Nauczyciel wychowania fizycznego: cechy i szkolenie

Zawód nauczyciela wychowania fizycznego nie należy do kategorii modnych i prestiżowych, dlatego w tej specjalności zawsze jest wystarczająca liczba wolnych miejsc. Nauczyciele wychowania fizycznego to częściej sportowcy, którzy zakończyli karierę sportową, a także ludzie, którzy szczerze kochają sport.

Zawód ma swoje korzenie w czasach starożytnej Grecji, kiedy wśród młodych mężczyzn kultywowano siłę, zręczność i wytrzymałość, a społeczeństwu przywiązano dużą wagę do dyscyplin sportów wojskowych. Zakres ćwiczeń dla młodych ludzi obejmował walki na pięści, wyścigi rydwanów, skoki wzwyż oraz biegi długodystansowe i krótkie.

W nowoczesnej formie wychowanie fizyczne jest oficjalnie nauczane od połowy XIX wieku, kiedy oficjalnie wprowadzono lekcję gimnastyki w brytyjskich szkołach. Ogromny wkład w rozwój zawodu wniósł Peter Frantsevich Lesgaft - Wybitny rosyjski nauczyciel, anatom, antropolog i biolog. Opracowany przez niego pod koniec XIX wieku system naukowy wychowania fizycznego jest powszechnie znany specjalistom i do dziś nie stracił na znaczeniu.

Od początku XX wieku zawód nauczyciela wychowania fizycznego był szczególnie popularny w krajach o reżimie totalitarnym, takich jak ZSRR, Włochy i Niemcy. Wynikało to z potrzeby wyszkolenia dużej liczby potencjalnych żołnierzy, gotowych w każdej chwili uzupełnić armię.W ZSRR opracowano i wdrożono zestaw ćwiczeń fizycznych TRP, który szybko zyskał popularność wśród narodu radzieckiego, a wdrożenie jego norm uznano za kwestię dumy. W latach 1931–1941 ponad 6 000 000 osób ukończyło standard pierwszego etapu, a ponad 100 000 osób zostało właścicielami odznaki drugiego etapu.

Począwszy od lat 60. ubiegłego wieku stanowisko nauczyciela wychowania fizycznego wprowadzono we wszystkich szkołach średnich Związku Radzieckiego, a programy edukacyjne zostały uzupełnione o dwie godziny wychowania fizycznego tygodniowo.

Dzisiaj nauczyciel wychowania fizycznego jest nauczycielem, który prowadzi zajęcia z wychowania fizycznego z dziećmi, stymuluje je do uprawiania sportu, podnosi prestiż zdrowego stylu życia w oczach młodego pokolenia i kształtuje negatywne nastawienie do złych nawyków. Współczesny program wychowania fizycznego obejmuje kilka dyscyplin sportowych, takich jak narciarstwo, gimnastyka, lekkoatletyka i sporty gry - koszykówka, piłka nożna i siatkówka.

Zadaniem nauczyciela jest takie zorganizowanie procesu edukacyjnego, aby każde dziecko brało udział w zajęciach i otrzymywało obciążenie zgodne z indywidualnym rozwojem i możliwościami. Zawód wychowania fizycznego jest odpowiedni zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet najlepsza opcja po zakończeniu kariery zawodowej w sporcie.

Zawód nauczyciela wychowania fizycznego ma zarówno zalety, jak i wady. Plusy obejmują:

• dostępność pełnego pakietu socjalnego;
• regularne wynagrodzenie;
• długie wakacje przypadające wyłącznie w miesiącach letnich;
• ciekawa praca z dziećmi;
• utrzymywanie ciała w doskonałej kondycji fizycznej;
• możliwość prowadzenia zajęć na świeżym powietrzu;
• wysoki popyt na zawód i duża liczba wolnych miejsc pracy;
• możliwość pracy w niepełnym wymiarze godzin w szkołach sportowych i centrach fitness.

