Koty kartezjańskie na pierwszy rzut oka wyglądają jak brytyjskie, ale w rzeczywistości są pochodzenia naturalnego. Te zwierzęta pochodzą z Francji, rzadkość. Jednak trudności ze znalezieniem wyjątkowego kociaka są więcej niż opłacane przez jego atrakcyjny wygląd, pozytywny charakter i wysoką inteligencję.
Historia pochodzenia
Koty kartuzów należą do rasy rodzimej. To ostatnie oznacza, że pojawiły się naturalnie, bez wpływu człowieka. Było to raczej minimalne - człowiek zaimportował przodków Chartreuse (inna nazwa tej rasy) do Francji. Uważa się, że ci ludzie byli krzyżowcami i sprowadzili potomków Pallas i egipskich kotów na francuską ziemię. Jednak nie jest to pewne.
Istnieje inna teoria. Według niej kupcy przywieźli koty z Półwyspu Arabskiego i Afryki. Istnieje opinia, że dana osoba w ogóle nie uczestniczyła w procesie pojawienia się chartreuse. Nawiasem mówiąc, ta nazwa ma hiszpańskie korzenie i oznacza lokalną wełnę, która jest bardzo miękka i przyjemna w dotyku. Pojawił się dopiero w XVII wieku i pierwotnie oznaczał każdego kota o niebieskim futrze.
Drugie imię (pojawiło się wcześniej), koty kartezjańskie, związane jest z klasztorem kartezjańskim. W „sąsiedztwie” z mnichami koty są obserwowane od XVI wieku. Mieszkając w klasztorze koty łapały myszy, rozwijając w ten sposób umiejętności polowania. W związku z tym byli bardzo poważani przez mnichów, którzy nawet poświęcili wersety pułapkom na myszy w klasztorze. W tym czasie byli na prawie każdym podwórku i nazywani byli kotami pospolitymi.Pod tą nazwą jest jasne, że nie miały one specjalnej wartości.
Podczas wojny stulecia i towarzyszącego jej głodu koty kartezjańskie zostały eksterminowane - ich mięso trafiło do pożywienia, a futro do odzieży.
Już po wojnie ich liczba spadła do poziomu krytycznego, więc fenolodzy zadbali o ochronę i zachowanie jednostek. Rozpoczęły się prace nad standaryzacją rasy, a po II wojnie światowej koty uznano za rzadkość, co wpłynęło na ich koszt. W Europie ponownie odnotowano spadek liczby ludności, ponieważ Brytyjczycy byli popularni. Kot kartezjański zaproponowano do połączenia z rasą brytyjską. Na szczęście zapobiegła temu rosnąca popularność chartreuse w USA.
Od lat 60. ubiegłego wieku koty kartezjańskie występują jako zwierzęta domowe w najbogatszych i najsławniejszych ludziach stanów. Hodowcy bronili prawa kartezjańskich osobników do odrębnego gatunku, co jest całkowicie prawdziwe, ponieważ jakościowo różnią się od brytyjskich nie tylko cechami futra i charakteru, ale także genotypem. Dzisiaj rasa jest uważana za ustaloną i implikuje krótkowłose szaro-niebieskie koty o żółtych lub miedzianych oczach.
Dzisiaj rasa spełnia standardy przyjęte na początku XX wieku; rasa ta jest czysta pod wieloma względami dzięki hodowcom amerykańskim i francuskim.
Opis
Zwierzę jest średniej wielkości. Koty są zwykle większe niż koty. Waga osoby dorosłej waha się od 4 do 9 kg, dlatego koty są często nazywane dużymi kotami. Pomimo dość dużej wagi poszczególne osoby różnią się zwinność i zwinność. Ciało kartezjańskie jest umięśnione - z szerokimi i potężnymi ramionami, klatką piersiową. Łapy są raczej krótkie, co w połączeniu z muskularnością ciała sprawia wrażenie krępego zwierzęcia. Jeśli mówimy o konkretnych liczbach - to około 30 cm w kłębie. Jednak wskaźnik ten nie jest określony w standardzie rasy.
