Wszystko o kocie rasy Europejskiej Birmańczyku

Pierwsza wzmianka o kotach birmańskich znajduje się w aktach sprzed ponad 500 lat. Ich rodzinnym miejscem zamieszkania jest Birma, mały azjatycki kraj z wieloma klasztorami buddyjskimi. To zwierzę jest niezwykle piękne i pełne wdzięku, ma jedwabny płaszcz i niezwykły pysk.

W latach dwudziestych atak na jeden z klasztorów miał miejsce w Birmie. 2 Europejczyków pomogło w obronie świątyni przed mnichami. W podziękowaniu mnisi dali 2 koty o niezwykłym czekoladowym kolorze. Uważa się, że to od tych kotów pochodzi rasa birmańska.

W 1934 roku podróżnik Joseph Thompson przywiózł do Ameryki specjalnego kota o czekoladowym odcieniu jedwabiu. Naukowiec mieszkał w Azji przez długi czas i był podporządkowany tym wdzięcznym inteligentnym zwierzętom, wyróżniającym się ich niezwykłym pięknem. Krzyżował birmańskie koty z kotami syjamskimi, które były im bliższe fenotypem. Właściwe kocięta zostały wybrane do dalszej hodowli.

W 1938 roku publiczność po raz pierwszy zobaczyła rasę birmańską na wystawie. Kot o wdzięcznym ciele, umiarkowanie cienkich łapach i kolorze ciemnej czekolady zachwycił. W tym samym roku kot birmański został oficjalnie zarejestrowany.

Dziś istnieją 2 linie rasy birmańskiej: amerykańska i europejska, ponieważ ich hodowla odbyła się prawie jednocześnie na 2 kontynentach. Typ amerykański charakteryzuje się przysadzistą budową, bardziej zaokrąglonym kształtem ciała. Europejska Birmanka ma nieco wydłużoną smukłą sylwetkę i spiczasty kształt kufy.

Wyjątkowy wygląd kota birmańskiego przypomina panterę z gracją, ciemnym kolorem, niecodziennym wyglądem. Zwierzę ma muskularne ciało, długie nogi, gładki ogon z zaokrąglonym końcem, lekko spiczasty pysk z gładkimi uszami i duże jasne oczy. Włosy kota są jak jedwab: miękkie, gęste, cienkie, bez podkładu. Skóra mieni się jak satynowa tkanina i błyszczy niezwykle pięknie.

A także rasa birmańska może mieć kolory sobolowy, niebieski i fioletowy. Europejska linia rasy ma jeszcze kilka kolorów: kremowy, szylkretowy, czerwony. Kolor kota jest jednolity, góra ciemniejsza niż spód, ale bez ostrych przejść, plam i plam.

Rozważany jest kot birmański jeden z najmądrzejszych i najbardziej ostrożnych. Są nieagresywne i dość cierpliwe, uwalniają pazury tylko w wyjątkowych przypadkach. To bardzo przyjazne, czułe zwierzę, które zawsze uwielbia być w towarzystwie. Są również bardzo rozmowni, miauczą i mruczą iz przyjemnością odpowiadają właścicielom.

W opisie natury birmańskiej można również dodać, że koty te są dość ciekawe i zabawne. Dobrze dogadują się z dziećmi, nie są wobec nich agresywni, rozumieją wszystko, co im powiedziano. Birmańskie koty nie tolerują separacji od ukochanego właściciela, nie lubią samotności. Ponadto są raczej uparci i mają własne opinie na temat wszystkiego, na przykład decydują, gdzie spać lub z czym się bawić, jednak idą do toalety tylko na własnej tacy.

Nie tylko wygląd zwierzęcia i jego zdrowie, ale także oczekiwana długość życia zależy od właściwego i zrównoważonego żywienia. Birmański kot ma wyjątkową sierść, o którą należy dbać, jego stan zależy bezpośrednio od odżywiania. Koty i koty tej rasy należy karmić naturalną karmą lub profesjonalną karmą premium lub super premium (suchą i mokrą).

Jeśli zdecydujesz się karmić swojego zwierzaka naturalną karmą, powinieneś dokładnie rozważyć dietę i czas wolny na gotowanie karmy dla zwierzaka. Kot birmański może być karmiony:

• chude gotowane mięso (wołowina, kurczak);
• jaja przepiórcze;
• niskotłuszczowe produkty mleczne;
• ryby morskie (filet bez kości) - 1 raz w tygodniu;
• gotowana wątroba.

Nie możesz karmić kotów jedzeniem ze stołu, jeśli jest słony, smażony, oleisty z przyprawami. Ta karma znacznie pogorszy zdrowie zwierzaka. Dzięki tej diecie zwierzętom należy podawać specjalne kompleksy witaminowe i mineralne oraz dodatki dla zdrowia zębów. Dorosły kot może jeść 2-3 razy dziennie, kocięta i ciężarne koty - do 6 razy w zależności od wieku, wagi i rodzaju pokarmu.

