Birmański kot znany jest z kochającego i serdecznego charakteru. Dobrze dogaduje się z małymi dziećmi ze względu na jej zabawną i delikatną naturę. Te piękne, niebieskookie stworzenia uznawane są za wyjątkowo skoncentrowane na człowieku. Często nazywane są „ludzkimi kotami”, ponieważ szybko znajdują wzajemne zrozumienie z ludźmi. Takie koty uwielbiają komunikować się ze swoimi właścicielami, zwłaszcza gdy pieści je piękny, puszysty i lśniący płaszcz.
Pochodzenie
Koty birmańskie, kiedyś uważane za święte, są naprawdę rasą królewską. Birmański święty kot znany jest przede wszystkim z legend. Według legendy w klasztorze w Birmie koty te zawsze towarzyszyły mnichom. Zwierzęta miały białe futro i żółte oczy.
Arcykapłan Moon Ha miał kota o imieniu Sinh. Kiedy wrogowie zaatakowali świątynię, został zabity wraz z wieloma innymi mnichami. Zrozpaczony kot wskoczył na ciało swojego pana i nagle zmienił futro na ciemniejsze. Oczy z żółtego zmieniły się w niebieskie i stały się jak oczy bogini, która była czczona w świątyni. Następnego dnia wszystkie koty wyglądały jak Singh. Uważano, że bogini pomogła mnichom odeprzeć atak i uratować świątynię.
Tak mówi legenda. Jednak powód trzymania kotów w świątyni był nieco bardziej prozaiczny. Ich zadaniem było zwalczanie gryzoni.
Chociaż legenda ta jest nieco związana z udokumentowaną historią, głównym celem jej ogłoszenia było wywyższenie tej rasy kotów w celu ich późniejszej sprzedaży.
Pierwsza europejska para kotów birmańskich faktycznie pochodzi z Birmy. Zostały wysłane w 1919 r. Statkiem do Francji.Rasa została uznana we Francji w 1925 roku, gdzie kot tej rasy został po raz pierwszy pokazany na wystawie. W latach 50. nazwa „kot birmański” została zmieniona na „święty kot z Birmy”.
Opis
Kot birmański to zwierzę średniej wielkości, ważące 3-6 kg (samce są większe niż samice). Głowa ma kształt trójkąta, a czoło jest lekko wypukłe. Oczy są duże, okrągłe, niebieskie. Nos jest średniej wielkości, lekko wklęsły. Uszy nie są osadzone zbyt nisko, raczej małe i pokryte kępkami wełny. Ogon jest średniej długości. Koty są krępe, nieco wydłużone, muskularne i silne. Wełna z niewielką ilością podkładu, półdługa i jedwabista, przyjemna w dotyku. Rozważmy kilka innych cech.
- Kolor. Na głowie (części kufy, uszu), kończynach i ogonie mogą znajdować się wielokolorowe oznaczenia. Reszta ciała ma kolor skorupy jajka. Białe „rękawiczki” na przednich nogach i „ostrogi” na tylnych kończynach są charakterystyczne - zawsze symetryczne.
- Aktywność zrównoważony, krzyżówka brytyjskiego kota i sfinksa.
- Żywotność - od 15 do 18 lat.
- Istnieją gatunki krótkowłose i długowłose Koty birmańskie.
Hodowla rasy birmańskiej została zatrzymana przez II wojnę światową, ale w 1955 r. Nastąpił wzrost liczby kotów birmańskich. W Stanach Zjednoczonych i Europie hodowano głównie koty o klasycznym umaszczeniu. Nowe opcje kolorów zostały wprowadzone w Anglii. Koty miały czekoladowe odcienie różu i bzu. Późniejsze lata przyniosły dodatkowe kombinacje kolorów, takie jak kremowy i czerwony.
Kot birmański jest raczej rzadką rasą. Dlatego uzyskanie idealnego kota tego gatunku o symetrycznych rysach wizualnych, takich jak „rękawiczki” i „ostrogi”, jest dość problematyczne. Ze względu na charakterystyczne ubarwienie, które podlega największemu ograniczeniu standardów rasowych, hodowla kota birmańskiego nie jest łatwym zadaniem.
