Czarno-białe koty: zachowanie i rasy wspólne

Udomowieni przedstawiciele rodziny kotów często mają bardzo interesujący kolor. Dla wielu kotów i kotów różnych ras charakterystyczne jest połączenie czerni i bieli w różnych proporcjach. Wielu hodowców uważa, że ​​czarno-białe zwierzęta mają specjalny wzór zachowania, a także ze względu na podobny kolor, wiele kociąt zyskuje bardzo oryginalny wygląd. Przed nawiązaniem współpracy z czarno-białym czworonożnym przyjacielem przydatne będzie ustalenie, czy takie zwierzęta naprawdę mają specjalne usposobienie, jakie są rodzaje dwukolorowego koloru, jakie są cechy opieki nad takimi kotami. Wszystkie te kwestie zostaną szczegółowo omówione w tym artykule.

Czarno-biały kot to zwierzę domowe, którego kolor może być zupełnie inny. Połączenie tych dwóch kolorów we włosach kota domowego tworzy często zabawny zespół, czasem tworząc symetrię, a czasem asymetrię w kolorze. Można wyróżnić następujące cechy takiej kontrastowej sierści zwierząt domowych:

• ten kolor jest czysto indywidualny, niezwykle rzadko spotyka się dwa czarno-białe kocięta z tymi samymi plamami lub plamami;
• na podstawie pierwszej cechy szczególnie trudna jest hodowla idealnie symetrycznie zabarwionych czarno-białych kotów, z tego powodu cena ras o symetrycznych czarno-białych wzorach na wełnie jest dość wysoka;
• zwykle jeden z dwóch kolorów dominuje w kolorze, podczas gdy plamki lub poszczególne obszary ciała kota są pomalowane na inny kolor, w przeciwieństwie do pierwszego;
• rasy czarno-białe są interesujące, ponieważ różne pigmenty mogą być obecne nie tylko w wełnie, ale także na poduszkach łap, z których niektóre mogą być pomalowane na różowo, a niektóre na czarno;
• najczęściej kocięta w kolorze czarno-białym mają oczy z zieloną tęczówką, jak większość czarnych kotów; ale białe rasy mają niebieskie oczy; dlatego wśród dwukolorowych przedstawicieli może wystąpić takie zjawisko jak heterochromia - na połowie kufy, która jest zabarwiona na ciemno, oko ma zielony odcień, a na białej części kufy - oko jest niebieskie.

Można wyróżnić niektóre rodzaje czarno-białych kolorów, charakterystyczne dla domowych przedstawicieli rodziny kotów.

• Van - rodzaj koloru, który charakteryzuje się dominacją bieli. Obejmuje większość ciała zwierzęcia. Czarne włosy mogą całkowicie przykryć ogon, podczas gdy na kufie może znajdować się kilka czarnych plam w obszarze nad oczami lub w pobliżu uszu. Mała ciemna plama może również występować z boku lub na łapie zwierzęcia, w okolicy barku. Podobnie kolorowe koty są bardzo popularnymi wystawcami.

• Zwierzę o dwukolorowym dwukolorowym kolorze dominacja czarnego ciała jest charakterystyczna. Jasne plamy mogą znajdować się na klatce piersiowej, dolnych łapach i brodzie. Zasadniczo zdarza się jedno lub kilka miejsc o niezbyt dużych rozmiarach. Komoda niektórych kociąt jest pomalowana tak, aby wyglądała jak smoking z krawatem. Istnieje wiele ras, wśród standardowych kolorów, których bicolor nie wyróżnia się - syjamski, tajski, abisyński i sawanny.

• Szczególnie niezwykły jest rodzaj czarno-białego koloru zwanego arlekinem. Głównym kolorem futra kotów o podobnym kolorze jest biały, na którym można losowo układać czarne plamy o różnych kształtach. Okrągłe i owalne wzory wyglądają oryginalnie, ale mogą mieć również bardziej nieokreślony kształt, a nawet paski. W czarnych plamach nie ma białych plam. U kotów w kolorze arlekina plamy czasami przypominają określone kształty, na przykład serce, dowolne symbole, a nawet owoce. Jako kolor arlekina możesz zobaczyć czarne plamy na głowie kota, w tym oczy i uszy oraz kilka plam na plecach. Można je układać w rzędzie, od głowy do ogona, tworząc bardzo osobliwy wzór na białym tle. Zamiast kilku miejsc taki kot może mieć tylko jedno miejsce o kształcie poziomym.

Powyższe czarno-białe odmiany są główne. Ale oprócz nich wyróżniają również taką opcję, jak rodzaj płaszcza przeciwdeszczowego. U kota o tym kolorze sierści czarny znajduje się w górnej części ciała i głowy, przypominając zarys płaszcza z kapturem. Zabawny kolor to rodzaj „Cap and Saddle”.

