Koronka: co to jest, rodzaje i ciekawe fakty

Prawdopodobnie nie ma takiej dziewczyny ani kobiety, która nie chciałaby delikatnej i zwiewnej koronki. Nawet mężczyźni całkowicie obeznani z materiałami niezmiennie pozostają oczarowani młodymi damami w lekkich koronkowych sukienkach. Dlatego wszystkie rodzaje koronek nadal aktywnie kupują i tkają.

Koronka sama w sobie jest materiałem siatkowym z małymi lub dużymi wzorami. Jest często używany do tworzenia zarówno odzieży wieczorowej, jak i bielizny. Ponadto można go znaleźć we wnętrzu. Na przykład mogą to być poduszki, obrusy, tiul lub inne artykuły gospodarstwa domowego.

Taki materiał ma wiele pozytywnych cech:

• dość atrakcyjny wygląd, który urzeka wygląd każdej osoby;
• delikatna i przyjemna w dotyku struktura materiału;
• wielofunkcyjność;
• elegancja: nawet ubrania uszyte w zwykły sposób mogą zamienić się w wakacje;
• praktyczność: skład materiału obejmuje dość gęste włókna, zapewniające długie istnienie koronki;
• przyjazność dla środowiska: przy tworzeniu koronek używaj tylko naturalnych materiałów, które nie powodują alergii.

Nie zapomnij jednak o niektórych wadach tego materiału.

• Pielęgnacja takiego materiału jest konieczna z wielką starannością. Podczas prasowania należy używać żelazka ustawionego na niską temperaturę lub na tryb „jedwabny”.
• Ubrania wykonane z takiego materiału należy nosić z dużą ostrożnością, ponieważ mogą pojawić się wskazówki, które doprowadzą do zniszczenia wzoru.
• Dla wielu cena koronki wydaje się odpychająca.Prawdziwy materiał (zwłaszcza ręcznie robiony) jest bardzo drogi, nawet jeśli jest to mała serwetka lub małe majtki.

Z reguły słysząc słowo „koronka”, osoba reprezentuje jeden rodzaj wykwintnej tkaniny i nawet nie zdaje sobie sprawy, że w rzeczywistości istnieje kilka podgatunków. Istnieje kilka sposobów klasyfikowania koronek.

Koronkę według rodzaju produkcji dzieli się na dwa typy: maszynowe i robótki ręczne. Droższy jest oczywiście ręcznie robiony materiał. Jego produkcja zajmuje kilka razy więcej czasu. I wygląda o wiele piękniej: jak wzór narysowany przez mróz na oknie. Takie tkaniny są zawsze wyjątkowe i tylko przy pomocy szpul i igieł można stworzyć tak niezwykły materiał. Tańszy jest materiał tkany na specjalnych maszynach. Wykonany jest z gęstym tkaniem lub z rzadszym. Okazuje się znacznie szybciej, więc cena jest znacznie obniżona.

Koronkę wyróżnia również technika, w której została tkana. Podczas przygotowywania tego materiału w domu hostessy zwykle używają iglic lub haczyka. Tkanina jest cienka i prawie nieważka.

Koronka klockowa jest jeszcze bardziej popularna. Jest to taki materiał, który jest uważany za tradycyjny. Są to te same koronkowe serwetki, którymi nasze babcie lub prababki udekorowały wszystkie dostępne powierzchnie w domu. W Rosji umiejętność tkania koronki klockowej pojawiła się w XIII wieku. Ale te arcydzieła rzemieślniczki nauczyły się tworzyć dopiero w XVIII wieku. Następnie w każdej części naszego imperium istniały własne tradycje tkania pewnych wzorów i kombinacji nici. Teraz, biorąc pod uwagę pracę ówczesnych rzemieślniczek, można zobaczyć charakterystyczne cechy koronki Wołogdy, Moskwy, Ryazana.

