Rodzicielstwo i szkolenie Jack Russell Terrier

Wesoły skaczący pies Jack Russell Terrier, znany z filmu Maska, staje się marzeniem wielu miłośników zwierząt. To aktywne, mobilne stworzenie, które nie pozwoli znudzić się właścicielowi, ale jednocześnie jest zwartym psem, którego wymiary pozwalają na trzymanie go nawet w małym mieszkaniu. Ale czy to naprawdę takie proste? Przy złym wykształceniu to zabawne stworzenie może stać się prawdziwym problemem w domu.

Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się sprytem i samolubstwem. Te cechy charakteru Jacka Russella zaczynają się manifestować, gdy czuje, że jest panem domu. Jest to niedopuszczalne pominięcie ze strony właściciela. Ponadto polowanie na krew płynie w krwi Jacka Russella, co może prowadzić do poważnych problemów w rodzinie.

Ogólnie rzecz biorąc, psy te są dość spokojne dla ludzi, przyjazne i kontaktowe, ale nie zawsze mogą tolerować inne zwierzęta w domu. Dzięki odpowiedniemu treningowi Jack Russell stanie się miękki, elastyczny, chętnie wykona polecenia. Kolejną jego charakterystyczną cechą jest pragnienie ciągłej przygody. Ten pies jest zainteresowany tym, co dzieje się na sąsiednim podwórku, jaki jest smak rzeczy znalezionej na ulicy, z której szczeka inny pies. Stąd właściciel musi dojść do wniosku, że Jack Russell powinien zawsze chodzić na smyczy i przyzwyczajony do tego od dzieciństwa.

Jack Russell Terrier jest bardzo wnikliwym psem, nawet głosem właściciela czuje jego słabość i może to wykorzystać i manipulować w przyszłości w trakcie szkolenia. Dąży do dominacji, dlatego ważne jest, aby zatrzymać takie impulsy na czas.

Ta rasa nie jest odpowiednia dla tych, którzy wolą spędzać dni wolne w ciepłym łóżku, Jack Russell potrzebuje aktywnego gospodarza, miłośnika długich spacerów, biegów, rekreacji na świeżym powietrzu.

Dzięki miękkiemu właścicielowi pies może być prawdziwym manipulatorem w domu, a nawet zacząć gryźć. Oczywiście takie zachowanie nie doprowadzi do tragedii, ale problemy i trudności takiej rodziny są zdecydowanie zapewnione. Jeśli właściciel nie obliczył swojej siły i uważa, że ​​nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z tak złożonym psim charakterem Zaleca się zasięgnięcie porady przewodnika.

Z reguły trening rozpoczyna się od najprostszych rzeczy. Jeśli pierwsze polecenia nie są w pełni opanowane przez psie cielę, nie można przejść do następnego etapu. Ważne jest, aby szczeniak doskonale znał materiał. Nie oznacza to, że cały dzień musisz poświęcić zwierzęciu, w końcu nauczenie się go samodzielnie może szybko się nudzić i męczyć. Ogólny zestaw zasad szkolenia jest następujący.