Samice są bardzo dobrymi matkami i średnio rodzą 2-4 kocięta. Kocięta rodzą się całkowicie białe, a ich prawdziwy kolor może pojawić się dopiero po dwóch dniach, a czasem nawet po dwóch tygodniach.
Wstępne szkolenie tych zwierząt jest nieskomplikowane, ponieważ ten czworonożny przyjaciel wyróżnia się spokojnym i przyjaznym charakterem oraz wyjątkowym umysłem. Kot czuje się bardzo dobrze otoczony wieloma ludźmi i zwierzętami, ale przede wszystkim lubi przedstawicieli swojej rasy. To znacznie ułatwia hodowlę.
Współczesny kot birmański powstał w ramach programów hodowlanych z udziałem gatunków syjamskich i perskich, a także przedstawicieli europejskich kotów krótkowłosych. Z czasem stało się jasne, że większość linii europejskich jest ściśle ze sobą spleciona, co wpłynęło na ogólny wygląd kotów.
Funkcje postaci
Chociaż każdy kotek ma swój temperament, można zaobserwować wiele wspólnych cech charakterystycznych dla wszystkich przedstawicieli rasy. Towarzyskość i przywiązanie do właściciela harmonizują z samokontrolą i powściągliwością wobec nieznajomych. Te koty nie są zbyt aktywne, ale niezbyt leniwe. Mogą wymagać kocich pieszczot, gdy są zbyt długo ignorowane. Ale robią to taktownie - miękkim, melodyjnym i przyjemnym głosem dla ludzkiego ucha.
Używają tego głosu, aby powiedzieć właścicielowi wszystko, co uważają za ważne.
Kocięta uczą się szybko i wykazują wielką kreatywność w wyszukiwaniu nowych gier. Rozsądek i ciekawość świata, a także samotność i nuda skłaniają je do dobrowolnego przyjmowania towarzystwa innych zwierząt. Ale najlepiej przedstawiciele własnego gatunku o tej samej delikatnej i wolnej od konfliktów naturze. Kochają życie rodzinne, mogą żyć ze wszystkimi członkami rodziny i chętnie uczestniczą w codziennych czynnościach.
W rodzinie kotów birmańskich można zaobserwować tendencję do tworzenia „zgromadzeń”, kiedy koty siedzą w kręgu i milcząco patrzą na siebie przez kilka sekund lub minut, jakby myśląc. Żaden z przedstawicieli innych „ras” nie jest zapraszany na takie spotkanie.
Natura birmańskiego kota przejawia się przede wszystkim w wielkiej życzliwości dla ludzi i bardzo przyjaznym usposobieniu. Te koty są inteligentne i towarzyskie, nie będą zbyt nachalne. Szybko i długo przywiązują się do ludzi, ale wybierają jednego, specjalnego członka rodziny. Birmańskie koty zdecydowanie potrzebują ludzi, ponieważ nie tolerują samotności.
Czują się jeszcze lepiej wśród dużej grupy ludzi, dlatego są idealne dla rodzin z kilkoma dziećmi. Ponadto cierpliwie znoszą noszenie rąk i pieszczoty, które hojnie nagradzają ich dzieci. Jednocześnie należy to wyjaśnić dziecku kot nie jest zabawką, ale żywym stworzeniem, które również potrzebuje swojego miejsca. Przy odpowiednim zachowaniu kot i dziecko mogą stać się najlepszymi przyjaciółmi.
Charakter birmańskiego kota można opisać jako mieszankę spokojnego persa z żywotnością syjamskiego przedstawiciela - jest to raczej spokojny kot o melodyjnym głosie, ale bardzo ciekawy i wymagający rozrywki.
Musisz zapewnić mu wiele schronień, miejsc do ostrzenia pazurów i stanowisk obserwacyjnych. Dla tego zwierzaka jest to równie ważne, jak czas spędzony z osobą i duża liczba pieszczot.
