Wszystko o ślimakach Achatina: cechy, gatunki, uprawa i ciekawe fakty

Egzotyczni goście dla Rosji - ślimaki Achatina - nie występują na wolności w klimacie Europy Północnej, ale stają się wspaniałymi zwierzętami domowymi. Nie hałasują, są hipoalergiczne, spędzają większość czasu w przeznaczonym dla nich pojemniku. Gigantyczne afrykańskie ślimaki domowe są dość tanie w utrzymaniu i łatwe w hodowli. Spektakularny wygląd, spokój, umiejętność rozpoznania właściciela - to tylko niewielka część powodów, dla których Achatina stała się prawdziwymi zwierzakami.

Ślimaki Achatina to duże mięczaki o imponujących rozmiarach. W swoim naturalnym środowisku żyją w tropikach, głównie w krajach wschodniej i południowej Afryki - Tanzanii, Mozambiku, Kenii, Somalii. Występują w Azji Południowo-Wschodniej - w Tajlandii na wyspie Kalimantan. Ten ogromny ślimak lądowy rośnie w skorupie o długości 5-10 cm; znaleziono osobniki o wielkości do 20 cm.

Rozmiary największego ślimaka na świecie - również należał do rodzaju Achatina, jest jeszcze bardziej imponujący. Wraz z podeszwą Achatina Fulica osiągnęła 39,3 cm długości, a jej skorupa urosła do 27,3 cm. Waga gigantycznej osobnika wynosiła 900 gramów. Ale hodowcy amatorzy najczęściej widzą znacznie więcej miniaturowych osobników.

Skorupa Achatiny ma kształt daszka, u dorosłego mięczaka ma 8–9 obrotów. Ślimaki rosną przez całe życie, ale po złożeniu jaj proces ten znacznie spowalnia.Skorupa może mieć inny kolor z charakterystycznymi czerwono-brązowymi paskami, żółtym, zielonkawym odcieniem.

Początkowo gigant Achatina mieszkał w Afryce i istnieje teoria, że ​​dotarli tam z innych kontynentów. Pod koniec XIX wieku ślimaki były transportowane przez ludzi spoza pierwotnego siedliska. Achatina pojawiła się w Indiach i na wyspie Mauritius. W XX wieku rozprzestrzenianie się trwało - osiedlili się na Sri Lance, w Tajlandii i innych regionach Azji. Podczas II wojny światowej spektakularne gigantyczne mięczaki przybyły do ​​Stanów Zjednoczonych i szybko się rozmnożyły w klimacie Hawajów i Kalifornii, który był dla nich wygodny.

W połowie XX wieku Achatina odkryto w Nowej Gwinei i na Tahiti. Ponadto rozprzestrzenił się na wyspy Karaibów. Mięczakom udało się łatwo przystosować do nowych biotopów ze względu na ich wysoką inwazyjność.

Rodzaj gigantycznego afrykańskiego ślimaka Achatina ma wiele odmian przystosowanych do trzymania w domu. W sumie jest ich ponad 60. A w Rosji i Europie amatorzy najczęściej zawierają następujące rodzaje mięczaków.

• Achatina Fulika. W domu rośnie do 17 cm, skorupa w kształcie stożka jest skręcona, ciało ma jasnobrązowy lub beżowy kolor, występują czarne odmiany. Skorupa ma czerwonawo-brązowy odcień, stopniowo pojawiają się paski na jej powierzchni, odcień jest wyprany. Ślimak jest wszystkożerny, łatwy w utrzymaniu, żyje do 8 lat.

• Achatina siatkowata. Odmiana ślimaka Zanzibar, ma niezwykłą falistą skorupę, osiągającą długość 18 cm, kolor skorupy jest biały lub brązowy, na powierzchni znajdują się kropki, pasy osiowe. Ślimak jest dość ciekawy, bezpretensjonalny w jedzeniu, aktywny przez cały dzień. W niewoli żyje do 6 lat. Szczególnie cenione są odmiany albinosów.

• Achatina Immaculate. Pochodzi z Tanzanii i wygląda jak fulica, z piękną bujną skorupą, kolorem podobnym do skórki arbuza. Dorasta do 12 cm, ma kolor beżowo-brązowy lub piaskowy, w wierzchołku.

• Cytryna Achatina. Rzadka odmiana z Zanzibaru, z kremową podeszwą i cytrynowożółtą skorupą, dorasta do 6 cm, różni się od braci gatunkiem żyworodnym, rozmnaża się od 7 miesięcy i rodzi 25 dzieci dwa razy w roku.

