Scotch terrier: opis rasy i niuanse jej zawartości

Scotch terrier to arystokratyczna rasa psów, która zawsze przyciąga uwagę. Przed zakupem takiego zwierzaka musisz zapoznać się z opisem rasy, zgodnie z którym okaże się, że wybiera rasowego szczeniaka i przestudiuje niuanse jego zawartości. Właściwe wychowanie pomoże uzyskać posłusznego psa, który nie sprawi wiele kłopotów.

Scotch Terrier to najstarsza szkocka rasa psa. Jednak chociaż istnieje już od dłuższego czasu, dopiero w połowie lat 80. XX wieku zyskał swoją popularność. W tym czasie nastąpił przełom w historii rasy: ludzie odmówili skrzyżowania krótkowłosego teriera szkockiego z długowłosym Anglikiem. Ale prawdziwa klasyfikacja się nie sprawdziła, więc przez kilka dziesięcioleci wszystkie psy, które były używane do łapania szczurów lub jako nory, nazywano szkockimi terierami. W tamtych czasach takie kierunki były nieodłącznie związane z West Highland Terrier, sky, white i core terrier.

Proces stawania się szkockim był utrudniony przez wyuzdaną hodowlę. Według ludzi w każdej wiosce istniała wizja idealnej taśmy klejącej, która mogłaby być niesamowitą mieszanką genów, łączącą wiele różnych ras. W 1879 r. Rasa zaczęła kształtować się w osobnej kategorii. Ułatwiła to decyzja English Kennel Club, zgodnie z którą teriery szkockie powinny być umieszczone w różnych kategoriach, w zależności od koloru sierści.

W 1880 roku Mackey wyjechał do Szkocji i kupił od chłopów psy z pszenicą i czarną wełną. Ze względu na swoją działalność w 1883 r. Rasa miała standard rasy, który oddzielił ją od białego West Highland i popielatego sky terriera. W Stanach Zjednoczonych szkocki terier pojawił się w XIX wieku, ale rasa ta nie zrobiła na nikim wrażenia. Zainteresowanie zwierzętami pojawiło się po ich nabyciu przez Franklina Roosevelta.

Psy przywieziono do Rosji w pierwszej połowie XX wieku i mieszkali z Rurikowiczami. Jednak po rewolucji rasa została ponownie zapomniana i zapamiętana dopiero w 1930 roku. W tym momencie nie zaczęła się rozmnażać, jak rozpoczęła się Wielka Wojna Ojczyźniana. Hodowla rodowodowa w Rosji rozpoczęła się w połowie lat 70., kiedy przedstawiciele rasy zaczęli być importowani z zagranicy.

Zewnętrznie psy są przysadzistymi i kudłymi zwierzętami z lekko rozczochraną brodą i krótkimi kończynami. Pies doskonale sobie radzi z kopaniem nawet twardej gleby. Ponieważ zwierzęta należą do kategorii małych terierów, nie są w stanie wykazać dużych rozmiarów, ale nie są uważane za miniaturowe. Cechą rasy jest wysokość w kłębie od 25 do 28 cm, a waga psa może wynosić do 10,5 kg. Norma zatwierdza identyczne wskaźniki dla kobiet i mężczyzn.

• Głowa Czaszka psa ma wydłużony kształt. Nie powinien być zbyt płaski, małe wgłębienie od czoła do kufy znajduje się na poziomie oczu. Sama głowa nie jest zbyt szeroka, ma kwadratowy kształt. Segment między zewnętrznymi uszami a zewnętrznym kącikiem oka ma przyzwoity rozmiar. Policzki są proste i płaskie. Kości policzkowe nie wystają zbytnio.

• Szczęka Zgryz nożycowy. Szczęki mają duże zęby.

• Nos Nos jest masywny, czarny. Linia biegnąca od płatka ucha do brody powinna być lekko ścięta.

