Kolory brytyjskich kotów

Dziś niewiele osób pamięta, że ​​pierwsi przedstawiciele brytyjskiej rasy kotów byli gładcy i wyłącznie w kolorze dymnego błękitu. Z biegiem czasu, dzięki wieloletnim wysiłkom hodowców, pojawiły się osobniki o ciekawych nowych kolorach.

Obecnie istnieje około 200 różnych rodzajów wełny „brytyjskiej”. Jednak cała ta kolorowa różnorodność jest wyraźnie uregulowana. Istnieje cały system międzynarodowych norm i standardów, gradacja kolorów według systemu punktowego. Specjaliści w dziedzinie felinologii oceniają każdego kociaka zgłoszonego do badania i przypisują mu niepowtarzalny kod, który jest rejestrowany w rodowodzie zwierzęcia.

Na ocenę ma wpływ wiele różnych czynników: genetyka ogólna, zgodność kolorów pary, jak bliskie są relacje między rodzicami. Niektóre geny kolorów mogą mieć pierwszeństwo przed innymi - wpływa to również na wynikowe potomstwo.

Kluczowe punkty do oceny:

• intensywność koloru sierści i podkładu;
• obecność lub brak wzoru;
• kolor oczu, opuszki na łapach, a także kolor czubka nosa kota.

Całą obecną różnorodność kolorów brytyjskich kotów można podzielić na kilka głównych grup.

• Jednolite kolory. Są one również nazywane litymi lub stałymi. Głównym wymaganiem dla nich - kolor powinien być jednolity.

• Skorupa żółwia. Ten kolor uzyskuje się podczas dziania czarnych partnerów niebieskim, kremowym lub czerwonym.Taki kolor nie ma żadnych specjalnych wymagań, ponieważ w tym przypadku nie można z góry przewidzieć wyniku.

• Smoky. Główny kolor zadymionych Brytyjczyków obserwuje się tylko na powierzchni skóry, a podkład jest jaśniejszy. Kolor może się różnić od srebrnoszarego do czarnego z okablowaniem. Typowym przykładem zadymionego kota jest szynszyla.

• Pręgowany. Dozwolone są tutaj różne wzory. Wzór można wyrazić w sposób dorozumiany - tykający lub marmurowy, a także za pomocą identyfikowalnego wzoru - na przykład wyraźnie oznaczone plamy lub paski. Typowymi oznakami pręgowania (w niektórych źródłach jest zaprawa murarska) to znak na czole w formie litery „M”, obecność ciemnych pasków w pobliżu oczu i policzków, a także wzór w postaci pierścieni na szyi i klatce piersiowej.

• Dwukolorowy - Jest to dowolna kombinacja bieli jako dodatkowej z innymi podstawowymi odcieniami. W takim przypadku biała część nie powinna być większa niż 1/3 głównego koloru. Dozwolone są różne wzory, wzory i plamy. Warunkiem jest obecność koloru na jednym uchu i na głowie. Dopuszczono obecność wzoru w całym ciele, z zastrzeżeniem proporcjonalności barwienia.

• Kolorowe zabarwienie (lub syjamskie) - gdy samo ciało jest białe, a ciemny kolor występuje tylko na krawędziach: dolne części łap, czubek ogona, kufa i uszy. Kolor sierści może się różnić w zależności od temperatury.

Następujące kolory w kolorze monofonicznym są uważane za klasyczne.

• Czarny. Koty tego koloru są dość rzadkie, dlatego są bardzo cenione na rynku. Czarna wełna jest sztywna w dotyku i ma piękny połysk. Zwierzę powinno być czarne, bez wyjątku: od poduszek łap do czubka nosa. Aby uzyskać kolor oczu, można uzyskać odpusty: oprócz zwykłych odcieni zieleni dozwolone są odcienie miedzi i złota. Czystość rasy zależy również od podkładu - jej kolor musi dokładnie pasować do koloru sierści.

• Niebieski. W przeciwnym razie jest interpretowany jako szary. To klasyczna brytyjska rasa. Płaszcz jest całkowicie pozbawiony nawet cienia połysku i wygląda jak pluszowa zabawka - jest równie miękki i przyjemny w dotyku. Dopuszczalne są niektóre interpretacje od jasnego dymnego do grafitowego. Do dziania docenia się jaśniejsze odcienie wełny, ale ciemne kolory są mało cytowane. Doceniana jest również jednorodność kolorów, wszelkie zanieczyszczenia innych tonów są niedopuszczalne.

