Kim powinien być nauczyciel? Cechy zawodu, obowiązki i kompetencje

Pedagogika jest jedną z najstarszych i najbardziej szanowanych dziedzin działalności. Ale ci, którzy chcą się z nim związać, na pewno będą musieli wziąć pod uwagę podstawowe cechy zawodu. Ważne jest również, aby dowiedzieć się, jakie obowiązki ma nauczyciel i jakie kompetencje należy posiadać.

Podobnie jak w przypadku każdej pracy, w działaniach nauczyciela istnieje wiele unikalnych cech szczególnych. Najważniejszą cechą można uznać, że jest ona ściśle związana z działaniami stażystów, a ponadto jest niemal całkowicie determinowana przez tę aktywność. Ponadto warto wziąć pod uwagę, że nauczyciel zawsze działa zgodnie z celami danego społeczeństwa, z dominującymi światopoglądami. Definiując zawód nauczyciela, możemy to powiedzieć - jest to osoba, która daje innym ludziom wiedzę i umiejętności, pomaga podnieść ich poziom intelektualny i moralny.

Dlatego przy opisywaniu działań konkretnego nauczyciela zwraca się szczególną uwagę na dokładnie jak celowe, skuteczne i zgodne ze standardami społecznymi są działania osób przez niego przeszkolonych. Mówiąc obrazowo, dobry nauczyciel nie może mieć profesjonalnych przestępców i podobnych elementów aspołecznych jak „produkty”. Ale całkowite scharakteryzowanie wyniku pracy dydaktycznej jest natychmiast niemożliwe. Ujawnia się tak głęboko, jak to możliwe dopiero po 20-30 latach.

Co więcej, osobliwość pedagogiki polega również na tym, że osoby w niej zatrudnione mimowolnie wykazują swoje cechy u swoich uczniów i uczniów. Nawet u starszych nastolatków element imitacji jest świetny. Kolejne zastrzeżenie - nauczyciel jest zajęty bardziej niż wielu innych specjalistów.

Warto zauważyć, że wielu udanych nauczycieli marzy o takiej pracy prawie od dzieciństwa. A ci, którzy wykazali się taką determinacją, zachowali pierwotną motywację, są prawie najlepsi w tym zawodzie. Inni inspirowani są przykładem nauczycieli, których spotkali w szkole. Jest jeszcze jedna opcja - ktoś lubi określony kierunek poznania (fizykę, literaturę itp.) I stara się przekazać swoją wiedzę innym ludziom, aby zapoznać się z ich hobby. Są to odpowiedzi najczęściej udzielane przez praktykujących nauczycieli.

Znaleziono także inne motywy:

• kontynuacja rodzinnej dynastii zawodowej;
• pragnienie komunikacji;
• pragnienie uczynienia świata trochę lepszym;
• pragnienie kontaktu z dziećmi;
• poczucie „pierwotnego powołania”;
• wybór losowy (a przy okazji, nie zawsze tacy ludzie pracują źle i nieefektywnie, wielu jest „wciągniętych”).

Pozytywne i negatywne aspekty zawodu nauczyciela są ze sobą ściśle powiązane, są logicznym przedłużeniem siebie. Na przykład ta praca jest lubiana przez towarzyskie osoby, które łatwo znajdują kontakt z dziećmi. Ale przerwanie rozmowy, zmniejszenie poziomu komunikacji (nawet jeśli w pewnym momencie musisz się zrelaksować) nie zadziała. Stabilny autorytet nauczyciela w społeczeństwie oznacza również wyższy poziom oczekiwań. Niestety, wielu rodziców zazwyczaj stara się przenieść swoje obowiązki do szkoły.

I w przeciwieństwie do wielu innych zawodów, nie można powoływać się na żadne formalne zasady, chroniące się przed takimi roszczeniami. Nadal nie można zignorować takiego momentu, że dziś nauczyciele pracują znacznie intensywniej niż wcześniej. Ale z kilkoma wyjątkami nie mogą liczyć na szczególne dobro materialne. W takim przypadku zachowanie dzieci nie zawsze jest zgodne ze standardami przyzwoitości. Przy wielu ekscesach trzeba znosić mimowolnie.

Należy również zauważyć:

• obniżenie autorytetu nauczania (i to nie tylko w Rosji);
• zwiększony ładunek „papieru”;
• nadmierna biurokratyzacja w systemie edukacji.

