Wszystko o znaku ścieżki rowerowej

Kolarstwo to nie tylko sport. W ciągu ostatnich 10-15 lat rower stał się pełnoprawnym środkiem transportu, dzięki czemu w półtorej godziny można dostać się na drugi koniec metropolii pełnej korków. W tych latach, kiedy rowerzyści po raz pierwszy zaczęli wychodzić na ulice, powstawały przepisy ruchu drogowego, dostosowane specjalnie do tej kategorii obywateli.

Rowerzysta jest również kierowcą, ale nie samochodem, ale rowerem. Jest pełnoprawnym użytkownikiem drogi. Dla rowerzystów wyróżniono kilkanaście znaków ostrzegawczych, zakazujących i nakazowych na drogach, a wśród nich znak Ścieżki Rowerowej.

Ten znak wskazuje kierowców samochodów i motocykli, pieszych, że przekroczą lub dojdą do początku (lub końca) ścieżki rowerowej.

1. Podczas przekraczania ścieżki rowerowej kierowca samochodu lub motocykla zwalnia. Jeśli ścieżka roweru nie jest widoczna (na przykład z powodu drzew, domów i budynków, ogrodzenia itp.), Kierowca musi zwolnić lub ograniczyć ruch swojego pojazdu do bardzo niskiej prędkości. Dość często rowerzyści spotykają się tuż pod kołami przejeżdżających samochodów.
2. Kierowca nie ma prawa jeździć ścieżką rowerową, nawet jeśli jest do tego przeznaczona cała droga lub teren. Lepiej dojdź do najbliższego skrzyżowania i obejdź to miejsce. Ale zgodnie ze statystykami codziennych sprawców przestępstw istnieją dziesiątki na jedną konkretną ścieżkę rowerową.
3. Pieszy nie jest również uprawniony do przejścia ścieżką rowerową, jeśli w pobliżu znajduje się chodnik.Jeśli nie ma chodnika, musi kontrolować sytuację, ryzykując, że przejdzie rower lub drogę. Jednak setki pieszych idących wzdłuż ścieżki rowerowej spaceruje wzdłuż niej, najwyraźniej biorąc znak ścieżki rowerowej do dekoracji drogi.

Więc potrzebna jest ścieżka rowerowa, aby zmniejszyć liczbę wypadków podczas jazdy rowerem. To także gwarancja bezpieczeństwa pieszych i kierowców samochodów. W wielu rosyjskich miastach, zwłaszcza w małych, w ogóle nie ma ścieżek rowerowych. W miastach europejskich ścieżka rowerowa zawsze znajduje się przy każdej autostradzie, ulicy lub alei. - kilka razy więcej niż nasza liczba obywateli korzysta z roweru do rozwiązywania codziennych problemów.

Rosyjscy rowerzyści są zmuszeni ryzykować życiem, nieustannie przechodząc do alei i przekraczając je. Ich bezpieczeństwo jest częściowo zapewnione przez sygnalizację świetlną. Z zielonym światłem dla jego strumienia, w którym porusza się pojedynczy rowerzysta, zaczyna poruszać się jednocześnie ze wszystkimi. Zatrzymuje się wraz z innymi uczestnikami tego samego ruchu, zauważając, że zapali się czerwone światło (lub już się zapaliło). Często rowerzysta przestrzega zasad dla kierowców, skręcając na skrzyżowaniu w lewo z uczestnikami na swoim pasie. I jednocześnie nie daje żadnego sygnału, że chce się tam zwrócić. I to już jest uważane za naruszenie zasad ruchu drogowego.

Znak „Ścieżka rowerowa” to oznaczenie na niebieskim kółku sylwetki białego roweru (widok z boku). Okrąg jest otoczony białą linią wokół koła. Ten sam obraz, ale przekreślony czerwoną linią, oznacza „koniec ścieżki rowerowej”.

Istnieją inne znaki:

1. „Ruch rowerzystów i pieszych” - znak ostrzegawczy, służący jako recepta dla tych i innych grup ruchu, że tylko oni mogą się tutaj przenieść. Połączony tryb jazdy nakazuje, aby piesi i rowerzyści ustępowali sobie nawzajem.
2. „Ruch rowerzystów jest zabroniony” - oznacza, że ​​rowerzysta nie ma możliwości jazdy tutaj, ponieważ przeszkadza w stałym i aktywnym ruchu. Wiele dróg dojazdowych może przejść na tę ulicę lub drogę. Prowadzenie tutaj roweru może spowodować poważne wypadki.
3. „Skrzyżowanie ze ścieżką rowerową” - raporty na temat priorytetu samochodu.

