Różnorodność ras

Wszystko o kotach Nibelung

Wszystko o kotach Nibelung
Spis treści
  1. Historia pochodzenia
  2. Opis
  3. Funkcje postaci
  4. Żywotność
  5. Warunki zatrzymania
  6. Karmienie
  7. Hodowla
  8. Zdrowie

To lub inne zwierzę jest w prawie każdym domu. Ktoś lubi oglądać ryby w akwarium, ktoś lubi miniaturowe i wybredne chomiki, niektórzy ludzie lubią psy, a niektórzy lubią pełne wdzięku i niezależne koty. Piękne i inteligentne koty to jedne z najstarszych zwierząt oswojonych przez ludzi. Wśród wielu gatunków tych uroczych futrzanych stworzeń wyróżnia się jedna bardzo interesująca i stosunkowo młoda rasa Nibelung.

I zanim zdobędziesz takiego zwierzaka, wskazane jest, aby dowiedzieć się wszystkiego o kotach tej rasy.

Historia pochodzenia

Nibelungi mają bardzo ciekawą historię pochodzenia. Pierwsze osobniki - przodkowie rasy - uzyskano w wyniku losowego krzyżowania w latach 80. ubiegłego wieku.

W amerykańskim stanie Kolorado miasto Denver mieszkało w sąsiedztwie dwóch rodzin, jedna miała rasowego krótkowłosego kota o imieniu Elsa, a druga rosyjskiego niebieskiego kota. Kociaka karmiło pięć kociąt, z których jedna miała piękny srebrno-niebieski kolor i długi płaszcz. Właścicielka kota, Cora Cobb, zatrzymała kotka dla siebie i nadała mu bardzo głośny przydomek - Siegfried, na cześć bohatera średniowiecznego epickiego wiersza „Pieśń o Nibelungach”. Po pewnym czasie kociak znów się wylądował, miot okazał się bardzo ładnym długowłosym kotem tego samego koloru z Siegfriedem, który później otrzymał przydomek na cześć bohaterki tego samego wiersza - Brünnhilde.

Lekką ręką Cora Cobb Siegfried i Brünnhilde zostali przodkami rasy, a Cora hodowcą i założycielką rasy Nibelung.W przyszłości, po skonsolidowaniu uzyskanych cech i opisaniu standardów rasy za pomocą genetyka Solveiga Wayne'a, złożyła wniosek do stowarzyszenia felinologicznego TICA o uznanie rasy. W 1987 r. Rasa została uznana, a już w 1993 r. Uzyskała prawo do udziału w wydarzeniach wystawowych. Po pewnym czasie inne duże stowarzyszenia uznały rasę Nibelung: WCF, TCA i CFF.

Rosyjska linia rasy Nibelung, podobnie jak amerykańska, pojawiła się przypadkiem, ale w przeciwieństwie do tej ostatniej jednostki rosyjskiej rasy niebieskiej stały się przodkami.

Hodowla Krasnogorska „Winter Day”, gdzie zajmowali się hodowlą, w tym rosyjskim niebieskim, pojawił się kociak z niezwykłym znakiem - długie włosy. Początkowo nie wiedzieli, do której rasy należy niezwykłe dziecko, chociaż różnica dotyczyła tylko długości płaszcza. Po pewnym czasie Osoku (tak zwany kot) został doceniony przez amerykańskich ekspertów z TICA. Z zewnątrz Osoka nie tylko odpowiadała standardom rasy Nibelung, do której została zaliczona przez ekspertów, ale także znacznie przewyższyła swoich amerykańskich odpowiedników, za które otrzymała najwyższą nagrodę.

Uważa się, że koty Nibelung to odtworzona rosyjska rasa niebieska, która wzięła udział w pierwszej wystawie w Londynie (Crystal Palace, 1871). Ta rasa długowłosych kotów zewnętrznie bardzo przypominała współczesnych przedstawicieli rasy Nibelung. I nie jest to zaskakujące, ponieważ pojawienie się kociąt z długimi włosami w rosyjskim błękicie jest całkiem możliwe, gen jest odpowiedzialny za tę cechę, jest recesywny w rasie, ale może się objawiać, chociaż jest to niezwykle rzadkie.

Dlatego do poprawy rasy Nibelung często używa się długowłosych osobników rosyjskiego błękitu.

