Wszystko o kotach bengalskich i kotach

Koty bengalskie różnią się od innych ras szczególnym przebiegłością i wyjątkowym umysłem. Podczas aktywnych gier te piękne wdzięczne zwierzęta często pokazują swoją dziką przyrodę, ale jednocześnie są bardzo towarzyskimi i przyjaznymi zwierzętami, które łatwo znajdują kontakt z ludźmi i innymi zwierzętami. Warunki trzymania i karmienia tych kotów w dużej mierze determinują długość życia takiego zwierzaka.

Historia kotów bengalskich rozpoczęła się stosunkowo niedawno - w 1961 r. W tamtych latach słynny genetyk genetyk Gene Mill pracował nad hodowlą nowej rasy. Nieco wcześniej pojechała do Bangkoku i zobaczyła tam dzikie koty Felis Bengalensis - były niesamowicie piękne, ich skóra była uważana za szczególnie cenną, więc populacja została szybko eksterminowana i była na skraju wyginięcia. W tamtych latach małe kocięta sprzedawano w dużych ilościach wszystkim turystom przybywającym do kraju.

Widząc kociaka o tak niezwykłym kolorze, Gene Mill natychmiast zdecydował się na zakup jednego z nich i przywiózł go do Ameryki, gdzie mieszkała i pracowała. Ku jej zaskoczeniu zwierzę okazało się całkowicie nieagresywne, chociaż nie okazywało też uczuć i próbowało pozostać całkowicie sam.

Rezultatem tego związku był zdrowy kotek o dość nietypowym kolorze. Właśnie wtedy Gene Mill wpadł na pomysł stworzenia czułego i życzliwego zwierzaka o egzotycznym wyglądzie. W 1991 roku jej wysiłki zakończyły się sukcesem, a genetyk był w stanie zaprezentować nową rasę na trwającej międzynarodowej wystawie kotów.

W powstawaniu rasy wzięli udział przedstawiciele wielu egzotycznych ras krótkowłosych, a także kotów perskich. Pierwsi przedstawiciele tej rasy przybyli na terytorium naszego kraju w 1997 roku.

Kot bengalski wygląda jak mały lampart. Standardy amerykańskiego stowarzyszenia ACFA wyraźnie określają, że celem hodowli kotów bengalskich jest uzyskanie kota domowego o łagodnym charakterze, ale tak, aby pod względem parametrów fizycznych nie pozostawał w tyle za przedstawicielami rodziny kotów żyjących w naturalnym środowisku - w dzikim lesie. Są to odporne koty o charakterystycznych cechach zewnętrznych, mają jasne wzory na miękkiej błyszczącej wełnie i smukłe nogi.

Charakteryzują się one następującymi cechami.

• Wysoko ułożone krótkie uszy, które powinny mieć zaokrąglone końcówki i szeroką podstawę. Na zewnątrz każdego ucha jest jasna plama - wygląda na to, że ktoś nacisnął na nią palec.
• Objętość policzków, wkładki do wąsów są dość duże.
• Ciało jest podłużne, dobrze rozwinięte mięśnie, szkielet jest silny, szyja jest lekko wydłużona. Kobiety są mniejsze niż mężczyźni pod względem wielkości i masy.
• Głowa ma kształt klina, jej kontur jest złagodzony. Linia od brody do płata jest ściśle pionowa, nos jest wyraźny. Grzbiet nosa jest płaski i szeroki.
• Oczy są owalne, szeroko rozstawione, raczej duże. Kolor tęczówki może być dowolny, z wyjątkiem niebieskiego (ten kolor występuje wyłącznie u kociąt bengalskich rasy Lynx Point).
• Sierść jest krótka, cienka, błyszcząca, dość ściśle przylega do ciała, przypomina atlas w dotyku. U małych kociąt futro jest zwykle dłuższe niż u dorosłych. Jego kolor może być ciemny, czerwony lub jasny, plamy rozmieszczone są równomiernie na ciele.
• Ogon jest średni, jego struktura jest przeciętna, od samego początku do czubka jest pokryty charakterystycznymi plamami.
• Szyja jest szeroka, bardzo mocna, zwykle proporcjonalna.

