Wszystko o rasie kotów w Mińsku

Koty rasy mińskiej nie są tak powszechne w rosyjskich mieszkaniach. Faktem jest, że kocięta tej rasy są niezwykle rzadkie, a prawdziwą rasową skórę Mińska można kupić prawie wyłącznie w Ameryce. Jednak ci, którzy zdecydowali się kupić takiego kociaka, nigdy nie żałowali swojego wyboru. Wesoły zwierzak o krótkich nogach szybko podbija urokiem wszystkich domowników, nie pozostawiając nikogo obojętnym.

Pierwszy kociak z Mińska pojawił się w USA w 2000 roku. Prace nad hodowlą nowej rasy rozpoczęły się kilka lat wcześniej w Bostonie. Hodowca Paul Maksorlei chciał stworzyć kota o krótkich nogach z cieniowanymi kępkami włosów podobnymi do rasy syjamskiej. Do 2005 roku Paul był w stanie urodzić 50 kotów, które w pełni spełniły jego wymagania. Aby zdobyć Mińsk, skrzyżowano bezwłosego sfinksa kanadyjskiego i munchkina o krótkich nogach.

Później pomoc w hodowli zapewniały birmańskie koty i Devon Rex. Wynik okazał się nieco podobny do kotów bambino, kotek urodził się z krótkimi łapami i niezwykle jedwabistą skórą.

Ze względu na fakt, że pierwszy kotek urodził się niedawno, rasa jest uważana za młodą, a nawet eksperymentalną, a zatem bardzo rzadką. Prace nad ulepszeniem rasy trwają do dziś. W 2008 r. Koty w Mińsku zostały dopuszczone do udziału w wystawach i zostały uznane przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów. Dzisiaj na świecie żyje nieco ponad 100 osobników tej niesamowitej rasy.

Wielkość dorosłego kota czystej krwi jest półkobokiem. Postać zwierzęcia przypomina kaftan, którego jest krzyżem. Wzrost jest raczej niski, a szyja długa.Waga osoby dorosłej wynosi do trzech kilogramów.

Zgodnie z normami Międzynarodowego Stowarzyszenia Kotów rasowe Mińsk ma następujące standardy:

• okrągła, szeroka głowa, wyraźny podbródek, kufa krótka i szeroka, reliefy na wąsach, szyja elastyczna i dobrze rozwinięta;
• uszy są duże, napięte, szerokie, końcówki są lekko zaokrąglone, szerokie u podstawy, znajdują się koty z bezwłosymi uszami;
• oczy są okrągłe, duże, szeroko osadzone, wyglądają wyczekująco, wrażliwie, nieco zakłopotane;
• nos na końcu ma lekkie wygięcie, bez garbu;
• wąsy w różnych okazach są rzadkie, połamane, u niektórych osób nie ma wąsów;
• ciało wydaje się długie, linia kręgosłupa jest lekko uniesiona w okolicy uda, szeroka klatka piersiowa ma silne mięśnie;
• nogi są krótkie, powyżej i poniżej stawu kolanowego mają taką samą odległość, tylne nogi są nieco dłuższe niż przód;
• ogon jest dłuższy niż ciało, średnica zwęża się od podstawy do czubka, koniec ogona jest nieco matowy;
• płaszcz jest krótki; na pysku, uszach, łapach, na ogonie i pod ogonem obserwuje się punkty futra; są okazy z owłosionymi nogami, biodrami, ramionami, ale bezwłosym brzuchem;
• w młodym wieku niektóre osoby zauważają fałdy na skórze, zapożyczone z sfinksa;
• kolor kotów jest jednolity, ciasto, zaprawa murarska, kolorystyka z białymi inkluzjami, kolorowanie colorpoint jest uważane za popularne.

Pomimo niskiego wzrostu zwierzęta w Mińsku są zwierzętami bardzo aktywnymi, zwinnymi i zwinnymi. Wspinają się bez problemów, łatwo wskakują na szafki i inne meble. Ich ruch przypomina fretki. Są to ciekawe koty i koty, ale nie tak pewne siebie. Minskianie dobrze nadają się do treningu, ponieważ mają wysoki intelekt w stosunku do ludzi, osoby te są dość elastyczne, szybko się uczą i dobrze myślą.