W Rosji rasa nie jest bardzo popularna, liczba szkółek zajmujących się hodowlą tej rasy nie jest tak duża, jak w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii i krajach europejskich. Jednak ich liczba ostatnio powoli, ale wciąż rośnie, ponieważ wielu współczesnych hodowców uważa tę rasę za bardzo interesującą i obiecującą.

Opis

Termin „opis” należy rozumieć jako budowę ciała i kolor osobników należących do rasy.

  • Koty i koty rasy Nibelung są dość harmonijnie złożone. Ich lekko wydłużone ciało ma dobrze rozwinięte mięśnie, choć nieco suche. Osoby ruchliwe i pełne wdzięku, średnie, mają różną masę ciała w zależności od płci. U kotów średnia waga waha się między 3,5-4 kg, u kotów waga mieści się w zakresie 5-7 kg.
  • Głowa zwierzęcia zgodnie ze standardami rasy ma spiczasty (klinowaty) kształt. Kufa jako całość, choć niewielka, ale część przednia (w przeciwieństwie do potylicy) jest dość rozwinięta i ma spadzisty kształt. Łuki brwiowe i kości policzkowe mają wyraźne kontury ulgi.
  • Dla osób o średnim rozmiarze i prostym nosie, przejście między nim a płatem czołowym (stop) nie jest wyraźne, prawie wygładzone. Nibelungi mają dość silną i rozwiniętą brodę. Profil Nibelunga ma bardzo piękny kształt, czubek nosa pigmentowany w odcieniu szaro-srebrnym jest prawie w jednej linii z czubkiem podbródka. Obszar wzrostu wąsów przypomina miękką poduszkę, lekko kanciastą, u kotów jest nieco bardziej wyraźny niż u kotów.
  • Twarz zdobią raczej duże, szeroko rozstawione i bardzo piękne kształty i kolory oczu. U kociąt tęczówka ma kolor żółty, ale od około 4 miesiąca sytuacja się zmieniła i wokół źrenicy powstaje cienki zielony pierścień. Z czasem pierścień chwyta coraz większą powierzchnię tęczówki, a kolor oczu nabiera zielonego koloru charakterystycznego dla dorosłego tej rasy.
  • Koty Nibelung mają nie tylko piękne oczy, ale także uszy. Średnio duże, z lekkim nachyleniem do przodu i lekkim zaokrągleniem na końcach, uszy są dość szeroko rozstawione.Ich szerokość u podstawy jest proporcjonalna do wysokości. Uszy o prostym kształcie mają dość otwartą i dobrze widoczną wewnętrzną część małżowiny usznej, co sprawia, że ​​wydają się przezroczyste.
  • Nibelungi charakteryzują się długimi, prostymi i dobrze umięśnionymi kończynami. Łapy są w większości zaokrąglone z dość wytrwałymi palcami, między którymi widoczne są pęczki grubej wełny i ostre jak brzytwa pazury. Skóra z tyłu łap (podkładek) ma szary kolor z różowymi plamami.
  • Osobniki tej rasy mają dość długi ogon, szeroki u podstawy i zaokrąglony na końcu.. Według ekspertów długość ogona jest nieco większa niż średnia wartość; u osób o wyraźnych cechach rodowych wartość ta jest porównywalna z odległością od punktu zbieżności łopatek do początku kości krzyżowej.
  • Charakterystyczną cechą rasy jest niezwykle przyjemna w dotyku sierść. Cienkie włosy zewnętrzne i bardzo miękki puszysty podkład nadają futrze taką gładkość i jedwabistość. Nawet zimą, kiedy podkład staje się grubszy, ich włosy nadal nie tworzą grudek.
  • Półdługowłosy Nibelung wyróżnia się również wspaniałym szaro-srebrnym kolorem.. To dzięki niemu rasa nazywała się Nibelung, ponieważ w tłumaczeniu z niemieckiego mgławicy oznacza mgłę. Wizualny efekt srebrnego odcienia powstał z powodu niepełnego zabarwienia włosów zewnętrznych, nie tylko cała powierzchnia jest szara, ale tylko część, końce pigmentu nie mają, dlatego wełna ma tak piękny srebrno-niebieski odcień.
  • Długość płaszcza różni się w różnych obszarach.. Na szyi jest nieco dłuższy niż główny i uformowany w piękny „kołnierz”, bardziej wyraźny u kotów. Z tyłu bioder wełna tworzy „majtki”. W tym obszarze jest nie tylko nieco dłuższy, ale także z grubszym podkładem. Płaszcz ogona ma również nieco wydłużony rozmiar w porównaniu do innych stref.