W ostatnich latach sygnalizacja świetlna została również przystosowana do potrzeb rowerzystów. Dla rowerzystów umieszcza się czwarte zielone lub trzykrotne oko, na którego szkle zostanie zastosowany szablon z wizerunkiem znaku rowerowego. Jednocześnie na światłach jest za mało personelu z osobnym mikrokontrolerem, który kontroluje kolor blasku tego oka lub reflash do bezpośredniej pracy z nim.

Ustawiony jest znak „Ścieżka rowerowa”:

• po prawej stronie przydzielonego pasa ograniczonego od drogi i chodnika krawężnikami lub trawnikiem;
• bezpośrednio po każdym skrzyżowaniu z drogą - gdy ścieżka rowerowa nie kończy się po niej;
• w pobliżu strefy buforowej drogi lub po drugiej stronie miejsc parkingowych, w których znajduje się część dla pieszych i rowerzystów;
• na ulicach, na których ruch pojazdów jest zamknięty;
• na deptakach, gdzie są trasy odpowiednie do jazdy na rowerze;
• w strefie wąskich ulic i na mostach, gdzie zapewnia się również ruch rowerzystom;

Trzy ostatnie opcje są mało przydatne, gdy występują przeszkody w postaci:

• tłumy pieszych biegnących tam iz powrotem;
• nieprzestrzeganie ograniczeń prędkości jazdy rowerem (w pobliżu domów - do 20 km / h, na ścieżkach rowerowych - do 30);
• gwałtowne zawężenie strefy, prowadzące do częstych uderzeń rowerzystów o siebie (w nadjeżdżającym ruchu) i pieszych.

Pas musi być oznaczony odpowiedni marker. Sam znak (i ​​oznaczenie) często spotyka się w parkach i na placach.W megamiastach ścieżka rowerowa jest częstym zjawiskiem w centralnej części miasta, co zapewnia komfort wszystkim uczestnikom ruchu. Często jest to jednokierunkowe - kierunek ruchu wzdłuż niego pokrywa się z sąsiednim pasem ruchu.

W Rosji takie zjawisko jeszcze się nie zakorzeniło.

Dobry znak, jeśli ścieżka rowerowa jest odgrodzona od jezdni poręczą, żelbetową płytą lub ogrodzeniem, ma wygładzone krawędzie drogi i jest dwupasmowa. Należy również zaznaczyć kierunek ruchu pasów. Zjazdy na drodze powinny być zlokalizowane w taki sposób, aby samochody miały trudności z wjazdem na ścieżkę rowerową.

W Norwegii i Szwecji ścieżki rowerowe są często połączone z chodnikami. Gdyby nie oznaczenie i szablon „rowerowy”, nie zwróciłbyś uwagi na ścieżkę rowerową.

Jeśli myślisz, że siedząc na rowerze, będziesz anonimowy i niekontrolowany, arbitralnie pójdziesz do alejki i przeprowadzisz się do miejsc zatłoczonych i odpoczywających, nie szanując interesów i praw innych, natychmiast wyrzuć te myśli z głowy.

Będąc na rowerze, rowerzysta zakłada potrzebę wykonania następujących czynności w sytuacjach, które tego wymagają:

• kiedy skręca w lewo, unosi rękę zgiętą w łokciu - i wskazuje w tym kierunku - podobnie, aby skręcić w prawo;
• hamując opuszczając ogólną ścieżkę na ścieżce rowerowej, podnosi jedną rękę do góry;
• opuszczając ogólną drogę na ścieżce rowerowej bez konieczności zwalniania, wskazuje wyciągniętą ręką kierunek, w którym będzie się poruszać;
• rowerzysta może przekraczać drogi na skrzyżowaniach tylko wtedy, gdy ustępują mu samochody;
• w razie potrzeby przejechać przez ulicę, rowerzysta zwalnia i pozwala przejechać samochodom, a następnie jedzie;
• jeżeli ścieżka nie przechodzi przez jezdnię, ale kończy się, a przejście dla pieszych idzie dalej, rowerzysta musi zejść z roweru i przejść pieszo przez ulicę;
• jeżeli rowerzysta porusza się rowerem elektrycznym (lub rowerem przełączonym na napęd gazowy), wówczas jego prędkość jest ograniczona do 60 km / h, podobnie jak w przypadku kierowców, nie wolno jeździć po obszarach mieszkalnych, parkach i placach z prędkością przekraczającą 20 km / h;
• dzieci poniżej 14 roku życia nie mają prawa jeździć po drogach publicznych;
• rowerzyści mogą jechać za ciągłym paskiem (przydrożnym) toru lub alei, poruszając się w grupach po 10 osób;
• wolno przewozić ładunek na bagażniku, co nie koliduje z zarządzaniem rowerem;
• rowerzysta przewożący dziecko w wieku poniżej 7 lat może jeździć w strefie dla pieszych;
• rowerzysta musi gwałtownie zwolnić, jeśli samochód z przodu skręca w prawo, o czym świadczy prawy kierunkowskaz włączany przez kierowcę samochodu - gdziekolwiek się skręca;
• po przejechaniu ścieżki rowerowej do końca i natknięciu się na odpowiedni znak, rowerzysta jest zobowiązany zejść z roweru i jechać nim, trzymając koło;
• jeśli w pobliżu autostrady lub drogi ulicy (alei) nadal znajduje się ścieżka rowerowa, rowerzysta nie ma prawa dołączyć do ogólnego ruchu;
• konieczne jest włączenie tylnych czerwonych i przednich białych świateł w ciemności, we mgle i podczas poruszania się wzdłuż tunelu;
• zabrania się holowania rowerów w jakikolwiek inny sposób niż prowadzenie przyczepy rowerowej, która ma również czerwone światła postojowe.

W przypadku braku dwupasmowej ścieżki rowerowej nadjeżdżanie rowerzystów może być trudne.

Chociaż rowerzysta musi minąć samochód podczas przejazdu przez ulicę, w praktyce kierowcy częściej tęsknią za rowerem. Wynika to z faktu, że samotni rowerzyści spotykają się częściej niż ci, którzy jeżdżą w grupach.Wielu z nich może w ogóle nie znać przepisów ruchu drogowego, dopóki nie będą prowadzić samochodu. Z kolei kierowcy wypadku ze wszystkimi konsekwencjami również nie są potrzebni: łatwiej jest przegapić rowerzystę niż naprawić samochód i być odpowiedzialnym za inne konsekwencje wypadku przed prawem.

Działanie znaku rozpoczyna się na początku ścieżki, w pobliżu której jest zainstalowany, i kończy się, gdy po drodze dojdzie do zakrętu lub skrzyżowania albo znaku „Koniec ścieżki rowerowej”.

Władze nie tylko wprowadziły odrębne koncepcje dla osób, których pojazdem jest rower, a nie samochód. Zasady ruchu drogowego ulegną następującym zmianom.

1. Zwiększy się liczba powodów, dla których rowerzysta ma prawo jeździć wzdłuż toru (poza skrajnie ciągłym pasem). Niektóre rowery, na przykład rowery szosowe lub elektryczne, mogą przyspieszać do prędkości 40 lub więcej kilometrów na godzinę.
2. Na skrzyżowaniu, gdzie nie ma sygnalizacji świetlnej, rowerzysta ustępuje miejsca samochodom przejeżdżającym przez drogę, po której jedzie, lub opuszczającą rodzinne strony kierowców.
3. Na przejściu dla pieszych rowerzysta nie może przeszkadzać w chodzeniu.

Pomimo faktu, że kary dla rowerzystów są kilkakrotnie niższe niż w przypadku podobnych naruszeń wśród uczestników ruchu samochodowego, policjant ruchu drogowego może napisać odpowiednią grzywnę dla każdego rowerzysty, który narusza zasady.

Jednak wszyscy uczestnicy ruchu przewidują kary:

• dla kierowców samochodów - wyścig na ścieżce rowerowej lub strefie dla pieszych grozi grzywną w wysokości 2000 rubli;
• kierowcy samochodów, którzy zaparkowali samochód na ścieżce rowerowej lub przejściu dla pieszych, otrzymują mandat 2500 rubli;
• piesi idący wzdłuż jezdni lub ścieżką rowerową - grzywna w wysokości 1000 rubli;
• rowerzyści nieodpowiedzialnie związani z przepisami ruchu drogowego (na przykład ignorowanie znaku zakazu) są karani w wysokości 800 r .;
• pijani rowerzyści zapłacą od 1000 do 1500 p. - w zależności od sytuacji awaryjnej.

Zobacz poniższy film ze znakiem Bike Lane.