Ile lat mają brytyjskie koty i koty?

Istnieją legendy o brytyjskich kotach, które wyjaśniają pochodzenie tych uroczych stworzeń. Większość wersji zgadza się, że przodkowie tej rasy na wyspach Wielkiej Brytanii przywieźli ze sobą rzymskich legionistów podczas kampanii. Jednak felinolodzy twierdzą, że rasa brytyjska została wyhodowana w Wielkiej Brytanii nie wcześniej niż w XIX wieku. Prawda, jak zawsze, jest pośrodku: koty naprawdę sprowadzono na rzymskie statki, osiedlili się w Anglii, ich futro w końcu stało się wystarczająco gęste, aby wytrzymać mgłę i deszcz. Jeśli chodzi o rasę, jej charakterystyczne cechy powstały dopiero w XIX wieku, a na pierwszej wystawie w Londynie koty z pluszowym futrem stały się ulubionymi brytyjskimi arystokratami. Brytyjczycy nie krzyżowali tych kotów z innymi rasami, więc kot brytyjski przechowuje swoje genetycznie określone dane od dziesięcioleci.

Oczekiwana długość życia rasy brytyjskiej zależy od kombinacji czynników - nie jest tajemnicą, że koty uliczne nie żyją nawet do 10 lat, a osoby mieszkające w domu mogą żyć do 15-16 lat. Długość życia kota domowego zależy od następujących niuansów:

• równowaga i regularność odżywiania;
• terminowe szczepienie;
• zapobieganie robaczycy;
• regularne badania weterynaryjne;
• zapobieganie otyłości, ciągłe monitorowanie stanu zębów, serca, naczyń krwionośnych;
• terminowa kastracja lub sterylizacja zwierzęcia;
• obecność aktywności fizycznej i aktywnego trybu życia u zwierzęcia;
• dobra opieka zapewniająca komfortowe warunki życia i higienę zwierzęcia;
• brak czynników stresowych i sytuacji.

Każda rasa, w tym brytyjska, ma nie tylko pozytywne właściwości, ale także genetyczny zestaw cech, polegający na predyspozycjach do niektórych chorób. Wiadomo, że Brytyjczycy nie chorują na raka, ale są podatni na otyłość, choroby przewodu pokarmowego i układu sercowo-naczyniowego. Ponadto rasa ujawniła słabe nerki, wątrobę i układ mięśniowo-szkieletowy.

Wśród innych czynników kolorystyka wpływa również pośrednio na długość życia Twojego zwierzaka. Tradycyjnie koty rasy brytyjskiej były szare, jednak teraz możemy zobaczyć różne opcje kolorystyczne, które zostały wyhodowane przez hodowlę. Istnieje wzorzec, w którym ujawnia się, że im bardziej egzotyczni są Brytyjczycy, tym bardziej są podatni na choroby, nawet te, które pierwotnie nie były charakterystyczne dla jego rasy.

Genetyka wyjaśnia ten wzorzec po prostu - jeśli geny odpowiedzialne za kolor sierści i geny odpowiedzialne za zdrowie są blisko, wchodzą w tak zwane dziedziczenie powiązane. Jednocześnie powstałe potomstwo dziedziczy nie tylko kolor, ale także choroby - słaby słuch, wzrok (aż do rozwoju ślepoty), zapalenie skóry, zmiany deformacyjne w szkielecie oraz skłonność do pojawiania się łagodnych i złośliwych nowotworów.

Koty i koty rasy brytyjskiej żyją średnio przez 15–16 lat, ale jest to możliwe tylko pod warunkiem odpowiedniej opieki. Jeśli występują błędy w diecie lub występują inne niekorzystne czynniki, Brytyjczycy żyją średnio do 11-12 lat.