Funkcje postaci

Ładne Nibelungi mają doskonałą, można by rzec, złotą postać. Mogą doskonale dogadywać się ze wszystkimi domami, ale z reguły są najbardziej przywiązani do jednej osoby. Ten, kto spędza z nimi najwięcej czasu i częściej karmi resztę rodziny, będzie najlepszym przyjacielem Nibelunga.

Koty tej rasy są towarzyskie, ale dyskretne. Oczywiście lubią bawić się z właścicielem i innymi członkami rodziny, ale nigdy nie narzucą swojej obecności. Są bardziej kontemplacyjni niż aktywni uczestnicy procesu. Dla nich wystarczy tylko obecność właściciela, więc koty mogą spokojnie siedzieć obok osoby lub leżeć obok właściciela na miękkiej kanapie, wygodnie zwiniętej w kłębek.

Nibelungi są przyjazne dla ludzi ale bardzo ostrożny w kontaktach z nieznajomymi. Podczas spotkań z nieznajomymi nie wyrażają otwartej agresji, ale nadal wolą ukrywać się w bezpiecznym miejscu i czekać na wizytę nieznajomego.

Opuszczenie schronienia jest możliwe dopiero po pewnym czasie, a potem nie zawsze.

To całkiem spokojne zwierzęta. W rodzinie z małymi dziećmi raczej nie czują się komfortowo: Nibelungi nie tolerują głośnych dźwięków i tak naprawdę nie lubią być dotykane wbrew ich woli. Ze względu na flegmatyczną naturę Nibelung bardziej odpowiednie jest starsze małżeństwo lub rodzina, w której dzieci są na tyle duże, aby nie zakłócać osobistej przestrzeni futrzanego zwierzaka.

Chociaż koty i koty rasy Nibelung nie lubią nadmiernej dbałości o swoją osobowość, dość boleśnie znoszą samotność. Długa nieobecność osoby może negatywnie wpłynąć na zachowanie zwierzaka. Będzie walczył o przyciągnięcie uwagi na różne dostępne sposoby: odmawianie jedzenia, ignorowanie wezwań właściciela, a w niektórych przypadkach pojawienie się „niespodzianki” w niewłaściwym miejscu.

Ale nie karcić, nie mówiąc już o fizycznym karaniu zwierzaka za takie zachowanie, wystarczy znaleźć dobrego towarzysza dla zwierzaka podczas swojej nieobecności.

Koty tej rasy dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, oczywiście, jeśli nowy przyjaciel nie okaże się ptakiem, rybą lub chomikiem, ponieważ instynkty łowieckie tego puszystego przystojnego mężczyzny są bardzo dobrze rozwinięte i taka przyjaźń może się dla nich bardzo źle skończyć. Jeśli potencjalne ofiary kotów mieszkają w domu, lepiej jest zminimalizować kontakt z nimi z Nibelung lub całkowicie odizolować je od siebie. Przyjaciółmi Nibelunga mogą być ich krewni, koty i, co dziwne, psy.

Poradzą sobie dobrze, jeśli drugie zwierzę nie przejawi agresji.

Chociaż Nibelungi są w pewnym stopniu flegmatyczne, wciąż czasami pozwalają sobie na zabawę w igraszki, szczególnie jeśli zwierzę jest w dość młodym wieku. Wysokie szafki, szafki i antresole nie są wcale nieosiągalnymi wysokościami, ale wręcz przeciwnie, bardzo interesującymi miejscami do obserwowania zachodzących procesów. Z wiekiem ich aktywność oczywiście spada, jak u większości kotów innych ras, ale ciekawość i żartobliwość wciąż występują w dość dojrzałym wieku.