Główną wadą tego zawodu jest wysoka odpowiedzialność za życie i zdrowie dzieci, co jest szczególnie prawdziwe w świetle ostatnich wydarzeń z rosnącymi przypadkami nagłej śmierci uczniów w klasach wychowania fizycznego.

Jak każdy nauczyciel, nauczyciel wychowania fizycznego ma szereg obowiązków związanych z pracą, z którymi zostaje wprowadzony przy ubieganiu się o pracę.

• Pierwszym i najważniejszym warunkiem pracy w szkole jest jasna znajomość metod nauczania przedmiotu oraz pełną akceptację wszystkich wymagań Ministerstwa Edukacji i administracji instytucji.
• Nauczyciel musi mieć możliwość przygotowania programów nauczania na lekcję, kwartał i rok akademicki. i przekaż je przełożonemu do przeglądu i zatwierdzenia.
• Nauczyciel musi przestrzegać przepisów bezpieczeństwa na lekcji wyjaśnij je uczniom i monitoruj ich wyniki, zapewniając w ten sposób zachowanie życia i zdrowia uczniów.
• Nauczyciel musi naprawdę ocenić dobre samopoczucie i możliwości każdego ucznia, aby zastosować indywidualne podejście do każdego dziecka, biorąc pod uwagę jego fizjologiczne, wiekowe i psychologiczne cechy.
• Nauczyciel jest zobowiązany do przechowywania dokumentacji szkolenia, wypełnić dziennik, w tym elektroniczny, i dokonać w nim szybkich ocen.
• Fizruk powinien brać udział w planowaniu spotkań, spotkań i rad nauczycieli, uczestniczyć w spotkaniach rodzic-nauczyciel oraz prowadzić zaplanowane i nieplanowane szkolenia i wydarzenia sportowe.
• Nauczyciel jest zobowiązany do samodzielnego wyboru literatury edukacyjnej, niezbędne do prowadzenia zajęć lekcyjnych i zajęć pozalekcyjnych oraz odpowiadające wymaganiom federalnego standardu edukacyjnego.
• Nauczyciel powinien regularnie kontrolować wiedzę, umiejętności uczniów, oceniaj je zgodnie z przyjętymi standardami.
• Fizruk musi monitorować stan zdrowia siłowni i sprzętu sportowego a jeśli to konieczne, niezwłocznie ubiegaj się o nowy. Zajęcia z dziećmi na połamanych lub uszkodzonych skorupach są surowo zabronione.
• Podczas wykonywania złożonych ćwiczeń gimnastycznych na poziomym pasku, koń, poprzeczka lub poręcze, nauczyciel jest zobowiązany ubezpieczyć każde dziecko, niezależnie od jego formy fizycznej i umiejętności.
• Nauczyciel jest zobowiązany do rozpoznania talentów i umiejętności sportowych wśród uczniów, motywuj ich do poważniejszych zajęć w wyspecjalizowanych szkołach rezerwy olimpijskiej.
• Podczas pracy z dziećmi fizyk musi brać pod uwagę indywidualne cechy fizyczne każdego dziecka i słuchaj wniosków rodziców dotyczących dopuszczalnej aktywności fizycznej.
• Nauczyciel jest zobowiązany do promowania zdrowego stylu życia i terminowo informować dzieci o negatywnych skutkach palenia, spożywania alkoholu i narkotyków.

Głównym wymaganiem dla nauczyciela wychowania fizycznego jest ma szereg umiejętności osobistych i zawodowych, bez których praca z dziećmi i nauczanie sportu byłyby niemożliwe.

