Maszyna dziewiarska „Severyanka”: modele i zasady użytkowania

Maszyna dziewiarska „Severyanka” była kiedyś bardzo popularna i cieszyła się dużym zainteresowaniem wśród radzieckich gospodyń domowych. Zapotrzebowanie na maszynę wyjaśniono brakiem sklepów z dzianiną na półkach, a także chęcią rzemieślniczek, aby ubrać rodzinę w wysokiej jakości i piękne rzeczy.

Produkcja maszyn dziewiarskich „Severyanka” była zaangażowana w stowarzyszenie produkcyjne „Mostrikotazhmash”, które produkuje sprzęt dla przedsiębiorstw przemysłu lekkiego. Kolekcja składa się tylko z dwóch modeli - Severyanka-1 i Severyanka-2. Zasadnicze różnice między nimi nie są obserwowane, z wyjątkiem bardziej zaawansowanego wózka i ulepszonej igielnicy w późniejszej próbce. Oba modele nie mają oprogramowania i są sterowane ręcznie.

Należą do klasy 5, mają uproszczony wózek, licznik rzędów i regulator gęstości dziania. Uzupełnieniem projektu są specjalne pędzle, które są odpowiedzialne za podnoszenie języków przy igłach. Severyanka-1 jest wyposażona w 203 igły, a Severyanka-2 ma 210 z nich.

Konstrukcja maszyny obejmuje łóżka igieł, składające się ze 168 rzędów, ze stalowymi rowkami umieszczonymi wewnątrz, zaprojektowanymi do poruszania igłami. Skrzynki z igłami mają 2 szyny do przymocowania do stojaka i przesunięcia karetki. Podstawki są wykonane z blachy stalowej i wyposażone w pręty ze sprężynami platynowymi.

Z kolei platyna jest reprezentowana przez wytłoczone części ze specjalnymi rowkami, które stanowią podparcie dla igieł podczas tworzenia nowych pętli. Wzdłuż platyny znajduje się specjalna tarcza wyposażona w tarcze z uszczelkami wykonanymi z twardej gumy. Tarcze są przeznaczone do mocowania nici przed rozpoczęciem procesu dziania.

„Severyanka” należy do klasy maszyn 1-pętelkowych i jest przeznaczona do dziania dzianin z chłodniejszymi szwami i dziania prostych wzorów. Pod względem funkcjonalności i jakości dziania maszyna jest znacznie gorsza od nowoczesnych zautomatyzowanych próbek, ale jest znacznie tańsza i całkiem odpowiednia dla początkujących. Samochody zostały wyprodukowane w rozmiarach 108x14x6 cm, co pozwala na pracę nad nimi w małych mieszkaniach.

Pomimo swojego zaawansowanego wieku „Severyanka” jest nadal zachowana w wielu rodzinach i jest aktywnie wykorzystywana do robienia na drutach. Popularność tego modelu wynika z wielu pozytywnych cech, które odróżniają go od innych ówczesnych maszyn.

• Maszyna jest bardzo łatwa w użyciu i nie wymaga specjalnych umiejętności.
• Dzięki wydłużonemu projektowi Na maszynie możesz jednocześnie robić na drutach kilka małych rzeczy.
• „Northerner” jest urządzeniem uniwersalnym. Jest w stanie robić na drutach nie tylko duże rzeczy, ale także takie produkty, jak mitenki i skarpetki.
• Niska cena korzystnie odróżnia maszynę od drogich analogów i udostępnia ją szerokiej populacji.
• Pomimo uproszczonej konstrukcji wózka, maszyna nadaje się do robienia wielobarwnych płócien, ozdobionych wzorem lub ornamentem.

Oprócz oczywistych zalet Severyanka nadal ma wady. Obejmują one hałas w pracy, niska funkcjonalność wózka i potrzeba ciągłego monitorowania położenia stroików, aby uniknąć pomijania pętli.

Każdy model Severyanki był wyposażony w instrukcje użytkowania, ale w ciągu 40 lat, które minęły od wydania pierwszej próbki, większość z nich została bezpowrotnie utracona. Pod tym względem nowicjusze często mają trudności z rozwojem technik dziania, zwłaszcza przy tworzeniu pierwszego rzędu. Poniżej znajduje się algorytm działań, który pomoże zrozumieć zasadę maszyny i połączyć pierwszy produkt.