Przedstawiciele rasy są wystarczająco inteligentni i mają wrodzoną delikatność, nigdzie nie wyostrzą pazurów ani nie pójdą w niewłaściwe miejsce w toalecie, chyba że oczywiście będą mieli wystarczającą uwagę lub taca zostanie zdjęta na czas, ponieważ są bardzo czyste i pod każdym względem przyciągną uwagę właściciela na problem. Co najmniej robią to za pomocą głosu, mają najcichszy w porównaniu z innymi przedstawicielami rodziny kotów, ale jest to bardzo melodyjne. Aby przyciągnąć uwagę, włochate zwierzęta domowe mogą użyć innych dostępnych dla nich metod.

Są bystrzy i doskonale zdają sobie sprawę, że chodzenie na piętach właściciela, delikatny dotyk łapy, skakanie na kolana lub spojrzenie wyglądają o wiele bardziej efektywnie niż zwykłe „miauczenie”.

Żywotność

Według ludzkich standardów, kotów wszystkich ras trudno przypisać stulatkom, ponieważ średnia długość życia zwierząt domowych wynosi 12-15 lat. Wskaźnik ten różni się w zależności od rasy, warunków życia i żywienia.

Nibelungowie są stulatkami w porównaniu do innych ras, ich średnia długość życia wynosi 15-18 lat, a poszczególni przedstawiciele mogą żyć dłużej. Znany jest przypadek, w którym kot miał 36 lat, i to według standardów kota.

Warunki zatrzymania

Opieka nad Nibelungami jest dość prosta i dość łatwa dla właścicieli.

Aby puszysty zwierzak poczuł się dobrze, zajmie to bardzo mało czasu i minimum wysiłku.

  • Główny problem mistrza Nibelunga to dbać o sierść zwierzęcia. Chociaż podszycie przedstawicieli tej rasy jest bardzo grube, a pozostałe włosy są średniej długości, ich „futro” nie jest podatne na tworzenie się plątaniny, dlatego nie wymaga specjalnych środków i specjalnych metod pielęgnacyjnych. Aby utrzymać sierść w odpowiedniej formie, wystarczy przeczesać zwierzę przynajmniej 1 raz w ciągu 7 dni. Podczas pierzenia procedura czesania może być przeprowadzana nieco częściej, 2-3 razy w tygodniu.

Aby przeprowadzić procedurę czesania, z reguły stosuje się 3 rodzaje szczotek, ale można z nich zrezygnować. Lepiej zacząć czesać grzebieniem z rzadkimi metalowymi zębami z zaokrąglonymi końcami, a kończyć szczotką do masażu. Miękka zamszowa rękawica pomoże nadać połysk sierści i zebrać pozostałe włosy.

  • Z reguły Nibelungi szybko przyzwyczajają się do tej procedury, a z czasem nawet zaczynają ją lubić i chętnie zastąpią nie tylko swoje boki i szyję, ale także brzuch. Aby płaszcz był nie tylko gładki, ale również jego kolor pozostał ten sam, Nibelungów nie należy wyjmować na otwartą przestrzeń, ponieważ promienie słoneczne niekorzystnie wpływają na kolor sierści.

Spala się dość szybko i zamiast niebieskiego zabarwienia wełna nabiera zupełnie nieatrakcyjnego czerwonawego odcienia.

  • Nibelungów trudno nazwać wielkimi miłośnikami zabiegów wodnych, nie lubią pluskać się w wodzie. Ściśle mówiąc, nie potrzebują go, ponieważ skóra kotów domowych jest pokryta warstwą, która chroni je przed różnymi dolegliwościami, a woda je niszczy, a zwierzęta stają się bardziej podatne na wpływy środowiska.

Jeśli zwierzę nie bierze udziału w wystawach, jest stale w mieszkaniu i niczego się nie brudzi, lepiej go nie myć.