Standard rasy zakłada następujące możliwe kolory.

• Brązowy Mora - jest to typowy kolor lamparta, z dopuszczeniem obecności wszystkich odcieni brązu - od czerwonawego do ceglastobrązowego. Wzór jest koniecznie czarno-brązowy, podczas gdy białawe obręcze są możliwe na brzuchu, szyi, brodzie, a także w okolicy kolca i wokół oka.

• Srebrny pręgowany - przyjmuje jasny kolor zwierzęcia, podstawowy kolor jest biały z obecnością odcieni szarości. Rysunki są zaprojektowane w tych samych odcieniach, ale nieco ciemniejsze.

• Snowy - ten kolor jest prezentowany w trzech wersjach: punkt koloru (wygląda jak Sims), a także sepia i norek - kolory te są zbliżone do odcieni złotego beżu.

• Węgiel - futro takich zwierząt o zimnych odcieniach szarości lub brązu z ciemniejszym wyraźnym wzorem.

• Niebieski - sugeruje srebrny kolor z wzorami o niskim kontraście.

• Srebrny - z nieprzezroczystym wzorem.

Plamy na ciele kota bengalskiego mogą mieć poziomą pozycję na ciele lub być umieszczone dowolnie. Każde miejsce wyróżnia się dość wyraźnie na tle ogólnym, naszyjnik w okolicy szyi jest nie mniej wyraźny.

Obecność gniazd i pierścieni w okolicy ogona jest zalecana, zgodnie ze standardami, obecność plam na brzuchu jest również obowiązkowa. Same plamy mogą przybierać różne formy: podobne do kiści winogron, czubka strzały, śladu zwierzęcia lub bajgla.

Wygląd kota bengalskiego jest bardzo spektakularny, a nawet budzący grozę - u zwierzęcia można natychmiast poczuć dziką przyrodę. Z tego powodu wielu uważa rasę za dość agresywną. W praktyce jest to całkowicie nieprawdziwe - pomimo naturalnych korzeni zwierzę jest doskonale przystosowane do życia razem z ludźmi. Najważniejsze jest to, że traktuje koty z wielkim szacunkiem i akceptuje wszystkie cechy behawioralne zwierzaka.

Podobnie jak wiele innych rasowych kotów, koty bengalskie bardzo lubią uczucia i bawią się ze swoim panem, ale to nie znaczy, że muszą być trzymane w rękach przez wiele godzin. Łasica powinna być umiarkowana i tylko wtedy, gdy same twoje zwierzęta tego wymagają. Często zdarza się, że kot nie jest w nastroju i nie pozwala się pogłaskać - to norma i nie należy się tym martwić.

Koty bengalskie kategorycznie nie akceptują wyższości nad sobą, dlatego nie należy stosować wobec tego zwierzęcia środków edukacyjnych - nadal będą nieudane. Jedynym sposobem na uzyskanie posłuszeństwa od kota jest ma wejść w jej zaufanie i negocjować.

Pomimo ich raczej nieobliczalnego charakteru, Bengalis bardzo subtelnie czują i rozumieją dzieci. Nawet jeśli dziecko zacznie wkładać swoje zwierzątko w ubranie lub bierze je za ogon, kot pozostanie całkowicie spokojny na zewnątrz. Kolejną zaletą rasy jest pełny kontakt i zrozumienie z psami i kotami innych ras, dlatego można go bezpiecznie zabrać do domu, w którym są już żywe stworzenia.

Niektórzy hodowcy od dzieciństwa przyzwyczajają koty bengalskie do swoich dłoni. Ale nie rób tego ponieważ później kot zacznie wymagać stałego kontaktu z właścicielem i prawie całodobowego wspólnego stawu. Zgadzam się, w warunkach współczesnego życia prawie niemożliwe jest zapewnienie takich warunków zwierzęciu.