Dorosłe zwierzęta, między innymi, są słyszalne na szerokość, co nadaje ciału zwierzęcia dodatkową objętość. Szyja jest krótka, mocna, wchodzi w plecy. Często przy obfitym odżywianiu na kufrze tworzy się zauważalny fałd. Łapy wydają się raczej cienkie jak na tak duże ciało. Przednie są silniejsze i wizualnie często dłuższe niż tylne. Duże szczotki z długimi pazurami.
Grzbiet jest również dość silny, szeroki, prosty. Ogon ma podłużny kształt i zwęża się w kierunku końca. Głowa przypomina odwrócony trapez, na którym średnie uszy „stoją” wysoko, uniesione do góry. Zaokrąglone czoło delikatnie „wpada” w prosty nos szaro-niebieskiego koloru. Poduszki są wyraźne, w połączeniu z pulchnymi policzkami, dlatego twarz zwierzęcia ma dobroduszny wygląd.
Jeśli spojrzysz na twarz, wydaje się, że kot się uśmiecha. Wynika to z nietypowego ułożenia poduszek do wąsów i osobliwości pigmentacji. Kolor oczu - bliższy złotej pomarańczy (od miodu do miedzi). Ważna kwestia - obecność zielonkawego odcienia w kolorze oczu jest niedopuszczalna (jest to jeden ze znaków, dzięki którym można odróżnić kota kartezjańskiego od rosyjskiego niebieskiego). Oczy są okrągłe, duże, w większości przypadków - ściśle osadzone. Wygląd zwierzęcia jest wyrazisty, inteligentny, starannie się uczy.
Zgodnie ze standardem rasy zwierzę ma niebieski kolor, pozostałe włosy na końcach mają srebrny odcień. Z tego powodu futro wydaje się szczególnie błyszczące, opalizujące. Podszerstek i reszta futra są całkowicie identyczne, co stwarza wrażenie puszystości futra, dając efekt „podwójnego” futra. Poduszki łap i nos powinny być również szare. Wszystkie odchylenia są uważane za wadliwe.
Ważne jest, aby niebieski odcień był jednolity na całej powierzchni sierści, jego przejście do fioletowego lub różowego jest niedopuszczalne. Obecność białych plam jest również uważana za małżeństwo. Kocięta mogą zachować wzór paska, który nie jest małżeństwem. Gdy zwierzę się starzeje, znika, futro zyskuje tak cenną jednolitość koloru.
Wobec braku chorób genetycznych i właściwej opieki kot kartezjański żyje 14–16 lat.
Funkcje postaci
Charakter chartreuse jest typową flegmatyką. Kot łatwo dogaduje się z ludźmi, a nawet z małymi członkami rodziny. Należy zauważyć spokojną, nieagresywną naturę zwierzęcia, jego czystość i zdolność do szybkiego wchłaniania przyjętych procedur w domu. Ulubioną rozrywką Chartreuse jest drzemka w przytulnym, ciepłym miejscu. Tak spędzają większość dnia. Jednak podczas krótkich okresów aktywności zwierzę bawi się, demonstrując cuda zręczności i umiejętności urodzonego myśliwego.
Chartreuse mają wysoką inteligencję i szybko uczą się zasad zachowania w domu. Uważają jednak, że całkowity trening jest dla nich obraźliwy, a egzekucja drużyn oznaczonych jako opcjonalne jest poniżej ich godności. Może się wydawać, że zwierzę jest dzikie, ale tak nie jest. Chartreuse są lojalni wobec swojego mistrza, uwielbiają pochlebiać mu na kolanach.
Koty kartezjańskie są delikatne i nieprzyjemne, jeśli dana osoba jest zajęta, nie będzie zawracać sobie głowy, ale będzie czekać z boku.
Są tolerancyjni wobec dzieci, nawet jeśli dzieci zbytnio okazują zwierzętom swoją miłość. W takim przypadku zwierzak spróbuje jak najszybciej przejść na emeryturę i nie zrobi tego w pośpiechu, ale z charakterystyczną gracją i arystokracją. Pomimo tego, że koty są bardzo tolerancyjne wobec dzieci, są zazdrosne o inne zwierzęta domowe dla właściciela. Dlatego nie warto trzymać kartezjańskich osobników z innymi zwierzętami, mogą być okrutne wobec tych drugich.