• Wyraźnie wydawaj polecenia, obserwuj jedną intonację, nie skacz gwałtownie z drużyny do drużyny. Staraj się unikać niepotrzebnych słów. Jeśli chcesz nauczyć psa kłamać, zespół powinien brzmieć tak: „Połóż się!”, A nie „Połóż się szybko!”. Nadmierne stwierdzenia wprowadzą w błąd szczeniaka i nie przyniosą żadnych korzyści w procesie uczenia się.
• Pierwsze lekcje powinny być ograniczone do kilku minut, aby nie męczyć szczeniaka. Za każdym razem zaleca się stopniowe zwiększanie czasu. Trening nie powinien trwać dłużej niż pół godziny. Na jedną lekcję zaleca się nauczenie się nie więcej niż dwóch zespołów.
• Przechodząc do nauki nowych zespołów, nie zapomnij sprawdzić „przekazanego materiału”. Zakończ lekcję zespołem, którego zwierzę nauczyło się najłatwiej.
• Zacznij trenować zwierzę w domu. Towarzysz każdemu prawidłowo wykonanemu ćwiczeniu z delikatnością, czułym słowem, delikatnym głaskaniem. Oferując napoje nie wyciągaj ręki, trzymaj dłoń bliżej siebie. Ta sytuacja umożliwi głaskanie psa podczas jedzenia, wtedy dłonie zostaną skojarzone w umyśle psa z „gadżetami” i szybko przyzwyczai się do jej rąk.
• Rób zajęcia przed jedzeniem. Dobrze odżywione zwierzę nie będzie chciało uczyć się nowych zespołów.
• Krzyki, niegrzeczność i napaść są niedopuszczalne, nawet jeśli istota procesu uczenia się nie dociera do szczeniaka przez kilka dni. Jeśli uderzysz psa, zacznie się on bać właściciela, a to z pewnością nie da dobrego wyniku podczas szkolenia.
• Po lekcji baw się ze szczeniakiem. Pozwól mu przyłączyć się do treningu dobrej zabawy.

Zaleca się wychowywać szczeniaka od pierwszych dni jego pojawienia się w domu. Zwykle pies pojawia się w rodzinie w wieku 2 miesięcy. W tym wieku jej postać nie jest jeszcze w pełni ukształtowana, dlatego jest to dość udany okres na rozpoczęcie pierwszych klas. Jeśli szczeniak został zakupiony we wcześniejszym wieku, można nauczyć dziecko najprostszych poleceń.

Są nawet standardy szkolenia szczeniąt dla zespołów w każdym wieku. Tak więc w wieku 6-9 tygodni szczeniak musi tylko znać Twój pseudonim. Za 2-3 miesiące zaleca się przejście do zespołu „Do mnie!”. 3-3,5 miesiąca to dobry wiek do nauki ćwiczenia „Kłamstwo!”. W wieku 3,5-4 miesięcy Jack Russell postanowił uczyć zespoły „Fu!” i „Usiądź!”. W ciągu 4-6 miesięcy możesz założyć zespół „Blisko!”.

Wychowywanie prezentowanego psiego dziecka tej rasy nie jest takie proste i szybkie. Najważniejsze etapy szkolenia w życiu szczeniaka to przyzwyczajanie się do pieluchy, amunicji, chodzenia.

Zwykle, aby zaspokoić ich potrzeby, właściciele kupują chłonne pieluchy dla swoich zwierząt, ale ważne jest, aby odpowiednio przeszkolić szczeniaka, aby ją odwiedzał, a nie kącik, który lubi w pokoju. Oto kilka zasad, które pomogą przyspieszyć proces uczenia się:

• zabrać szczeniaka do pieluszki natychmiast po jedzeniu i po przebudzeniu;
• położyć pieluchę w miejscu, w którym zwierzę może wygodnie usiąść, to znaczy na przykład pod niskim krawężnikiem pies nie będzie mógł czuć się komfortowo i nie będzie chciał odwiedzać takiej toalety;
• natychmiast zabierz szczeniaka do toalety, gdy zobaczysz jego przygotowanie do procesu - oznakami pragnienia ulgi są lekkie marudzenie, próba usiąść, znalezienie odpowiedniego miejsca, aktywne węszenie;
• pozostaw zwierzę na pieluszce, aż całkowicie zakończy proces;
• nie karcić psa w przypadku „ulotnych” uderzeń - mocz szczeniaka jest zmywany z podłogi detergentami;
• nie myj chemicznie obszaru pod pieluchą, psy nie lubią tego zapachu i mogą odmówić wizyty w toalecie;
• chwal szczeniaka natychmiast po udanym wyniku, po kilku minutach nie zrozumie, dlaczego jest chwalony, jednocześnie nie spiesz się i czekaj, aż pęcherz lub jelita będą całkowicie puste.