Koty birmańskie, podobnie jak inne rasy, mają własne choroby genetyczne. Najczęściej mają zapalenie dziąseł - chorobę dziąseł i zębów. Dlatego w diecie zwierzęcia musi być obecne specjalna sucha karma (dla zdrowia jamy ustnej), za pomocą której zęby są oczyszczane z masażu kamieniami i dziąsłami.

Usunięcie narządów rozrodczych u domowych rasowych kotów i kotów jest obowiązkowym krokiem dla właścicieli, który pomoże zachować zdrowie ukochanego zwierzaka i zapobiegnie pojawieniu się genetycznie niezdrowego potomstwa.

Sterylizacja obejmuje podwiązanie jajowodów u kotów i nasieniowodów u kotów. Jednocześnie pozostaje naturalne wezwanie u zwierząt, ponieważ hormony płciowe są nadal wytwarzane. Dlatego lepiej wybrać pełną kastrację. Wtedy zwierzę nie będzie zestresowane, jego życie stanie się spokojniejsze. Ponadto podczas sterylizacji i kastracji interwencja odbywa się w tej samej objętości i w znieczuleniu ogólnym.

U kotów kastracja trwa nieco dłużej niż u kotów, ponieważ wymagają one operacji brzucha. Trwa około 20 minut. Odzyskiwanie trwa od 5 do 10 dni. Mała rana powinna być codziennie leczona środkami antyseptycznymi. Przez cały ten czas kot powinien być w kocu, aby nie mogła wylizać szwu. W dniu 10 szwy i koce są zwykle usuwane.

Kastracja u kotów zajmuje 7-10 minut. Operacja jest prostsza, a okres odzyskiwania jest krótszy. W ciągu 3-5 dni ślady operacji goją się bez śladu.

Zachowanie i charakter zwierząt domowych po takiej operacji nie zmienia się, pomimo nieporozumień. Zwierzę dorasta, staje się spokojniejsze i bardziej czułe, ale wszystkie inne cechy i cechy postaci zostają zachowane.

Birmańskie koty mają niezwykle piękne włosy: miękkie i jedwabiste. Opieka nad nią nie jest trudna, ale należy to robić okresowo, aby zwierzę było schludne i zdrowe. Każdego dnia zwierzę należy wycierać lekko zwilżoną miękką szmatką lub kawałkiem naturalnego zamszu - usunie to nadmiar włosów i sierść będzie świecić.

Raz w tygodniu możesz czesać kota specjalnym pędzelkiem lub rękawicą z antystatycznym przeznaczonym dla zwierząt zabiegiem podobnym do masażu, odpręża i leczy sierść.

Musisz kąpać zwierzę, gdy się brudzi, ale nie więcej niż 1 raz w miesiącu, ponieważ same koty są czyste. Do mycia birmańczyków powinieneś wybrać miękkie odżywcze szampony, na przykład na bazie oleju kokosowego i lanolina.

Hodowcy zwierząt rasowych mogą zorganizować lot lub przewieźć zwierzaka do prawie dowolnego miejsca na świecie. Aby to zrobić, musisz wcześniej przygotować wszystkie dokumenty i odwiedzić weterynarza. Przed lotem lekarz weterynarii zbada zwierzę, przeprowadzi niezbędne szczepienia, zbierze testy i odrobacza. Ponadto lekarz dostarczy niezbędne certyfikaty, wyda paszport dla zwierząt, jeśli nie będzie dostępny. Należy o tym pamiętać ważność świadectw weterynaryjnych jest ograniczona w czasie.

Koty birmańskie, jak każde inne, raczej źle tolerują lot, ponieważ dla nich jest to bardzo stresujące. Nie możesz podawać zwierzętom środków nasennych ani uspokajających. Wszystkie leki należy omówić z lekarzem przed wyjazdem, on przepisuje odpowiednie dawki i leki.

Powinieneś zabrać ze sobą wystarczającą ilość czystej wody pitnej, aby zwierzę mogło w dowolnym momencie ugasić pragnienie.

Lepiej karmić zwierzę przed wyjazdem, dlatego konieczne jest włożenie do nosidełka chłonnych pieluszek i ulubionej zabawki dla zwierząt. Do lotu będziesz potrzebować:

• Paszport weterynaryjny o międzynarodowym standardzie;
• notatki o szczepieniach;
• analiza kału;
• świadectwo weterynaryjne (N 1).

Lot z dowolnym zwierzęciem jest płatny. Jeśli zwierzę musi zostać przetransportowane za granicę, musi włożyć chip elektroniczny, który jest zainstalowany w klinice weterynaryjnej, a także uzyskać zezwolenie linii lotniczej z wyprzedzeniem na lot. Po raz pierwszy możesz zabrać swojego zwierzaka na pokład samolotu dopiero po osiągnięciu wieku 3 miesięcy. Lot ze zwierzęciem przypomina lot z małym dzieckiem, dlatego należy uważnie monitorować stan zwierzęcia i nie martwić się.

Historia właściciela kota o birmańczyku europejskim patrz poniżej.