  • Jeśli jednak pojawi się taka potrzeba, to jako detergent lepiej jest użyć specjalnego szamponu dla kotów bez barwników. Jego skład najdelikatniej wpływa na strukturę włosów zewnętrznych, a brak barwników ochroni kolor przed niepotrzebnymi odcieniami.
  • Sama procedura jest dość prosta i nie wymaga specjalnych umiejętności. Najpierw musisz zwilżyć sierść, omijając okolice ucha, a następnie przesuwając się wzdłuż wzrostu pozostałych włosów, delikatnie myj ciało i kończyny zwierzaka delikatnymi ruchami masującymi. Zmyj szampon dużą ilością wody, aby całkowicie zmyć produkt z wełny. Oczywiście można suszyć Nibelung za pomocą suszarki z dmuchaniem na zimno (gorące powietrze psuje strukturę płaszcza), ale lepiej jest użyć odpowiedniego ręcznika.
  • Oczy i uszy Nibelunga wymagają opieki. Okresowo pojawiające się wydzieliny z oczu należy usunąć za pomocą wacika nasączonego przegotowaną wodą. Kontrola uszu jest przeprowadzana najlepiej co najmniej 1 raz w tygodniu. Czyszczenie uszu w celu usunięcia siarki nie jest tego warte, tylko brązowe osady i powiązane objawy powinny powodować podejrzenia: ciągłe potrząsanie głową i czesanie małżowiny usznej.

W takim przypadku lepiej skontaktować się z kliniką weterynaryjną.

  • Jama ustna zwierzęcia również wymaga ciągłego badania. Aby zauważyć zapalenie tkanki dziąseł lub odkładanie się kamienia nazębnego na szkliwie, należy zbadać jamę ustną zwierzęcia co najmniej 1 raz w tygodniu. W przypadku takich problemów najlepiej skonsultować się z weterynarzem specjalizującym się w leczeniu stomatologicznym. Jako środek zapobiegawczy możesz samodzielnie myć zęby za pomocą specjalnej pasty do zębów i odpowiednio dobranej szczoteczki. Na częstotliwość zabiegu mają wpływ nie tylko ogólnie przyjęte normy, ale także stan szkliwa zębów danego zwierzęcia, z reguły czyszczenie należy przeprowadzać nie częściej niż 1-2 razy w miesiącu.
  • Należy zwrócić uwagę na pazury kota. Możesz nauczyć swojego zwierzaka ostrzenia pazurów we właściwym miejscu za pomocą ostrza pazura i niewielkiego wysiłku właściciela. Z reguły koty przyzwyczajone do końcówki pazurów nie muszą przycinać pazurów; doskonale je mielą bez pomocy człowieka. Ale czasami nadal istnieje potrzeba interwencji właściciela w tym procesie.
  • Aby przyciąć pazury, najlepiej oczywiście udać się do kliniki weterynaryjnej, ale możesz również przetworzyć je samodzielnie, stosując cięcie pazurami. Narzędzie poddane działaniu środka dezynfekującego należy ustawić prostopadle do powierzchni pazura i zejść kilka milimetrów w dół od granicy oddzielającej tkankę naczyniami od samego pazura. Prawidłowe rozmieszczenie pazurów pomoże zapobiegać rozwarstwieniu twardej tkanki pazura, a wcięcie od granicy jest konieczne, aby zapobiec krwawieniu.
  • Trzymając koty rasy Nibelung, aby uniknąć otyłości, należy zadbać o wysiłek fizyczny zwierząt domowych. Jako „symulator” odpowiedni jest nabyty lub samodzielnie wykonany kompleks z platformami przymocowanymi na różnych poziomach. Dobry ładunek dla zwierzaka można zapewnić za pomocą różnych zabawek: piłek, myszy i innych przedmiotów, które sprawiają, że zwierzaki aktywnie się poruszają i skaczą.

Karmienie

Dobre odżywianie jest kluczem do dobrego zdrowia i długiego życia Nibelung. Koty tej rasy, podobnie jak cała rodzina kotów, są mięsożercami, więc w ich diecie udział białka zwierzęcego powinien wynosić co najmniej 80-90% całkowitego składu. Wymaganą ilość białka można podać na dwa sposoby: karmienie produktami naturalnymi (głównie mięsem) lub spożywanie pasz przemysłowych.

Naturalny sposób żywienia jest najtrudniejszy dla właścicieli i bardziej ryzykowny dla Nibelunga, ponieważ dość trudno jest poprawnie obliczyć wymaganą dawkę witamin i składników mineralnych, a także odpowiednio zrównoważyć paszę dla białek, węglowodanów i tłuszczów. Nawet jeśli regularnie podajesz swojemu kotowi dodatkowe kompleksy witaminowe, nie możesz być w 100% pewien, że to karmienie wystarczy dla ciała zwierzęcia.