Pamiętaj o tym przed osiągnięciem 7-8 miesięcy koty i koty bengalskie są zbyt aktywne i wydają się być gotowe do zabawy i igraszki przez wiele dni, zamiatając wszystko, co stanie im na drodze. Jeśli takie zachowanie Ci nie odpowiada - lepiej od razu odmówić zakupu takiego zwierzęcia i uzyskać przedstawiciela bardziej elastycznej rasy.

Z biegiem czasu koty stają się bardziej powściągliwe i ciche, ale nawet w wieku dorosłym nadal nie spełniają roli zwierząt domowych na kanapie. W dowolnym momencie swojego życia Bengalczycy potrzebują wielu gieraby mogli uwolnić swoją wrzącą energię w nieszkodliwym kierunku.

Nie zapominaj, że dzika krew płynie w żyłach tego kota. Stały pobyt w domu nie jest dla nich, potrzebują okresowych spacerów na świeżym powietrzu. Zaleca się zabranie kota do wiejskiego domu lub wiejskiego domu w ciepłym sezonie - chodzenie tam jest stosunkowo bezpieczne, ponieważ nie ma takiego ruchu ulicznego jak w mieście, a dobrze ogrodzony teren z wysokim ogrodzeniem ograniczy granice zwierzaka na jego mini-wycieczki.

Jeśli zdarzy się, że kot ucieknie, to bądź pewien - nie zgubi się i, jeśli to konieczne, będzie mógł się wyżywić i chronić, a ostatecznie na pewno znajdzie drogę do domu.

Koty bengalskie mogą łatwo znieść krótką separację od swoich właścicieli, ale jeśli twoja nieobecność opóźni się przez długi czas, a ty zidentyfikujesz zwierzę do prześwietlenia, zwierzę doświadczy silnego stresu, a nawet może uschnąć z powodu melancholii. Należy o tym pamiętać przed pozyskaniem zwierzęcia tej rasy.

Jeśli Twój zawód wiąże się z częstymi podróżami służbowymi, to ciągła separacja sprawi, że twoje zwierzę będzie bardzo niepewne, nerwowe i niezrównoważonePonadto osoba może całkowicie stracić zaufanie ze strony zwierzęcia, ponieważ kot zawsze będzie myślał, że porzuciłeś go na zawsze.

Koty bengalskie żyją 12-13 lat, ale przy odpowiedniej pielęgnacji, stwarzając im komfortowe warunki życia i zrównoważoną dietę, nierzadko zdarza się, że zwierzęta mają 17-18 lat lub więcej.

Ogólnie rzecz biorąc, zwierzęta różnią się dobrym zdrowiem od natury tylko hodowcy całkowicie zależą od długości życia zwierzęcia. Koty powinny być utrzymywane w czystości, dobrze się odżywiać, otrzymywać wszystkie niezbędne witaminy, mikro i makroelementy, być w stanie aktywnie grać i unikać stresujących sytuacji. W takim przypadku upewnij się, że Twój kot zostanie z Tobą przez wiele, wiele lat.

Najlepiej kupić kotka bengalskiego w specjalnej hodowli specjalizującej się w hodowli tej konkretnej rasy kotów. Przed dokonaniem ostatecznego wyboru koniecznie porozmawiaj z hodowcami, zapytaj o stan zdrowia i naturę rodziców kota, którego lubisz. Ważne jest, aby zwierzęta nie miały chorób dziedzicznych i przewlekłych, były nieagresywne i możliwie zrównoważone.

Lepiej jest podnieść trochę Bengalczyka w wieku 2,5-3 miesięcy - w tym wieku kotek może się obejść bez mleka matki. Z reguły w ciągu 2-3 miesięcy wszystkie szczepienia były przekazywane zwierzętom, kwarantanna była przekazywana, a wszystkie umiejętności behawioralne ważne dla trzymania w domu były szczepione - kultura jedzenia, zasady korzystania z tacy, szczególnie komunikowanie się z własnym rodzajem.