• Oczy Oczy są ciemnobrązowe, lekko pokryte opadającymi brwiami, szerokie lądowanie. Kształt oczu ma kształt migdałów. Wygląd szkockiego teriera wyróżnia się arogancją i wnikliwością.

• Uszy. Rasa ta charakteryzuje się cienkimi wyprostowanymi uszami, kształt uszu jest spiczasty.

• Szyja Szyja nie jest zbyt długa, ale raczej muskularna.

• Tułów. Grzbiet psa jest krótki, powinien być płaski. Górna linia jest prawie pozioma. Klatka piersiowa jest szeroka, wystaje do przodu i lekko opada.

• Kończyny. Kończyny przednie są krótkie, ustawione równolegle. Kości przedramienia, śródręcza prosty. Kończyny tylne mają duże biodra, staw jest silny, mimo że jego długość jest krótka. Łapa jest w bryle, podkładki są duże.

• Ogon Długość ogona wynosi 16-18 cm, podstawa jest pogrubiona, produkcja prawie pionowa. Standardowo dopuszczalne jest lekkie przechylenie.

• Płaszcz. Płaszcz powstaje dzięki obcisłemu podszerstkowi, którego para to drutowate włosy wewnętrzne. Długość i gęstość sierści osiąga maksymalny znak w dolnej połowie ciała zwierzęcia. Za pomocą tej osłony pies otrzymuje „spódnicę” z „spodniami”.

• Dopuszczalne kolory. W rasie standardowej dozwolone są kolory czarny, tygrys i pszenica. Dwa ostatnie gatunki mogą istnieć w dowolnej odmianie. Kolor tygrysa można łączyć z dowolnymi odcieniami. Kolor pszenicy może być jasno złoty, czerwony to także plus. Kolor biały nie jest obecnie popularny. Jeśli szczeniak ma ten kolor, nie podlega dyskwalifikacji, ale nie może uczestniczyć w wystawach.

• Wady rasy. Psy podlegają dyskwalifikacji, jeśli zaobserwowane zostaną odstępstwa od podanej normy lub wystąpią wady zachowania. Funkcje te obejmują tchórzostwo, nadmierną agresję.

Wiele osób zakochuje się w uroczym wyglądzie szkockiego teriera, gdy tylko go zobaczą. Jednak Ta rasa charakteryzuje się zmiennym charakterem, który nie łączy się z uroczym wyglądem. Niedawno zabawny pies, który lubił bawić się ze swoim właścicielem, może przekształcić się w zwierzę, które emanuje irytacją i złością.

Patologiczna upór jest kolejną cechą tej rasy., i może to skomplikować relacje między zwierzęciem a jego właścicielem. Aby uzyskać skargę od psa, właściciel musi pokazać szczeniaka, który jest liderem w domu od pierwszego dnia. Scotch Terrier to mały pies, który ma wielką odwagę i poczucie własnej wartości. Często możesz spotkać się z rozmyślnością, która przejawia się w tym, że zwierzę robi dokładnie to, czego chce. Jednak zwierzę obawia się powierzonego mu terytorium i nigdy nie wpuści na niego obcych.

Niektóre osoby mogą pochwalić się wyraźnymi manierami przywódcy i będą agresywnie reagować na swoich krewnych. Aby zwierzę dobrze komunikowało się z innymi zwierzętami, które istnieją z nim pod jednym dachem, konieczne jest rozpoczęcie kwestii socjalizacji od szczenięcia. W przeciwnym razie możesz napotkać fakt, że instynkt myśliwego zatriumfuje, a pies będzie stale polował na wszystkich. Chodząc ze swoim zwierzakiem, musisz rozważyć cechy łowieckie dzięki czemu taśma klejąca może pędzić po innym zwierzęciu.