Te koty są naprawdę oswojone i czują się dobrze nawet w małym mieszkaniu.
Święte birmańskie koty wyróżniają się przywiązaniem do ludzi. Są gotowi stworzyć głęboką relację ze swoim opiekunem. Zarówno w grze, jak i jedzeniu, koty te zachowują wielką delikatność i nienaganną wdzięk. Wygląda na to, że wiedzą o swoim mistycznym pochodzeniu od przodków. Birmański kot jest wyjątkowo uprzejmy i spokojny, ale powinien być nie tylko maskotką domową, ale przede wszystkim członkiem rodziny. On jest zaangażowany w twoje życie. I ilekroć potrzebujesz, jest obok ciebie.
Birman dojrzewa wcześniej niż większość długowłosych kotów. Samce tej rasy słyną z temperamentu, a samice są wspaniałymi matkami. Święte birmańskie koty wyróżniają się aktywnością i zdrowiem fizycznym. Jest dość odporny na stres. Mają silny charakter.
Niektórzy eksperci twierdzą, że Birma jest absolutnie cichym kotem. W rzeczywistości Birmańczyk jest gadułą, a każdą jego potrzebę, niezadowolenie, radość, a nawet pójście do toalety komentuje szeroki zakres dźwięków - od łagodnych pomruków po głośne pomruki lub uporczywe miauczenie.
Rodzaje kolorów
Rasa birmańska zawdzięcza swój wygląd krzyżowaniu kotów syjamskich i perskich, które rozpoczęło się we Francji w latach dwudziestych XX wieku, więc nic dziwnego, że ich charakter i wygląd różnią się od innych kotów.
Kolor birmański odnosi się do najbardziej rygorystycznych, ale nie jedynych standardów rasowych. W końcu nie każdy kot z białymi nogami i długim futrem jest Birmańczykiem. Ogon kotów tej rasy jest bardzo bujny i puszysty. Szczególnie godne uwagi są ich szafirowe, okrągłe oczy. Futro jest półdługie i jedwabiste w dotyku. Jednak w przeciwieństwie do Persów mają niewielki podkład.
Półdługie futro jest przeważnie białe. Ciemny kolor pojawia się tylko na twarzy, uszach, łapach i ogonie. To oznaczenie nazywa się „kropką”. Ze względu na uwarunkowania genetyczne wszelkie możliwe zabarwienie może pojawić się jako „kolor dodatkowy”. Najczęstsze kolory tych zwierząt mogą nadal obejmować czerń, czerwień i ich odcienie.
Tęczowa paleta odmian kolorystycznych tej rasy z pewnością zadowoli nawet najbardziej wymagających ludzi. Jeśli początkowo święty kot birmański był głównie biały, teraz możemy wybierać spośród dwudziestu dwóch oficjalnie uznanych gatunków (i kilku eksperymentalnych nowości).Oczywiście wszystkie kocięta rodzą się w jasnym kolorze, ale po kilku dniach życia zaczynają się zmieniać. Po pierwsze, uszy, nos i ogon ciemnieją. Następnie zmiana koloru stopniowo rozprzestrzenia się na górne części łap i kufy, tworząc pewną maskę.
Proces zmiany koloru kończy się w trzecim roku życia zwierzęcia.
Podstawowe opcje kolorów:
- beżowy lub kremowy kolor z czekoladowymi plamami;
- kolor kości słoniowej z ciemnymi plamami;
- niebieskawa wełna z białym połyskiem i niebieskimi znaczeniami;
- białe tło z plamami koloru liliowego.
Ponadto kocięta mogą mieć również kolor skorupy żółwia. Szczególnie interesujące są odcienie szaroniebieskiego w połączeniu z morelą, połączenie szarości i bzu, czekolady i jasnoczerwonej.
Naukowcy zbadali przyczynę przebarwienia futra u kotów birmańskich. Odpowiada za to mutacja, która prowadzi do osłabienia funkcji tyrozynazy, enzymu zaangażowanego w produkcję melaniny, co powoduje częściowy bielactwo. Śnieżnobiałe łapy (tak zwane ostrogi), charakterystyczne dla tej rasy, zostały również wyjaśnione w 2009 r. Zmianami genetycznymi.