Przy naturalnej formie żywienia same produkty muszą być odpowiednio dobrane, ponieważ nie wszystkie rodzaje mięsa (jako główne źródło białka) i nie wszystkie produkty, które są źródłem węglowodanów i tłuszczów, są odpowiednie dla Nibelunga.

Nie jest konieczne podawanie przedstawicielom tej rasy tłustego mięsa, ponieważ przyczynia się ono do otyłości. Unikaj produktów z nadmierną zawartością pierwiastków, takich jak miedź, jod, żelazo (owoce morza, podroby, gryka, ziemniaki, owies, soja), a także produkty z nadmierną zawartością barwników (miąższ buraczany, szpinak, marchew, warzywa), ponieważ wszystkie wpływają na kolor sierści.

Źródłem białka dla Nibelungów mogą być: kurczak, cielęcina, ryba morska (bez kości), mięso królika, jaja i mleko (do pewnego wieku). Jako węglowodany możesz podać trochę ryżu.

Dla właściciela jedzenie z paszami przemysłowymi jest znacznie łatwiejsze pod względem organizacyjnym i bardziej korzystne dla zwierzaka. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie jedzenie. Spośród czterech kategorii znanych obecnie dla Nibelunga odpowiednie są 3 typy: premium, super-premium i holistic.

Wybierając, należy zwrócić uwagę na procent białka pochodzenia zwierzęcego: im wyższy, tym lepiej dla zwierzęcia. Skład ma również znaczenie, nie powinien mieć produktów, które wpływają na kolor. Mokre rodzaje żywności są lepsze niż suche, ale nie należy całkowicie rezygnować z tych ostatnich, ponieważ twarde granulki są środkiem zapobiegawczym przeciwko tworzeniu się kamienia nazębnego na szkliwie.

Suche karmy są bardziej skoncentrowane, wymagają mniejszego nasycenia niż forma mokra, ale zawierają sól, co oznacza, że ​​miska z czystą, stojącą (nie przegotowaną) wodą powinna zawsze znajdować się w pobliżu karmy. Jeśli kot nie chce jeść suchego pokarmu (Nibelungy są wybredne w jedzeniu), można go również karmić na mokro, a profilaktycznie przeciwko kamieniowi nazębnemu zaoferować mu smakołyk w postaci specjalnej „kości” (suszone mięso).

Liczba pasz zależy od wieku Nibelunga. Kocięta mają bardzo małą objętość żołądka, więc często są karmione (do 5-6 razy dziennie) i małymi porcjami. Uczą się stopniowo karmy dla dorosłych i z reguły zaczynają karmić mokrym wyglądem. Suche jedzenie jest najpierw namaczane i podawane w małych porcjach, jego ilość w pierwszych dniach karmienia nie powinna przekraczać 15% całkowitej objętości jedzenia.

Zwykle karmi się dorosłe zwierzęta 1-2 razy dziennie.

Hodowla

Aby wyhodować tę rasę, musisz najpierw kupić kociaka. Nie jest to tak łatwe, ponieważ Nibelungowie nie są bardzo popularną rasą w Rosji. Tylko jedna szkółka w naszym kraju hoduje tę rasę, Znajduje się w Petersburgu i nazywa się „Gwiazdą Północną”. W Europie możesz kupić kociaka tej rasy w pokoju dziecinnym Bosse Marniere Fort, z siedzibą we Francji, a także w niemieckiej szkółce Nimbati.

Niewielka liczba żłobków zajmujących się hodowlą Nibelungów, a w konsekwencji niska częstość występowania tych owłosionych przystojnych mężczyzn generuje dla nich dość wysoką cenę.W Rosji koszt kota Nibelung będzie kosztował przyszłego właściciela co najmniej 55 000-60000 rubli. I to bez uwzględnienia kosztu obowiązkowej podróży w celu zapoznania się ze zwierzęciem. Będziesz musiał zapłacić około 22 000 - 24 000 rubli za rezerwację i podróż. W europejskich żłobkach koszt Nibelunga jest jeszcze wyższy, za jednego kociaka trzeba dać co najmniej 1000 USD.

Nieco tańszym sposobem na zakup kota jest osobista umowa z właścicielami Nibelungów. Możesz je spotkać na wystawie, w której bierze udział z reguły kilku hodowców tej rasy.

