Faye Dunaway

Niezależna gwiazda filmowa, muza Kusturicy i Polańskiego, Faye Dunaway to nie tylko aktorka, to bohaterka czasu i ikona stylu. Jak rozwijała się kariera wspaniałej aktorki na przestrzeni lat, jak praca łączyła się z jej życiem osobistym i jaki jest dziś los legendarnej Bonnie, dowiesz się w naszym artykule.

Przyszła gwiazda filmowa urodziła się 14 stycznia 1941 r. Faye Dunaway pochodziła z prostej rodziny: jej ojciec John był żołnierzem, a jej matka Grace była gospodynią domową. Dzieciństwo Faye odbywało się w ciągłych relokacjach związanych ze służbą ojca rodziny. Rodzice nie żyli w doskonałej harmonii, a Fay chciała dorosnąć i jak najszybciej opuścić dysfunkcyjny dom. Na szczęście Faye Dunaway wcześnie odkryła skłonności aktorskie i zdecydowanie postanowiła wstąpić na wydział teatru na uniwersytecie.

Talenty Faye wystarczyły, by z łatwością dostać się na University of Florida. Ukończyła wydział teatralny, aw 1962 roku rozpoczęła pracę jako aktorka w American National Theatre. W tym samym roku Faye Dunaway po raz pierwszy pojawiła się na Broadwayu: w produkcji „Człowieka na wszystkie pory roku” aktorka dostała rolę córki Thomasa More'a.

Faye miała stałą pracę w teatrze, ale każda aktorka w młodości marzy o aktorstwie filmowym. Dlatego kilka lat później Dunaway również zrealizował ten plan. 1967 był punktem wyjścia do filmografii aktorki. Pierwsze filmy - „Happening” i „Hurry Sunset” - to epizodyczny występ Fay w kadrze, same zdjęcia nie są niczym niezwykłym.

Ale w tym samym roku Faye Dunaway udało się zdobyć rolę, która ją uwielbiała i na zawsze uczyniła ją idolem i ikoną stylu. Faye została zatwierdzona do roli gangstera Bonnie Parker w uznanym filmie „Bonnie and Clyde”.

Po wydaniu tego zdjęcia Faye Dunaway objęła fala ofert: role w filmach, sesje zdjęciowe dla popularnych błyszczących magazynów.W latach 70. kariera filmowa Faye rosła, otrzymała wiele jasnych i różnorodnych ról:

• Vicki Anderson w The Thomas Crown Scam (1968);
• Pani Louise Pendrake w The Little Big Man (1970);
• Jill in The House Under the Trees (1971);
• Milady in Three Musketeers: Queen's Pendants (1973) i Four Musketeers: Revenge of the Milady (1974);
• Evelyn Mulray in Chinatown (1974);
• Diana Christensen w The Television Network (1976);
• Wanda w „Drunk” (1987);
• Elaine Stalker w The Arizona Dream (1993);
• Wilhelmina Cooper w „Gia” (1998).

W latach 80. nastąpił niewielki spadek popularności Faye Dunaway wśród reżyserów. Częścią nieudanego obrazu jest wina - starzejąca się aktorka Joan Crawford nie może pogodzić się ze spadkiem kariery (film biograficzny „Droga mamo”). Ta rola nieco zepsuła reputację Faye: aktorka otrzymała niesławną nagrodę Złotej Maliny. Jednak ta „mucha w maści” została w pełni zrekompensowana przez wszystkie inne usługi Dunaway w kinie - kilka Złotych Globów, jednego honorowego Oscara i wiele nominacji.

Uwodzicielskie piękno i moc uroku Faye Dunaway zawsze przyciągały do ​​aktorki wielu interesujących i błyskotliwych chłopaków. Jednym z nich była Marcello Mastroiani - gwiazda włoskiego kina. W czasie spotkania Marcello i Fay aktor był już żonaty. Kochankowie spotykali się potajemnie przez jakiś czas, ale kiedy Faye zdała sobie sprawę, że Mastroiani nie zamierza opuścić żony, para rozpadła się.

Po tym smutnym doświadczeniu Faye nie złamała już swojej sztywnej zasady: nie mieszaj pracy z życiem osobistym. Aktorka wyszła za mąż dwukrotnie. Pierwszym mężem gwiazdy filmowej był Peter Wulf - gitarzysta zespołu rockowego Geils Band. Fay zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia, gdy pewnego dnia przypadkowo wpadła na koncert rockowy. Tak więc dwie jasne gwiazdy z dwóch różnych światów spotkały się, zbiegły i żyły razem ekstrawagancką i bardzo krótką wspólną opowieścią - tylko pięć lat.

