Kot bengalski: cechy rasy i charakter

Przed pozyskaniem rasowego zwierzaka wskazane jest przestudiowanie wszystkich niuansów, które napotkasz. Koty bengalskie - młoda i stosunkowo mało znana, ale szybko zyskująca popularność rasa. Dlatego warto rozważyć główne cechy kotów bengalskich i dowiedzieć się, jaką postacią różnią się przedstawiciele tej rasy.

„Matką” tej wyjątkowej rasy jest amerykański genetyk Jig Sagden, który podczas podróży do Azji Południowej w 1961 r. Nabył dzikiego kota bengalskiego i zabrał ją do domu. Dopiero w 1982 roku udało jej się uzyskać stabilne hybrydy dzikiego kota azjatyckiego z domowym.

Cóż, oficjalnym rokiem urodzenia Bengalu jest rok 1991, kiedy zatwierdzono międzynarodowy standard dla kotów tej rasy, łącząc kolor i szybkość dzikich lampartów ze skargą zwykłych kotów domowych. Zgodnie z tym standardem dorosły (powyżej 2 lat) kot bengalski ma następujące cechy:

• masa tych zwierząt wynosi zwykle od 5 do 6 kg;
• wysokość bengali w kłębie wynosi od 25 do 32 cm;
• średnia długość życia takiego zwierzaka wyniesie od 12 do 15 lat;
• ciało tych zwierząt musi być muskularne i rozciągnięte;
• długość tylnych nóg bengali powinna być dłuższa niż przedniej;
• szyja powinna być długa i gruba;
• głowa ma małe wymiary w stosunku do ciała, ma kształt klina i różni się zaokrąglonymi konturami;
• oczy powinny być nasycone zielonym lub złotym (niebieski jest dozwolony w punktach kolorów) i mieć owalny kształt;
• nos tych kotów jest dość szeroki;
• uszy powinny znajdować się na krawędziach głowy i mieć stosunkowo krótką długość, powinny być przedłużone do podstawy, a także mieć zaokrąglone końce;
• policzki tej rasy są stosunkowo opuchnięte, a kolekcje dość duże.

Jednym z ważnych znaków jest kolor, w którym różne odcienie brązu zwykle służą jako główny ton. Występują również bengale, w których dominują odcienie śniegu, błękitu, węgla, a nawet srebra. Niezależnie od koloru podstawowego wszyscy bengalsi muszą mieć obraz, który może być:

• marmur;
• cętkowany (lampart la);
• rozeta (plamy z ciemniejszą obwódką).

Kolor obrazu jest zwykle czarny, szary lub brązowy, podczas gdy obraz jest zawsze ciemniejszy niż ton główny. Wszelkie białe plamki na wełnie są uważane za wadę, takie kocięta od profesjonalnych hodowców podlegają odrzuceniu. Kolor ogona może być nierówny lub obramowany, a czubek ogona musi być ciemny. Niezależnie od opcji kolorystycznej wszystkie koty tej rasy wyróżniają się grubą, miękką i lśniącą sierścią.

Długość płaszcza waha się od krótkiej do średniej. Wreszcie głos bengali różni się od większości klasycznych ras - jest zauważalnie głośniejszy, ma znacznie więcej odcieni dźwiękowych.

Pomimo tego, że wśród przodków tej rasy jest wiele naprawdę dzikich kotów, których trzymanie w domu byłoby po prostu niemożliwe, rasowy bengal wyróżnia się łagodnym i zabawnym charakterem, a także bardzo rozwiniętym intelektem. Co więcej, podczas gdy w innych rasach tylko kocięta są bardziej aktywne i zabawne, bengale zachowują tę cechę charakteru przez całe życie. Dzięki temu takie koty bardzo dobrze dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami.

Takie nawyki wymagają, aby zwierzę było zawsze wyposażone w zabawki i uwagę właścicieli. W takich warunkach bengale „kwitną”, a nawet zaczynają przypominać psy w zachowaniu - mogą przybiegać na wezwanie właściciela i przynosić mu swoje zabawki.