Wybierając kota, musisz zwrócić uwagę na jego kondycję fizyczną - zwierzę powinno być umiarkowanie dobrze karmione, z delikatną sierścią. Zwykle u młodych jest zadymiony i puszysty, ale nie tak gładki jak u dorosłych kotów. Po 5-6 miesiącach kolor już się domyśla, najbardziej kontrastujące wzory staną się dopiero po roku.

Jeśli masz zwierzaka dla duszy i nie zamierzasz profesjonalnie rozmnażać się, pierwszeństwo powinny mieć kocięta z klasy zwierząt domowych. Są nieco tańsze, ale całkowicie nieodpowiednie do hodowli. Zazwyczaj zwierzęta te są dalej sterylizowane lub poddawane sterylizacji w celu uniknięcia niechcianych ciąż u samic i uzyskania spokojnego samca.

Zazwyczaj koty są sterylizowane w wieku 8–9 miesięcy. Koty przechodzą sterylizację mniej więcej w tym samym czasie, ale najlepiej przed pierwszą ruą - w wieku 6-8 miesięcy należy skonsultować się z weterynarzem, który określi optymalny czas na operację.

Jeśli zamierzasz hodować kocięta na sprzedaż, lepiej wybrać zwierzęta wystawowe lub klasy Bridsą drogie, ale ich cechy hodowlane są zwykle wyjątkowo wysokie.

Wybierając zwierzaka, wielu kieruje się funkcjami opieki nad zwierzętami. Pod tym względem koty bengalskie są całkowicie bezpretensjonalne.

Włosy Bengalisa są dość krótkie, dlatego nie wymagają codziennego czesania - dozwolona jest obróbka specjalnym pędzlem dwa razy w tygodniu. Paznokcie są ścinane raz na dwa miesiące, uszy są czyszczone, gdy się zabrudzą. Ta procedura jest przeprowadzana przy użyciu wacików lekko zwilżonych wodą o temperaturze pokojowej.

Bengalczycy kąpią się w razie potrzeby, chociaż zwierzęta te uwielbiają pluskać się w wodzie, w przeciwieństwie do wielu innych zwierząt. Jeśli zwierzę jest kąpane, upewnij się, że nie napotkasz takiego problemu, jak porysowane ręce. Pozostałe wymagania są podobne do normy i są zgodne ze wszystkimi zasadami i przepisami dotyczącymi opieki nad innymi zwierzętami.

Ważne jest przestrzeganie higieny - pościel dla kotów należy myć regularnie, a miski z wodą i jedzeniem należy myć codziennie. Zwierzęciu nie wolno przebywać w zbyt dusznym i gorącym pokoju, najlepiej unikać hipotermii.

Jedyne, co musisz robić przez cały czas, to bawić się ze swoimi zwierzętami. Z natury Bengalczycy są aktywni i energiczni, mają fizjologiczną potrzebę uwolnienia swojej energii i w interesie hodowcy, aby upewnić się, że to uwolnienie nastąpi we właściwym kierunku, w przeciwnym razie nie można uniknąć pękniętych wazonów, zadrapań na meblach i podartych miękkich zabawek.

Pamiętaj o tym koty tej rasy bardzo potrzebują dużej przestrzeni - nie jest to zaskakujące, ponieważ potrzebują wielu zabawek, wszelkiego rodzaju lin i tuneli z labiryntami, a także oddzielnych półek i włazów na ścianach, gdzie mogą bawić się przez wiele dni, gdy ich mistrz jest zajęty. Jeśli jesteś właścicielem małego mieszkania, lepiej spojrzeć na koty innych ras.

Dlatego Bengalczycy kochają wodę okresowo pozwól im popływać trochę w basenie lub przynajmniej wziąć prysznic. Uwierzcie mi, zwierzęta będą wam wdzięczne.

Należy zauważyć, że koty tej rasy są wyjątkowo czyste. Bardzo ostrożnie chowają tacę, niektóre są nawet tak wrażliwe, że po prostu nie pójdą do toalety, jeśli jest zużyte. Hodowcy bengalscy powinni zmieniać tacę tak często, jak to możliwe.

