trudny do oswojenia. Jeśli z czasem zdoła przyzwyczaić się do domu, jest mało prawdopodobne, aby stał się czułym kotem na kanapie.

Jeśli w domu pojawi się rasowy kotek, pierwszym miejscem, które powinien odwiedzić, jest klinika weterynaryjna. Nie ma znaczenia, czy zostanie zabrany z mieszkania, czy z piwnicy, każde zwierzę potrzebuje wstępnego profesjonalnego badania. Od dzieciństwa ucz kota na tacy. Bardziej wygodne jest użycie garnka z rusztem, ale w tej formie nowy członek rodziny może odmówić korzystania z toalety. Dlatego na początku zaleca się przyzwyczaić kota do tacki z wypełniaczem i stopniowo odstawić go od kopania śmieci i udać się do toalety na ruszcie.

Lekarz weterynarii, który zdecydowanie powinien zostać odwiedzony, przeprowadzi wszystkie niezbędne zabiegi przeciwko pchłom i robakom, opracuje harmonogram szczepień i podpowie, jak odpowiednio dbać o młode w okresie szczepień. Kilka razy w tygodniu kotek musi być czesany specjalną szczotką, która uratuje go przed martwymi włosami. Konieczne jest okresowe wycieranie uszu nadtlenkiem wodoru, aby zapobiec pojawieniu się kleszcza w uszach.

Kociak praktycznie nie potrzebuje kąpieli. On już wie, jak samodzielnie polizać skórę i doskonale przestrzegać higieny swojego ciała. To prawda, że ​​kąpiele uliczne są często wymagane. Specjalne preparaty dla pasożytów są niebezpieczne ze względu na ich nie pełny żołądek, w takim przypadku mycie specjalnym szamponem może być jedynym rozwiązaniem problemu. Ale wcześniej nowy właściciel musi skonsultować się z weterynarzem.

Po zaszczepieniu zwierzaka można go zabrać na spacer. Aby to zrobić, zaleca się zakup specjalnej uprzęży. Jeśli zwierzę zbyt boi się takich zdarzeń, odpowiednie są dla niego spacery po balkonie. Trzymaj kota pod nadzorem, a okna powinny mieć siatki. Bez promieniowania ultrafioletowego, które sprzyja wytwarzaniu witaminy B, zdrowie zwierzęcia może ulec pogorszeniu.

Preferencje smakowe u kotów rasowych są bardzo szerokie, ale to nie znaczy, że można je karmić „ze stołu”. Żywność powinna być zbilansowana, zawierać białka, tłuszcze, węglowodany w określonych proporcjach, uzupełnione witaminami. Nie karm kotów surowym mięsem, rybami i mlekiem. Aby nie gotować za każdym razem określonej porcji i nie obliczać ilości BJU, zaleca się zaopatrzenie w gotowe pasze. Spróbuj kupić produkty premium i super premium.

Jeśli kot je suchą karmę, powinien zawsze mieć dostęp do świeżej wody. Należy pamiętać, że wraz z wiekiem maleje dzienna ilość paszy na kilogram masy zwierzęcia. W młodym wieku zaleca się karmienie dziecka mokrym pokarmem. Należą do nich konserwy, pasty, pająki. Stawkę dzienną można obliczyć, sprawdzając informacje na opakowaniu. Producenci wysokiej jakości produktów wskazują te dane w tabeli i umieszczają je na pudełku z paszą.

Właściwe karmienie pomoże uniknąć problemów z wątrobą, nerkami, płucami, skórą i chorobami zębów, zapewni zdrowie kotom podatnym na przybieranie na wadze oraz zapobiegnie rozwojowi cukrzycy i innych niebezpiecznych chorób.

Film o rasowych kotach patrz poniżej.