Szybko zapamiętują pseudonim, rozpoznają właścicieli i faworyzują gości. Nazywani są żartobliwie filozofami świata kotów. Wydaje się, że w ich błogości i śnie uczą się pewnej tajemniczej prawdy, ale nic kociego nie jest im obce - są umiarkowanie ciekawe i zabawne. Chartreuses szybko przyzwyczajają się do tacy i paznokci. Koty kartuzów są z natury myśliwymi, a poza tym złodziejami. Kot może łatwo wyciągnąć coś ze stołu i zjeść. Dlatego tak ważne jest, aby od pierwszych dni odstawić kota od takiej kradzieży.
Być może warto zauważyć, że koty milczą. Kartuzjan nie będzie miauczeć, błagając o uczucie lub jedzenie. Jeśli zwierzę nadal miauczy, robi to bardzo cicho i delikatnie. Niektórzy właściciele martwią się nawet, że w razie niebezpieczeństwa zwierzę nie będzie w stanie poprosić o pomoc wystarczająco głośno.
Plusy i minusy rasy
Zaletą rasy jest charakter zwierzęcia. Ze względu na ich wysoką inteligencję, imponujący charakter i lenistwo świetnie nadają się do trzymania w mieszkaniach miejskich, staną się towarzyszami samotnych osób, a także będą bezpiecznymi zwierzętami w rodzinach z dziećmi. Pomimo swej arystokratycznej powolności, chartreusy są doskonałymi pułapkami na myszy. Przydadzą się również w prywatnym domu.
Niewątpliwie luksusowy wygląd to kolejna zaleta rasy. Zawsze wywołują podziw, mogą brać udział w wystawach. Warto zauważyć, że jednocześnie chartreusy wyróżniają się dość dobrym zdrowiem.
Pomimo odwołania Koty kartezjańskie mają raczej bezpretensjonalną opiekę, nie wymagają specjalnej pielęgnacji włosów. Ta lub inna dieta nie może mieć wpływu na jakość i kolor tego ostatniego (jak na przykład w przypadku Brytyjczyków). Ale jednocześnie sierść zwierzęcia powoduje alergie, a także mocno zrzuca.
Chartreuse ze skłonnością do alergii, które mogą wywołać wiele śmiertelnych chorób. Z tego powodu należy monitorować ich aktywność i odżywianie.
Koty kartuzów nie tolerują długotrwałej separacji od właściciela, nie lubią „uścisków”. Pod tym względem są podobni do Brytyjczyków - przychodzą po uczucie, kiedy tego chcą. Ta rasa jest rzadkością, więc koszt kociaka jest dość wysoki.Ze względu na podobieństwo do Brytyjczyków oszuści często rozdają te ostatnie kotom kartezjańskim. Lepiej jest kupić kota od hodowców, upewniając się o jego oryginalności.
Jeśli nie ma odpowiedniego doświadczenia, lepiej powierzyć poszukiwanie i wybór kociaka niezależnemu profesjonalistowi.
Warunki zatrzymania
Krótkowłosy chartreuse wymaga dużo uwagi od futra. Ogólnie należy go czesać dwa razy w tygodniu. W przypadku grubego podkładu odpowiedni jest plaster. Pozostałe włosy należy rozczesać szczotką do masażu. Jeśli włosy pojawiają się na ciele zwierzęcia, należy je zebrać specjalną rękawicą. Podczas linienia procedury te będą musiały być powtarzane codziennie.
Z reguły nie kąpać zwierzęcia z reguły, Wystarczy 2-3 razy w roku. Jak większość kotów, chartreusy nie lubią zabiegów wodnych i mogą zachowywać się nieco niewłaściwie. Do pływania używaj temperatury wody + 37– + 38 ° C i specjalnego szamponu. Nie jest łatwo namoczyć grubą sierść zwierzęcia w wodzie, więc najpierw sierść zwierzęcia jest obficie mokra, a następnie używa się szamponu. Jest spieniony i szybko rozprowadzany po całym ciele, unikając kontaktu z twarzą i uszami. Szampon należy delikatnie wcierać w podkład, a następnie zmyć.