• Tygrys lub wspólna Achatina. Odmiana o charakterystycznym pasiastym kolorze muszli. Największy, z natury, dorasta do 33 cm, w akwarium - do 25 cm. Skorupa ma kształt beczki, kolor od cytrynowego do nasyconego czerwonego, paski są czarno-brązowe, kontrastujące. Są osoby o czarnym, brązowym, białym ciele.

Te piękne ślimaki lądowe są w stanie urozmaicić wypoczynek swoim właścicielom, a jednocześnie są pozbawione wad innych zwierząt domowych. Dzięki nim nie musisz chodzić w deszczu i śniegu, cierpieć na alergie, tracić czas i energię na wybór karmy. Wszystko, czego potrzebujesz - od pojemnika po pościel, jest tanie, uzupełnienie jest rzadkie.

Ślimaki to wegetarianie, którzy nie potrzebują drogiego lub niedostępnego jedzenia. Ponadto sekret - mucyna uwalniana z podeszwy podczas ruchu, charakteryzuje się właściwościami gojenia się ran i zwiększa zdolność tkanki do regeneracji. Jest szeroko stosowany w kosmetologii, a procedury domowe w niczym nie ustępują pod względem skuteczności salonowym.

W domu ślimaki Achatina mogą żyć od 5 do 10 lat. Rekordzista jest przedstawicielem typu fulik, który żył 35 lat. W naturze warunki te mogą być jeszcze dłuższe.Ale jak ustalić wiek nabytej osoby, aby zrozumieć, czy jest ona dorosła czy młoda? Oprócz kupowania bardzo małych zwierząt, których data urodzenia jest dokładnie znana, nikt nie daje gwarancji rozwiązania tego problemu.

Są jednak znaki, za pomocą których można pośrednio zrozumieć przybliżony wiek zwierzaka.

1. Uzależnienie od określonego rodzaju żywności. Młode ślimaki wolą świeże zioła i warzywa. Dorosła Achatina woli jedzenie, które jest lekko zepsute lub zaczyna się psuć.
2. Kolor skorupy. Uważa się, że z wiekiem nabiera zielonkawego odcienia. Ale taki znak może być związany z cechami diety.
3. Liczba zwojów pocisku. W wieku 8–9 lat dorosły ślimak ma pancerz z 6-9 wybrzuszeniami tworzącymi spiralę.
4. Umiejętność formowania muru. Występuje u osób w wieku poniżej 25 tygodni. Można zauważyć formujący się kawior przez spirytus umieszczony w skorupce.
5. Rozwój penisa. Rozwija się na szyi przez 25 tygodni, wygląda jak wypukły nowotwór.

Rozmiary skorupy nie są konieczne jako główne kryterium określania wieku. Faktem jest, że po złożeniu jaj mięczaki całkowicie zatrzymują wzrost lub znacznie go spowalniają.

Ślimaki Achatina, podobnie jak wiele innych gigantycznych mięczaków, są hermafrodytami o cechach płciowych właściwych zarówno samcom, jak i samcom. Większy osobnik zwykle przyjmuje rolę kobiety, dlatego rozmnażanie się powiedzie, jeśli mniejszy i młodszy brat zostanie posadzony na ularii. W samotnym odosobnieniu achatyny są zdolne do samozapłodnienia.

Ślimaki Achatina i Archahatina to afrykańskie mięczaki należące do dwóch rodzajów tej samej rodziny Achatinidae. Główne różnice między niektórymi a innymi:

1. Kształt wierzchołka. Zaokrąglony koniec skorupy jest charakterystyczny dla archachatyny; w Achatinie jest bardziej spiczasty.
2. Koniec nóg. Archahatyny na nim mają charakterystyczny rowek, a kształt tego procesu ma kształt litery V.
3. Cechy struktury miękkiego ciała. Jeśli noga małża jest miękka, gładka w dotyku, ma charakterystyczny podział na duże segmenty, jest to Achatina. Archachatina ma drobniejszą siatkową podeszwę, z szorstką, twardą skórą.
4. Zachowanie Achatina są znacznie bardziej aktywni, zwinni i dociekliwi. Archakhatins są powolni, o wiele bardziej nieśmiali niż ich odpowiedniki.
5. Hodowla Ponad 20 jaj rzadko znajduje się w sprzęcie archahatyny. Są gotowi do murowania za 1-1,5 roku, a Achatina od 6 miesięcy wchodzi w okres dojrzewania.