Terier szkocki jest wrażliwym psem. Jest w stanie określić nastrój właściciela tylko poprzez intonację swojego głosu. Jeśli zwierzę nie uważa swojego właściciela za przywódcę, trwale go rozwścieczy. Inną cechą tych psów jest ich oddanie i czujność. Z tego powodu taśma klejąca jest uważana za dobrego stróża. Ponadto pies woli tylko jedną lub dwie osoby, z którymi będzie się ściśle komunikował. Pies zachowuje się z nieznajomymi ostrożnymi i oderwanymi. Nie będzie się z nimi pieścił.

Scotch Terrier to specjalny pies, który różni się od swoich braci nie tylko wyglądem, ale także charakterem. Przed wybraniem czwartego przyjaciela powinieneś zapoznać się z pozytywnymi i negatywnymi cechami zwierzęcia, aby upewnić się, że zostało ono prawidłowo nabyte.

Rozważ najbardziej oczywiste zalety Szkotów.

• Miniaturowe rozmiary i elementy dekoracyjne. Ze względu na swój niewielki rozmiar zwierzę może mieszkać w mieszkaniu, nie potrzebuje dużo miejsca.
• Bezpretensjonalność w wyjeździe. Taki pies nie potrzebuje skomplikowanej opieki. On potrzebuje tylko fryzury, ponieważ wełna nie znika sama.
• Odporność na różne choroby. Scotch terrier rzadko jest chory i może pochwalić się dobrym zdrowiem.
• Niezależność. Psa można zostawić w spokoju: słynie z naturalnej samowystarczalności, więc nie będzie tęsknił za domem podczas nieobecności właściciela.
• Żywy umysł i szybkie rozumowanie. Te psy szybko rozumieją, co jest, i w locie uczą się nowych umiejętności.
• Oddanie Hodowcy mówią, że jeśli znajdziesz podejście do swojego zwierzaka, zostanie on prawdziwym przyjacielem do ostatniego dnia.
• Towarzyskość. Zwierzę uwielbia ludzkie społeczeństwo i zawsze jest gotowe być blisko, podczas gdy nie będzie bardzo nachalne.
• Miłość do spacerów. Pies nie jest przeciwny długim spacerom i są dla niego niezbędni.
• Aktywność i energia.
• Ładny wygląd. Scotch terrier zawsze przyciąga uwagę ludzi na ulicy.

Rasa ma jednak pewne negatywne cechy.

• Duma i upór. Pies może postępować zgodnie z zasadą i nalegać na siebie. Aby zwierzę było posłuszne, powinieneś zaangażować się w proces edukacji od pierwszego dnia i zawsze nalegać na siebie.
• Terier nie dogaduje się dobrze z innymi zwierzętami. Pies będzie stale zazdrosny o swojego właściciela.
• Włosy powinny być monitorowane przez przycinanie.
• Pies będzie szczekał często i przeszywająco.
• Rasa jest odpowiednia tylko dla doświadczonego właściciela.
• Konieczne jest chodzenie dwa razy dziennie, aktywność fizyczna i jogging.
• Zwierzę nie jest odpowiednie dla osób prowadzących siedzący tryb życia.

Jeśli zapewnisz tym psom odpowiednią opiekę, żyją one dość długo - 13-14 lat. Scotch Terrier to genetycznie zdrowy pies, który wyróżnia się wytrzymałością. Mają aktywność we krwi i zachowują ją aż do czcigodnego wieku. Jednak rasa ma poważne choroby, które mogą być dziedziczne.