Istnieje bardziej szczegółowa klasyfikacja, w której poniżej odmiany kolorów czarno-białych kotów:

• pierwszy typ jest prawie całkowicie czarny - na nim nie ma wyraźnie widocznych plam lub jasnych obszarów, ale jednocześnie na wełnie można zauważyć nierównomierne rozproszenie jasnych włosów;

• drugi typ - zwierzęta z wzorami takimi jak „medaliony”, takie koty charakteryzują się małymi białymi obszarami na czarnym tle - w klatce piersiowej, szyi lub dolnych łapach;

• trzeci rodzaj kontrastującego koloru to znak na szyi; biały obszar z przodu szyi zwierzęcia, jak medalion, ma wyraźne kontury i dość duży rozmiar;

• czwarty typ to obecność plamki przechodzącej od podbródka do szyi;

• piąty rodzaj kontrastowego koloru oznacza jednolity obszar światła w obszarze zaczynającym się od podbródka, obejmującym całą dolną część ciała kota; biały ton ma klatkę piersiową, brzuch, wszystkie cztery łapy;

• w szóstym typie cała dolna, a także w niektórych miejscach boczna część pnia jest pomalowana na biało; czarny występuje w postaci plam na karku, plecach i ogonie, ale plamy są dość duże;

• następny typ charakteryzuje się tym, że stosunek bieli i czerni znacznie przewyższa pierwszy ton; całe dolne i boczne części ciała są pomalowane na jasno, na plecach znajdują się tylko małe plamki, a ogon można również pomalować na czarno;

• ósmy rodzaj koloru nazywa się resztkową czernią - na białym tle jest tylko kilka małych plamek w ogonie i głowie;

• dominujący biały - Ten ostatni typ, który może być nosicielem czarnego pigmentu tylko na poziomie genetycznym.

Charakter rodziny kotów często jest często bezpośrednio związany z cechą kolorystyczną ich sierści. Według Brytyjczyków czarno-białe koty mają idealny temperament, ponieważ łączą uporczywą naturę czarnych osobników z miękkimi cechami zachowania białych. Nawet u małego kotka można już zauważyć wiele przejawów temperamentu charakterystycznych dla kotów dwukolorowych, a mianowicie:

• w sytuacjach stresowych zwierzęta te wykazują szczególną stabilność charakteru;
• takie koty wyróżniają się zdolnością do spokojnego obchodzenia się bez komunikacji z osobą;
• asertywność tych zwierząt jest cechą charakterystyczną czarnowłosych kotów;
• dwukolorowe zwierzęta są szczególnie inteligentne;
• zdolność odczuwania nastroju właściciela pozwala osobie poczuć prawdziwego przyjaciela w obliczu takiego zwierzaka;
• czarno-białe koty nie są skłonne zemścić się na właścicielach i przez długi czas nie mają pretensji do danej osoby;
• zwierzęta te jako całość można nazwać posłusznymi, cechuje je łatwość komunikacji;
• z ich strony można zauważyć szczególną miłość do gier;
• jeśli taki kot staje przed wyborem zaspokojenia potrzeb za wszelką cenę i zachowania godności, będąc z natury dość dumną, decyduje się zachować godność;
• spokojna natura takich zwierząt nie sprawi właścicielom dodatkowych kłopotów i stworzy sprzyjającą atmosferę w domu.

Do 1969 r. Czarno-białych przedstawicieli rodziny kotów często klasyfikowano jako wybijające; kolor ten nie był uznawany za gatunek niezależny. Ale kiedy te koty zostały po raz pierwszy zaprezentowane na wystawach, wiele osób je polubiło i zyskało dużą popularność wśród hodowców. Podobny kolor sierści często można znaleźć u kotów rasowych, ale poza tym są też osobniki pełnej krwi, dla których taki kolor jest charakterystyczny.

Brytyjskie dwukolorowe koty mają specjalną szlachetność i artykuł. Czarno-biali przedstawiciele rasy mogą mieć kolory powyższych typów - bicolor, van i arlekin. A także wśród tych uśmiechniętych przystojnych mężczyzn można znaleźć koty w kolorze mitenki. Jego szczególną cechą jest obecność białego paska. Biegnie od obszaru podbródka przez klatkę piersiową i brzuch do strefy pachwinowej. Na łapach kota o podobnym kolorze czasami widać „skarpetki” lub „skarpetki” w kolorze białym.

Zachowanie brytyjskich faworytów jest bardzo samowystarczalne i dumne. Nie tolerują nadmiernych kontaktów dotykowych i aktywnej interwencji człowieka w przestrzeni osobistej. Pewne wyobcowanie kontrastuje z falami uczuć i czułości, podczas których zwierzęta zwykle wyrażają swoje uczucia wobec właściciela.

Wśród kotów orientalnych czarno-biały jest dość powszechny.Współczynnik kolorów, oprócz trzech popularnych, może być inny. Są czarni przedstawiciele z bardzo małą liczbą białych obszarów na ciele, a stosunek dwóch kolorów może być równy. Dwubarwne rasy orientalne łączą wyjątkową osobowość z niestandardowym wyglądem.

Ogólnie rzecz biorąc, czarno-białe, jak każdy inny przedstawiciel tej rasy koty, są bardzo towarzyskimi zwierzętami. Lubią nie tylko grać, ale także komunikować się z właścicielem, tworząc różnorodne dźwięki. Orientalne koty cenią uwagę i miłość, aby być w centrum wydarzeń.

