Kamienie półszlachetne: właściwości, nazwy i subtelności z wyboru

Przez cały czas kamieniom nadawano wielkie znaczenie. Nosili je osoby o określonym statusie społecznym - najczęściej wysokim. Teraz prawie wszystko może sobie na nie pozwolić - różnorodność kamieni, a także ich ceny, są ogromne. Ale jeśli kamienie szlachetne są znane wszystkim, niewielu może odróżnić kamienie półszlachetne. W tym artykule dowiesz się, jakie są, jakie kamienie zawierają i jakie są ich właściwości.

Kamienie półszlachetne na pierwszy rzut oka praktycznie nie różnią się od kamieni szlachetnych, szczególnie dla zwykłych mieszkańców.

Łącząc wszystkie zebrane wcześniej informacje na ich temat, możemy powiedzieć, że kamienie półszlachetne to minerały, których główną cechą jest piękny wygląd.

Przedstawiciele kamieni szlachetnych można policzyć na palcach i wszyscy są dość znani, a lista kamieni półszlachetnych jest dość szeroka. Ponadto obecnie zaciera się granica oddzielania kamieni szlachetnych i półszlachetnych. Warto zauważyć, że pomimo dużej liczby tych ostatnich, cena niektórych minerałów jest dość wysoka.

Teraz dość popularne są stwierdzenia o korzystnym wpływie kamieni na osobę w zależności od tego, do którego znaku zodiaku należy, a także o leczeniu różnych rodzajów chorób. Oczywiście nie trzeba mówić o skuteczności wpływu jakichkolwiek kamieni w leczeniu lub nawiązywaniu relacji interpersonalnych. Ale bardzo realnym faktem jest brak różnych reakcji alergicznych organizmu na naturalne kamienie półszlachetne.Biżuteria z nich jest również zalecana dla małych dzieci.

Wiele próbek w tej grupie jest ważną częścią. biżuteria amuletówwykonane od czasów starożytnych.

Mówiąc poważniej, warto zauważyć, że mineraliści - gemologowie - istnieją trzy główne grupy wszystkich kamieni: cenne, półszlachetne i ozdobne. Wszystkie mają takie cechy, jak rzadkość być w naturze stopień przejrzystości i trwałości.

Obecnie granice klasyfikacji tych trzech grup stają się coraz bardziej niewyraźne, jak wspomniano powyżej.

W każdym razie jedna właściwość wszystkich klejnotów jest niezmienna i niezaprzeczalna - jest to ich wartość jako własności materialnej.

Poniżej znajduje się niepełna lista i krótki opis najjaśniejszych przedstawicieli grupy kamieni półszlachetnych.

• Jeden z przedstawicieli naturalnych kamieni półszlachetnych nazywa się agat. Jest to podklasa kwarcu z chalcedonem. W zależności od różnych rodzajów wzorów otrzymał różne nazwy: „agat z mchu” odnosi się do kamienia z wzorami roślinnymi, a „dendryt” odnosi się do wzoru drewna. Agat może również mieć wzory zachmurzone, krajobrazowe, tęczowe lub ogniste.

• Akwamaryn ma charakterystyczny niebiesko-zielony kolor. Szczególnie połyskują we wszystkich odcieniach tych dwóch kolorów kamień pod słońcem. Jeśli był używany do wkładania koron, teraz służy głównie do ustawiania soczewek.

• Następny kamień to ametyst. Z reguły ten minerał występuje w różnych odcieniach bordo i ciemnofioletowych, jednak znane są również przezroczyste ametysty. Te ostatnie są dość rzadkie.

• Owoc granatu - minerał, który ma wiele kolorów i odcieni. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że jest najłatwiejszym do przetworzenia piropem (czerwonym granatem), dlatego też był używany w biżuterii.

• Jadeit ma wiele wspólnego z jadesem. Najczęściej ten rzadki kamień ma zielony kolor, ale można również znaleźć różowe, fioletowe, a nawet białe próbki. Przez wieki był używany do produkcji amuletów i wazonów w Chinach.

• At kwarc Istnieje wiele niezwykłych cech - jest dość łatwy do uzyskania, jest bardzo powszechny, a także różni się twardością. Klasyfikacja kwarcu obejmuje następujące kamienie: kwarc dymny, kryształ górski, wspomniany agat, ametyst i chalcedon, a także kwarc różany, karneol, onyks, kocie oko i wiele innych kamieni.

• Kamień księżycowy dość sławny i ma charakterystyczny przezroczysty niebieski kolor z perłowym połyskiem. Czasami są białe i różowe kamienie. Dość rzadkim zjawiskiem jest wzór gwiezdny.

• Znany od czasów starożytnych, zwłaszcza na Wschodzie, kamień - jadeit. Często spotykany ma ciemny szmaragdowo zielony kolor. Inne odcienie tego kamienia to czerwony, szary, niebieski i odmiany zieleni. Inna nazwa to „spokojny kamień”.