• Skurcze Scotty (skurcze). Jest to choroba nerwowo-mięśniowa, która występuje, gdy zwierzę jest w stanie podniecenia. W tym momencie może wystąpić skurcze, nie obserwuje się utraty przytomności. Taka choroba nie postępuje, więc pies będzie z nią normalnie żyć. Liczba napadów jest indywidualna.
• VWD i hemofilia. Choroba układu krwiotwórczego. Przejawia się w postaci krwawienia związanego z zaburzeniami krzepnięcia krwi. Jeśli choroba jest ciężka, krwawienie może być samoistne i zaczyna się w narządach wewnętrznych, tkance mięśniowej lub stawach. Z powodu nieuleczalnej choroby wiele taśm klejących zmarło w młodym wieku, a nawet w wieku szczeniąt.
• Zespół Cushinga. To jest choroba układu hormonalnego. Przejawia się w nadmiernie wytwarzanym kortyzolu. Powinieneś skontaktować się ze swoim weterynarzem, jeśli szkocki terier traci na wadze, odczuwa zwiększone pragnienie, ma częste oddawanie moczu, ciemnienie skóry i wypadanie włosów. Leczenie jest drogie i długotrwałe. Jeśli terapia zostanie zaniedbana, pies może umrzeć.
• Szkocki terier może również cierpieć choroby szkieletowe, dysplazja, zwężenie płuc, zanik siatkówki.

Szczeniak, który ma 8 tygodni, jest dość trudny do zweryfikowania pod kątem zgodności ze standardem. Terier szkocki nabywa rasy dopiero po 5-6 miesiącach. Dlatego, aby nie spotkać się z zakupem nie rasowego lub niestandardowego zwierzaka, zaleca się kontakt tylko z zaufanymi żłobkami. Każde wiązanie musi być zaplanowane i zarejestrowane w klubie.

Właściciele, którzy boją się kupić „wadliwego” psa, mogą znaleźć hodowcę, który sprzedaje dorosłe szczenięta. Wśród sześciolatków będzie można zobaczyć, jak obiecujący jest pies na karierę wystawową. Koszt takiego psa będzie jednak znacznie wyższy w porównaniu do dwumiesięcznych szczeniąt.

Wybierając, musisz o tym wiedzieć głowa małego szkockiego teriera będzie wyglądać zbyt masywnie w stosunku do ogólnego wyglądu zwierzęcia. To jest normalna sytuacja. Ale jeśli ośmiotygodniowy pies wygląda całkowicie uformowany i przypomina dorosłego pod względem cech, sugeruje to, że w przyszłości zwierzę będzie miało lekki szkielet z krótką czaszką.

Szczeniak powinien zostać sprawdzony pod kątem zdrowia. Aby to zrobić, zbadaj jego uszy, obszar pod ogonem. Oba obszary powinny być czyste. Zaczerwienienie nie jest dozwolone w okolicy pachwinowej i pod pachami.

Jeśli szczeniak jest zbyt kudłaty, a jego czaszka jest obficie pokryta wełną, należy odmówić zakupu. W przyszłości taki terier z taśmą klejącą będzie miękko powlekany, co jest uważane za poważną wadę. Zaleca się wybranie szczeniąt o gładkiej sierści.

Szkocki Terier może być trzymany w małym mieszkaniu, jeśli zapewnisz mu długie spacery i aktywność fizyczną. Pies musi biec. Kiedy dziecko zostało wprowadzone do domu, musi zostać umieszczone obok właściciela, ponieważ zwierzę potrzebuje bliskiej komunikacji z osobą. Również to ustawienie pozwoli szczeniakowi szybko zrozumieć, kto jest jego mentorem i przyjacielem. Miejsce do spania powinno być wyposażone w drewniane boki o wysokości do 10 cm. Podczas instalacji upewnij się, że łóżko jest podniesione kilka centymetrów nad powierzchnię podłogi. Taki manewr pomoże uratować zwierzaka przed przeciągami.

Zabawki są warunkiem utrzymania psa. Za ich pomocą możesz odwrócić uwagę zwierzaka od mebli i innych przedmiotów w chwilach, gdy pies zostaje sam. Niektórzy właściciele zastępują zwykłe zabawki jabłkiem lub łodygą kapusty.

Powierzchnia podłogi powinna być przykryta dywanikami lub gazetami. Nogi szczeniaka zostaną rozrzucone na gołej podłodze, co może prowadzić do niewłaściwego ułożenia kończyn lub obrażeń. Chodź zwierzakiem tylko na smyczy, dopóki nie uformuje się szkielet psa. Następnie możesz użyć uprzęży. Kaganiec jest niezbędnym akcesorium, którego powinieneś nauczyć go od dziecka.