• Czekolada. Kolor ten pojawił się stosunkowo niedawno, więc szanse na jego spotkanie na wystawach są wciąż niewielkie. Ale udało mu się już stać ulubieńcem na różnych wystawach. W przeciwieństwie do grupy niebieskiej, bardziej doceniane są ciemniejsze odcienie, chociaż są półtony od jasnobrązowego, prawie beżowego do kawy, prawie czarne. Opuszki na nos i łapy są również ciemnobrązowe; dozwolony jest kolor oczu od jasnożółtego do miedziano-brązowego. Osobliwością kociąt w kolorze czekolady jest to, że kolor nie tworzy się natychmiast i ostatecznie tworzy się w wieku około 1,5 roku.

• Fioletowy (lub różowy). Bardzo piękny i arystokratyczny odcień, bardzo popularny. Dopuszczalne są kolory o trzech stopniach intensywności: jasny biało-różowy kolor, średni z fioletowym odcieniem, ciemny rodzaj kawy z mlekiem. Im jaśniejszy odcień wełny, tym bardziej jest cenny.

Łapy i nos powinny mieć kolor sierści, oczy tradycyjnie miedziane lub pomarańczowe.

• Faun. To jest lżejsza wersja fioletu. Różnice występują tylko w odcieniach: koty w kolorze fauny mają jaśniejszy, piaszczysty odcień włosów. Ich łapy i nos są odpowiednio lżejsze niż u grupy fioletowych kociąt. Charakteryzują się delikatnym różowo-beżowym kolorem. Często ten czynnik decyduje o tym, do której grupy należą ludzie.

• Cynamon lub kolor cynamonu. Ta grupa jest często mylona z czekoladą, jednak różnią się intensywnością kolorów. U kociąt w kolorze cynamonu kolor jest delikatniejszy, z lekką, ledwo wyczuwalną powłoką z miedzi lub brązu. Charakterystyczną cechą tej grupy jest to, że u takich kociąt włosy w pobliżu oczu i ust są nieco jaśniejsze niż reszta. Wylewka i wkładki są ciepłe, pudrowe. Rasa ta jest również hodowana stosunkowo niedawno, ale ma już armię fanów. Aby uzyskać ten odcień, konieczne jest, aby oboje rodzice mieli ten kolor.

• Czerwony, określany przez zwykłych ludzi jako „czerwony” lub „złoty”. Bardzo złożony kolor: jasność i głębia są w nim doceniane, im bardziej nasycony kolor, tym bardziej jest doceniany. Koty i koty, które mają właściwy czerwony kolor bez żadnych zanieczyszczeń, są rzadkim zjawiskiem, więc specjaliści dopuszczają niewielkie rozpryski i odległe podpowiedzi, takie jak pręgowany wzór pręgowany.

• Śmietana. Znaleziono także nazwę „beżową”. Ten delikatny brzoskwiniowy odłamek bije wszelkie rekordy popularności wśród hodowców. Podobnie jak w innych wersjach klasycznych kolorów brytyjskich kotów, docenia się tutaj jednolitość i głębię, bez żadnych przejść z jednego odcienia do drugiego. Lustro nosa i nóg ma pastelowy róż, oczy mogą być od jasnopomarańczowego do miedziano-brązowego.

• Biały. Podobnie jak w przypadku uzyskania koloru czarnego, uzyskanie idealnej bieli jest niezwykle trudne. Faktem jest, że potomstwo dwojga rodziców o siwych włosach często ma wrodzone problemy z aparatem słuchowym. Kolor powinien być czysty, bez najmniejszej śladu zażółcenia lub innego odcienia - jest to uważane za wadę rasy. Często kocięta rodzą się z kolorowymi plamami, które powinny zniknąć bliżej pierwszego roku życia. Osiągnięcie idealnego koloru jest dość trudne, więc nie jest wprowadzane na rynek, a takie kocięta są doceniane przez hodowców. Nos i łapy białych kociąt są jasnoróżowe, bez ostrego pigmentu. Kolor oczu może być klasyczny żółto-zielony, a także niebieski.

Wśród całej tej różnorodności najbardziej popularne są kolory niebieski i fioletowy. Są najłatwiejsze do wydobycia, a najmniej reklamacji dotyczących czystości. Nie tak dawno temu został wyhodowany nowy wygląd Brytyjczyków w złotym kolorze, które dziś uważane są za jedne z najrzadszych i najpiękniejszych. Wełna złotego koloru prezentuje się szczególnie efektownie w połączeniu ze szmaragdowymi oczami - warunek ten jest obowiązkowy przy ustalaniu standardów jakości. U osób o złotym odcieniu nie są akceptowane żadne inne kolory oczu. Płaszcz jest miękki, z podwójnym podkładem w kolorze dojrzałej moreli, nieco dłuższym niż u brytyjczyków o jednolitym kolorze.