Istnieje naukowo udowodniona opinia, że ​​jeśli zwierzę zostało poddane sterylizacji lub sterylizacji, wówczas jego długość życia wzrasta średnio o 2,5-3 lata. Ponadto uważa się, że osoby o szczupłej budowie ciała żyją dłużej niż ich większe i bardziej dobrze odżywione odpowiedniki. Rasa Brytyjczyków niestety nie dotyczy cienkich okazów, co oznacza, że ​​nie muszą liczyć na kilka dodatkowych lat życia. Brytyjskie koty są siedzące i genetycznie podatne na otyłość.

Nadmierny stres skraca także życie brytyjskiej rasy kotów. Z tego powodu nie wolno im wychodzić na zewnątrz, a na wydzielonym dziedzińcu ogrodu organizowane są spacery, na których nie ma dostępu do psów, kotów innych ludzi i nie ma zagrożenia ze strony poruszających się samochodów lub ludzi. Ostre błyski światła, sygnały dźwiękowe, uwaga nieznajomych - wszystko to powoduje stres u Brytyjczyka. Jeśli ochronisz go przed takimi wpływami, to z odpowiednią opieką kot tej rasy może żyć ponad 15 lat, ponieważ istnieją dane dotyczące długich wątrób, które osiągnęły nawet 20 lat. Jeśli porównamy wiek kota i wiek osoby, możemy warunkowo założyć, że 15 lat życia kotów odpowiada 75 latom życia ludzkiego, dlatego w wieku 8 lat Brytyjczyk jest już uważany za osobę starszą wymagającą specjalnego systemu opieki i odżywiania.

Właściwa opieka nad brytyjską rasą kotów nie tylko przedłuża życie zwierzaka, ale także zapewnia mu komfort. Podstawowe zasady opieki są następujące.

• Prawidłowe odżywianie. Biorąc pod uwagę, że koty brytyjskiej krwi mają słabą wątrobę i nerki - a sterylizowane koty i koty sterylizowane wymagają szczególnej uwagi z tego powodu - racja zwierzęcia jest dokonywana z uwzględnieniem tych cech.Możesz karmić swojego zwierzaka naturalną karmą lub zrównoważoną karmą przemysłową.

Przed użyciem mięso musi zostać zamrożone w niskiej temperaturze przez co najmniej dwa tygodnie, aby zniszczyć jaja i larwy robaków pasożytniczych. Oprócz białka Brytyjczyk potrzebuje również błonnika, dlatego warzywa i owoce poddane obróbce cieplnej powinny znajdować się w diecie. Z produktów węglowodanowych dozwolone są zboża gotowane z dowolnych zbóż, z wyjątkiem owsa i kaszy manny. W celu poprawy czynności jelit dozwolone są beztłuszczowe odmiany twarogu i kefiru. Jako źródło minerałów kot może otrzymać niewielkie ilości gotowanego żółtka jaja.

• Kastracja i sterylizacja - jeśli nie planujesz hodować rasy brytyjskiej, ale zachowasz swojego zwierzaka dla duszy, wtedy w wieku 7-8 miesięcy kotek musi zostać wykastrowany lub wysterylizowany. Taka procedura uratuje Brytyjczyka przed regularnymi stresami fizjologicznymi związanymi z instynktem rozmnażania, a także ochroni go przed pogorszeniem jego zdrowia i skróceniem średniej długości życia.

• Higiena - Ważny czynnik, który wpływa na wszystkie dziedziny życia kota i wymaga regularnego i rygorystycznego wdrażania. Każdego tygodnia Brytyjczyk powinien być czesany, aby zwierzę nie zatykało żołądka kawałkami wełny, jeśli będzie zmuszony polizać się. Co miesiąc kot musi obcinać pazury, zwracając uwagę na integralność i zdrowie płytki paznokcia. Oczy zwierzęcia przeciera się miękką ściereczką zwilżoną ciepłą wodą - należy to robić co najmniej 1 raz w tygodniu. Soczewki oczyszcza się raz na 2 tygodnie, procedurę wykonuje się za pomocą bawełnianego knota.