Tłumaczenie z arabskiej makramy oznacza „koronkę”. Początkowo eleganckie wzory powstawały z wielu węzłów. Obecnie powszechnie przyjmuje się, że robótki zawsze były wyłącznie pracą kobiecą. Ale pierwsze wiklinowe amulety zostały stworzone przez zrogowaciałe ręce żeglarzy. Podczas długich podróży udało im się stworzyć talizmany nie tylko dla siebie, ale także dla ich bratnich dusz. Teraz ta technika jest również bardzo popularna. W końcu taka koronka jest nie tylko oryginalna, ale także trwała.

Hardanger, czyli igła koronkowa, jest tworzona za pomocą nici i igły. Sztuka taka jest ceniona znacznie wyżej. Rzeczywiście, stworzenie jednego wzorca czasu zajmuje więcej czasu, ponieważ te same działania muszą być powtarzane kilka razy, aż mistrz osiągnie doskonałość. Z reguły haftowane są tylko kwiaty. Wzory wykonane są za pomocą nici lnianych. Wcześniej robiono to tylko dlatego, że w Norwegii, gdzie powstała ta sztuka, występowały problemy z innymi materiałami. Ale len przez cały czas wystarczał. Teraz artykuły gospodarstwa domowego są ozdobione takimi wzorami: obrusy, zasłony, różne przytulne ubrania.

Białą koronkę, wykonaną techniką frywolitki, ufano wyłącznie młodym dziewczynom. Ten rodzaj wiązanej koronki, która wygląda wielokrotnie bardziej elegancko niż amulety, które wyplatali marynarze. Sam termin oznacza „zaniedbanie, luźność”. Sztuka tworzenia takich wzorów pojawiła się we Francji, a na Wschodzie sieci rybackie były tkane w ten sam sposób. Teraz koronki w tej technice prawie nigdy nie są tworzone ręcznie. Praca została powierzona maszynom, które radzą sobie z zadaniami znacznie szybciej niż ludzie. W ten sposób wykonują różne dekoracje.

Ci, którzy lubią jedwabną bieliznę i inne produkty z tego szlachetnego materiału, docenią również wstążkową koronkę. Jest również znany jako renesans. Wzór oparty jest na warkoczu lub wstążce. Jest wpleciony we wzór i ozdobiony koronką igłową. Utworzenie dużego wzoru w ten sposób jest znacznie łatwiejsze.Zastosowanie specjalnych maszyn jeszcze bardziej przyspieszy proces.

Koronka, wykonana w formie kratki, ma raczej nietypową nazwę - filet. Kwadraty, z których składa się ta tkanina, mogą być proste lub ukośne. Tkanina tka się na promach. Istnieją dwie odmiany tego samego materiału. Prosta siatka nazywa się prostym filetem, a bardziej wyrafinowana nazywa się filetem z gipiury.

Ekskluzywni miłośnicy najbardziej lubią irlandzką koronkę. To w stu procentach ekskluzywna praca. Mistrzowie robią na drutach nie tylko przypadkowy wzór geometryczny. Płótno składa się z motywów roślinnych: różnych liści, kwiatów. Kilku mistrzów może jednocześnie pracować nad jego stworzeniem. Tajemnice tworzenia oryginalnych wzorów w tej technice są przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Koronka wenecka, zwana również gipiurą, jest równie elegancka. Termin przetłumaczony z francuskiego oznacza „eleganckie tkanie” i doskonale oddaje esencję całego procesu. Gipiura jest tworzona przy użyciu tych samych szpul lub igieł. Ze względu na to, że tkanie jest lekkie i wolne, wzór jest nieważki. Jest też wytłaczana gipiura. Od początku XVII wieku cienką powierzchnię koronki zaczęto ozdabiać płaskorzeźbą wzdłuż krawędzi ornamentu. Na środku takiego płótna zwykle przedstawiano jakiś wspaniały kwiat.

Istnieje inny rodzaj weneckiej koronki - pico. Taki materiał różni się tylko tym, że kwiaty zdobiące jego powierzchnię są bardzo małe, a szew wzdłuż krawędzi jest prawie niewidoczny. Prostsza wersja weneckiej koronki to klasyczna gipiura. Teraz od niego szyte są eleganckie ubrania. Aby było wygodniej, do jego składu dodano bawełny i stretchu. Dzięki temu tkanina jest wygodna i elastyczna. I możesz rozjaśnić takie ubrania za pomocą nici lureksowych.