U osób o złotym odcieniu nie są akceptowane żadne inne kolory oczu. Płaszcz jest miękki, z podwójnym podkładem w kolorze dojrzałej moreli, nieco dłuższym niż u brytyjczyków o jednolitym kolorze.

Również srebrne kocięta są bardzo popularne. Dopuszczalne są różne domieszki odcieni szarości i czerni, ale obecność żółtych plam uważa się za rażące naruszenie przyjętych standardów. Jednak w przeciwieństwie do „złotych” kociąt u przedstawicieli rasy srebrnej, oczy mogą mieć nie tylko zielony kolor, ale także wszystkie odcienie żółtego i pomarańczowego. W pierwszym roku życia srebrne kocięta mogą zmieniać intensywność kolorów, a także sam wzór. Może stać się bardziej wyraźny lub wręcz przeciwnie, osłabić swoją obecność.

Brytyjskie koty w kolorze złotym i srebrnym są podzielone na kilka podgatunków.

• Zacieniony (lub zawoalowany)gdy pigment pojawia się tylko na końcach włosów, a podkład pozostaje biały. W takim przypadku ogólny ton jest równy, bez obrazu.
• Zaznaczone, gdy wzór jest wyraźnie widoczny. Można go dostrzec lub paski, a także marmuru lub w inny sposób, ale jest wyraźnie oznaczony.

Kolory Brytyjczyków są tak różnorodne, że wśród nich są bardzo ciekawe kolory. Na przykład kocięta dwukolorowe są bardzo popularne - ten kolor jest również nazywany dwukolorowym - gdy istnieje wyraźne rozróżnienie między białym kolorem a innymi. W takim przypadku biały kolor powinien dominować nad drugim pigmentem. Najczęstsze bicolors z czarno-białą wełną. Ten kolor jest często nazywany sroką lub „meglay”.

Kombinacje bieli z beżem i innymi kolorami nie występują bardzo często.

Inną interesującą odmianą kolorów występującą u kotów brytyjskich jest punkt koloru. Ten kolor występuje u rasy kotów syjamskich, gdy całe ciało jest jasne, a kufa, uszy, stopy i czubek ogona są ciemniejsze. Niezbędny warunek dla Brytyjczyków z tym płaszczem - niebieskie oczy. Ze względu na brak materiału genetycznego reprodukcja tej rasy jest problematyczna.

Również siedlisko zwierząt wpływa na kolor: przy niższej temperaturze powietrza wełna zaczyna ciemnieć, aw ciepłym klimacie ściemnianie, wręcz przeciwnie, rozjaśnia się. Opieka nad nimi jest również dość kłopotliwym zadaniem. Aby utrzymać długi płaszcz w dobrej formie, należy go czesać codziennie. Ponadto zwierzęta potrzebują specjalnej zbilansowanej diety.

Kolor punktu koloru można podzielić na kilka niezależnych podgatunków. Podajemy ich krótki opis.

• Punkt siły charakteryzuje się obecnością ciemnobrązowych plam na czole, nosie i poduszkach łap. Sam korpus jest jasny beż.

• Czekolada punktowa - plamka na czole ma jaśniejszy brązowy odcień, nos i opuszki tego samego jasnobrązowego koloru z różowawą nutą.

• Niebieski punkt: główny kolor jest jasnoszary z niebieskawym odcieniem, obecność wyraźnej niebieskawo-szarej plamy. Poduszki łap i lusterko w nosie są szare.

• Liliowy punkt ma pewne podobieństwa do niebieskiego punktu, tylko łapy i nos są szare z różowym odcieniem.

• Punkt ryś: ciemny pręgowany punkt. Dopuszczalny jest wzór w cętki lub tygrysa.

• Kremowy niebieski punkt sugeruje również obecność plamy tego samego koloru.

Bardzo interesujący kolor - szylkret (szylkret). Tutaj możliwe są najbardziej skomplikowane wariacje wielokolorowe, od patchworku po obecność małych plam. Ten kolor może zawierać do 80 różnych kolorów. Głównym warunkiem jest to, aby wszystkie te motley wyglądały harmonijnie. Włosy kociąt są krótkie, zwarte, miękkie, matowe, bez połysku.Oczy mają tradycyjnie złoty lub miedziany kolor, ale jeśli chodzi o nos i opuszki na łapach, może istnieć kilka opcji: dozwolone są kolory monogamiczny różowy i czarny, a także połączenie obu kolorów.

Jakikolwiek kotek „Brytyjczyka” wybierzesz, skup się przede wszystkim na jego charakterze. W końcu najważniejsze jest to, że twój nowy zwierzak staje się przyjacielem i pełnoprawnym członkiem rodziny.

W poniższym filmie czekają na Ciebie interesujące fakty o brytyjskich kotach.