Jednocześnie sami specjaliści nazywają takie zalety swojej pracy, jak:

• długie wakacje;
• dobry harmonogram pracy;
• oficjalne zatrudnienie;
• okazja do udowodnienia się;
• umieszczenie w specjalnym biurze (jednak nie dotyczy to wszystkich nauczycieli).

Jest absolutnie logiczne, że oczekuje się, że nauczyciel będzie kompetentny w swojej dziedzinie nauczania. Ale żadna sfera, nawet ta sama matematyka, nie stoi w miejscu. Dlatego dla tych, którzy nie są gotowi do samorozwoju, w zawodzie nie ma nic do roboty. Bardzo ważnym czynnikiem są kompetencje komunikacyjne. Rozumie się, że ci, którzy posiadają tę jakość, nie są „gotowi na swobodną komunikację”. Są to:

• potrafi wyraźnie przewidzieć rozwój każdej sytuacji w komunikacji;
• Są w stanie popchnąć rozmowę w sposób niezbędny dla siebie;
• w pełni rozumiem motywy i treść działań, słowa rozmówcy (nawet jeśli absolutnie się z nim nie zgadzają).

Każdy, kto „wychodzi i czyta kawałek papieru”, nie jest nauczycielem. Tylko ci, którzy mają prawo nazywać siebie nauczycielami kto umie odcisnąć piętno na sobie w rozpowszechnionej wiedzy. Również ważne:

• utrzymywanie samokontroli nawet w trudnej sytuacji;
• postawa humanistyczna;
• samodyscyplina;
• umiejętność rozwijania dyscypliny wśród studentów;
• szacunek w komunikacji;
• umiejętność przyznania się do błędów i poprawnego zachowania.

Rodzaje nauczycieli szkolnych są dość zróżnicowane i nie należy o tym zapominać wielu pracuje poza szkołą średnią. Tak więc nauczyciel przygotowujący się do szkoły staje się coraz bardziej aktualny. Już w pierwszej klasie wymagania stale rosną, a poprzednie umiejętności nauczane w rodzinie i przedszkolu wcale nie są wystarczające. W tym samym czasie praca z przedszkolakami musi być jeszcze dokładniejsza i ostrożniejsza niż z młodszymi dziećmi w wieku szkolnym. W przedszkolu nauczyciel wychowania przedszkolnego muszą opierać się na profesjonalnych standardach i FSES.

Nie należy mylić nauczycieli przygotowujących się do szkoły i nauczycieli w zakresie wczesnego rozwoju. Są to wprawdzie bliskie, ale różne specjalizacje. Wczesny rozwój wymaga pracy z dziećmi w wieku 0-3 lat. Nazywa się to:

• przedstawić dziecku cechy świata;
• pomóż mu radzić sobie z formami i właściwościami różnych przedmiotów;
• uwzględniać wysiłki podejmowane w rodzinie;
• Pomóż rodzicom poprawić błędy wczesnego rozwoju lub całkowicie ich unikaj.

Na tym aspekcie uwagę zwracają rozkazy podkreślenia kategorii pedagogicznych. Wymagane również:

• osobiście przyczyniać się do poprawy zawodów nauczycielskich;
• doskonale zna istniejące technologie edukacyjne i doskonali je w oparciu o własne doświadczenia;
• pomagać innym nauczycielom w pracy metodycznej;
• zapewnij maksymalny wynik edukacyjny w swojej klasie (wyróżniony w szkole, a nawet w dzielnicy, mieście lub regionie).

Na szczególną uwagę zasługują nauczyciele szkół podstawowych. Jest to praktycznie „uniwersalne”, ponieważ podział na określone obiekty jest nieobecny lub wydaje się raczej słaby. Do nauczyciela będzie musiał odpowiedzieć nie tylko na edukację i wychowanie w wąskim znaczeniu tego słowa, ale także na wypoczynek studentów. (Zakłada się, że w starszym wieku sami mogą zaplanować swój czas wolny). Ważną rolę odgrywa to, czy uda się zgromadzić klasę, zmotywować uczniów do zdobycia wiedzy.

To wrażenia otrzymane w szkole podstawowej, właśnie wypracowane (lub nie wypracowane) motywacje w dużej mierze determinują dalszy tok studiów. Ale zarówno „nauczyciele przedmiotu”, jak i nauczyciele szkół podstawowych nie mogliby normalnie pracować, gdyby nie było nauczyciela bibliotekarza.