Pomimo swojej ciekawej natury, te koty nie są bardzo odważne. Bardzo lubią troskę, uwagę i nie wytrzymują samotności. Kot z Mińska woli być zawsze w strefie uwagi właściciela, lubi monitorować jego ruchy, uczestniczyć w pracach domowych i śledzić właściciela. I chociaż kot uwielbia uczucia, stara się nie narzucać się właścicielowi. Jeśli właściciel pojedzie na wakacje, zaleca się zabranie ze sobą swojego zwierzaka.

Nie sprawi problemów ze względu na swoją zdolność radzenia sobie i zdolność szybkiego przystosowywania się do nowych warunków, a sam w domu będzie tęsknił za domem, a nawet może zachorować.

Osobniki tej rasy dobrze dogadują się z innymi zwierzętami; nawet z innym kotem przedstawiciel płci męskiej w Mińsku znajdzie kontakt. Doskonałe te koty to psy, ptaki, gryzonie. To zwierzę nie musi chodzić na świeżym powietrzu, kot czuje się całkiem dobrze w mieszkaniu w mieście. Nie potrzebuje dużego obszaru. Psotna natura i chęć zabawy z tą rasą trwa do późnej starości, dlatego zaleca się często zmieniać zabawki.

W opiece nad Mińskiem nie ma nic skomplikowanego; to zwierzę nie potrzebuje żadnych specjalnych warunków. Każdego dnia zaleca się czesanie punktów na ciele kota, w tym celu należy użyć pędzla z miękkim naturalnym włosiem. Konieczne jest regularne wygładzanie ciała mokrą gąbką i przecieranie dróg łzowych bawełnianym wacikiem. Kąpiel odbywa się 2-3 razy w miesiącu, w tym zabiegu użyj szamponu dla kotów krótkowłosych.

Co miesiąc zabieraj swojego zwierzaka do kliniki weterynaryjnej na szczotkowanie zębów. Raz w tygodniu sprawdzaj uszy, a jeśli to konieczne, usuń brud i siarkę z uszu za pomocą wacika. Raz w miesiącu zaleca się cięcie pazurów Mińska. Regularnie wycieraj kocie ogony środkiem odtłuszczającym.Faktem jest, że u wszystkich kotów na zewnątrz procesu ogonowego gruczoły łojowe są ukryte pod włosami, podczas gdy w Mińsku nic nie są ukryte, a zatem ogon wymaga szczególnej opieki.

Ze względu na ich pomysłowość kocięta szybko przyzwyczajają się do tacki, aleo są to bardzo czyste zwierzęta, a jeśli właściciel nie wyczyści garnka na czas, zgrabne zwierzę może pójść do toalety w czystszym miejscu, co spowoduje niezadowolenie właściciela. Dlatego nie zapomnij dokładnie wyczyścić toalety zwierzęcia.

Koty powinny być suche i mokre w klasach premium i super premium. W USA zwyczajowo karmi się te koty wyłącznie zakupioną karmą, ponieważ równoważą one wszystkie elementy niezbędne dla zdrowia zwierzęcia. W Rosji niektórzy właściciele czasami oddają swoje koty naturalnej żywności, ale tutaj ważne jest, aby nie oferować jedzenia „ze stołu”. Naturalna dieta każdego kota powinna obejmować gotowane mięso i ryby, twaróg, warzywa.

Regularnie odwiedzaj swojego weterynarza, raz na kwartał, lecz swojego kota na robaki. Do tej pory rasa była mało badana i praktycznie nie ma informacji o jej zdrowiu. Jednak już wiadomo, że przedstawiciele Mińska są podatni na alergie i choroby układu mięśniowo-szkieletowego. Aby uniknąć problemów z krzywizną postawy i deformacją klatki piersiowej, ważne jest, aby zwierzę zapewniało codzienne obciążenie lokomotoryczne.

Dozwolone jest krzyżowanie kotów tej rasy ze sfinksami, munchkinami, kotami birmańskimi lub domowymi krótkowłosymi. Średnio przedstawiciele rasy żyją 10-14 lat.

Film o cechach rasy kotów w Mińsku pokazano poniżej.