Scotch terrier nie jest odpowiedni dla osoby, która spędza większość swojego życia na kanapie. Przez pierwsze sześć miesięcy swojego życia będzie potrzebował spacerów co dwie godziny. W przyszłym roku pies jest wyprowadzany 4 razy dziennie. Kiedy zwierzę ma 1,5 roku, możesz przyzwyczaić go do dwukrotnych spacerów. Czas trwania jednego marszu powinien wynosić co najmniej dwie godziny. Jeśli nie chcesz tak długo chodzić z czworonożnym przyjacielem, możesz skorzystać z trzykrotnego spaceru, podczas którego spacery potrwają godzinę.

Okresowo pies musi się kąpać, latem powinno to zdarzać się częściej niż zimą. Jesienią należy nosić specjalną odzież, aby terier się nie brudził. Kąpiel powinna odbywać się w ciepłej wodzie, przy użyciu specjalistycznych szamponów przeznaczonych do grubej wełny.

Pielęgnacja uszu tylko sporadycznie. Rasa charakteryzuje się małymi otwartymi uszami, więc zapalenie ucha środkowego nie jest dla niej straszne. Zęby szkockiego teriera są mocne i zdrowe. Ich stan jest „doskonały” do bardzo starości. Pazury muszą być regularnie przycinane, nawet jeśli zwierzę ciągle dostaje obciążenie. Szczególną uwagę należy zwrócić na brodę teriera. Należy go wycierać po każdym spożyciu wody i jedzenia.

Lepiej od razu kupić płaskie miski z automatycznym podlewaniem zaprojektowanym specjalnie dla ras brodatych. Brwi, rzęsy i oczy to obszary, na które należy również zwrócić uwagę. Ponieważ włosy są twarde, może podrażniać błonę śluzową oka, co doprowadzi do chorób.

Wymagany jest płaszcz szkockiego terieradzięki czemu zapewnia ciągłe przycinanie i strzyżenie. Są to jedyne warunki, których należy przestrzegać podczas trzymania psów. Nie potrzebują ciągłego czesania, dlatego aby przyciąć zwierzaka, musisz znaleźć dobrego mistrza (w przypadku wystaw jest to warunek konieczny) lub samemu opanować tę umiejętność.

Scottish Terrier ma twardą sierść, która dobrze chroni psa przed wystawieniem na działanie ciepła i zimna, ale bez uderzenia mechanicznego nie blaknie.Dlatego stare włosy, które straciły swoją elastyczność i połysk, należy oskubać ręcznie. Przycinanie powinno odbywać się 2-4 razy w roku.

Schemat fryzury domowej ma następujące niuanse.

1. Płaszcz, który znajduje się na głowie, policzkach, szyi i gardle, musi zostać skrócony za pomocą maszyny lub nożyczek. Pamiętaj, aby zostawić brwi brodę, dzięki czemu zwierzę ma skoncentrowany wygląd. Konieczne jest sprawdzenie, czy długość sierści nie zakłóca widzenia psa.
2. Krótkie włosy należy usunąć wzdłuż tylnej części nosa, uzyskując w ten sposób rozstanie. Uszy są przycinane zgodnie z podobną zasadą, z zachowaniem spiczastych końcówek.
3. Aby uzyskać schludny wygląd, futro po bokach, plecach i pod ogonem jest również skracane. Na ramionach włosy są usuwane z boków.
4. Spódnica powinna znajdować się na brzuchu, kadłubie i nogach. Długość może być różna: od kilku centymetrów do długości podłogi.

Istnieją dwie kategorie właścicieli: koneserów gotowej żywności i miłośników naturalnego żywienia. Jeśli właściciel planuje użyć gotowej suchej karmy, musisz wybrać tylko z wysokiej jakości i zrównoważonej linii. Premium, super premium zrobi. Kompozycja powinna mieć niską zawartość białka.