Po „zabiegach kąpielowych” kot owija się ręcznikiem lub ciepłą pieluchą i pozostawia do lekkiego wyschnięcia w tej formie. Nie można suszyć futra osób suszarką do włosów. Z tego powodu sierść i powierzchnia skóry zwierzęcia mogą wyschnąć.
Najlepiej kąpać zwierzę podczas linienia, które szybko i skutecznie usunie starą wełnę.
Co 2-3 tygodnie powinieneś przecinać pazury zwierzęcia, cięcie nie więcej niż 2-3 mm. Jeśli odetniesz dłuższą część paznokcia, istnieje ryzyko uszkodzenia naczyń krwionośnych. W przypadku fryzury powinieneś dostać sekator lub specjalną gilotynę.
Raz w tygodniu należy dokładnie zbadać oczy i uszy zwierzęcia. Zwykle wymagane jest usunięcie zanieczyszczenia z uszu. Możesz to zrobić za pomocą bawełnianego wacika zamoczonego w ciepłej czystej wodzie lub bulionie rumiankowym. Jeśli pojawi się wypis, skonsultuj się z lekarzem. Często „ślady łez” odbiegają od oczu kota. W razie potrzeby oczy zwierzęcia są wycierane miękkimi serwetkami - tkaniną lub papierem. Używanie waty do tych celów nie jest zalecane.
Jeśli chodzi o fryzurę, zgodnie ze standardem nie jest przewidziana. Możesz tylko przycinać wystające włosy. Jednak na prośbę właściciela lub w ekstremalnym upale zwierzę można przyciąć, odbywa się to raz na 1-1,5 miesiąca. Co najmniej 2 razy w roku zwierzę jest przeciw robakom. Być może będziesz musiał to robić częściej - dokładna częstotliwość jest zwykle wskazana na opakowaniu leku od robaków. Wraz z nadejściem ciepłej wiosny zwierzę należy również leczyć lekiem chroniącym przed pchłami. Jeśli kot kartezjański wyjdzie na zewnątrz, konieczne jest noszenie kołnierza pochwowego.
Z reguły od niedawna chartreuse łatwo przyzwyczaja się do tacy i hodowcy dbają o to. Jeśli kupiłeś kotka, po prostu zaznacz tacę w nowym domu zapachem kota. Jak tylko zwierzę pojawi się w twoim domu, uważnie go obserwuj. Jeśli kotek idzie na tacę, zachęć go, gdy wykona swoje „rzeczy”. Jeśli próbujesz znaleźć zakątek, noś go na tacy. Upewnij się, że zwierzę może samodzielnie wspiąć się i wyczołgać z tacki.
Jeśli kotek zrobił kałużę, umyj ją dokładnie, aby pozbyć się zapachu.
Możesz kupić specjalne narzędzie w sklepie zoologicznym lub skorzystać z improwizowanych rozwiązań - ocet, alkohol, nadmanganian potasu.
Powinieneś także uczyć pazurów kociąt od pierwszych dni, lepiej to zrobić w trakcie gry. Jeśli kotek zaczął łzawić meble (a tak się stanie na początku i tak), nie zbeształ go, a raczej zanieś do drapaka. Jeśli kotek zaczął aktywnie korzystać z tego drugiego, należy do niego zachęcać przywiązanie lub smakołyki.
Ze względu na swoje naturalne pochodzenie koty kartezjańskie mają silną odporność.Ich słabymi punktami są stawy biodrowe i kolanowe. Dysplazja stawu biodrowego i zwichnięcie kolana prowadzą do kulawizny, utraty mobilności zwierzęcia. Środki zapobiegawcze obejmują zrównoważoną dietę, odpowiedni poziom aktywności fizycznej i regularne badania profilaktyczne u weterynarza. Oprócz stawów, układ sercowo-naczyniowy zwierzęcia jest zagrożony z powodu nadwagi. Środki zapobiegawcze są nadal takie same.
Ważne jest, aby zwracać uwagę na stan zębów podczas zmiany nabiału przez zęby trzonowe. Zwykle dzieje się to w wieku 4-5 miesięcy. Faktem jest, że u tych zębów zęby mleczne są dość mocne, zapobiegają wzrostowi zębów trzonowych. W tym wieku stan jamy ustnej kota powinien być oceniany raz w tygodniu i, jeśli to konieczne, natychmiast skonsultować się z weterynarzem.