Komponent pedagogiczny jest związany z tym, czego potrzebujesz:

• orientować dzieci w przestrzeni informacyjnej;
• zachęcać i rozwijać zainteresowanie czytaniem z ich strony;
• przekształcić bibliotekę szkolną w dodatkowy kanał socjalizacji i przyswajania istotnych społecznie umiejętności i wartości.

Niestety zawód nauczyciela pracy jest niedoceniany przez wielu ludzi. Ale protekcjonalne podejście do niej jest całkowicie niewłaściwe. Dziś taka praca wymaga posiadania szerokiej gamy nowoczesnych technologii i narzędzi informacyjnych. Dobry nauczyciel próbuje sformułować odpowiednią inicjatywę technologiczną dla swoich uczniów. Co jest nie mniej znaczące ich przyszłe podejście do bezpieczeństwa w miejscu pracy zależy od jego wysiłków.

Powinniśmy także rozwodzić się nad taką specjalizacją jako nauczyciel nauk społecznych. W przeciwieństwie do tradycyjnego poglądu jest to bardzo złożona dyscyplina. Aby tego uczyć, musisz znać historię i psychologię, nauki polityczne oraz podstawy prawa, kulturoznawstwo i filozofię. Znajomość socjologii i antropologii, geografii politycznej i ekonomii również będzie całkowicie przydatna. We wszystkich tych obszarach bardzo ważne jest utrzymanie obecnego poziomu wiedzy.

I jeszcze bardziej godna uwagi jest praca aktorskiego nauczyciela. Celem jego pracy jest aby uczniowie mogli skutecznie (i skutecznie, ekspresyjnie) tworzyć obrazy sceniczne, grać role. Muszą dokładnie zrozumieć mowę sceniczną i ruch sceniczny. Bez tej wiedzy sami nauczyciele nie zrozumieją, gdzie ich uczniowie popełniają błędy i jak można rozwiązać te problemy.

To ten dokument pokazuje podstawowy skład obowiązków i funkcji nauczyciela na danym stanowisku. Instrukcja jest opracowywana i zatwierdzana przez kierownictwo każdej organizacji edukacyjnej indywidualnie. Ale typowy poziom wymagań implikuje znajomość:

• Konstytucja Federacji Rosyjskiej i inne podstawowe akty prawne;
• międzynarodowe standardy praw człowieka i praw dziecka;
• prawo oświatowe;
• odpowiedni GEF;
• aktualne zamówienia upoważnionych organów państwowych;
• podstawowe metody nauczania;
• kluczowe metody i podejścia pedagogiczne, niuanse i warunki ich stosowania;
• niedrogi zestaw narzędzi i narzędzi szkoleniowych;
• standardy ochrony pracy, środki bezpieczeństwa.

Opisy stanowisk zawsze określają, komu dany nauczyciel jest szczególnie podporządkowany. Jego bezpośrednim przełożonym jest zazwyczaj dyrektor lub kierownik jednostki edukacyjnej. Ale prywatne instytucje edukacyjne mogą ustanowić własne zasady. Najczęściej opis stanowiska określa, co dokładnie robi nauczyciel. Ogólnie zestaw jego obowiązków wygląda następująco:

• szkolenie i kształcenie zgodnie ze specyfiką przedmiotu;
• realizacja programu edukacyjnego;
• systematyczne ustawiczne kształcenie ustawiczne;
• elastyczne wykorzystanie pomocy dydaktycznych i metod.

Tak specyficzne działanie, jak nauczanie, stawia bardzo wysokie wymagania osobowości profesjonalisty. Więc powinien biegle posługiwać się kulturą mowy i ściśle jej przestrzegać w komunikacji ze studentami. Jest to ważne nawet w przypadku konfliktu - i być może w przypadku konfliktu jest to szczególnie istotne. W takim przypadku musisz być przygotowany na to style komunikacji między uczniami nie zawsze będą spełniać te same wymagania. Dlatego posiadanie wszystkich poziomów i warstw mowy jest nieoczywistym, ale dość logicznym niuansem.

Współczesny nauczyciel różni się od nauczyciela sprzed 100 lub 300 lat i jest do niego nieco podobny. Rzeczywiście, takie cechy jak:

• celowość;
• ciekawość;
• zdolność nawiązywania kontaktu z szeroką gamą ludzi;
• Artyzm
• elastyczność zachowania;
• przestrzeganie zasad;
• umiejętność wzięcia odpowiedzialności;
• wrażliwość;
• poprawność;
• motywacja do nauczania.