Wśród umiejętności zawodowych, które fizruk powinien doskonale opanować, można zauważyć następujące:

• umiejętności medyczne w nagłych wypadkach;
• znajomość zasad bezpieczeństwa pożarowego i umiejętność postępowania zgodnie z instrukcjami dotyczącymi ewakuacji dzieci w przypadku zagrożenia;
• umiejętność łagodzenia sytuacji konfliktowych i rozwiązywania sporów między uczniami;
• znajomość zasad gier sportowych i umiejętności sędziowskich;
• utrzymanie dobrej formy fizycznej i umiejętność pokazania uczniom techniki wykonywania ćwiczeń gimnastycznych, skakania i rzucania piłki;
• dobra erudycja sportowa i świadomość przebiegu dużych zawodów sportowych, pozwalająca na omówienie wydarzenia ze studentami i dokonanie profesjonalnej oceny tego, co się dzieje;
• jasne pojęcie periodyzacji wiekowej uczniów i systematyczne podejście do nauki oparte na nowoczesnych technikach.

Z indywidualnych cech niezbędnych dla nauczyciela wychowania fizycznego można zauważyć takie cechy jak sprawiedliwość, miłość do dzieci, umiejętność znalezienia wspólnego języka z nastolatkami, wysoka odpowiedzialność, towarzyskość, umiejętność kontrolowania kilku jednoczesnych procesów pod kontrolą, wytrzymałość fizyczna, odporność na stres, brak wyrzutów sumienia, zdolność wybaczania, życzliwość i zdolność do nawiązania kontaktu z rodzicami.

Zawód nauczyciela wychowania fizycznego można uzyskać zarówno w wyższych, jak i średnich specjalistycznych placówkach edukacyjnych - instytuty wychowania fizycznego, uniwersytety i kolegia pedagogiczne, szkoły rezerwy olimpijskiej. Oprócz specjalizacji „Wychowanie fizyczne” istnieją takie obszary, jak „Kultura fizyczna i bezpieczeństwo życia”, „Adaptacyjne wychowanie fizyczne”, „Praca fizyczna” i wiele innych.

Kształcenie w szkole średniej na podstawie 9 klas trwa zwykle 3 lata 10 miesięcy, na podstawie 11 klas - 2 lata 10 miesięcy, na uniwersytecie - od 4 do 6 lat, w zależności od formy studiów (stacjonarne, wieczorowe lub korespondencyjne) i systemu edukacji (licencjackich) lub specjalność). Aby zostać przyjętym do szkoły średniej, wystarczy przejść standardy treningu fizycznego, które są przyjmowane bezpośrednio w instytucji edukacyjnej, i przejść konkurs certyfikatów.Kandydaci na uniwersytety powinni mieć pod ręką wyniki egzaminu z języka rosyjskiego, biologii i pomyślnie zdać egzamin z wychowania fizycznego.

Wiele szkół wyższych zapewnia możliwość uzyskania dyplomu nauczyciela wychowania fizycznego w połączeniu z dowolną inną specjalnością. To znacznie rozszerza możliwości nauczyciela i pozwala pracować z 2 stawkami, ucząc dwóch przedmiotów jednocześnie. Absolwenci, którzy ukończyli studia i uzyskali tytuł licencjata, mogą kontynuować naukę w sądzie. Pogłębi to zdobytą wiedzę i zaangażuje się w prace naukowe w wybranej specjalności.

Jeśli chodzi o płace, w dużych miastach, takich jak Moskwa czy Petersburg, osiąga 40-60 tysięcy rubli i zależy od poziomu kwalifikacji, stażu pracy, dodatkowych godzin i zarządzania klasą. Na Dalekiej Północy i na równoważnych terytoriach wynagrodzenie nauczyciela wychowania fizycznego wynosi około 70 tysięcy rubli, w małych miasteczkach i regionalnych centrach Rosji Centralnej nauczyciel otrzymuje od 15 do 20 tysięcy rubli. Aby uzyskać dodatkowy dochód, studenci wychowania fizycznego często pracują w niepełnym wymiarze godzin w centrach fitness, siłowniach i sanatoriach, a także prowadzą sekcje w ośrodkach rozwoju dzieci i basenach.