Wśród problemów dentystycznych jest pojawienie się kamienia nazębnego, szczególnie u kotów jedzących domowe jedzenie.
Pomoc specjalisty może być wymagana w przypadku siekaczy znajdujących się zbyt blisko siebie, co często występuje u osób kartezjańskich. Innym możliwym problemem jest zapalenie dziąseł. Regularne stosowanie specjalnego patyczka, kości, pomoże zapobiegać występowaniu chorób zębów. U osób, które jedzą suchą karmę, zwykle tak się nie dzieje, ponieważ same gęste granulki żywności oczyszczają płytkę nazębną z zębów zwierzęcia.
Sama rasa nie dąży do chodzenia. Jednak regularne wyprawy zapewnią niezbędną aktywność zwierzęcia, aby uniknąć otyłości i powiązanych chorób. Jeśli mieszkasz w prywatnym domu, możesz wysłać kota na niezależne spacery po nim. Ważny punkt - w letnim upale zwierzę szybko się przegrzewa, więc nadal musisz kontrolować jego promenadę. Dobrym rozwiązaniem dla mieszkańców miasta jest spacer po parku lub leśny pas trzymający kota na uprzęży.
W wieku dwóch lat zwierzę uważa się za gotowe do krycia, chociaż dojrzewanie następuje już w wieku 8–12 miesięcy. Jednak poród takiej młodej kobiety może prowadzić do poważnych patologii. Samice po dwóch latach zwykle przestają rosnąć, podczas gdy samce mogą rosnąć nawet do 5 lat.
Do hodowli wykorzystywane są tylko osobniki czystej krwi, których poszukiwanie najlepiej powierzyć profesjonalistom.
Samica rui trwa od 5 do 10 dni. Po pierwsze, zmienia się charakter zwierzęcia - kot staje się albo zbyt przywiązany, albo agresywny. Następnie zmiany odnoszą się do postawy - podczas chodzenia kot pochyla się do tyłu i unosi wysoko ogon. Trzeciego dnia rui kobieta zaczyna miauczyć, wzywając partnera. Jeśli w tym czasie zwierzę zostanie pogłaskane, położy się na przednich łapach, podnosząc plecy i ogon. Ten czas jest uważany za najbardziej udany do krycia.
Oznaki, że kot osiągnął dojrzały okres, można nazwać bardziej agresywnym zachowaniem, miauczeniem, szczególnie wieczorem i wieczorem. Ale najpewniejszym „symptomem” jest to, że kot zaczyna tagować. Ponadto mocz zyskuje szczególnie specyficzny zapach i nie można wykryć kałuż.
Ważny punkt - przed kryciem zwierzęta przechodzą badania u weterynarza, są przeciw robakom. W przypadku zwichnięcia rzepki osobnik jest uważany za nieodpowiedniego do krycia. Lepiej przeprowadzić go na terytorium partnera, aby poczuł się bardziej pewny siebie. Ważne jest, aby nie spieszyć się ze zwierzętami - kot sam musi wydostać się z nosidełka, warto dać zwierzętom czas na poznanie się, rozejrzenie.
Aby uzyskać gwarantowany wynik, kot zostaje na kilka dni z „panem młodym”.
Po udanym kryciu kot staje się flegmatyczny, spędza jeszcze więcej czasu na drzemce. Miesiąc później jej brzuch jest zaokrąglony, a 9 tygodni po kryciu rodzą się kocięta. Następna ruda może rozpocząć się w ciągu kilku dni po porodzie. W tym momencie ważne jest, aby wykluczyć obecność mężczyzny obok kobiety. Może to być niebezpieczne dla jej zdrowia i kociąt.