Najczęściej rzemieślniczki w domu używają zwykłego haczyka do tworzenia koronki. Ale haki są różne. Wybór narzędzia decyduje również o tym, jaka będzie gotowa koronka. Krótki haczyk służy do stworzenia zwykłej cienkiej koronki. To samo narzędzie powinno być stosowane przez tych, którzy chcą nauczyć się tworzyć wykwintne weneckie lub irlandzkie koronki własnymi rękami. Afgańska lub wiktoriańska koronka jest dziana długim szydełkiem. Ale te techniki są już mniej popularne.

W rozmowie o koronce szpulki wspomniano więcej niż jeden raz. Są to specjalne drewniane patyczki, do których przymocowane są nici. Knitters tworzą wzory, zręcznymi ruchami dłoni, rzucając kijami. Innym popularnym narzędziem w tym biznesie są igły. Większość rzemieślniczek zarządza tylko za pomocą igieł i nici. Istnieje jednak inny interesujący sposób tworzenia takich tkanek: praca z organzą. Ten ostatni jest podstawą przyszłego wzoru, na którym ustalone są tylko kontury przyszłego wzoru. W rzeczywistości zamiast tego materiału można użyć dowolnego innego, najważniejsze jest to, że jest cienki.

I wreszcie, ostatnim narzędziem, które jest przydatne dla tych, którzy robią wykwintne wzory w domu, jest widelec. To oczywiście nie dotyczy sztućców. Widelec dziewiarski wygląda jak zwykła spinka do włosów. Za jego pomocą możesz przełożyć na rzeczywistość niektóre niezwykłe pomysły. W końcu został stworzony specjalnie dla tak złożonych wzorów.

Nie wystarczy po prostu uszyć koronkę, musi ona nadal być używana prawidłowo, aby wysiłki nie zostały zmarnowane, a piękny materiał nie gromadzi kurzu w szafie przez lata. Bardziej eleganckie tkaniny (koronka irlandzka lub wenecka) z reguły są drogie i służą do ozdabiania sukienek formalnych. Może to być markowa bluzka, suknia ślubna lub zwykła. Do ozdabiania tekstyliów domowych i tworzenia tkanin codziennego użytku stosuje się prostsze i tańsze tkaniny.

Bez względu na to, do jakiego celu zostanie użyta, zawsze powinna wyglądać schludnie. Aby to zrobić, musisz nie tylko traktować go ostrożnie, ale także przestrzegać podstawowych zasad dbania o ten elegancki materiał.

• Idealnie koronkę należy prać tylko rękami. Jeśli nie masz na to czasu lub po prostu nie chcesz zepsuć świeżego manicure, musisz ustawić najbardziej delikatny tryb w pralce.
• Nie jest również pożądane stosowanie proszku do prania: lepiej jest preferować produkty w płynie stworzone specjalnie do pielęgnacji delikatnych tkanin.
• Jeśli produkt jest drogi i wymaga szczególnej troski, lepiej zwrócić go do specjalnego czyszczenia. To samo dotyczy innych problemów: tylko doświadczeni rzemieślnicy mogą usunąć zaciągnięcia lub naprawić uszkodzenia.
• Jeśli tkanina jest prana w domu, musisz być bardzo ostrożny podczas jej skręcania. Przed przystąpieniem do tego procesu delikatną rzecz należy owinąć ręcznikiem frotte.
• Podczas suszenia nie używa się koronkowych spinaczy do bielizny. Musi być wysuszony w wyprostowanej formie, aby się nie rozciągał. I prasuj od wewnątrz na zewnątrz i przez cerę.

Koronkowy materiał to bogaty materiał historyczny. Możesz wiele o nim powiedzieć. Najpierw zastanów się nad samym słowem „koronki”. Filologowie twierdzą, że pochodzi od słowa „koło”. Wcześniej wszystkie wzory były tkane wyłącznie w okręgu. Oznacza to, że zostały one utworzone na tej samej zasadzie, co współczesne serwetki.