Przed wyprowadzeniem szczeniaka na ulicę ważne jest, aby przyzwyczaić go do obroży i smyczy. To często powoduje trudności w przypadku Jacka Russella Terriera. Dzięki smyczy przeprowadzana jest nie tylko kontrola nad zwierzęciem, ale także informacja od osoby do psa. Przedstaw zwierzaka na smyczy, pozwól mu powąchać nowy przedmiot, towarzyszyć znajomemu przysmakiem. Ważne jest, aby pokazać psu, że smycz nie jest niebezpieczna. Możesz nawet po prostu zostawić go na chwilę obok ławki z piecem lub miski.

Teraz spróbuj przymocować kołnierz. Szczeniak zacznie się opierać i w pierwszych minutach spróbuje pozbyć się niedogodności, w tym przypadku odwróć jego uwagę smakołykiem lub grą. Pozostaw obrożę i smycz na psa na kilka minut i zwiększaj ten czas każdego dnia. Możesz chodzić ze smyczą po mieszkaniu, pozwolić szczeniakowi przyzwyczaić się do jego działań. Skuteczne przyzwyczajenie się do amunicji w domu uchroni cię przed problemami, gdy zwierzak zna ulicę.

Po raz pierwszy na ulicy szczeniak się boi. Niektóre osoby mogą po prostu odmówić chodzenia. Musisz czule zawołać szczeniaka, przekonując go, by postawił pierwsze kroki na asfalcie. Gdy tylko pies poradzi sobie z pierwszym strachem, możesz go nagrodzić „pysznym”. Podczas pierwszego spaceru szczeniak może zatrzymać się kilka razy ze strachu, ale jego udana walka ze strachem powinna być nagradzana za każdym razem. Dlatego nie zapomnij zabrać swoich ulubionych smakołyków na pierwszy spacer.

Jeśli pies zacznie ciągnąć smycz i odmówi posłuszeństwa, wówczas powinien zatrzymać takie zachowanie na czasaby pokazać, że te działania nie doprowadzą do niczego dobrego. Wzywając nieposłuszne zwierzę do siebie, właściciel musi nagrodzić psiego szczeniaka poczęstunkiem.

Sprawdź kilka podstawowych zasad szkolenia szczeniąt.

• Przyzwyczajając się do pseudonimu, zachęcaj zwierzaka za każdym razem, gdy odpowiada na swoje imię.
• Zwracając się do zespołu „Chodź do mnie!”, Właściciel musi przytrzymać smakołyk w pięści i przywołać zwierzę gestem.
• Podczas uczenia polecenia „Połóż” uczta jest umieszczana przed zwierzęciem. Jeśli zwierzę nie rozumie, czego od niego chce, możesz mu delikatnie pomóc, lekko naciskając na zad.
• Zespół „Fu!” wymawiane, jeśli szczeniak podniósł coś z ziemi podczas spaceru. Gdy nie słuchasz „Fu!” wymawiane bardziej rygorystycznie i wyraźniej.To samo polecenie jest używane, gdy pies idzie na bok podczas chodzenia.
• Podczas treningu „Sit!” napoje powinny znajdować się nad głową ucznia, aby mógł go zobaczyć tylko wtedy, gdy usiądzie.
• Ucząc zespół „Blisko!”, Pies powinien leżeć u lewej stopy właściciela. Najpierw musisz nauczyć szczeniaka siedzieć i stać w pobliżu, a dopiero potem rozpoczyna się etap nauki chodzenia w pobliżu.

Dorosły pies, słabo przyzwyczajony do chodzenia, często może być rozproszony podczas spaceru, biegać za gołębiami, szczekać przechodniów, poznawać inne psy. Jeśli właścicielowi nie podoba się to zachowanie, należy bezwzględnie wyrazić oburzenie i odwrócić uwagę zwierzęcia, grając lub wykonując polecenia.