Kluczowe kompetencje nauczyciela to:

• kształtowanie osobowości stażystów;
• zaszczepić w nich wysokie cechy obywatelskie i ludzkie;
• dydaktyczne przetwarzanie dostępnych informacji;
• stosowanie technicznych narzędzi szkoleniowych;
• kompetencje w obecnym stanie wiedzy lub umiejętności.

Utrzymanie wizerunku zawodu bez elementu etycznego jest nie do pomyślenia. A etyka nauczyciela podyktowana jest humanizmem, ideą innych ludzi jako cel, a nie środek. Niezrozumiany ani jeden krok, ani nawet słowo nie powinny być interpretowane. Nieuprzejmość jest kategorycznie niedopuszczalna, nie mówiąc już o przemocy wobec kogokolwiek; nie wolno też sobie pozwolić na dogadywanie się i sumienie.

Mieć dobre perspektywy, musisz uzyskać wyższe wykształcenie pedagogiczne. Czasy, w których nauczyciel mógł ograniczyć się do średniego poziomu szkolenia, już dawno minęły. Zaleca się wybór największych uniwersytetów państwowych z odpowiednim kierunkiem kształcenia lub specjalistycznych uniwersytetów pedagogicznych. Przydatne również skupić się na ocenach instytucji edukacyjnych. Rezultatem kariery nauczyciela może być stanowisko dyrektora (kierownika), pracownika działu edukacji lub założenie własnej instytucji edukacyjnej.

W Rosji profesjonalizm nauczycieli ma jasne ramy regulacyjne. Przypisuje się im jedną lub drugą kwalifikację w zależności od osobistych osiągnięć. Wymagania dotyczące kwalifikacji ciągle się zmieniają, a pozostaje tylko monitorowanie ich aktualnej wersji. Zasadniczo pod koniec 2010 r. Ten system wygląda następująco:

• po ukończeniu studiów - młody specjalista;
• zgodność z zajmowanym stanowiskiem (dla wszystkich, którzy nie mają specjalnej kategorii);
• pierwsza kategoria;
• najwyższa kategoria.

Średnio w Rosji nauczyciele szkolni otrzymują od 20 do 60 tysięcy rubli. Jeśli mówimy o Moskwie i do pewnego stopnia o Petersburgu, to dolny pasek nie różni się, ale górny podniesiono do 200 tysięcy rubli. Ale ważne jest, aby to zrozumieć konkretni nauczyciele zarabiają bardzo różne kwoty. Ponadto oblicza się również średni poziom w kraju, biorąc pod uwagę regiony, w których ustalono współczynnik północny.

Przekazywanie rekomendacji doświadczonym nauczycielom nie ma większego sensu. Ale dopiero zaczynając pracę lub ucząc się tego zawodu, musisz wziąć pod uwagę wiele subtelności i niuansów. Mimo wszystkich rozmów na temat nowych technologii i podejść edukacyjnych kluczem do sukcesu jest umiejętność znalezienia kontaktu ze studentami, zainteresowania ich. Właśnie o tym powinien myśleć początkujący nauczyciel, a nie o znajomości oprogramowania, języków obcych czy „oryginalnej teorii z pierwszej linii nauki”. I niezbędny punkt wyjścia można znaleźć w pismach wielkich nauczycieli przeszłości, nawet minionych stuleci.

Ich myśli pozostają aktualne, mogą i powinny zostać zastosowane do współczesnej rzeczywistości. Bardzo ważne jest, aby każda lekcja była inna niż inne, aby uczniowie czekali na następną lekcję. To najwyższy poziom motywacji. Nie jest łatwo go osiągnąć - ale jeśli cel zostanie osiągnięty, sama lekcja pójdzie o wiele łatwiej. Ale są też inne subtelności.

Dobry nauczyciel:

• daje klasie własną strategię myślenia, a nie gotowe szablony;
• zawsze wyznacza jasne cele;
• każdy dzień jest ulepszony i idzie do przodu;
• analizuje mocne strony uczniów i polega na nich;
• po mistrzowsku wykorzystuje prowokujące stwierdzenia w celu zainteresowania;
• łączy siły z innymi nauczycielami;
• bada doświadczenia innych nauczycieli i najnowsze osiągnięcia teoretyczne;
• za każdym razem, idąc do drzwi, zadaje sobie pytanie: „czy wszystko, co było możliwe, zostało zrobione”.