Koronki, w przeciwieństwie do sztuki tkackiej, zawsze były używane właśnie do wyrażania siebie. Początkowo tylko bogaci ludzie nosili ubrania ozdobione tym materiałem. Później, kiedy życie stało się łatwiejsze, a chłopi mogli sobie pozwolić na wyhaftowanie co najmniej jednej sukienki wyjściowej o tak wykwintnych wzorach. Chociaż jest to żmudny proces, młode kobiety często robiły to w towarzystwie dzieci. Dla przyszłych rzemieślników robótki ręczne również wydawały się bardzo ciekawym zajęciem.

Kiedy koronki zaczęły tworzyć nie tylko odzież wierzchnią i stroje dla oficerów, nadszedł czas na luksusową bieliznę. W renesansie wierzono, że koronka jest materiałem, który sprawia, że ​​kobieta jest naprawdę kobieca. Ręcznie robione przedmioty w tym okresie zaczęły być ozdobione srebrnymi i złotymi nićmi. Z tego powodu tkanina wyglądała na jeszcze droższą. W XVIII wieku wszystkie suknie ślubne królowych francuskich i brytyjskich ozdobiono koronką. Materiał był tak trwały i wysokiej jakości, że niektóre stroje, w razie potrzeby, można zobaczyć nawet teraz, odwiedzając jedną z wystaw. Na przykład suknia ślubna królowej Wiktorii z luksusowym jedwabnym pociągiem jest wystawiana w Tower of London.

A oto kolejny interesujący fakt. Tak jak teraz, w starożytności w Rosji wszystko, co obce, było modne. I chociaż nasze rzemieślniczki znały sztukę tkania koronek nie gorzej niż szlachetne francuskie panie, tkaniny tworzone we Francji, Włoszech lub Niemczech zawsze kosztują więcej. Co więcej, według historyków rosyjskie dziewczęta zainwestowały więcej w dusze niż w rosyjskie koronki. Proces tworzenia nieważkiej tkaniny porwał ich nie mniej niż odtwarzanie muzyki: w końcu podczas tkania zadzwoniły szpule. Dźwięk zależał od rodzaju drewna i jego wieku. Na przykład instrument wykonany z młodej brzozy wydawał się cieńszy niż ten sam krztusiec, ale stworzony ze starej olchy.

Obecnie w naszym kraju i poza jego granicami zachowały się muzea poświęcone koronce. Niektóre eksponaty są tworzone przez lokalnych mieszkańców, inne arcydzieła są kupowane i sprowadzane z innych krajów. Często zdarza się, że jeden z miejscowych mieszkańców podaje muzeum stare suknie ślubne lub lekkie obrusy haftowane rękami prababki. Większość rzeczy w muzeach jest naprawdę wyjątkowa i utworzona w jednym egzemplarzu.

Wielu przedstawicieli starszych pokoleń skarży się, że ta wielka sztuka jest teraz zapomniana, ale tak nie jest. Wręcz przeciwnie, współczesne kobiety mody uczą się, jak tworzyć to, czego nie potrafią inni. Dlatego sztuka tkania tkanin z cienkich półprzezroczystych nici jest przyjemnością do opanowania we wszystkich zakątkach kraju. Każdy może się tego nauczyć, a to kolejny przyjemny fakt. Nie powinieneś od razu marzyć o szyciu sukienek, w których austriacka księżniczka chętnie pójdzie na promenadę. Już podstawowa umiejętność użycia krótkiego szydełka i spinki do włosów na drutach wystarczy, aby Twoja garderoba była bardziej elegancka i kobieca.

Historia koronek sięga głęboko w środek ostatniego tysiąclecia. I chociaż mieszkańcy wschodu nauczyli się najpierw tworzyć tę tkaninę, z czasem stała się popularniejsza w krajach europejskich.

Zobacz, jak utkać koronkę w następnym filmie.