Brytyjskie koty z reguły cierpią na kamień nazębny, podczas gdy dziąsła krwawią, a zęby stają się luźne. Higiena jamy ustnej wymaga regularnego szczotkowania i pielęgnacji dziąseł, każdy weterynarz może cię tego nauczyć, najważniejsze jest to, że procedura jest wykonywana regularnie.

Wszystkie te elementy muszą być utrzymywane w czystości. Włosy zwierzęcia należy od czasu do czasu kontrolować pod kątem pcheł, a jeśli podejrzewasz ich pojawienie się, musisz natychmiast przeprowadzić zabieg owadobójczy ściółki i sierści zwierzęcia.

• Badanie weterynaryjne - tę procedurę należy wykonywać regularnie, a dla młodych kotów wystarczy udać się do lekarza raz w roku, a po 8 latach wyjazd do weterynarza powinien odbywać się 2 razy w roku. Podczas pierwszych wizyt u weterynarza kotek wykonuje wszystkie niezbędne szczepienia - jest to jedyny sposób, aby uchronić dziecko przed niebezpiecznymi chorobami. Ponadto zwierzakowi zostaną przepisane leki przeciwrobacze w celu zapobiegania robakom robaczym.

Wybierając dla nich koję, spróbuj ułożyć ją tak, aby zwierzę z grubą i gęstą sierścią nie było gorące, ale nie musiało być umieszczane w przeciągu. Wyposaż małe kocięta w miejsce, w którym mogłyby się bawić, umieść tam zabawki i ustaw punkt pazura, którego potrzebują, aby utrzymać zdrowe pazury i rozwijać łapy.

Pomimo faktu, że życie brytyjskiego kota z reguły nie przekracza 20 lat, zdarzają się zupełnie wyjątkowe wydarzenia, które są potwierdzone przez stulatków w świecie kotów. Tak więc pod koniec 1999 r. W Księdze Rekordów Guinnessa zapisano zapis o kocie Spike, mieszkańcu Wielkiej Brytanii. Ten czerwono-biały przedstawiciel swojej rasy zasłynął z obchodów 29 urodzin i przez cały ten czas nie stracił ani jednego zęba. Co więcej, niesamowity kot był w stanie przetrwać incydent z dużym Rottweilerem, który w zasadzie był Spike.

Właściciel kota uważa, że ​​długowieczność kota zawdzięcza naturalnemu lekarstwu - żelowi z rośliny aloesu. Ten żel Spike był leczony codziennie, a ponadto w jego codziennej diecie znajdowały się kwasy tłuszczowe omega-3, które otrzymywał, jedząc ryby morskie i pstrągi. Oprócz naturalnej żywności właściciel karmił kota i zbilansowaną paszę przemysłową. Spike zawsze był aktywnym i poruszającym się kotem i spędzał cały dzień spacerując po terytorium domowego ogrodu.

Innym wyjątkowym przykładem długiego życia kotów rasy brytyjskiej jest kot z szarą plamą o imieniu Ma. Ta osoba mieszkała również w Wielkiej Brytanii i zasłynęła jako zwycięzca wystaw kotów, a ponadto doskonale złapała myszy. Oczekiwana długość życia tego kota w 2001 roku wynosiła 32 lata. Długowieczna kobieta została również wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa i być może Ma żyłaby dłużej, ale z powodu poważnej choroby właściciele zostali zmuszeni do eutanazji swojego zwierzaka.

Opisane przypadki nie są izolowane - długie wątróbki w rodzinie kotów występują u innych ras. Należy założyć, że dobra dziedziczność genetyczna i właściwa opieka nad zwierzęciem są gwarancją, że będzie on mógł żyć długo. Zadbaj o swoje zwierzaki i pozwól im zachwycać się swoją obecnością tak długo, jak to możliwe.

Recenzja wideo brytyjskich kotów patrz poniżej.