Jak wybrać
Przed przystąpieniem do wyboru kociaka należy określić jego płeć. Koty birmańskie są dość zabawne, czułe, kreatywne i puszyste. Minus - są bardzo głośne, gdy chcą się kojarzyć i oznaczać terytorium wydzielinami o specyficznym zapachu. Jeśli nie planujesz hodować kotów, kastracja będzie najlepszym wyjściem.
Koty są bardziej niezależne i mądre, umiarkowanie zabawne. Minusem jest nieadekwatność zachowania w okresie rui. Jeśli kobieta nie jest kojarzona przez kilka lat z kotem, może pojawić się jej zdrowie. Sterylizacji można także uniknąć wielu problemów.
Ceny kociąt tej rasy wynoszą od 10 do 50 tysięcy rubli. Zdarza się, że kocięta są sprzedawane znacznie taniej. Oczywiście w tym przypadku nie ma dokumentów ani gwarancji. I tutaj możesz wpaść w ręce oszusta, który może wydać futrzaste dziecko o syjamskim kolorze dla drogiego świętego birmańczyka. Nie daj się zwieść reklamie „Birmańskie koty bez rodowodu, gratisy”.
Bardzo często można przerzucić tylko osobę podobną do birmańskiej. Dlatego rozważ znaki prawdziwej rasy świętego birmańskiego kota opisane powyżej.
Powinieneś również wziąć pod uwagę ograniczenia czasowe. Birmański jest stosunkowo łatwy w utrzymaniu, ale ważne jest, aby regularnie spędzać z nim czas. Jest to dobre dla samopoczucia zwierzęcia i doskonale wzmacnia twoje połączenie. Kot będzie również potrzebował stymulacji, gdy nie będzie cię w domu. Możesz rozważyć zabranie dwóch kotów, jeśli spędzą dużo czasu bez ciebie. Dzięki temu kocięta będą aktywne psychicznie i fizycznie, razem będą się dobrze bawić, wspinać, przytulać i tym podobne.
Pamiętaj też o tym lepiej zabierać koty od profesjonalnych hodowców, którzy współpracując z zarejestrowanymi żłobkami, gwarantują rasowe pochodzenie swoich kotów. Zwierzęta renomowanych hodowców są testowane pod kątem chorób genetycznych. Specjaliści chętnie omówią Twój wybór i pomogą Ci zdecydować, która rasa będzie najbardziej odpowiednia. Możesz odwiedzić i zobaczyć koty przed zabraniem ich do domu.
Jeśli nie możesz kupić kota z certyfikowanej hodowli, przed zakupem dokładnie sprawdź zwierzę. Zdrowy birmański kotek powinien być aktywny, wesoły, o czystych oczach, czystych uszach i błyszczącej grubej sierści. W przypadku wykrycia wydzieliny z oczu lub uszu wyrzuć tę próbkę. Konieczne jest również zapytanie właściciela o dostępność paszportu weterynaryjnego i szczepień. Określ, co je dziecko, aby w domu nie występowały problemy żołądkowe.
Co zadzwonić?
Szukając nazwiska nowego członka rodziny, bierzemy pod uwagę różne kryteria. Niektórzy analizują cechy zewnętrzne zwierzęcia. Inni czerpią inspirację ze swoich ulubionych filmów i książek.Jeszcze inni wybierają imię przez przypadek. Ale niewiele osób myśli o preferencjach samego kota.
Zdaniem ekspertów niezbyt dobre imię brzmi równie przyjemnie dla każdego kota. Niektóre słowa brzmią znacznie lepiej w uszach kota niż inne. Zgodnie z tą teorią, jeśli chcemy, aby nasze zwierzę reagowało bez problemu na zespół, musimy wziąć pod uwagę kilka ważnych czynników przy wyborze.