Drugim mężem Dunaway był Terry O’Nill - słynny brytyjski fotograf. Ten związek także nie trwał długo - siedem lat. W 1980 r. Para miała syna Liama, w 1987 r. Terry i Faye rozwiedli się.

Po wszystkich niepowodzeniach w życiu osobistym Dunaway postanowiła zamknąć sobie serce. Jakikolwiek związek, jaki aktorka miała po drugim rozwodzie, był pozycją jako przelotne hobby, o czym spieszyła się, by powiadomić swojego partnera. W swojej autobiograficznej książce „Waiting for Gatsby” aktorka przedstawiła wszystkie miłosne doświadczenia swojego życia. To niesamowite, jak czasami los gra własną złą skałę: w przeciwieństwie do prawdziwego życia, Dunaway zawsze miał szczęście.

Od lat 90. aktorka pojawia się coraz mniej w filmach. W 1996 roku gwiazda Hollywood Walk of Fame utrwaliła imię Faye Dunaway. Ostatni raz na ekranie Fay pojawił się w 2009 roku w filmie „Ballada” z rolą sceniczną. Aktorka prowadzi skromny i zamknięty styl życia. Kiedyś uznana za jedną z najpiękniejszych kobiet XX wieku, dziś Fay rozumie, że lata zbierają żniwo i jeśli to możliwe, stara się nie pojawiać się publicznie.

Po premierze filmu „Bonnie and Clyde” na ekranach Faye Dunaway mimowolnie spopularyzowała obraz wcielony przez nią na ekranie. Gładki koczek, szalik na szyi i beret, przesunięte w jedną stronę, stały się głównymi trendami dekady. Wielu projektantów zaczęło wprowadzać takie atrybuty do swoich kolekcji, fotografowie przeprowadzili sesje zdjęciowe w stylu Bonnie i Clyde specjalnie na potrzeby publikacji w modnych błyszczących czasopismach. Nawet dzisiaj takie sesje zdjęciowe są bardzo poszukiwane.

Warto zauważyć, że Faye Dunaway zapewniła w Hollywood chwałę kobiety o trudnym charakterze, ale jednocześnie bardzo seksownej. Te cechy charakteru doskonale uzupełniały i uzupełniały jej styl ubioru. W garderobie Faye zawsze występowały dwie skrajności: kruche i dotykające się zespoły współistniały w arsenale aktorki z potężnymi i agresywnymi obrazami. Wraz z luksusowymi sukienkami Fay lubiła obnosić się w formalne garnitury zapożyczone z męskiego stylu.

Jeśli przeanalizujesz styl, który aktorka zademonstrowała w młodości, szczególnie u szczytu kariery filmowej (1970–1980), możesz zauważyć, że istnieje wiele scen lub pojedynczych elementów, które są dziś aktualne. Są to na przykład swobodny styl z białymi chino i piaskowymi golfami lub dżinsowy garnitur - spodnie o lekko rozkloszowanym kroju i sweter. Takie okulary będą również wyglądać bardzo oryginalnie i odpowiednio.

Jeśli chodzi o preferencje kolorystyczne, aktorka bardzo często występowała publicznie w stroju czarnym, czarno-białym, różowym lub koralowym. W młodości mogła sobie pozwolić na pokazanie stylu preppy. Można nosić zwykłe stroje lub dwukolorowe. Może to być prosty czarny golf ozdobiony srebrnymi łańcuszkami i zawieszkami, lub podstępna mini spódniczka wyważona ścisłym płaszczem. W wieku dorosłym Fay przeszła w powściągliwy klasyk.

Pewnego razu podczas licznych sesji zdjęciowych Faye Dunaway pokazała wiele niesamowitych ukłonów piękności: jest to wizerunek niegrzecznej dziewczynki i makijażu lalek oraz najlepsze przykłady stylu wampirzej kobiety.

Nawet w ostatnich latach, kiedy aktorka ma już ponad 70 lat, Faye wciąż pokazuje wysoki styl i umiejętność tworzenia niesamowitych zdjęć. Na jednym z wydarzeń towarzyskich Dunaway pojawił się w oszałamiającej sukience: długość podłogi, połączenie aksamitu i przezroczystego szyfonu, eleganckie sprzęgło i wysokie rękawiczki - wszystko w duchu prawdziwej damy.

Inną opcją jest spodnie. Pierwszy to połączenie bieli z pastelami, drugi to czarno-biały zestaw z luksusową koszulą z głębokim dekoltem ozdobionym falbanami. Oba zestawy spodni niezmiennie uzupełniają klasyczne łodzie w gamie zestawów.