Rodzaje galopu koni i zasady jazdy

Jazda zawsze wymaga od kierowcy maksymalnej koncentracji i pewnych umiejętności, szczególnie jeśli chodzi o taki chód (metoda jazdy) jak galop. To on jest najszybszym i najwygodniejszym sposobem na jazdę konną. Jednak galop ma nie tylko swoje unikalne właściwości, ale także pewne odmiany. O nich porozmawiamy poniżej.

Główna cecha tego chodu polega na tym, że jest on nie tylko naturalny, ale także sztucznie rozwinięty przez ludzi podczas pracy z odmianami koni. Co więcej, te ostatnie są dostępne tylko dla wysokiej klasy profesjonalistów; uczą się je opanowywać przez długi czas i tylko w wyspecjalizowanych szkołach.

Ogólnie rzecz biorąc, galop to bieg koni, który pozwala jak najszybciej pokonać nawet duże odległości. Ten chód ma kilka charakterystycznych cech. Rozważ je.

• Konie osiągają maksymalną prędkość, która może przekroczyć 70 km / h. I to jest najwyższa stawka. W pozostałym chodzie zwierzęta te mogą przyspieszyć do maksymalnie 55 km / h.
• Cwałowanie powoduje dość poważne zmęczenie zwierząt. Dlatego tylko najsilniejsze i najtrwalsze konie mogą się poruszać przez ten czas.
• W niektórych sytuacjach, jeżeli galop jest używany przez jeźdźca na słabym koniu i przez długi czas może umrzeć lub poważnie zachorować.
• W naturalnych warunkach konie używają galopu tylko w rzadkich przypadkach, gdy ich życie jest zagrożone.
• Istnieje również tak zwany chód galopowy. Jego znaczenie polega na tym, że prędkość konia rozwija się maksymalnie, powiedzmy, krytycznie dla jego zdrowia.
• W przeciwieństwie do innych opcji mobilności, ta technika zawsze ma moment, w którym wszystkie kończyny konia są w powietrzu.
• Galop konia, w przeciwieństwie do głównych chodów, warunkowo składa się z trzech faz. Faza pierwsza - zwierzę kładzie jedną tylną nogę na ziemi. Druga - jedna tylna i jedna przednia kończyna są podtrzymywane jednocześnie. Trzecia faza - noga z pierwszej fazy unosi się w powietrze, a druga - z przodu - wręcz przeciwnie, spada na ziemię.
• Jeśli słuchasz uważnie podczas ruchu zwierzęcia, usłyszysz trzask trzech kopyt odpowiadających określonej części ruchu.
• Podczas wykonywania tego rodzaju chodu obciążenia kończyn rumaka rozkładają się nierównomiernie.

Ponadto podczas ruchu zwierzęcia na arenie lub wybiegu to jeździec nadaje ton całemu chodowi. Oznacza to, że pokazuje zwierzęciu, za pomocą którego nóg konieczne jest wejście do galopu. W zamkniętych przestrzeniach prędkość konia w tym tempie wynosi od 20 do 30 km / h, czyli prawie dwa razy mniej niż w wyścigach konnych.

Trudno jest nauczyć się właściwej techniki galopu nie tylko dla jeźdźca, ale także dla zwierzęcia. Dlatego jazda takim chodem podczas jazdy na koniu jest możliwa tylko dla tych, którzy studiowali jego rodzaje i subtelności wydajności.

Obecnie mistrzowie jazdy konnej wyróżniają kilka odmian galopu, podzielonych na dwie duże grupy.

Kończyna główna to ta, na której koń spoczywa pod koniec drugiej fazy, to znaczy bezpośrednio przed wykonaniem niekwestionowanego ruchu.

• Prawy galop - to wtedy kończyna prowadząca ma rację. Ten rodzaj ruchu jest najbardziej optymalny na arenie lub wybiegu, a także podczas poruszania się po okręgu, gdy rumak musi być regularnie obracany w prawą stronę.
• Lewy galop - wtedy pozostawiona jest noga prowadząca. Optymalny do wyścigów konnych i skrętu w lewo.

Wielu uważa, że ​​na tej podstawie galop jest podzielony na 3 grupy, chociaż w rzeczywistości jest ich pięć.

1. Pracownik galopu. Naturalny ruch konia, gdy prędkość zwierzęcia nie przekracza 10-15 km / h, a długość kroku nie przekracza długości ciała. Ten rodzaj ruchu jest najczęściej wybierany przez tych, którzy preferują wyścigi z pokonywaniem barier.
2. Krwawy (przyspieszony) chód. Charakteryzuje się prędkością zwierzęcia do 20 km / h. Długość kroku jest nieco dłuższa niż zwykle. Ten rodzaj jazdy jest zwykle używany podczas imprez terenowych i chodzenia, a także podczas zawodów.
3. Manege (zebrany) chód. Zwierzę porusza się powoli, ale zebrane. Główny ładunek tego rodzaju jazdy spada na kończyny miednicy. Ten chód pozwala szybko i sprawnie zmienić rodzaj jazdy. Jest szczególnie popularny na konkurencyjnych imprezach.
4. Chód w terenie (galop). Kluczowy sposób na poruszenie zwierzęcia. Jest uważany za najlepszą opcję do sprawdzania wytrzymałości konia. Jego osobliwością jest to, że prędkość zwierzęcia wynosi około 30 km / h. Umożliwia to dość szybkie poruszanie się na duże odległości i bez dużego zmęczenia konia.
5. Frisky galop (kamieniołom). Najtrudniejszy i żmudny typ biegu dla konia. Prędkość zwierzęcia i jego siła są na granicy, podczas gdy koń może pokonać dystans 20 metrów w ciągu jednej sekundy. Szerokość kroku może osiągnąć cztery długości ciała konia. Używany w wyjątkowych sytuacjach i tylko na krótkie odległości.