To, co wydaje nam się piękne i oryginalne, niekoniecznie działa w życiu codziennym. Jeśli twój kot, pomimo powtarzanych powtórzeń, wydaje się „głuchy” na dźwięk jego imienia, nie zawsze oznacza to, że celowo go ignoruje. Możliwe, że to słowo nie brzmi wystarczająco wyraźnie w jej uszach, aby mogła zareagować.
Kocie uszy skupiają się na uchwyceniu wysokich dźwięków. Słyszą je znacznie lepiej niż niskie dźwięki, ponieważ większość ofiar kota to ptaki i gryzonie. A te ostatnie komunikują się na wysokich częstotliwościach, których my ludzie często nie słyszymy. Oznacza to, że nazwa kończąca się niskim tonem (na przykład Lancelot) będzie postrzegana przez kota znacznie mniej niż dźwięk zawierający wyższe częstotliwości (na przykład Pixie). To nie wszystko. Kocie uszy są również wrażliwe na syczenie i szelest.
Nazwy takie jak Fluff mają bardziej żywą reakcję zwierzęcia, z wyjątkiem oczywiście sytuacji, w których kot po prostu nie chce odebrać połączenia.
Ponadto eksperci sugerują, że kotom łatwiej jest nauczyć się dłuższych imion, które mają 3-4 sylaby. Możesz wziąć pod uwagę inne czynniki, które podpowiadają pomyślne nazwy.
- W zależności od zachowania. Czuły kot może nazywać się Laska lub Murlyka, a śpiący kochanek może nazywać się Sonya.
- Od koloru. W zależności od tego koty można nazywać Smoke, Snowball, Peach.
- Z jakiego zawodu lub hobby ma właściciel. Programista może zadzwonić do Myszki lub Claudii. Fan tenisa - rakieta lub piłka.
- Według postaci filmowych lub kreskówkowych Koty można nazwać Księżycem, Nala, Bagheera, Matilda.
Popularne imiona dla dziewczyn:
- Musya;
- Asya;
- Bagheera;
- Birma
- Sonya
- Busya;
- Nyusha;
- Simka
- Jesse
- Ewa
- Zamglenie;
- Masyanya;
- Cleo
- Adele;
- Roxy;
- Atena
- Marta
- Alfa
- Maya
- Sherry;
- Cacko;
- Linda
Chłopcy:
- Kuzya;
- Barsik;
- Brzoskwinia;
- Alex
- Szczęście
- Tichon;
- Felix
- Samiec;
- Zeus
- Dym
- Timon
- Tom
- Simba
- Markiz
- Simon
- Kokos
- Garfield
- Tyson;
- Oscar
- Mars
- Loki
- Casper
- Alf;
- Lód;
- Cezar
- Nasienie;
- Leon
- Marsylia
- Kai
- Athos;
- Richard
- Watson;
- Jackie
- Ricky.
Spis treści
Birmański kot jest pięknym, arystokratycznym zwierzęciem o wspaniałej sierści i niezwykłych oczach, co jest prawdziwą rzadkością wśród ras kotów. Jest to kot bardzo mało wymagający pod względem opieki, o łagodnym i spokojnym charakterze. Należy jednak pamiętać, że ze względu na mały podkład, niskie temperatury dla takich zwierząt są niewygodne - jest to typowy kot domowy. Nie zapominaj, że birmańskie koty bardzo cierpią z powodu samotności. Mogą być bardzo zdenerwowani, mieszkając samotnie w pustym mieszkaniu.
Dlatego warto pomyśleć kilka razy, zanim wybierzesz tę rasę.
Odżywianie
W diecie kotów birmańskich najważniejszym punktem jest karmienie mokrej karmy, chociaż koty nie są bardzo wymagające. Konieczne będzie zapewnienie im odpowiedniej ilości składników odżywczych w celu utrzymania organizmu w dobrej kondycji. Aby sierść kota była zadbana, konieczne jest stosowanie witamin, które odżywiają skórę, a tym samym zapewniają zdrowe, piękne i lśniące futro.