Niektóre Jack Jack Russell mają tendencję do gryzienia. Z tego nawyku ważne jest, aby natychmiast odstawić psa od piersi. Nawet nieszkodliwe gryzienie podczas gry daje temu przebiegłemu zwierzęciu sygnał, że możesz pokazać swoje zęby osobie. Dlatego uciekające zwierzę, które ugryzło właściciela, Nie możesz sprowokować takich gier i kontynuować tych działań. Lepiej jest zmienić uwagę psa na inną zabawkę, na przykład rzucić w nią piłką.

W przypadku przejawu poważniejszej agresji konieczne będzie przejście na surowe metody edukacji. Na przykład możesz wziąć warczącego psa za twarz i trzymać go, aż przestanie warczeć. Dozwolone jest również wzięcie zwierzaka za zarośla i popchnięcie go na podłogę, aby zajął pozycję leżącą. Nie pozwól zwierzęciu powstać, dopóki sam go nie uwolnisz. Innym sposobem: podnieś psa za zarośla i potrząśnij nim lekko.

Wszystkie te działania nie powinny być agresywne, wykonuj ruchy ostrożnie, aby nie przestraszyć psa i nie spowodować jego fizycznego bólu. Ważne jest, aby pokazać, że właścicielem domu jest osoba.

Kolejnym problemem, z którym borykają się właściciele dorosłych terierów Jack Russell, jest psowanie rzeczy. Może to być obgryzione buty lub ubrania, meble. Najczęściej psy psują rzeczy pod nieobecność właściciela. Aby temu zapobiec, wychodząc z domu, zostaw zwierzęciu więcej zabawek. Popularne są różne „długie” zabawki, na przykład duża chrząstka wołowa, którą pies może gryźć przez długi czas i rozpraszać się tym pod nieobecność osoby. Kości w tym przypadku nie będą pasować.

Jeśli pies złapie stare niepotrzebne buty do gry, nie wyśmiewaj się z niego i zachęcaj do jego działania. Widząc, że dopingował właścicieli, zwierzę dostanie nowe buty. Pies nie rozróżnia starych i nowych butów, dlatego ważne jest, aby powstrzymać wszelkie próby gryzienia starych kapci, nawet jeśli nie będą im przykro. W takim przypadku pamiętaj polecenia „Fu!” lub „Nie możesz!”.

Najczęstsze błędy popełniane w procesie szkolenia i edukacji właścicieli terierów Jack Russell.

• Wielu właścicieli nie towarzyszy surowemu głosowi na szkolenie, z miłości do zwierzęcia zachęcają go nawet wtedy, gdy nie chce się uczyć, widząc błagalne oczy, patrząc na napoje.
• Czując się winnym, że nie pozwala psu nic zrobić, właściciel myli pojęcie miłości i dyscypliny. Ważne jest, aby właściciel poznał różnicę między tymi słowami.
• Niektórzy Jack Russell zaczynają się czuć jak właściciele, jeśli podczas gry właściciel pozwoli mu położyć łapy na piersi i wznieść się nad nim. Pies, który uważa się za psa głównego, jest bardzo trudny do posłuszeństwa.
• Problemem niektórych rodzin jest regularny obiad.Podczas wspólnego posiłku pod stołem pojawia się pies błagający o smakołyk. Utrudnia to jedzenie i może nawet wspiąć się na stół. W wieku szczeniętym warto powstrzymać wszystkie próby złapania czegoś ze stołu przez psa, w przeciwnym razie będzie błagać przez całe życie z domu. Szkodzi to nie tylko ciepłej atmosferze rodzinnego obiadu, ale także zdrowiu zwierzaka.
• Innym powszechnym błędem popełnianym przez niedoświadczonych właścicieli jest zmuszanie psa do niemożliwego. Wielu właścicieli uważa, że ​​ich zwierzę ma ludzki umysł i fenomenalne zdolności i oczekuje od zwierzęcia nieosiągalnych szczytów. Prowadzi to do konfliktów podczas szkolenia, rozczarowania właściciela, chamstwa z jego strony.

O funkcjach wychowania i treningu Jacka Russella Terriera, zobacz następne wideo.