Również na wypełniaczach nie zapisuj - musisz wybrać taki, który pochłania wilgoć i doskonale maskuje zapach, kot powinien pomyśleć, że wypełniacz jest świeży. Jeśli kupisz tani produkt, będziesz musiał go zmieniać co najmniej raz dziennie, a wynik będzie bardzo wątpliwy.

Adaptacja do nowego domu i nowe warunki życia są zawsze uważane za dość trudne dla każdego zwierzęcia, szczególnie dla kota wyrwanego z jego matki. Po zakupie małego bengalu bardzo ważne jest, aby otaczać zwierzaka z uwagą i uwagą - kotek powinien czuć się chroniony i otoczony kochającymi ludźmi. Jest to dość proste - wystarczy przestrzegać kilku zasad, a następnie adaptacja i szkolenie bengalczyków potrwa ponad miesiąc.

Już pierwszego dnia pobytu dziecka w nowym miejscu nie musisz go stale odbierać i oferować aktywnych gier, nie możesz go przestraszyć. Dzieciak powinien poczuć się komfortowo w nowym środowisku i powąchać. W ciągu pierwszych kilku godzin najlepiej zostawić zwierzę w spokoju i pozwolić mu samemu zdecydować, gdzie usiąść, gdzie iść i jak spędzić dzień.

W tym momencie wskazane jest ograniczenie miejsca na dostosowanie do ograniczeń jednego pokoju, Bengalski nie powinien otwierać dla siebie wszystkich nowych horyzontów od razu, ale stopniowo. W przygotowanym dla niego pokoju powinieneś zainstalować miskę jedzenia, miskę do picia, koję, dom i tacę. Pamiętaj Kociak powinien przyzwyczaić się do składania zamówień już od pierwszych dni, po których będzie już za późno.

Oczywiście kociak w tym wieku nie jest jeszcze przyzwyczajony do tacy i w każdej chwili może chuliganem. Nie trzeba krzyczeć na niego, przeklinać, szturchać go w nos, a nawet więcej klapsa - zwierzę należy spokojnie wytresować na tacę, aby zwierzę nie obawiało się właściciela, ale je rozumie.

Niezwykle ważne jest wyposażenie własnego dziecka w oddzielne miejsce - może to być mały materac lub domek dla kota, zawsze w cichym kącie. Przyjrzyj się bliżej zwierzęciu - zwykle wybiera miejsce, które mu się podoba, a Ty musisz po prostu wyposażyć tam miejsce do spania.Wybór kotka może być najbardziej nieoczekiwany - niektórzy śpią z właścicielami, inni pod baterią, za telewizorem lub na parapecie.

Gdy bengalski jest w domu po raz pierwszy, należy wykluczyć wszelkie głośne dźwięki, muzykę i inne czynniki, które mogą przestraszyć kota. Im wygodniejsza będzie sytuacja, tym szybciej będzie mógł się do tego przyzwyczaić. Jeśli w mieszkaniu mieszkają inne zwierzaki, musisz je stopniowo i bardzo delikatnie poznawać. Nie zapominaj, że jakiekolwiek zwierzę początkowo jest zazdrosne o przystąpienie nowych zwierząt domowych, więc kontakt z psami lub innymi kotami powinien odbywać się wyłącznie pod kontrolą właściciela.

Pamiętaj, aby usunąć wszystkie ostre i niebezpieczne przedmioty. Przyzwyczajenie dziecka może zostać zranione, a to bardziej prawdopodobne będzie przejawem silnej agresji u zwierzaka.

Wychowywanie kotka jest niemożliwe bez nawiązania relacji opartej na zaufaniu - baw się nim częściej, dbaj o niego, z pewnością zachęcaj go do prawidłowego zachowania i nazywaj go po imieniu. Zwierzę powinno odczuwać Twoją stałą opiekę i zdawać sobie sprawę z jego znaczenia w domu. Bengalczycy są niezwykle wrażliwi, łatwo czytają intonację właścicieli, a nawet rozumieją znaczenie poszczególnych słów.