• Tradycyjny kolor masa perłowa Jest biały z różnymi odcieniami tęczy, ale może mieć dowolny inny kolor aż do czerni. Z reguły jest pozyskiwany z muszli perłowych i służy nie tylko do inkrustowania biżuterii, ale także do produkcji guzików, a także innych drobnych części odzieży i akcesoriów.

• Topaz To kryształ o jednolitym kolorze. Może mieć wiele odcieni - od ciemnego fioletu do przezroczystej bieli. Szczególnie ceniony jest żółty minerał.

• Sardonyx Jest to rodzaj agatu, który wygląda podobnie, ale ma charakterystyczne ciemne i jasne paski.Tradycja wytwarzania amuletów z sardonyxu wywodzi się ze starożytności i trwa do dziś.

• Karneol ma przezroczysty czerwony lub brązowy kolor i jest rodzajem chalcedonu. Rzadkie próbki są pomarańczowe. Różni się chaotycznym wzorem i jest przeplatany w postaci pasków. Starożytni uzdrowiciele używani jako składnik proszków leczniczych. Teraz jest używany głównie w produkcji biżuterii. Zauważono, że najlepiej połączyć go ze srebrem.

• Różnorodność chalcedonu jest również chryzopraz. Ma „wyraźny” lub przezroczysty zielony kolor. Im wyższy poziom przejrzystości, tym droższy może to kosztować.

• Chryzolit jest kamieniem pochodzenia wulkanicznego. Wszystkie próbki tego kamienia mają zielony odcień, ale z różnymi impregnacjami. Dzięki specjalnej strukturze (wysoki współczynnik załamania światła) jest w stanie nie tylko przelać się, ale także świecić pod promieniami słońca. To jest bardzo delikatne.

• Rhinestone. W starożytności robiono z niego kubki, a nawet naczynia. To jest przezroczysty kamień. W świetle słonecznym staje się prawie przezroczysty i odbija światło, błyszcząc jasno.

• Cytryn, zwany także złotym topazem, jest rodzajem kwarcu. Ma charakterystyczny przezroczysty żółty kolor. Służy głównie do wyrobu biżuterii.

Ta lista nie jest ograniczona do tych przedstawicieli.

Powinniśmy również porozmawiać o klasyfikacji takich minerałów.

• Grupa czerwonych przedstawicieli. Takie kamienie symbolizowały jasność, moc, a nawet wściekłość. Służy do wkładania ozdób władców. Do dziś są najdroższe. Typowymi przedstawicielami czerwonych kamieni są rubin, granat i aleksandryt.
• Grupa fioletowych kamieni. Od czasów starożytnych niezwykły kolor miał niejednoznaczne i sprzeczne skojarzenia, dlatego tradycyjnie uważa się, że grupa tych minerałów nie ma żadnych specjalnych właściwości. Niemniej jednak ich szczególne piękno i przelew kolorów sprawiają, że są niezwykłe. Najmniejsza grupa, w tym ametyst, szafir, charoit i inne kamienie.
• Grupa niebieskich „skamielin”. Takie kamienie są w arsenale prawie każdego jubilera. Najbardziej znani przedstawiciele tej grupy to turkus, lapis lazuli i tanzanit. To próbki z tej grupy są najbardziej wydobywane w Ałtaju.
• Grupa żółtych kamieni. Ze względu na ich kolor były kojarzone ze złotem i pieniędzmi. Nabierają koloru dzięki zawartości litu, miary i żelaza w ich składzie. Uważano je za kamienie damskie. Przedstawiciele - cytryn, bursztyn, karneol, heliodor i inni.
• Grupa zielonych kamieni półszlachetnch. Uważano je za kamienie, których kolor działał kojąco. Są obficie inkrustowane różnymi ornamentami. Wśród tych kamieni są jadeit, jadeit, chryzopraz i malachit. Ten ostatni warto wspomnieć osobno. Jest to kamień ozdobny, z którego wykonane są wazony, szkatułki, podstawki i inne różne akcesoria. Jego duże złoża znajdują się na Uralu.
• Grupa czarnych kamieni. Mające niezwykły, a nawet oburzający kolor, kamienie te doceniają miłośnicy jasnej biżuterii. Wśród takich próbek są agat, onyks, hematyt i notorycznie obsydian.
• Grupa białych samorodków. W swojej strukturze są kryształami i mają charakterystyczny „blask” i przezroczystość struktury. Obejmują kamień księżycowy i opal. Wielu przedstawicieli tej grupy wydobywa się na Krymie.

Wytnij - Wielostopniowy proces, podczas którego klejnot jest przetwarzany. Rezultatem tego procesu jest nadanie kamieniu formy i maksymalnego „blasku”. Oczywiście same klejnoty bez pewnych cięć nie mają swojej wysokiej ceny.Ponadto cięcie kamienia upraszcza mocowanie klejnotu w biżuterii. Rodzaje głównego cięcia kamieni w biżuterii i obejmują nie tylko następujące techniki.