Achatina to bezpretensjonalne gigantyczne mięczaki, które muszą stworzyć dla nich wygodne środowisko. Do życia przydzielono im akwarium, terrarium lub pojemnik z szerokim dnem i objętością co najmniej 15-20 litrów. Konieczna jest pokrywka, rzędy otworów wentylacyjnych są wykonane w skrzynce z jednej strony poniżej, z drugiej na środku zbiornika.

Ślimaki lądowe potrzebują ściółki w postaci mchu, substratu kokosowego, który dobrze zatrzymuje wilgoć. Nawadnianie i nawilżanie gleby odbywa się codziennie, ale z umiarem. Piasek, opadłe liście można wmieszać w podłoże kokosowe. Codziennie konieczne jest czyszczenie odchodów, resztek jedzenia. Mycie gleby odbywa się co tydzień, ogólne czyszczenie jest wymagane raz na kwartał. Oświetlenie może być naturalne, bez potrzeby podświetlania.

Achatina są wszystkożerne, ale wolą dietę wegetariańską. Młode osoby preferują świeże zioła, mocne owoce roślin. Świeże ogórki, kabaczek, dynia są dobrze zjadane, możesz podać im świeżą kapustę, marchewkę, pomidory. Te mięczaki są miłe dla jagód - możesz zaoferować im maliny, arbuz, truskawki, słodkie owoce (banany, jabłka). Aby nie przyzwyczaić Achatyny do jednolitej diety, warto okresowo dodawać nowe produkty do ich diety.

Przydatne dla ślimaków są świeże warzywa - liście dębu, brzozy, mniszka lekarskiego. Są one wcześniej dokładnie umyte i posiekane. Aby karmić małe ślimaki, warzywa i owoce są kruszone tarką. Do uformowania skorupy potrzebny jest sos mineralny na bazie kredy, sepii, skały łupinowej, skorupek jaj. Do wzrostu potrzebne są białka zwierzęce i roślinne z umiarem - takie jedzenie jest podawane nie więcej niż 3 razy w tygodniu.

Hodowla Achatina w niewoli jest możliwa zarówno w obecności kilku osobników, jak i w odosobnieniu. Są hermafrodytami od urodzenia, małe ślimaki są gotowe do zapłodnienia w wieku 6 miesięcy, ale we wczesnym wieku produkują tylko plemniki. Podczas krycia dwóch osobników tej samej wielkości, obaj uczestnicy procesu mogą zostać zapłodnieni. Jeśli jedna Achatina jest wyraźnie większa od drugiej, to masywny osobnik poniesie jaja, ponieważ proces prokreacji wymaga dużych kosztów energii.

Na gotowość Achatiny do krycia wskazuje pojawienie się małego białego guzka po prawej stronie na szyi. W zależności od roli osobnika można go wycofać lub przekształcić w męski narząd płciowy, wystając do przodu. Ścisłe krycie nie jest zalecane.

Wybrana para jest umieszczana w osobnym pojemniku, pozostawiona sama. W ciągu dwóch godzin odbywa się rytuał małżeński, któremu towarzyszy bliski kontakt cielesny. Po kryciu ślimak, który działa jak samica, nie musi być ponownie zapłodniony do 2 lat - wystarczy zapas nasienia samca.

Podczas obchodzenia się z Achatina wystarczy spełnić minimalne wymagania higieniczne i zachować ostrożność. Niedopuszczalne jest zabieranie ślimaka brudnymi rękami, pocącymi się dłońmi. Na powierzchni skóry nie powinno być kosmetyków, ani pielęgnacyjnych, ani dekoracyjnych. Należy to wykluczyć w przypadku kontaktu zwierzęcia z solą, detergentami chemicznymi.

Prawidłowe podniesienie gigantycznego małża następuje:

• dokładnie umyj ręce, pozostawiając je lekko wilgotne;
• zanurz dłoń w pojemniku lub akwarium, dłoń przed pyskiem zwierzaka;
• poczekaj, aż ślimak czołgnie się do oferowanego mu miejsca;
• podbij drugą ręką trzymając pancerz.

Jeśli Achatina znajduje się na ścianie lub pokrywie akwarium, nie odkręcaj go na siłę. Wystarczy zwilżyć powierzchnię podeszwy i szklankę wodą, a następnie delikatnie podważyć ciało zwierzęcia od dołu. Ślimak łatwo przesunie się w dłoń. Konieczne jest wykluczenie wzrostu mięczaka przez zlew, aby uniknąć jego deformacji i uszkodzeń. Nie możesz przestraszyć małża głośnymi dźwiękami lub nagłymi ruchami.