Badania naukowe to potwierdziły koty wolą jedzenie pasujące do ich oryginalnego pożywienia - gryzonie. Przeciętna „ofiara” kota zazwyczaj składa się z 50–60% białka, 20–30% tłuszczu i 5-8% węglowodanów. Nic więc dziwnego, że mięso powinno znajdować się na pierwszym miejscu na liście składników paszowych.Przepisy prawne wymagają umieszczenia listy składników na etykietach opakowań i sortowania ich według ilości w produkcie. Dlatego możesz nawigować według etykiety.
Birmańczycy wolą pyszne jedzenie. Dla nich jakość żywności jest ważniejsza niż ilość. Priorytetem tych kotów jest uzyskanie naturalnego pokarmu mięsnego. Chętnie spożywają kurczaka, indyka lub wołowinę. Niektóre koty uwielbiają ryby. Niepożądane jest podawanie im tłustego mięsa i żywności zawierającej sól. Takie pokarmy mogą niekorzystnie wpływać na nerki i wątrobę.
Podawanie jedzenia „poza stołem” birmańskiemu kotowi jest przeciwwskazane. Również w jej diecie nie powinno być pikantnych i wędzonych potraw. Możesz mieszać naturalne jedzenie z wysokiej jakości żywnością. Tanie pasze mogą uszkodzić funkcjonowanie przewodu pokarmowego.
W menu kociąt można umieścić trochę niskotłuszczowego kurczaka lub mieloną wołowinę i produkty z kwaśnego mleka. Niemowlęta otrzymują jedzenie 4-5 razy dziennie. Porcje - nie więcej niż 150 g. Starszym osobom podaje się jedzenie dwa razy dziennie, w ilości nie większej niż 250 g.
Ogólnie rzecz biorąc, kot birmański nie ma specjalnych wymagań żywieniowych. Podobnie jak inne koty, należy zapewnić mu zrównoważoną dietę, dostosowaną do potrzeb zwierzęcia. Warto również podać im leki ułatwiające trawienie.
Higiena
Jeśli chodzi o higienę zwierząt domowych, oto kilka ważnych niuansów do rozważenia.
- Birmański kot jest mało wymagający i łatwy w utrzymaniu. Święte birmańskie wymagają regularnego czesania, aby włosy nie tworzyły wiązek. Wskazane jest także pływanie. Długie futro z niewielką ilością podszerstka nie ma silnej tendencji do zaplątania się. Po prostu wyczyść go metalowym skrobakiem raz lub dwa razy w tygodniu. Jednak podczas intensywnego linienia regularne czesanie martwych włosów niewątpliwie ułatwi życie zarówno kotowi, jak i właścicielowi, zmniejszając ilość włosów pozostawionych na dywanie.
- Zanieczyszczenie oczu lub uszu jest usuwane w razie potrzeby (co zdarza się rzadko). Bardzo ważne jest oczyszczenie oczu, ponieważ podobnie jak koty perskie, Birmańczycy mają krótkie kanały łzowe.
- Zwróć większą uwagę na pielęgnację jamy ustnej, szczególnie u starszych kotów, które zwykle mają kamień nazębny. Specjalna jadalna pasta do zębów działa najlepiej, ponieważ nie wymaga użycia pędzla, którego koty tak naprawdę nie lubią.
- Pamiętaj, aby okresowo odcinać pazury.
Możliwe choroby
Zdrowie birmańskich kotów nie powinno powodować wielu problemów. Większość z nich żyje w dobrym zdrowiu przez wiele lat. Kot birmański jest uważany za zdrowego i trwałego przedstawiciela tych zwierząt. Najlepszym zapobieganiem chorobom jest odpowiednia zdrowa dieta. Podstawą powinna być kompletna dieta - mokre jedzenie mięsne z bogatą zawartością białek, tłuszczów i węglowodanów.
Dieta dostosowana do potrzeb rasy pomaga kotowi utrzymać dobre zdrowie i kondycję.
Niestety prawidłowe odżywianie nie zawsze może zapobiec niektórym chorobom.
- Dolegliwości oka Choroby kotów birmańskich często dotykają ich oczu. Zapalenie i zez są powszechne.