Tylko wysokiej klasy specjalista powinien uczyć zwierzęcia takiego chodu. Trening jest długi, intensywny, stale muszą być poparte praktycznymi wyścigami. Najlepiej jest trenować konia w tego rodzaju galopie tylko wtedy, gdy opanuje on technikę wykonywania wszystkich innych rodzajów chodu.

• Galop z powrotem. Uważany jest za akrobację. Nawet dzisiaj nie wszyscy mistrzowie i nie w każdej szkole uczą tego rodzaju jazdy. Jeśli mówimy o technice tego chodu, jest to dokładne przeciwieństwo klasycznego tego rodzaju chodu. Ta wersja galopu jest zwykle używana tylko w pokazach cyrkowych i pokazowych. Osobliwością takiego chodu jest to, że nie każdy, nawet najbardziej wyszkolony i doświadczony rumak może go opanować.
• Galop na trzech nogach. Ma najbardziej złożoną technikę wykonania. Jest stosowany tylko w zawodach najwyższej kategorii. Jak sama nazwa wskazuje, podczas jazdy ruch odbywa się tylko na trzech kończynach zwierzęcia. W tym przypadku czwarta noga (jedna z przodu) podczas ruchu ziemi w ogóle się nie dotyka. Powinien znajdować się w ściśle wysuniętej pozycji i na pewnej wysokości. Podobnie jak poprzedni rodzaj sztucznego galopu, nie każde zwierzę może opanować ten gatunek.

Sztuczne rodzaje galopu są trudne zarówno dla konia, jak i dla jeźdźca. Dlatego bardzo ważne jest, aby jeździec był doświadczony i czuł się dobrze ze swoim koniem. W przeciwnym razie ruch ze sztucznym chodem może prowadzić do poważnych obrażeń zarówno konia, jak i jeźdźca.

Istnieje teoria, która głosi, że najłatwiej jest galopować. Częściowo to prawda, ale tylko pod warunkiem, że jeździec stabilnie siedzi w siodle, a samo zwierzę już wypracowało technikę takiej jazdy.

Istnieją trzy podstawowe zasady dotyczące galopowania na koniu. Są to trzy główne warunki uczenia się, jak wprowadzić konia w ten chód.

1. Właściwy koń. Ten czynnik jest kluczem. Zwierzę powinno mieć miękki krok i wygodne dopasowanie. Powinien nie tylko czuć się dobrze ze swoim jeźdźcem, ale także być w stanie szybko wykonywać swoje polecenia. Ważne jest tutaj, aby koń mógł się unieść i łatwo podjechać pod górę, a do tego potrzebuje stabilnych kończyn, zwłaszcza tylnych nóg. Konsolidacja i równowaga są głównymi warunkami pomyślnego i bezpiecznego lądowania zwierzęcia.
2. Kompletny zestaw prawidłowo dobranej amunicji. Bez tego podniesienie zwierzęcia do galopu przy prawidłowym wykonaniu techniki będzie niemożliwe. Dlatego konieczne jest dopilnowanie, aby ta amunicja zawierała pasek na szyję, uzdę, sznurek, gog i siodło.
3. Właściwe miejsce do treningu. Kiedy zwierzę jedzie w niewygodnym miejscu treningowym, technika chodu zostaje zakłócona. Dlatego konieczne jest wybranie zamkniętych obszarów, o dużej powierzchni i bez źródeł zewnętrznego hałasu.

Konieczne jest również przestrzeganie podstawowych zasad przenoszenia konia z jednego chodu na drugi. W końcu jedynym sposobem na wysłanie rysia do galopu i odwrotnie. Faktem jest, że jest to przyspieszony krok (ryś), który jest wariantem ruchu poprzedzającym galop.

• Przed podniesieniem konia do galopu należy przekonać się o jego gotowości. Jeśli zwierzę chodzi energicznie i równomiernie - jest na to gotowe, a jeśli jest powolne i zrelaksowane, to czas na przeniesienie do galopu jeszcze nie nadszedł.
• Jeździec siedzi głęboko w siodle i z wysiłkiem ciągnie lewy szenkel z przodu i do góry na popręgu, a drugą ręką z tyłu.
• Okazja jest wyciągana prawą ręką, ale jednocześnie po lewej stronie jest nieco osłabiona.

Ta procedura jest przeprowadzana podczas przenoszenia zwierzęcia na lewy galop. W przypadku chodu praworęcznego wszystkie ruchy wykonywane są przeciwnymi rękami i w innych kierunkach.

Jeśli zwierzę będzie chodzić poprawnie, jeździec musi jedynie utrzymać szenkel w danej pozycji.

Jeśli koń jest niedoświadczony lub nie był gotowy do drogi, zamiast podnieść się do galopu, mogłaby wpaść w szybki kłus. W tym przypadku zostaje przeniesiony do tego rodzaju klasycznego chodu i po kilku okrążeniach w zagrodzie powtarzają próbę podniesienia do galopu.

Taki sposób jazdy jak galop jest naprawdę prosty i wygodny dla zwierzęcia i jeźdźca, ale tylko pod warunkiem, że oboje są gotowi na taką jazdę i mają wystarczającą wiedzę i praktyczne doświadczenie.

Wszystko o galopie można zobaczyć w następnym filmie.