Kot bengalski powinien otrzymać zrównoważoną dietę. Najlepszą opcją jest specjalistyczna sucha karma, która zawiera pełen zakres przydatnych witamin, mikro i makroelementów niezbędnych do pełnego wzrostu i rozwoju kota. Takie pożywienie zwykle nie szkodzi zębom zwierzęcia, zapewniając kotowi niezbędne białka, tłuszcze i węglowodany.

Jeśli główną dietą Twojego zwierzaka jest sucha karma, upewnij się, że kot dużo pił. Jeśli ilość płynu dostającego się do organizmu jest niewystarczająca, może to powodować powstawanie kamieni nerkowych. Nie zapominaj, że bengalczycy mają tendencję do igrania się w wodzie, gdy tylko jest to możliwe, dlatego pijący często jest odwrócony do góry nogami, więc pamiętaj o monitorowaniu ilości płynu w misce.

Jeśli wydaje ci się, że Twój zwierzak pije za mało, kup specjalne miski do picia w kształcie fontanny. Odgłos bulgotanej wody sprawia, że ​​zwierzęta mimowolnie chcą się upić.

W takim przypadku można jednak karmić kota bengalskiego naturalną żywnością podstawą diety musi być mięso. Zwykle stosuje się królika lub wołowinę, można ją podawać na surowo lub gotować. Zwierzęta również potrzebują ryb, ale nie należy ich włączać częściej niż dwa razy w tygodniu.. Lepiej unikać małej rzeczki - jest w niej zbyt wiele kości, a na takie ryby często wpływają robaki, dlatego należy gotować lub podawać zwierzęciu wyłącznie morskiemu.

Oprócz produktów mięsnych zwierzę potrzebuje produkty mleczne i śmietana o niskiej zawartości tłuszczu. Rozważana jest niezbędna część codziennej diety warzywa Zwykle zwierzęta chętnie jedzą ogórki, a także paprykę i pomidory. Dodatkowo powinny być zawarte w menu owsianka, zaleca się gotować je w wodzie bez soli, cukru i oleju.

Jeśli to możliwe, warto mieszać świeże warzywa z jedzeniem. - mogą to być wierzchołki buraków lub marchwi, sałata lub koperek, ale najlepiej unikać pikantnych ziół o ostrym zapachu.

Zabrania się traktowania kotów pikantnymi, smażonymi, a także słonymi i marynowanymi produktami.

Istnieje opinia, że ​​koty uwielbiają jeść mleko.W rzeczywistości ciało dorosłego kota nie syntetyzuje enzymów, które mogą trawić ten produkt, więc włączenie go do diety jest uzasadnione tylko wtedy, gdy mówimy o kociętach nie starszych niż 3-4 miesiące. Raz na 7-10 dni możesz oferować koty jaja kurze lub przepiórcze.

Po tym, jak zwierzęta ustalą preferencje smakowe i utworzysz dla nich stałe menu, zdecydowanie powinieneś odwiedzić weterynarza. Być może lista produktów dla Twojego zwierzaka będzie musiała zostać zmniejszona lub, odwrotnie, rozszerzona.

Koty bengalskie są z natury zdrowym stworzeniem, a kilka lat temu wśród problemów tych zwierząt wymieniono tylko zaburzenia jelitowe i zbyt słaby żołądek. Jednak te patologie nie wpłynęły na oczekiwaną długość życia zwierzęcia.

Jednak ostatnio właściciele często otrzymują informacje o innych chorobach bengalskich, które są często diagnozowane u kociąt - jest to płaski zespół klatki piersiowej i kardiomiopatia przerostowa. W pierwszym przypadku mostek wywiera zbyt duży nacisk na serce i płuca, powodując problemy z oddychaniem u kotka, aw drugim ścianka serca jest grubsza niż druga. Obie te dolegliwości najczęściej prowadzą do nagłej śmierci zwierzęcia.

Do chorób dziedzicznych lekarze weterynarii obejmują tworzenie torbieli na nerkach, a nawet raka krwi. Aby uniknąć trudnych sytuacji, hodowcom lepiej jest nie eksperymentować z jedzeniem i nie karmić kotów jedzeniem z ogólnego stołu - to, co jest dobrze wchłaniane przez ludzkie ciało, może być niebezpieczne dla kota.