Jak się okazuje, jest stosowany do diamentów i innych minerałów o wysokim poziomie dyspersji kolorów. Po wycięciu klejnoty przybierają charakterystyczne formy - diamenty. Wiele jego twarzy nazywa się grubymi. Najszersza krawędź, znajdująca się na górze, nazywa się witryną. Tył diamentu to pawilon, przód to korona. Pas otaczający odcinek o największej powierzchni nazywa się pas.

Wiązka odbija się dwukrotnie od każdej powierzchni tylnej strony i wychodzi przez koronę. Istnieją trzy główne techniki cięcia diamentem: cięcie przy użyciu światła (74 aspekty), majestatyczne (102 aspekty), królewskie (86 aspektów).

Jest to stopniowe cięcie, w którym kamień ma ośmiokątny kształt. Z kolei cięcie etapowe jest rodzajem przetwarzania, w którym aspekty są umieszczane jeden na drugim. Platforma ma kształt wielokąta, a ścianki boczne - trapez, trójkąty.

Dzięki tej technice boki boków i narożników mają trójkątny kształt. Po przetworzeniu górna część samorodka składa się z czterech piramid, z których każda ma cztery ściany i trapezu u podstawy. Dno jest podobne do góry, która opiera się na tej samej liczbie trójkątnych ścian. W takim przypadku pas oddzielony jest jedną trzecią całego kamienia.

Podczas korzystania z tej techniki kamień nie ma dolnej części, a także platformy. Korona zawiera parzystą liczbę trójkątnych powierzchni (zwykle 24 lub 42 twarze). Istnieje kilka rodzajów tego cięcia: Holenderski, pół-holenderski, podwójny holenderski, briolette i Antwerpia. Z reguły kamień po obróbce ma zaokrąglony kształt. Ale nie zawsze tak jest, są wyjątki. Teraz używany rzadko, ale był popularny w późnym średniowieczu.

Jest to prosta technika przetwarzania stopniowego. Ma dużą i szeroką platformę. Powszechnie stosowany do klejnotów zaprojektowanych do inkrustowania męskich sygnetów.

Dzięki tej metodzie cięcia dolna część samorodka pozostaje płaska, a górna część jest gładka i opływowa. Zazwyczaj takie produkty są okrągłe, owalne lub w postaci wydłużonej kropli. Takie aspekty są zwykle półprzezroczyste, nieprzezroczyste lub mętne z przeplatanymi wzorami. Kaboszony mają różne wysokości - średnie, wysokie i niskie. Ten parametr jest podyktowany kruchością materiału.

Jest to technika tłoczenia na kamieniach. Jasnymi przedstawicielami tej pracy są kamee. Dość skomplikowana technika, wywodząca się z czasów pne. Glyptyczne rzemiosło zazwyczaj przedstawiało antyczne przedmioty, a później portrety.

Gotowe próbki to minifigurki. Były one zwykle używane jako zawieszki do kimona. Teraz technika ta stała się powszechna, a wytwarzane w niej produkty sprzedawane są jako pamiątki. Jednak nadal istnieją profesjonalni rzemieślnicy i bardzo tanio sprzedają swoje prace.

Warto również zwrócić uwagę na inne techniki cięcia - mieszane, gruszkowe, „markizowe”, „pendelok”oraz wkładka i Mozaika florencka. W dwóch ostatnich technikach powierzchnie są pokryte klejnotami w postaci wzorów.

Istnieją pewne właściwości nieodłącznie związane z kamieniami półszlachetnymi, na podstawie których ich wartość jest oceniana i odpowiednio dokonuje się wyboru.

• Jednym z najważniejszych aspektów przy wyborze - rzadkość próbki.
• Parametry kamienia. Do tego przedmiotu można przypisać objętość i wielkość minerałów.
• Charakterystyczny wzór na wzorze. Większość przedstawicieli tej grupy ma „obraz”.
• Jakość wzoru. Ażurowe lub symetryczne wzory są o wiele bardziej doceniane niż chaotyczne.
• Obecność wtrąceń innych kamieni. Może to zarówno podnieść cenę niektórych kamieni, jak i obniżyć ją.
• Uczciwość. Pęknięcia w bryłkach są dla nich charakterystyczne.
• Ostatnim, ale najczęściej ważnym kryterium jest trendy w modzie. Popularność większości półszlachetnych klejnotów jest podobna do krzywej fali sinusoidalnej z wzlotami i upadkami.

Podsumowując, chciałbym zauważyć, że wraz z rozwojem różnych nauk rynek był pełen podrobionych produktów. Ponadto istnieje teraz możliwość uprawy sztucznych kamieni w określonych warunkach.

Żaden kamień syntetyczny nie będzie miał takich samych specjalnych właściwości jak naturalny.

W następnej recenzji możesz dowiedzieć się, w jaki sposób kamienie półszlachetne są wykorzystywane w projektowaniu mebli, ścian, hydrauliki i innych elementów dekoracyjnych.