- Torbiel Kolejnym zagrożeniem są torbiele, które u birmańskich kotów zwykle występują w jajnikach i jądrach, rzadziej wokół głowy.
- Choroby neurologiczne. Jednym z nich jest gąbczasta degeneracja. Powoduje brak koordynacji, a nawet paraliż.
- Guzy Występowanie łagodnego guza na rogówce jest dermoidem rogówki. Guz jest operacyjny.
- Hipometylacja. Częstą chorobą tej rasy jest hipometylacja. Aby zmniejszyć częstość występowania tej choroby, konieczne jest zapobieganie kryciu chorych zwierząt. Uszkodzony gen zakłóca połączenie międzykomórkowe, co prowadzi do ciężkich napadów. Objawy tej choroby u birmańskiego kota mogą pojawić się już w 3 tygodniu życia.Należą do nich zaburzenia ruchu i przejściowe drżenie. Choroba może prowadzić do utraty słuchu lub skrócenia oczekiwanej długości życia.
Chociaż w niektórych przypadkach objawy te mogą z czasem zniknąć.
- Choroby genetyczne. Są to najczęstsze przyczyny kardiomiopatii. Badania brytyjskich naukowców w 2017 r. Wykazały, że kardiomiopatia dotyka około 10% kotów birmańskich. Najczęstszą jest kardiomiopatia przerostowa, która dotyka prawie 7% tej rasy.
Pojawienie się chorób genetycznych przypomina nam o tym, jak ważna jest selekcja hodowlana i przemyślane łączenie zwierząt. Hodowcy dbający o dobrostan swoich zwierząt inwestują w dodatkowe testy genetyczne i nie wstydzą się wykluczenia chorych z hodowli. Dla przyszłego właściciela oznacza to jedno - musisz zaufać tylko profesjonalnym hodowcom, którzy mogą dostarczyć pełną dokumentację medyczną dla zwierzęcia i wyniki wszelkich możliwych testów genetycznych.
Ludzie, którzy chcą zwiększyć hodowlę i zyski, inwestują w wysokiej jakości paszę, niezbędne badania i dobrą hodowlę swoich zwierząt. Dbają również o czas, jaki kocięta muszą przebywać z matką. Ten czas jest niezwykle ważny dla prawidłowego rozwoju, zdrowia fizycznego i psychicznego kotka, ponieważ bada wszystko, co jest ważne dla długiego i zrównoważonego życia.
Recenzje właścicieli
Większość recenzji kotów birmańskich jest pozytywna. Zastanów się, co właściciele oceniają na forach.
- Egzotyczne birmańskie święte piękno z pięknym futrem będzie ozdobą każdego domu. Ponadto jest oddanym i lojalnym przyjacielem.
- Kociak przyzwyczajony do zabawy z dziećmi od najmłodszych lat będzie dla nich przyjazny i miły. Zwierzę lubi, gdy członkowie rodziny otaczają go czułością i poświęcają mu swój czas.
- Kot birmański, dzięki swojej naturalnej miękkości, będzie idealnym towarzyszem dla dzieci.
- Koty birmańskie są bardzo przywiązane do swojego właściciela, a każda separacja jest dla nich bardzo bolesna. Miej to na uwadze, planując dłuższą podróż. Zwierzę potrzebuje stałego kontaktu z ludźmi. Dlatego rasa ta nie jest odpowiednia dla osób, które spędzają większość dnia poza domem.
- Czasami są nieufni wobec obcych, ale dobrze dogadują się z innymi kotami.
- Warto dokonać wyboru na korzyść tego kota również ze względu na to, że ma dobre zdrowie. Choroby są rzadkie, chociaż oczywiście tak się dzieje. Dlatego przy zakupie kociaka wskazane jest wybranie specjalnego żłobka, w którym hodowane są rasowe, sprawdzone i zdrowe koty birmańskie.
Sądząc po recenzjach, jedyną wadą tych kotów jest obecność dość długiej sierści. Jednak ten problem można łatwo rozwiązać przez okresowe czesanie.
Więcej informacji o kotach birmańskich w poniższym filmie.