Uwielbianie aktywności i gier ma również swoją wadę - bengal rosnący w wolierze będzie nieśmiały, a nawet wykazywać niemotywowaną agresję. A jeśli Twojemu zwierzakowi wydaje się, że nie przywiązujesz do niego większej wagi, może on szczególnie zacząć kraść małe przedmioty. Wreszcie w przypadku braku zabawek dla kotów przedmiotem gier w Bengalu mogą być rzeczy potrzebne w gospodarstwie domowym.

Te koty są całkowicie lojalne wobec właściciela i chętnie przyjmują innych członków jego rodziny, inne koty, psy, a nawet gości. Oczywiście nie powinieneś od razu pogłaskać Bengalczyka, który odwiedził swoich właścicieli, ale po kilku minutach znajomości chętnie się z tobą pobawi. Uwaga! zabawa wszystkich kotów jest kontynuacją instynktów łowieckich, więc Bengalczycy równie aktywnie „bawią się” zwykłymi zabawkami, a także żywymi myszami, ptakami i innymi małymi zwierzętami.

Ale koniec takich gier to zazwyczaj śmierć „żywej zabawki”, dlatego klatki z papugami i gryzoniami domowymi w domu, w którym mieszka kot bengalski, powinny być zawsze zamknięte. Ciekawą cechę charakteru tych zwierząt można nazwać nietypowym dla kociej miłości do wody. Bengals uwielbiają bawić się wodą płynącą z otwartego kranu, a niektórzy przedstawiciele rasy mogą nawet z radością wziąć kąpiel.

Główne, z punktu widzenia hodowców, zalety kotów tej rasy nad innymi:

• Kolor „lamparta”, wyraziste oczy, ostre kontury ciała (na zewnątrz bengali wszystko mówi o ich dzikiej krwi), dlatego ta rasa jest idealna dla miłośników egzotycznych i po prostu pięknych kotów;
• ze względu na towarzyskość ta rasa jest dobrym wyborem dla rodzin, w których jest już dziecko lub inne zwierzęta domowe;
• pomimo swojego pochodzenia różnią się ogólnie charakterem i rozwiniętym umysłem, co pozwala nawet trochę trenować takie koty;
• charakter tych kotów charakteryzuje oddanie, żartobliwość i zamiłowanie do komunikacji;
• jak wszystkie hybrydy, mają całkiem dobre zdrowie i rzadko chorują;
• większość tych kotów ma krótkie włosy, co ułatwia ich pielęgnację;
• Wełna bengalska jest prawie hipoalergiczna;
• te zwierzęta są bardzo czyste i kochają wodę;
• Bengals można chodzić po ulicy.

Ta rasa ma wiele wad:

• Bengalscy przodkowie prowadzili bardzo aktywny tryb życia, więc ich zdrowie cierpi bez regularnej aktywności fizycznej (być może nawet trzeba będzie kupić „symulatory”);
• jeśli kot nie otrzyma wystarczającej uwagi w odpowiedzi na poświęcenie i żart, może obudzić się w nim agresja;
• zamiłowanie do wody w połączeniu z ożywionym umysłem może sprawić, że zwierzę nauczy się otwierać krany i samodzielnie spłukiwać toaletę, co może powodować wiele niedogodności dla właścicieli;
• chodzenie po bengalach bez smyczy jest niemożliwe - dzika krew może w każdej chwili uciec od zwierzęcia;
• te koty nie lubią długo siedzieć w rękach właściciela - miłość do wolności i aktywności ma pierwszeństwo przed oddaniem;
• niekastrowani mężczyźni mają zwyczaj oznaczania mebli;
• głośny i bogaty głos tej rasy może obudzić każdego.

Większość właścicieli tych kotów jest bardzo zadowolona z ich wyglądu i charakteru. Ponadto wielu właścicieli jest zadowolonych, że ta rasa prawie nie blaknie i nie pozostawia wełny w całym mieszkaniu. Nadmierna żartobliwość czasami powoduje najwięcej skarg, a przy braku uwagi przekształca się w nieśmiałość. Ponadto nie wszyscy miłośnicy kotów są gotowi znieść głośny głos kotów tej rasy na wiosnę lub kiedy chcą jeść.

O cechach rasy, patrz poniżej.