Nie mieszaj naturalnego odżywiania i żywienia - faktem jest, że suche i mokre produkty są trawione przez układ trawienny na różne sposoby, więc mieszane karmienie doprowadzi do poważnych patologii żołądkowo-jelitowych. Jeśli z jakiegoś powodu jesteś zmuszony przenieść Bengal z jednego kanału na inny, musisz to robić stopniowo - zwykle zajmuje to około miesiąca, aby całkowicie go wymienić.

Niektóre linie kotów bengalskich nie mogą pochwalić się dobrą odpornością. Z reguły dzieje się tak u kotów, których przodków często krzyżowano z bliskimi krewnymi.

Recenzje właścicieli kotów bengalskich wskazują, że takie zwierzęta nie są odpowiednie dla osób o zrównoważonym temperamencie, którzy lubią siedzieć samotnie wieczorem w telewizji. Właściciel takiego kota musi mieć naprawdę stalowe nerwy, ponieważ zwierzę będzie zbyt aktywne i będzie wymagało stałej uwagi.

Zwierzęta tej rasy charakteryzują się zwiększoną aktywnością seksualną, dlatego koty zaczynają zaznaczać swoje terytorium, a samice „śpiewają” w nocy. Jednak wszystkie te zjawiska całkowicie ustają wraz z kastracją / sterylizacją zwierzęcia.

Bengalis nie ma szczególnego problemu, aby wspiąć się na wysoki betonowy płot lub złapać ptaka w locie. Są silne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami i bardzo wytrwałymi pazurami, a naturalna ciekawość nie pozwala im odejść z pracy w połowie drogi. W domu koty potrzebują wolnej przestrzeni i miejsca na kącik zabaw - tylko w tym przypadku będą w stanie w pełni zaspokoić potrzebę sportowego stylu życia.

Genetycznie koty te mają zamiłowanie do wody, więc nie opieraj się, jeśli zwierzę chce wziąć kąpiel z właścicielem. W takim przypadku kocięta będą próbowały wyrzucić wszystkie zabawki, tubki z szamponem, słoiki z kremami i wszystkie inne przedmioty, które będą tylko w strefie dostępu do łazienki.

Istnieje opinia, że ​​Bengalczycy są agresywnymi zwierzętami, ale recenzje właścicieli obalają to stwierdzenie. Większość przedstawicieli tego gatunku kotów jest wyjątkowo inteligentna i przyjazna. Zwierzęta stają się agresywne tylko wtedy, gdy są hodowane w wolierach i nie mają częstego kontaktu z ludźmi. Koty i koty, które od wczesnego dzieciństwa były otoczone troską i przywiązaniem, są zawsze bardzo ciche, uległe i wyrozumiałe, nigdy nie zaatakują jednego z członków rodziny i gości w domu.

Jednocześnie zauważone koty bengalskie są niezwykle zazdrosne z natury - są pełnoprawnymi właścicielami i samolubnymi, dlatego nie należy dopuszczać najmniejszej ignorancji wobec tej osoby ani okazywać współczucia innemu zwierzęciu.

Jeśli trzymasz w domu kilka zwierząt, powinieneś przyprowadzić Bengal w przyjaźni z nimi od pierwszych dni. Nawiasem mówiąc, Bengalis bardzo dobrze dogaduje się z psami i uwielbia się z nim bawić. Wynika to prawdopodobnie z faktu, że zarówno ci, jak i inni przedstawiciele świata zwierząt uwielbiają strzec i chronić swoje terytorium. Bengalczycy łatwo odróżniają swoich właścicieli i członków ich rodziny od nieznajomych i nigdy nie będą przekazywane nieznajomym.

Właściciele kotów tej rasy zauważają, że ich zwierzęta uwielbiają rozmawiać z ludźmi - jednocześnie wydają odgłosy gruchania, o wiele bardziej przypominające zabawne świergotanie i rechotanie niż miauczenie.

Zobacz więcej szczegółów.