Należy zadbać o przeniesienie zwierzęcia z powrotem do akwarium lub pojemnika. Ostrożnie kładąc grzbiet dłoni na ziemi lub ściółce, musisz poczekać, aż podeszwa mięczaka opuści się z dłoni. Następnie musisz zamknąć znak drogowy.

Komunikację z Achatiną należy zawsze planować na godziny wieczorne, kiedy ślimak wykazuje z natury aktywność. Przy pierwszym kontakcie najprawdopodobniej odważy się tylko wyjrzeć ze schronu pod zlewem. Ponadto, po opanowaniu, zwierzę będzie aktywnie badać terytorium, pozostawiając na swojej drodze specjalny smar - mucynę. Możesz nawiązać kontakt dotykowy dotykając delikatnie skóry ślimaka. Ale pancerza nie trzeba dotykać - jest dość delikatny.

Większość osobliwości w zachowaniu zwierzaka może mieć uzasadnione wytłumaczenie. Tak więc w naturze w ciągu dnia ślimaki mogą zakopać się w ziemi, aby utrzymać komfortowy poziom wilgoci na ciele. Osiedlając się w nowym miejscu, Achatina woli też pozostać w miejscu chronionym przed światłem i niebezpieczeństwami.

Tropikalni goście - ślimaki nie tolerują nadmiernego ciepła. Wzrost temperatury w ich schronieniu powyżej +28 stopni zmusi mięczak do ukrycia się tam, gdzie jest mokro i chłodno. Jest to normalne zachowanie, korygowane przez przeniesienie zbiornika do pomieszczenia o bardziej komfortowym klimacie. Gdy temperatura spadnie do +23 stopni i poniżej, możliwy jest efekt odwrotny - od zimna ślimaki podnoszą się jak najwyżej lub zakopują w ziemi, zatrzymując ciepło.

W domu, z brakiem wilgoci, ślimak Achatina powtarza zachowanie swoich dzikich odpowiedników. Po prostu przechodzi w stan hibernacji lub spędza większość dnia w wilgotnej glebie. Higrometr pomoże kontrolować parowanie wilgoci. Ponadto konieczne jest prawidłowe i dokładne ustawienie otworów wentylacyjnych, regularne nawilżanie ściółki.

Zmiany w zachowaniu Achatiny są najczęściej związane z przygotowaniem do składania jaj. Po raz pierwszy pozostawiają w ziemi około 200 kulek o średnicy dużego grochu. Od momentu krycia do etapu murowania upływa około 2 tygodni, a następnie łożysko w płaszczu kończy się. Jajka zakopane w ziemi pozostają w wilgotnej glebie, aż wyklują się z nich nowe ślimaki. Wydajność gatunku wynosi około 40%, pozostałe zarodki są puste.

Niemowlęta, które dopiero się rodzą, wolą spędzać czas w mokrej warstwie ściółki. Tutaj zyskują siłę, chronią kruchą skorupę przed niszczącym wpływem bezpośrednich promieni słonecznych.

Odmowa jedzenia może wynikać z faktu, że ślimak po prostu nie lubi określonych pokarmów. Opcja wygrana-wygrana to zazwyczaj przecier dziecięcy bez soli i cukru, mleka, liści sałaty, bananów, ogórków.

Senny dzień jest normą dla gigantycznych ślimaków, czas ich aktywności przypada na godziny nocne. Jeśli zwierzę woli delektować się posiłkiem na ścianach lub suficie pojemnika, jest to uważane za normę. W tym samym czasie zostają im porcja jedzenia, zdrowe zwierzęta z łatwością poradzą sobie z ich zniszczeniem. Senność w połączeniu z odmową jedzenia może być oznaką choroby.