• Aby zawiązać pierwszy rząd, za pomocą grzebienia ustaw wymaganą liczbę igieł, ustawiając regulator gęstości dziania na minimalną wartość.
• Wózek jest pusty 2 razypopychając w ten sposób języki igieł.
• Lekko naciągnięta nić jest opuszczana na igły.następnie trzymając karetkę jedną ręką, idź od lewej do prawej.
• Wcześniej nieużywane igły przekładać na pozycję roboczą.
• Pod platynowym haczykiemznajdujący się po prawej stronie maszyny przy pierwszej igle, wydaj nić.
• Igły robocze są przesuwane do pozycji B lub D. w zależności od pożądanego wzoru, nie zapominając, że w pozycji A pętle nie będą dziane, ponieważ są zablokowane.
• Pętle robocze przesuwają się i otwierają. Nić układa się wzdłuż krawędzi, po czym języki są obniżane.
• Karetka jest rysowana od prawej do lewej, przywracając go w ten sposób do pierwotnej pozycji. Następnie sprawdź jakość pierwszego połączonego wiersza.
• Regulator gęstości dziania jest ustawiony w pożądanym położeniu zgodnie z grubością przędzy. Następnie kontynuują pracę zgodnie z tym samym schematem.
• Aby nie zboczyć z liczby wierszy, użyj wbudowanego licznika.
• Jeśli pętle trzeba skrócić, następnie za pomocą dekker Extreme Loops łączą się i łączą ze sobą.
• Jeśli wręcz przeciwnie, musisz dodać nowe pętle, następnie pod językiem igły nawlecz nić i przytrzymaj karetkę. Dolna krawędź nowej pętli jest ważona, w przeciwnym razie pętla nie zawiedzie się podczas tworzenia następnego rzędu.

Osobno należy powiedzieć o gęstości dzianiny, od której zależy wygląd i jakość dzianiny. Regulator gęstości to skala z kołem oraz wykreślonymi liczbami i ryzykiem.Podczas przełączania regulatora zmienia się długość pętli, co wpływa na gęstość dzianiny.

Dla każdego rodzaju wątku jego wartość jest optymalna. Na przykład podczas dziania cienkimi nitkami (400 m / 100 g) regulator powinien znajdować się w pozycji „0”, natomiast podczas pracy z bardzo grubą przędzą (200 m / 100 g) można go bezpiecznie ustawić na „10”. Podczas dziania produktów o dużej grubości wózek porusza się powoli, a pętle są z trudem wiązane.

Równie częstym problemem jest uszkodzenie igły, a raczej języka. W rezultacie pętla noszona na wadliwej igle nie łączy się, co powoduje gromadzenie się dużej liczby nici na igle. Aby rozwiązać problem, potrzebujesz dwóch śrubokrętów i nowej igły. Za pomocą jednego z wkrętaków odkręć śruby mocujące listwę zaciskową umieszczoną nad igłami. W takim przypadku odkręć obie śruby umieszczone z igły po obu stronach.

Drugi śrubokręt jest wkładany między igielnicę a drążek dociskowy, aby można było usunąć uszkodzoną igłę. Następnie na miejsce włóż zapasowy i umieść śruby na miejscu. Następnie sprawdź łatwość przesuwania wózka po szynie, a następnie pociągnij elementy mocujące. Często zdarza się, że zapasowe igły już dawno się skończyły, a złamana igła wymaga pilnej wymiany. W takich przypadkach cała igła jest pobierana z krawędzi igielnicy.

W przeciwnym razie maszyna zacznie naciągać nić, pomijać pętle i robić na drutach nierówny materiał. Wynika to z faktu, że długi stos wplątuje się w igły, zakłócając pełne działanie maszyny. Jednak nie wszystkie puszyste przędzy zakłócają działanie maszyny. Doświadczone rzemieślniczki twierdzą, że z angory (puch królika) i alpaki (wełna lama) uzyskuje się doskonałe płótno.

Maszyny dziewiarskie „Severyanka” - jednostki są dość stare, dlatego, aby przedłużyć ich żywotność, należy je monitorować.

• Przy regularnym użytkowaniu maszyna wymaga częstego smarowania, który jest przyłożony do listwy dociskowej i równomiernie rozłożony za pomocą wózka.
• Po długim okresie bezczynności urządzenie należy wyczyścić. Aby to zrobić, rowki są dobrze oczyszczone z kłaczków i kurzu, po czym urządzenie jest smarowane domowym olejem klarowanym.
• W żadnym wypadku nie należy smarować karetki parafiną. Łatwy ruch w czasie spowoduje awarię części.
• Jeśli urządzenie nie będzie używane w najbliższej przyszłości, należy go przetrzeć czystą suchą ściereczką i włożyć do osłony.

Następnie obejrzyj wideo ze wskazówkami, jak wpisać pierwszy rząd na maszynie dziewiarskiej z pojedynczą pętlą „Severyanka”.