Jeśli właściciel chce karmić psa naturalną żywnością, pamiętaj o następujących zasadach.

• Nie podawaj psom tłustych i fast foodów. Wątroba jest słabością taśmy klejącej, więc lepiej jej nie ryzykować.
• Surowe jedzenie jest priorytetem, ponieważ podczas obróbki cieplnej uwalniane jest białko.
• Zabronione jest podawanie barwników, wzmacniaczy smaku i konserwantów.
• Mięso - to jest podstawa diety. Powinieneś karmić swoją wołowinę chrząstką lub kurczakiem. Mięso jest krojone na małe kawałki i podawane na surowo. Niepożądane jest zmuszanie do nakarmienia czworonożnego przyjaciela.
• Możesz podać psu warzywa i płatki zbożowe. Ze zbóż, gryki, ryżu i płatków owsianych są dozwolone. Możesz dodać olej roślinny z drobno posiekanymi ziołami.
• Można podawać kwaśne produkty mleczne. Nie możesz karmić mlekiem.
• Jajka na twardo, suszone owoce, surowa ryba morska (filet) - także aktualna lista diet.
• Możesz systematycznie karmić duże kości, w których nie ma ostrych krawędzi. Możesz także kupić specjalne kości sprzedawane w sklepie zoologicznym.

Scotch Terrier to inteligentny, ale uparty pies, który nie toleruje krytyki. Jest bardzo wrażliwa na pochwały i pochlebstwa. Te cechy postaci powinny być znane każdemu właścicielowi teriera z taśmą klejącą, który postanowił rozpocząć proces edukacyjny.

Na samym początku szkolenia szkocki terier jest w stanie uczyć się z przyjemnością, ale gdy tylko zajęcia się z nim zapoznają, bez wiadomości, natychmiast przestanie się nimi interesować. Selektywność to kolejna cecha, której nie lubią opiekunowie psów. Scotch Terrier jest w stanie doskonale wykonywać polecenia, które lubi, ale ignorować te, które nie są dla niego interesujące. Możesz rozwijać zainteresowanie przy pomocy słodyczy i uczuć. Inne opcje nie mają zastosowania.

Do tej pory nie opracowano specjalnego programu szkoleniowego dla tej rasy. Jednak hodowcy psów w to wierzą klasyczna technika taśmy klejącej nie jest odpowiednia. Możesz spróbować połączyć gry z nauką, maksymalnie skracając lekcję.

Aby poradzić sobie z instynktem myśliwego, z powodu którego pies będzie musiał ciągle biegać podczas spacerów, musisz natychmiast przyzwyczaić go do smyczy. Dobrze wychowany pies sprawi właścicielowi mniej kłopotów. Każdy właściciel powinien także wiedzieć, że szkocki terier jest niezwykle aktywnym psem i nic na to nie można poradzić.

Możesz odwracać uwagę zwierzaka jedynie zabawkami od innych przedmiotów, ale drogie buty powinny być ukryte. Drogich napraw nie trzeba wykonywać, dopóki pies nie stanie się dorosły. Jeśli szczeniak stanie się zbyt bezczelny, może zostać ukarany lekkimi uderzeniami. Dozwolone jest stosowanie takiej kary tylko w przypadku wykroczenia, aby terier zrozumiał, dlaczego jest karany.

Szczenięta lubią gryźć, które należy natychmiast zatrzymać, ponieważ w wieku dorosłym zwierzę nadal będzie wykazywać agresję. Krzyczenie na psa nie zadziała. Ta technika może współpracować z innymi rasami, ale ze Szkotem takie szkolenie może prowadzić tylko do frustracji lub urazy. Nie należy oczekiwać, że zwierzę natychmiast zacznie rozumieć polecenie, na początek musi zdecydować o celu jego wykonania. Nie trzeba obciążać psa ciągłymi powtórzeniami nabytych umiejętności. To tylko go zmęczy.