Achatynę trudno sklasyfikować jako klasyczne zwierzęta domowe. Ma jednak swoje zalety, a także niezwykłe nawyki i cechy, o których właściciel powinien wiedzieć. Do najbardziej niezwykłych informacji o tych ślimakach należą:

• Zdolność do hibernacji. Okres dobrowolnego odosobnienia trwa do 6 miesięcy. Głównym tego powodem jest obniżenie temperatury otoczenia do + 8 stopni i poniżej. Usta skorupy w tym okresie zamykane są przez śluzową klapkę.
• Umiejętność śpiewania. W każdym razie hodowcy nazywają dźwięki wydawane przez Achatinę. W rzeczywistości przypominają coś między gwizdkiem a piskiem.
• Śmiertelne niebezpieczeństwo ze strony soli i cukru.Dla Achatiny te substancje w czystej postaci są naprawdę trujące.
• Przydatność do żywności. W krajach Afryki Południowej zjada się ślimaki z gatunku Achatina, cenionego za wysoką zawartość białka i brak tłuszczu.
• Talenty sportowe. W Wielkiej Brytanii organizowane są wyścigi uliczne Achatiny, które gromadzą sporą grupę odbiorców, dając właścicielom szansę na nagrodę materialną. To prawda, nie zapominaj, że jednocześnie takie ślimaki są uznawane za najwolniejsze na naszej planecie. Ale w pogoni za świeżym ogórkiem nie mają sobie równych.
• Możliwość poruszania się nawet po żyletkach. Substancja śluzowa - mucyna wytwarzana przez podeszwę - umożliwia wykonywanie takich sztuczek bez narażania życia.
• Krótkowzroczność Zasięg widoczności Achatiny wynosi tylko 3 cm, ale wyraźnie rozróżnia światło i cień.
• Specjalna absorpcja wody. Ze względu na klimat tropikalne mięczaki są wykorzystywane do wydobywania wody z powietrza, dosłownie mocząc ją ciałem.
• Głuchota Akhatini używają dotyku jako głównego źródła informacji o świecie zewnętrznym. Nie mają słuchu; mięczaki są całkowicie głuche.
• Nos wyszedł. Macki Achatiny są organem węchu, analogiem nosa. To tylko błona śluzowa nie jest w środku, ale na zewnątrz. Czułość jest dość wysoka - ślimak pachnie przez 2 metry.
• Wysoka inteligencja. Oczywiście dla małż. Akhatina rozpoznaje właściciela, pamięta lokalizację przedmiotów, jest w stanie zastanowić się nad sytuacją, podjąć decyzje.
• Wytrzymałość i siła. Na pancerzu ślimak może podnieść ładunek równy 10 wartościom masy własnego ciała.
• Obecność 20 000 zębów. W rzeczywistości mięczak nie żuje, ale drapie żywność - dlatego można zaoferować mu kamienie mineralne do budowy muszli. Ich ślimak łatwo odpływa w krótkim czasie.
• Gigantyczne rozmiary. W domu ślimak lądowy wyrasta z muszli o długości do 20 cm. Większe osobniki występują w przyrodzie. Wiadomo, że największe achatyny osiągnęły długość 35 cm i ważyły ​​ponad 2 kg.
• Niesamowita płodność. W ciągu swojego życia 1 dorosła osoba może znaleźć szczęście w rodzicielstwie nawet do 4 000 000 000 razy - jest to dokładnie tyle jaj, że średnio pozostawia w sprzęgle.

Właściciele ślimaków Achatina chętnie dzielą się informacjami o swoich zwierzakach. Większość recenzji wygląda bardzo optymistycznie i pozwala docenić wszystkie zalety takich zwierząt. Co ciekawe, wiele osób przypadkowo zostaje właścicielami tak niezwykłych zwierząt. I dopiero wtedy, w końcu zakochując się w niezwykłych i bardzo łatwych w utrzymaniu istotach, zaczynają je hodować celowo.

Nie bez trudności. Niewytrenowani właściciele egzotycznej Achatiny w pierwszych tygodniach życia ze zwierzęciem mają wiele trudności. Na przykład utrzymanie pewnego poziomu wilgotności podłoża i wybór go często wydaje się zbyt skomplikowane. Nowi właściciele nie wiedzą o zakazie soli i przypraw, starając się oferować obficie doprawione ślimaki różnymi dodatkami.

Szczególnie często wymieniana jest rozkosz, którą Achatina powoduje wśród ludzi w pobliżu. Przyjaciele i krewni, którzy przyjeżdżają odwiedzić, mają gwarancję, że będą zajęci przez kilka godzin tylko kontemplując zwierzę. Dużą niespodzianką dla właścicieli mogą być narodziny potomstwa - wrodzony hermafrodytyzm i zdolność do samozapłodnienia mogą dać nieoczekiwane rezultaty nawet przy długotrwałym samotnym utrzymywaniu achatiny. Jeśli przeoczysz mur, istnieje ryzyko, że od razu zostanie właścicielem kilkudziesięciu Achatina.

Aby uzyskać więcej informacji na temat Achatina, zobacz następny film.