Istnieje kilka podstawowych zasad, które pomogą ci poprawnie wybrać kota Nibelung. Przede wszystkim informacje o szkółce lub hodowcy muszą zostać zweryfikowane. Muszą mieć wszystkie niezbędne dokumenty dla rodziców i dziecka.

Przed zakupem upewnij się, że mały puszysty czuje się dobrze. Przyszłe zwierzątko powinno być zabawne i umiarkowanie aktywne.

Obserwując kota lub kota, który ci się podoba, powinieneś zwrócić uwagę na jego relacje z innymi dziećmi, ponieważ w przyszłości niemożliwe będzie naprawienie zbyt agresywnego zwierzaka. Ale zbyt powolny kotek powinien budzić podejrzenia, ponieważ niska aktywność może być spowodowana chorobą zwierzęcia.

Przed zakupem nie będzie zbyteczne sprawdzanie uszu, oczu, nosa, jamy ustnej i obszaru wokół odbytu; powinny być czyste, bez patologicznego wydzieliny. U zdrowego kociaka futro jest miękkie, nie rozczochrane i pozbawione łysych łat, a brzuch jest proporcjonalny do tułowia i umiarkowanie elastyczny.

Zgodnie ze standardami rasy obecność pasków, które najczęściej są losowo rozmieszczone w całym ciele, lub nieco jaśniejszy kolor sierści (jasnoszary) są całkowicie akceptowalnymi standardami.

Gdy osobnik starzeje się, znaki te znikną, a gdy zwierzęta osiągną wiek 2 lat, całkowicie znikną.

Hodowcy z reguły dają kocięta, gdy dzieci osiągają trzy miesiące. Wcześniejsze odsadzenie kotka może niekorzystnie wpłynąć na jego zdrowie. Doświadczeni hodowcy nie tylko uczą kociąt korzystania z toalety w tym wieku, ale zapewniają im wszystkie niezbędne szczepienia. Potwierdzenie procedur powinno służyć paszport weterynaryjny, który wskazuje nie tylko rodzaje manipulacji, ale także czas.

Hodowla odbywa się, gdy kot osiąga 1-1,5 roku, chociaż zwierzęta dojrzewają płciowo już w wieku 7-9 miesięcy. Doświadczeni hodowcy wolą nie rozmnażać kotów zbyt wcześnie, ponieważ ciało zwierzęcia wciąż nie jest wystarczająco silne do takiego testu, a pojawienie się słabego, bolesnego potomstwa negatywnie wpływa na „reputację” takiego kota.

Koty są gotowe do ciągłego krycia, a koty tylko podczas rui, która trwa około 7 dni. W ciepłym sezonie raki u kotów występują częściej niż zimą. I nie jest to zaskakujące, ponieważ nadchodzi najkorzystniejszy czas na poród: długość światła dziennego wzrasta, temperatura powietrza rośnie.

Zdrowie

Nibelungi należą do grupy ras, które różnią się od innych doskonałym zdrowiem i brakiem jakichkolwiek poważnych chorób dziedzicznych. Ale, podobnie jak wszystkie zwierzęta, nadal chorują i mogą zarazić się tak poważnymi chorobami, jak kaliciwirus, wirusowe zapalenie otrzewnej, hemobartonelloza, panleukopenia, parwowirus, nieżyt nosa i tchawicy, mykoplazmoza, lamblioza i inne niebezpieczne choroby zakaźne, wirusowe i pasożytnicze.

Istnieją szczepionki przeciwko większości chorób, należy je wykonywać co roku, ponieważ odporność rozwija się tylko przez rok. Pierwsze szczepienie należy przeprowadzić nie później niż 8-12 tygodni, zanim zwierzę zostanie odrobaczone bezbłędnie (eliminują pasożyty).

Nie zapomnij o leczeniu przeciw gruzy, ponieważ pchły są nosicielami niektórych chorób. Skonsultuj się z weterynarzem w sprawie formy leku i jego zastosowania.

Terminowe szczepienia, odrobaczanie i inne środki zapobiegawcze są kluczem do zdrowego i, co najważniejsze, długiego życia ukochanego zwierzaka.

O cechach rasy, zobacz następne wideo.

Napisz komentarz
Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Odpocznij