Szkolenie powinno odbywać się od pierwszego dnia życia szczeniaka w nowym domu. Jest to warunek uzyskania posłusznego zwierzaka, ponieważ rasa ta została wyhodowana do samodzielnej pracy, w której nie jest wymagana zależność od osoby. Z tego powodu szkocki terier może być szczególnie uparty w treningu. Jeśli właściciel psa nie ma wystarczająco dużo czasu i energii do pracy z terierem, możesz skontaktować się ze specjalistyczną szkołą w celu uzyskania pomocy.

Teraz szkocki terier jest rzadko używany jako myśliwy. Wynika to nie ze spadku instynktów łowieckich, ale z niechęci właścicieli do trenowania swojego zwierzaka w tym obszarze. Hodowcy psów są bardziej zainteresowani zewnętrznymi danymi terierów, dlatego nie pozwalają psu roi się w ziemi.

Jeśli właściciel chce przypomnieć swojemu psu o umiejętnościach prześladowcy, wystarczy odwiedzić strefy prywatne jego regionu, gdzie szkocki terier szybko przypomni sobie jego pochodzenie. Po kilkumiesięcznym treningu będzie wysoko wykwalifikowanym łapaczem lisów i będzie w stanie pokonać nawet najgłębsze dziury.

Podczas takich treningów pies zostanie uwolniony od nadmiaru energii. Zrobi to, co kocha, uzyskując potrzebną mu aktywność fizyczną. Jednak właściciel psa powinien zachować szczególną ostrożność podczas spaceru: jeśli właściciele zwykle starają się ugasić instynkty myśliwego, nie zadziała to tutaj. W zwykłym życiu pies będzie również realizował swoje cele w postaci kotów i małych psów.

Recenzje szkockich terierów mogą być kontrowersyjne, ale negatywne komentarze są często związane z faktem, że właściciel nie wie, jak obchodzić się z psem. Studiując recenzje właścicieli, możesz dowiedzieć się więcej o cechach rasy i zdecydować, czy jest ona odpowiednia dla konkretnej osoby, czy też warto zwrócić uwagę na inne czworonożne zwierzęta.

Wiele osób mówi o wyjątkowym oddaniu swojego zwierzaka, który zawsze jest gotowy, aby być blisko, ale jednocześnie nie stanie się nachalny. Może być po prostu blisko osoby, gdy jest zajęty interesami. Wielu właścicieli twierdzi, że szkocki terier czuje się dobrze obok osób starszych. Pies ceni sobie ciszę i spokój i będzie dla nich wiernym towarzyszem.

Twarda, hipoalergiczna wełna to kolejny powód do radości właścicieli. Taśma samoprzylepna nie wymaga specjalnej pielęgnacji, nie musi być czesana, ma zdrowe zęby od urodzenia.

Upór i niezależność są charakterystycznymi cechami terierów samoprzylepnych. Nie lubi przymusu, a jeśli właściciel zmusza psa do wykonywania poleceń siłą, zasadniczo odmówi posłuszeństwa. Problem ten jest rozwiązywany przez wczesną edukację. Możesz znaleźć podejście do każdego zwierzaka i zdobyć jego szacunek, pokazując się jako lider stada.

Pies nie lubi znajdować innych zwierząt w domu. Scotch Terrier jest bardzo zazdrosny i może być agresywny. Konieczne jest tłumienie wszelkich przejawów negatywności nawet w okresie szczenięcym, aby nie było problemów w przyszłości. Zwiększone szczekanie to kolejna wada rasy, na którą niektórzy narzekają. Pies może zbyt często szczekać, ale nadal nie jest porównywalny z hałasem wytwarzanym przez inne małe rasy psów. Również problem szczekania można również rozwiązać poprzez odpowiednią edukację.

Zobacz więcej o cechach rasy w następnym filmie.