Do 3 miesięcy nie zaleca się oddzielania młodych od matki, co zapewnia ich silną odporność i stabilną psychikę. Pierwsze szczepienia dla „niemowląt” wprowadzono w 9–12 tygodni. Jest to szczepionka przeciwko kalciwirozie, nieżytowi nosa i tchawicy, panleukopenii, chlamydii. Po 2–4 miesiącach przeprowadza się ponowne szczepienie. W ósmym tygodniu są szczepione przeciwko grzybicy, w 12 tygodniu - od wścieklizny, w wieku 16 lat - od zakaźnego zapalenia otrzewnej. Następnie wszystkie te szczepienia podaje się raz w roku zgodnie z harmonogramem szczepień. Okazuje się, że pierwsze szczepienia zwykle wykonuje hodowca.
Jeśli nie planujesz potomstwa swojego zwierzaka, powinieneś zadbać o jego sterylizację lub kastrację. Pierwsza procedura dotyczy podwiązania jajowodów u kotów, au kotów - przewodów nasiennych. Możesz sterylizować w każdym wieku, ale co najważniejsze - przed pierwszym rui i do półtora roku u kotów. Pomimo tego, że sterylizacja jest uważana za bardziej delikatną operację, przeprowadza się ją w znieczuleniu ogólnym. Ważny punkt - sterylizacja nie zniechęca do pożądania seksualnego.
Kastracja odnosi się do całkowitego usunięcia jajników i macicy (u kota) i jąder (u kota). Dzięki temu zwierzę nie odczuwa popędu seksualnego i, oczywiście, nie przynosi potomstwa. Operacja jest zalecana do jednego roku. Obie procedury zwykle przenoszą koty łatwiej niż koty. Ostatni na czas gojenia stawów potrzebują specjalnego koca.
Należy pamiętać, że po sterylizacji i kastracji zwierzęta stają się bardziej leniwe, więc mają większe ryzyko otyłości.
Karmienie
Wskazane jest, aby od samego początku wychowywać kociaka, czy będzie go karmić w domu, czy na sucho. Jeśli to możliwe, wybrana karma powinna być podawana kotowi przez całe życie, niedopuszczalne jest mieszanie lub zmienianie karmy z różnych schematów żywieniowych. Inną rzeczą, o której należy pamiętać, jest koty są podatne na otyłość ze względu na doskonały apetyt i niską mobilność. Wybierając suchą karmę, należy preferować odmiany holistyczne, premium lub superpremium. Rozważ dawkę zalecaną przez producenta dla kota w twoim wieku i wadze.
Jeśli karmisz kota domowym jedzeniem, postępuj zgodnie z zaleceniami dotyczącymi wielkości porcji. Konieczne jest wykluczenie z menu zwierzęcia tłustych mięs, surowych ryb rzecznych (dowolnych) i gotowanych ryb rzecznych, słodyczy, wędlin, potraw ze stołu. Mleko jest podawane kociętom; dla dorosłych jest niepożądane, ponieważ może wywołać rozstrój żołądka.
Przykładowa dieta chartreuse może wyglądać następująco:
- chude mięso - wołowina, królik, kurczak, indyk; lepiej jest podawać surowe mięso, można je zdezynfekować przez wstępne zamrożenie (przez 10-12 godzin), a następnie oparzenie wrzącą wodą;
- ryby - tylko morze i tylko w formie gotowanej;
- żółtko kurczaka lub jajko przepiórcze (raz w tygodniu);
- produkty mleczne - niskotłuszczowy twarożek, fermentowane mleko pieczone, śmietana;
- warzywa - cukinia, cukinia, brokuły, kalafior.
Do około sześciu miesięcy kocięta trzymane są na specjalnej diecie, a następnie przenoszone na dietę dla dorosłych. Nie zaleca się radykalnej zmiany diety zwierzęcia ani w tym okresie, ani w starszym wieku. Karmiąc kota domowych posiłków, należy je gotować osobno, bez dodatku soli i przypraw. Ponadto w tym przypadku konieczne jest podanie zwierzęcych witamin i kompleksów mineralnych. Wskazane jest, aby przez cały rok hodować specjalną trawę dla kota. Można go zmieszać z jedzeniem lub po prostu pozwolić zwierzęciu „paść” się na parapecie, pozwalając mu ciągnąć trawę.
Ważne! W misce zwierzęcia powinna zawsze znajdować się świeża, czysta woda.
Wszystko o kotach kartezjańskich, zobacz następny film.