Szczególnie wyraziste oczy są charakterystyczne dla kota Angora pomalowanego w takiej kombinacji kolorów. Początkowo kolor tej rasy jest biały, ale później opracowano również kontrastującą odmianę. W kolorze Angory można zauważyć biały obszar w okolicy od czoła i poniżej odwróconego litery V. A także dla przedstawicieli rasy charakteryzuje się białym brzuchem i piersią.

Puszyste perski w czerni i bieli zazwyczaj mają dobre usposobienie i wyglądają całkiem uroczo. Uzyskują ten wygląd ze względu na kolor arlekina. Rasa ta charakteryzuje się niewielką liczbą czarnych plam o zimnym nasyconym odcieniu, graniczących z czarną. Włączenie jasnych włosów do czarnych plam nie jest uważane za dobry znak, podobnie jak obecność czarnych wibracji.

Puszysty syberyjski kot różni się tym, że zwykle na jego ciele widać wzór dużej liczby plam, ale kolor zwierzęcia można przedstawić w dowolnej z trzech odmian. Kształt plam jest bardzo wyraźny, a ich kształt nie koreluje ze sobą. U czarno-białych kotów syberyjskich tęczówka oczu jest zwykle zabarwiona na odcienie żółtego lub zielonego.

Japoński ogon jest rasą, której przedstawiciele są bardzo często pomalowani na czarno-biało. Około połowa wszystkich kotów tej rasy ma jeden z trzech rodzajów kombinacji tych dwóch kolorów w sierści. W kurylskiej bobtailu z dłuższym płaszczem ten kontrast w płaszczu jest mniej powszechny, ale nadal występuje. Zwierzęta, których kolor należy do gatunku van, nie mają czarnych plam na grzbiecie, ale ich krótki ogon powinien być ciemny. U arlekina ciemny kolor u tej rasy powinien zajmować nie więcej niż jedną szóstą ciała, a plamki powinny znajdować się w obszarze przednich nóg, głowy lub pleców. W kolorze dwukolorów Kurila na brodzie i dolnej części kufy biały obszar powinien tworzyć symetryczny zarys litery V w odwróconej formie, a obecność białego „kołnierza” jest typowa dla tych kotów.

Wśród tak popularnych obecnie dużych Maine Coonów są również przedstawiciele w kolorze czarno-białym, głównie związanym z dwukolorowym, z których większość jest pokryta ciemnym kolorem, w tym uszami i kufą.

Puszysti przedstawiciele rodziny kotów, należący do rasy maskarady Neva, wykazują pewną asymetrię w czarno-białym kolorze. To ona stała się „atrakcją” tych kotów.

W sfinksach kanadyjskich kontrastujący pigment jest charakterystyczny nie tylko dla włosów, ale także dla skóry, dlatego czarno-białe koty tej rasy mają unikalny kolor skóry. W bicolors tej rasy cały ogon jest często zabarwiony na czarno, a co najmniej jedno ucho jest całkowicie, symetryczną ciemną plamę można również zobaczyć na koronie. Sfinksowy kolor van charakteryzuje się również czarną plamą na koronie, zwykle wystającą poza obszar ucha.

Istnieje taka rasa kotów jak turecka furgonetka. Od nazwy możesz zrozumieć, jaki typ czerni i bieli jest dla nich charakterystyczny. Włosie zwierzęce jest półdługie i w połączeniu z raczej rzadkim kontrastującym zestawem wygląda bardzo estetycznie. Większość ciała jest lekka, a małe obszary głowy, a także ogon, można pomalować na czarno.

Cornish Rex z długimi kończynami, kręconymi włosami i ogólnie dość nietypowym wyglądem można również przedstawić w dwukolorowym wcieleniu. Oprócz trzech standardowych kombinacji, takie koty mogą mieć również kolor zwany smokingiem. Klatka piersiowa, wszystkie łapy, a także brzuch tych zwierząt domowych są zabarwione jasnym tonem, a plecy, ramiona, boki i górna część głowy wyróżniają się ciemnymi włosami.

Munchkin to specjalna rasa kotów, odróżniająca się od krewnych krótkimi łapami i długim ciałem. W czarno-białej inkarnacji takie koty wyglądają bardzo uroczo, ponieważ często wśród ich kolorów są takie białe obszary, jak „obroża”, „krawat”, „skarpetki” na łapach lub śmieszne plamy na twarzy. Natura tych zwierząt jest bardzo zrównoważona, są spokojne, niezależne, nie bez niezależności.

Wśród zasad opieki nie ma szczególnych wyjątków dla zwierząt o czarno-białym kolorze. Większość z nich potrzebuje regularnych kontroli zdrowotnych, witamin, naturalnego odżywiania i pielęgnacji włosów, szczególnie w przypadku ras średnich i długowłosych. Jednak przedstawiciele o dwukolorowym kolorze szczególnie lubią zabiegi wodne i czesanie „włosów”.

Obejrzyj historię o kotach w następnym filmie.